Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 24.03.2005, sygn. ZD/406-13/CIT/05, Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu

Temat interpretacji

W dniu 26.01.2005r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

W złożonym wniosku Pytająca przedstawiła następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje zakupu towarów w zagranicznej firmie, będącej Jej jedynym udziałowcem. W obrocie pomiędzy kontrahentami stosowany jest 30 dniowy termin zapłaty. Za przekroczenie tego terminu, zgodnie z umową, sprzedawca obciąża Podatnika notą odsetkową. Otrzymane noty na ww. odsetki księgowo i rachunkowo zostały ujęte w okresach, których dotyczyły, natomiast nie zostały uwzględnione jako koszt podatkowy. Z powodu problemów związanych z płynnością finansową, odsetki, naliczone w latach 2002-2003, zapłacone zostały dopiero w roku 2004.

W oparciu o powyżej przedstawiony stan faktyczny Wnioskująca zapytuje, czy w związku z tym, że zapłata odsetek za lata 2002 i 2003 nastąpiła w roku 2004, prawidłowe będzie zaliczenie odsetek do kosztów uzyskania przychodu w roku 2004 i czy jeszcze w ogóle istnieje możliwość zaliczenia tych odsetek do kosztów uzyskania przychodu?

W opinii Podatnika, odsetki mogą być potraktowane jako koszty uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty, tzn. w 2004r., niezależnie od ich naliczenia dla celów rachunkowych w latach 2002-2003 (zgodnie z zasadą kasową). Zdaniem Spółki dotyczą one przychodu roku 2004, gdyż celowości wydatku nie można pojmować w sposób abstrakcyjny, a zapałcone odsetki mają wpływ na wielkość osiągniętego przychodu w roku 2004. Podobna zasada obowiązuje w przypadku zaliczania do kosztów uzyskania przychodu różnic kursowych, różnice te stają się kosztem w momencie ich zapłaty, a nie ustalenia ich do celów księgowych na koniec roku podatkowego.

Ustosunkowując się do przedstawionych kwestii tutejszy organ podatkowy stwierdza, co następuje;

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem Podatnika, jako odnoszącym ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej. Dodatkowo, wobec wskazywanej przez Podatnika okoliczności uiszczania odsetek na rzecz kontrahenta - jedynego udziałowca, winien On dokonać analizy tej transakcji w kontekście przepisów art. 9a i art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, regulujących podatkowe zasady rozliczania się podmiotów powiązanych.

Kwestia zaliczania odsetek do kosztów podatkowych uregulowana została postanowieniami art. 16 ust. 1 powołanej wyżej ustawy.

Mianowicie, zgodnie z przepisami art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy podatkowej, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Zatem - a contrario - ustawodawca zezwala na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wyłącznie odsetek zapłaconych, oczywiście w sytuacji spełnienia przesłanek z wyżej wskazanego przepisu art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

Reasumując, w przedstawionych okolicznościach, w świetle powołanych przepisów ustawy podatkowej, zapłacone odsetki mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodu w dacie ich zapłaty, pod warunkiem jednak, iż Podatnik wykaże istnienie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.