Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia:

-     czy wskazane w zdarzeniu przyszłym wydatki dotyczące (...) związanych z realizowaną inwestycją, powinny zostać ujęte w wartości początkowej wybudowanych środków trwałych w ramach tej inwestycji;

-     czy wydatki te powinny zwiększać wartość początkową środków trwałych na bieżąco, tj. w miesiącu wpływu faktur dokumentujących te wydatki?

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A Spółka Akcyjna (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Spółka”) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych oraz jest czynnym podatnikiem VAT, który prowadzi swoją podstawową działalność gospodarczą w zakresie (...).

Posiadany przez Spółkę (...). W celu wywiązania się ze wspólnej dla wszystkich krajów członkowskich Unii Europejskiej polityki dekarbonizacji, przy jednoczesnym utrzymaniu przystępnej ceny produkcji ciepła dla odbiorców, Spółka rozpoczęła nową inwestycję (dalej: „Inwestycja”). Celem Inwestycji jest (...).

Warto w tym miejscu podkreślić, iż działalność polegająca na (...) jest działalnością reglamentowaną, której prowadzenie wymaga uzyskania koncesji. Warunki uzyskania tego rodzaju koncesji określone zostały w art. 33 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 266 ze zm.). Stanowi on, iż prezes Urzędu Regulacji Energetyki udziela koncesji Wnioskodawcy, który m. in. ma możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonanie działalności.

Inwestycja składa się z szeregu różnych (...). W ramach tych składowych mieszczą się również (...) (dalej: “Bloki Gazowe”), które w zasadniczej części realizują proces podstawowy, jakim jest zamiana energii chemicznej zgromadzonej w paliwie na energię cieplną. Spółka na cel wytworzenia Bloków Gazowych poczyniła koszty m.in. (...).

Przedmiotowe Bloki Gazowe uzyskały określoną sprawność, będącą wynikiem kompletności tego urządzenia, przeszły rozruch technologiczny, który zakończył próby sprawnościowe. Następnie Spółka zakończyła wszelkie odbiory techniczne wymagane przez przepisy normujące sprawność tego rodzaju urządzeń.

Bloki Gazowe składają się z szeregu środków trwałych, spełniających definicję środka trwałego osobno, od których będą dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Bloki Gazowe będące przedmiotem tego wniosku stanowią własność Wnioskodawcy, zostały nabyte i będą użytkowane w skali dziesięcioleci - zdecydowanie dłużej niż rok.

Bloki Gazowe są wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Istotą aktywności ekonomicznej Wnioskodawcy jest (...). Zatem działalność gospodarcza w przedmiotowym zakresie wymaga bezwzględnie środków produkcji w postaci między innymi Bloków Gazowych.

Bloki Gazowe w momencie zakończenia ich montażu i parametryzacji spełniały wszystkie wymagania techniczne i prawne. W konsekwencji spełniały normy i reguły określone w:

a)ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1194)

b)rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 17 grudnia 2021 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego dla niektórych urządzeń ciśnieniowych podlegających dozorowi technicznemu (Dz.U. z 2022 r., poz. 68 ze zm.),

c)rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w spawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1225),

d)ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.).

Należy w tym miejscu podkreślić, iż zgodnie z art. 33 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, warunkiem sine qua non pozwalającym na udzielenie koncesji lub rozszerzenie jej zakresu jest właśnie osiągnięcie realnych możliwości technicznych, które powinny zostać wykazane w procesie udzielenia koncesji (por. m.in. wyrok Sądu Okręgowego - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 3 marca 2015 r., sygn. akt XVII AmE 5/14 64/14, jak i Wyrok Sądu Okręgowego - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 24 września 2021 r., sygn. akt XVII AmE 190/20).

W następstwie uzyskania pozwoleń administracyjnych, w szczególności (...), obiekt (...) w postaci inwestycji (...) został formalnie przyjęty jako środki trwałe na majątek Spółki w (...) roku.

Po tym terminie, zgodnie z pierwotnie zawartą umową (...) (dalej jako: „Umowa (...)”), kontynuowane są prace o charakterze optymalizacyjno-końcowym, obejmujące w szczególności: (...). W ramach przedmiotowej Umowy (...) po (...) roku realizowane są (...), które stanowią (...). Istotnym jest podkreślenie, że płatności związane z (...), mimo że są rozliczane sukcesywnie po osiągnięciu określonych punktów kontrolnych, odnoszą się do całości przedsięwzięcia inwestycyjnego i stanowią integralną część wynagrodzenia za cały projekt. W szczególności: 

(...)

Należy wyraźnie podkreślić, że wszystkie wymienione prace oraz związane z nimi protokoły finansowe, warunkujące dokonanie płatności, pozostają w bezpośrednim i nierozerwalnym związku przyczynowo- skutkowym z pierwotnym procesem inwestycyjnym, służąc jego prawidłowemu zakończeniu poprzez (...). Stąd należy pamiętać, że Umowa (...) rozliczana jest w formule wynagrodzenia ryczałtowego płatnego w momencie (...).

Pytanie

1.Czy wskazane w zdarzeniu przyszłym wydatki dotyczące (...) związanych z realizowaną inwestycją, powinny zostać ujęte w wartości początkowej wybudowanych środków trwałych w ramach tej inwestycji?

2.W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, czy wydatki te powinny zwiększać wartość początkową środków trwałych na bieżąco, tj. w miesiącu wpływu faktur dokumentujących te wydatki?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę wszystkie przywołane okoliczności:

Ad 1.

Wskazane w zdarzeniu przyszłym wydatki dotyczące (...) związanych z realizowaną inwestycją, powinny zostać ujęte w wartości początkowej wybudowanych środków trwałych w ramach tej inwestycji.

Ad 2.

Przedmiotowe wydatki powinny zwiększać wartość początkową środków trwałych na bieżąco, tj. w miesiącu wpływu faktur dokumentujących te wydatki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Kosztami uzyskania przychodów mogą być zatem wyłącznie takie wydatki, które zgodnie z przywołanym przepisem spełniają łącznie następujące przesłanki:

-zostały poniesione przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku muszą one zostać pokryte z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-są definitywne (rzeczywiste), tj. wartość poniesionych wydatków nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesione zostały w celu uzyskania przychodów albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

-zostały właściwie udokumentowane,

-nie znajdują się w grupie wydatków o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Zatem wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które spełniają powyższe warunki mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Ponadto w zakresie kwalifikacji kosztów koniecznym jest wyróżnienie:

-   kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami, tj. takich wydatków, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów - przy czym w ich przypadku możliwe jest ustalenie w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód,

-    kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami (tzw. kosztów pośrednich), tj. takich wydatków, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Natomiast pewne wydatki poniesione przez podatnika w toku prowadzonej działalności gospodarczej, jeżeli związane są (bezpośrednio lub pośrednio) ze środkami trwałymi (lub wartościami niematerialnymi i prawnymi) podatnika nie mogą być bezpośrednio odnoszone na wynik podatkowy jako koszty pośrednie lub bezpośrednie, lecz uwzględniane są w tym wyniku w formie odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a-16 m ustawy CIT.

Zatem wprowadzenie składnika majątku do ewidencji środków trwałych wymaga ustalenia jego wartości początkowej.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy CIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia.

Definicję kosztu wytworzenia zawiera art. 16g ust. 4 ustawy CIT, wskazując że do kosztów wytworzenia środka trwałego, wpływających na jego wartość początkową od której dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, zalicza się wartość, w cenie nabycia, zużytych do jego wytworzenia:

-rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych;

-kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi;

-inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.

Do kosztu wytworzenia nie zalicza się:

-kosztów ogólnych zarządu;

-kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych;

-kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Użycie przez ustawodawcę zwrotu „inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych” oznacza, iż katalog wydatków poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego powiększających jego wartość początkową jest otwarty, co wskazuje na to, że mieszczą się w nim również inne, niewymienione wprost koszty, które mogą mieć wpływ na wartość początkową danego składnika majątku. Należy zauważyć, iż ustawodawca obejmuje pojęciem kosztu wytworzenia środka trwałego nie tylko wszelkie koszty, których poniesienie jest związane bezpośrednio z realizacją inwestycji, ale także niektóre koszty ogólne, jak na przykład koszty przeprowadzenia obligatoryjnych badań oraz opracowaniem niezbędnych ekspertyz bądź koszty doradztwa inwestycyjnego.

W celu określenia, czy dany wydatek może zostać uznany za element wartości początkowej wytworzonego we własnym zakresie środka trwałego, należy ustalić, czy stanowi on element procesu wytwarzania tego składnika majątku podatnika.

Z wyżej przytoczonych regulacji ustawowych wynika również, że decydujące znaczenie dla zaliczenia określonego wydatku do wydatków stanowiących koszt wytworzenia środka trwałego ma możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem, czyli środkiem trwałym. Wszelkie wydatki pozostające w związku z wytworzeniem środka trwałego i poniesione do dnia oddania go do używania mają wpływ na jego koszt wytworzenia. Koszt ten zarazem stanowi o wartości początkowej środka trwałego od której dokonuje się następnie odpisów amortyzacyjnych.

Przepisy ustawy CIT przewidują również możliwość wprowadzania korekt dokonywanych odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy CIT, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Ponadto wedle art. 15 ust. 4j ustawy CIT, w przypadku, gdy podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w art. 15 ust. 4i, jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

W świetle przytoczonych przepisów zdaniem Spółki, wydatki dotyczące realizacji (...) projektu inwestycyjnego w postaci: 

(...)

stanowiące wydatki nierozerwalnie związane z inwestycją (...), na podstawie otrzymanych faktur, powinny stanowić koszt wytworzenia środków trwałych (zwiększać ich wartość początkową) i tym samym powinny podlegać zaliczeniu w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne.

Ad 2.

W kwestii ujmowania ponoszonych wydatków przez Spółkę po przyjęciu środka trwałego do ewidencji, Spółka stoi na stanowisku, że powinna dokonać korekty wartości początkowej środków trwałych oraz wysokości odpisów amortyzacyjnych na zasadach przewidzianych w art. 15 ust. 4i ustawy CIT, czyli na bieżąco. W przypadku faktur związanych z inwestycją budowy Bloków Gazowych, które wpłyną po przyjęciu środków trwałych do użytkowania, korekta wartości początkowej oraz odpisów amortyzacyjnych powinna być dokonana na bieżąco, tj. w miesiącu, w którym wpłynęły przedmiotowe dokumenty.

Podobne stanowisko zajął Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 26 maja 2017 r. (Znak: 0114-KDIP2-3.4010.32.2017.1.DP), w której to Organ odniósł się bezpośrednio do wydatków związanych z powstaniem szkód na gruntach, a które będą możliwe do określenia dopiero po oddaniu inwestycji, na podstawie wydanych decyzji administracyjnych. Jak wskazano w uzasadnieniu wnioskodawcy, którego stanowisko zostało uznane za prawidłowe "Wnioskodawca wie zatem, że z tytułu szkód na cudzych gruntach zapłaci odszkodowanie - jego wiedza obejmuje wszystkie grunty, na których prowadzona jest inwestycją, jak i szkody, jakie inwestycja poczyniła na nich. Jednakże na chwilę oddania do używania środków trwałych powstałych w ramach realizowanej inwestycji, nie wszystkie kwoty odszkodowań przybrały formę wymagalnego roszczenia (brak podstawy do tego w formie decyzji administracyjnej, wyroku sądowego lub ugody, a także w konsekwencji - brak skonkretyzowania kwoty odszkodowania). Tym samym Wnioskodawca nie zapłacił jeszcze wszystkich odszkodowań dotyczących przedmiotowej inwestycji. Mimo zatem, że Wnioskodawca nie uiścił jeszcze niewymagalnych odszkodowań, nie ulega wątpliwości, że odszkodowania te zostaną zrealizowane w przyszłości, a także że są ściśle związane z prowadzoną inwestycją. W przeciwnym bowiem razie na pewno by nie powstały, gdyż spółka nie miała celu w ingerencji w przedmiotowe grunty”.

Na tej podstawie, zdaniem Wnioskodawcy, gdy Spółka poniesie wskazane wydatki po przyjęciu środków trwałych do ewidencji, powinna dokonać korekty wartości początkowej środków trwałych oraz wysokości odpisów amortyzacyjnych na zasadach przewidzianych w art. 15 ust. 4i ustawy CIT, czyli na bieżąco, w miesiącu otrzymania faktur za (...).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż została ona wydana w indywidualnej sprawie innego podmiotu, który o ich wydanie wystąpił, zatem nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym

interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.