Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wadowicach działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku "X" spółka z o.o. z siedzibą w B. nr ... z dnia 12.04.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W piśmie z dnia 12.04.2005 r. Spółka podaje, że w dniu 02.04.2004 r. nabyła oprócz nieruchomości również pakiet wierzytelności. Wartość nominalna zakupionych wierzytelności wynosiła 196.358,84 zł natomiast cena nabycia stanowiła kwotę 113.040.00 zł.
Wszystkie wierzytelności posiadały nakazy zapłaty wydane przez odpowiednie sądy i były objęte postępowaniem egzekucyjnym komorników.Wierzytelność na ogólną kwotę 81.089,44 zł. objęta została postanowieniami wydanymi przez właściwych miejscowo komorników sądowych o umorzeniu egzekucji.

Spółka pyta:
- czy kosztem uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych są wszystkie kwoty umorzonych należności w postępowaniu komorniczym bez względu na datę umorzenia oraz,
- czy kosztem uzyskania przychodów jest cała wartość umorzonych wierzytelności, czy tylko kwota bez podatku VAT zawartego w tych wierzytelnościach.

Zdaniem spółki w myśl art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych i zgodnie z dostępnymi jej komentarzami zakupione wierzytelności, które nie były przedawnione i które na podstawie postanowień komorników zostały umorzone są kosztem uzyskania przychodów w pełnej wysokości, łącznie z zawartym w tych wierzytelnościach podatkiem VAT.
Przede wszystkim należy zauważyć, że komornik sądowy nie umarza należności lecz umarza postępowanie egzekucyjne. Na podstawie art. 824 § 1 pkt 3 kpc postępowanie umarza się w całości lub w części z urzędu, jeżeli jest oczywiste, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych.
Umorzenie wierzytelności może nastąpić w oparciu o przepisy art. 508 kc, wierzytelność jest prawem podatnika i nie ma przeszkód, aby mógł on się zrzec w każdej chwili z tego prawa. Zrzeczenie się polega na umorzeniu zobowiązania bez uzyskania świadczenia ze stony dłużnika. Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik przyjmuje zwolnienie.
W przedstawionej sprawie nie mamy do czynienia z umorzeniem wierzytelności. Spółka nabyła wierzytelności, których część uznała jako nieściągalne i zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.Art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a tej ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2.
Zasadą wyrażoną w w/w przepisie jest, że wierzytelności odpisane jako nieściągalne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Od zasady tej przepisy te wskazują wyjątek obejmując nim tylko wierzytelności, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne na podstawie art. 12 ust. 3 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Wierzytelności, odnośnie których komornicy sądowi wydali postanowienia o umorzeniu egzekucji na podstawie art. 824 § 1 pkt. 3 kpc uprzednio u Spółki nie były zarachowane jako przychody należne, również jako u nabywcy z tytułu nabycia wierzytelności przychód należny nie powstanie.
Z tego powodu, że wierzytelności uprzednio w Spółce nie były zarachowane jako przychody należne nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.
Gdyby wystąpiła taka sytuacja, że wierzytelności uprzednio były zarachowane jako przychody należne, to miałby zastosowanie art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług. Przychody należne stanowią równocześnie zarachowaną wierzytelność, która w razie udowodnienia lub uprawdopodobnienia jej nieściągalności zmniejsza podstawę opodatkowania. Skoro podatek od towarów i usług nie jest zaliczony do przychodów, to nie może on zwiększać przychodu należnego podlegającego zarachowaniu na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Brak podstaw prawnych do zarachowania podatku od towarów i usług jako przychodu należnego wyklucza, w świetle art. 16 ust. 1 pkt. 25 lit. a ustawy, uznanie wartości tego podatku za koszt uzyskania przychodów.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

W dacie wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu skarbowego w Wadowicach w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.