Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania podatkiem minimalnym. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. Sp. z o. o. [dalej: Spółka lub Wnioskodawca lub A] jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym dla celów podatku dochodowego od osób prawnych [dalej: CIT].

Działalność gospodarcza Spółki obejmuje przede wszystkim (…). Spółka jest czynnym podatnikiem VAT.

Właścicielem Spółki (100% udziałowcem) jest X. Sp. z o.o. [dalej jako: X].

Poza udziałami w A, X posiada również 100% udziałów w kapitale:

• B. sp. z o.o. [dalej jako: B],
• C. sp. z o.o. [dalej jako: C].

X, B i C również są osobami prawnymi, rezydentami podatkowymi na potrzeby CIT.

X jest więc 100% udziałowcem w spółkach: A, B, C. Taki stan utrzymywał się przez cały 2024 rok. Spółki nie tworzą podatkowej grupy kapitałowej i nie uczestniczą w innych tego typu grupach. Każda z tych spółek jest polskim rezydentem podatkowym.

Jednocześnie, 100% udziałowcem X jest Y S.A. [dalej jako: Y]. Spółka Y również jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym na potrzeby CIT.

Z uwagi na różnorodność prowadzonej działalności, poza wymienionymi powyżej spółkami (X, A, B, C), Y posiada udziały (bezpośrednio i pośrednio) w dużo większej liczbie spółek działających na terytorium Polski, także będących rezydentami podatkowymi na potrzeby CIT. Udział ten każdorazowo jest wyższy niż 75%.

Spółki te, organizacyjnie wyodrębnione w strukturze podmiotów powiązanych z Y jako niezależnie działające w swojej dziedzinie grupy podmiotów, zajmują się innymi obszarami działalności biznesowej (np. faktoring, kredyty hipoteczne) niż A, B, C, działające pod X, które to skupione są na działalności związanej z leasingiem i motoryzacją.

W związku z wejściem w życie przepisu art. 24ca ustawy o CIT, regulującego tzw. minimalny podatek dochodowy od osób prawnych [dalej: minimalny CIT], Wnioskodawca zweryfikował po raz pierwszy swoje obowiązki w tym zakresie za 2024 rok.

Z uwagi na ustalony, zgodnie przepisami art. 24ca ustawy o CIT poziom rentowności, Wnioskodawca doszedł do przekonania, że spełnia przesłanki art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT, tj. w oparciu o ten przepis podlega obowiązkowi zapłaty minimalnego CIT. Innymi słowy, rentowność Wnioskodawcy nie przekracza 2%.

Jednocześnie, z uwagi na powiązania kapitałowe z innymi spółkami opisane powyżej, możliwe będzie wyłączenie zobowiązania w minimalnym CIT za 2024 rok na podstawie wynoszącej ponad 2% rentowności grupy spółek, tj. zgodnie z art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, zakładając, że w skład grupy spółek wchodzą X, A, B i C [dalej: Grupa]. Grupa spełniła bowiem warunki wskazane w art. 24ca ust. 14 pkt 6 lit. a) i b) ustawy o CIT, tj. rok podatkowy spółek obejmuje ten sam okres oraz obliczony za rok podatkowy udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach jest większy niż 2%. Spółki te są również polskimi rezydentami podatkowymi.

W skrócie więc, Wnioskodawca samodzielnie nie osiągnął 2% rentowności, ale łączna rentowność całej Grupy wynosi ponad 2%.

Wnioskodawca powziął natomiast wątpliwość, czy prawidłowo zdefiniował w swoim indywidualnym przypadku „grupę spółek” na potrzeby wyłączenia z art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT. Wątpliwość dotyczy tego, czy Wnioskodawca powinien jako grupę spółek wskazać X z podmiotami zależnymi, czy też Y wraz z podmiotami zależnymi. Co prawda, Y wraz ze wszystkimi zależnymi od niej podmiotami powiązanymi najprawdopodobniej również spełnia kryterium rentowności przekraczającej 2%. Jednakże jednoznaczne potwierdzenie tego faktu będzie dla Wnioskodawcy niezwykle trudne i dlatego Wnioskodawca dąży do zastosowania art. 24ca ust. 14 pkt 6 w odniesieniu do Grupy.

Pytanie

Czy na potrzeby wyłączenia z art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, Wnioskodawca zobowiązany jest uwzględnić Y wraz ze wszystkimi podmiotami, w których Y bezpośrednio lub pośrednio posiada co najmniej 75% udziałów, czy Wnioskodawca może uznać, że „grupę spółek” tworzą wyłącznie spółki wchodzące w skład Grupy?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy może on uznać, że w skład „grupy spółek”, o której mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6, wchodzą wyłącznie spółki wchodzące w skład Grupy.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT podatek od spółek będących podatnikami w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz podatkowych grup kapitałowych, które w roku podatkowym:

1)poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych albo

2)osiągnęły udział dochodów ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, określonych zgodnie z art. 7 ust. 1 albo art. 7a ust. 1, w przychodach innych niż z zysków kapitałowych w wysokości nie większej niż 2%,

- wynosi 10% podstawy opodatkowania.

Jednocześnie, na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników wchodzących w skład grupy co najmniej dwóch spółek, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym pozostałych spółek wchodzących w skład tej grupy, jeżeli:

a)rok podatkowy spółek obejmuje ten sam okres oraz

b)obliczony za rok podatkowy, zgodnie z ust. 1 i 2, udział łącznych dochodów spółek w ich łącznych przychodach jest większy niż 2%

- przy czym przy ustalaniu warunków, o których mowa w lit. a i b, uwzględnia się wszystkie spółki z grupy będące podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1, lub należące do podatkowej grupy kapitałowej.

Ponadto, zgodnie z art. 24ca ust. 15 ustawy o CIT, podatnicy, o których mowa w ust. 14 pkt 6, przekazują do urzędu skarbowego informację o spółkach wchodzących w roku podatkowym w skład grupy spełniającej warunki określone w tym przepisie, w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1.

Z przytoczonego powyżej brzmienia przepisu art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT nie wynika, aby wymagane było od podatnika, aby – na potrzeby obowiązków w minimalnym CIT – tworzył grupę ze wszystkimi spółkami, co do których spełnione będzie kryterium wielkości udziałów. Innymi słowy, brak jest w ustawie wymogu, aby dla stworzenia „grupy spółek” uwzględnić będący najwyżej w strukturze podmiot dominujący wraz ze wszystkimi podmiotami zależnymi.

Gdyby intencją ustawodawcy było zobowiązanie podatnika do takiego konstruowania grupy, przepis jasno na ten cel by wskazywał, na przykład wskazując, że grupa zawiera podmiot dominujący i wszystkie podmioty zależne.

Ustawa o CIT nie wprowadza definicji legalnej pojęć „grupa” lub „grupa spółek”, z drugiej strony, sama treść przepisu wprowadza tylko jedno kryterium – aby można było mówić o grupie spółek, wymagane jest zidentyfikowane co najmniej dwóch podmiotów wchodzących w jej skład, powiązanych kapitałowo w określony sposób.

Ponadto, nowelizacje przepisu dokonywane na przestrzeni ostatnich lat wskazują, że ustawodawca czuwał nad brzmieniem przepisu i nie modyfikował jego brzmienia w kontekście warunków tworzenia grupy spółek. Z uzasadnienia do ustawy z 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2022.2180) wynika, że celem zmian w pkt 6 było wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych odnośnie grupy kapitałowej (m.in. co do zakresu spółek tworzących grupę, charakteru posiadanego udziału i sposobu liczenia łącznej rentowności w grupie).

Zgodnie z propozycją zmiany brzmienia przy ustalaniu spełnienia warunków, o których mowa w tym przepisie uwzględniać się będzie wszystkie spółki z grupy będące podatnikami lub należące do podatkowej grupy kapitałowej. Przepis jednoznacznie wskazuje zatem, że dotyczy wszystkich spółek w grupie (lit. b).

Doprecyzowano zatem, że podatnik powinien uwzględniać „wszystkie spółki w grupie” wyłącznie w zakresie kryteriów zawartych w lit. a) i b), a nie definiowania grupy jako takiej. A zatem chodzi o to, że wszystkie spółki zakwalifikowane do „grupy” muszą spełniać kryteria wymienione w lit. a i b, a ponadto, muszą to być spółki będące rezydentami, zaś w przypadku podatkowej grupy kapitałowej, również się je uwzględnia osobno jako „spółki” (co mogłoby budzić wątpliwości, gdyby nie takie doprecyzowanie przepisu, ponieważ z podatkowego punktu widzenia spółki wchodzące w skład PGK nie istnieją, a to PGK jest podatnikiem CIT).

Zdaniem Wnioskodawcy, o prawidłowości postępowania Spółki świadczy także fakt istnienia art. 24ca ust. 15 ustawy o CIT. Ustawodawca dopuścił możliwość kształtowania grupy podatników na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 6 w sposób dowolny, jednak jednocześnie nałożył na podatników dodatkowy obowiązek w postaci przekazywania do urzędu skarbowego informacji o spółkach wchodzących w roku podatkowym w skład tej grupy, w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1. Gdyby skład grupy miał mieć sztywny charakter, uzależniony wyłącznie od powiązania kapitałowego, nie być zaś ustalany swobodnie, to taka formuła przepisu byłaby pozbawiona sensu, ponieważ skład grupy byłby oficjalnie znany np. z wpisów w KRS i nie byłoby potrzeby o nim informować. Skoro natomiast podatnik ma prawo swobodnie ustalić skład grupy, to jest jasne, że musi o tym poinformować organy podatkowe, aby były w stanie one ustalić, jakie podmioty podatnik „dobrał” do grupy i w ten sposób uzasadnić wyłączenie z opodatkowania minimalnym CIT.

W związku z powyższym należy uznać, że Wnioskodawca postąpił prawidłowo formułując na potrzeby art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT grupę spółek, w skład której weszły X jako podmiot dominujący oraz A, B i C jako spółki zależne.

Przedstawiona przez Wnioskodawcę argumentacja znajduje oparcie w wydawanych do tej pory interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 21.07.2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.14.2022.2.MK, Dyrektor KIS stwierdził, że:

Podsumowując, stwierdzić należy, że grupę podmiotów w rozumieniu art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT należy rozumieć jako podmiot dominujący oraz inne, dowolnie wybrane spółki, w których ten podmiot posiada co najmniej 75% udziału odpowiednio w kapitale zakładowym, kapitale akcyjnym lub udziale kapitałowym spółek, które tworzą grupę.

Informację o spółkach wchodzących w skład grupy, o której mowa w art. 24ca ust. 15 ustawy o CIT należy złożyć do urzędu skarbowego w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, ale nie stanowi ona załącznika do zeznania CIT-8. Zatem Wnioskodawca przekazując, na podstawie art. 24ca ust. 15 ustawy o CIT, do urzędu skarbowego informację o spółkach wchodzących w roku podatkowym w skład grupy jest uprawniony do zgłoszenia wybranych spółek pod warunkiem, że grupa utworzona w taki sposób będzie spełniała wszystkie warunki określone w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT.

Ponadto, w interpretacji z 12.12.2024 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.514.2024.1.AR, Dyrektor KIS potwierdził w kontekście art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, że:

Powyższy przepis nie wymaga, by podatnik musiał tworzyć grupę ze wszystkimi spółkami, w stosunku do których spełniony jest warunek posiadania 75% udziałów. Podatnicy mają swobodę wyboru, z których spółek – spełniających warunki określone w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT – utworzyć grupę, a które zostawić „poza grupą”.

Analogiczna teza została przedstawiona w interpretacji indywidualnej z 04.02.2025 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.518.2024.2.SG.

Nawet gdyby jednak Dyrektor KIS zmienił swoją wcześniejszą wykładnię i uznał, że podatnicy nie są uprawnieni do swobodnego kreowania składu grupy( tj. dowolnego doboru podmiotów spośród, co oczywiste, tych spełniających ustawowe kryteria), to w dalszym ciągu w przypadku zdefiniowanej we wniosku Grupy, ustawowe warunki będą spełnione.

Taka wykładnia oznaczałaby, że skład grupy to: spółka dominująca i wszystkie spółki zależne.

Analizowane przepisy nie wykluczają jednak istnienia w ramach jednej struktury kapitałowej kilku grup. Nie są to bowiem zbiory rozbieżne.

Art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT wskazuje, że na grupę składają się co najmniej 2 spółki, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udział. Nie ma w nim mowy o tym, że spółka już uwzględniona w składzie jednej grupy nie może stworzyć kolejnej. Tym bardziej przepis nie wskazuje, w jaki sposób „dzielić” podmioty, gdy struktura grupy powoduje powstanie kilku spełniających warunki „podgrup” w jej ramach. Przepisy nie wskazują więc, aby podatnik mógł wchodzić tylko w skład jednej grupy. Przeciwnie, w ramach jednej struktury kapitałowej może istnieć wiele zbieżnych składem „grup”. Grupa to bowiem podmiot dominujący wraz z podmiotami zależnymi. Sam fakt, że nad danym podmiotem dominującym znajdują się w strukturze dalsze podmioty dominujące, nie zmienia faktu, że podmiot dominujący niższego rzędu wraz zależnymi podmiotami spełnia kryterium posiadania 75% udziałów. Niejako zaś przy okazji może on wchodzić w skład jeszcze kolejnej grupy.

W sytuacji Spółki, wchodzi ona w skład Grupy, ponieważ X posiada w jej kapitale 100% udział. A zatem X wraz z A, B i C w sposób oczywisty razem spełniają kryteria do uznania za „grupę”.

Jednakże, kryteria do uznawania za grupę spełnia również Y wraz z Grupą oraz innymi podmiotami zależnymi bezpośrednio i pośrednio.

W przedstawionym systemie powiązań między Y a pozostałymi spółkami, w których Y posiada udziały, struktura podmiotów powiązanych z Y przybiera kształt drzewka, gdzie poszczególne, wyodrębnione organizacyjnie spółki współtworzą odrębne „gałęzie” działalności. W ten sposób, poszczególne spółki posiadające dominujący udział w innych wraz z tymi innymi spółkami tworzą wyodrębnione „grupy spółek”, które z powodzeniem mogą spełniać kryteria wyłączenia z minimalnego CIT.

Gdyby zatem uznać, że w skład grupy muszą wchodzić wszystkie podmioty zależne od danego podmiotu dominującego, to Wnioskodawca wchodziłby w skład grupy Y oraz wszystkich podmiotów zależnych od Y. Jednocześnie jednak Wnioskodawca wchodziłby w skład Grupy.

Niezależnie zatem od przyjętej wykładni, Wnioskodawca będzie wchodzić w skład Grupy, na którą składają się X, A, B i C.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) przepisy dotyczące tzw. minimalnego podatku dochodowego zawarte są w art. 24ca.

Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 24ca ust. 15 ustawy o CIT:

Z opisu sprawy wynika, że właścicielem Spółki (100% udziałowcem) jest spółka X. Poza udziałami w A, X posiada również 100% udziałów w kapitale spółek B i C. Jednocześnie, 100% udziałowcem X jest spółka Y. Poza tym spółka Y posiada udziały (bezpośrednio i pośrednio) w dużo większej liczbie spółek. Udział ten każdorazowo jest wyższy niż 75%. Rentowność Spółki nie przekracza 2%.

Powzięli Państwo wątpliwość, czy Spółka powinna jako grupę spółek wskazać X z podmiotami zależnymi, czy też Y wraz z podmiotami zależnymi.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że warunkiem wyłączenia z obowiązku zapłaty podatku minimalnego w odniesieniu do podatników wchodzących w skład grupy jest spełnienie łącznie przesłanek wymienionych w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT.

Odnosząc się do zagadnienia kryteriów oceny istnienia grupy spółek dla celów wyłączenia z minimalnego CIT na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, właściwa jest szeroka interpretacja pojęcia grupy, umożliwiająca skorzystanie z wyłączenia przez szeroką grupę podatników.

W konsekwencji, jako grupę spółek podlegającą wyłączeniu traktować należy tę część grupy kapitałowej, którą tworzą spółki będące polskimi rezydentami i w której spółka dominująca posiada przez cały rok podatkowy bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% udziału w innych spółkach. Jednocześnie, spółka dominująca może posiadać udziały w spółkach nie spełniających tych kryteriów, przy czym nie będą one objęte wyłączeniem. Wyłączenie z minimalnego CIT ma zastosowanie także w przypadku braku spełnienia warunków przez wszystkie spółki z całej grupy kapitałowej – wówczas grupę podlegającą wyłączeniu tworzą pozostałe spółki spełniające kryteria.

Nie ma podstaw do akceptacji stanowiska, w świetle którego istnieje możliwość wyboru składu grupy podlegającej wyłączeniu. Wyłączenie z opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT obejmuje bowiem wszystkie spółki z grupy spełniające kryteria wyłączenia. W konsekwencji, obowiązek informacyjny, wskazany w art. 24ca ust. 15 ustawy o CIT, obejmuje wszystkie spółki z grupy podlegające wyłączeniu.

Odnosząc przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego do przepisów prawa podatkowego cytowanych powyżej stwierdzić należy, że przepis jednoznacznie wskazuje, że dotyczy wszystkich spółek w grupie. Ponadto dotyczy spółek wchodzących w skład grupy, w której jedna spółka posiada przez cały rok podatkowy zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio 75% udział kapitałowy. Na potrzeby wyłączenia z art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT, Spółka zobowiązana jest zatem uwzględnić Y wraz ze wszystkimi podmiotami, w których bezpośrednio lub pośrednio posiada co najmniej 75% udziałów. Nie można uznać, że „grupę spółek” tworzą wyłącznie spółki wchodzące w skład Grupy, tj. X, A, B i C. Każdorazowo jednak przy określaniu grupy spółek korzystających z wyłączenia, o którym mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 6 ustawy o CIT należy brać pod uwagę jedynie spółki, które spełniają warunki określone w lit. a i b powołanego przepisu.

Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wyjaśnić należy, że w bazie wydawanych interpretacji Eureka znaleźć można różne rozstrzygnięcia w zakresie ustalenia składu „grupy co najmniej dwóch spółek” podlegającej wyłączeniu z opodatkowania minimalnym podatkiem dochodowym. Zaznaczyć jednak należy, że stanowisko zaprezentowane w niniejszej interpretacji odzwierciedla aktualny pogląd Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na ww. zagadnienie.

Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może bowiem z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W sytuacji zaistnienia rozbieżnej interpretacji, wydanej w zbliżonych okolicznościach sprawy, organ dysponuje narzędziami prawnymi, by podjąć przewidziane w takich sytuacjach procedury w celu usunięcia istniejącej rozbieżności.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.