Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT na potrzeby transakcji sprzedaży niezabudowanej działki nr 1, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 7 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT na potrzeby transakcji sprzedaży niezabudowanej działki nr 1 i obowiązku udokumentowania ww. transakcji fakturą.

Uzupełnił go Pan pismem z 13 sierpnia 2025 r. (data wpływu 18 sierpnia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Niniejszy wniosek dotyczy oceny skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nabytej prywatnie w ramach prawa pierwszeństwa nabycia, z zamiarem odsprzedaży jej dla spółki prawa handlowego, której Wnioskodawca jest udziałowcem i pełni funkcję prezesa.

Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości jako czynny podatnik VAT około dziewięć lat temu.

Na dzień złożenia wniosku działalność ta jest zawieszona, a Wnioskodawca został wykreślony z rejestru czynnych podatników VAT.

W 2020 roku spółka z o.o. sp. kom., w której Wnioskodawca jest udziałowcem i pełni funkcję prezesa zarządu nabyła działkę z wydanymi warunkami zabudowy od osoby fizycznej. Sprzedająca posiadała również działkę sąsiednią (która jest przedmiotem interpretacji), jednak wtedy nie chciała jej zbyć. Zgodziła się tylko na wpisanie prawa pierwokupu w przypadku jej zbycia. Prawa pierwokupu nie można wpisać na spółkę, a jedynie na osobę fizyczną. Z tego powodu prawo pierwokupu zostało wpisane na Wnioskodawcę. W 2023 roku sprzedająca zawarła umowę sprzedaży z osobą trzecią działki stanowiącej zapytanie, a notariusz spisujący „umowę sprzedaży nieruchomości pod warunkiem” powiadomił Wnioskodawcę o prawie pierwokupu. W związku z tym Wnioskodawca skorzystał z tego prawa kupując działkę objętą wnioskiem o interpretację, z zamiarem odsprzedaży jej na Spółkę.

W ramach prawa pierwszeństwa nabycia Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość prywatnie, uiszczając od tej czynności podatek od czynności cywilnoprawnych.

Aktualnie Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotową nieruchomość spółce, której jest prezesem, przy czym transakcja ta ma charakter incydentalny i nie wiąże się z wykonywaniem działalności gospodarczej w tym zakresie.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż nieruchomości stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, chyba że zastosowanie znajduje zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 tej ustawy.

Jednocześnie, wobec posiadania przez nieruchomość warunków zabudowy, które nadają jej charakter działki budowlanej, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedmiotowa sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, lecz wymaga rejestracji i opodatkowania VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie zamierza wznowić działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, gdyż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości ma charakter jednorazowy i incydentalny, a powstałą tylko z powodu braku możliwości wpisania prawa pierwokupu przedmiotowej działki bezpośrednio na spółkę.

W związku z powyższym, Wnioskodawca planuje zarejestrować się jako czynny podatnik VAT wyłącznie dla dokonania opisanej czynności, na podstawie uprawnienia przewidzianego w art. 96 ust. 2 pkt 4 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 Ordynacji podatkowej zwraca się o potwierdzenie, że z chwilą rejestracji do VAT oraz dokonania sprzedaży nieruchomości spółce wystąpi obowiązek opodatkowania tej transakcji fakturą VAT według stawki podstawowej.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:

Numer ewidencyjny działki objętej wnioskiem 1 …, gm. … .

Przedmiot sprzedaży - działka niezabudowana, do której została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Nabycie działki nastąpiło w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i sług. Działka została nabyta od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem od podatku od towarów i usług.

Transakcja nabycia działki nie została udokumentowana fakturą.

Nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ nie podlegało opodatkowaniu.

Nieruchomość jest wykorzystywana jako miejsce postawienia baraku dla pracowników budowy i będzie stanowić zaplecze budowy z działki sąsiadującej. Działka sąsiadująca należy do spółki, której jest Pan wspólnikiem i na której trwa budowa.

Jest udostępniana nieodpłatnie w ww. sytuacji.

Działka nie jest wykorzystywana na cele działalności zwolnionej.

Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy podatnik powinien zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i przy sprzedaży działki spółce powinien udokumentować transakcję wystawiając fakturę VAT, według stawki podstawowej zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Niniejszy wniosek dotyczy oceny skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nabytej prywatnie w ramach prawa pierwszeństwa nabycia, z zamiarem odsprzedaży jej dla spółki prawa handlowego, której Wnioskodawca jest udziałowcem i pełni funkcję prezesa.

Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości jako czynny podatnik VAT około dziewięć lat temu.

Na dzień złożenia wniosku działalność ta jest zawieszona, a Wnioskodawca został wykreślony z rejestru czynnych podatników VAT.

W 2020 roku spółka z o.o. sp. kom., w której Wnioskodawca jest udziałowcem i pełni funkcję prezesa zarządu, nabyła działkę z wydanymi warunkami zabudowy od osoby fizycznej. Sprzedająca posiadała również działkę sąsiednią (która jest przedmiotem interpretacji), jednak wtedy nie chciała jej zbyć. Zgodziła się tylko na wpisanie prawa pierwokupu w przypadku jej zbycia. Prawa pierwokupu nie można wpisać na spółkę, a jedynie na osobę fizyczną. Z tego powodu prawo pierwokupu zostało wpisane na Wnioskodawcę. W 2023 roku sprzedająca zawarła umowę sprzedaży z osobą trzecią działki stanowiącej zapytanie, a notariusz spisujący „umowę sprzedaży nieruchomości pod warunkiem” powiadomił Wnioskodawcę o prawie pierwokupu. W związku z tym Wnioskodawca skorzystał z tego prawa kupując działkę objętą wnioskiem o interpretację, z zamiarem odsprzedaży jej na Spółkę.

W ramach prawa pierwszeństwa nabycia, Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość prywatnie, uiszczając od tej czynności podatek od czynności cywilnoprawnych.

Aktualnie Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotową nieruchomość spółce, której jest prezesem, przy czym transakcja ta ma charakter incydentalny i nie wiąże się z wykonywaniem działalności gospodarczej w tym zakresie.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż nieruchomości stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, chyba że zastosowanie znajduje zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy.

Jednocześnie, wobec posiadania przez nieruchomość warunków zabudowy, które nadają jej charakter działki budowlanej, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedmiotowa sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, lecz wymaga rejestracji i opodatkowania VAT, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie zamierza wznowić działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, gdyż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości ma charakter jednorazowy i incydentalny, a powstała tylko z powodu braku możliwości wpisania prawa pierwokupu przedmiotowej działki bezpośrednio na spółkę.

W związku z powyższym, Wnioskodawca planuje zarejestrować się jako czynny podatnik VAT wyłącznie dla dokonania opisanej czynności, na podstawie uprawnienia przewidzianego w art. 96 ust. 2 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zwraca się o potwierdzenie, że z chwilą rejestracji do VAT oraz dokonania sprzedaży nieruchomości spółce wystąpi obowiązek opodatkowania tej transakcji fakturą VAT według stawki podstawowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT na potrzeby transakcji sprzedaży niezabudowanej działki nr 1, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia podatnik i działalność gospodarcza, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo.

W związku z powyższym należy wskazać, że elementami przesądzającymi o uznaniu transakcji sprzedaży nieruchomości za prowadzenie działalności gospodarczej jest cel nabycia oraz całokształt działań, jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do tejże nieruchomości przez cały okres jej posiadania.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że aby nieruchomość stanowiła majątek prywatny, to podatnik musi w całym okresie jej posiadania wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości, czy jej części, w ramach majątku osobistego.

Z opisu sprawy wynika, że w 2020 roku spółka z o.o. sp. kom., w której jest Pan udziałowcem i pełni Pan funkcję prezesa zarządu nabyła działkę z wydanymi warunkami zabudowy od osoby fizycznej. Sprzedająca posiadała również działkę sąsiednią, jednak wtedy nie chciała jej zbyć. Zgodziła się tylko na wpisanie prawa pierwokupu w przypadku jej zbycia. Prawa pierwokupu nie można wpisać na spółkę, a jedynie na osobę fizyczną. Z tego powodu prawo pierwokupu zostało wpisane na Pana. Skorzystał Pan z tego prawa kupując działkę objętą wnioskiem o interpretację, z zamiarem odsprzedaży jej Spółce. Działka jest udostępniana nieodpłatnie i jest wykorzystywana jako miejsce postawienia baraku dla pracowników budowy i będzie stanowić zaplecze budowy z działki sąsiadującej.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy nabycie ww. działki oraz zarządzanie nią przez Pana, stanowi w swej istocie świadomie podejmowane przez Pana działania mające na celu gospodarowanie przedmiotową działką w celach gospodarczych. Jak wynika z okoliczności sprawy, nabył Pan przedmiotową działkę z zamiarem wykorzystywania jej do działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, w której jest Pan udziałowcem i na rzecz której dokona Pan jej odsprzedaży.

Opisane powyżej Pana działania dowodzą zatem, że przyszła sprzedaż ww. działki nie może stanowić jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy w tym miejscu podkreślić, że przez termin „zamiar” należy pojmować nie jako wolę wewnętrzną, ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustalaniu zamiaru nie można poprzestawać tylko na oświadczeniach zainteresowanej osoby, lecz muszą istnieć obiektywne dowody potwierdzające przeznaczenie danej nieruchomości wyłącznie do celów prywatnych. Jak wynika z powyższego w niniejszej sprawie nie miało to miejsca.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, dokonana w kontekście przywołanych wyżej przepisów prawa prowadzi do wniosku, że nabycie działki objętej zakresem wniosku nie miało na celu zaspokojenia Pana potrzeb osobistych (np. budowa domu), tylko w celach gospodarczych. Nabycie przez Pana ww. działki nastąpiło z zamiarem sprzedania jej Spółce, w której jest Pan udziałowcem.

Zatem nie cele osobiste – w przypadku Pana brak jest czynności charakteryzujących zarząd majątkiem osobistym – a cele gospodarcze leżą u podstaw Pana działania, wobec czego czynność zbycia ww. działki nie będzie stanowiła rozporządzania majątkiem osobistym. Planowana sprzedaż działki wpisuje się w katalog czynności, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji należy uznać, że sprzedaż przez Pana niezabudowanej działki nr 1, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, będzie dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Według art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Wskazał Pan, że przedmiotem sprzedaży będzie działka niezabudowana, dla której została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

W świetle powyższych okoliczności wskazania wymaga, że na dzień sprzedaży ww. niezabudowana działka będzie stanowić teren przeznaczony pod zabudowę, a tym samym będzie spełniać definicję terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Zatem dostawa niezabudowanej działki nr 1 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W takiej sytuacji nie znajdzie również zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, bowiem zgodnie z ww. art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy, zwolnienie z art. 113 ust. 1 ustawy nie ma zastosowania do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych.

Jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

·przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

W opisie sprawy wskazał Pan, że nabycie działki nastąpiło w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i sług. Działka została nabyta od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem od podatku od towarów i usług. Transakcja nabycia działki nie została udokumentowana fakturą. Zatem w odniesieniu do czynności nabycia przez Pana przedmiotowej działki nie wystąpił podatek od towarów i usług. W takiej sytuacji nie można mówić, że przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działki, lub że takie prawo Panu nie przysługiwało. Dodatkowo wskazał Pan, że działka nie jest wykorzystywana na cele działalności zwolnionej.

Zatem dostawa niezabudowanej działki nr 1, nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, iż nie zostały spełnione warunki przedstawione w tym przepisie.

W związku z powyższym sprzedaż przez Pana niezabudowanej działki nr 1 będzie opodatkowana podatkiem VAT, według stawki podatku od towarów i usług właściwej dla towaru będącego przedmiotem sprzedaży.

Odnosząc się do kwestii obowiązku rejestracji dla celów podatku VAT, zauważenia wymaga, że zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy:

Z treści art. 96 ust. 2 ustawy wynika, że:

Stosownie do art. 96 ust. 3 ustawy:

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy :

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik wykonując czynności określone w art. 5 ustawy jest zobowiązany do zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku VAT, pod warunkiem, że jego sprzedaż nie jest np. zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ustawy.

Dodatkowo zauważenia wymaga, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług zawierają pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas za podatnika jest uważana osoba, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym stanowi art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wyżej rozstrzygnąłem, sprzedaż działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, która nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy oraz art. 113 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, w związku ze sprzedażą działki nr 1 będzie Pan zobowiązany przed dniem dokonania czynności opodatkowanej – sprzedaży ww. działki - dokonać zgłoszenia rejestracyjnego na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy.

Zatem Pana stanowisko, pomimo wskazania przez Pana błędnej podstawy prawnej, tj. dokonania rejestracji jako czynny podatnik VAT, na podstawie uprawnienia przewidzianego w art. 96 ust. 2 ustawy o VAT, w części dotyczącej obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT na potrzeby transakcji sprzedaży niezabudowanej działki nr 1, uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuję, że zgodnie z art. 14b § 1a ustawy Ordynacja podatkowa, od 1 lipca 2020 r. nie wydajemy interpretacji indywidualnych w zakresie określenia stawki podatku VAT dla towarów i usług. Kwestie określenia stawki podatku VAT dotyczące stanu prawnego od 1 lipca 2020 r. rozstrzygane są w ramach odrębnej instytucji – wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie obowiązku rejestracji jako czynny podatnik VAT na potrzeby transakcji sprzedaży niezabudowanej działki nr 1. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.