Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50 % podatku VAT od wydatków związanych z samochodami osobowymi oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 sierpnia 2025 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie działalności prawniczej (PKD 69.10.Z) - kancelarię radcy prawnego. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT. Dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem liniowym. Siedzibą Wnioskodawcy jest miejsc. … (gmina …). Specyfika pracy wnioskodawcy wymaga częstego przemieszczania się, do czego niezbędnym narzędziem jest samochód osobowy. Wnioskodawca porusza się samochodem osobowym do celów prowadzenia działalności gospodarczej zarówno na terenie miasta ... (w tym ościennych miejscowościach) jak również na dłuższych trasach na terenie Polski (w zależności od właściwości sądów, sprawy prowadzone są zarówno w sądach ..., jak i sądach odległych - np. w …).

Wnioskodawca posiada w leasingu operacyjnym samochód osobowy marki … (silnik benzynowy). Umowa leasingu została zawarta w dniu 9 grudnia 2024 r. na okres 48 miesięcy. Wnioskodawca korzysta z przedmiotowego samochodu w celach mieszanych (tj. do użytku prywatnego oraz do prowadzenia działalności gospodarczej). Wobec powyższego wnioskodawca korzysta z możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z ustawy:

i.Opłaty leasingowe,

ii.raty leasingowe,

iii.koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodu (paliwo, opony, płyny, serwis itp.),

iv.koszty ubezpieczenia.

Nadto Wnioskodawca korzysta z możliwości odliczenia podatku VAT w wysokości 50% wydatków związanych z pojazdem. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu.

Wnioskodawca w dniu 28 maja 2025 r. zawarł umowę najmu długoterminowego pojazdu marki …. Konieczność posiadania drugiego pojazdu w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej wynika m.in. z następujących przyczyn:

·w przypadku awarii lub serwisowania pojazdu marki … Wnioskodawca zapewnił sobie możliwość ciągłości świadczenia usług, co ma w szczególności niebagatelne znaczenie w aspekcie terminów rozpraw sądowych czy konieczności podejmowania innych, natychmiastowych działań; zapewni to nieprzerwalną możliwość świadczenia usług co stanowi racjonalne zabezpieczenie źródła przychodu oraz pełną i prawidłową organizację pracy,

·samochód marki … jest samochodem większym, bardziej komfortowym, wykorzystywanym głównie do dłuższych podróży po kraju, w tym z dokumentacją (czasem obszerną) natomiast,

·drugi, mniejszy samochód osobowy marki … z mniejszym silnikiem (1.5 TSI benzynowym – z tzw. miękką hybrydą pozwala na ograniczenie kosztów eksploatacji (w szczególności kosztów paliwa) w przypadku poruszania się na niewielkich odległościach, w tym w mieście ...

Wnioskodawca wykorzystuje samochód w najmie długoterminowym (…) w trybie mieszanym tj. do użytku prywatnego oraz do prowadzenia działalności gospodarczej – wobec czego Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z samochodem … z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z ustawy:

i.miesięczną opłatę czynszu najmu,

ii.koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją samochodu (paliwo, opony, płyny, serwis itp.)

Nadto Wnioskodawca korzysta z możliwości odliczenia podatku VAT w wysokości 50% wydatków związanych z pojazdem. Mając na uwadze fakt, iż oba pojazdy używane są w trybie mieszanym, Wnioskodawca uprawniony jest do zaliczenia na poczet kosztów uzyskania przychodu kosztów eksploracyjnych ww. pojazdów do wysokości 75%. Nadto wartość pojazdu marki … przekracza limit 150 000,00 zł, wobec czego odliczenia od podatku dochodowego podlegają stosownym korektom – zgodnie z przepisami. Wartość pojazdu marki … nie przekracza wartości 150 000,00 zł. Wynajmujący pojazd marki … jak i leasingodawca pojazdu marki … wystawiają faktury VAT na firmę Wnioskodawcy. Przychody uzyskiwane z działalności gospodarczej pozwalają Wnioskodawcy na opłatę za użytkowanie drugiego samochodu, który uchroni i zabezpieczy przed utratą obecne źródło dochodów. Oba samochody są samochodami osobowymi, o których mowa w art. 5a pkt 19a ustawy i podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan:

a.samochody osobowe wykorzystane będą w formie mieszanej (do użytku prywatnego oraz prowadzenia działalności gospodarczej), natomiast w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej będą wykorzystywane do działalności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

b.przedmiotowe samochody osobowe w prowadzonej działalności nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT. Działalność w zakresie: usługi prawne jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług – nie korzysta ze zwolnienia,

c.z uwagi na odpowiedz w lit. b powyżej – nie dotyczy;

d.faktury dotyczące wydatków poniesionych na przedmiotowe samochody, o których mowa we wniosku oraz niniejszym piśmie, będą wystawiane na Wnioskodawcę,

e.wydatki dotyczące obu samochodów objęte zakresem wniosku złożonego w zakresie podatku od towarów i usług, z tytułu których zamierza Pan dokonywać odliczenia podatku VAT, to:

-opłaty leasingowe,

-raty leasingowe,

-czynsz najmu,

-opłaty eksploatacyjne (paliwo, opony, płyny, serwis itp.);

f.nie składał Pan deklaracji VAT-26 – oba pojazdy używane są w formie mieszanej – do użytku prywatnego oraz prowadzenia działalności gospodarczej;

g.nie prowadzi Pan ewidencji przebiegu samochodu marki … – pojazd używany jest do użytku mieszanego – prywatnego oraz do prowadzenia działalności gospodarczej;

h.przedmiotowe samochody osobowe są pojazdami samochodowymi w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony;

i.samochody osobowe, o których mowa we wniosku, nie są pojazdami konstrukcyjnie przeznaczonymi do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

Pytanie

Czy podatnik w przedstawionym stanie faktycznym może dokonywać odliczeń podatku VAT w związku z wydatkami na oba samochody?

Pana stanowisko w sprawie

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy podatkowe, należy uznać, że podatnik jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z użytkowaniem zarówno pojazdu marki … (wynajmowanego na zasadach najmu długoterminowego), jak i pojazdu marki … (leasing). Odliczenia te powinny być jednak dokonywane przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności limitu 150 000,00 zł dla samochodów osobowych oraz możliwości uwzględnienia kosztów eksploatacyjnych do wysokości 75% w przypadku użytkowania mieszanego.

Należy zaznaczyć, iż zarówno ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie przewidują ograniczenia co do liczby samochodów osobowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej podatnika. Kluczowe jest natomiast, aby pojazdy te były faktycznie wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności, a ponoszone wydatki wykazywały związek z osiąganiem przychodów lub zachowaniem bądź zabezpieczeniem ich źródła, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o PIT oraz art. 86a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kluczowe znaczenie w kwalifikacji wydatków jako kosztów uzyskania przychodów ma nie liczba wykorzystywanych pojazdów, lecz fakt istnienia rzeczywistego związku ponoszonego wydatku z osiąganymi przychodami, ich zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła. Każdy wydatek, niezależnie od tego, czy dotyczy jednego, dwóch czy większej liczby samochodów osobowych, podlega ocenie wyłącznie pod kątem tego, czy spełnia powyższe kryteria.

W opisywanym stanie faktycznym nie ulega wątpliwości, że związek ten został wykazany – oba pojazdy służą realizacji celów związanych z działalnością gospodarczą podatnika, co znajduje odzwierciedlenie w treści niniejszego wniosku. Istotne jest także, by wydatek został właściwie udokumentowany (np. poprzez faktury, umowy) oraz by nie został wskazany w zamkniętym katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, określonym w art. 23 ustawy o PIT.

Zgodnie z tym przepisem, wyłączone są m.in. wydatki o charakterze osobistym, koszty nabycia gruntów, wartości niematerialnych i prawnych czy wydatki nieudokumentowane – w katalogu tym nie przewidziano żadnych ograniczeń dotyczących liczby pojazdów osobowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

Prawidłowe dokumentowanie oraz stosowanie ustawowych limitów i ograniczeń (w tym limitu wartości pojazdu i proporcji kosztów eksploatacyjnych) umożliwia zaliczenie wydatków na oba pojazdy do kosztów uzyskania przychodów oraz skorzystanie z odliczenia podatku VAT w granicach określonych przepisami prawa.

Podatnik w opisywanym stanie faktycznym ma prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z oboma pojazdami w wysokości 50%, z uwagi na fakt, że samochody są wykorzystywane zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i prywatnych.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszty związane z użytkowaniem obu pojazdów osobowych oraz korzystać z odliczenia podatku VAT zgodnie z obowiązującymi limitami i zasadami przewidzianymi w przepisach podatkowych.

Powyższe stanowisko potwierdzają liczne interpretacje indywidualne wydawane przez organy podatkowe. Przykładem może być interpretacja indywidualna z dnia 25 czerwca 2025 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.389.2025.3.MGR, jak również interpretacja indywidualna z dnia 30 czerwca 2025 r., sygn. 0115-KDWT.4011.46.2025.2.AK, które wydane zostały w zbliżonym stanie faktycznym. Zarówno z pierwszej, jak i z drugiej interpretacji indywidualnej jednoznacznie wynika, że przepisy nie przewidują limitu liczby samochodów osobowych, których koszty mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, wobec czego zaliczenie kosztów związanych także z drugim samochodem, w opisanym stanie faktycznym, przez podatnika jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

W myśl ust. 1 tego artykułu:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany w fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

Z uregulowań ustawy wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 34 ustawy:

Natomiast stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy:

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy:

Według art. 86a ust. 4 ustawy:

Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy). Z tych też względów – dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

-sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych,

-wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na podstawie art. 86a ust. 9 ustawy:

Jak stanowi ust. 10 ww. artykułu:

W art. 86a ust. 12 ustawy wskazano, że:

Jak wskazano powyżej, podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”, tj. wykorzystywanych nie tylko w działalności gospodarczej, ale również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Ograniczenie to – co do zasady – nie ma zastosowania w przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być jednak rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada Pan dwa samochody osobowe, tj. jeden w leasingu operacyjnym marki …, a drugi w ramach zawartej w dniu 28 maja 2025 r. umowy najmu długoterminowego marki …. Opisane samochody osobowe, są wykorzystywane w formie mieszanej (do użytku prywatnego oraz prowadzenia działalności gospodarczej), natomiast w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej będą wykorzystywane do działalności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowe samochody osobowe w prowadzonej działalności nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT. Nie składał Pan deklaracji VAT-26 oraz nie prowadzi Pan ewidencji przebiegu samochodów. Przedmiotowe samochody osobowe są pojazdami samochodowymi w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Odnosząc powyższe do analizowanej sprawy należy wskazać, że z uwagi na fakt, że przedmiotowe samochody osobowe, są wykorzystywany przez Pana do celów mieszanych, tj. zarówno do działalności gospodarczej - do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak i prywatnie, to przysługuje Panu prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami..

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzam, że przysługuje Panu, na podstawie art. 86a ust. 1 i ust. 2 ustawy, prawo do odliczenia 50 % podatku VAT od wydatków związanych z przedmiotowymi pojazdami, tj. z tytułu opłat leasingowych, rat leasingowych, czynszu najmu oraz opłat eksploatacyjnych (paliwo, opony, płyny, serwis). Przy czym prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od ww. wydatków przysługuje Panu, pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego, ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.