Interpretacja indywidualna– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-prawidłowe – w zakresie uznania linii do obróbki profili stalowych za robota przemysłowego,

-prawidłowe – w zakresie możliwości zastosowania ulgi na robotyzację w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych od linii do obróbki profili stalowych nabytej przed 1 stycznia 2022 r. do końca 2022 r.;

-nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 10 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 5 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych

1. PRZEDSTAWIENIE STANU FAKTYCZNEGO

A. Informacje ogólne

Podatnik (dalej również: „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, działająca pod nazwą (...). Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Rok podatkowy jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Wnioskodawca uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych. Wnioskodawca nie uzyskuje dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub decyzji o wsparciu oraz jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca opodatkowuje przychody z działalności gospodarczej podatkiem liniowym oraz prowadzi księgowość w postaci ksiąg rachunkowych.

Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest (…).

B. Informacje dotyczące linii do obróbki profili stalowych

W związku z rozwojem prowadzonej działalności gospodarczej i koniecznością modernizacji procesów produkcji poprzez zastąpienie procesów manualnych procesami zautomatyzowanymi, Wnioskodawca w sierpniu 2019 r. dokonał zamówienia na linię do obróbki profili stalowych (…) (zwaną dalej: „Linią”). Linia została zaprojektowana i wyprodukowana przez jednego z wiodących producentów z branży zajmującej się dostarczaniem maszyn dla producentów części i wytwórców konstrukcji stalowych.

Linia została przyjęta pod nazwą „…" oraz wprowadzona do ewidencji środków trwałych w czerwcu 2020 roku. Wnioskodawca od lipca 2020 r. do stycznia 2024 roku dokonywał odpisów amortyzacyjnych według właściwych stawek amortyzacji przewidzianych przepisami prawa. Wnioskodawca rozpoczął amortyzację Linii zgodnie z przepisami prawa, tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

Wnioskodawca zaklasyfikował wskazaną we wniosku Linię w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wg symbolu 419 - Pozostałe obrabiarki do metali, w tym obrabiarki kombinowane, jednostki obróbcze zespołowe, automatyczne linie obróbcze oraz obrabiarki specjalizowane.

Zakup linii został udokumentowany fakturami zakupu, faktury zakupu zostały opłacone.

Nabyta przez Wnioskodawcę Linia posiada następujące cechy:

1)jest automatycznie sterowana – sterowanie jest wykonywane za pomocą specjalnego, dedykowanego oprogramowania (...). Do komunikacji pomiędzy różnymi modułami służy panel sterujący w postaci interfejsu (...), co pozwala na pełną automatyzację procesów produkcyjnych;

2)jest programowalna – sposób działania i funkcje Linii są zaprogramowane. Większość zmian lub modyfikacji w zakresie działania Linii może być dokonywana na poziomie systemów informatycznych do zarządzania ich pracą;

3)jest wielozadaniowa – Linia posiada funkcjonalności pozwalające na wykonanie różnych zadań w zależności od zainstalowanego narzędzia. Trzy automatyczne zmieniacze na 8 narzędzi pozwalają na szybkie dostosowanie procesów obróbczych w zależności od wymogów projektu. Właściwości systemu informatycznego Linii pozwalają na możliwość jednoczesnej obsługi wielu zadań np.: w zakresie obrabiania, przesuwania (manipulacji) detalu oraz komunikacji z systemem do zarządzania pracą Linii;

4)jest przeznaczona do wykorzystania stacjonarnego,

5)posiada minimum 3 stopnie swobody – maszyna posiada następujące moduły wykonawcze: (...);

6)posiada właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych – ich mechanizm składa się z kilku członów połączonych i przemieszczających się wzajemnie w celu przemieszczenia detalu pomiędzy poszczególnymi modułami w ramach manipulatorów i urządzeń peryferyjnych;

7)wymienia dane w formie cyfrowej zarówno z modułami, jak i urządzeniami peryferyjnymi poprzez zastosowanie standardowego połączenia przemysłowego (...), a także monitoruje wszelkie operacje i mechanizmy wykonane w systemie, dzięki czemu upoważnione osoby mogą uzyskać informacje w czasie rzeczywistym;

8)jest połączona z systemem teleinformatycznym (…), stanowiącym system zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów. System (…) posiada funkcję zdalnego połączenia wraz z komputerem w biurze. Dzięki systemowi można wymieniać dane zdalnie w formie cyfrowej, w celach programowania Linii pod konkretny projekt;

9)jest monitorowana za pomocą czujników – maszyna jest zaopatrzona w zestaw czujników sprawdzających długość montowanych narzędzi, kontrolujących ruch, przeciążenia i awarie. Stanowisko wyposażone jest w wygrodzenia zabezpieczające, w przyciski awaryjnego zatrzymania, kurtynę świetlną (...) oraz dodatkową kurtynę świetlną wewnątrz systemu;

10)jest zintegrowana z pozostałymi maszynami i urządzeniami w procesie produkcyjnym Wnioskodawcy. Linia stanowi element procesu produkcyjnego, odpowiedzialna jest za odbieranie detalu, obrabianie i wydawanie do dalszej obróbki i/lub innych procesów. Kolejną czynność zazwyczaj wykonuje kolejna maszyna.

C. Dodatkowe okoliczności

Począwszy od stycznia 2023 r. zakupiona Linia została przeznaczona przede wszystkim dla celów wynajmu na rzecz innego podmiotu powiązanego z Wnioskodawcą (dalej: „spółka powiązana”).  W tym zakresie między Wnioskodawcą a spółką powiązaną została podpisana w dniu 30 grudnia 2022 r. umowa dzierżawy (dalej: „umowa”). Na mocy tej umowy od stycznia 2023 r. Wnioskodawca przekazał do używania i pobierania pożytków na rzecz spółki powiązanej zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w której skład wchodzi m.in. Linia.

Zgodnie z postanowieniami umowy spółka powiązana zobowiązała się do pokrywania wszelkich kosztów związanych z używaniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w tym kosztów ubezpieczenia przedmiotu dzierżawy i podatków z nią związanych. Niemniej koszty odpisów amortyzacyjnych od Linii były ponoszone przez Wnioskodawcę również w okresie obowiązywania umowy (tj. od stycznia 2023 r.).

Za użytkowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawca pobiera od spółki powiązanej czynsz dzierżawy ustalony jako stała miesięczna kwota netto, powiększona o wartość podatku VAT.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Linia przez cały czas użytkowania przez spółkę powiązaną połączona jest z systemami informatycznymi Wnioskodawcy i jest wykorzystywana w procesach produkcyjnych, które są prowadzone przez spółkę powiązaną.

W powyższym kontekście zatem, niezależnie od wydzierżawienia części przedsiębiorstwa, Linia nabyta przez Wnioskodawcę nadal jest wykorzystywana w procesach produkcyjnych. Przy czym,  z uwagi na zawarcie umowy procesy te są prowadzone przez spółkę powiązaną.

Wnioskodawca wskazuje, że:

·Linia została nabyta jako fabrycznie nowa.

·Poniesione koszty nabycia maszyny nie zostały w żadnej formie zwrócone Wnioskodawcy ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Wnioskodawca nie otrzymał na ten cel żadnego dofinansowania. Jedynie część odsetek od kredytu na zakup maszyny została objęta dopłatą w ramach programu …., jednakże wskazana wartość odsetek nie została uwzględniona w ramach kosztów kwalifikowanych.

Wnioskodawca planuje skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 52jb ustawy o PIT (dalej również: „ulgi na robotyzację") w stosunku do odpisów amortyzacyjnych Linii dokonywanych od roku podatkowego 2022 do czasu, kiedy będzie do tego uprawniony.

Należy również zaznaczyć, że opisane powyżej wydatki nie dotyczą działań lub aktywów:

a)o których mowa w art. 2 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.Urz.UE.L 275 z 25.10.2003, str. 32, z póżn. zm. – Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 631), z wyjątkiem działań i aktywów, których prognozowane emisje gazów cieplarnianych są poniżej średniej wartości 10% najbardziej wydajnych instalacji w 2016 i 2017 r. (t ekwiwalentu C02/t) oraz wartości wskaźnika emisyjności (uprawnienia/t) na lata 2021-2025, określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/447 z dnia 12 marca 2021 r. określającym zmienione wartości wskaźników emisyjności na potrzeby przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji na lata 2021-2025 zgodnie z art. 10a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.Urz.UE.L 87 z 15.03.2021, str. 29);

b)związanych z działalnością:

·górniczą polegającą na wydobywaniu lub magazynowaniu paliw kopalnych oraz działalnością polegającą na przeróbce, dystrybucji lub spalaniu paliw kopalnych, z wyjątkiem projektów w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła oraz związanej z tym infrastruktury przesyłowej i dystrybucyjnej, wykorzystujących gaz ziemny, które spełniają warunki określone w załączniku III do Wytycznych technicznych KE dotyczących stosowania zasady „Nie czyń poważnych szkód” (2021/ C58/01),

·składowisk odpadów, spalarni odpadów lub instalacji do mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów.

Wnioskodawca również wskazuje, że nie będzie korzystał w latach podatkowych, w których chce skorzystać z ulgi na robotyzację, ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.:  Dz. U. z 2024 r. z późn. zm.).

Pytania

1.Czy opisana w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Linia, którą Wnioskodawca uznaje za robota przemysłowego, spełnia definicję robota przemysłowego zawartą w art. 52jb ust. 3 ustawy o PIT?

2.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do stosowania ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 52jb ustawy o PIT wobec odpisów amortyzacyjnych od Linii zakupionej przed dniem 1 stycznia 2022 r. (tj. sprzed wejścia w życie przedmiotowej regulacji i rozpoczęcia roku podatkowego Wnioskodawcy)?

3.Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do stosowania ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 52jb ustawy o PIT, w okresie dzierżawy Linii na rzecz spółki powiązanej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Linia, którą Wnioskodawca uznaje za robota przemysłowego, spełniają definicję robota przemysłowego zawartą w art. 52jb ust. 3 ustawy o PIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do stosowania ulgi na robotyzację, o której mowa  w art. 52jb ustawy o PIT wobec odpisów amortyzacyjnych od Linii zakupionej przed dniem 1 stycznia 2022 r.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do stosowania ulgi na robotyzację, o której mowa  w art. 52jb ustawy o PIT, w okresie dzierżawy Linii na rzecz spółki powiązanej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

W art. 52jb ust. 3 ustawy o PIT wprowadzono definicję robota przemysłowego. Zgodnie z tą definicją za robotą przemysłowego uważa się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową  i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

1)wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

2)jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

3)jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

4)jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

Analizowana Linia zgodnie ze specyfikacją techniczną i użytkową stanowi maszynę:

·automatycznie sterowalną – Linia jest sterowalna i kontrolowana przez własną jednostkę centralną (z poziomu panelu z interfejsem, który jest częścią maszyny);

·programowalną – maszyna automatycznie wykonuje zaprogramowane czynności w konkretnie zaprogramowanej sekwencji ruchów;

·wielozadaniową – maszyna jest dedykowana do wykonywania wielu różnych funkcji wykorzystywanych w procesie produkcyjnym, w szczególności do pobierania, transportowania, wiercenia, frezowania, gwintowania, pogłębiania, oznaczania zarysu, znakowania punktu środkowego;

·stacjonarną;

·mającą co najmniej 3 stopnie swobody – maszyna posiada następujące moduły wykonawcze: (...);

·posiadającą właściwości manipulacyjne – system podajnikowy Linii potrafi transportować i pozycjonować detale obrabiane w procesie produkcyjnym;

·maszynę umożliwiającą wymianę danych w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi/monitorującymi w celu zdalnego sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

·dzięki oprogramowaniu …, maszyna ma możliwość wykorzystania monitorowanych danych telemetrycznych z przebiegu procesu produkcyjnego realizowanego przez stanowisko dla celów zarządzania i planowania produkcji;

·maszyna jest zaopatrzona w zestaw czujników sprawdzających długość montowanych narzędzi, kontrolujących ruch, przeciążenia i awarie. Stanowisko wyposażone jest w wygrodzenia zabezpieczające, w przyciski awaryjnego zatrzymania, kurtynę świetlną „…” oraz dodatkową kurtynę świetlną wewnątrz systemu;

·stanowi element procesu produkcyjnego, odpowiedzialna jest za odbieranie profili na rolotok podający, obrabianie i wydawanie do dalszej obróbki i/lub innych procesów. Przedstawiona przez Wnioskodawcę Linia jest odpowiedzialna za ściśle określony element ciągu produkcyjnego, bez którego nie byłoby możliwości przeprowadzenia go od A do Z, tj. od momentu pobrania surowca, aż do przeprowadzenia kontroli jakości obrobionego detalu i umiejscowienia go w magazynie wyrobów gotowych.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa Linia posiada cechy  i spełnia wszystkie kryteria określone w art. 52jb ust. 3 ustawy o PIT, a tym samym stanowi robota przemysłowego.

Podobne stanowisko prezentowane jest przez organy podatkowe i zostało przedstawione m.in.  w następujących interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej  (dalej: „DKIS”):

·z dnia 31 sierpnia 2022 r. sygn. 0111-KDIB1 -1.4010.212.2022.4.BK, potwierdzającej, że maszyny takie jak centra obróbcze, centra szlifierskie spełniają przesłanki ustawowe, a tym samym definicję robota przemysłowego.

·z dnia 30 września 2022 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.415.2022.2.AR, potwierdzającej, że stanowiska takie jak autonomiczny robot mobilny do transportu palet i skrzyni spełniając przesłanki ustawowe, spełnia tym samym definicję robota przemysłowego, pomimo zakwalifikowania w KŚT pod innym symbolem niż 493;

·z dnia 22 maja 2023 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.140.2023.1.MBD, potwierdzającej, że środki trwałe (w tym maszyna zaklasyfikowana w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych według symbolu KŚT 419 jak Linia będąca przedmiotem wniosku), spełniają przesłanki ustawowe, a tym samym definicję robota przemysłowego;

·z dnia 14 czerwca 2023 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.169.2023.2.IZ, potwierdzającej, że roboty stanowiące element linii produkcyjnych spełniają przesłanki ustawowe, a tym samym definicję robota przemysłowego, pomimo zakwalifikowania w KŚT pod innym symbolem niż 493;

·z dnia 21 sierpnia 2023 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.353.2023.2.KW, potwierdzającej, że stanowiska takie jak obrabiarki, centra obróbcze i frezarki spełniają przesłanki ustawowe, a tym samym definicję robota przemysłowego, pomimo zakwalifikowania w KŚT pod innym symbolem niż 493.

Konkludując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż środek trwały określany przez Wnioskodawcę jako Linia stanowi robota przemysłowego w rozumieniu art. 52jb ust. 3 ustawy o PIT.

Ad. 2

W myśl art. 52jb ust. 1 ustawy o PIT, podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Stosownie do art. 52jb ust. 2 ustawy o PIT za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:

1)koszty nabycia fabrycznie nowych:

a)robotów przemysłowych,

b)maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

c)maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

d)maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

e)urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;

2)koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;

3)koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;

4)opłaty, o których mowa w art. 23b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 23f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

Przepis art. 52jb ust. 2 ustawy o PIT stanowi, że za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się m.in. koszty nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych.

Z kolei zgodnie z przepisem art. 52jb ust. 5 ustawy o PIT odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się  w 2026 r.

Art. 52jb ustawy o PIT wszedł w życie dnia 1 stycznia 2022 r.

Należy wskazać, iż z powyższych przepisów wynika, że aby odliczyć dany wydatek od dochodu  z innych źródeł przychodu w ramach ulgi na robotyzację, konieczne jest, aby:

·dany wydatek stanowił koszt uzyskania przychodu;

·ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony na robotyzację, którym m.in. jest nabycie fabrycznie nowych robotów przemysłowych;

·ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony w terminie od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Jak wskazano, wydatki poniesione na robotyzację przez Wnioskodawcę stanowią koszty uzyskania przychodu. Koszty te zostały poniesione na nabycie fabrycznie nowej Linii, która w ocenie Wnioskodawcy stanowi robota przemysłowego w rozumieniu art. 52jb ust. 3 ustawy o PIT.

Niemniej, mając na uwadze treść powyżej przytaczanych przepisów, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy ograniczenie czasowe wskazane w art. 52jb ust. 5 ustawy o PIT znajdzie zastosowanie wobec dokonywanych w latach 2022-2026 odpisów amortyzacyjnych od robotów przemysłowych, które zostały nabyte przez Wnioskodawcę przed wejściem w życie przepisu art. 52jb ustawy o PIT, tj. przed 1 stycznia 2022 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o PIT nie wskazują na ograniczenia w zakresie stosowania ulgi na robotyzację w stosunku do robotów przemysłowych nabytych do dnia 1 stycznia 2022 r.  Art. 52jb ust. 5 ustawy o PIT stanowi, że ulga na robotyzację ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się  w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. Zatem stosownie do powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w kontekście możliwości zastosowania ulgi na robotyzację kluczowy jest moment rozpoznania amortyzacji jako kosztu uzyskania przychodu, a nie moment faktycznego nabycia robota i wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych.

Wnioskodawca zakupił Linię przed 1 stycznia 2022 r. i dokonywał od lipca 2020 r. do stycznia  2024 roku odpisów amortyzacyjnych od Linii. Niemniej, Wnioskodawca planuje skorzystać z ulgi na robotyzację w stosunku do odpisów amortyzacyjnych Linii dokonywanych od roku podatkowego 2022 do czasu, kiedy będzie do tego uprawniony. Tym samym, wskazane wydatki stanowią, w ocenie Wnioskodawcy, koszty uzyskania przychodu w okresie obowiązywania ulgi na robotyzację.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy będzie on uprawniony do dokonania odliczenia z tytułu ulgi na robotyzację w stosunku do odpisów amortyzacyjnych Linii dokonywanych od roku podatkowego 2022 do czasu, kiedy będzie do tego uprawniony, stanowiących koszty uzyskania przychodu lat podatkowych 2022 oraz następnych, pomimo dokonania nabycia Linii przed 1 stycznia 2022 r.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, wyrażonej na kanwie wydawanych interpretacji indywidualnych, w ramach których podatnicy uzyskali potwierdzenie możliwości skorzystania z ulgi na robotyzację zarówno wobec odpisów amortyzacyjnych od zakwalifikowanych środków trwałych zakupionych przed dniem 1 stycznia  2022 r., jak również wobec tych, które zostały/zostaną zakupione po tym dniu, tj. w szczególności interpretacje indywidualne DKIS:

·z dnia 31 sierpnia 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.212.2022.4.BK,

·z dnia 30 września 2022 r. sygn. 0111-KDIB2-1.4010.415.2022.2.AR,

·z dnia 22 maja 2023 r. sygn. 0111-KDIB1-3.4010.140.2023.1.MBD,

·z dnia 21 sierpnia 2023 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.353.2023.2.KW.

Ad.3

Zgodnie z założeniami projektodawcy celem ulgi na robotyzację było wprowadzenie narzędzia, które pomoże polskim firmom w zwiększaniu ich produktywności i konkurencyjności zarówno na rynku polskim i międzynarodowym. Z nowej ulgi podatkowej może zasadniczo skorzystać każda firma, niezależnie od wielkości czy profilu działania, która zakupi i zainstaluje np. robota przemysłowego.

Ulga na robotyzację jest jedną z szeregu ulg proinnowacyjnych. Z ulgi na robotyzację miały w swym założeniu skorzystać polskie firmy, dla których decyzja o inwestowaniu w roboty przemysłowe jest wciąż trudna ze względu na konieczność poniesienia dużych nakładów inwestycyjnych.

W uzasadnieniu do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy  nr 1532) wskazano m.in., że: „Wprowadzenie ulgi na robotyzację jest działaniem proaktywnym, wynikiem działań ukierunkowanych na wsparcie rozwoju tzw. „Przemysłu 4.0”. Wsparcie rozwoju polskich firm w tym obszarze jest konieczne, by polska gospodarka była konkurencyjna na rynku międzynarodowym. (...) Robotyzacja jest konieczna, aby uwolnić część zasobów w celu zaspokojenia zapotrzebowania na pracę, generowanego przez zjawisko starzejącego się społeczeństwa. Intensyfikacja robotyzacji zmieni strukturę zatrudnienia. W miejsce likwidowanych fizycznych stanowisk produkcyjnych, w których przedsiębiorstwa notują największy brak pracowników, powstaną nowe miejsca pracy związane z obsługą zwiększonej produkcji (przedstawiciele handlowi, specjaliści od utrzymania ruchu, marketingu i logistyki) oraz samych robotów (operator, serwis). (...) Istotnym wyzwaniem polskiej gospodarki jest niski stopień robotyzacji i automatyzacji przemysłu, co uwidacznia porównanie z innymi krajami. Mimo szybkiego przyrostu liczby robotów w ostatnich latach polskie firmy wypadają pod tym względem gorzej nie tylko w porównaniu z gospodarkami zachodnimi, ale też z krajami naszego regionu. (...) Polski przemysł, mimo systematycznego wzrostu zasobów robotów przemysłowych, rozwija się pod tym względem zbyt wolno. Pozostajemy w tyle, nie tylko za krajami azjatyckimi, ale także za niektórymi krajami Europy Środkowo-Wschodniej.  W związku z tym istnieje pilna potrzeba podjęcia przez państwo aktywnych działań. Robotyzacja procesów wytwórczych jest obecnie nie tyle szansą, co koniecznością przedsiębiorstw przemysłowych. Jednak potrzebna zmiana technologiczna nie zajdzie w sposób dynamiczny, jeśli nie zostanie wsparta działaniami państwa, mającymi na celu przełamanie fundamentalnych barier absorbcji nowych technologii po stronie przedsiębiorstw – w szczególności małych i średnich”.

Należy wskazać, że zarówno z przepisów art. 52jb ustawy o PIT, jak i z uzasadnienia ustawy nie wynikają żadne ograniczenia co do możliwości zastosowania ulgi na robotyzację do robotów dzierżawionych innym podmiotom. W tym kontekście przepisy dają podatnikom możliwość skorzystania z ulgi na robotyzację pod warunkiem spełniania następujących warunków:

·poniesienia w roku podatkowym wydatków na robotyzację,

·wydatki te muszą stanowić w roku podatkowym koszty uzyskania przychodu i zawarte są w zamkniętym katalogu kosztów,

·przedmiotem nabycia są fabrycznie nowe środki trwałe, które nie mieszczą się w katalogu wskazanym w treści przepisu art. 52jb ust. 5a ustawy o PIT,

·przedmiot nabycia spełnia definicję robota przemysłowego, wskazaną w art. 52jb ust. 3 ustawy o PIT i / lub maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych, wskazaną w art. 52jb ust. 4 ustawy o PIT,

·braku korzystania ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o PIT,

·osiągnięcie dochodów z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych w latach podatkowych, w których dokonywane jest odliczenie,

·poniesione koszty uzyskania przychodu na robotyzację nie zostały w żadnej formie zwrócone ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym,

·w przypadku zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych wymienionych w ust. 2 pkt 1 i 2 przed końcem ich amortyzacji, a w przypadku umowy leasingu, o którym mowa w art. 23f – przed końcem podstawowego okresu umowy leasingu, podatnik jest obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło to zbycie, do zwiększenia podstawy obliczenia podatku o kwotę odliczeń uprzednio dokonanych na podstawie ust. 1.

W kontekście powyższego, niezasadne byłoby, aby podatnik, który spełnia warunki do skorzystania  z ulgi na robotyzację, nie mógł z niej faktycznie skorzystać tylko dlatego, że nabyty robot przemysłowy jest przedmiotem dzierżawy.

Jak wskazano powyżej, lista warunków uprawniających do skorzystania z ulgi nie wskazuje, że ulga nie przysługuje w odniesieniu do robotów będących przedmiotem dzierżawy. A zatem, ustawa nie wskazuje w żaden sposób na istnienie niniejszego rodzaju ograniczeń.

Jednocześnie, jako że przepisy art. 52jb ustawy o PIT nie przewidują możliwości odliczenia ulgi na robotyzację przez spółkę powiązaną (jako, że nie jest nabywcą Linii i nie ponosi kosztów odpisów amortyzacyjnych), oczywiste powinno być, że to Wnioskodawcy – jako nabywcy i podmiotowi ponoszącemu koszty odpisów amortyzacyjnych – będzie przysługiwać to prawo. Ponadto niezależnie od przekazania Linii w dzierżawę na rzecz podmiotu powiązanego, Linia jest wciąż wykorzystywana do procesów produkcyjnych.

W kontekście niniejszej sprawy podnieść należy, że każde nałożenie obowiązków lub ograniczenie praw, a także określenie przedmiotu zwolnienia podatkowego powinno następować w zgodzie  z zasadami poprawnej legislacji, stanowiącej element demokratycznego państwa prawa, statuowanej w art. 2 Konstytucji RP. Zasada ta – jak wskazał Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 27 lipca  2006 r., sygn. akt SK 43/04, publ. OTK-A 2006/7/89) – była już wielokrotnie przedmiotem rozważań Trybunału (m.in. w uchwale z dnia 8 marca 1995 r., sygn. W 13/94, publ. OTK w 1995 r., t. I, poz. 21 oraz w wyrokach: z dnia 11 stycznia 2000 r., sygn. K. 7/99, publ. OTK ZU nr 1/2000, poz. 2, z dnia  21 marca 2001 r., sygn. K. 24/00, publ. OTK ZU nr 3/2001, oraz z dnia 21 lutego 2006 r., sygn. K 1/05, publ. OTK ZU nr 2/A/2006, poz. 18). Trybunał Konstytucyjny konsekwentnie reprezentuje stanowisko, że „z wyrażonej w art. 2 Konstytucji zasady państwa prawnego wynika nakaz przestrzegania przez ustawodawcę zasad poprawnej legislacji. Nakaz ten jest funkcjonalnie związany z zasadami pewności i bezpieczeństwa prawnego oraz ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa. Zasady te nakazują, aby przepisy prawa były formułowane w sposób precyzyjny  i jasny oraz poprawny pod względem językowym. Warunek jasności oznacza obowiązek tworzenia przepisów klarownych i zrozumiałych dla ich adresatów, którzy od racjonalnego ustawodawcy mogą oczekiwać stanowienia norm prawnych niebudzących wątpliwości co do treści nakładanych obowiązków i przyznawanych praw. Związana z jasnością precyzja przepisu winna przejawiać się  w konkretności nakładanych obowiązków i przyznawanych praw, tak by ich treść była oczywista  i pozwalała na ich wyegzekwowanie. Z zasady określoności wynika, że każdy przepis prawny powinien być skonstruowany poprawnie z punktu widzenia językowego i logicznego – dopiero spełnienie tego warunku podstawowego pozwala na jego ocenę w aspekcie pozostałych kryteriów”.

Ponadto podkreślić trzeba, że wprawdzie wszelkiego rodzaju ulgi i zwolnienia podatkowe będące odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, muszą być interpretowane ściśle,  z wyłączeniem wykładni rozszerzającej.

Niemniej jednak, tak jak zakazana jest wykładnia rozszerzająca wyjątków, tak też niedopuszczalna jest wykładnia je zawężająca. Ponadto, zwolnienia i ulgi wprowadzone do ustawy podatkowej służą realizacji określonego, preferowanego przez ustawodawcę celu.

Zatem wykładnia przepisu statuującego ulgę powinna być dokonywana w taki sposób, aby z jednej strony faktycznie nie dochodziło do rozszerzenia zakresu wykładanego przepisu, z drugiej jednak strony należy mieć na uwadze, aby w każdym przypadku faktyczny cel ulgi mógł zostać zrealizowany.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy będzie on uprawniony do dokonania odliczenia z tytułu ulgi na robotyzację w stosunku do odpisów amortyzacyjnych Linii w okresie jej dzierżawy spółce powiązanej.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, iż nawet gdyby przyjąć, że w niniejszej sprawie mogą pojawić się wątpliwości interpretacyjne wynikające z braku jednoznacznych regulacji prawnych (co, w ocenie Wnioskodawcy, nie ma miejsca, albowiem treść analizowanych przepisów prowadzi do jednoznacznych konkluzji), to zastosowanie w tym zakresie winna znaleźć zasada wyrażona w art. 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.,  dalej: „Ordynacja podatkowa”), tj. zasada in dubio pro tributario.

Zgodnie z ww. regulacją, nierozstrzygalne wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego należy rozstrzygać na korzyść podatnika.

Należy podkreślić, iż zasada ta znajduje zastosowanie wyłącznie do wątpliwości prawnych (interpretacyjnych), a nie faktycznych, co potwierdza m.in. orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrok NSA z dnia 22 lutego 2017 r., sygn. II FSK 256/15). Oznacza to, iż  w sytuacji, jeżeli po zastosowaniu metod wykładni przepisów, z uwzględnieniem m.in. wykładni językowej, przepis prawa podatkowego nadal budziłby wątpliwości, to organ podatkowy zobowiązany jest przyjąć wykładnię korzystniejszą dla podatnika.

Wnioskodawca pragnie zatem podkreślić, że nawet gdyby organ interpretacyjny uznał, iż  w przedmiotowej sprawie występują nierozstrzygalne wątpliwości co do zakresu zastosowania analizowanych przepisów, to winny one zostać rozstrzygnięte na korzyść podatnika, zgodnie  z dyspozycją art. 2a Ordynacji podatkowej.

W rezultacie prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko powinno zostać uznane za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest:

-prawidłowe – w zakresie uznania linii do obróbki profili stalowych za robota przemysłowego,

-prawidłowe – w zakresie możliwości zastosowania ulgi na robotyzacje w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych od linii do obróbki profili stalowych nabytej przed 1 stycznia 2022 r. do końca 2022 r.;

-nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju przez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców jest tzw. ulga na robotyzację. Ulga ta polega na możliwości dodatkowego odliczenia od podstawy opodatkowania 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację. Ulga ma pomagać firmom w zwiększaniu produktywności i konkurencyjności na rynkach krajowym  i międzynarodowym. Mogą z niej skorzystać firmy, które zastosują roboty przemysłowe w celu usprawnienia produkcji.

Zgodnie z art. 52jb ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 52jb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei, stosownie do art. 52jb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 52jb ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 52jb ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 52jb ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast zgodnie z art. 52jb ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 52jb ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższych przepisów wynika, że ulga polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy obliczenia podatku kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowe odliczenie nie może przekroczyć 50% wysokości kosztów. Ulga została wprowadzona na 5 lat i obejmuje wydatki, które są/będą poniesione na robotyzację w latach 2022-2026.

W tym miejscu zwracam uwagę na art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały, musi:

• stanowić własność lub współwłasność podatnika,
• zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,
• być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• jego przewidywany okres używania być dłuższy niż rok,
• być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym uznaje się, że składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Natomiast sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć jako możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.

Przewidywany okres używania powyżej jednego roku (czyli co najmniej rok i jeden dzień) jest warunkiem uznania składnika majątku za środek trwały czy wartość niematerialną i prawną. Zależy zatem od tego możliwość zaliczenia wydatków na nabycie takiego składnika majątku do kosztów uzyskania przychodu.

Stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 52jb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na odliczenie maksymalnie 50% odpisów amortyzacyjnych, w momencie gdy stają się one kosztem uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodów w danym roku podatkowym. Odliczenie ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się  w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpocznie się w 2026 r. Zatem możliwość skorzystania z tej ulgi należy wiązać z momentem poniesienia kosztów uzyskania przychodów. Ulga dotyczy wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w latach 2022-2026.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą – zakład ślusarski. Przedmiotem Pani działalności jest wynajem hal i maszyn, a także prefabrykacja i montaż konstrukcji stalowych oraz produkcja kontenerów. W sierpniu 2019 r. dokonała Pani zamówienia na linię obróbki konstrukcji stalowych (dalej: Linia). Wprowadziła Pani Linię do ewidencji środków trwałych w czerwcu 2020 r. Od lipca 2020 do stycznia 2024 dokonywała Pani odpisów amortyzacyjnych według właściwych stawek amortyzacji. Zakup Linii został udokumentowany fakturami zakupu. Nabyta Przez Panią Linia została nabyta jako fabrycznie nowa i posiada następujące cechy:

1)jest automatycznie sterowana;

2)jest programowalna – sposób działania i funkcje Linii są zaprogramowane; większość zmian lub modyfikacji w zakresie działania Linii może być dokonywana na poziomie systemów informatycznych do zarządzania ich pracą;

3)jest wielozadaniowa – Linia posiada funkcjonalności pozwalające na wykonanie różnych zadań w zależności od zainstalowanego narzędzia;

4)jest przeznaczona do wykorzystania stacjonarnego;

5)posiada minimum 3 stopnie swobody;

6)posiada właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych –mechanizm składa się z kilku członów połączonych i przemieszczających się wzajemnie w celu przemieszczenia detalu pomiędzy poszczególnymi modułami w ramach manipulatorów i urządzeń peryferyjnych;

7)wymienia dane w formie cyfrowej zarówno z modułami, jak i urządzeniami peryferyjnymi poprzez zastosowanie standardowego połączenia przemysłowego;

8)jest połączona z systemem teleinformatycznym, stanowiącym system zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

9)jest monitorowana za pomocą czujników – maszyna jest zaopatrzona w zestaw czujników sprawdzających długość montowanych narzędzi, kontrolujących ruch, przeciążenia i awarie;

10)jest zintegrowana z pozostałymi maszynami i urządzeniami w procesie produkcyjny; Linia stanowi element procesu produkcyjnego, odpowiedzialna jest za odbieranie detalu, obrabianie i wydawanie do dalszej obróbki i/lub innych procesów.

Planuje Pani skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 52jb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stosunku do odpisów amortyzacyjnych dotyczących ww. Linii dokonywanych od roku podatkowego 2022 do czasu, kiedy będzie Pani do tego uprawniona.

Wskazała Pani przy tym, że dochody z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej są opodatkowane podatkiem liniowym. Poniesione koszty nabycia maszyny nie zostały Pani w żadnej formie zwrócone ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Nie otrzymała Pani na ten cel żadnego dofinansowania. Jedynie część odsetek od kredytu na zakup maszyny została objęta dopłatą, jednak wskazana wartość odsetek nie została uwzględniona w ramach kosztów kwalifikowanych. Co więcej, nie uzyskuje Pani dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub decyzji o wsparciu i nie będzie Pani korzystała ze zwolnień przewidzianych w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazała Pani również, że od stycznia 2023 r. Linia została przeznaczona dla celów wynajmu na rzecz innego podmiotu powiązanego z Panią. W tym zakresie podpisała Pani umowę dzierżawy. Odpisy amortyzacyjne w okresie dzierżawy były ujmowane nadal przez Panią.

Podkreślam, że z ulgi z wskazanej w art. 52jb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może skorzystać tylko ten, kto faktycznie ponosi koszty i używa robotów w swojej działalności gospodarczej. Istotnym jest, aby roboty były zintegrowane z procesem produkcyjnym podatnika,  a nie udostępnione innemu podmiotowi.

Wskazuję, że prawo do ulgi jest rozpatrywane z punktu widzenia konkretnego podmiotu. Zatem to ten podmiot, który korzysta z odliczenia, ma przeznaczyć robota do zastosowań przemysłowych  w wprowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Cel, w jakim dzierżawca wykorzystuje robota, nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zatem w przypadku gdy wydzierżawia Pani Linię innemu podmiotowi powiązanemu, a sama nie wykorzystuje jej w swojej działalności gospodarczej, to w okresie dzierżawy nie będzie mogła Pani skorzystać z ulgi, mimo poniesionych kosztów jej zakupu. Intencją ustawodawcy jest, aby  z ulgi na robotyzację mógł skorzystać przedsiębiorca (tu Pani) w związku z prowadzoną przez siebie działalnością przemysłową (produkcyjną), w ramach której ponosi koszty kwalifikowane  i wykorzystuje robot, nie zaś oddaje tytułem ich dzierżawy innemu podmiotowi.

Na podstawie powyższego wskazuję, że opisana przez Panią we wniosku Linia nabyta przed  1 stycznia 2022 r. spełnia definicję robota przemysłowego, wskazaną w art. 52jb ust. 3 ustawy  o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne dokonywane od tej Linii w roku 2022, tj. w roku, w którym to Pani wykorzystywała Linię w swojej działalności gospodarczej, podlegają rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację. Moment nabycia Linii w tej sytuacji jest bez znaczenia.

Natomiast od stycznia 2023 r., tj. od momentu wydzierżawienia Linii, odpisy amortyzacyjne nie będą podlegały rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację.

Podsumowanie:

Opisana we wniosku Linia spełnia przesłanki do uznania jej za robot przemysłowy w rozumieniu art. 52jb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 52jb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może Pani odliczyć od podstawy obliczenia podatku kwotę stanowiącą 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych w 2022 r. od wartości początkowej tej Linii.

Jednocześnie od stycznia 2023 r., tj. od momentu wydzierżawienia Linii spółce powiązanej, nie jest Pani uprawniona do korzystania z ulgi na robotyzację.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.