Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

-prawidłowe – w zakresie rozpoznania transakcji zakupu towarów od Kontrahenta z Chin jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru i wykazania jej w deklaracji JPK_V7M bez wykazywania jej w informacji podsumowującej,

-nieprawidłowe – w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 4 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie:

-rozpoznania transakcji zakupu towarów od Kontrahenta z Chin jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru i wykazania jej w deklaracji JPK_V7M bez wykazywania jej w informacji podsumowującej,

-określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT.

Uzupełniła go Pani pismem z 6 sierpnia 2025 r. (wpływ 12 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem VAT i jest zarejestrowana jako podatnik VAT-UE.

W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawczyni zamawia towary od kontrahenta z Chin.

Dostawa towarów odbywa się na warunkach Incoterms DDP (Delivered Duty Paid), tj. towar jest dostarczany bezpośrednio pod wskazany adres Wnioskodawczyni w Polsce.

Towary dostarcza znana firma kurierska.

Na etykiecie przesyłki widnieje adres nadawcy z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i paczka jest nadana z tego kraju UE.

Wnioskodawczyni nie otrzymuje dokumentu SAD (zgłoszenia celnego importowego).

Wnioskodawczyni posiada jedynie fakturę wystawioną przez chińskiego kontrahenta.

Kontrahent chiński nie posiada europejskiego numeru VAT-UE.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawiona sytuacja powinna zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT), zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”).

W analizowanym przypadku następuje przemieszczenie towarów z jednego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (kraju nadania przesyłki kurierskiej) na terytorium Polski, a więc innego państwa członkowskiego, co spełnia definicję WNT. Przemieszczenie towaru odbywa się po wcześniejszym imporcie do Unii Europejskiej, skutkującym nadaniem towarom unijnego statusu celnego.

Zgodnie z ustaleniami pomiędzy stronami transakcji, to kontrahent z Chin jest odpowiedzialny za dostarczenie Wnioskodawczyni towaru na wskazany adres na terytorium Polski.

Przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel następuje w momencie dostarczenia towaru Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni, będąca podatnikiem VAT i zarejestrowanym jako podatnik VAT-UE, nabywa towary na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z tym, że Kontrahent chiński nie posiada europejskiego numeru VAT-UE, Wnioskodawczyni nie ma możliwości wskazania kontrahenta w informacji podsumowującej VAT-UE. Wnioskodawczyni uznaje więc za prawidłowe wykazywanie tych transakcji wyłącznie w deklaracji VAT-7, zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT.

Moment powstania obowiązku podatkowego dla przedstawionych transakcji, zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, przypada na 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towaru do Wnioskodawczyni, ponieważ nie została wystawiona faktura przez podatnika VAT UE.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni:

·opisana transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT),

·transakcja powinna być wykazywana w deklaracji VAT-7,

·transakcja nie powinna być wykazywana w informacji podsumowującej VAT-UE, z uwagi na brak numeru VAT-UE dostawcy,

·obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu dostawy.

Wnioskodawczyni wskazuje, że w przedstawionym stanie faktycznym wzoruje się na indywidualnej interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 października 2018 r., sygn. 0114- KDIP1-2.4012.445.2018.2.RM (...), w której w bardzo podobnym stanie faktycznym uznano stanowisko podatnika za prawidłowe.

Pytania

1.Czy Wnioskodawczyni postępuje prawidłowo, uznając opisaną transakcję za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) i wykazując ją w deklaracji VAT-7, bez wykazywania jej w informacji podsumowującej VAT-UE, z uwagi na brak możliwości uzyskania numeru VAT-UE kontrahenta?

2.Czy momentem powstania obowiązku podatkowego dla opisanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towaru do Wnioskodawczyni?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawiona transakcja spełnia warunki wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) w rozumieniu art. 9 ustawy o VAT, ponieważ towar przemieszcza się z terytorium jednego państwa członkowskiego UE do Polski, a prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przechodzi na Wnioskodawczynię w Polsce.

Wnioskodawczyni uznaje, że:

-transakcja ta podlega opodatkowaniu jako WNT i powinna być wykazaniu w informacji podsumowującej VAT-UE i wykazywana wyłącznie w deklaracji VAT-7,

-nie podlega wykazaniu w informacji podsumowującej VAT-UE z uwagi na brak numeru VAT-UE u Kontrahenta,

-obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca, następującego po miesiącu dostawy, zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie w indywidualnej interpretacji Dyrektora KIS z 19 października 2018 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.445.2018.2.RM.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest:

-prawidłowe – w zakresie rozpoznania transakcji zakupu towarów od Kontrahenta z Chin jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru i wykazania jej w deklaracji JPK_V7M bez wykazywania jej w informacji podsumowującej,

-nieprawidłowe – w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 3 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 4 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 5 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 7 ustawy:

Według art. 2 pkt 11 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Ponadto, na mocy art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Należy wskazać, że z brzmienia art. 9 ust. 1 ustawy wynika, że aby wystąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT), po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel (na rzecz tego podmiotu ma być dokonana dostawa), a po drugie towary te w wyniku dokonanej dostawy mają zostać wysłane lub przetransportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Treść przepisu nie wskazuje również jednoznacznie, w jakim terminie ta wysyłka musi się odbyć.

Dodatkowo, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy pod warunkiem, że nabywcą towarów transportowanych z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego kraju członkowskiego jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L z 2006 r., nr 347, str. 1, z późn. zm.):

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów należy rozpoznać (opodatkować) w kraju, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Podatnikiem (podmiotem zobowiązanym do opodatkowania WNT) z tego tytułu jest nabywca towarów.

Jak wynika z wniosku, w ramach prowadzonej działalności, zamawia Pani towary od Kontrahenta z Chin. Dostawa towarów odbywa się na warunkach Incoterms DDP (Delivered Duty Paid), tj. towar jest dostarczany bezpośrednio pod Pani adres w Polsce. Towary dostarcza znana firma kurierska. Na etykiecie przesyłki widnieje adres nadawcy z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej i paczka jest nadana z tego kraju UE. Nie otrzymuje Pani dokumentu SAD (zgłoszenia celnego importowego). Posiada Pani jedynie fakturę wystawioną przez chińskiego Kontrahenta. Kontrahent chiński nie posiada europejskiego numeru VAT-UE. Przemieszczenie towaru odbywa się po wcześniejszym imporcie do Unii Europejskiej, skutkującym nadaniem towarom unijnego statusu celnego. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy stronami transakcji, to Kontrahent z Chin jest odpowiedzialny za dostarczenie Pani towaru na wskazany adres na terytorium Polski. Towary nabywa Pani na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Pani wątpliwości w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy postępuje Pani prawidłowo, rozpoznając opisaną transakcję jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) i wykazując ją w deklaracji JPK_V7M, bez wykazywania jej w informacji podsumowującej VAT-UE.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa wskazać należy, że opisana przez Panią transakcja będzie stanowiła wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, ponieważ wypełnia zawartą w art. 9 ustawy definicję WNT. Pomimo, że Kontrahent z Chin nie jest zarejestrowany jako podatnik na terytorium UE należy uznać, że będzie on podatnikiem podatku od wartości dodanej albowiem dokonuje czynności opodatkowanych (import towarów, dostawę towarów na terytorium Unii). Nabywane towary będą służyć Pani działalności gospodarczej i będą wysyłane lub transportowane na terytorium Polski z terytorium innego państwa członkowskiego. Zatem spełnione zostaną wszystkie wymienione powyżej warunki, pozwalające na uznanie transakcji dokonywanej przez Panią jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Ponadto wskazać należy, że w myśl art. 96 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy:

Jednocześnie, stosownie do art. 97 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 99 ust. 7c ustawy:

Należy mieć na uwadze, że podatek VAT jest podatkiem opartym na zasadzie samoobliczania, co oznacza, że wysokość ewentualnego zobowiązania podatkowego deklaruje pierwotnie sam podatnik. Zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług powstają bowiem na mocy zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, bez potrzeby wydawania decyzji przez organy podatkowe.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju musi z tego tytułu rozliczyć podatek VAT w Polsce. Wobec powyższego, ma on obowiązek dokonania samoobliczenia podatku należnego z tego tytułu i wykazania go w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Od 1 października 2020 r., kwestie danych jakie należy wykazywać w składanych deklaracjach reguluje rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.) – dalej: „rozporządzenie”.

Rozporządzenie to zostało wydane na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, które stanowią o upoważnieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego:

• szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy (zgodnie z treścią art. 99 ust. 13b ustawy);
• szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji (w myśl art. 109 ust. 14 ustawy).

Zatem od 1 października 2020 r. dotychczasowe deklaracje VAT-7 i VAT-7K i informacja o ewidencji zostały zastąpione przez przesyłany łącznie jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Oznacza to, że za okresy od 1 października 2020 r. nie ma możliwości składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K oraz ewidencji w inny sposób niż w formie nowego JPK_VAT. Elementy nowego JPK_VAT określa ww. rozporządzenie oraz opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M i JPK_V7K.

Na podstawie § 1 ust. 1 i 2 rozporządzenia:

1.Rozporządzenie określa:

1)szczegółowy zakres danych zawartych w:

a)deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ,,ustawą”,

b)ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej ,,ewidencją”;

2)  objaśnienia co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy, zwanych dalej ,,deklaracjami”, oraz niezbędne pouczenia, a także sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy.

2.  Objaśnienia co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy określa załącznik do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 pkt 8 i 9 rozporządzenia:

Stosownie do § 4 pkt 1 lit. i rozporządzenia:

Według § 5 pkt 2 lit. b rozporządzenia:

Z pkt 4.1. załącznika do rozporządzenia „OBJAŚNIENIA DO DEKLARACJI” wynika, że w części deklaracji dotyczącej obliczenia wysokości podatku należnego wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu (wysokość podstawy opodatkowania oraz wysokość podatku należnego), dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z przepisów o podatku, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w tym okresie. Dotyczy to również dostaw towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy.

Z pkt 5.1. ww. załącznika wynika, że w zakresie danych niezbędnych do obliczenia wysokości podatku naliczonego należy wykazać wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt) w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja.

Jednocześnie z pkt 5.2. ww. załącznika wynika, że dane, o których mowa w § 5 pkt 2 i 3 rozporządzenia, są podawane przez podatnika w deklaracji, w przypadku gdy określone w tych przepisach zdarzenia wystąpiły u podatnika w danym okresie rozliczeniowym.

W deklaracji i ewidencji JPK_V7M przewidziano dwa pola, w których wykazuje się wartości wynikające z tytułu WNT.

W polu:

-K_23 wykazuje się wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – obliczoną zgodnie z art. 29a ustawy.

-K_24 wykazuje się wysokość podatku należnego wynikającą z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – obliczoną od podstawy ustalonej zgodnie z art. 29a ustawy.

Stosownie do art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zgodnie z art. 100 ust. 3 ustawy:

W myśl art. 100 ust. 8 pkt 3 ustawy:

Zauważyć należy, że przepis art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy wyraźnie wskazuje, że w informacji podsumowującej wykazuje się wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów od podatników podatku od wartości dodanej zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Skoro zatem dostawca (Kontrahent z Chin) nie poda ważnego i właściwego numeru VAT UE i nie będzie Pani w stanie uzyskać takiego numeru we własnym zakresie (z umowy, faktury, korespondencji handlowej) lub też dostawca nie będzie zarejestrowany do celów VAT UE na terenie Unii, to takiej transakcji nie można (ze względów technicznych) wykazać w składanej do urzędu skarbowego informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach VAT-UE – system informatyczny nie przepuści takiego dokumentu.

W konsekwencji stwierdzić należy, że postępuje Pani prawidłowo, uznając opisaną transakcję za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) i wykazując ją w deklaracji JPK_V7M, bez wykazywania jej w informacji podsumowującej VAT-UE.

Jednocześnie powinna Pani odrębnie wyjaśnić rozbieżności pomiędzy danymi zawartymi w złożonej deklaracji i w informacji podsumowującej, składając pisemne wyjaśnienie o braku identyfikacji Kontrahenta z Chin, podając szczegółowe dane identyfikacyjne dostawcy towaru, powiadamiając urząd skarbowy o przyczynie braku wykazania tej transakcji w informacji podsumowującej.

Zatem, Pani stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Pani wątpliwości dotyczą również wskazania czy momentem powstania obowiązku podatkowego dla opisanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towaru do Pani.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy:

Powyższy przepis zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, chyba że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawił fakturę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Tym samym, obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zatem w przypadku wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Jak wynika z wniosku transakcje dokumentowane są fakturami wystawianymi przez Kontrahenta z Chin. Kontrahent chiński nie posiada europejskiego numeru VAT-UE.

Przenosząc powyższe na grunt przywołanych przepisów należy stwierdzić, że faktura wystawiona przez Kontrahenta z Chin winna być traktowana jak by była wystawiona przez podatnika podatku od wartości dodanej. O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej (podobnie jak podatku od towarów i usług) czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej (np. działa przez przedstawiciela podatkowego), to występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem (tj. w przedmiotowej sprawie import towarów i wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów). W związku z dokonaniem przez Kontrahenta z Chin, na terytorium innego niż Polska państwa Unii Europejskiej, importu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, stanie się on podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym państwie. Tym samym dostawca towaru dla tej transakcji będzie działał w innym państwie członkowskim w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej, co oznacza, że wystawioną przez niego fakturę należy traktować jak dokument, o którym mowa w art. 20 ust. 5 ustawy.

Biorąc po uwagę powołany przepis należy wskazać, że w sytuacji, gdy wystawiona przez Kontrahenta z Chin faktura dokumentująca dostawę konkretnych towarów zostanie wystawiona przed 15. dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano ich dostawy, obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstanie z chwilą wystawienia tej faktury, nie później niż do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Tym samym, stanowisko Pani w zakresie pytania nr 2 zgodnie z którym „moment powstania obowiązku podatkowego dla przedstawionych transakcji, zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, przypada na 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa towaru do Wnioskodawczyni, ponieważ nie została wystawiona faktura przez podatnika VAT UE” jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.