
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
- prawidłowe w części dotyczącej możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy przy dostawie części działki, które zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, przeznaczone są na tereny zieleni urządzonej (…) i tereny wód powierzchniowych (…) i
- nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy przy dostawie części działki, która zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, przeznaczona jest na tereny ciągów pieszych (…).
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług dotyczący możliwości korzystania ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT przy dostawie działki niezabudowanej, która zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest w części na tereny ciągów pieszych (…), w części tereny zieleni urządzonej (…) i w części tereny wód powierzchniowych (…). Uzupełnili go Państwo pismem z 13 sierpnia 2025 r. (data wpływu 14 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gmina (…) (dalej: „Gmina”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).
W 2025 r. Gmina planuje sprzedać w trybie przetargu działkę nr 1 o powierzchni (…) ha położoną w miejscowości (…). Nieruchomość ta stanowi własność Gminy.
Teren, na którym znajduje się działka, objęty jest obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (dalej: MPZP), zgodnie z którym działka ta przeznaczona jest w części na tereny ciągów pieszych (…), w części tereny zieleni urządzonej (…) i w części tereny wód powierzchniowych (…).
Zgodnie z danymi z ewidencji gruntów działka posiada użytki:
- w części pow. (…) ha użytek dr (w terenie droga gruntowa),
- w części pow. (…) ha użytek (…) - (…) (pastwiska pod stawami).
Nieruchomość ta nie będzie stanowiła terenu budowlanego i nie zostaną wydane decyzje o warunkach zabudowy.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Działka nr 1 położona w m. (…) stała się własnością Gminy (…) na mocy decyzji komunalizacyjnej nr (…) z 8 kwietnia 2010 r. Wojewody (…).
Działka została nabyta nieodpłatnie i z tytułu nabycia nie została wystawiona faktura z naliczonym podatkiem VAT, a więc nie było możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Przez cały okres posiadania ww. działka była częściowo pokryta wodą i nie była w żaden sposób użytkowana i nie była też przedmiotem umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze. Działka ta nie była, nie jest i nie będzie udostępniana odpłatnie osobom trzecim.
Przez cały okres posiadania działki nr 1 Gmina nie uzyskiwała żadnych dochodów opodatkowanych podatkiem VAT ani zwolnionych od podatku VAT.
W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla działki nr 1 wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, a przeznaczenie jest następujące:
- (…) - tereny ciągów pieszych,
- w części na terenie (…) - tereny zieleni urządzonej i
- w części na terenie (…) - tereny wód powierzchniowych.
Pytanie
Czy dostawa działki niezabudowanej, która zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, przeznaczona jest w części na tereny ciągów pieszych (…), w części tereny zieleni urządzonej (…) i w części tereny wód powierzchniowych (…) będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze. zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Przedmiotem sprzedaży jest działka niezabudowana o nr 1 o pow. (…) ha położona w miejscowości (…).
Teren, na którym znajduje się przedmiotowa działka, objęty jest obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (dalej: MPZP), zgodnie z którym działka ta przeznaczona jest w części na tereny ciągów pieszych (…), w części tereny zieleni urządzonej (…) i w części tereny wód powierzchniowych (…).
Zgodnie z danymi z ewidencji gruntów działka posiada użytki: w części pow. (…) ha użytek dr (w terenie droga gruntowa), w części pow. (…) ha użytek (…) - (…) (pastwiska pod stawami)
Zdaniem Wnioskodawcy, nieruchomość ta nie będzie stanowiła terenu budowlanego i nie zostaną wydane decyzje o warunkach zabudowy, z uwagi na to, że cały ten teren jest pod wodą.
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem, ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów pokrytych wodami.
Podsumowując, Wnioskodawca stwierdza, że zbycie przedmiotowej nieruchomości niezabudowanej stanowi dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane i korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj., gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Kryterium podziału stanowi zatem charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i w 2025 r. planują Państwo sprzedać w trybie przetargu, stanowiącą Państwa własność, niezabudowaną działkę nr 1 o powierzchni (…) ha, położoną w miejscowości (…).
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy dostawa ww. działki będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Aby odnieść się do Państwa wątpliwości, zaznaczyć na wstępie należy, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem. Zastosowanie zwolnienia od podatku jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Na mocy art. 2 pkt 33 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Opodatkowane są zatem te dostawy terenów niezabudowanych, które mają za przedmiot tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.
Jednocześnie należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywy 2006/112/WE”, zgodnie z którym:
Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b).
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):
Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
Ponadto, w myśl art. 15 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W planie miejscowym określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Są nimi miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, natomiast w przypadku jego braku – decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
Elementem, który determinuje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów niezabudowanych jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy czym, o tym, że dany teren jest terenem budowlanym, jak już wyżej wskazano, przesądzają zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy.
Wskazać w tym miejscu także należy, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.
Rozpatrując natomiast pojęcie „grunty przeznaczone pod zabudowę” – do którego odnosi się przepis art. 2 pkt 33 ustawy – należy także odwołać się do definicji zawartej w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418 ze zm.).
Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy Prawo budowlane:
Ilekroć w ustawie jest mowa o budowli – budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
Tym samym, sama możliwość wybudowania wskazanych budowli (m.in. nadziemne przejścia dla pieszych) na przedmiotowym terenie oznacza, że działka gruntu stanowi teren budowlany, zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy.
Odnosząc więc Państwa wątpliwości do dokonanej analizy przepisów prawa, wskazać należy, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, obejmuje zbycie niezabudowanych gruntów wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Zatem z ww. zwolnienia od podatku VAT korzystać będą dostawy gruntów o charakterze wyłącznie rolnym, leśnym, itp.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego obowiązującym dla działki nr 1 wyznaczono linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu, a przeznaczenie ich jest następujące:
- (…) - tereny ciągów pieszych,
- w części na terenie (…) - tereny zieleni urządzonej i
- w części na terenie (…) - tereny wód powierzchniowych.
Wskazali Państwo także, że przez cały okres posiadania ww. działka była częściowo pokryta wodą i nie była w żaden sposób użytkowana.
Zgodnie natomiast z danymi z ewidencji gruntów ww. działka posiada użytki:
- w części pow. (…) ha użytek dr (w terenie droga gruntowa),
- w części pow. (…) ha użytek (…) - (…) (pastwiska pod stawami).
Z powyższego wynika, że działka nr 1 zawiera tereny o różnym przeznaczeniu według ww. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wyznaczone przez linie rozgraniczające.
W tym miejscu należy także wskazać na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które to wskazuje na możliwość oddzielnego opodatkowania jednej czynności. I tak np. w wyroku z 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C-251/05 stwierdzono, że jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według właściwej stawki. Dopuszczalne jest więc opodatkowanie jednej dostawy towaru różnymi stawkami podatku VAT. Tym samym, jeśli np. z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, iż działka ewidencyjna znajduje się na terenach przeznaczonych oraz nieprzeznaczonych pod zabudowę, to dostawa takiej działki może być opodatkowana różnymi stawkami VAT.
W związku z powyższym, stwierdzić należy, że działka nr 1 w części obejmującej tereny określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako:
- tereny zieleni urządzonej oznaczone symbolem (…) oraz
- tereny wód powierzchniowych oznaczone symbolem (…)
- nie stanowią gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a w konsekwencji nie mieszczą się w pojęciu terenu budowlanego, zdefiniowanego w art. 2 pkt 33 ustawy.
Tym samym, dostawa działki nr 1 wyłącznie w ww. częściach, oznaczonych w MPZP symbolami (…) i (…), będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Natomiast w odniesieniu do pozostałej części działki nr 1, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest jako tereny ciągów pieszych oznaczone symbolem (…) należy stwierdzić, że teren ten stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, ponieważ przeznaczony jest on pod zabudowę.
W konsekwencji, dostawa działki nr 1 w części oznaczonej w MPZP symbolem (…) nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
- przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał natomiast, że:
„zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy, gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.
W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru podatek VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.
Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar, nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Działka nr 1 położona w m. (…) stała się Państwa własnością na mocy decyzji komunalizacyjnej nr (…) z 8 kwietnia 2010 r. Wojewody (…). Działka ta została nabyta nieodpłatnie i z tytułu nabycia nie została wystawiona faktura z naliczonym podatkiem VAT. Zatem, przy nabyciu przez Państwa działki nr 1 podatek VAT nie wystąpił. Tym samym, nie można uznać, że nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa ta nie była objęta tym podatkiem.
Z opisu sprawy wynika także, że przez cały okres posiadania ww. działka nie była w żaden sposób użytkowana i nie była też przedmiotem umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze. Działka ta nie była, nie jest i nie będzie udostępniana odpłatnie osobom trzecim. Przez cały okres posiadania działki nr 1 nie uzyskiwali Państwo żadnych dochodów opodatkowanych podatkiem VAT ani zwolnionych od podatku VAT. Nie można więc uznać, że ww. działka służyła wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT.
W opisanym przypadku nie są spełnione warunki uprawniające do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Tym samym, dla planowanej przez Państwa dostawy działki nr 1 w części oznaczonej w MPZP symbolem (…) (tereny ciągów pieszych) nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy. W konsekwencji, sprzedaż działki nr 1 w ww. części będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.
Podsumowując, Państwa stanowisko uznaję za:
- prawidłowe w części dotyczącej możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy przy dostawie części działki, które zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, przeznaczone są na tereny zieleni urządzonej (…) i tereny wód powierzchniowych (…) i
- nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy przy dostawie części działki, która zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, przeznaczona jest na tereny ciągów pieszych (…).
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
