Interpretacja indywidualna z dnia 27.01.2017, sygn. 2461-IBPP4.4513.2.2017.1.MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej przez zakład energochłonny

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 29 grudnia 2016 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej przez zakład energochłonny jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej przez zakład energochłonny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki akcyjnej z siedzibą w P.

Podstawową działalnością gospodarczą Wnioskodawcy jest produkcja metodą mokrą wysokiej jakości płyt pilśniowych twardych i porowatych. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24.12.2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. nr 251 poz. 1885 ze zm.) działalność wykonywana przez wnioskodawcę obejmuje kod PKD 16.21.Z Produkcja arkuszy fornirowych i płyt wykonanych na bazie drewna. Powyższa działalność ujawniona jest w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego jako przedmiot przeważającej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Proces produkcyjny płyt pilśniowych składa się z pięciu faz i dla obu rodzajów płyt jest zbliżony.

Różnica występuje w fazie IV, w trakcie której płyty porowate podlegają procesowi suszenia, a płyty twarde procesowi prasowania.

Faza I obejmuje przygotowanie surowca drzewnego, która polega na dostarczeniu surowca drzewnego stosowego z lasów, a surowca w postaci zrębków z zakładów przemysłu drzewnego i tartaków. Surowiec w postaci zrębków jest magazynowany, a surowiec stosowy poddawany jest w zakładzie Wnioskodawcy procesowi rozdrabniania na rębakach tarczowych napędzanych silnikami elektrycznymi dużej mocy. Ze względów technologicznych surowiec drzewny powinien zostać poddany sezonowaniu na składowisku przez okres 4 tygodni.

Faza II obejmuje przygotowanie i magazynowanie masy włóknistej poprzez rozwłóknianie zrębków w termorozwłókniaczach, poprzez podgrzewanie zrębków parą wodną o temperaturze 175-180°C i odpowiednim ciśnieniu. Uplastyczniona tkanka drzewna rozdzielana jest na elementy włókniste w komorze mielenia termorozwłókniaczy. Pozyskana masa włóknista zostaje poddana jeszcze domieleniu w stacjach domielenia mas gęstych, skąd trafia do kadzi masowych, gdzie utrzymywana jest w ciągłym mieszaniu za pomocą mieszadeł łopatkowych. Termorozwłókniacze i rafinatory są napędzane silnikami elektrycznymi dużej mocy.

Faza III obejmuje formowanie i odwadnianie wstęgi masy włóknistej. Masa włóknista poddana jest procesowi odwodnienia za pomocą wentylatorów próżniowych. Na maszynie odwadniającej następuje uformowanie wstęgi włóknistej i jej stopniowe odwadnianie do wilgotności końcowej ok. 67%.

Faza IV prasowanie płyt twardych, suszenie płyt porowatych. Płyty twarde w zależności od grubości prasowane są przez 6-25 min. w temperaturze prasowania wynoszącej 190-210°C i ciśnieniu 22-28 MPa. Płyty porowate podlegają procesowi suszenia przez ok. 1,5-6 godzin w zależności od grubości produkowanych płyt w temperaturze ok. 130-160°C.& 

Faza V obejmuje formatyzowanie podstawowe płyt. Zarówno płyty pilśniowe twarde jak i porowate po opuszczeniu węzła prasowania dla płyt twardych lub węzła suszenia dla płyt porowatych zostają poddane procesowi formatyzowania na określone formaty, układane na paletach oraz transportowane do Magazynu Wyrobów Gotowych lub do dalszej obróbki w Dziale Uszlachetniania.

Wszystkie urządzenia ciągników produkcyjnych są napędzane silnikami elektrycznymi o mocy od kilku kW do mocy 1250 kW. Zakład produkcyjny w procesie produkcji płyt pilśniowych twardych i porowatych zużywa na godzinę od 4 do 6MW energii elektrycznej w zależności od asortymentu produkowanych płyt.

Wnioskodawca nie posiada wyodrębnionych jednostek gospodarczych w swojej strukturze.

Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości.

Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego od energii elektrycznej zużytej do produkcji płyt pilśniowych na podstawie art. 30 ust. 7a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U.2014.752 j.t. z dnia 2014.06.05, ze zm.; dalej: u.p.a.).

Mając ma uwadze rodzaj wykonywanej działalności gospodarczej oraz fakt, że Wnioskodawca wykorzystuje duże ilości energii elektrycznej w procesach produkcyjnych, Wnioskodawca rozważa możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31d u.p.a. za rok podatkowy trwający od 01.01.2016 r. do 31.12.2016 r. oraz za lata kolejne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w świetle art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a. w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę przeważającej działalności gospodarczej opisanej w stanie faktycznym [winno być zdarzeniu przyszłym przypis Organu] objętej kodem PKD 16.21.Z Produkcja arkuszy fornirowych i płyt wykonanych na bazie drewna, Wnioskodawca uprawniony będzie (po spełnieniu pozostałych warunków) do zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 31 d u.p.a.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Uzasadnienie do pytania nr 1

W ocenie Wnioskodawcy wykonywana przez niego przeważająca działalność gospodarcza objęta kodem 16.21.Z PKD ujawnionym w KRS jako przeważająca działalność gospodarcza uprawnia do zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 31d u.p.a.

Wnioskodawca prowadzi przeważającą działalność gospodarczą polegającą na produkcji płyt pilśniowych zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24.12.2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), wykonywana przez Wnioskodawcę działalność objęta jest kodem 16.21.Z. Kod ten jest wymieniony w art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a. jako jeden z kodów które uprawniają do zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego.

Przypisanie kodów PKD do działalności danej firmy zależy od zakresu i zasięgu jej działania. Działalność może bowiem polegać na prostym procesie, ale może również dotyczyć całego szeregu procesów. Jeżeli działalność danej firmy, np. produkcja, jest zorganizowana jako zintegrowany szereg elementarnych działalności, całość jest traktowana jako jedna działalność.

Działalności przeważające i drugorzędne są zazwyczaj wykonywane przy wsparciu pewnej liczby działalności pomocniczych, takich jak np. księgowość, magazynowanie, zaopatrzenie, sprzedaż. Tak więc działalności pomocnicze to te, które są wykonywane wyłącznie po to, by wesprzeć działalność przeważającą lub drugorzędną firmy poprzez dostarczanie wyrobów lub usług wyłącznie na jej potrzeby.

Zatem klasyfikację działalności dokonuje się przez produkty końcowe wytwarzane w przedsiębiorstwie, a działalności powinna być klasyfikowana w pozycji odpowiadającej przeważającej działalności danego podmiotu.

Biorąc zatem pod uwagę że przepis art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a. odnosi się do wymienionych w nim rodzajów działalności wg PKD, tym samym Wnioskodawca uprawniony będzie do skorzystania ze zwolnienia z akcyzy określonego w tym przepisie, pod warunkiem spełnienia pozostałych warunków.

Przepis ten określa jedynie minimalne wymaganie, jakim jest wykonywanie jednej z działalności objętych kodem PKD wskazanych w tym przepisie. Przepis nie wymaga, aby działalność ta była jedyną działalnością, ani przeważającą działalnością.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż spełnia kryterium do zwolnienia z podatku określone w art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a., w związku z czym w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek określonych w ustawie będzie on uprawniony do zwolnienia, o którym mowa w art. 31d u.p.a.

Uzasadnienie do pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy dla celów obliczania progu energochłonności Wnioskodawca powinien przyjąć wartość produkcji sprzedanej za wartość produkcji sprzedanej w bieżących cenach bazowych, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez VAT), pomniejszony o podatek akcyzowy, a powiększony o dotacje otrzymane do produktu stosownie do pkt 1.46 załącznika do RSP.

Zgodnie z art. 31d ust. 2 u.p.a. przez zakład energochłonny wykorzystujący energię elektryczną rozumie się podmiot, u którego udział kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości produkcji sprzedanej w roku podatkowym, za który składany jest wniosek o zwrot akcyzy wynosi ponad 3%. Zakład energochłonny wykorzystujący energię elektryczną nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przepisy u.p.a. nie precyzują, w jaki sposób należy rozumieć pojęcie wartości produkcji sprzedanej. Jednakże tożsame pojęcie funkcjonujące już na gruncie art. 31a ust. 7 u.p.a. (zwolnienie dla wyrobów węglowych) oraz art. 31b ust. 10 u.p.a. (zwolnienie dla wyrobów gazowych) było przedmiotem licznych i spójnych rozstrzygnięć organów podatkowych. W interpretacjach wskazywano, iż chociaż sama ustawa o podatku akcyzowym nie zawiera takiego odesłania, to jednak ze względu na wykładnię systemową oraz spójność pojęciową - przy interpretacji tego pojęcia należy odwoływać się do treści RSP. Zgodnie z pkt 1.46 (Działalność przemysłowa) załącznika do RSP produkcja sprzedana przemysłu to wartość produkcji sprzedanej w bieżących cenach bazowych, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszony o podatek akcyzowy, a powiększony o dotacje otrzymane do produktu. Ustalając proporcję, o której mowa w art. 31b ust. 10 u.p.a. należy zatem posłużyć się powyższymi przepisami. Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w świetle art. 31d ust. 2 u.p.a. wartość produkcji sprzedanej powinna być interpretowana oraz wyliczana jako obejmująca wyłącznie wartość produkcji sprzedanej w bieżących cenach bazowych, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszoną o podatek akcyzowy, a powiększoną o ewentualne dotacje otrzymane do tych produktów W szczególności zatem, do wartości produkcji sprzedanej nie należy wliczać przychodów uzyskanych z działalności handlowej danego podmiotu oraz innych przychodów nie wynikających ze sprzedaży własnych wyrobów i usług.

Należy jednocześnie wskazać, że wartość produkcji sprzedanej uwzględnia całość przychodów (ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez VAT), pomniejszony o podatek akcyzowy, a powiększony o dotacje otrzymane do produktu), jakie osiąga spółka, a nie wyłącznie przychody osiągnięte z działalności objętej jednym z kodów PKD wskazanych w art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a.

Stanowisko uznające powyższe stanowisko za prawidłowe potwierdził Minister Finansów w interpretacjach indywidualnych wydanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 22.02.2016 r. nr IBPP4/4513-223/15/PK;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 22.02.2016 r. nr IBPP4/4513-225/15/MK;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 27.04.2016 r. nr IBPP4/4513-73/16/BP;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 11.07.2016 r. nr IPPP3/4513-38/16-2/MC;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 28.06.2016 r. nr IBPP4/4513-200/16/EK;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 03.11.2016 r. nr 2461-IBPP4.4513.294.2016 1.LG;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 07.11.2016 r. nr 2461-IBPP4. 4513.286.2016.MK.

Uzasadnienie do pytania nr 3

W ocenie Wnioskodawcy do obliczania progu energochłonności należy przyjąć koszty energii elektrycznej wykorzystanej na poziomie całej spółki, w której prowadzona jest działalność gospodarcza o odpowiednim kodzie PKD określonym w art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a.

Zgodnie z art. 31d ust. 2 zd. 2 u.p.a. zakład energochłonny rozumiany jest jako podmiot wykorzystujący energię elektryczną, który nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Norma prawna wynikająca z art. 31d ust. 2 u.p.a. w żaden sposób nie ogranicza zakresu kosztów energii elektrycznej, branych pod uwagę przy obliczaniu progu energochłonności, jedynie do tych związanych bezpośrednio z określoną działalnością PKD z katalogu określonego w art. 31d ust. pkt 1 u.p.a. Wykonywanie odpowiedniej działalności gospodarczej oznaczonej wymienionymi enumeratywnie kodami PKD jest tylko jednym z warunków możliwości skorzystania przez zakład energochłonny z mechanizmu częściowego zwolnienia. Ponadto u.p.a. określa jedynie minimalną wielkość jaką powinien mieć zakład energochłonny.

Z powyższego wynika, że zakład energochłonny może stanowić całe przedsiębiorstwo lub też być mniejszy od podatnika, ponieważ podatnik może posiadać wiele wydzielonych zakładów. Definicja wyznacza pewne minimalne wymogi co do wielkości jednostki gospodarczej. Natomiast decydujące jest faktyczne wydzielenie zakładu energochłonnego jako odrębnej organizacyjne jednostki. W przypadku braku takiego wyodrębnienia (jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy) do dokonywania obliczeń progu energochłonności należy przyjąć całość kosztów wykorzystanej przez Wnioskodawcę energii elektrycznej.

Należy wskazać, że udział zakupu czy udział kosztów, o których mowa w art. 31a ust. 7 u.p.a., 31b ust. 10 u.p.a. oraz 31d ust. 2 u.p.a. należy odnieść do wartości produkcji sprzedanej danego przedsiębiorstwa jako całości. Takie rozumienie wskazanych przepisów wynika z wykładni systemowej zapewniającej spójność regulacji prawnych Nie ulega wątpliwości, że wartość produkcji sprzedanej przyjęta dla obliczenia progu energochłonności obliczana powinna być zgodnie z RSP. Produkcja sprzedana przemysłu, w myśl RSP obejmuje całą wartość sprzedanych na zewnątrz przedsiębiorstwa wyrobów, robót i usług. Odpowiednio, tym samym, udział kosztów energii elektrycznej w liczniku proporcji powinien dotyczyć energii elektrycznej wykorzystanej w całym przedsiębiorstwie, wówczas do obliczeń zarówno przychodów jak i kosztów przyjęte zostaną przychody i koszty poniesione przez całą spółkę.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy łączne zużycie energii elektrycznej określone w art. 31d ust. 3 u,p.a obejmuje całość energii elektrycznej wykorzystanej przez spółkę wykonującą jedną z określonych w art. 31d ust. 1 pkt 1 u.p.a. działalności klasyfikowaną wg PKD i nie odlicza się od niej energii elektrycznej wykorzystanej do jednego z procesów, o których mowa w art. 30 ust. 7a u.p.a., ani też energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnych źródeł energii.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych m in :

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 22.02.2016 r. nr IBPP4/4513-223/15/PK;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 22.02.2016 r. nr IBPP4/4513-225/15/MK;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 27.04.2016 r. nr IBPP4/4513-73/16/BP;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 11.07.2016 r nr IPPP3/4513-38/16-2/MC;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 28.06.2016 r. nr IBPP4/4513-200/16/EK;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 03.11.2016 r. nr 2461-IBPP4.4513.294.2016.1.LG;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 07.11.2016 r. nr 2461-IBPP4.4513.286.2016.MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 43) zwanej dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 33 ww. załącznika została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 z póź. zm.), który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania m.in. energii elektrycznej określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych. Pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią wyroby energetyczne podlegające tej regulacji. Poszczególne państwa Unii Europejskiej, w tym Polska, (zgodnie z zasadą lojalności) zobligowane zostały do opodatkowania określonych zastosowań ww. wyrobów. Przy czym istotne jest to, że zasadą nadrzędną jest opodatkowanie tych produktów, przy wyraźnie ograniczonej możliwości stosowania zwolnień.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Stosownie do art. 31d ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 r., zakładowi energochłonnemu wykorzystującemu energię elektryczną, który łącznie spełnia następujące warunki:

1. wykonuje działalność gospodarczą oznaczoną następującymi kodami Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD): 0510, 0729, 0811, 0891, 0893, 0899, 1032, 1039, 1041, 1062, 1104, 1106, 1310, 1320, 1394, 1395, 1411, 1610, 1621, 1711, 1712, 1722, 1920, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2060, 2110, 2221, 2222, 2311, 2312, 2313, 2314, 2319, 2320, 2331, 2342, 2343, 2349, 2399, 2410, 2420, 2431, 2432, 2434, 2441, 2442, 2443, 2444, 2445, 2446, 2720, 3299, 2011, 2332, 2351, 2352, 2451, 2452, 2453, 2454, 2611, 2680 lub 3832,
2. prowadzi księgi rachunkowe w rozumieniu przepisów o rachunkowości,
3. nie korzysta w stosunku do tej energii elektrycznej ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 7a

-przysługuje zwolnienie od akcyzy, realizowane przez zwrot części zapłaconej akcyzy od energii elektrycznej wykorzystanej przez ten zakład.

Zgodnie z art. 31d ust. 2 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący energię elektryczną rozumie się podmiot, u którego udział kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości produkcji sprzedanej w roku podatkowym, za który składany jest wniosek, o którym mowa w ust. 5, wynosi ponad 3%. Zakład energochłonny wykorzystujący energię elektryczną nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W myśl art. 31d ust. 3 ustawy, kwotę zwrotu części zapłaconej akcyzy, o której mowa w ust. 1, zwanej dalej kwotą zwracanej częściowo akcyzy, oblicza się według następującego wzoru:

Z = [(K% - 3%) / K%] x (20 0,5 x W) x E x 0,85

w którym poszczególne symbole oznaczają:

Z - kwotę zwracanej częściowo akcyzy (w złotych),

K - udział kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości produkcji sprzedanej, wyrażony w procentach (%), w roku podatkowym, za który składany jest wniosek, o którym mowa w ust. 5,

W - kurs euro w stosunku do złotego, obowiązujący w pierwszym dniu roboczym października roku poprzedzającego rok, w którym rozpoczął się rok podatkowy, za który składany jest wniosek, o którym mowa w ust. 5, opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

E - łączne zużycie energii elektrycznej wyrażone w megawatogodzinach (MWh) w roku podatkowym, za który składany jest wniosek, o którym mowa w ust. 5.

Zwrot kwoty zwracanej częściowo akcyzy dokonywany jest na wniosek zakładu, o którym mowa w ust. 1, za okres roku podatkowego. O zwrocie tym orzeka, w drodze decyzji, wyznaczony naczelnik urzędu celnego - art. 31d ust. 5 ustawy.

Zgodnie z art. 31d ust. 7 ustawy wniosek, o którym mowa w ust. 5, powinien zawierać:

1. imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy, adres zamieszkania lub jego siedziby;
2. numer identyfikacji podatkowej (NIP) wnioskodawcy;
3. numer wnioskodawcy w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo informację o wpisie w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;
4. numer identyfikacyjny REGON wnioskodawcy;
5. określenie kwoty zwracanej częściowo akcyzy, o zwrot której ubiega się wnioskodawca;
6. numer rachunku bankowego, na który ma zostać dokonany zwrot kwoty zwracanej częściowo akcyzy;
7. określenie roku podatkowego, za który składany jest wniosek;
8. oświadczenie wnioskodawcy o:
1. wykonywaniu działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1 pkt 1, z podaniem kodu Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD),
2. prowadzeniu ksiąg rachunkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, dołącza się dokumenty, na podstawie których określono koszty wykorzystanej energii elektrycznej przy obliczaniu kwoty zwracanej częściowo akcyzy, oraz opinię biegłego rewidenta, potwierdzającą prawidłowość wyliczenia udziału kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości produkcji sprzedanej w roku podatkowym, za który składany jest wniosek - art. 31d ust. 8 ustawy.

Wniosek, o którym mowa w ust. 5, jest składany za okres roku podatkowego, w terminie do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym zakończył się rok podatkowy - art. 31d ust. 9 ustawy.

Zwrot kwoty zwracanej częściowo akcyzy dokonywany jest na rachunek bankowy, o którym mowa w ust. 7 pkt 6, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 5, wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 8 - art. 31d ust. 10 ustawy.

Kwota zwracanej częściowo akcyzy nie może być wyższa od kwoty akcyzy zapłaconej od energii elektrycznej wykorzystanej przez zakład energochłonny w trakcie roku podatkowego, za który składany jest wniosek, o którym mowa w ust. 5 - art. 31d ust. 11 ustawy.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, wyznaczy naczelnika lub naczelników urzędów celnych właściwych w sprawie orzekania o zwrocie kwoty zwracanej częściowo akcyzy, uwzględniając konieczność skutecznego funkcjonowania zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, oraz zapewnienia właściwej kontroli i przepływu informacji dotyczących tego zwolnienia art. 31 ust. 12 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę stwierdza się co następuje:

Ad. 1.

Ustawodawca w art. 31d ust. 1 ustawy enumeratywnie wymienia warunki jakie zakład energochłonny wykorzystujący energię elektryczną, musi wypełnić aby przysługiwało mu prawo do zastosowania zwolnienia od akcyzy, realizowanego przez zwrot części zapłaconej akcyzy od energii elektrycznej wykorzystanej przez ten zakład.

Warunkami tym są: wykonywanie przez ten zakład energochłonny działalności gospodarczej oznaczonej odpowiednim kodem Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), prowadzenie ksiąg rachunkowych w rozumieniu przepisów o rachunkowości, oraz nie korzystanie przez ten zakład energochłonny ze zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 7a ustawy.

Zwrócić należy uwagę, że ustawodawca w art. 31d ust. 1 ustawy posłużył się sformułowaniem zakład energochłonny, którego definicja została określona w art. 31d ust. 2 ustawy. Ustawodawca w art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy odwołuje się także do Polskiej Klasyfikacji Działalności, której szczegóły zawarto w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 251, poz. 1885).

Zgodnie z wyjaśnieniami do rozporządzenia ws. PKD wykonywana działalność, w tym rodzaj przeważającej działalności, jest kodowana według Polskiej Klasyfikacji Działalności na poziomie podklasy. Rodzaj przeważającej działalności dla osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, których celem jest osiąganie zysku, oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą ustala się na podstawie procentowego udziału poszczególnych rodzajów działalności w ogólnej wartości przychodów ze sprzedaży. Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie tego miernika, działalność przeważającą ustala się na podstawie udziału pracujących, wykonujących poszczególne rodzaje działalności, w ogólnej liczbie pracujących. Upraszczając, przedsiębiorca musi samodzielnie określić i zdecydować, który rodzaj wykonywanej w firmie działalności będzie dominujący.

Dopasowanie kodów PKD do działalności danej firmy zależy od zakresu i zasięgu jej działania. Działalność może bowiem polegać na prostym procesie, ale może również dotyczyć całego szeregu pod-procesów, gdzie każdy z nich jest wymieniony w różnych podklasach, klasach, grupach, działach, a nawet sekcjach klasyfikacji. Jeżeli działalność danej firmy, np. produkcja, jest zorganizowana jako zintegrowany szereg elementarnych działalności, całość jest traktowana jako jedna działalność.

W celu zaklasyfikowania jednostki do danego poziomu (grupowania) klasyfikacji PKD, niezbędne jest określenie jej działalności przeważającej, o której była mowa wcześniej. Działalnością drugorzędną (którą rozporządzenie odróżnia od działalność przeważającej) jest każdy inny rodzaj działalności podmiotu, której efektem końcowym są wyroby lub usługi wykonywane dla strony trzeciej. Działalności przeważające i drugorzędne są zazwyczaj wykonywane przy wsparciu pewnej liczby działalności pomocniczych, takich jak np. księgowość, magazynowanie, zaopatrzenie. Tak więc działalności pomocnicze to te, które są wykonywane wyłącznie po to, by wesprzeć działalność przeważającą lub drugorzędną firmy poprzez dostarczanie wyrobów lub usług wyłącznie na jej potrzeby.

Zatem klasyfikację działalności dokonuje się w pozycji odpowiadającej przeważającej działalności danego podmiotu. Natomiast na przeważającą działalność mogą składać się różne działalności z różnych dziedzin, które mają odmienne klasyfikacje.

Jednocześnie ustawodawca w art. 31d ust. 2 ustawy wyznaczył jedynie minimalną wielkość, jaką zorganizowana część przedsiębiorstwa (zakład energochłonny) klasyfikowana do odpowiedniego kodu PKD musi spełniać aby być uprawnionym do złożenia wniosku o zwrot części zapłaconej akcyzy od energii elektrycznej wykorzystanej przez ten zakład. Inaczej mówiąc zakładem energochłonnym może być całe przedsiębiorstwo którego przeważającą działalnością jest jedna z wymienionych w art. 31d ust.1 pkt 1 ustawy lub zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, klasyfikowana do kodu PKD wymienionego w art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę że przepis art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy odnosi się do wymienionych w nim rodzajów działalności wg PKD, tym samym za zakład energochłonny któremu przysługiwać może zwolnienie (po spełnieniu pozostałych warunków) uznać należy całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy którego przeważająca działalność klasyfikowana jest pod kodem 16.21.Z PKD.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe oraz nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 30 ust. 7a ustawy.

Wobec powyższego, odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie pierwsze, stwierdzić należy, że w świetle art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę przeważającą działalnością gospodarczą klasyfikowaną wg. PKD pod kodem 16.21.Z Produkcja arkuszy fornirowych i płyt wykonanych na bazie drewna, Wnioskodawca uprawniony będzie (po spełnieniu pozostałych warunków) do zwolnienia z podatku akcyzowego realizowanego przez zwrot części zapłaconej akcyzy od energii elektrycznej, o którym mowa w art. 31d ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego uznać należy za prawidłowe.

Zastrzec jednocześnie należy, że spełnienie wszystkich warunków, o których mowa w art. 31d ustawy uprawniających do złożenia wniosku o zwrot części zapłaconej akcyzy nie przesądza o tym, że podmiot składający wniosek o zwrot części zapłaconej akcyzy od energii elektrycznej, zwrot taki otrzyma we wnioskowanej wartości, gdyż zgodnie z ust. 5, o zwrocie tym orzeka w drodze decyzji, wyznaczony naczelnik urzędu celnego.

Ad. 2.

W kwestii określenia wartości produkcji sprzedanej o której mowa w art. 31d ust. 2 ustawy z uwagi na brak wyjaśnienia tego pojęcia na gruncie ustawy o podatku akcyzowym i aktów wykonawczych do tej ustawy zasadne jest odwołanie się do corocznie wydawanego rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej w oparciu o delegacje wynikającą z art. 18 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r o statystyce publicznej (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1068) por. prawomocny wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 14 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Bd 936/13.

Zgodnie z pkt 1.46 (Działalność przemysłowa) załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 lipca 2015 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2016 (Dz. U. z 2015 r., poz. 1304), produkcja sprzedana przemysłu to wartość produkcji sprzedanej w bieżących cenach bazowych, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszony o podatek akcyzowy, a powiększony o dotacje otrzymane do produktu. Natomiast produkcja przemysłowa metodą rodzaju działalności to wartość przychodów ze sprzedaży produktów (wyrobów i usług) w bieżących cenach producenta, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług).

Równocześnie definicja wartości produkcji zawarta w art. 17 ust. 1 dyrektywy Rady 2003/96/WE, oznacza obrót, włącznie z subwencjami bezpośrednio powiązanymi z ceną produktu, plus lub minus zmiany poziomu zapasów produktów gotowych, niegotowych oraz towarów i usług nabytych w celu odsprzedaży, minus towary i usługi nabyte w celu odsprzedaży.

Wobec powyższego wartość produkcji sprzedanej o której mowa w art. 31d ust. 2 ustawy obejmuje wartości produktów i usług wytworzonych i sprzedanych przez Spółkę dla odbiorców zewnętrznych, po pomniejszeniu o VAT oraz akcyzę i powiększeniu o ewentualne dotacje przedmiotowe dotyczące tych sprzedanych produktów i usług. Równocześnie nie będzie obejmować wartości produktów i usług sprzedanych, które nie były wytworzone przez Spółkę lecz zostały zakupione od dostawców zewnętrznych w celu odsprzedaży.

Zatem dla celów obliczania progu energochłonności za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2016 r. Spółka powinna przyjąć wartość produkcji sprzedanej określonej zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 21 lipca 2015 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na 2016 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1304), a w latach następnych zgodnie z kolejnymi rozporządzeniami.

Mając na uwadze powyższe, odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie drugie, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznać należy za prawidłowe przy założeniu, że odnosi się ono do roku podatkowego trwającego od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2016 r., wynikającego z opisu zdarzenia przyszłego.

Ad. 3.

W zakresie uwzględnienia kosztów wykorzystanej energii elektrycznej na potrzeby określenia progu energochłonności o których mowa w art. 31d ust. 2 ustawy, wskazać powtórnie należy, że ustawodawca wyznaczył jedynie minimalną wielkość, jaką zorganizowana część przedsiębiorstwa (zakład energochłonny) klasyfikowana do odpowiedniego kodu PKD musi spełniać aby być uprawnionym do złożenia wniosku o zwrot części zapłaconej akcyzy od energii elektrycznej wykorzystanej przez ten zakład. Zakładem energochłonnym może być całe przedsiębiorstwo którego przeważającą działalnością jest jedna z wymienionych w art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy lub też jedynie zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, klasyfikowana do kodu PKD wymienionego w art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę że całe przedsiębiorstwo Wnioskodawcy w opisanej sprawie stanowić będzie zakład energochłonny z uwagi, że jego przeważającą działalnością jest działalność wymieniona w art. 31d ust. 1 pkt 1 ustawy, tym samym Wnioskodawca na potrzeby obliczenia 3% progu energochłonności winien przyjąć koszty energii elektrycznej wykorzystanej na poziomie całego przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe, odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie trzecie, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznać należy za prawidłowe.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Nie było jej przedmiotem natomiast analizowanie pozostałych zagadnień zawartych we wniosku, a nie objętych pytaniami Wnioskodawcy.

W postępowaniu zmierzającym do wydania interpretacji rolą Organu jest ocenić stanowisko wnioskodawcy przez pryzmat zadanego pytania w stosunku do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Natomiast rolą organu rozpatrującego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej nie jest polemizowanie z każdym argumentem wnioskodawcy, lecz wydanie, jak stanowi art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacji przepisów mających zastosowanie w opisanej sprawie oraz wyjaśnienie powodów takiego stanowiska. Zatem inne kwestie nie objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach