Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 lipca 2025 r.  o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy prowadzonych zajęć sportowych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Opisywane zajęcia sportowe mają charakter zdarzenia przyszłego - Fundacja planuje rozpocząć ich realizację w II połowie 2025 r. Wnioskodawca jest Fundacją - organizacją pozarządową działającą na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach i statutu. Fundacja prowadzi działalność pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Fundacja prowadzi działalność społecznie użyteczną w sferze zadań publicznych określonych w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, na rzecz ogółu społeczności; działalność ta jest wyłączną statutową działalnością Fundacji. W ocenie Wnioskodawcy, świadczone przez Fundację usługi w zakresie zajęć sportowych (pływanie i triathlon) spełniają przesłanki zwolnienia z podatku VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług. Zajęcia są bezpośrednio związane z uprawianiem sportu oraz uczestnictwem w wychowaniu fizycznym, świadczone są na rzecz uczestników tych działań, a Fundacja nie działa w celu osiągnięcia zysku i prowadzi działalność odpłatną pożytku publicznego. W sprawie, której dotyczy niniejszy wniosek, nie toczy się żadne postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa, a sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego. Terenem działalności Fundacji jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym w zakresie niezbędnym dla właściwego realizowania celów może ona prowadzić działalność także poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie jest zarejestrowany w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Celem Fundacji jest m.in. szeroko rozumiane wspieranie, rozwój, promocja i upowszechnianie sportu i kultury fizycznej, organizacja, rozwijanie działalności prowadzącej do utrzymania i podnoszenia sprawności fizycznej społeczeństwa czy organizacja współzawodnictwa sportowego.

W ramach Fundacji działa klub sportowy, którego podstawą działania są przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, Statut Fundacji oraz Regulamin. Klub sportowy realizuje swoje cele głównie poprzez organizowanie zajęć sportowych w dyscyplinie pływania oraz triatlonu.

Członkiem Klubu sportowego może zostać:

1)osoba fizyczna posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych i niepozbawiona praw publicznych,

2)osoba niepełnoletnia - za pisemną zgodą rodzica lub opiekuna prawnego, która złoży pisemne oświadczenie o przystąpieniu do Klubu oraz akceptacji jego Regulaminu i zostanie przyjęta przez Zarząd Fundacji.

Za udział w zajęciach klubowych, Fundacja pobiera od uczestników zajęć wynagrodzenie. W ramach zajęć sportowych zawodnicy rywalizują ze sobą w przedmiotowych dyscyplinach sportowych. W ramach realizowanych zajęć zawodnicy przygotowują się do rywalizacji ze sobą w danej dyscyplinie sportowej, uczą się techniki oraz zasad teoretycznych, które dotyczą danej dyscypliny sportowej. Prowadzone zajęcia opierają się na przygotowaniu do współzawodnictwa, rozgrywane są zawody wewnętrzne, a liderzy w swoich kategoriach są przygotowywani do zawodów wyższej rangi.

W ramach zajęć klubu realizowane są również zajęcia grupowe - są to grupy odróżniające się od zwykłych zajęć rekreacyjnych tym, że uczestnicy przygotowują się do zawodów na wysokim poziomie zaawansowania. W tym celu treningi obejmują pełne przygotowanie w zakresie pływania i/lub triatlonu wraz z ćwiczeniami całościowo wzmacniającymi ciało, ćwiczeniami rozciągającymi oraz oczywiście doskonalenie techniki. Uczestnicy grup odpowiedzialni są za swoją pracę w ramach grupy i są zobowiązani również do samodzielnego ćwiczenia i podnoszenia swych umiejętności tak, żeby nie odstawać od grupy lub nadrabiać zaległości.

Zajęcia te przeznaczone są dla osób, które chcą uzyskać wysoki poziom o charakterze sportowym, a nie jedynie zaspokoić potrzeby rekreacyjne. Celem jest nauka i doskonalenie technik sportowych, które później prezentowane są na zawodach i innych wydarzeniach sportowych.

W ramach członkostwa w Klubie Sportowym na wszystkich rodzajach zajęć klubowych realizowana jest usługa treningu, który prowadzi trener - członkowie klubu nie mogą samodzielnie wchodzić na obiekt sportowy i korzystać z obiektu sportowego i znajdującego się w nich sprzętów, uczestniczą w treningu grupowym, który ma określone cele - cele nie są zindywidualizowane. Klub sportowy świadczony zatem wyżej wymienione usługi na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Celem zajęć jest kształtowanie umiejętności sportowych z zakresu pływania i triathlonu, w tym poprawa techniki, koordynacji ruchowej oraz ogólnej sprawności fizycznej. Podczas treningów uczestnikom przekazywane są również podstawowe informacje dotyczące środowiska sportowego, zasad i przepisów obowiązujących w pływaniu i triathlonie, zasad bezpieczeństwa w wodzie i na lądzie, higieny osobistej oraz podstaw zdrowego stylu życia i odżywiania sportowego.

Treningi obejmują naukę i doskonalenie techniki pływackiej, jazdy na rowerze i biegu oraz rozwijanie wytrzymałości i umiejętności taktycznych. Zajęcia mają charakter przygotowawczy do współzawodnictwa sportowego. Organizowane są zawody wewnętrzne, a wyróżniający się zawodnicy mogą być kierowani do udziału w zawodach wyższej rangi. Usługa adresowana dla osób związanych z tymi dyscyplinami sportowymi wiążących swoją przyszłość z profesjonalnym występowaniem na arenie sportowej.

Ponadto Fundacja, co warte podkreślenia nie świadczy usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, jak również usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Działania Fundacji nie są skierowane na osiągniecie zysków, nie ma możliwości osiągnięcia w powyższym zakresie nadwyżki finansowej, zajęcia odbywają się w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego, cały przychód przeznaczany jest na realizację celów statutowych Wnioskodawcy.

Klub działa na rzecz ostatecznych beneficjentów usług - sportowców/zawodników. Ewentualne poszczególne usługi nabywane są od innych podmiotów w celu zorganizowania i realizacji zajęć nauki pływania i triatlonu bezpośrednio na rzecz ich uczestników.

Dodatkowo podkreślają Państwo, iż:

1)Opłaty wnoszone za uczestnictwo w będących przedmiotem zapytania zajęciach sportowych są bezpośrednio powiązane z aktywnym uprawianiem sportu.

2)Będąca przedmiotem zapytania usługa w zakresie zajęć sportowych stanowi usługę ściśle związaną ze sportem lub wychowaniem fizycznym i jest konieczna do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

3)Będąca przedmiotem zapytania usługa w zakresie zajęć sportowych nie ma charakteru czystego wypoczynku i rozrywki.

Pytanie

Czy wynagrodzenie pobierane za uczestnictwo w zajęciach sportowych prowadzonych przez Wnioskodawcę podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, świadczone przez Fundację usługi w zakresie zajęć sportowych (pływanie i triathlon) spełniają przesłanki zwolnienia z podatku VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zajęcia są bezpośrednio związane z uprawianiem sportu oraz uczestnictwem w wychowaniu fizycznym, świadczone są na rzecz uczestników tych działań, a Fundacja nie działa w celu osiągnięcia zysku i prowadzi działalność odpłatną pożytku publicznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług  (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie natomiast do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższych uregulowań wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Definicja świadczenia usług, stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zakres oraz zasady zwolnień od podatku od towarów i usług zostały zdefiniowane w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

a)    są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,

b)    świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,

c)    są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Na podstawie art. 43 ust. 17 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

a)    nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

b)    ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Jednocześnie zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”:

Państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Zatem analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że ze zwolnienia od podatku VAT na mocy wymienionych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport. Przy czym z tego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością. Ponadto, zwolnienie powyższe ma zastosowanie w sytuacji, gdy podmiot wykonujący ww. czynności nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a jeśli je osiąga – są one w całości przeznaczane na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Niespełnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie omawianej regulacji. Przepisy ustawy nie zawierają jednak definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się TSUE w wyroku z 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).

Natomiast w wyroku z 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez  szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

W konstatacji Trybunał stwierdził, że „art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu”.

Działalność klubów sportowych i związków sportowych regulują przepisy ustawy  z 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1488, ze zm.).

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o sporcie:

Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego.

W myśl art. 6 ust. 1 i ust. 2 ustawy o sporcie:

Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o sporcie:

Sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Z kolei, stosownie do art. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz. U. z 2023 r., poz. 166):

Fundacja może być ustanowiona dla realizacji zgodnych z podstawowymi interesami Rzeczypospolitej Polskiej celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich, jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami. Fundacje mogą ustanawiać osoby fizyczne niezależnie od ich obywatelstwa i miejsca zamieszkania bądź osoby prawne mające siedziby w Polsce lub za granicą (art. 2 ust. 1 ww. ustawy).

Z analizy powołanych wyżej przepisów prawa wynika, że podatnik, aby mógł skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT, powinien spełnić przesłanki zarówno o charakterze przedmiotowym, jak i podmiotowym. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, który implementuje do krajowego porządku prawnego przepis art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy, należy interpretować tak, że zwolnieniem od podatku VAT określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.

Jak wynika z opisu sprawy są Państwo Fundacją, która prowadzi działalność społecznie użyteczną w sferze zadań publicznych określonych w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, na rzecz ogółu społeczności; działalność ta jest wyłączną statutową działalnością Fundacji. W ramach Państwa Fundacji działa klub sportowy, którego podstawą działania są przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, Statut Fundacji oraz Regulamin. Klub sportowy realizuje swoje cele głównie poprzez organizowanie zajęć sportowych w dyscyplinie pływania oraz triatlonu. Celem Państwa Fundacji jest m.in. szeroko rozumiane wspieranie, rozwój, promocja i upowszechnianie sportu i kultury fizycznej, organizacja, rozwijanie działalności prowadzącej do utrzymania i podnoszenia sprawności fizycznej społeczeństwa czy organizacja współzawodnictwa sportowego. Działania Fundacji nie są skierowane na osiągniecie zysków, nie ma możliwości osiągnięcia w powyższym zakresie nadwyżki finansowej, zajęcia odbywają się w ramach odpłatnej działalności pożytku publicznego, cały przychód przeznaczany jest na realizację celów statutowych.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że spełniają Państwo przesłankę podmiotową warunkującą zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Natomiast przesłanka o charakterze przedmiotowym odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – są to usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W analizowanej sprawie należy podkreślić, że zgodnie z brzmieniem ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 26 października 2017 r. w sprawie C-90/16, w którym Trybunał uznał, że „Wobec braku w dyrektywie 2006/112 jakiejkolwiek definicji pojęcia «sportu», określenia znaczenia i zakresu tego wyrazu należy w myśl utrwalonego orzecznictwa Trybunału dokonać zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym został on użyty, i celów uregulowania, którego jest częścią (zob. podobnie wyroki: z dnia 3 września 2014 r., Deckmyn i Vrijheidsfonds, C-201/13, EU:C:2014:2132, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z 26 maja 2016 r., Envirotec Denmark, C-550/14, EU:C:2016:354, pkt 27).

W odniesieniu najpierw do znaczenia pojęcia «sportu» w języku potocznym, pojęcie to określa zwykle, jak zauważył rzecznik generalny w pkt 23 opinii, aktywność o charakterze fizycznym lub, innymi słowy, aktywność cechującą się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym.

Jeśli chodzi następnie o systematykę Dyrektywy, z przytoczonego orzecznictwa Trybunału wynika, że wyrażenia użyte dla określenia zwolnień przewidzianych w art. 132 tej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, jako że stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, według której VAT jest pobierany od każdego odpłatnego świadczenia zrealizowanego przez podatnika. Niemniej zasada ścisłej wykładni nie oznacza, że terminy użyte do zdefiniowania wskazanych zwolnień powinny być interpretowane w sposób, który pozbawiałby je skuteczności (zob. podobnie wyroki: z 18 listopada 2004 r., Temco Europe, C-284/03, EU:C:2004:730, pkt 17; a także z 25 lutego 2016 r., Komisja/Niderlandy, C-22/15, niepublikowany, EU:C:2016:118, pkt 20 i przytoczone tam orzecznictwo).

Ponadto, chociaż, jak wskazuje tytuł rozdziału, w ramach którego mieści się omawiany artykuł, zwolnienia przewidziane w tym artykule mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym, to jednak zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób (zob. podobnie wyrok z 21 lutego 2013 r., Žamberk, C-18/12, EU:C:2013:95, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z 26 lutego 2015 r., VDP Dental Laboratory i in., C-144/13, C-154/13 i C-160/13, EU:C:2015:116, pkt 45).

Analiza kontekstu art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112 przemawia zatem za wykładnią, zgodnie z którą znajdujące się w tym przepisie pojęcie «sportu» ogranicza się do aktywności odpowiadających zwykłemu znaczeniu wyrazu «sport», które cechują się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym, i nie obejmuje wszystkich aktywności mogących w ten bądź inny sposób wiązać się z tym pojęciem”.

W opinii Rzecznika Generalnego przedstawionej 15 czerwca 2017 r. do sprawy C-90/16 w pkt 18 wskazał on, iż „Po trzecie, Trybunał wypowiadał się w kwestii, jakie rodzaje aktywności mogą być uznane za sport. W sprawie Žamberk (9) uznał, że niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa jest objęta zwolnieniem. W sprawie Komisja/Niderlandy (10) orzekł, że wynajem łodzi rekreacyjnych nie może być traktowany jako aktywność sportowa, ponieważ łodzie te mogą być wykorzystywane w celach czysto rekreacyjnych (11). Sprawa ta nie dotyczyła jednak definicji sportu jako takiej, ponieważ nie kwestionowano w niej, że żeglarstwo może być uznane za sport”.

Wskazania wymaga również wyrok TSUE z 21 lutego 2013 r. C-18/12, w którym Trybunał stwierdził, że: „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27).

Podobnie art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki”.

Jak wskazałem powyżej, żeby mogli Państwo skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, muszą Państwo również spełnić przesłankę o charakterze przedmiotowym, która odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – czyli usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, koniecznych do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i świadczonych na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że spełniają Państwo również przesłankę o charakterze przedmiotowym. W opisie sprawy wskazaliście Państwo, że:

  • Klub sportowy świadczy usługi na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym,
  • opłaty wnoszone za uczestnictwo w będących przedmiotem zapytania zajęciach sportowych są bezpośrednio powiązane z aktywnym uprawianiem sportu,
  • usługa w zakresie zajęć sportowych stanowi usługę ściśle związaną ze sportem lub wychowaniem fizycznym i jest konieczna do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
  • usługa w zakresie zajęć sportowych nie ma charakteru czystego wypoczynku i rozrywki.

Ponadto, nie świadczą Państwo usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, jak również usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W konsekwencji, skoro opisane usługi w formie zajęć sportowych mają ścisły związek z uprawianiem sportu i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport i – jak wskazano powyżej – świadcząc te usługi nie są Państwo nastawieni na osiąganie zysków, a wszelkie osiągnięte nadwyżki finansowe przeznaczane są na realizację Państwa celów statutowych, to usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wobec spełnienia przesłanki podmiotowej, jak też przedmiotowej, wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, do organizowanych przez Państwa zajęć sportowych objętych zakresem pytania ma zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w wyżej wymienionym przepisie. W związku z tym, wynagrodzenie pobierane za uczestnictwo w ww. zajęciach sportowych prowadzonych przez Państwa podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.