Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w części dotyczącej braku powstania przychodu w związku z otrzymaniem na podstawie Ugody zwrotu nadpłaty i kwoty dodatkowej (bez wskazania tytułu) oraz nieprawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 8 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych zawarcia Ugody z Bankiem dotyczącej kredytu hipotecznego konsolidacyjnego. Uzupełniła go Pani pismami z 15 marca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) marca 2005 r. pomiędzy (…) z siedzibą w (…), zarejestrowaną w Sądzie Rejonowym (…), pod nr KRS (…), zwaną dalej Bankiem a Panią i Pani, nieżyjącym już, mężem (…) (który zmarł (…) października 2012 r. i od tego czasu była Pani jedyną stroną), została zawarta umowa kredytu nr: (…) (aktualny nr: (…)), zwana dalej Umową.

Przedmiotem Umowy był hipoteczny kredyt konsolidacyjny, denominowany w CHF, w kwocie (…) PLN, stanowiącej równowartość (…) CHF.

Kredyt został zaciągnięty i wykorzystany na finansowanie własnych potrzeb mieszkaniowych, o których mowa w art. 21 ust. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na spłatę zobowiązań, zaciągniętych na finansowanie budowy nieruchomości mieszkaniowej, położonej w (…), której jest Pani współwłaścicielką. Zabezpieczeniem kredytu była hipoteka (zwykła i kaucyjna), ustanowiona na tejże nieruchomości i weksel własny in blanco.

Ponieważ Umowa zawierała niedozwolone zapisy umowne (klauzule abuzywne), mogące skutkować jej nieważnością, w lipcu 2024 r. Bank wystąpił do Pani z propozycją przystąpienia do mediacji i zawarcia umowy ugody.

W wyniku mediacji, przeprowadzonych z udziałem mediatora (…), (…) listopada 2024 r. zawarła Pani z Bankiem ugodę do Umowy, zwaną dalej Ugodą.

Do chwili zawarcia Ugody:

-łączna kwota wypłacona przez Bank na podstawie Umowy wynosiła (…) PLN;

-łączna kwota Pani wpłat na rzecz Banku z tytułu udzielonego kredytu wynosiła (…) PLN;

-wysokość zadłużenia z tytułu Umowy, po przeliczeniu na walutę polską, wynosiła (…) PLN (w tym kapitał: (…) PLN oraz odsetki bieżące: (…) PLN).

Na mocy Ugody Bank dokonał zmiany waluty zadłużenia na walutę polską i przeliczenia kredytu tak, jakby od daty zawarcia Umowy, tj. od dnia (…) marca 2005 r., stanowił kredyt złotowy. Jako kwotę kredytu przyjęto kwotę faktycznie wypłaconą w wysokości (…) PLN. Oprocentowanie ustalone zostało według zmiennej stopy procentowej jako (…) (zgodnie z wytycznymi (…)).

Po zmianie waluty zadłużenia na PLN:

-Bank uznał kredyt za spłacony w całości;

-powstała należna Pani nadpłata w kwocie (…) PLN (w tym kapitał: (…) PLN oraz odsetki: (…) PLN);

-Bank zwolnił Panią z długu w kwocie (…) PLN, stanowiącej kwotę kapitału zadłużenia i dokonane zwolnienie z długu Pani przyjęła.

W związku z zawartą Ugodą Bank wypłacił Pani:

-kwotę (…) PLN, stanowiącą równowartość nadpłaty (kapitał + odsetki) oraz

-kwotę (…) PLN, nie wskazując tytułu – jest to kwota wynegocjowana przez Panią w toku mediacji, jako zwrot części kosztów, które poniosła Pani w związku z zawartą z Bankiem Umową kredytu, tj. część nadwyżki pomiędzy sumą Pani wpłat rat kapitałowo-odsetkowych na rzecz Banku (…) PLN a kwotą wypłaconą przez Bank (…) PLN (różnica to (…) PLN).

W dodatkowych postanowieniach Ugody Bank zawarł zapisy, iż w wyniku zwolnienia Pani z części długu (umorzenia), wypłaty odsetek od nadpłaty oraz wypłaty kwoty dodatkowej bez wskazanego tytułu, powstaje po Pani stronie przychód, a na Banku ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-11.

W przeszłości nigdy nie korzystała Pani z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W celu uzupełnienia opisu sprawy odpowiedziała Pani na następujące pytania:

1)Jaki cel kredytu został podany w zawartej przez Panią umowie kredytu konsolidacyjnego z (…) marca 2005 r.?

Odp.: W umowie kredytu konsolidacyjnego z (…) marca 2005 r., jako cel kredytu wskazana została: „spłata posiadanych zobowiązań w A oraz B”.

2)Z czego wynikały „zobowiązania”, zaciągnięte na finansowanie budowy nieruchomości mieszkaniowej położonej w (…) – na spłatę których wykorzystała Pani kredyt konsolidacyjny – w szczególności czy były to zobowiązania wynikające z uprzednio zaciągniętego przez Panią kredytu mieszkaniowego (kredytów mieszkaniowych)?

Odp.: Tak, kredyt konsolidacyjny został wykorzystany na spłatę zobowiązań, wynikających z kredytów na cele mieszkaniowe, zaciągniętych uprzednio w A oraz B.

Jeżeli tak, to proszę wskazać:

a)Czy bank, z którym zawarła Pani umowę/umowy dotyczącą/ce kredytu/kredytów mieszkaniowych jest podmiotem, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionym do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów?

Odp.: Tak, zarówno A jak i B (którego następcą prawnym jest (…)), z którymi zawarła Pani umowy kredytowe, były i są podmiotami, których działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionymi do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów.

b)Czy zaciągnięty/te przez Panią kredyt/kredyty mieszkaniowe, został/ły zabezpieczone w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości? Jeżeli tak, to proszę wskazać, który z kredytów został zabezpieczony hipoteką ustanowioną na nieruchomości?

Odp.: Tak, hipoteką, ustanowioną na nieruchomości położonej w (…), zabezpieczone zostały kredyty w B oraz w Banku.

c)Czy w umowie/umowach dotyczących ww. kredytu/kredytów wskazano, że został/ły on/one zaciągnięty/te na budowę nieruchomości mieszkaniowej położonej w (…)? Jeżeli nie, to proszę podać jaki cel kredytu został wskazany w ww. umowie/umowach kredytowych?

Odp.: Tak, w umowie kredytu zawartej z B wskazano, że kredyt był przeznaczony na budowę nieruchomości mieszkaniowej położonej w (…). Natomiast w przypadku umowy z A nie pamięta Pani, jaki cel został wskazany w umowie kredytowej.

d)Czy całość środków pieniężnych uzyskanych w ramach ww. kredytu/kredytów została przeznaczona na cele mieszkaniowe, o których mowa wyżej? Jeżeli nie, to proszę podać na co zostały przeznaczone pozostałe środki pieniężne?

Odp.: Tak, całość środków pieniężnych, uzyskanych w ramach uzyskanych kredytów (tj.: z B, A oraz Banku) została przeznaczona na cele mieszkaniowe, związane z wybudowaniem nieruchomości mieszkaniowej w (…).

Pytanie

Czy otrzymana przez Panią w wyniku Ugody łączna kwota (…) PLN (nadpłata w kwocie (…) PLN, zwolnienie z długu w kwocie (…) PLN oraz kwota (…) PLN wypłacona bez wskazania tytułu) stanowi przychód i czy w związku z tym ma Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty (…) PLN, otrzymanej na podstawie Ugody z Bankiem, ponieważ kwota ta nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jej uzyskanie nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, przysporzeniem majątkowym i przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9:

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Przystępując do oceny skutków podatkowych umorzenia przez bank wierzytelności wynikającej z zaciągniętego przez Panią kredytu konsolidacyjnego, wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności konieczna jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Stosownie natomiast do art. 917 Kodeksu cywilnego:

Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, ugoda jest zawierana w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. Poza tym, zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzoną kwotę wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy odnieść się do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów:

Natomiast z § 3 ww. rozporządzenia wynika, że:

Z kolei § 4 ww. rozporządzenia stanowi, że:

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. rozporządzenia).

Analizowane zaniechanie może mieć zastosowanie także w przypadku umorzenia kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego, w sytuacji gdy zarówno kredyt refinansowy, jak i kredyt konsolidacyjny, został zaciągnięty na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (§ 1 ust. 4 ww. rozporządzenia). W takiej sytuacji zaniechanie obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

Co istotne, aby umorzone kwoty wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego mogły korzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie ww. rozporządzenia, kredyt ten musiał zostać zaciągnięty na spłatę kredytu mieszkaniowego, o którym mowa w § 3 ww. rozporządzenia. A więc, na spłatę kredytu udzielonego przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, który został zaciągnięty na cele mieszkaniowe i zabezpieczony hipotecznie.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że kredyt konsolidacyjny, który zaciągnęła Pani w 2005 r. został wykorzystany na spłatę zobowiązań wynikających z dwóch kredytów na cele mieszkaniowe, zaciągniętych uprzednio w A oraz B.

Zarówno A jak i B (którego następcą prawnym jest (…)), z którymi zawarła Pani umowy kredytowe, były i są podmiotami, których działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionymi do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów. W umowie kredytu zawartej z B wskazano, że kredyt był przeznaczony na budowę nieruchomości mieszkaniowej położonej w (…). Natomiast w przypadku umowy z A nie pamięta Pani, jaki cel został wskazany w umowie kredytowej.

Ponadto wyjaśniła Pani, że hipoteką, ustanowioną na nieruchomości położonej w (…), zabezpieczony został kredyt w B oraz kredyt w Banku (a więc kredyt konsolidacyjny). Z powyższego można zatem wywieść wniosek, że kredyt zaciągnięty w A nie został zabezpieczony hipoteką.

W związku z powyższym, należy uznać, że tylko kredyt, który zaciągnęła Pani w B stanowi kredyt mieszkaniowy, o którym jest mowa w ww. rozporządzeniu, ponieważ spełnia wszystkie warunki wskazane w § 3 tego rozporządzenia. Natomiast kredyt, który zaciągnęła Pani w A, który nie został zabezpieczony hipoteką, nie spełnia warunku określonego w § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, uprawniającego do skorzystania z zaniechania poboru podatku w związku z umorzeniem wierzytelności.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzam, że umorzenie przez Bank kwoty stanowiącej pozostały do spłaty kapitał z tytułu kredytu konsolidacyjnego, zaciągniętego przez Panią w 2005 r., stanowi dla Pani przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 tej ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże w stosunku do uzyskanego przez Panią przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu zaciągniętego w B na budowę nieruchomości mieszkalnej (który został zabezpieczony hipoteką), znajdzie zastosowanie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Spełnia Pani bowiem wszystkie przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. zaniechania w odniesieniu do tej części umorzonego kredytu.

Natomiast, w stosunku do uzyskanego przez Panią przychodu związanego z umorzeniem części wierzytelności z tytułu kredytu konsolidacyjnego w części zaciągniętej na spłatę kredytu z A, który nie został zabezpieczony hipoteką (mimo, że środki zostały przeznaczone na budowę budynku mieszkalnego), nie znajdzie zastosowania ww. zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. W konsekwencji w związku z umorzeniem tej części kredytu konsolidacyjnego uzyskała Pani przychód z innych źródeł, od którego powinna Pani zapłacić podatek dochodowy.

Pani stanowisko, zgodnie z którym w związku z umorzeniem części kredytu konsolidacyjnego nie doszło do powstania przychodu podatkowego jest więc nieprawidłowe. Jak wyjaśniono wyżej, w związku z umorzeniem uzyskała Pani przychód, który częściowo może korzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego.

Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych otrzymania zwrotu ustalonej w ugodzie kwoty nadpłaty oraz kwoty dodatkowej (wypłaconej bez wskazania tytułu) wyjaśniam, że zgodnie z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

W opisie sprawy wskazała Pani, że w związku z zawartą Ugodą Bank wypłacił Pani powstałą po zmianie waluty zadłużenia na PLN kwotę nadpłaty (kapitał i odsetki) oraz kwotę dodatkową (bez wskazania tytułu). Jest to kwota wynegocjowana przez Panią w toku mediacji, jako zwrot części kosztów, które poniosła Pani w związku z zawartą z Bankiem umową kredytu konsolidacyjnego, tj. część nadwyżki pomiędzy sumą Pani wpłat rat kapitałowo-odsetkowych na rzecz Banku a kwotą wypłaconą przez Bank. Ponadto z wniosku wynika, że suma wpłat dokonanych na rzecz Banku z tytułu umowy kredytu konsolidacyjnego pomniejszona o ww. kwoty otrzymane z Banku jest większa niż kwota uzyskanego kapitału z tytułu umowy kredytu konsolidacyjnego.

Zatem w analizowanej sprawie po Pani stronie nie doszło do powstania przysporzenia majątkowego. W związku z zawarciem Ugody otrzymała Pani zwrot środków pieniężnych, które wcześniej na mocy Umowy przekazała Pani na rzecz Banku w ramach spłaty części rat udzielonego kredytu konsolidacyjnego. A zatem otrzymała Pani środki będące ekwiwalentem wydatków, które były uprzednio poniesione z Pani własnych środków. Kwota otrzymana na podstawie Ugody nie powoduje więc faktycznego przyrostu w Pani majątku. Wypłata ta jest dla Pani neutralna podatkowo.

Dlatego stwierdzam, że otrzymana przez Panią na podstawie Ugody kwota nadpłaty oraz kwota dodatkowa (wypłacona bez wskazania tytułu) nie stanowi dla Pani przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Tym samym jej uzyskanie nie skutkuje po Pani stronie obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.