Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 08 maja 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest:

  - prawidłowe w części dotyczącej sprzedaży krajowej,

  - nieprawidłowe w części dotyczącej sprzedaży zagranicznej.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 18 lipca 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy dwa rodzaje usług:

1. usługi finansowe realizacja międzynarodowych przekazów pieniężnych drogą elektroniczną za pomocą własnego systemu informatycznego oraz jego współpracy z systemami bankowości elektronicznej i systemu przekazów pocztowych,
2. usługi informatyczne tworzenie oprogramowania wg indywidualnych zamówień oraz sprzedaż licencji na korzystanie z systemu informatycznego Spółki, obsługa zdalna za pośrednictwem Internetu, zdalne zarządzanie systemami.

Odbiorcami ww. usług są:

1. Firmy i banki zarejestrowane w UE posiadające NIP UE (weryfikowalny w VIES)
2. Firmy i banki zarejestrowane w UE nieposiadające NIP-u UE
3. Firmy i banki zarejestrowane w krajach poza UE (np. Rosja)
4. Kontrahenci krajowi firmy i osoby fizyczne.

Dotychczas Spółka świadczyła usługi finansowe na rzecz wszystkich ww. grup odbiorców oraz usługi informatyczne na rzecz odbiorców opisanych w punkcie 4.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy powyższa sprzedaż objęta stawką VAT zwolniony powoduje konieczność zaliczenia proporcjonalnej części VAT naliczonego w koszty?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży krajowej VAT zwolniony powoduje konieczność zaliczenia proporcjonalnej części VAT naliczonego w koszty.

W przypadku sprzedaży zagranicznej VAT zwolniony nie powoduje konieczności zaliczenia proporcjonalnej części VAT naliczonego w koszty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

  - prawidłowe w części dotyczącej sprzedaży krajowej,

  - nieprawidłowe w części dotyczącej sprzedaży zagranicznej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...) ww. ustawy.

Z powyższego przepisu wynika, że nie wszystkie wydatki poniesione przez podatnika są kosztami. Kosztami uzyskania przychodów są po wyłączeniu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Ponoszone koszty należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Jako koszty uzyskania przychodów mogą być rozpatrywane zarówno koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami. Te pierwsze dają się powiązać z konkretnie określonym przychodem, jaki osiągnął podatnik, natomiast te drugie wiążą się z całokształtem działalności prowadzonej przez podatnika i ogólnie określonymi przychodami osiąganymi z tytułu prowadzenia tej działalności.

Od zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki.

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, podatku od towarów i usług.

Na mocy przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

W polskim systemie prawnym podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest odpowiednikiem podatku od wartości dodanej funkcjonującego w innych państwach Unii Europejskiej. Ustawa o podatku od towarów i usług stanowi implementację VI Dyrektywy dotyczącej wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Pojęcie podatku od wartości dodanej obejmuje zarówno podatek od towarów i usług obowiązujący na terenie Polski, jak i podatek od wartości dodanej, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), tj. podatek nakładany na terenie innych państw członkowskich Unii Europejskiej, z wyjątkiem polskiego podatku od towarów i usług.

Z uwagi na tożsamość podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług, podatek ten podlega tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych co podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Oznacza to, że rozwiązania zawarte w przepisach art. 16 ust. 1 pkt 46 należy odnieść także do podatku od wartości dodanej.

Jednocześnie tut. Organ zaznacza, że nie bada zagadnień dotyczących sprzedaży zwolnionej na terenie kraju i za granicą w zakresie podatku od towarów i usług. Niniejsza interpretacja została wydana jedynie w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę we wniosku ORD-IN z dnia 08 maja 2008 r.

W kwestii opodatkowania usług finansowych i informatycznych podatkiem od towarów i usług oraz odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego przy sprzedaży przedmiotowych usług rozstrzygają wydane w dniu 12 sierpnia 2008 r. interpretacje indywidualne nr ILPP2/443-421/08-4/JK, ILPP2/443-421/08-5/JK, ILPP2/443-421/08-6/JK, ILPP2/443-421/08-7/JK.

Reasumując, stwierdzić zatem należy, iż kosztem uzyskania przychodu będzie podatek naliczony spełniający dyspozycję art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.