Dotyczy ustalenia, czy: - koszty wytworzenia oprogramowania przeznaczonego na sprzedaż powinny być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z treści art. 15 ust. 1 oraz 15 ust. 4d (jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami) u.p.d.o.p. i zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w dniu ich poniesienia oraz - wydatki ponoszone na aktualizację wytworzonego uprzednio oprogramowania powinny być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z treści art. 15 ust. 1 oraz 15 ust. 4d (jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami) u.p.d.o.p. i zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w dniu ich poniesienia.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

- koszty wytworzenia oprogramowania przeznaczonego na sprzedaż powinny być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z treści art. 15 ust. 1 oraz 15 ust. 4d (jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami) u.p.d.o.p. i zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w dniu ich poniesienia oraz

- wydatki ponoszone na aktualizację wytworzonego uprzednio oprogramowania powinny być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z treści art. 15 ust. 1 oraz 15 ust. 4d (jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami) u.p.d.o.p. i zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w dniu ich poniesienia.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca M. Sp. z o.o. składa wniosek o indywidualną interpretację ponownie (poprzedni wniosek został złożony 9 marca 2022 r., Spółka otrzymała 9 maja prośbę o uzupełnienie, którego nie zdążyła dostarczyć, wniosek został pozostawiony bez rozpatrzenia). Aktualnie złożony wniosek o interpretację zawiera uzupełnienie o które Spółka została poproszona 9 maja 2022 r. - UNP:  (…), Znak Pisma: (…). Wnioskodawca M. Sp. z o.o. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT (zwana dalej: „Wnioskodawcą’’ bądź „Spółką’’).

Spółka w ramach prowadzonej działalności zajmuje się świadczeniem usług polegających na sprzedaży oprogramowania dla fotografów działającego w trybie online metodą subskrypcji:

1)Miesięcznej - opłata co miesiąc,

2)Rocznej - opłata za rok z góry, odnawiana co roku,

3)Bezterminowej - jednorazowa opłata za dostęp bezterminowy.

Użytkownik po zakupie oferowanych przez Spółkę oprogramowań, ma do nich dostęp w tzw. chmurze (nie otrzymuje ich w formie fizycznej). Oprogramowanie wykonywane jest na trzech płaszczyznach:

1)tworzenie aplikacji M.,

2)tworzenie strony www (…),

3)tworzenie platformy P.

Oprogramowanie wytwarzane jest na rzecz Wnioskodawcy przez S. h. (zwany dalej: „Wykonawcą”), wskutek zawartej pomiędzy nimi umowy, na podstawie zamówień składanych przez Spółkę, zgodnie z jej wymaganiami. W ramach powyższego zobowiązania, Spółka wraz z Wykonawcą oprogramowania, ustala zakres prac, które następnie są zlecane do wykonania. W ramach zrealizowanego zamówienia, Wykonawca przekazuje Spółce jego dokumentację oraz kod źródłowy. Ponadto, w powyższej umowie wskazano, iż całość autorskich praw majątkowych dotyczących jej przedmiotu, przechodzi na Wnioskodawcę wraz z momentem dokonania zapłaty.

W ramach każdego ze wskazanych płaszczyzn oprogramowania, poza pracami informatycznymi świadczonymi na podstawie umowy zawartej z Wykonawcą, Wnioskodawca zleca grafikom (na podstawie zawartej pomiędzy nimi umowy) wykonanie odsłony wizualnej każdej z wymienionych płaszczyzn, a także zleca copywriterom (na podstawie ustaleń mailowych lub ustaleń podczas spotkań video) tworzenie tekstów, w tym anglojęzycznych, stanowiących element danej sfery. Graficy i Copywriterzy nie są pracownikami Spółki, są to podmioty niezależne od Spółki, świadczące swoje usługi na szerokim rynku jako freelancerzy prowadzący własne działalności gospodarcze. Na zlecone (wcześniej ustalone) prace graficy i copywriterzy wystawiają odpowiednie dla swoich działalności faktury. Po przygotowaniu elementów graficznych i treści, są one wdrażane przez informatyków na stronie internetowej.

Spółka ponosi zatem następujące koszty:

1)koszt prac informatycznych (wynagrodzenie Wykonawcy),

2)koszt tworzenia grafiki (wynagrodzenie grafików),

3)koszt tworzenia treści (wynagrodzenie copywriterów),

4)koszt dzierżawy serwera, na którym oprogramowanie jest tworzone.

Na chwilę obecną, na platformie jest dostępna tylko aplikacja M., jednakże Wnioskodawca podkreśla, iż planuje w przyszłości zamieszczenie tam także innych aplikacji, wówczas użytkownik, wchodząc na platformę dokonywał będzie wyboru, którą z nich chce uruchomić. Ponadto Spółka pragnie wskazać, iż przedmiotowe oprogramowanie po jego wytworzeniu będzie aktualizowane, rozbudowywane oraz dostosowywane do potrzeb użytkowników.

Pytanie

1.Czy koszty wytworzenia oprogramowania przeznaczonego na sprzedaż powinny być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z treści art. 15 ust. 1 oraz 15 ust. 4d (jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami) u.p.d.o.p. i zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w dniu ich poniesienia?

2.Czy wydatki ponoszone na aktualizację wytworzonego uprzednio oprogramowania powinny być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z treści art. 15 ust. 1 oraz 15 ust. 4d (jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami) u.p.d.o.p. i zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w dniu ich poniesienia?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty wytworzenia oprogramowania przeznaczonego na sprzedaż powinny być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z treści art. 15 ust. 1 oraz 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej jako: „u.p.d.o.p.”), (jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami) i zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w dniu ich poniesienia.

Według Spółki, jako pierwszej należy dokonać analizy czy przedmiotowe oprogramowanie może być uznane za wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji. Art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p. wskazuje, że aby zaliczyć do wartości materialnych i prawnych wskazane w przepisie składniki materialne, w tym autorskie lub pokrewne prawa majątkowe (art. 16b ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.) muszą one spełniać określone przez ustawodawcę warunki, tj.:

-muszą zostać nabyte przez podatnika;

-w dniu przyjęcia do używania muszą nadawać się do gospodarczego wykorzystania;

-przewidywany okres ich używania musi przekraczać rok;

-muszą być wykorzystane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 (umowy leasingu).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż przedmiotowego oprogramowania nie można uznać za wartość niematerialną i prawną, gdyż nie spełnia ono pierwszej z wymienionych przesłanek - nie jest nabywane przez podatnika. Oprogramowanie stanowiące przedmiot usług świadczonych przez Wnioskodawcę należy uznać za wytworzone przez Spółkę gdyż nie nabywa ona od podmiotu trzeciego gotowego produktu a jedynie usługę wytworzenia oprogramowania na własną rzecz.

Potwierdzeniem tak sformułowanego stanowiska jest interpretacja indywidualna z dnia 16 kwietnia 2015 r., nr ILPB4/4510-1-14/15-2/MC w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, iż „Z wytworzeniem oprogramowania komputerowego przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych mamy do czynienia wówczas, gdy oprogramowanie to - na zlecenie podatnika - tworzą osoby trzecie na podstawie umów cywilnoprawnych (np. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy umów zleceń). W takiej sytuacji prace wykonywane przez takie osoby stanowią usługę opracowania oprogramowania komputerowego (usługi informatycznej). Oznacza to w niniejszej sprawie, że Spółka wytwarza we własnym zakresie (a nie nabywa) oprogramowanie komputerowe.”

W przedmiotowym stanie faktycznym oprogramowanie wytwarzane jest na podstawie umowy doradztwa i usług w zakresie programowania zawartej z Wykonawcą. Tworzenie oprogramowania odbywa się po złożeniu przez Spółkę zamówienia, po wykonaniu którego całość praw autorskich przenoszona jest na Wnioskodawcę. Nie ulega więc wątpliwości, że oprogramowanie należy uznać za wytwarzane przez Spółkę we własnym zakresie a jedynie z pomocą podmiotów trzecich, wobec czego nie istnieją podstawy do uznania go za wartość materialną i prawną podlegającą amortyzacji.

Wobec powyższego, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wytworzenie przedmiotowego oprogramowania, należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Stosownie do art. 15 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wskazać należy, iż aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, musi on spełniać następujące warunki:

-wydatek nie może mieścić się w katalogu kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.,

-poniesienie wydatku musi mieć na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

-wydatek musi być faktycznie poniesiony przez podatnika,

-wartość poniesionego wydatku nie zostanie podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona.

Ponoszone przez Spółkę wydatki m.in. na usługi programistyczne, graficzne czy też usługi copywriterów mają na celu osiągnięcie przychodu gdyż są związane z wytwarzaniem przedmiotowego oprogramowania, które ukierunkowane jest na osiąganie przychodów przez Wnioskodawcę. Wydatki te są faktycznie ponoszone przez Spółkę a ich wartość nie jest podatnikowi w jakikolwiek sposób zwracana. Wobec tego, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę powinny zostać uznane za koszt uzyskania przychodu, gdyż spełniają wszystkie warunki wskazane w art. 15 u.p.d.o.p.

W ocenie Wnioskodawcy, kosztów wytworzenia przedmiotowego oprogramowania nie można zaliczyć do bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie mieszczą się w dyspozycji norm prawnych określonych w art. 15 ust. 4, 4b oraz 4c u.p.d.o.p. określających przesłanki pozwalające zakwalifikować koszty jako bezpośrednio związane z przychodami.

W niniejszym stanie faktycznym nie można przyporządkować konkretnej wartości kosztu wytworzenia do konkretnej wartości sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę w danym roku podatkowym. Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Po 264/16 w którym stwierdzono, iż „w przypadku natomiast, gdy dany wydatek dotyczy szerszego spektrum aktywności gospodarczej podatnika i nie można go powiązać ze skonkretyzowanym przychodem, zasadna jest jego kwalifikacja do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodem”.

Wobec powyższego, koszty wytworzenia oprogramowania stanowiącego przedmiot niniejszego wniosku, tj. m.in. zapłata za usługi specjalistów zewnętrznych, koszty dzierżawy serwera, na którym program komputerowy jest tworzony oraz pozostałe koszty wymienione w opisie stanu faktycznego, uznać należy za pośrednie koszty podatkowe.

W związku z powyższym wobec Wnioskodawcy będą miały zastosowanie przepisy dotyczące kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Ponadto, w myśl art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w interpretacji indywidualnej z dnia 1 października 2019 roku Znak: 0111-KDIB1-2.4010.326.2019.1.AK wskazuje, iż „Ustawodawca uzależnia więc moment, w którym wydatek staje się kosztem uzyskania przychodów od momentu ujęcia go w księgach zgodnie z zasadami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Wobec powyższego, w przypadku nabycia usług udokumentowanych fakturą od podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, wydatki dotyczące wytwarzania oprogramowania komputerowego zaliczone powinny być do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, tj. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.”

Przenosząc powyższe przepisy na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wytworzenie przedmiotowego oprogramowania, należy zakwalifikować jako koszty uzyskania przychodu w dniu w którym ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone na aktualizację wytworzonego uprzednio oprogramowania powinny być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z treści art. 15 ust. 1 oraz 15 ust. 4d (jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami) u.p.d.o.p. i zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w dniu ich poniesienia.

Mając na względzie uzasadnienie do pytania nr 1 niniejszego wniosku niewątpliwym jest, iż wydatki na aktualizację oprogramowania należy potraktować analogicznie do kosztów poniesionych na jego wytworzenie. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Spółka planuje ulepszenie oferowanego oprogramowania m.in. poprzez zwiększenie ilości aplikacji dostępnych na platformie, w związku z czym także poniesie koszty wynagrodzenia programistów, grafików oraz copywriterów, którym zlecone zostanie opracowanie przedmiotowej aktualizacji. Cel tych wydatków stanowić będzie osiągnięcie przychodu gdyż związane będą z ulepszaniem oprogramowania przeznaczonego przez Spółkę na sprzedaż, która to stanowi źródło uzyskiwanego przez Wnioskodawcę przychodu.

Wobec tego, powyższe wydatki powinny zostać uznane za koszt uzyskania przychodu, gdyż spełniają wszystkie warunki wskazane w art. 15 u.p.d.o.p.

W odniesieniu do kosztów poniesionych na aktualizację oprogramowania także nie będzie możliwe przyporządkowanie konkretnej wartości kosztu aktualizacji do konkretnej wartości sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę w danym roku podatkowym, wobec czego, także wydatki poniesione na rozbudowę oraz ulepszanie oprogramowania uznać należy za pośrednie koszty podatkowe wskazane w art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., podlegające zakwalifikowaniu jako koszty uzyskania przychodu w dniu ich poniesienia - tj. w dniu zaksięgowania danego kosztu na podstawie faktury (art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p.).

Podsumowując, koszty poniesione w związku z aktualizacją oprogramowania, analogicznie jak koszty tworzenia oprogramowania, powinny być potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, a więc kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia. Potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca znajduje także w interpretacjach indywidualnych z dnia 1 października 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.326.2019.1.AK oraz z dnia 11 kwietnia 2017 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.64.2018.2.SO.

Mając powyższe na względzie, wydatki ponoszone na aktualizację wytworzonego uprzednio oprogramowania powinny być kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych, wynikających z treści art. 15 ust. 1 oraz 15 ust. 4d (jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami) u.p.d.o.p. i zaliczane do kosztów uzyskania przychodu w dniu ich poniesienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji Podatkowej.