Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży działek w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym przeciwko dłużnikom A.A. oraz B.B. Uzupełnił go Pan pismem z 1 sierpnia 2025 r. - w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 6 sierpnia 2025 r. oraz pismem z 3 września 2025 r. - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikom - A.A. PESEL: (…), NIP: (…) (…), ul. (…) B.B. PESEL: (…), NIP: (…) (…). Zgodnie z wnioskiem wierzyciela skierowano egzekucję do:

• przysługującego dłużnikom prawa własności, tj. odpowiednio B.B. udziału wynoszącego 9/16 w nieruchomości zabudowanej położonej pod adresem: (…), ul. (…), działka nr 1, dla której Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze 3, oraz A.A. udziału wynoszącego 7/16 w nieruchomości zabudowanej położonej pod adresem: (…), ul. (…), działka nr 1, dla której Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (…);
• przysługującego dłużnikom prawa własności w nieruchomości położonej pod adresem: (…), ul. (…), działka nr 2 dla której Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (…) (na zasadach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej).

Z uwagi na złożony przez wierzyciela wniosek o przeprowadzenie licytacji z ww. nieruchomości komornik podjął szereg czynności mających na celu ustalenie czy w przypadku sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji powstanie obowiązek odprowadzenia podatku VAT. Korespondencja kierowana do dłużników na adres zamieszkania tj. (…), ul. (…), powracała jako nieodebrana lub bez odpowiedzi dłużników. Tym samym bezskuteczna stała się próba uzyskania od dłużnika oświadczenia - czy w przypadku sprzedaży udziałów w nieruchomości 3 lub nieruchomości 4 zaistnieje obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku VAT. Analiza Ksiąg Wieczystych nie doprowadziła do rozstrzygnięcia w zakresie powstałych wątpliwości. Nie uzyskano dokumentów wskazujących na sposób rozliczenia podatku VAT pomiędzy stronami umowy.

Dłużnicy nabyli odpowiednio:

• udziały w nieruchomości o nr KW 3 w drodze umowy sprzedaży sporządzonej 15 września 2009 r.;
• nieruchomość o nr KW 4 w drodze umowy sprzedaży sporządzonej 2 lipca 2010 r.

Nieruchomość o nr KW 3 zabudowana jest:

• budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym;
• budynkiem sklasyfikowanym wg. Ewidencji Gruntów i Budynków jako - budynki transportu i łączności. Rok budowy 1980 (wg danych ewidencji gruntów i budynków). Jest to budynek garażowo-magazynowo-składowy;
• budynkiem sklasyfikowanym wg. Ewidencji Gruntów i Budynków jako - pozostałe budynki niemieszkalne. Rok budowy 1980 (wg danych ewidencji gruntów i budynków). Jest to budynek niemieszkalny. Budynek pełnił funkcję kotłowni dla szklarni.
• dodatkowo na działce, obok budynku kotłowni znajduje się jeszcze niezwiązana z gruntem budowla w postaci przydomowej szklarni o powierzchni zabudowy około 35 m².

Zgodnie z Uchwałą Nr (…) Rady Miejskiej w (…) z (…) 2013 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „(…)” - przedmiotowa działka znajduje się na terenach oznaczonych symbolem 25-MN/U, tj. jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, usług i gospodarczej.

Nieruchomość o nr KW 4 zabudowana jest:

• budynkiem mieszkalnym, rok budowy 1950;
• budynkiem sklasyfikowanym jako budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy dla rolnictwa, rok budowy 1950;
• budynkiem sklasyfikowanym jako budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy dla rolnictwa, rok budowy 1950;
• budynkiem sklasyfikowanym jako budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy, rok budowy 1950;
• budynkiem sklasyfikowanym jako budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy, rok budowy 1985.

Wszystkie budynki na nieruchomości o nr KW 4 znajdują się w bardzo złym stanie technicznym i w związku z powyższym kwalifikują się do wyburzenia/rozbiórki.

Zgodnie z Uchwałą Nr (…) Rady Miejskiej w (…) z dnia (…) 2013 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „(…)” - przedmiotowa działka znajduje się na terenach oznaczonych symbolem 25-MN/U, tj. jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usług i gospodarczej.

W wyniku zapytania złożonego za pośrednictwem strony internetowej - podatki.gov.pl/wykaz-podatników-VAT-wyszukiwarka ustalono, iż w okresie 5 lat dłużnicy nie figurują (jednoosobowo) w rejestrze VAT jako podmiot zarejestrowany jako podatnik VAT, niezarejestrowany oraz wykreślony i przywrócony do rejestru VAT.

Jednocześnie jednak dłużnicy figurują jako wspólnicy wykreślonej z rejestru spółki cywilnej działającą pod firmą C. s.c. gdzie od (…) 1994 r. widnieją jako zarejestrowani podatnicy VAT prowadzący spółkę cywilną, oraz z datą (…) 2021 r. widnieją jako wykreśleni podatnicy VAT. Prowadzona przez nich spółka cywilna zakończyła działalność i została wykreślona z rejestru VAT (…) r. oraz z rejestru REGON (…) 2021 r.

Postępowania egzekucyjne wobec ww. Dłużników toczą się w tutejszej kancelarii od (…) 2021 r. Pod adresem nieruchomości wobec których prowadzona jest egzekucja tj. o nr KW 3 oraz 4, nie widnieje zgodnie z ww. wykazem podatników zarejestrowana działalność ww. dłużników. Dłużnicy, zgodnie z rejestrem prowadzili działalność w formie spółki cywilnej pod innym adresem, tj. (…), (…).

Podjęte w toku postępowania czynności w sposób jednoznaczny nie pozwalają wskazać czy sprzedaż nieruchomości oraz udziałów w nieruchomości, będzie wiązała się z obowiązkiem naliczenia podatku VAT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wobec prośby o jednoznaczne wskazanie, jako element zdarzenia przyszłego, czy dłużnicy z tytułu dostawy nieruchomości będących przedmiotem wniosku będą działać jako podatnicy, o którym mowa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r., poz. 775), tj. dokonujący dostawy nieruchomości w ramach działalności gospodarczej czy przedmiotem sprzedaży będzie majątek prywatny dłużników, odpowiedział Pan:

• Dłużnicy z tytułu dostawy nieruchomości będących przedmiotem wniosku nie będą działać jako podatnicy, o którym mowa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r., poz. 775), gdyż przedmiotem sprzedaży będzie majątek prywatny dłużników, co wynika z ustalonych danych w postępowaniu na podstawie informacji możliwych do uzyskania.

Z uzyskanych danych i informacji przez organ egzekucyjny, należy uznać, iż przedmiotem sprzedaży jest majątek prywatny dłużników, gdyż obecnie dłużnicy nie prowadzą działalności gospodarczej, sami też osobiście nie prowadzili działalności gospodarczej pod własną firmą, bowiem w bazach danych występowali wyłącznie jako wspólnicy spółki cywilnej, która to spółka miała siedzibę pod innym adresem niż nieruchomości stanowiące przedmiot licytacji.

Na pytanie „w jakim celu dłużnicy nabyli nieruchomości oznaczone jako działki ewidencyjne nr 1 i 2 mające być przedmiotem egzekucyjnej sprzedaży?” odpowiedział Pan:

• Dłużnicy nie złożyli w tym zakresie właściwych oświadczeń oraz organ egzekucyjny nie dysponuje właściwą informacją uzyskaną w postępowaniu.

Z uzyskanych informacji przez organ egzekucyjny oraz zgromadzonych w postępowaniu danych należy uznać, iż dłużnicy nabyli przedmiotowe nieruchomości dla celów prywatnych.

Zgodnie z aktem notarialnym, należy uznać, iż przedmiotową nieruchomość o nr KW 3 (działka nr 1) nabyli w ramach majątku osobistego dla zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, gdyż zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr (…) z (…) 2008 r. udzielono dłużnikom przez Bank (…) kredytu mieszkaniowego (…)”, na zakup przedmiotowej nieruchomości, tj. działki nr 1. Jednocześnie w tymże akcie brak informacji mogących uznać nieruchomość za nabytą w ramach prowadzenia działalności m.in. brak faktury w tym zakresie tudzież innego zapisu w akcie o charakterze nabycia w ramach działalności.

Ponadto zgodnie z aktem notarialny, należy uznać, iż przedmiotową nieruchomość o nr KW (…) (działka nr 2) dłużnicy nabyli w ramach majątku osobistego dla zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr (…) z (…) 2010 r. Brak w tymże akcie informacji mogących uznać nieruchomość za nabytą w ramach prowadzenia działalności m.in. brak faktury w tym zakresie, tudzież innego zapisu w akcie o charakterze nabycia w ramach działalności. Ponadto nieruchomość, zgodnie z opinią biegłego, przedstawia bardzo złym stanie, co należy domniemywać, iż prawdopodobnie nie była użytkowana w znacznym czasie tudzież w ogóle.

Na pytanie „jeśli nieruchomości zostały nabyte w celach prywatnych/osobistych dłużników - prosimy wskazać, w jaki sposób zaspokajały te potrzeby prywatne/osobiste?” odpowiedział Pan:

• Dłużnicy nie złożyli w tym zakresie właściwych oświadczeń oraz organ egzekucyjny nie dysponuje właściwą informacją uzyskaną w postępowaniu.

Z uzyskanych informacji przez organ egzekucyjny oraz zgromadzonych w postępowaniu danych należy uznać, iż dłużnicy przedmiotowe nieruchomości nabyli dla zaspokajania potrzeb osobistych. Chociażby z uwagi, iż pod adresem nieruchomości o nr KW (…) (działka nr 1) tj. (…), ul. (…), oboje dłużnicy są zameldowani od (…) 2007 r. oraz przedmiotowy adres jest adresem zamieszkania dłużników (na co wskazują odpowiedzi z Biura Ewidencji Ludności, ZUS, Urzędu Skarbowego).

Jednocześnie należy wskazać, iż nieruchomość o nr KW 4 (działka nr 2) została przez dłużników nabyta, pod adresem której nie ustalono żadnej działalności dłużników, zameldowania dłużników, czy też zamieszkania.

Ponadto stan nieruchomości wskazuje, iż nie jest użytkowana od dłuższego czasu.

Na pytanie „w jaki sposób, do jakich celów dłużnicy wykorzystywali działki nr 1 i 2 oraz znajdujące się na nich budynki od dnia nabycia? Proszę udzielić informacji oddzielnie dla każdego z dłużników oraz odrębnie w odniesieniu do każdej z działek i każdego z budynków”, odpowiedział Pan:

• Dłużnicy nie złożyli w tym zakresie właściwych oświadczeń oraz organ egzekucyjny nie dysponuje właściwą informacją uzyskaną w postępowaniu.

Na pytanie „czy działki nr 1 i 2 oraz znajdujące się na nich budynki były/są wykorzystywane przez dłużników do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług? Proszę udzielić informacji oddzielnie dla każdego z dłużników oraz odrębnie w odniesieniu do każdej z działek i każdego z budynków” odpowiedział Pan:

• Dłużnicy nie złożyli w tym zakresie właściwych oświadczeń oraz organ egzekucyjny nie dysponuje właściwą informacją uzyskaną w postępowaniu.

Na pytanie: „jeśli nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej to czy została z niej wyprowadzona na cele osobiste przed momentem sprzedaży w trybie egzekucji”, odpowiedział Pan:

• Dłużnicy nie złożyli w tym zakresie właściwych oświadczeń oraz organ egzekucyjny nie dysponuje właściwą informacją uzyskaną w postępowaniu.

Na pytanie „czy działki nr 1 i 2, bądź znajdujące się na nich budynki były/są przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia, itp.? Jeżeli tak, to należy wskazać odrębnie dla każdej z działek oraz każdego z budynków - kiedy została oddana w najem, dzierżawę, użyczenie, czy to udostępnienie miało charakter odpłatny czy nieodpłatny oraz kto był stroną umowy (czy oboje dłużnicy)”, odpowiedział Pan:

• Dłużnicy nie złożyli w tym zakresie właściwych oświadczeń oraz organ egzekucyjny nie dysponuje właściwą informacją uzyskaną w postępowaniu.

Na pytanie „czy nabycie działek nr 1 oraz 2 nastąpiło w ramach transakcji opodatkowanych, zwolnionych czy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czy ww. transakcje zostały udokumentowane fakturami z wykazaną kwotą podatku VAT”, odpowiedział Pan:

• Dłużnicy nie złożyli w tym zakresie właściwych oświadczeń oraz organ egzekucyjny nie dysponuje właściwą informacją uzyskaną w postępowaniu.

Jednocześnie należy wskazać, iż zgodnie z aktem notarialnym, przedmiotową nieruchomość o nr KW 3 (działka nr 1) dłużnicy nabyli dla zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, gdyż zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr (…) z (…) 2008 r. udzielono dłużnikom przez Bank (…) kredytu mieszkaniowego (…), na zakup przedmiotowej nieruchomości tj. działka nr 1. Jednocześnie w tymże akcie brak informacji mogących uznać nieruchomość za nabytą w ramach prowadzenia działalności m.in. brak faktury w tym zakresie tudzież innego zapisu w akcie o charakterze nabycia w ramach działalności.

Ponadto zgodnie z aktem notarialnym, należy uznać, iż przedmiotową nieruchomość o nr KW 4 (działka nr 2) dłużnicy nabyli w ramach majątku osobistego dla zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, gdyż zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr (…) z (…) 2010 r. Brak w tymże akcie informacji mogących uznać nieruchomość za nabytą w ramach prowadzenia działalności m.in. brak faktury w tym zakresie tudzież innego zapisu w akcie o charakterze nabycia w ramach działalności.

Na pytanie „czy z tytułu nabycia działek nr 1 oraz 2 przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego” odpowiedział Pan:

• Dłużnicy nie złożyli w tym zakresie właściwych oświadczeń oraz organ egzekucyjny nie dysponuje właściwą informacją uzyskaną w postępowaniu.

Na pytanie „czy działki nr 1 oraz 2 bądź budynki znajdujące się na działkach były/są wykorzystywane były przez dłużników wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywane były ww. działki/budynki wykonywali dłużnicy - należy podać podstawę prawną zwolnienia? (proszę wskazać odrębnie dla każdego z budynków i odrębnie dla każdego z dłużników)” odpowiedział Pan:

• Dłużnicy nie złożyli w tym zakresie właściwych oświadczeń oraz organ egzekucyjny nie dysponuje właściwą informacją uzyskaną w postępowaniu.

Na pytanie „kiedy został wybudowany budynek mieszkalny jednorodzinny oraz budowla w postaci przydomowej szklarni znajdujące się na działce nr 1?” odpowiedział Pan:

• Budynek mieszkalny jednorodzinny został wybudowany w 1980 roku. W przypadku budowli w postaci przydomowej szklarni, która to jest niezwiązana z gruntem, nie ustalono daty budowy (dane zgodne z opinią biegłego).

Na pytanie „kiedy zostały oddane do użytkowania: budynek mieszkalny jednorodzinny, budynek garażowo-magazynowo-składowy, budynek niemieszkalny, budowla w postaci przydomowej szklarni znajdujące się na działce nr 1 oraz budynek mieszkalny, budynek sklasyfikowany jako budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy dla rolnictwa (rok budowy 1950 r.), budynek sklasyfikowany jako budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy dla rolnictwa (rok budowy 1950 r.), budynek sklasyfikowany jako budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy (rok budowy 1950 r.) i budynek sklasyfikowany jako budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy (rok budowy 1985 r.)?” odpowiedział Pan:

• Dłużnicy nie złożyli w tym zakresie właściwych oświadczeń oraz organ egzekucyjny nie dysponuje właściwą informacją uzyskaną w postępowaniu.

Biegły sporządzający opinię, wskazał, iż podczas oględzin oraz w procesie analizy i badania dostępnej dokumentacji, wykonywanych w procesie sporządzania wyceny, nie było możliwe ustalenia danych oddania w użytkowanie wskazanych budynków.

Na pytanie „czy były ponoszone wydatki na ulepszenie ww. budynków/budowli znajdujących się na działkach nr 1 oraz 2 lub ich części w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym?” odpowiedział Pan:

• Dłużnicy nie złożyli w tym zakresie właściwych oświadczeń oraz organ egzekucyjny nie dysponuje właściwą informacją uzyskaną w postępowaniu.

Brak informacji jest wynikiem podjętych przez organ działań, które to zostały udokumentowane.

Podjęte działania na dzień sporządzenia niniejszej odpowiedzi, potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika.

W piśmie uzupełniającym z 6 sierpnia 2025 r. oraz piśmie uzupełniającym z 3 września 2025 r. wskazał Pan, że:

• Odnośnie dłużnika B.B. - zgodnie z otrzymaną odpowiedzią z US w (…), dłużnik w latach 2008-2025 nie figurował w ewidencji podatników podatku VAT czynny. Dłużnik w latach 2008-2025 nie składał deklaracji podatkowych z tytułu najmu, dzierżawy, użyczenia.
• Odnośnie dłużnika A.A. - zgodnie z otrzymaną odpowiedzią z US w (…), dłużnik w latach 2008-2025 nie figurował w ewidencji podatników podatku VAT czynny. Dłużnik w latach 2008-2025 nie składał deklaracji podatkowych z tytułu najmu, dzierżawy, użyczenia.
• Zgodnie z uzyskanymi informacjami przedmiotem sprzedaży będzie majątek prywatny dłużników.
• Jednocześnie zgodnie z uzyskanymi danymi dłużnicy w latach 2008-2025 nie figurowali w ewidencji podatników podatku VAT jako czynni oraz dłużnicy w latach 2008-2025 nie składali deklaracji podatkowych z tytułu najmu, dzierżawy, użyczenia, tj. w latach od nabycia przedmiotowych nieruchomości do bieżącego roku.
• Ponadto w niniejszej sprawie działka nr 2 oraz działka 1 nie były wykorzystywane przez dłużnika dla celów prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż zgodnie z danymi brak zarejestrowanej działalności dłużników pod adresem wyżej wskazanych nieruchomości, mających być poddanych licytacji.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym)

Czy w przypadku sprzedaży przez komornika w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym wobec wskazanych dłużników, sprzedaży nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta 4 (działka nr 2) oraz udziałów w nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta 3 (działka 1), komornik będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT, z tytułu sprzedaży tych działek?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży przez komornika w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym wobec wskazanych dłużników, sprzedaży nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta 4 (działka nr 2) oraz udziałów w nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta 3 (działka 1), komornik nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży tych działek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) - zwanej dalej „ustawą”:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2025 r. poz. 132 i 620) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zgodnie z którym:

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość zarówno gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność nieruchomości), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel nieruchomości - jest podatnikiem podatku VAT, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy tej nieruchomości.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy będzie Pan zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży działek nr 2 oraz 1.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Właściwym jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi działalność gospodarczą wówczas, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże jak wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikom - A.A., B.B. Zgodnie z wnioskiem wierzyciela skierowano egzekucję do przysługującego dłużnikom prawa własności nieruchomości zabudowanej, tj. działki nr 1 oraz przysługującego dłużnikom prawa własności w nieruchomości, tj. działki nr 2.

Działka nr 1 zabudowana jest budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, budynkiem garażowo-magazynowo-składowym, budynkiem niemieszkalnym oraz niezwiązaną z gruntem budowlą w postaci przydomowej. Działka nr 2 zabudowana jest budynkiem mieszkalnym, budynkiem sklasyfikowanym jako budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy dla rolnictwa, budynkiem sklasyfikowanym jako budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy dla rolnictwa, budynkiem sklasyfikowanym jako budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy oraz budynkiem sklasyfikowanym jako budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy.

W odpowiedzi na wezwanie wskazał Pan, że przedmiotem sprzedaży będzie majątek prywatny dłużników. Wskazał Pan również, że dłużnicy z tytułu dostawy nieruchomości będących przedmiotem wniosku nie będą działać jako podatnicy, gdyż przedmiotem sprzedaży będzie majątek prywatny dłużników, co wynika z ustalonych danych w postępowaniu na podstawie informacji możliwych do uzyskania.

Tym samym, skoro opisana nieruchomość (działki nr 2 i 1) stanowi majątek osobisty dłużników, to sprzedaż tej nieruchomości przez Pana - komornika sądowego - w drodze postępowania egzekucyjnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, w związku z opisaną sprzedażą nie będzie Pan działać jako płatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 18 ustawy - zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT od tej dostawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Wydaną interpretację oparto w szczególności na Pana wskazaniach, że:

Dłużnicy z tytułu dostawy nieruchomości będących przedmiotem wniosku nie będą działać jako podatnicy, o którym mowa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r., poz. 775), gdyż przedmiotem sprzedaży będzie majątek prywatny dłużników, co wynika z ustalonych danych w postępowaniu na podstawie informacji możliwych do uzyskania.

Z uzyskanych danych i informacji przez organ egzekucyjny, należy uznać, iż przedmiotem sprzedaży jest majątek prywatny dłużników, gdyż obecnie dłużnicy nie prowadzą działalności gospodarczej, sami też osobiście nie prowadzili działalności gospodarczej pod własną firmą bowiem w bazach danych występowali wyłącznie jako wspólnicy spółki cywilnej, która to spółka miała siedzibę pod innym adresem niż nieruchomości stanowiące przedmiot licytacji.

Powyższych informacji udzielił Pan w odpowiedzi na wezwanie o jednoznaczne wskazanie, jako element zdarzenia przyszłego, czy dłużnicy z tytułu dostawy nieruchomości będących przedmiotem wniosku będą działać jako podatnicy, o którym mowa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r., poz. 775 ze zm.), tj. dokonujący dostawy nieruchomości w ramach działalności gospodarczej czy przedmiotem sprzedaży będzie majątek prywatny dłużników.

W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytanie). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Zatem, należy zaznaczyć, że w odpowiedzi na wezwanie w zakresie wskazania czy informacja, że

dłużnicy z tytułu dostawy nieruchomości będących przedmiotem wniosku nie będą działać jako podatnicy, o którym mowa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r., poz. 775), gdyż przedmiotem sprzedaży będzie majątek prywatny dłużników, co wynika z ustalonych danych w postępowaniu na podstawie informacji możliwych do uzyskania

stanowi element opisu sprawy (zdarzenia przyszłego), czy też oczekuje Pan w tym zakresie rozstrzygnięcia, przeformułował Pan pytanie. Z przeformułowanego pytania wynika, że przedmiotem Pana wątpliwości jest ustalenie czy będzie Pan zobowiązany do naliczenia podatku VAT, z tytułu sprzedaży opisanych działek. W konsekwencji rozstrzygnięcie dotyczy wyłącznie tej kwestii i nie odnosi się do kwestii uznania dłużników za podatników podatku VAT.

Informacja o zwrocie nadpłaty

Zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega zwrotowi - w odpowiedniej części - wyłącznie w przypadku uiszczenia jej w kwocie wyższej od należnej.

W związku z powyższym, nienależną opłatę w kwocie 80 zł, uiszczoną 31 lipca 2025 r., zwrócimy - stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej - na rachunek, z którego dokonano opłaty za wniosek, zgodnie z dyspozycją zawartą we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.