1. Czy Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki dokonane na pakiety medyczne dla pracowników i członków ich rodzin? 2. Czy Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki ponoszone na pakiety sportowe dla pracowników i członków ich rodzin? 3. Czy Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki dokonane na udostępniane produkty żywnościowe na terenie zakładu pracy przeznaczone dla pracowników? 4. Czy Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki ponoszone na rzecz organizacji imprez integracyjnych dla pracowników? 5. Czy Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki ponoszone na zakup drobnych prezentów okolicznościowych dla pracowników?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością działającą pod firmą X (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”). Wnioskodawca zatrudnia w ramach swojej działalności pracowników, w związku z czym ponosi wydatki na ich zatrudnienie, a także pełni funkcję płatnika w ramach rozliczeń podatku dochodowego od osób fizycznych dla zatrudnianych pracowników. Wnioskodawca chce zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.; dalej „u.o.p.d.p.”) poszczególne grupy tychże wydatków:

a) wydatki na pakiety medyczne dla pracowników,

b) wydatki na pakiety sportowe dla pracowników,

c) wydatki na żywność dla pracowników,

d) wydatki na imprezy integracyjne,

e) wydatki na drobne prezenty okolicznościowe.

Z pakietów medycznych finansowanych przez Wnioskodawcę korzystają pracownicy Wnioskodawcy, ich małżonkowie, partnerzy i dzieci do 26 roku życia. Koszt pakietów jest niezależny od faktycznego korzystania z oferowanych usług medycznych. Wartość pakietów powiększa podstawę oskładkowania składkami na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pracowników, a także jest rozpoznawana jako przychód podatkowy po stronie pracowników. Pracownicy mają możliwość korzystania z kilku wariantów pakietów: standard, standard I i standard II.

Wnioskodawca finansuje swoim pracownikom korzystanie z pakietów sportowych umożliwiających uczestnictwo w aktywnościach sportowych w wybranych placówkach współpracujących z przedsiębiorcą będącym wydawcą karty sportowej. Z aktywności sportowych udostępnianych w ramach pakietów mogą korzystają zarówno pracownicy, jak i członkowie ich rodzin. Analogicznie jak w przypadku pakietów medycznych, wartość pakietów powiększa podstawę oskładkowania składkami na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pracowników, a także jest rozpoznawana jako przychód podatkowy po stronie pracowników. Koszty pakietów sportowych ponoszonych przez Wnioskodawcę są niezależne od faktycznego korzystania z dostępnych aktywności, a ich wartość jest rewaloryzowana raz w roku.

Wnioskodawca udostępnia w ogólnodostępnym pomieszczeniu, tj. w jadalni na terenie swojego zakładu pracy gotowe produkty żywnościowe przeznaczone do spożycia dla osób chętnych spośród wszystkich pracowników obecnych danego dnia w pracy, np. jogurty, serki, batoniki, bułki. Produkty są dostępne dla pracowników o dowolnej porze w trakcie dnia roboczego, a także mogą z nich korzystać goście odwiedzający zakład pracy Wnioskodawcy. Udostępniane produkty żywnościowe nie stanowią posiłków regeneracyjnych w rozumieniu ustawy - Kodeks pracy.

Spółka ponosi również wydatki na organizację imprez integracyjnych dla pracowników, w tym m.in. na organizację pikniku rodzinnego przeznaczonego dla pracowników i członków ich rodzin, w tym wynajem terenu, ubezpieczenie, transport pracowników do miejsca imprezy.

Ponadto, z okazji Świąt Bożego Narodzenia, Dnia Kobiet, rocznic jubileuszowych Spółki i innych istotnych wydarzeń, Spółka dokonuje zakupu dla pracowników drobnych prezentów okolicznościowych, w tym m.in. kwiatów, słodyczy, herbaty, zabawek przeznaczonych dla dzieci pracowników. Spółka nie różnicuje wartości prezentów dedykowanych poszczególnym pracownikom według stanowisk lub jakiejkolwiek innej hierarchii.

Koszty wszystkich grup wydatków wskazanych powyżej, tj. wydatków na pakiety medyczne, wydatków na pakiety sportowe, wydatków na produkty żywnościowe, wydatków na organizację imprez integracyjnych oraz wydatków na zakup drobnych prezentów okolicznościowych są finansowane ze środków obrotowych Wnioskodawcy.

Pytania

 1. Czy Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki dokonane na pakiety medyczne dla pracowników i członków ich rodzin?

 2. Czy Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki ponoszone na pakiety sportowe dla pracowników i członków ich rodzin?

 3. Czy Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki dokonane na udostępniane produkty żywnościowe na terenie zakładu pracy przeznaczone dla pracowników?

 4. Czy Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki ponoszone na rzecz organizacji imprez integracyjnych dla pracowników?

 5. Czy Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki ponoszone na zakup drobnych prezentów okolicznościowych dla pracowników?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1)

Spółka uważa, że może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki dokonane na pakiety medyczne dla pracowników i członków ich rodzin.

Ad. 2)

Spółka uważa, że może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki dokonane na pakiety sportowe dla pracowników i członków ich rodzin.

Ad. 3)

Spółka uważa, że może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki dokonane na udostępniane produkty żywnościowe.

Ad. 4)

Spółka uważa, że może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki dokonane na rzecz organizacji imprez integracyjnych dla pracowników.

Ad. 5)

Spółka uważa, że może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki dokonane na zakup drobnych prezentów okolicznościowych dla pracowników.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Wydatki zaliczane do kosztów uzyskania przychodu ustawodawca definiuje w sposób ogólny w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: u.o.p.d.p.) zd. pierwsze.

Stosownie do jego treści kosztami uzyskania przychodu są „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z normy tej wynikają warunki przyjmowane przez orzecznictwo i doktrynę, których łączne spełnienie daje możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kosztów uzyskania przychodu. Są nimi:

1. poniesienie kosztu przez podatnika,

2. definitywność kosztu,

3. związek kosztu z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4. poniesienie kosztu w celu uzyskania (w tym zwiększenia), zachowania lub zabezpieczenia przychodów,

5. właściwe udokumentowanie kosztu,

6. niestosowalność katalogu wydatków z art. 16 ust. 1 u.o.p.d.p.

W świetle tych warunków Wnioskodawca zamierza zaliczyć poszczególne grupy wydatków do kosztów uzyskania przychodu.

Ad. 1)

W odniesieniu do pierwszego pytania Wnioskodawca uważa, że może zakwalifikować wydatki na pakiety medyczne do kosztów uzyskania przychodu, ponieważ wydatki te spełniają przesłanki pozytywne wymagane przez ustawodawcę do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu, tj. Spółka ponosi koszt z własnych środków obrotowych, w sposób definitywny, związany z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz właściwie udokumentowany.

Jak zostało wskazane na wstępie niniejszej analizy każdy koszt musi spełniać wszystkie warunki konieczne do zaliczenia wydatku do katalogu kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

W przypadku wydatków rzeczywiście poniesionych przez podatnika z jego środków na świadczenia medyczne na rzecz pracowników, związek z działalnością gospodarczą podatnika jest łatwo dostrzegalny. Zdrowie pracowników jest istotne z punktu widzenia osiągania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodu, z uwagi na fakt, że praca wykonywana przez pracowników przyczynia się do generowania przychodu.

Wydatki ponoszone przez Spółkę na prywatne świadczenia medyczne mają wpływ na poprawę wydajności oraz efektywności pracy, przez co wykazują związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Ponadto, wydatki ponoszone na pakiety medyczne wypełniają warunek celowości kosztu. Dowodzi temu m.in. interpretacja indywidualna z dnia 12 maja 2009 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, Znak: IBPBI/2/423-295/09/AP (dalej: „interpretacja indywidualna z Katowic”), gdzie stwierdzono następująco: „Niewątpliwie, wydatki ponoszone przez Spółkę na zapewnienie pracownikom opieki medycznej, będą miały wpływ na efektywność wykonywanej pracy. Zatem, wydatki te uznać należy za związane w sposób pośredni z uzyskiwanymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, co umożliwia ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

W przypadku kosztów ponoszonych na pakiety medyczne nie istnieje przesłanka negatywna, która stałaby na przeszkodzie zaliczaniu danego wydatku do katalogu kosztów. Świadczy o tym stanowisko zawarte w powyżej przytoczonej interpretacji indywidualnej z Katowic: „Od dnia 1 stycznia 2007 r., w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, brak jest wyłączenia z kosztów podatkowych wydatków poniesionych na finansowanie świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników. Oznacza to, że wydatki ponoszone przez pracodawcę mogą stanowić dla niego koszt uzyskania przychodów”.

Za zaliczaniem wydatków ponoszonych na pakiety medyczne do kosztów uzyskania przychodów przemawiają również stanowiska wyrażone w innych interpretacjach indywidualnych:

- Interpretacja indywidualna z dnia 4 czerwca 2019 r., wydana przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP3-1.4011.252.2019.3.EC,

- Interpretacja indywidualna z dnia 29 maja 2019 r., wydana przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-1.4010.140.2019.1.MR,

- Interpretacja indywidualna z dnia 12 grudnia 2018 r., wydana przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-1.4010.467.2018.1.JF,

- Interpretacja indywidualna z dnia 16 lutego 2017 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, Znak: 1462-IPPB5.4510.1103.2016.2.BC,

- Interpretacja indywidualna z dnia 10 kwietnia 2015 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, Znak: IBPBI/2/4510-58/15/IZ,

- Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2014 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, Znak: ILPB3/423-432/14-2/PR,

- Interpretacja indywidualna z dnia 4 lipca 2014 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, Znak: IPPB5/423-352/14-4/AM,

- Interpretacja indywidualna z dnia 8 listopada 2013 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, Znak: IBPBI/2/423-1065/13/PC,

- Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2008 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Znak: ITPB3/423-554/08/PS.

Ad. 2)

Odnośnie pytania dotyczącego zaliczenia wydatków na pakiety sportowe do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca uważa, że wydatki te powinny stanowić koszty uzyskania przychodów.

Podobnie jak w przypadku wydatków na świadczenia medyczne, wydatki ponoszone na pakiety sportowe muszą spełniać wszystkie pięć warunków koniecznych do zaliczenia wydatku do katalogu kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

W przypadku wydatków rzeczywiście poniesionych przez podatnika z jego środków na pakiety sportowe na rzecz pracowników, związek z działalnością gospodarczą podatnika jest łatwo dostrzegalny. Wydatki podobnie jak wydatki na pakiety medyczne mają związek ze zdrowiem pracowników oraz ich samopoczuciem, co jest istotne z punktu widzenia osiągania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania przychodu. W aktualnie obowiązującym stanie prawnym nie istnieje również wyłączenie z katalogu kosztów uzyskania przychodu, które wskazywałoby na brak możliwości zaliczenia tego typu wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Potwierdzeniem tego może być interpretacja indywidualna z dnia 17 grudnia 2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111- KDWB.4010.2. 2019.2.AZE, w której organ wskazał, że: „Reasumując, zakupy karnetów na siłownię i inne formy wypoczynku ruchowego (karty multisport), w części finansowanej przez zakład pracy ze środków obrotowych Spółki spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., jednocześnie nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1, zatem stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki.”

Stanowisko potwierdzające pogląd Spółki znajduje też odzwierciedlenie w treści interpretacji indywidualnej z dnia 17 grudnia 2019 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDWB.4010.2.2019.2.AZE, gdzie stwierdzono następująco: „Nie ulega wątpliwości, że wydatki poniesione na zakup karnetów umożliwiających pracownikom wstęp na siłownię i inne formy wypoczynku ruchowego (karty multisport) zostały poniesione przez Spółkę w trosce o swoich pracowników. Wydatki te mają na celu profilaktykę zdrowia pracowników, poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników, stworzenie dobrej atmosfery i zacieśnienie więzi między pracownikami, jak i pracownikami z pracodawcą, co w konsekwencji przekłada się na efektywność pracy, a więc pośrednio na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów. Należy więc uznać, że zachodzą przesłanki uprawniające do zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów”.

Reasumując, zakupy karnetów na siłownię i inne formy wypoczynku ruchowego (karty multisport), w części finansowanej przez zakład pracy ze środków obrotowych Spółki spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 u.o.p.d.p., jednocześnie nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1, zatem stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki.”

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w poniższych interpretacjach indywidualnych:

- Interpretacja indywidualna z dnia 17 grudnia 2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDWB.4010.3.2019.2.AW,

- Interpretacja indywidualna z dnia 6 grudnia 2017 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-2.4010.359.2017.1.ANK,

- Interpretacja indywidualna z dnia 8 czerwca 2017 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak:0111-KDIB2-1.4010.66.2017.1.BJ,

- Interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2016 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Katowicach, Znak: IBPB-1-3/4510-398/16/AW,

- Interpretacja indywidualna z dnia 3 stycznia 2020 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0115-KDIT3.4011.410.2019.2.MJ,

- Interpretacja indywidualna z dnia 18 stycznia 2018 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0112-KDIL3-3.4011.6.2018.1.MC.

Ad. 3)

W przypadku pytania trzeciego wydatki Spółki na udostępniane na terenie zakładu pracy produkty żywnościowe również mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, gdyż Wnioskodawca ponosi te wydatki w sposób definitywny, właściwie udokumentowany, celowy i w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jednocześnie powyższe koszty nie stanowią wydatków ponoszonych na cel reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.o.p.d.p.

Koszty ponoszone przez Spółkę na produkty żywnościowe są wydatkowane na wyżywienie dla pracowników. Nie wypełniają one zatem definicji celu „reprezentacji” przyjmowanej przez orzecznictwo odnośnie podatku dochodowego od osób prawnych. Dostrzec to można na przykładzie Wyroku WSA w Warszawie z 29 czerwca 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 2042/19, LEX nr 3064883, gdzie sąd orzekł - „Wyraz <<reprezentacja>> pochodzi od łacińskiego <<repraesentatio>> oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że <<reprezentacja>> w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu”.

Podobnie orzekł NSA w swoim postanowieniu z dnia 17 grudnia 2012 r., sygn. akt II FSK 702/11.

Za niekwalifikowaniem do definicji „reprezentacja” oraz możliwością zaliczania wydatków na wyżywienie pracowników do kosztów uzyskania przychodów przemawia wyrok NSA z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. akt II FSK 3524/16, który stanowi:

„Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności. Wydatki takie, dla uznania ich kosztowego charakteru, muszą odpowiadać kryteriom określonym w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. a więc muszą być poczynione w celu uzyskania przychodów lub w celu zachowania lub zabezpieczenia ich źródła. Jeżeli zostaną pozytywnie zweryfikowane jako celowe, nakierowane na osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, natomiast jeżeli ich wyłącznym albo przynajmniej głównym celem jest kreowanie pozytywnego wizerunku podatnika, stanowią wówczas wydatki poniesione na reprezentację i w konsekwencji do kosztów uzyskania przychodów zaliczone być nie mogą. Konkludując, Naczelny Sąd Administracyjny ocenia, że tylko wydatki na zakup tych usług gastronomicznych, stanowiących koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodu firmy na zewnątrz, podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.”.

O możliwości kwalifikacji wydatków na produkty żywnościowe do kosztów uzyskania przychodów w przypadku spełnienia warunków stawianych przez ustawodawcę stanowi również interpretacja indywidualna z dnia 21.07.2021 r., wydana przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (winno być: Szefa Krajowej Administracji Skarbowej), Znak: DOP4.8221.8.2021.CPXV, gdzie organ podzielił stanowisko wnioskodawcy: „Spółka nabywa produkty spożywcze z dostawą do biura i opłaca otrzymane od dostawców faktury dokumentujące ich nabycie ze środków obrotowych. Wydatki ponoszone przez Spółkę na wymienione produkty spożywcze są zatem ponoszone z własnych środków, mają charakter definitywny i są odpowiednio udokumentowane. Ich ponoszenie jest celowe, racjonalne i gospodarczo uzasadnione oraz ma lub potencjalnie może mieć wpływ na uzyskanie przychodu lub zabezpieczenie źródła przychodów, a zatem pozostaje w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Wymienione wydatki nie mieszczą się na liście wydatków nie stanowiących kosztów podatkowych wymienionej w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Omawiane wydatki spełniają zatem definicję kosztów podatkowych zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT”.

W tej samej interpretacji organ stwierdził następująco: „Wydatki ponoszone przez Spółkę dotyczące zakupu artykułów spożywczych z przeznaczeniem dla pracowników są bowiem przejawem starań Spółki o kondycję i samopoczucie pracowników, co w dalszej perspektywie może przyczyniać się do poprawy atmosfery w miejscu pracy, zwiększania motywacji do pracy, wzrostu wydajności pracy. To z kolei pozwoli szybciej i sprawniej zrealizować cele biznesowe założone przez Spółkę, co może przełożyć się na uzyskiwane przez Spółkę przychody. Zapewnienie dostępu do produktów spożywczych ma również zachęcać Personel do wspólnego spędzania przerw (np.: obiadowej, czy przerwy na kawę) w pracy w kuchniach w biurach Wnioskodawcy, co powinno usprawniać wymianę wiedzy i informacji pomiędzy Personelem oraz poprawić komunikację. Ponadto, udostępnienie pracownikom artykułów spożywczych ma ich zachęcić do podjęcia i kontynuowania pracy u Wnioskodawcy”.

W zakresie możliwości zaliczenia wydatków na produkty żywnościowe do kosztów uzyskania przychodu można wskazać na podobne interpretacje jak:

    - Interpretacja indywidualna z dnia 2 czerwca 2021 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1 -1.4010.157.2021.1 .EJ,

    - Interpretacja indywidualna z dnia 1 grudnia 2020 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-1.4010.377.2020.1.KS,

    - Interpretacja indywidualna z dnia 21 sierpnia 2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-2.4010.262.2019.1.AW,

    - Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2017 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0112-KDIL3-3.4011.208.2017.1.MW,

    - Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2017 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (wino być: Szefa Krajowej Administracji Skarbowej), Znak: DPP7.8221.9.2017.MZO,

    - Interpretacja indywidualna z dnia 29 grudnia 2008 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, Znak: ILPB1/415-810/08-4/AA.

Ad. 4)

W sprawie wydatków ponoszonych na rzecz imprez integracyjnych dla pracowników Wnioskodawca twierdzi, że są one możliwe do zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodu. Wynika to z tego, iż w opinii Wnioskodawcy niniejsze wydatki spełniają warunki konieczne do skorzystania z tego uprawnienia.

Przede wszystkim koszty wydatkowane na poczet organizacji imprez integracyjnych pochodzą ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Spółka zastrzega, że powyższe wydatki nie są wydatkami na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz w art. 16 ust. 1 pkt 45 u.p.d.o.p.

W ocenie Wnioskodawcy, ponadto koszt poniesiony przez Wnioskodawcę spełnia warunek definitywności wydatku, gdyż nie zostanie on zwrócony Spółce w jakikolwiek sposób. Wykazuje on również związek z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, a także poniesienie wydatku ma na celu uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów oraz jest on właściwie udokumentowany i nie znajduje się w katalogu „kosztów zabronionych” wskazanych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością oraz celowość umotywowane są tym, iż imprezy integracyjne mają za zadanie wzmocnić związki i relacje pomiędzy pracownikami, wpłynąć na poprawę atmosfery w pracy, co powinno przełożyć się na lepszą wydajność i organizację pracy.

W opinii Wnioskodawcy nie jest to wydatek, który został wyeliminowany przez ustawodawcę z możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodu. Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na organizację imprezy integracyjnej nie stanowią wydatków na reprezentację wskazaną w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., gdyż imprezy integracyjne nie są skierowane do kontrahentów oraz nie są one skierowane do innych podmiotów zewnętrznych względem działalności Spółki. Spotkania integracyjne mają charakter jedynie wewnętrzny, więc nie noszą znamion przesłanki wskazanej w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., a zatem nie są kosztami reprezentacji.

W opisanym stanie faktycznym na możliwość kwalifikacji powyższych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów wskazują poniższe interpretacje indywidualne:

- Interpretacja indywidualna z dnia 31 marca 2022 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-1.4010.42.2022.1.SH;

- Interpretacja indywidualna z dnia 17 lutego 2021 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB2-1.4010.454.2020.3.AT;

- Interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2020 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-1.4010.377.2020.1.KS;

- Interpretacja indywidualna z dnia 2 grudnia 2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-2.4010.381.2019.3.SK;

- Interpretacja indywidualna z dnia 18 lipca 2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-2.4010.235.2019.1.PP;

- Interpretacja indywidualna z dnia 4 lipca 2019 r., wydane przez: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-1.4010.180.2019.1.JF.

Ad. 5)

Odnośnie wydatków na drobne prezenty okolicznościowe, w opinii Spółki, wydatki te mogą zostać zaliczone w poczet kosztów uzyskania przychodu z powodu spełnienia przesłanek wskazywanych również w interpretacjach indywidualnych. Przez pojęcie „drobnych prezentów okolicznościowych” Wnioskodawca rozumie upominki takie jak np. kwiaty, słodycze, herbata itp. przekazywane przez Spółkę pracownikom z okazji szczególnych dni przypadających w ciągu roku jak np. Dzień Kobiet, święta czy jubileusz firmy.

W kontekście warunków możliwości zaliczenia niniejszych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodu, które są stawiane Wnioskodawcy należy wskazać, że koszty te są ponoszone przez Spółkę w sposób definitywny, bezzwrotny, są także właściwie udokumentowane i związane z działalnością Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy wydatki te także spełniają cel zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, ponieważ przekazywanie drobnych prezentów okolicznościowych spełnia rolę pielęgnacji atmosfery w pracy oraz dbałości o relacje pomiędzy pracodawcą a pracownikami i pomiędzy samymi pracownikami.

Jest to czynnik, który ma przyczynić się do mocniejszej identyfikacji pracowników ze Spółką przez co ma on zabezpieczać przychód Wnioskodawcy lub może mieć stymulacyjny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Przez to pracodawca w sposób niekomunikowany oczekuje w przyszłości proporcjonalnego zaangażowania w pracę w stosunku do przekazanych drobnych prezentów. W tym ujęciu prezenty, zdaniem Wnioskodawcy, nie mieszczą się w definicji „darowizny” i ofiar wszelkiego rodzaju, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 14 u.p.d.o.p.

Upominki te nie są wskazane w regulaminach wynagradzania czy też w umowach zawieranych w formie pisemnej, jednakże są podyktowane zwyczajowym trybem dbałości o pracowników.

Według stanowiska Wnioskodawcy, wydatki na drobne prezenty okolicznościowe dla pracowników nie mieszczą się również w katalogu pozostałych wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Wnioskodawca również w tym miejscu zastrzega, że niniejsze wydatki ponoszone są ze środków obrotowych Spółki oraz w opinii Wnioskodawcy nie kwalifikują się do wydatków reprezentacyjnych albo do wydatków na rzecz działalności socjalnej w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz w art. 16 ust. 1 pkt 45 u.p.d.o.p.

Wydatki na drobne prezenty są uznawane za mieszczące się w ramach kosztów uzyskania przychodów zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w poniższych interpretacjach indywidualnych:

    - Interpretacja indywidualna z dnia 16 czerwca 2021 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-1.4010.89.2021.3.PD w kontekście jubileuszu firmy;

    - Interpretacja indywidualna z dnia 16 grudnia 2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-1.4010.443.2019.1.SP w kontekście jubileuszu firmy;

   - Interpretacja indywidualna z dnia 1 czerwca 2015 r., wydana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Warszawie, Znak: IPPB6/4510-52/15-2/AK.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie wiążą tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.