Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 17.02.2005, sygn. 1473/8/WD/423/7/05/BC, Trzeci Mazowiecki Urząd Skarbowy w Radomiu

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137 poz 926 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku XXX sp. z o.oze stycznia 2005r żądającego udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie rozliczania kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodami z tytułu świadczenia usług dostawy wody i odbioru ścieków

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Spółka przedstawiła we wniosku następujący stan faktyczny:

XXX sp. z o.o działa w formie spółki z o.o i zajmuje się świadczeniem usług w zakresie dostaw wody i odbioru ścieków. Przychody z tytułu świadczenia w/w usług rozlicza zgodnie z terminem płatności wykazanym na fakturach sprzedaży, natomiast koszty rozlicza w miesiącu powstania przychodu należnego stosując % udział przychodu do ogółu kosztów, ponieważ nie jest w stanie określić kosztów przypadających na każdą fakturę.

Biorąc powyższy stan faktyczny pod uwagę informuję, że w przypadku rozliczania przychodów z tytułu świadczenia usług w zakresie dostaw wody i odbioru ścieków ma zastosowanie art. 12 ust. 3d pkt. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t z 2000r Dz. U. Nr 54 poz. 654 ze zm) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2004r w świetle którego, za datę powstania przychodu należnego w przypadku rozliczeń z tytułu usług rozprowadzania wody i gospodarki ściekami uważa się wynikający z faktury termin płatności, a jeżeli termin nie jest określony - ostatni dzień miesiąca, w którym wystawiono fakturę.

W zakresie kosztów uzyskania przychodów należy odnieść się do definicji dochodu zawartej w treści art. 7 ust. 2 ustawy, zgodnie z którą dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Ustalenie różnicy, o której mowa w powyższym przepisie, a więc potrącenie kosztów nie jest możliwe, jeżeli podatnik nie uzyskał przychodu dla uzyskania którego poniósł koszty.

Ustawowa definicja kosztów uzyskania przychodów jest zawarta w art. 15 ust. 1, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.Natomiast art. 15 ust. 4 w/w ustawy wskazuje w jaki sposób należy dokonywać potrącenia wydatków uznawanych za koszty uzyskania tego przychodu.Stosownie do powyższego przepisu koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Są to koszty bezpośrednio i pośrednio związane z całokształtem prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 4 w/w ustawy koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe - w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle, bezpośrednio związane z przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy.

Poniesione wydatki, które można bezpośrednio powiązać z przychodami należnymi powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie osiągnięcia przychodu, a więc w tym roku podatkowym (miesiącu), w którym został osiągnięty przychód.

Koszty pośrednie obejmują wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, ale ich ponoszenie warunkuje uzyskanie przychodów.W przypadku takich kosztów (np. ogólnozakładowych), gdy nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie kosztu do osiągniętego przychodu uzasadnienie ma odnoszenie wydatków w koszty podatkowe w dacie ich poniesienia.Aczkolwiek rozliczenie kosztów i przychodów oraz ustalenie dochodu odnosi się do roku podatkowego, to jednak należy mieć na uwadze przepis art. 25 ust. 1 w/w ustawy, zgodnie z którym podatnik winien co miesiąc składać deklarację o wysokości dochodu osiągniętego od początku roku oraz odprowadzać zaliczkę na podatek dochodowy od osób prawnych.Niezależnie więc od konieczności przyporządkowania przychodów i kosztów do właściwego roku podatkowego, oznacza to również obowiązek przyporządkowania przychodów, a w konsekwencji i kosztów do odpowiedniego miesiąca roku podatkowego.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że poniesione wydatki, które można powiązać z przychodami należnymi określonymi w art. 12 ust. 3 d ustawy z 15 lutego 1992r podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie osiągnięcia przychodu tj. w m-cu w którym przypada termin płatności faktury. Jedynie koszty poniesione w celu uzyskania przychodu, których nie można przyporządkować do konkretnego przychodu mogą być rozliczone w dacie (miesiącu) ich poniesienia.W świetle powyższego stwierdza się, że stanowisko zaproponowane przez Spółkę polegające na rozliczaniu kosztów uzyskania przychodu stosując procentowy udział przychodu do ogółu kosztów nie może mieć zastosowania w przedmiotowej sprawie.Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 15 ust.2 dopuszcza proporcjonalne ustalanie kosztów do osiąganych przychodów, lecz dotyczy to wyłącznie sytuacji gdy podatnik osiąga przychody z dwóch różnych źródeł: podlegających opodatkowaniu i zwolnionych.