Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Shutterstock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych dotyczących budynku nr 1 i nr 2 Szpitala.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) Szpital (…) (Dalej: Wnioskodawca, Szpital) jest Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej. Szpital posiada osobowość prawną, jest wpisany do rejestru samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej prowadzonej przez sąd rejestrowy. Szpital jest czynnym podatnikiem VAT.

Szpital jest podatnikiem podatku VAT. Podstawowa działalność Szpitala związana jest z udzielaniem usług medycznych, do których ma zastosowanie stawka „ZW”, związana ze sprzedażą zwolnioną.

Szpital zamierza przystąpić do realizacji projektu pn.: „(…)”, który jest przewidziany do współfinansowania w ramach Programu Fundusze Europejskie (…) na lata (…) Działania (…) – dotacja typ projektu (…) głęboka modernizacja budynków użyteczności publicznej.

Projekt ten, współfinansowany jest ze środków unijnych w ramach Programu Fundusze Europejskie dla (…) na lata (…) (85% dofinansowania) oraz wkładu własnego (15%). Szacunkowa wartość projektu to (…) zł.

W ramach projektu, przewidziano zadania związane z robotami budowlanymi (w tym zagospodarowanie wód opadowych), nadzorami, inwestorem zastępczym, kosztami dokumentacji. Wszystkie wydatki będą rozliczane na podstawie przedłożonych przez Wykonawców faktur VAT. Szczegółowy zakres prac zostanie uregulowany w trakcie wyłaniania wykonawcy oraz doprecyzowywania umowy o dofinansowanie.

Do projektu Szpital zgłosił dwa budynki: budynek nr 1 oraz budynek nr 2 będące własnością Szpitala.

W budynku nr 1, Szpital prowadzi tylko działalność związaną z udzielaniem usług medycznych (budynek poradni). Działalność ta jest zwolniona z opodatkowania VAT (zwolnienie przedmiotowe).

W Budynku nr 1, Szpital świadczy usługi zwolnione z opodatkowania VAT (2 oddziały szpitalne – (…)) oraz działalność opodatkowaną VAT (wynajem komercyjny znajdującego się w obiekcie (…) w wybranych godzinach). Szpital również korzysta z terenu (…) (zajęcia rehabilitacyjne z pacjentami).

Wstępnie oszacowane koszty kształtują się następująco:

Budynek nr 1:

-Wartość całkowita: (…) zł;

-Dotacja: (…) zł;

-Wkład własny: (…) zł.

Budynek nr 2:

-Wartość całkowita: (…) zł;

-Dotacja: (…) zł;

-Wkład własny: (…) zł.

Z racji prowadzenia działalności opodatkowanej oraz zwolnionej Szpital dokonał wyliczenia Wskaźnika Struktury Sprzedaży (dane za 2024 r.) zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, która kształtuje się następująco:

A = Wartość sprzedaży opodatkowanej: (…) zł

X = Wartość całkowitej sprzedaży: (…) zł

Wobec tego, wyliczenie wskaźnika kształtuje się następująco:

X = [A] / [X]

X = (…) / (…) = (…)

Faktury zostaną wystawione na Szpital. Szpital ma możliwość przyporządkowania poszczególnych faktur (wydatków do budynków).

Szpital nie ma możliwości dokonania bezpośredniej alokacji wydatków dotyczących sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej w przypadku budynku nr 1.

Pytania

1.Czy Szpital będzie posiadał prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych dotyczących budynku nr 1?

2.Czy Szpital będzie posiadał prawo do częściowego odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych dotyczących budynku nr 2?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Szpital nie będzie posiadał prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych dotyczących budynku nr 1.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że:

W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie został spełniony, ponieważ wszystkie nabyte (zakupione) towary i usługi w związku z realizacją projektu są wykorzystywane do czynności zwolnionych.

Ad. 2

Szpital będzie posiadał prawo do częściowego odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych dotyczących budynku nr 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 361) – zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Artykuł 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy:

-odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz

-towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy uwzględnić uregulowania zawarte w art. 90 ustawy, które stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Z tym, że przez „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego” należy rozumieć czynności zwolnione od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcja wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Realizowany przez Szpital projekt dotyczący termomodernizacji budynku nr 2 Szpitala, dofinansowany jest w ramach Programu Fundusze Europejskie dla (…) na lata (…).

We wskazanym budynku jest prowadzona działalność zwolniona od podatku od towarów i usług jak i działalność opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Wydatki ponoszone w ramach realizacji Projektu będą służyć zarówno czynnościom zwolnionym, jak i opodatkowanym podatkiem od towarów i usług. Szpital nie będzie w stanie jednoznacznie przyporządkować tych wydatków do czynności opodatkowanych, bądź zwolnionych. W związku z czym, Szpitalowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i następne ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w myśl art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik – w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z opisu sprawy, Państwa Szpital jest Samodzielnym Publicznym Zakładem Opieki Zdrowotnej. Szpital posiada osobowość prawną, jest wpisany do rejestru samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej prowadzonej przez sąd rejestrowy. Szpital jest czynnym podatnikiem VAT. Podstawowa działalność Szpitala związana jest z udzielaniem usług medycznych, do których ma zastosowanie stawka „ZW”, związana ze sprzedażą zwolnioną. Zamierzają Państwo przystąpić do realizacji projektu pn.: „(…)”, który jest przewidziany do współfinansowania w ramach Programu Fundusze Europejskie dla (…) na lata (…) Działania (...) – dotacja typ projektu (…) głęboka modernizacja budynków użyteczności publicznej. Projekt ten, współfinansowany jest ze środków unijnych w ramach Programu Fundusze Europejskie. W ramach projektu, przewidziano zadania związane z robotami budowlanymi (w tym zagospodarowanie wód opadowych), nadzorami, inwestorem zastępczym, kosztami dokumentacji. Wszystkie wydatki będą rozliczane na podstawie przedłożonych przez Wykonawców faktur VAT. Szczegółowy zakres prac zostanie uregulowany w trakcie wyłaniania wykonawcy oraz doprecyzowywania umowy o dofinansowanie. Do projektu Szpital zgłosił dwa budynki: budynek nr 2 oraz budynek nr 1 będące własnością Szpitala. W budynku nr 1, Szpital prowadzi tylko działalność związaną z udzielaniem usług medycznych (budynek poradni). Działalność ta jest zwolniona z opodatkowania VAT (zwolnienie przedmiotowe). W Budynku nr 2, Szpital świadczy usługi zwolnione z opodatkowania VAT (2 oddziały szpitalne – (…)) oraz działalność opodatkowaną VAT (wynajem komercyjny znajdującego się w obiekcie (…) w wybranych godzinach). Szpital również korzysta z terenu (…) (zajęcia rehabilitacyjne z pacjentami). Faktury zostaną wystawione na Szpital. Szpital ma możliwość przyporządkowania poszczególnych faktur (wydatków do budynków). Szpital nie ma możliwości dokonania bezpośredniej alokacji wydatków dotyczących sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej w przypadku budynku nr 1.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą, prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych dotyczących budynku nr 1 w Państwa Szpitalu.

Rozważając możliwość skorzystania przez Państwa z prawa do odliczenia kwoty podatku od wydatków inwestycyjnych dotyczących budynku nr 1, należy wskazać, że w świetle art. 86 ustawy, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego na gruncie ustawy powstaje jako konsekwencja dokonania przez podatnika określonych zakupów, które są następnie wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego opodatkowanej działalności gospodarczej.

Tym samym, w przypadku wykonywania czynności zwolnionych od podatku podatnik nie uzyskuje uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane przez podatnika towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług generujących podatek należny.

W odniesieniu do budynku nr 1 Państwa Szpitala warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – w budynku nr 1, Szpital prowadzi tylko działalność związaną z udzielaniem usług medycznych (budynek poradni). Działalność ta jest zwolniona z opodatkowania VAT (zwolnienie przedmiotowe).

W konsekwencji, nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych dotyczących budynku nr 1 Państwa Szpitala, ponieważ budynek ten wykorzystywany jest przez Państwa wyłącznie do celów działalności zwolnionej od podatku VAT.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości związanych z inwestycją realizowaną w budynku nr 2 Państwa Szpitala, służącym do sprzedaży zwolnionej i opodatkowanej wskazać należy, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy, które stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy:

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Natomiast art. 90 ust. 2 ustawy stanowi, że:

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W świetle art. 90 ust. 3 ustawy:

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy:

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy:

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Stosownie do art. 90 ust. 6 ustawy:

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących:

1)pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;

2)usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Przepis art. 90 ust. 8 ustawy stanowi, że:

Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo. Podatnicy są obowiązani zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętej proporcji w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ta proporcja została zastosowana po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Art. 90 ust. 9 ustawy mówi, że:

Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Na mocy art. 90 ust. 9a ustawy:

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy:

W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1)przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2) nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Z tym, że przez „czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego” należy rozumieć czynności zwolnione od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcja wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z opisu sprawy wynika, że w budynku nr 2, Szpital świadczy usługi zwolnione z opodatkowania VAT (2 oddziały szpitalne – (…)) oraz działalność opodatkowaną VAT (wynajem komercyjny znajdującego się w obiekcie (…) w wybranych godzinach). Szpital również korzysta z terenu (…) (zajęcia rehabilitacyjne z pacjentami). Ponadto, Szpital ma możliwość przyporządkowania poszczególnych faktur (wydatków do budynków). Natomiast, Szpital nie ma możliwości dokonania bezpośredniej alokacji wydatków dotyczących sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej w przypadku budynku nr 2.

Skoro zatem – jak wynika z opisu sprawy – nabyte towary służyć będą zarówno czynnościom zwolnionym, jak i opodatkowanym podatkiem od towarów i usług i nie są Państwo w stanie jednoznacznie przyporządkować nabywanych towarów do czynności opodatkowanych bądź zwolnionych, to przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego obliczonego przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i następne ustawy.

Zauważyć jednocześnie należy, że w sytuacji, gdy proporcja wyliczona przez Państwa zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy nie przekracza 2%, to na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, mają Państwo prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego.

Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia Państwa prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji – w takiej sytuacji mają Państwo prawo wyboru, czy będą Państwo dokonywać odliczenia w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnują z tego prawa i nie będą odliczać podatku naliczonego. Zatem, jeśli nie zrezygnują Państwo z prawa do odliczenia podatku VAT, to przysługuje Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów wg wskaźnika proporcji wyliczonej na podstawie art. 90 ust. 2-8 ustawy.

Wobec powyższego stwierdzam, że będzie przysługiwać Państwu częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych dotyczących budynku nr 2 Państwa Szpitala, w którym to świadczą Państwo, zarówno usługi zwolnione z opodatkowania VAT oraz prowadzą Państwo działalność opodatkowaną VAT, obliczonego przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i następne ustawy. Prawo to będzie przysługiwało Państwu pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Panoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.