Zdaniem Spółki, wydatki na przebudowę i adaptację Budynku 1 oraz budowę nowego Budynku z częścią magazynową będą stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 i 3 Rozporządzenia, a co za tym idzie będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl art. 17 ust. 4 Ustawy o CIT, zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 3 Ustawy o WNI wsparcie na realizację nowej inwestycji, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wsparcie na realizacje nowej inwestycji udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej: „decyzją o wsparciu” (art. 13 ust. 1 Ustawy o WNI).

Decyzję o wsparciu wydaje się na realizację nowej inwestycji, która spełnia kryteria ilościowe i jakościowe, a także w ramach działalności gospodarczej niewyłączonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 (art. 14 Ustawy o WNI).

Wprowadzona w art. 2 ust. 1 pkt a) Ustawy o WNI, definicja nowej inwestycji stanowi, iż jest to inwestycja w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu.

W decyzji o wsparciu poza okresem jej obowiązywania i przedmiotem działalności gospodarczej określa się warunki, które przedsiębiorca zobowiązany jest spełnić, dotyczące m.in. poniesienia przez przedsiębiorcę w określonym terminie kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji (art. 15 ust. 1 pkt 2 Ustawy o WNI).

Definicja kosztów kwalifikowanych została określona w art. 2 pkt 7 Ustawy o WNI, zgodnie z którą oznaczają one poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu:

Z kolei § 8 ust. 1 Rozporządzenia zawiera katalog rodzajów kosztów, które mogą zostać stanowić koszty kwalifikowane. Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 2 i 3 Rozporządzenia do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów inwestycji przez średniego przedsiębiorcę jest utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przez okres nie krótszy niż 3 lata od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym (§ 9 ust. 2 pkt 1 lit. a) tiret drugie Rozporządzenia), a także utrzymanie nowej inwestycji w regionie, w którym udzielono wsparcia, przez okres nie krótszy niż 3 lata od dnia zakończenia nowej inwestycji (§ 9 ust. 2 pkt 1 lit. b) tiret drugie Rozporządzenia).

Zwolnienie z podatku dochodowego z tytułu przeprowadzenia inwestycji w ramach udzielonej decyzji o wsparciu stanowi wyjątek od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, przez co powszechnie przyjmuje się, że przepisy wprowadzające wyłączenia z powszechności opodatkowania powinno odczytywać się ściśle, zgodnie z ich literalnym brzmieniem (wykładnia językowa).

Jak wynika z literalnego brzmienia przytoczonych powyżej przepisów przesłankami zaliczenia poniesionych przez przedsiębiorcę realizującego inwestycję w ramach decyzji o wsparciu wydatków do kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji są:

    - w przypadku kosztów związanych z nabyciem lub wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych, zaliczenie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, zdaniem Wnioskodawcy, planowana przez Spółkę przebudowa i adaptacja Budynku 1 oraz budowa nowego Budynku z częścią magazynową będą mogły stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 i 3 Rozporządzenia, a co za tym idzie będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT. Należy bowiem zauważyć, że przebudowa i adaptacja Budynku I będzie stanowiła rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia. Natomiast budowę zintegrowanego z Budynkiem 1 nowego Budynku z częścią magazynową należy zakwalifikować na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości jako wytworzenie środka trwałego we własnym zakresie. Po drugie, koszty przebudowy i aranżacji Budynku 1 oraz budowy nowego Budynku z częścią magazynową stanowią koszty funkcjonalnie związane z inwestycją. Budynek 1 znajdujący się na terenie kompleksu papierni, która jest objęta nieruchomościami wskazanymi we Decyzji o wsparciu, zostanie przebudowany i zaaranżowany na warsztat i magazyn części zapasowych do maszyn produkujących, a także biuro pracowników nadzoru produkcji magazynu i kotłowni. Z kolei w nowym Budynku z częścią magazynową będzie składowana chemia przemysłowa wykorzystywana w procesie produkcyjnym oraz będą składowane produkty gotowe oczekujące na wysyłkę do klienta. Zdaniem Wnioskodawcy, zagospodarowanie przestrzeni Budynku 1 i nowego Budynku z częścią magazynową przesądza o ich funkcjonalnym związku z inwestycją, ponieważ będą wykorzystywane w procesie produkcji papieru. Po trzecie, jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego Spółka zamierza ukończyć przebudowę i adaptację Budynku 1 oraz budowę nowego Budynku z częścią magazynową a tym samym ponieść koszty związane z tymi przedsięwzięciami przez upływem daty zakończenia inwestycji wskazane w Decyzji o wsparciu. W końcu, Wnioskodawca zaliczy koszty związane z przebudową/modyfikacją Budynku 1 oraz wytworzeniem we własnym zakresie nowego Budynku z częścią magazynową do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wtórna pozostaje przesłanka, względem przedstawionych powyżej, wynikających z literalnego brzmienia przepisów aktów normatywnych regulujących kwestię udzielania i korzystania z decyzji o wsparciu, przyczynienia się poniesionych wydatków do realizacji zamierzeń nowej inwestycji podniesiona w objaśnieniach Ministerstwa Finansów dotyczących sposobu ustalania dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym, osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji.

Należy bowiem zauważyć, że nie wynika ona z treści żadnego z przepisów analizowanych ustaw regulujących kwestię kwalifikacji wydatku jako kosztu kwalifikowanego, natomiast stanowi efekt teleologicznej interpretacji przedmiotowych przepisów, która, jak zostało wspominane na początku rozważań, powinna ustępować interpretacji literalnej przepisów regulujących wyjątki od zasady równości i powszechności opodatkowania. W tym miejscu Wnioskodawca przytoczył fragment wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 1706/20, w którym stwierdził on, że: Już literalna wykładnia tych przepisów wskazuje, że nie istnieje żadna, wynikająca z nich zależność pomiędzy możliwością zaliczenia wydatku wskazanego w tym § 8 ust. 1 rozporządzenia do kosztów kwalifikowanych, a wpływem dokonanych wydatków na zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji albo zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego. Choć wskazane zwiększenie zdolności produkcyjnej, dywersyfikacja i zasadnicza zmiana są niewątpliwie konstytutywnymi cechami nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. a ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, to występowanie tych cech w danej inwestycji przedsiębiorcy przesądzone jest przez sam fakt wydania decyzji o wsparciu (art. 13 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji), przez co nie można po raz kolejny weryfikować ich występowania na etapie nieuprawnionej selekcji wydatków wynikających w § 8 ust. 1 w. rozporządzenia. Prawodawca uznał bowiem jednoznacznie, że każdy wydatek - lege non distinguente - określony w tymże § 8 ust. 1 rozporządzenia, jest kosztem kwalifikującym się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje. Z treści tego przepisu nie wynikają żadne celowościowe ograniczenia w zaliczaniu wydatków do takich kosztów.

Tym niemniej, Spółka zauważa, że w jej ocenie zamierzone przez nią prace budowlane przyczynią się do zwiększenia zdolności produkcyjnej jej przedsiębiorstwa, na które została wydana Decyzja o wsparciu. Należy bowiem zauważyć, że Budynek 1 zostanie przebudowany i zaaranżowany na pomieszczenia warsztatu części elektrycznych i automatyki, a także magazyn części zapasowych automatyki dla zapewnienia ciągłości produkcji na nowej i dotychczasowych liniach papierniczych. Jak zostało wspomniane powyżej, warunki pracy maszyn produkujących papier sprawiają, że muszą one podlegać stałym pracom konserwacyjnym w celu zapobieżenia powstawaniu usterek, a w przypadku ich finalnego wystąpienia muszą one zostać jak najszybciej usunięte. Na potrzeby zachowania ciągłości pracy maszyny i stałego generowania przychodów z działalności określonej w Decyzji o wsparciu niezbędnym jest posiadanie warsztatu, w którym wykwalifikowani elektrycy i automatycy dokonają naprawy uszkodzonej maszyny, bądź też miejsca, w którym będą składowane części zapasowe maszyn i urządzeń elektrycznych i automatyki przemysłowej.

Przedmiotowy związek występuje również pomiędzy aranżacją Budynku 1 na biuro nadzoru produkcji, magazynu i kotłowni a celem, na który została Spółce wydana Decyzja o wsparciu. Zagospodarowane we wnętrzu Budynku 1 biura będą stanowiły miejsce pracy osób nadzorujących produkcję papieru, to jest przedmiotu działalności, na którą została udzielona Wnioskodawcy Decyzja o wsparciu. Pozostałe biura będą należały do obsługi pracownika magazynu odpowiedzialnego za gospodarkę środkami chemicznymi wykorzystywanymi w produkcji, a także wyrobami gotowymi oraz pracownika kotłowi nadzorującego wytworzenie pary wodnej niezbędnej w procesie produkcji papierów hydrofobowych i biodegradowalnych objętej zakresem Decyzji o wsparciu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w aranżacji Budynku 1 na pomieszczenia higieniczno-sanitarne występuje również przełożenie na zwiększenie zdolności produkcyjnych istniejącego przedsiębiorstwa. Zgodnie z § 111 ust. 1 Rozporządzenia BHP pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom pomieszczenia i urządzenia higieniczno-sanitarne, których rodzaj, ilość i wielkość powinny być dostosowane do liczby zatrudnionych pracowników, stosowanych technologii i rodzajów pracy oraz warunków, w jakich ta praca jest wykonywana. Bez zaaranżowania pomieszczeń higieniczno-sanitarnych, działalność Spółki nie pozostawałoby w zgodzie z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, co stanowiłoby przeszkodę w prowadzeniu produkcji określonej w Decyzji o wsparciu i osiąganiu z niej przychodów. Aranżacja pomieszczeń higieniczno-sanitarnych jest niezbędna w kontekście wykonywania pracy w przebudowanym Budynku 1, a z kolei bez przebudowy i aranżacji Budynku 1 niemożliwym byłoby urządzenie warsztatu czy stanowisk pracy osób odpowiedzialnych za procesy utrzymania produkcji, co uniemożliwiłoby osiągnięcie celu, na który została wydana Decyzja o wsparciu - zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa Spółki.

W ocenie Wnioskodawcy, budowa Budynku z częścią magazynową wraz z ciągiem-komunikacyjnym również będzie miała niewątpliwy wpływ na zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, ponieważ pozwoli Spółce na tworzenie racjonalnych zapasów środków wykorzystywanych w produkcji, prowadzenie ciągłej produkcji niezależnej od tempa odbioru produktów gotowych przez klientów Spółki. Z kolei, zagospodarowanie przestrzeni wokół Budynku z częścią magazynową w sposób funkcjonalny pozwali na bezpieczny i niekolidujący z istniejącą zabudową transport wyrobów gotowych i materiałów pomocniczych, w tym składowanych w modernizowanym Budynku z częścią magazynową.

Końcowo, Wnioskodawca nadmienia, że w podobnych do przedmiotowego stanach faktycznych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej opowiadał się za stanowiskiem zaprezentowanym przez Wnioskodawcę w przedmiotowej interpretacji. Takie rozstrzygnięcie zapadło m.in. w interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 września 2021 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.267.2021.2.JKU, w której Dyrektor stwierdził, że „zakup maszyn i urządzeń w ramach linii już istniejących, w szczególności linii panierowania, patroszalni kurcząt, patroszalni kaczek oraz rozbudowie istniejącego budynku produkcyjnego w celu ulokowania nowej patroszalni. przebudowie sieci kanalizacji, tras kablowych, rozbudowie systemu wentylacji, instalacji elektrycznych oraz innych elementów infrastruktury koniecznych dla realizacji projektu ze względu na reorganizację procesów produkcyjnych w ramach Zakładu l, budowie budynku nowej szatni dla pracowników wraz z wyposażeniem mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane nowej inwestycji zgodnie z § 8 Rozporządzenia”.

Mając na uwadze powyższą argumentację - kierując się zarówno literalną wykładnią przepisów prowadzącą do wniosku, iż wszelkie wydatki inwestycyjne dające się zaklasyfikować do jednego z rodzajów kosztów kwalifikowanych wymienionych w § 8 ust. 1 Rozporządzenia związane z projektem inwestycyjnym objętym decyzją o wsparciu mogą zostać zaliczone jako koszty kwalifikowane, jak również uwzględniając wykładnie celowościową, na podstawie której jasno wskazano i sprecyzowano w treści wniosku, że każda z zaplanowanych prac przełoży się w sposób jednoznaczny na wzrost zdolności produkcyjnych Spółki - oraz ww. rozstrzygnięcia organów podatkowych zasadnym jest przyjęcie, że wydatki na przebudowę i adaptację Budynku 1 oraz budowę nowego Budynku z częścią magazynową będą stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 i 3 Rozporządzenia, a co za tym idzie będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r., poz. 1752 ze zm., dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. dalej: „updop”),

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI,

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy:

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych. Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 ust. 1 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 ze zm.).

Jak wynika z tego przepisu, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

Z kolei w § 10 rozporządzenia, określono w szczegółach sposób kalkulacji przysługującego limitu pomocy publicznej (§ 10 ust. 3 rozporządzenia).

Zgodnie z § 10 ust. 1 rozporządzenia:

Nie każdy koszt mieszczący się w katalogu kosztów kwalifikowanych może być uznany za kwalifikowany. Jeżeli realizowana inwestycja nie powoduje zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji albo zasadniczej zmiany dotyczącej procesu produkcyjnego, nie spełnia tym samym wymagań zawartych w definicji nowej inwestycji.

Również kosztem kwalifikowanym nie są wydatki związane z nabyciem posiadanych, przed wydaniem decyzji o wsparciu, aktywów, jeżeli nowa inwestycja realizowana jest z uwzględnieniem posiadanych przez podatnika aktywów w zakresie istnienia ścisłych powiązań istniejącej inwestycji i nowej inwestycji.

Zatem, prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych.

Natomiast, uznanie poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane jest uzależnione od tego, czy dane koszty będą miały wpływ na proces produkcji (usług) przedsiębiorstwa, w sposób konkretyzujący nową inwestycję.

Analizując powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że określają one następujące warunki, aby dany wydatek będący kosztem związanym z nabyciem środków trwałych zakwalifikować do objęcia pomocą, wydatek ten musi:

   - stanowić koszty inwestycji,

   - zostać poniesiony na terenie określonym w decyzji o wsparciu,

   - być poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu,

   - środki trwałe nabyte lub wytworzone we własnym zakresie muszą zostać wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i uznane za taki środek lub wartość, oraz utrzymane co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, co najmniej 3 lata licząc od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W okolicznościach przedstawionych we wniosku nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że wydatki na pomieszczenia higieniczno-sanitarne na które będą się składały szatnie i pomieszczenia socjalne pracowników oraz na zagospodarowanie przestrzeni wokół Budynków będą stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 i 3 Rozporządzenia, a co za tym idzie będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT.

Warunku uznania za koszty, które będą miały wpływ na działalność produkcyjną Spółki nie sposób dopatrzyć się bowiem w wydatkach które mając zostać poniesione przez Spółkę na pomieszczenia higieniczno-sanitarne (szatnie i pomieszczenia socjalne pracowników) oraz na zagospodarowanie przestrzeni wokół Budynków.

Wydatki te ponoszone są przez Spółkę niezależnie od faktu uzyskania Decyzji o wsparciu nowej inwestycji i w istocie pozostają bez wpływu na proces produkcji w nowej inwestycji. Pomieszczenia higieniczno-sanitarne (szatnie i pomieszczenia socjalne pracowników) przestrzeń wokół Budynków służą innym celom niż właściwy proces produkcji w przedsiębiorstwie.

Stanowisko tut. Organu potwierdza treść przykładów zawartych w Objaśnieniach podatkowych z 6 marca 2020 r. (przykłady nr 3 i 11) w których wskazano, że za koszt kwalifikowany należy uznać koszty poniesione w związku z uruchomieniem nowych linii produkcyjnych w dotychczas zajmowanym budynku administracyjnym, co jest równoznaczne ze zwiększeniem zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa. Tym samym, za koszt kwalifikowany nowej inwestycji nie sposób uznać wydatków poniesionych na wybudowanie m.in. zaplecza biurowo-administracyjnego jako kosztów kwalifikowanych, gdyż ta inwestycja nie przyczynia się do wzrostu zdolności produkcyjnych.

Kosztem może być natomiast koszt dotyczący zakupu maszyn i urządzeń oraz dostosowania pomieszczeń byłego budynku administracyjnego. Inwestycja w budynek o charakterze administracyjnym nie spełnia natomiast definicji nowej inwestycji, określonej w art. 2 pkt 1 ustawy o WNI. Zaplecze administracyjno-biurowe każdego przedsiębiorstwa służy innym celom niż właściwy proces produkcji w przedsiębiorstwie.

W przykładzie nr 11 ww. Objaśnień wskazano, że „Uznanie poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane jest uzależnione od tego, czy dane koszty będą miały wpływ na działalność produkcyjną przedsiębiorstwa.Za koszty kwalifikowane należy uznać koszty poniesione w związku z uruchomieniem nowych linii produkcyjnych w dotychczas zajmowanym budynku administracyjnym, co jest równoznaczne ze zwiększeniem zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa. Nie można uznać kosztów wybudowania nowego budynku administracyjnego jako kosztów kwalifikowanych, gdyż ta inwestycja nie przyczynia się do wzrostu zdolności produkcyjnych”.

Natomiast, pozostałe wydatki opisane we wniosku spełniają warunki pozwalające na zaliczenie ich do kosztów kwalifikowanych, będą bowiem miały wpływ na proces produkcji przedsiębiorstwa, w sposób konkretyzujący nową inwestycję.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, wydatki na przebudowę i adaptację Budynku 1 oraz budowę nowego Budynku z częścią magazynową będą stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 i 3 Rozporządzenia, a co za tym idzie będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, w części dotyczącej:

   - wydatków poniesionych na pomieszczenia higieniczno-sanitarne (szatnie i pomieszczenia socjalne pracowników) oraz zagospodarowanie przestrzeni wokół Budynku – jest nieprawidłowe,

   - w pozostałej części – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).