Czy poniesione przez podatnika wydatki na udzielenie świadczeń zdrowotnych będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 maja 2022 r. za pośrednictwem operatora Poczty Polskiej wpłynął Państwa wniosek z 4 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy poniesione przez podatnika wydatki na udzielenie świadczeń zdrowotnych będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego  

Wnioskodawca jest jednoosobową spółką z udziałem samorządowego województwa. W księdze rejestrowej Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą ma ujawnioną komórkę o nazwie „Oddział Kardiochirurgii”, co warunkuje możliwość prowadzenia działalności leczniczej w tym zakresie w rodzaju stacjonarne i całodobowe szpitalne. Wnioskodawca nie posiada obecnie zapewnionego finansowania świadczeń zdrowotnych ze środków publicznych, które mogłyby być udzielane w ramach wymienionego Oddziału, w szczególności nie posiada w tej części zawartej umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia. W chwili obecnej w ramach Oddziału nie są wykonywane świadczenia zdrowotne.

Celem uzyskiwania w przyszłości przychodów Wnioskodawca rozważa wykonywanie nieodpłatnie na rzecz osób fizycznych świadczeń zdrowotnych z zakresu kardiochirurgii. W związku z tym, nie posiadając zawartej umowy z NFZ co do udzielania świadczeń z tego zakresu, będzie ze środków własnych w całości pokrywał koszty m.in. zakupu materiałów, utrzymania pomieszczeń oraz wynagrodzeń pracowników i innych osób uczestniczących przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu kardiochirurgii.

Opisane świadczenia zdrowotne będą udzielane na rzecz osób posiadających prawo do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1285 ze zm.). Jednocześnie będą to te świadczenia, które mieszczą się w tzw. koszyku gwarantowanych świadczeń zgodnie z art. 15 ustawy.

Udzielanie świadczeń zdrowotnych z zakresu kardiochirurgii i idące z nim w parze faktyczne funkcjonowanie Oddziału Kardiochirurgii będzie czynnikiem zwiększającym szanse na uzyskanie finansowania ze środków publicznych świadczeń zdrowotnych udzielanych w ramach tego Oddziału w drodze zawarcia z NFZ umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. Na jej podstawie Wnioskodawca będzie otrzymywał pieniądze stanowiące przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 updop. W chwili obecnej na terenie województwa, w którym siedzibę ma Wnioskodawca, tylko jeden podmiot leczniczy ma zawartą z NFZ umowę na udzielanie świadczeń zdrowotnych w rodzaju stacjonarne i całodobowe szpitalne. Z racji jego położenia na południowym skraju województwa udziela w dużej części świadczeń osobom zamieszkującym poza jego granicami. Z uwagi na to, w perspektywie istnieją duże możliwości na udzielanie przez Wnioskodawcę świadczeń zdrowotnych z zakresu kardiochirurgii.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na udzielenie świadczeń zdrowotnych będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione na udzielenie świadczeń zdrowotnych w opisanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Rozpoczęcie udzielania świadczeń zdrowotnych z zakresu kardiochirurgii będzie oznaczało faktyczne otwarcie Oddziału Kardiochirurgii. Funkcjonowanie Oddziału ułatwi podatnikowi zabiegi o zawarcie z NFZ umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu kardiochirurgii. Będzie również działaniem marketingowym. Wykonywanie świadczeń na podstawie umowy z NFZ w przyszłości będzie stanowić stałe źródło przychodu w postaci świadczeń pieniężnych uiszczanych przez Fundusz za spełniane świadczenia zdrowotne. W tym wyraża się związek pomiędzy ponoszeniem przez Wnioskodawcę wydatków w ramach zamierzonych działań a uzyskaniem w przyszłości przychodów.

Przepis art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. nie wymaga, aby poniesiony w celu osiągnięcia przychodu wydatek w każdym przypadku skutkował uzyskaniem lub zwiększeniem przychodu proporcjonalnie do wielkości tych kosztów. W piśmiennictwie podnosi się ponadto, że nie ma żadnych podstaw prawnych, by podczas kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego analizowano racjonalność lub sensowność wydatków. Tym bardziej organ podatkowy nie powinien ingerować w rodzaj dokonywanych przez podatnika wydatków. Taka analiza ma sens tylko wtedy, gdy postępowanie lub kontrola wykażą, że wydatki są tylko pozorne i nie miały w ogóle miejsca. W wyroku WSA w Gliwicach z 9 marca 2009 r. (sygn. akt I SA/GI1066/08) wskazano, że „art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. nie upoważnia organów podatkowych do oceny ekonomicznej zasadności działań, które podejmuje podatnik. Brak jest podstaw do tego, aby eliminować określone koszty z powodu ich nieracjonalności czy nieprzydatności”.

Również efektywność poniesionych wydatków i wysokość generowanego dochodu nie może skutkować nieuznaniem wydatku za koszt podatkowy. W wyroku WSA w Białymstoku z 1 kwietnia 2009 r. (sygn. akt I SA/Bk 589/08) wskazano, że „wydatki ponoszone przez podatnika na zakup towarów i usług, badane z punktu widzenia ich wykorzystywania w działalności gospodarczej przez podatnika, należy oceniać z punktu widzenia dążenia do uzyskania przychodu, a nie rezultatu, jaki przyniosły w postaci konkretnego przychodu. Stąd również brak konkretnych przychodów, jako rezultatu ponoszonych wydatków, nie może być powodem ich zakwestionowania, jeżeli wydatki na zakup towarów i usług pozostają w związku z działalnością podatnika, a organ nie wykaże (w sposób niebudzący wątpliwości), że wydatki ponoszone były na cele osobiste podmiotów zarządzających przedsiębiorstwem lub osób trzecich”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop:

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 updop oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje, więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać o istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest jednoosobową spółką z udziałem samorządowego województwa. W księdze rejestrowej Rejestru Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą ma ujawnioną komórkę o nawie „Oddział Kardiochirurgii”, co warunkuje możliwość prowadzenia działalności leczniczej w tym zakresie. Wnioskodawca nie posiada obecnie zapewnionego finansowania świadczeń zdrowotnych ze środków publicznych, które mogłyby być udzielane w ramach wymienionego Oddziału, w szczególności nie posiada w tej części zawartej umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Narodowym Funduszem Zdrowia. W chwili obecnej w ramach Oddziału nie są wykonywane świadczenia zdrowotne. Celem uzyskiwania w przyszłości przychodów Wnioskodawca rozważa wykonywanie nieodpłatnie na rzecz osób fizycznych świadczeń zdrowotnych z zakresu kardiochirurgii. W związku z tym, nie posiadając zawartej umowy z NFZ co do udzielania świadczeń z tego zakresu, będzie ze środków własnych w całości pokrywał koszty m.in.:

- zakupu materiałów,

- utrzymania pomieszczeń,

- wynagrodzeń pracowników i innych osób uczestniczących przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu kardiochirurgii.

Opisane świadczenia zdrowotne będą udzielane na rzecz osób posiadających prawo do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.  Udzielanie świadczeń zdrowotnych z zakresu kardiochirurgii i idące z nim w parze faktyczne funkcjonowanie Oddziału Kardiochirurgii będzie czynnikiem zwiększającym szanse na uzyskanie finansowania ze środków publicznych świadczeń zdrowotnych udzielanych w ramach tego Oddziału w drodze zawarcia z NFZ umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej. Na jej podstawie podatnik będzie otrzymywał pieniądze stanowiące przychód.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na udzielenie świadczeń zdrowotnych z zakresu kardiochirurgii będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że niniejszej sprawie występuje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy uzyskanym w przyszłości przez Wnioskodawcę przychodem, a poniesionymi wydatkami opisanymi we wniosku z tytułu udzielania nieodpłatnie na rzecz osób fizycznych świadczeń zdrowotnych z zakresu kardiochirurgii. Jak wynika z opisu sprawy wydatki na udzielnie świadczeń zdrowotnych z zakresu kardiochirurgii i faktyczne funkcjonowanie Oddziału Kardiochirurgii zostaną poniesione w celu zwiększenia szans na uzyskanie finansowania ze środków publicznych w ramach świadczeń udzielanych w zakresie Oddziału kardiochirurgicznego w drodze zwarcia z NFZ umowy o udzielanie opieki zdrowotnej. Na tej podstawie Wnioskodawca będzie w przyszłości otrzymywał przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób prawnych. Oznacza to, że poniesienie przedmiotowych wydatków jest racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do osiągania przychodów lub powiększania poziomu przychodów osiąganych przez Spółkę.

Reasumując, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na udzielenie świadczeń zdrowotnych z zakresu kardiochirurgii będą stanowiły koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanych we wniosku orzeczeń sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).