Czy w świetle opisanego stanu faktycznego Spółka powinna rozpoznać zakład podatkowy w rozumieniu przepisów o CIT?

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 1 grudnia 2017 r. (data wpływu 6 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 lutego 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 920/18,

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie braku powstania zakładu w Polsce jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 grudnia 2017 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 grudnia 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie powstania zakładu w Polsce.  

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest jednym z podmiotów należących do międzynarodowej grupy (...). Głównym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja oraz dystrybucja wyrobów (...). Dotychczas Spółka funkcjonowała na terytorium Polski jako przedstawicielstwo handlowe innej Spółki z grupy (...) - Spółki A. (dalej: „A.”) z siedzibą w Wielkiej Brytanii.

W związku z planową reorganizacją w ramach grupy (...) planowana jest zmiana modelu dystrybucji towarów. Spółka będzie bezpośrednio sprzedawać towary na terytorium Polski oraz innych europejskich krajów, wysyłając je z magazynu położonego na terytorium kraju. Odbiorcami towarów Spółki są odbiorcy hurtowi oraz detaliczni działający w branży (...).

W celu prowadzenia działalności dystrybucyjnej (a więc i czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług) na terytorium kraju, Spółka zamierza nabywać od A. usługi bieżącego wsparcia sprzedaży, na które składać się będą między innymi:

‒przetwarzanie zamówień, utrzymywanie relacji z klientami;

‒zapewnienie powierzchni magazynowej;

‒zapewnienie transportu dystrybuowanych do klientów towarów (w tym załadunek, przeładunek, wyładunek etc.);

‒wsparcie w bieżącej obsłudze magazynowej, wsparcie działalności sprzedażowej - pakowanie towarów, przygotowywanie ich do wysyłki;

‒dostarczanie usług zarządzania jakością (np. kontrola jakości, weryfikacja reklamacji);

‒doradztwo dotyczące prowadzenia działalności oraz zarządzania w tym planowania łańcucha dostaw;

‒wsparcie w zakresie usług finansowych, w tym przygotowywanie deklaracji VAT, informacji podsumowujących oraz JPK.

Ww. usługi świadczone na rzecz Spółki realizowane są przez pracowników A. bądź podwykonawców A. w oparciu o ramową umowę zwartą pomiędzy Spółką a A., zwartą na czas nieokreślony. Podkreślenia wymaga fakt, iż A. nie wykonuje podobnych usług na rzecz innych podmiotów gospodarczych.

Głównym przedmiotem działalności A. jest bowiem dystrybucja armatury (...). Na potrzeby swojej własnej działalności dystrybucyjnej A. korzysta z powierzchni magazynowej.

Godny zaznaczenia jest fakt, iż Umowa Spółki z A. nie przewiduje udostępniania Spółce całości lub wyraźnie określonej części powierzchni magazynu A. lecz zapewnienie ww. usług związanych z magazynowaniem towaru, co należy odróżnić od najmu powierzchni magazynowej.

Pracownicy Spółki nie będą mieli dostępu do pomieszczeń, powierzchni magazynowej A. jak również nie będą „odwiedzali” magazynu A. celem nadzorowania, monitorowania prac wykonywanych w ramach umowy.

A. będzie obciążać Spółkę fakturami za miesięczne okresy rozliczeniowe. A. ma na terytorium kraju stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, jest również zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce.

Negocjacje handlowe, zwieranie umów z odbiorcami towarów Spółka będzie realizować bezpośrednio z centrali tj. z terytorium Niemiec (pracownicy A. nie są angażowani w tą sferę aktywności Spółki). Geograficznie, działalność Spółki można podzielić w sposób następujący:

1.management, wszelkiego rodzaju decyzje o charakterze zarządczym, dział sprzedaży (przyjmowanie zamówień, zawieranie umów sprzedaży), rozwój produktu (product development), marketing, księgowość jest przez Spółkę prowadzona całkowicie na terytorium Niemiec;

2.obsługa klienta (np. reklamacje, zwroty) realizowana jest zarówno na terytorium Niemiec jak Polski (w ramach usług A.);

3.magazynowanie towarów ich pakowanie oraz wysyłka, kontrola jakości oraz sprawozdawczość VAT wykonywana jest/będzie na terytorium Polski (w ramach usług A.).

Na terytorium kraju Spółka nie posiada własnego personelu. Spółka, poza usługami wskazanymi w ww. umowie nie będzie posiada również zaplecza technicznego w postaci nieruchomości, maszyn, samochodów oraz innych urządzeń. Spółka nie nabywa innych niż ww. usług ani towarów od podmiotów innych niż A. Spółka nie posiada na terytorium Polski biura, ani żadnej innej stałej placówki za pomocą której, prowadzona by była działalność gospodarcza. Wyraźnie podkreślić trzeba fakt, iż spółka A. nie działa jako przedstawiciel zależny Spółki - A. nie jest zależny ekonomicznie ani prawnie od Spółki, nie posiada pełnomocnictwa do działania w imieniu Spółki, ani nie będzie całkowicie kontrolowany przez Spółkę. Zgodnie z założeniami umowy, A. ponosi odpowiedzialność za właściwe i terminowe wykonanie usług na rzecz Spółki i wykonuje swoją działalność wyłącznie na własny rachunek.

W związku z wyżej opisaną restrukturyzacją oraz zawarciem umowy z A., Spółka pragnie uzyskać interpretację, czy opisany powyżej model prowadzenia działalności konstytuuje obowiązek rozpoznania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT oraz zakładu podatkowego w myśl przepisów ustawy o CIT. Powyższe bowiem może determinować istotne konsekwencje w zakresie rozliczania przez Spółkę podatku VAT oraz podatku dochodowego w Polsce.

Pytania

1.              Czy w świetle opisanego powyżej stanu faktycznego należy uznać, że aktywność Spółki na terytorium kraju determinuje obowiązek rozpoznania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (dalej: SMPDG) w rozumieniu przepisów o VAT?

2.              Czy w świetle opisanego powyżej stanu faktycznego Spółka powinna rozpoznać zakład podatkowy w rozumieniu przepisów o CIT?

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wniosek został rozpatrzony odrębnie.

Państwa stanowisko w sprawie

Opisana we wniosku aktywność na terytorium Polski nie skutkuje powstaniem zakładu podatkowego w rozumieniu przepisów ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy 

Pojęcie zakładu podatkowego zostało zdefiniowane w ustawie o CIT. W rozumieniu krajowych przepisów (art. 4a pkt 11 ustawy o CIT) zagraniczny zakład oznacza:

a)stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

b)plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

c)osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje.

Powyższa regulacja zawiera jednak zastrzeżenie, że powyższa definicja nie ma zastosowania, w przypadku gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 5 pkt 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie dnia 14.05.2003 (Dz. U. z 2005 r. nr 12, poz. 90) (dalej: „DTT”) określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, poprzez którą całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności m.in. miejsce zarządu, filię, biuro.

Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku określenie „placówka” obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu. Sam fakt, że przedsiębiorstwo ma do własnej dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej, wystarczy do zaistnienia stałej placówki gospodarczej. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób. Nie wymaga się aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką. Aby placówka mogła stać się zakładem, przedsiębiorstwo musi prowadzić własną działalność całkowicie lub częściowo za jej pośrednictwem.

Stosownie do art. 5 pkt 4 lit. a) DTT bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 5 pkt 4 lit. b) DTT określenie "zakład" nie obejmuje utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania.

W ocenie Spółki, czynności wykonywane na terytorium kraju mają charakter przygotowawczy i pomocniczy dla działalności Spółki co w konsekwencji dawało by podstawę do uznania, że Spółka nie posiada zakładu podatkowego CIT na terytorium Polski. Co więcej, realizowane są one przez niezależnie funkcjonujące przedsiębiorstwo (A.) w ramach umowy o świadczenie usług a nie personel Spółki.

Z uwagi na powyższe, tj. brak fizycznej obecności personelu Spółki na terytorium kraju, korzystanie na terytorium kraju jedynie z usług zewnętrznego podmiotu dla realizacji usług o charakterze pomocniczym i przygotowawczym (usługi wsparcia) na terytorium Polski nie powstanie zakład podatkowy Spółki.

Usługi świadczone przez A. na rzecz Spółki nie sprowadzają się do sprzedaży towarów – ta wykonywa jest z terytorium Niemiec. W ocenie Wnioskodawcy, faktycznie wykonywane czynności wsparcia sprzedaży na terenie Polski przez A. mają charakter jedynie pomocniczy dla działalności handlowej realizowanej prze Spółkę, sprowadzają się one głównie do przetwarzania zamówień, ich przygotowania oraz wysyłki. Natomiast samo uprawnienie do m.in. zbierania zamówień, uzgadniania warunków i terminów dostaw, negocjowania cen, zawierania umów jest w gestii jedynie Spółki w Niemczech.

Reasumując, należy wskazać, że aktywność A. realizowana na rzecz Spółki nie będzie miała charakteru działalności tzw. zależnego przedstawiciela w rozumieniu art. 5 pkt 4 DTT, bowiem A., nie został przez Spółkę umocowany do zawierania umów i nie będzie podejmować żadnych działań o charakterze sprzedażowym lub zakupowym, a jedynie opisane we opisie stanu faktycznego czynności o charakterze technicznym i informacyjnym.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, nie dojdzie do powstania zakładu podatkowego Spółki w Polsce.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrując Państwa wniosek Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 22 stycznia 2018 r. wydał dla Państwa indywidualną interpretację znak: 0114-KDIP2-1.4010.351.2017.1.JC, w której uznał Państwa stanowisko w zakresie braku powstania zakładu w Polsce za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 23 stycznia 2018 r.

Skarga na interpretację indywidualną

22 lutego 2018 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła 26 lutego 2018 r.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej.

Postępowanie przed sądem administracyjnym/sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretacje indywidualną – wyrokiem z 20 lutego 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 920/18.

Organ podatkowy wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 15 lutego 2022 r., sygn. akt II FSK 1340/19 oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

19 maja 2022 r. wpłynął do Organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 20 lutego 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 920/18 wraz ze zwrotem akt.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku  

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

‒                 uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

‒                 ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku w zakresie braku powstania zakładu w Polsce jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną do odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.