Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 14.02.2005, sygn. 1437/US37/ZI/48/MJ/05, Urząd Skarbowy Warszawa-Targówek

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, 216 § 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zmian.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa- Targówek

postanawia

uznać stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 19.01.2005r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, jako prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w 1999 i 2000 podpisała z bankami dwie umowy o długoterminowy kredyt inwestycyjny dewizowy w USD denominowany w PLN. Banki udzielały kredytu w transzach i przekazując kolejne transze kredytu, przeliczały dolary na złotówki zgodnie z obowiązującym w danym dniu kursem dolara. Spółka powyższe kredyty spłaca do dnia dzisiejszego. W związku z niskim kursem dolara Spółka zamierza wystąpić do banków o przewalutowanie pozostałych do spłaty kredytu z USD na PLN. Banki dokonają przeliczenia dolarów USD po ustalonym kursie a Spółka spłacać będzie raty kredytów w złotówkach. W wyniku tej operacji powstanie dodatnia różnica kursowa.

Zdaniem wnioskodawcy w opisanej sytuacji, powstała w wyniku przewalutowania dodatnia różnica kursowa nie jest przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. l2 ust 1 pkt l ustawy z dnia 15.02.l992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) do przychodów nie zalicza się m.in. otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Środki finansowe pochodzące z pożyczek (kredytów) traktowane są jako własne środki podatnika i w związku z tym, w przypadku posiadania walut obcych oraz dokonywania nimi operacji gospodarczych, m.in. zaciągania i spłacania kredytów (pożyczek) zastosowanie mają przepisy art. 12 ust l i ust 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W świetle tych przepisów przychodami są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzysta podatnik.

Powyższe przepisy wskazują warunki, jakie muszą być spełnione, aby można było ustalić różnice kursowe od środków lub wartości pieniężnych wyrażonych w walutach obcych, związanych z przychodami, bądź kosztami ich uzyskania. Podstawowym warunkiem jest posiadanie własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych. Kolejnymi warunkami są : otrzymanie przychodu w walutach obcych oraz istnienie ,..... różnych kursów walut pomiędzy datą faktycznego otrzymania przychodu, a datą ich zarachowania. W sytuacji, gdy nastąpiło przewalutowanie kredytu walutowego na kredyt złotowy różnice kursowe powstały na skutek przeliczenia kredytu w stosunku do waluty obcej i miały one wpływ na wysokość spłacanego kredytu, jednak nie spowodowały powstania i konieczności ustalania różnic kursowych w rozumieniu prawa podatkowego. W wyniku przewalutowania kredyt walutowy stał się zobowiązaniem złotówkowym, wobec czego jego spłata nie następuje w walucie obcej lub w odniesieniu do waluty obcej.

W związku z powyższym jest słuszne stanowisko Spółki wyrażone w piśmie z dnia 19.01.2005r., iż dodatnie różnice z przewalutowania kredytu nie są przychodem podatkowym.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, że powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa -Targówek w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.