Faza 1 polega na przeprowadzeniu wstępnych prac koncepcyjnych dotyczących opracowania projektu B+R polegającego w głównej mierze na tworzeniu nowego oprogramowania o sprecyzowanych parametrach lub rozwoju istniejącego oprogramowania, zgodnie z zapotrzebowaniem rynku bądź konkretnego klienta. Powyższe działania są oparte na doświadczeniu, wiedzy technicznej, wnioskach z przeprowadzanej analizy rynku oraz sygnałach od klientów, które stanowią podstawę do działań podejmowanych w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Zakres i kształt tych działań uzależniony jest przede wszystkich od wyników prac koncepcyjno- analitycznych, obejmujących przeprowadzenie badań rynku oraz towarzyszących im konsultacji biznesowych, których celem jest zidentyfikowanie zapotrzebowania klientów/potencjalnych klientów Spółki na nowe funkcjonalności/rozwinięcie istniejących funkcjonalności. W następnym kroku, biorąc pod uwagę wyniki powyżej wskazanych prac, opracowywane są wstępne założenia i hipotezy projektu, w tym określenie wymagań co do zasobów oraz stopnia ich zaangażowania, jak również przewidywanego czasu realizacji prac (kadra pracownicza, narzędzia programistyczne, infrastruktura techniczna, harmonogram projektu, budżet). Jest to etap o charakterze twórczym, koncepcyjnym, który w zależności od stopnia skomplikowania problemu może trwać nawet kilkadziesiąt dni roboczych. Do czynności podejmowanych w ramach tego etapu należy zaliczyć:

-Zdefiniowanie problemu będącego punktem wyjściowym dla podejmowanego projektu,

Faza 3 (weryfikacja systemu w środowisku zbliżonym do naturalnego) obejmuje czynności testowe mające na celu weryfikację zaimplementowanych rozwiązań/funkcjonalności oprogramowania/aplikacji/systemu lub jego elementów w środowisku zbliżonym do produkcyjnego. Rodzaj testów wybierany jest w zależności od wykorzystanej technologii, ilości zaimplementowanego kodu, algorytmu. Ostatecznie prace w tej fazie prowadzą do pierwszego wdrożenia rozwiązania w środowisku naturalnym tj. u klienta.

Faza 4 obejmuje nadzór techniczny po wdrożeniu oprogramowania. Po wdrożeniu w środowisku docelowym czynności realizowane w ramach tego etapu obejmują w szczególności: naprawę błędów, bieżące wsparcie dla użytkowników systemu (w tym szkolenia), drobne korekty lub poprawę pewnych funkcjonalności, dobudowanie do istniejącego systemu prostych funkcjonalności/usprawnień.

Spółka zaznacza, że działalność B+R realizowana jest jedynie w fazach 1-3 standardowego cyklu projektowego, natomiast faza 4 nie jest uznawana przez Spółkę za działalność B+R. Niemniej, Spółka do działalności B+R nie zalicza także realizowanych w fazach 1-3 cyklu projektowego prac rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, także tych, które mają charakter ulepszeń.

Działalność B+R Spółki ma charakter twórczy i prowadzi do tworzenia nowej wiedzy lub wykorzystywania elementów wiedzy istniejącej do tworzenia nowych zastosowań. Działalność ta jest podejmowana w sposób usystematyzowany (zgodnie z opracowanym harmonogramem, w oparciu o zaplanowane zasoby osobowe, techniczne i finansowe) i regularny.

W odniesieniu do prowadzonej działalności B+R Wnioskodawca, jako odrębny podatnik podatku dochodowego, zamierza po raz pierwszy dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800; dalej: „ustawa o CIT”), tj. dokonać odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych (dalej: „ulga B+R”) za 2021 r. (tj. od momentu uzyskania przez Wnioskodawcę statusu podatnika CIT czyli od 1 maja 2021 r.) oraz w kolejnych latach podatkowych. W celu skorzystania z ulgi B+R Wnioskodawca wyodrębnia i będzie wyodrębniać w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT koszty działalności B+R.

Wnioskodawca w szczególności zaznacza, że:

-w ewidencji rachunkowej wyodrębnia koszty kwalifikowane związane z realizacją działalności B+R i są/zostaną one wykazane w zeznaniach podatkowych za lata podatkowe, w których działalność B+R jest realizowana,

-nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT,

-Wnioskodawca odliczy w ramach ulgi B+R koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2, 2a i 3 ustawy o CIT,

-Wnioskodawca dokona odliczenia z tytułu ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT,

Projektem, w ramach którego Wnioskodawca planuje skorzystać po raz pierwszy w zeznaniu rocznym za 2021 r. (a później korzystać w kolejnych latach podatkowych) z ulgi B+R jest tzw. Projekt (…).

(…) to autorski system ERP (oprogramowanie) opracowany w całości przez Spółkę, który stanowi trzon szerszego pakietu rozwiązań z oferty firmy. Program posiada budowę modułową, co jest jego niezaprzeczalną zaletą, ponieważ pozwala na wykorzystanie go z powodzeniem zarówno w niedużych firmach (nawet jednoosobowych), jak i w wielooddziałowych przedsiębiorstwach zatrudniających setki osób. Oprogramowanie firmy Wnioskodawcy najczęściej wybierane jest przez sklepy, hurtownie, sklepy internetowe (wysyłkowe), serwisy, warsztaty samochodowe, sieci dealerskie czy stacje paliw. Główną funkcją oprogramowania (…) jest obsługa procesu sprzedaży/zakupów (zarówno krajowych i zagranicznych, dokumenty elektroniczne, automatyzacja procesów obsługi klienta bez konieczności angażowania pracowników) oraz procesu zamówień/reklamacji/zarządzania brakami bez gromadzenia niepotrzebnych „nadstanów”, dzięki przewidywaniu wielkości sprzedaży w danych okresach. Ponadto, (…) składa się aktualnie z dodatkowych modułów, które mogą być użytkowne odrębnie lub w połączeniu z pozostałymi modułami:

W ramach Projektu (…) Wnioskodawca stworzył w poprzednich latach podatkowych trzon oprogramowania, który nieustannie jest rozwijany i unowocześniany w ramach realizowanych przez Spółkę prac B+R. W 2021 r. Spółka realizuje prace B+R rozwijając nowe funkcjonalności/moduły (…). Jednocześnie Wnioskodawca zakłada, że w przyszłości (…) będzie rozbudowywało o kolejne moduły. Prace programistyczne w ramach Projektu (…) nie są i nie będą w przyszłości związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się/będą charakteryzować się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań jest/będzie indywidualne oraz posiada/będzie posiadać niepowtarzalne funkcjonalności. Należy zauważyć, że prace B+R realizowane w ramach Projektu (…) zawsze zmierzają do opracowania/wytworzenia rozwiązania (oprogramowania, funkcjonalności, modułu) niewystępujących dotychczas na rynku lub w praktyce gospodarczej Spółki albo są/będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się/będą odróżniać się od rozwiązań już funkcjonujących.

Z dniem 1 stycznia 2021 r. znowelizowano przepisy ustawy o CIT, wprowadzając w art. 1 ust. 3 pkt 1 regulację wskazującą, że przepisy niniejszej ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednocześnie, zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U z 2020 r. poz. 2123; dalej: „ustawa zmieniająca”) w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2. Jak z kolei wskazuje ust. 2 niniejszego przepisu spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Wnioskodawca korzystając z tej regulacji zdecydował, że podatnikiem CIT staje się od 1 maja 2021 r.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Aktualnie przez prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „Prawo o SWiN”). Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o CIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W rozumieniu tego przepisu określona działalność spełnia definicję prac rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:

Wnioskodawca wskazuje, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z Objaśnieniami MF działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia. Z kolei w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Z kolei „systematyczność” oznacza prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że działalność Spółki w zakresie Projektu (…) wymagała m.in. opracowania koncepcji oprogramowania, analizy możliwości wykorzystania dostępnych obecnie technologii, weryfikacji wstępnej koncepcji, poszukiwania nowych rozwiązań i metod realizacji różnego rodzaju procesów obliczeniowych oraz przetwarzania i prezentacji danych, tworzenia nowych algorytmów lub rozwoju już istniejących, tworzenia unikalnych kodów programistycznych, co oznacza, że ma w pełni twórczy charakter. Ponadto, prace w ramach Projektu (…) prowadzone są zgodnie ze standardowym cyklem projektowym, z podziałem na 4 fazy. Zatem, prace te są prowadzone w sposób uporządkowany, według określonego planu oraz przez intencjonalnie wybrane osoby, posiadające właściwe kompetencje i wykształcenie. Tym samym prace w ramach Projektu (…) można uznać za działalność podejmowaną w sposób systematyczny.

Co więcej, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego działalność B+R Spółki obejmuje: pozyskiwanie nowej wiedzy poprzez analizy technologiczne, tworzenie nowych lub bardziej efektywnych algorytmów oraz czynności eksperymentalne ukierunkowane na wypełnienie luk w wiedzy technicznej jako niezbędny krok w procesie tworzenia nowego bądź znacząco ulepszonego oprogramowania. Działalność Spółki w ramach Projektu (…) ma na celu opracowanie innowacyjnego produktu tj. skutecznego oprogramowania oraz aplikacji mobilnej umożliwiających obsługę procesu sprzedaży i zakupów (w tym również przez sklepy internetowe), obsługę magazynową, obsługę księgową oraz obsługę innych procesów biznesowych. W konsekwencji należy uznać, że prace realizowane przez Wnioskodawcę w ramach Projektu (…) mają za cel wykorzystanie posiadanej aktualnie wiedzy do stworzenia całkiem nowego produktu, przy wykorzystaniu innowacyjnych komponentów.

Należy wskazać, że pomocne w zakresie klasyfikacji prac rozwojowych są także dokumenty opracowane przez OECD. W krajach OECD do celów statystycznych w zakresie prac badawczo-rozwojowych stosowany jest Podręcznik Frascati Manual 2015 („Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development”, dalej: „Podręcznik Frascati”). Zgodnie z treścią Podręcznika Frascati do działalności badawczo-rozwojowej w obszarze IT należy zaliczać:

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, charakter realizowanych przez Spółkę prac w ramach Projektu (…) przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego (w szczególności w ramach faz 1-3) wyczerpuje opisane w ustawie o CIT kryteria kwalifikacji działalności do obszaru B+R. Jak wynika bowiem z powyższego opisu zdarzenie przyszłego, prowadzone przez Spółkę prace:

-dotyczą opracowywania nowych rozwiązań informatycznych (aplikacji, oprogramowania, modułów, funkcjonalności),

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że realizowana przez Spółkę działalność B+R w ramach Projektu (…) spełnia definicje wskazane w art. 4a pkt 26 oraz pkt 28 ustawy o CIT, a tym samym spełnia definicję działalności B+R.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez Spółkę działalność w ramach Projektu (…), obejmująca fazy 1-3 przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, stanowi działalność B+R, co uprawnia Wnioskodawcę do korzystania z ulgi B+R.

Jednocześnie, Wnioskodawca nadmienia, że w czasie, gdy Wnioskodawca (działająca jako spółka komandytowa) nie była podatnikiem podatku CIT, a jej dochody rozliczane były i opodatkowane przez wspólników Spółki (osoby fizyczne i osobę prawną), korzystali oni z prawa do rozliczania ulgi B+R, a poprawność takiego podejścia została potwierdzona uzyskanymi przez nich indywidualnymi interpretacjami podatkowymi (interpretacja z 23 lipca 2021 r. sygn. 0112-KDIL2-2.4011.360.2021.3.KP, interpretacja z 23 lipca 2021 r. sygn. 0112-KDIL2-2.4011.364.2021.3.IM, interpretacja z 9 sierpnia 2021 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.168.2021.2.BM). Stan faktyczny przedstawiony we wskazanych interpretacjach jest zbieżny z opisem zdarzenia przyszłego zawartym w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego - podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w  ..., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.