Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację zadania polegającego na przebudowie zbiornika retencyjnego.

Wniosek został uzupełniony pismem z 15 września 2025 r. (wpływ 15 września 2025 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1153 z późn. zm.) (dalej: „Ustawa o samorządzie gminnym”), Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 10, pkt 12, pkt 14 i pkt 15 Ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych Gminy należą m.in.:

i.sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,

ii.sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,

iii.sprawy zieleni gminnej i zadrzewień,

iv.sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego,

v.sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

W ramach wykonywania ww. zadań Gmina zrealizowała projekt pn. (...), (dalej: „Inwestycja”), która to Inwestycja została dofinansowana z funduszy unijnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Przedmiotem Inwestycji była przebudowa otwartego zbiornika retencyjnego w miejscowości (...). Zbiornik wodny przebudowany w ramach Inwestycji (dalej: „Infrastruktura”) położony jest w miejscowości (...), będącej własnością Gminy.

Celem zrealizowanej Inwestycji jest przeciwdziałanie powodzi i suszy poprzez przebudowę i modernizację zbiornika wodnego, znajdującego się na terenie Gminy.

W ramach realizacji Inwestycji Gmina poniosła wydatki inwestycyjne, które zostały udokumentowane fakturami VAT, na których Gmina oznaczona jest jako nabywca przedmiotowych towarów i usług. W ramach wydatków inwestycyjnych zostały zakupione m.in. usługi opracowania programu funkcjonalno-użytkowego Inwestycji, usługi inspektora nadzoru budowlanego oraz określone, wymienione poniżej usługi budowlane.

Przebudowa Infrastruktury w ramach Inwestycji polegała na wykonaniu m.in. następujących prac (robót budowlanych):

i.pogłębienie istniejącego zbiornika do 3,0 m poniżej normalnego poziomu piętrzenia poprzez wybranie warstwy gruntu (osadu) sprzętem mechanicznym (koparką, spycharką) z odwozem na odległość do 5 km oraz na odkład na skarpę zbiornika po stronie wschodniej,

ii.wyprofilowanie i umocnienie północnej skarpy płytami betonowymi ażurowymi typu trawnikowiec o wymiarach 40 cm x 60 cm x 6 cm, ułożonych na wyprofilowanej skarpie,

iii.instalacja dodatkowych barierek zabezpieczających zbiornik od strony istniejącego przepustu drogowego i drogi do północnej strony zbiornika.

Teren Infrastruktury wytworzonej w ramach Inwestycji jest ogólnodostępny, a więc nie są pobierane żadne opłaty za wejście na teren Infrastruktury. Ponadto, Infrastruktura nie jest odpłatnie wynajmowana czy odpłatnie wydzierżawiana przez Gminę, ani Gmina nie uzyskuje żadnych dochodów z Infrastruktury przebudowanej w ramach Inwestycji.

Uzupełnili Państwo wniosek o informację, że zbiornik wodny przebudowany w ramach inwestycji pn. (...) nie był, nie jest i nie będzie wykorzystywany przez Gminę do działalności gospodarczej i do czynności opodatkowanych VAT.

Pytanie

Czy w przedstawionych okolicznościach Gmina ma prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych ze zrealizowaną Inwestycją?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionych okolicznościach, Gmina nie ma prawa do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych ze zrealizowaną Inwestycją.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż prawo do odliczenia przysługuje, gdy są spełnione tzw. pozytywne przesłanki odliczenia (tj. odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary lub usługi, z tytułu nabycia których podatek został naliczony, będą wykorzystywane przez tego podatnika do czynności opodatkowanych) oraz gdy nie zachodzą żadne przesłanki wyłączające prawo do odliczenia wskazane w art. 88 Ustawy o VAT (tzw. negatywne przesłanki odliczenia). Artykuł 88 Ustawy o VAT określa bowiem listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn.:

i.odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz

ii.towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Tak skonstruowana zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Wskazać należy również, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku VAT, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei, zgodnie z art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 15 ust. 6 Ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizacji zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku VAT w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać art. 2 ust. 1 Ustawy o samorządzie gminnym, wedle którego Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym oraz na własną odpowiedzialność. Do zadań publicznych o charakterze lokalnym, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. Ustawy, wykonanych przez gminę, należy m.in. utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Ponadto, do zadań własnych Gminy należą między innymi sprawy:

i.ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 Ustawy o samorządzie gminnym),

ii.kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 Ustawy o samorządzie gminnym),

iii.zieleni gminnej i zadrzewień (art. 7 ust. 1 pkt 12 Ustawy o samorządzie gminnym),

iv.porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 ust. 1 pkt 14 Ustawy o samorządzie gminnym).

Powyższe oznacza, iż organ władzy publicznej jest podatnikiem VAT w tych przypadkach, w których:

i.wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach zadań własnych lub

ii.wykonuje czynności mieszczące się wprawdzie w ramach zadań własnych, gdy mają on swoje źródło w stosunku cywilnoprawnym, tj. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Tylko w tym zakresie wykonywane przez Gminę czynności mogą zatem mieć przymiot działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT.

Jednocześnie, powołane wyżej przepisy Ustawy o VAT wskazują, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki:

i.odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz

ii.wystąpi związek między nabywanymi towarami lub usługami z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy VAT, a następnie – w ramach tej działalności – związek ze sprzedażą opodatkowaną VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozpatrywanych okolicznościach nie zostaną spełnione wskazane wyżej warunki do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych w związku ze zrealizowaną Inwestycją, ponieważ:

i.Gmina nie występuje w tym przypadku jako podatnik VAT oraz, w konsekwencji

ii.wydatki inwestycyjne nie są wykorzystane do czynności podlegających VAT, w tym opodatkowanych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż Inwestycja zrealizowana została z założeniem, że po jej wykonaniu Infrastruktura nie będzie wykorzystywana przez Gminę do prowadzenia działalności gospodarczej. Gmina działa w tym zakresie w ramach reżimu publicznoprawnego. W związku ze zrealizowaną Inwestycją, Wnioskodawca występuje jako organ władzy publicznej, w ramach i w celu realizacji zadań własnych, nałożonych nań odrębnymi przepisami prawa, a nie na podstawie i w celu wykonywania zobowiązań wynikających z umów cywilnoprawnych. A zatem, na podstawie art. 15 ust. 6 Ustawy o VAT, Gmina nie działa tu w charakterze podatnika VAT.

Ponadto, w kontekście drugiej z ww. przesłanek, należy zauważyć, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie, gdy związek pomiędzy nabyciem towarów/usług a sprzedażą opodatkowaną jest dostatecznie oczywisty. Jak natomiast zostało wskazane w opisie zdarzenia, zrealizowana Inwestycja, w tym wytworzona w ramach niej Infrastruktura nie służy i nie będzie służyć Gminie do czynności opodatkowanych VAT. Tym samym, wydatki inwestycyjne poniesione przez Gminę na zrealizowaną Inwestycję nie służą sprzedaży opodatkowanej VAT, a więc druga z ww. przesłanek nie została spełniona.

Podsumowując, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych poniesionych w związku ze zrealizowaną Inwestycją, gdyż nie zostały spełnione warunki określone w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT do odliczenia VAT, tj. w związku ze zrealizowaną Inwestycją (i) Gmina nie występuje w tym przypadku jako podatnik VAT oraz (ii) w ramach zrealizowanej Inwestycji, Infrastruktura, a tym samym wydatki inwestycyjne, nie są i nie będą wykorzystywane do czynności podlegających VAT, w tym opodatkowanych.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego w zakresie VAT.

Przykładowo prawidłowość powyższego stanowiska w przypadku podobnym do sytuacji Gminy została potwierdzona m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) z dnia 17 lipca 2025 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.331.2025.1.DM, w której Dyrektor KIS zauważył, że „W omawianej sprawie, warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione bowiem – jak Państwo wskazali – Gmina nie będzie w przyszłości pobierała żadnych opłat za korzystanie z odnowionego terenu – w szczególności Gmina nie będzie pobierała opłat za udostępnienie powierzchni wokół zbiorników. Infrastruktura 1 oraz Infrastruktura 2 nie będą wykorzystywane przez Gminę do prowadzenia działalności gospodarczej. Po realizacji Inwestycji 1 oraz Inwestycji 2, Infrastruktura 1 oraz Infrastruktura 2 nie będą służyły Gminie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Przestrzeń będzie ogólnodostępna i związana wyłącznie z działalnością nieodpłatną Gminy – działalnością w reżimie publicznoprawnym. Zatem, w analizowanej sprawie podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione, bowiem nabyte towary i usługi w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane przez Państwa do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym, w odniesieniu do realizowanej Inwestycji – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – nie mają Państwo możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego”.

Tożsamy pogląd Dyrektor KIS wyraził w interpretacji z dnia 14 marca 2024 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.74.2024.2.RMA, w której Dyrektor KIS stwierdził, że „stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, z uwagi na brak związku nabywanych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu realizowanej inwestycji dotyczącej przebudowy istniejącego urządzenia wodnego – ziemnego zbiornika retencyjnego (stawu) w m. (...). Jednocześnie nie będą Państwo mieć prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy”.

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia:

-11 marca 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.31.2024.1.KL

-16 stycznia 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.734.2023.1.MWJ.

Mając na uwadze przedstawione wyżej argumenty, Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

Zgodnie z tym przepisem:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w świetle którego:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

·podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

·podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem, wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1153):

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina, będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, w ramach wykonywania zadań własnych gminy, zrealizowała projekt polegający na przebudowie otwartego zbiornika retencyjnego. Inwestycja została dofinansowana z funduszy unijnych w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Celem zrealizowanej Inwestycji jest przeciwdziałanie powodzi i suszy poprzez przebudowę i modernizację zbiornika wodnego, znajdującego się na terenie Gminy. W ramach realizacji Inwestycji Gmina poniosła wydatki inwestycyjne, które zostały udokumentowane fakturami VAT, na których Gmina oznaczona jest jako nabywca przedmiotowych towarów i usług. Teren Infrastruktury wytworzonej w ramach Inwestycji jest ogólnodostępny, a więc nie są pobierane żadne opłaty za wejście na teren Infrastruktury. Ponadto, Infrastruktura nie jest odpłatnie wynajmowana czy odpłatnie wydzierżawiana przez Gminę, ani Gmina nie uzyskuje żadnych dochodów z Infrastruktury przebudowanej w ramach Inwestycji. Zbiornik wodny przebudowany w ramach zrealizowanej inwestycji nie był, nie jest i nie będzie wykorzystywany przez Gminę do działalności gospodarczej i do czynności opodatkowanych VAT.

Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy Gmina ma prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych ze zrealizowaną Inwestycją polegającą na przebudowie zbiornika wodnego, retencyjnego.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak Państwo wskazali w opisie sprawy – teren Infrastruktury wytworzonej w ramach Inwestycji jest ogólnodostępny, nie są pobierane żadne opłaty za wejście na jego teren. Infrastruktura nie jest odpłatnie wynajmowana czy odpłatnie wydzierżawiana przez Gminę, ani Gmina nie uzyskuje żadnych dochodów z Infrastruktury przebudowanej w ramach Inwestycji. Gmina realizuje projekt w ramach zadań własnych obejmujących sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej: kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; zieleni gminnej i zadrzewień; porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, pkt 10, pkt 12, pkt 14 i pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym. Ponadto, wskazali Państwo, że zbiornik wodny przebudowany w ramach zrealizowanej inwestycji nie był, nie jest i nie będzie wykorzystywany przez Gminę do działalności gospodarczej i do czynności opodatkowanych VAT.

Tak więc, w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. towary i usługi nabywane w celu realizacji zadania nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podsumowując stwierdzam, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych ze zrealizowaną Inwestycją polegającą na przebudowie zbiornika wodnego, retencyjnego.

Tym samym, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego, ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.