Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT planowanej sprzedaży monet kolekcjonerskich.

Uzupełnił go Pan pismem z 22 sierpnia 2024 r. (wpływ 22 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca od lat 70. ubiegłego wieku hobbystycznie zajmował się kolekcjonowaniem monet. Wnioskodawca jeździł po wystawach, giełdach i targach w całej Polsce i skupował monety. Wnioskodawca nabywał również monety w Narodowym Banku Polski oraz Mennicy Państwowej. W ten sposób Wnioskodawca z nabytych monet tworzył tak zwane kolekcjonerskie klasery z monetami.

Zakupione monety przedstawiały różną wartość. Wnioskodawca otrzymywał dowody zakupu monet, jednakże ze względu na fakt, iż kolekcjonowanie monet zaczęło się jeszcze w latach 70. Ubiegłego wieku, to Wnioskodawca obecnie nie jest już w posiadaniu dowodów zakupu.

Obecnie Wnioskodawca jest osobą starszą, która ze względu na swój zaawansowany wiek popadła w problemy zdrowotne. Wnioskodawca w celu finansowania leczenia zaczął zaciągać pożyczki.

Jednakże bieżące wpływy z tytułu otrzymywanej emerytury nie wystarczały na spłatę zaciągniętych zobowiązań oraz na wydatki związane ze stanem zdrowia.

W związku z powyższym Wnioskodawca postanowił sprzedawać monety kolekcjonerskie, które zbierał znaczną część swojego życia. Był to jedyny sposób na spłatę zaciągniętych zobowiązań, a ponadto możliwość opłacenia bieżących, codziennych wydatków, obejmujących również zwiększone wydatki związane ze stanem zdrowia.

Wnioskodawca nie nabywał ani nie sprzedawał kolekcjonerskich monet w ramach działalności gospodarczej. Ponadto wszystkie monety zostały nabyte przez Wnioskodawcę do 2018 r.

Z kolei sprzedaż monet miała miejsce w latach 2022-2023.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Wnioskodawca nie dokonywał w przeszłości sprzedaży innych przedmiotów kolekcjonerskich.

Wnioskodawca nie zamierza w przyszłości nabywać innych przedmiotów kolekcjonerskich w celu ich dalszej odsprzedaży.

Sprzedaż monet następuje bądź będzie następowała w przyszłości w niżej opisany sposób:

a)Wnioskodawca chce wyprzedać kolekcję monet w celu zaspokojenia własnych potrzeb. A zatem zdaniem Wnioskodawcy nie będzie działał on w celach zarobkowych.

b)Wnioskodawca chce wyprzedać kolekcję monet zbieranych przez znaczną część swojego życia. W sytuacji gdy wyprzeda zebraną kolekcję monet opisaną we wniosku o interpretację, to nie będzie powtarzał więcej takich czynności względem innych przedmiotów, a co za tym idzie nie osiągnie on zarobku. A zatem zdaniem Wnioskodawcy nie będzie działał on w sposób ciągły.

c)Jedyne działania podjęte przez Wnioskodawcę to wystawienie ogłoszenia na portalu internetowym w celu poinformowania kupującego o ofercie monet do sprzedaży. Zdaniem Wnioskodawcy takie działanie nie ma charakteru zorganizowanego, gdyż różni się w znacznej mierze od działań podejmowanych przez przedsiębiorców zajmujących się sprzedażą przedmiotów kolekcjonerskich w sposób profesjonalny. A zatem zdaniem Wnioskodawcy nie będzie działał on w sposób zorganizowany.

Wnioskodawca nie podejmuje ani nie będzie podejmować działań marketingowych w celu sprzedaży monet. Jedyne działania podjęte przez Wnioskodawcę to wystawienie ogłoszenia na portalu internetowym w celu poinformowania kupującego o ofercie monet do sprzedaży. W ocenie Wnioskodawcy takie działania nie mogę być uznane za marketing bądź reklamę, gdyż stanowią jedynie informację o sprzedawanych monetach.

Wnioskodawca od momentu nabycia monet aż do momentu ich sprzedaży kolekcjonował monety. Monety były poukładane w specjalnych albumach przeznaczonych do ich przechowywania (klasery) oraz znajdowały się w domu Wnioskodawcy.

Pytanie

Czy w zaistniałym stanie faktycznym sprzedaż kolekcjonerskich monet przez Wnioskodawcę będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż kolekcjonerskich monet nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 u.p.t.u.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u. podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 u.p.t.u. działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 u.p.t.u., w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92, które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że skala zaangażowania Wnioskodawcy w odniesieniu do sprzedaży kolekcjonerskich monet nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności w przedmiocie sprzedaży monet, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego, stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Działania podjęte przez Wnioskodawcę należały do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zakres podjętych czynności w odniesieniu do posiadanej kolekcji monet w żadnym wypadku nie pozwala na uznanie, że działalność Wnioskodawcy w tym zakresie miała charakter profesjonalny.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775) zwaną dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak stanowi art. 2 ust. 6 ustawy:

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie towarów dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania rzeczy dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży towarów jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny, musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych.

Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych.

„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Zasadniczo, jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Ponadto przyjęcie, że dany podmiot działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową – profesjonalną (wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 2798/18).

Z kolei, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 października 2007 r., sygn. I FPS 3/07, stwierdził m.in., że „(...) przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. Ani formalny status danego podmiotu, jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzić o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług”.

NSA odnosząc się do sprzedaży przez osobę majątku prywatnego, podniósł, że jeśli taka czynność została dokonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to z tytułu dokonania tej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. W ocenie składu orzekającego w przypadku, gdy majątek nabywany był „na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem na działalność handlową, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika podatku od towarów i usług”.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik VAT, każdorazowo wymaga oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Tak więc, rozważenia wymaga kwestia, czy w okolicznościach towarzyszących niniejszej sprawie, dokonując sprzedaży przedmiotów składających się na kolekcje, prowadzi Pan działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT i działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Od lat 70. ubiegłego wieku hobbystycznie zajmował się Pan kolekcjonowaniem monet. Jeździł Pan po wystawach, giełdach i targach w całej Polsce i skupował monety. Nabywał Pan również monety w Narodowym Banku Polski oraz Mennicy Państwowej. W ten sposób z nabytych monet tworzył Pan tak zwane kolekcjonerskie klasery z monetami.

Jest Pan osobą starszą, która ze względu na swój zaawansowany wiek popadła w problemy zdrowotne. Postanowił Pan sprzedawać monety kolekcjonerskie, które zbierał Pan znaczną część swojego życia. Był to jedyny sposób na spłatę zaciągniętych zobowiązań, a ponadto możliwość opłacenia bieżących, codziennych wydatków, obejmujących również zwiększone wydatki związane ze stanem zdrowia.

Nie nabywał Pan ani nie sprzedawał kolekcjonerskich monet w ramach działalności gospodarczej. Ponadto wszystkie monety zostały nabyte przez Pana do 2018 r. Z kolei sprzedaż monet miała miejsce w latach 2022-2023.

Nie dokonywał Pan w przeszłości sprzedaży innych przedmiotów kolekcjonerskich oraz nie zamierza Pan w przyszłości nabywać innych przedmiotów kolekcjonerskich w celu ich dalszej odsprzedaży.

Nie podejmuje Pan ani nie będzie Pan podejmować działań marketingowych w celu sprzedaży monet. Jedyne działania podjęte przez Pana to wystawienie ogłoszenia na portalu internetowym w celu poinformowania kupującego o ofercie monet do sprzedaży. Od momentu nabycia monet aż do momentu ich sprzedaży monety były przez Pana wykorzystywane w celach kolekcjonerskich. Monety były poukładane w specjalnych albumach przeznaczonych do ich przechowywania (klasery) oraz znajdowały się w Pana domu.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT, sprzedaży monet kolekcjonerskich z Pana kolekcji.

Aby odpowiedzieć na zadane pytanie należy w pierwszej kolejności ustalić, czy z tytułu planowanej sprzedaży monet kolekcjonerskich będzie Pan działał jako podatnik podatku VAT, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami podmiot dokonujący dostawy towarów będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy dostawa ta będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem należy wskazać, iż całokształt Pana działań związany ze sprzedażą monet kolekcjonerskich, należących do Pana kolekcji nie pozwala stwierdzić, że sprzedaż ta była dokonywana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wskazał Pan we wniosku, nie nabywał Pan ani nie sprzedawał kolekcjonerskich monet w ramach działalności gospodarczej. Ponadto nie dokonywał Pan w przeszłości sprzedaży innych przedmiotów kolekcjonerskich oraz nie zamierza Pan w przyszłości nabywać innych przedmiotów kolekcjonerskich w celu ich dalszej odsprzedaży. Nie podejmował Pan ani nie będzie Pan podejmować działań marketingowych w celu sprzedaży monet. Jedyne działania podjęte przez Pana to wystawienie ogłoszenia na portalu internetowym w celu poinformowania kupującego o ofercie monet do sprzedaży. Monety kolekcjonuje Pan od lat 70 ubiegłego wieku hobbistycznie. Monety były poukładane w specjalnych albumach przeznaczonych do ich przechowywania (klasery) oraz znajdowały się w Pana domu stanowiąc Pana majątek prywatny.

Nie można zatem stwierdzić, że w opisanych okolicznościach mamy do czynienia z działalnością gospodarczą. Sprzedaż za pośrednictwem portali internetowych, w tej konkretnej sprawie, nie wykracza poza normalny zarząd własnym majątkiem, (sprzedaż elementów kolekcji gromadzonej od lat 70. ubiegłego wieku). Zatem sprzedaż ta nie nosi znamion profesjonalnego i zorganizowanego obrotu i stanowi zarząd majątkiem prywatnym.

Biorąc pod uwagę powyższe, sprzedaż monet kolekcjonerskich w opisanych okolicznościach dokonywana była/będzie przez Pana w ramach zarządu majątkiem osobistym. Oznacza to, że ww. sprzedaż monet kolekcjonerskich nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan nie będzie działał w tym zakresie jako podatnik na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, sprzedaż monet kolekcjonerskich nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym, Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego, podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie informuję, że wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.