Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zajmuje się świadczeniem usług ciepłowniczych na podstawie udzielonych przez Prezesa URE koncesji na wytwarzanie oraz przesył i dystrybucję ciepła.

Ceny i stawki opłat stałe oraz zmienne za ciepło oparte są na taryfie zatwierdzanej decyzją Prezesa

URE na okres 1 roku.

W roku 2022 wprowadzono w życie ustawę Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1967 z późn. zm.), która spowodowała, że przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję i wykonujące działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży ciepła odbiorcom ciepła o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z 15 września 2022 r. zobowiązane zostało we własnym zakresie do porównania 3 jednoskładnikowych cen dla każdego systemu ciepłowniczego (dla każdej grupy taryfowej oddzielnie) czyli porównania:

• maksymalnej ceny dostawy ciepła określonej w art. 2 ust. 5c obliczonej zgodnie z art. 3a ust. 2 pkt 1 ustawy szczególnej,
• średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2 ustawy szczególnej obliczonej dla danego systemu ciepłowniczego, powiększonej o średnią stawkę opłat za usługi przesyłowe w tym systemie ciepłowniczym,
• ceny dostawy ciepła obliczonej na podstawie taryfy dla ciepła w danym systemie.

Następnie wprowadzenie do stosowania ceny najniższej z wskazanych powyżej.

Spółka z o.o. posiada dwa systemy ciepłownicze (dwie grupy taryfowe - grupę taryfową 1 i grupę taryfową 2).

W jednym z tych systemów w okresie lipiec - grudzień 2024 r. (grupie taryfowej 1) obliczono, że najniższą ceną dla odbiorcy uprawnionego w tym systemie ciepłowniczym będzie średnia cena wytwarzania ciepła z rekompensatą w wysokości (…) zł.

Z taką też średnią ceną wytwarzania ciepła obciążano odbiorcę ciepła i z taką też ceną przedsiębiorstwo przedkładało do Zarządcy Rozliczeń poprzez przeznaczony do tego celu portal miesięczne rozliczenia wnioskując o wypłatę wyrównania do ceny (różnica pomiędzy ceną taryfową, a średnią ceną ustaloną dla danego systemu).

W przypadku gdy wniosek zawiera braki formalne lub błędy obliczeniowe w całości lub w części lub budzi uzasadnione wątpliwości, Zarządca Rozliczeń wzywa przedsiębiorstwo ciepłownicze do usunięcia braków formalnych, błędów obliczeniowych lub uzasadnionych wątpliwości. Przedsiębiorstwo zobowiązane jest wówczas do ich usunięcia w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania.

Jeżeli zaś wniosek nie budzi wątpliwości dochodzi do jego akceptacji i wypłaty wyrównania na wskazane we wniosku konto bankowe. Wnioski o wypłatę wyrównania za każdy miesiąc należało złożyć do 25 dnia każdego miesiąca następującego po każdym miesięcznym okresie rozliczeniowym. Tak też zgodnie z zapisami ustawy postępowało przedsiębiorstwo. Składane wnioski były akceptowane, a wyrównanie przekazywane na wskazane konto.

Dodatkowo przedsiębiorstwo ciepłownicze uprawnione do otrzymania miesięcznego wyrównania w oparciu o art. 12aa ust. 1 ustawy z 15 września 2022 r. zobowiązane było złożyć do podmiotu wypłacającego (Zarządcy Rozliczeń), wniosek o rozliczenie otrzymanego wyrównania, który uwzględnia rzeczywiste dane w każdej grupie taryfowej dotyczące ilości ciepła sprzedanego na potrzeby odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy.

Wniosek rozliczeniowy za okres od 1 lipca 2024 r. do dnia 31 grudnia 2024 r. należało przedłożyć w terminie od 1 kwietnia 2025 r. do dnia 15 maja 2025 r.

We wniosku o rozliczenie wyrównania przedsiębiorstwo wykazało kwotę podlegającą rozliczeniu stanowiącą różnicę między sumą miesięcznych obniżek udzielonych odbiorcom uprawnionym dla poszczególnych miesięcy w każdej grupie taryfowej, a sumą wyrównań otrzymanych od Zarządcy Rozliczeń na podstawie miesięcznych wniosków.

Po przedłożeniu przez Spółkę wniosku rozliczeniowego za okres lipiec - grudzień 2024 r. Zarządca Rozliczeń zakwestionował metodologię wyliczenia ceny dla grupy taryfowej 1. Uznano, że w miejsce średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą należało przyjąć do stosowania z odbiorcami uprawnionymi cenę tzw. mixu cenowego (ceny i stawki opłat nie wyższe niż w grupie taryfowej, powiększone w stosunku do cen i stawek opłat stosowanych na dzień 30 września 2022 r.).

Zanegowanie metodologii wyliczenia ceny spowodowało konieczność wystawienia w miesiącu maju 2025 r. dla odbiorcy uprawnionego faktur korygujących zwiększających podstawę opodatkowania i podatek należny z tytułu sprzedaży ciepła dla odbiorcy uprawnionego za okres lipiec - grudzień 2024 r.

Pytanie

Czy wystawiając faktury korygujące „in plus” spółka postąpiła właściwie zwiększając podstawę opodatkowania i podatek należny na bieżąco?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, Spółka postąpiła właściwie zwiększając podstawę opodatkowania i podatek należny na bieżąco.

Art. 29 ust. 17 ustawy o VAT wskazuje, że w przypadku gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania. Inaczej jeżeli korekta in plus jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży, czyli zaistniały nowe okoliczności skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania VAT, to korekta powinna być dokonana w deklaracji za miesiąc, w którym przesłanki te zaistniały (bieżąco).

Taka sytuacja ma miejsce w Spółce. Podatek VAT w fakturach pierwotnych wystawionych od lipca do grudnia 2024 r. został wykazany w prawidłowej wysokości. Przedsiębiorstwo o zmianie metodologii rozliczenia dostaw ciepła z odbiorcą uprawnionym, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1967 z poźn. zm.) dowiedziało się po przedłożeniu do Zarządcy Rozliczeń wniosku rozliczeniowego (termin złożenia wniosku od 1 kwietnia 2025 r. do 15 maja 2025 r.) za okres lipiec - grudzień 2024 r.

Miesięczna weryfikacja wniosków nie budziła zastrzeżeń, nie kwestionowano wykazanej w nich średniej ceny dostaw ciepła. Dopiero składając wniosek rozliczeniowy w terminie do 15 maja 2025 r. zwrócono uwagę na metodologię wyliczenia ceny i zakwestionowano jej wysokość, co spowodowało konieczność wystawienia faktur korygujących in plus.

W związku z powyższym przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktur pierwotnych tym bardziej, że wnioski miesięczne były w pełni akceptowane a wyrównanie przekazywane na konto przedsiębiorstwa.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1 i art. 138f.

W myśl art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług:

-telekomunikacyjnych,

-wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy,

-najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,

-ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,

-stałej obsługi prawnej i biurowej,

-dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego

-z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

W praktyce zdarzają się jednakże sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury poprzez wystawienie faktury korygującej.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1)podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,

2)(uchylony)

3)dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4)dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5)stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z powyższego wynika, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Wystawia się je w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

W myśl art. 29a ust. 17 ustawy:

W przypadku gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Państwa wątpliwości budzi czy wystawiając faktury korygujące „in plus” postąpili Państwo właściwie zwiększając podstawę opodatkowania i podatek należny na bieżąco.

Wskazać należy, że faktury korygujące można generalnie podzielić na te, które powodują zmniejszenie podstawy opodatkowania (tzw. faktury korygujące „in minus”) oraz te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość podstawy opodatkowania ulega podwyższeniu (tzw. faktury korygujące „in plus”). W ramach powyższego rozróżnienia można również dokonać podziału tychże faktur ze względu na powód ich wystawienia:

• jeżeli korekta spowodowana jest przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna ona zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna;
• w sytuacji gdy korekta jest spowodowana przyczynami zaistniałymi po dokonaniu sprzedaży (przykładowo zaistniały nowe okoliczności transakcji skutkujące zwiększeniem podstawy opodatkowania), korekta powinna być dokonana w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym wystawiono fakturę korygującą. Taki przypadek będzie miał miejsce, gdy w fakturze pierwotnej podatek należny został wykazany w prawidłowej wysokości, natomiast przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktury pierwotnej;
• późniejsze wykrycie błędu w fakturze pierwotnej stanowi przyczynę zwiększenia podstawy opodatkowania rozliczanej w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna.

Istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

Jak wskazano w ww. art. 29a ust. 17 ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Stosownie do art. 3b ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (t. j. Dz. U. 2024 r. poz. 1509 ze zm.) zwanej dalej „ustawą o szczególnych rozwiązaniach”:

Przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję i wykonujące działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży ciepła odbiorcom ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1:

1)oblicza maksymalne ceny dostawy ciepła dla danego systemu ciepłowniczego w kolejnych okresach, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2;

2)w okresie od dnia 1 lipca 2024 r. do dnia 30 czerwca 2025 r. przyjmuje i wprowadza do stosowania w rozliczeniach z odbiorcami ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, w każdej grupie taryfowej stosowanej taryfy dla ciepła ceny za zamówioną moc cieplną, ceny ciepła, ceny nośnika ciepła oraz stawki opłat stałych za usługi przesyłowe i stawki opłat zmiennych za usługi przesyłowe lub stawki opłaty miesięcznej za zamówioną moc cieplną i stawki opłaty za ciepło nie wyższe niż ceny i stawki opłat w każdej grupie taryfowej, powiększone w stosunku do cen i stawek opłat stosowanych na dzień 30 września 2022 r. o:

a)46 % - w okresie od dnia 1 lipca 2024 r. do dnia 31 grudnia 2024 r.,

b)52 % - w okresie od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 30 czerwca 2025 r.

W myśl art. 3b ust. 3 ustawy o szczególnych rozwiązaniach:

W przypadku gdy w okresie od dnia 1 lipca 2024 r. do dnia 30 czerwca 2025 r. maksymalna cena dostawy ciepła, o której mowa w ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1, jest w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym wyższa od:

1)średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, o której mowa w art. 3 ust. 3 pkt 2, obliczonej dla danego systemu ciepłowniczego, powiększonej o średnią stawkę opłat za usługi przesyłowe w tym systemie ciepłowniczym, albo

2)ceny dostawy ciepła obliczonej na podstawie stosowanej taryfy dla ciepła lub cennika w danym systemie ciepłowniczym

- przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1 i 2, stosuje w rozliczeniach z odbiorcami, o których mowa w art. 4 ust. 1, w tym okresie rozliczeniowym cenę najniższą z określonych w pkt 1 i 2.

Zgodnie z art. 12aa ust. 1 pkt 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach:

Za okres od dnia 1 lipca 2024 r. do dnia 30 czerwca 2025 r. przedsiębiorstwu energetycznemu:

którym mowa w art. 3b ust. 1, stosującemu maksymalną cenę dostawy ciepła dla odbiorców, o których mowa w art. 4 ust. 1, przysługuje wyrównanie w kwocie stanowiącej iloczyn różnicy między ceną dostawy ciepła wynikającą ze stosowanej taryfy tego przedsiębiorstwa i ceną wynikającą ze stosowania cen i stawek opłat wobec tych odbiorców, obliczoną zgodnie z art. 3b ust. 1 pkt 2 oraz ilości sprzedanego ciepła tym odbiorcom, w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym, powiększony o podatek od towarów i usług.

Na podstawie art. 12aa ust. 2 ustawy o szczególnych rozwiązaniach:

W przypadku, o którym mowa w art. 3b ust. 3, wyrównanie oblicza się jako iloczyn różnicy między ceną dostawy ciepła wynikającą ze stosowanej taryfy lub cennika przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w art. 3b ust. 1 i 2, i najniższą ceną, o której mowa w art. 3b ust. 3, oraz ilości sprzedanego ciepła odbiorcom, o których mowa w art. 4 ust. 1, w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym, powiększony o podatek od towarów i usług.

Jak stanowi art. 12aa ust. 3 ustawy o szczególnych rozwiązaniach:

Wyrównanie jest wypłacane za każdy miesiąc kalendarzowy stosowania maksymalnej ceny dostawy ciepła albo najniższej ceny, o której mowa w art. 3b ust. 3, na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w art. 3b ust. 1 i 2.

Zgodnie z art. 12aa ust. 4 ustawy o szczególnych rozwiązaniach:

Wysokość wyrównania w danym okresie rozliczeniowym oblicza przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w art. 3b ust. 1 i 2.

W myśl art. 12aa ust. 8 pkt 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach:

Wniosek o wypłatę wyrównania składa się do zarządcy rozliczeń - w przypadku przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w art. 3b ust. 1.

Stosownie do art. 12b ust. 1¹ pkt 1 o szczególnych rozwiązaniach:

Przedsiębiorstwo energetyczne uprawnione do otrzymania wyrównania, o którym mowa w art. 12aa ust. 1, składa do podmiotu wypłacającego wniosek o rozliczenie wyrównania, który uwzględnia rzeczywiste dane w każdej grupie taryfowej dotyczące ilości ciepła sprzedanego na potrzeby odbiorców ciepła, o których mowa w art. 4 ust. 1, za okres od dnia 1 lipca 2024 r. do dnia 31 grudnia 2024 r. - w terminie od dnia 1 kwietnia 2025 r. do dnia 15 maja 2025 r.

Jak stanowi art. 12b ust. 1b pkt 2 ustawy o szczególnych rozwiązaniach:

Przedsiębiorstwo energetyczne uprawnione do otrzymania wyrównania we wniosku o rozliczenie wyrównania za poszczególne okresy wskazuje kwotę podlegającą rozliczeniu stanowiącą różnicę między sumą miesięcznych obniżek udzielonych odbiorcom uprawnionym, dla poszczególnych miesięcy w każdej grupie taryfowej, a sumą wyrównań wypłaconych na rzecz tego przedsiębiorstwa dla danego okresu zgodnie z art. 12aa - za okres od dnia 1 lipca 2024 r. do dnia 30 czerwca 2025 r.

W myśl art. 12b ust. 2 ustawy o szczególnych rozwiązaniach:

Podmiot wypłacający dokonuje weryfikacji wyrównania należnego przedsiębiorstwu energetycznemu uprawnionemu do otrzymania wyrównania na podstawie wniosku o rozliczenie wyrównania i niezwłocznie informuje o jej wynikach Prezesa URE - w przypadku zarządcy rozliczeń.

Korekta podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 29a ust. 17 ustawy, jeżeli jest spowodowana przyczynami powstałymi już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to powinna zostać rozliczona w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna

Z przedstawionego przez Państwa stanu faktycznego oraz powołanych przepisów ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw wynika, że zostali Państwo zobowiązani do porównania 3 jednoskładnikowych cen dla każdego systemu ciepłowniczego (maksymalnej ceny dostawy ciepła określonej w art. 2 ust. 5c, średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, ceny dostawy ciepła obliczonej na podstawie taryfy dla ciepła w danym systemie) i następnie wprowadzenie do stosowania ceny najniższej z wskazanych powyżej.

Cena, która powinna zostać przez Państwa wprowadzona do stosowania jednoznacznie wynika z przepisów prawa. Zanegowanie przez Zarządcę Rozliczeń tej metodologii oznacza, że nie zastosowali Państwo ceny właściwej, którą powinni Państwo zastosować w momencie wystawienia faktur pierwotnych.

Z okoliczności, że Zarządca Rozliczeń dopiero na etapie złożonego przez Państwa wniosku rozliczeniowego zakwestionował metodologię wyliczenia ceny i jej wysokość, co spowodowało konieczność wystawienia faktur korygujących in plus nie można wywodzić, że przyczyna korekty powstała później i nie była możliwa do przewidzenia w momencie wystawienia faktur pierwotnych, a VAT w fakturach pierwotnych wystawionych od lipca do grudnia 2024 r. został przez Państwa wykazany w prawidłowej wysokości. Późniejsze wykrycie błędu w fakturze pierwotnej stanowi przyczynę zwiększenia podstawy opodatkowania rozliczanej w deklaracji podatkowej za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna.

Należy uznać, że podatek należny został przez Państwa - na ww. moment - zadeklarowany w nieprawidłowej wysokości. Zatem przyczyna wystawienia faktur korygujących istniała już w dacie wystawienia faktur pierwotnych.

W związku z powyższym należy uznać, że mamy do czynienia z sytuacją, w której przyczyna korekty istniała w dacie wystawienia faktur pierwotnych.

Jednocześnie zgodnie z uregulowaniami art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret drugi ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia m.in. usług - dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego. Zatem w tym przypadku należy przyjąć, że faktury korygujące wystawione przez Państwa do faktur pierwotnych w związku ze zmianą metodologii wyliczania ceny - zwiększających cenę powinny być uwzględniane w ewidencji i deklaracji VAT z mocą wsteczną, tj. w miesiącach, w których zostały ujęte faktury pierwotne.

Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.