Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 czerwca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Gmina (…) (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

W oparciu o art. 3 Specustawy Gmina dokonała centralizacji rozliczeń VAT Gminy i jej jednostek organizacyjnych i od 1 stycznia 2017 r. rozlicza się dla potrzeb VAT wspólnie ze swoimi jednostkami budżetowymi.

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm., dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

W strukturze organizacyjnej Gminy występuje m.in. Miejski Zarząd (…) (dalej: „MZ”) będący jednostką organizacyjną Gminy, działający w formie jednostki budżetowej.MZ

działa w szczególności na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tj. Dz. U. z 2024 r., poz. 1530 ze zm.).

Obecnie Gmina, za pośrednictwem MZ, realizuje zadania własne określone w art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy o samorządzie gminnym, w zakresie gminnych dróg, ulic, mostów, placów, organizacji ruchu drogowego oraz lokalnego transportu zbiorowego. W powyższym zakresie Gmina za pośrednictwem MZ planuje realizację zadania inwestycyjnego pn. „(…)” (dalej: „Inwestycja”). Realizacja przedmiotowego projektu współfinansowana jest / będzie ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu (…).

Gmina za pośrednictwem MZ, na poszczególnych etapach Inwestycji ponosi / planuje ponieść wydatki w szczególności dotyczące:

Rozbudowy Dynamicznej Informacji Pasażerskiej – w ramach tego dziania zostaną zamontowane dodatkowe tablice wyposażone w system dynamicznej informacji pasażerskiej na przystankach w celu ułatwienia korzystania z komunikacji miejskiej szczególnie osobom słabowidzącym. Będą to (…) tablice elektroniczne prezentujące rozkład jazdy autobusów komunikacji miejskiej w czasie rzeczywistym oraz bieżące komunikaty. Ponadto, niniejsze zadanie obejmować będzie wykonanie przyłączy do istniejących słupów oświetleniowych (dalej: „Rozbudowa Dynamicznej Informacji Pasażerskiej”);

Montażu wiat przystankowych - w ramach tego działania zostaną zamontowane wiaty przystankowe wyposażone w oświetlenie LED, gabloty informacyjne i wnętrza wiat. Część przystanków wyposażona dodatkowo zostanie w zieleń na tylnej ścianie wiaty (dalej: „Wiaty przystankowe”);

Montażu biletomatów – w ramach tego działania zostaną zamontowane biletomaty stacjonarne na przystankach. Biletomaty będą obsługiwać bilety papierowe jak również elektroniczne. Montaż ww. urządzeń rozszerzy sieć dystrybucji biletów oraz poprawi dostępność do usług przewozowych (dalej: „Biletomaty”);

Zakupu taboru autobusowego – w ramach tego działania zostanie zakupionych (…) sztuk autobusów klasy (…) o długości ok. (…) m z napędem elektrycznym oraz ładowarek zajezdniowych. Autobusy zostaną wyposażone w baterie o zwiększonej pojemności, które dadzą możliwość obsługi linii bez konieczności doładowania baterii pomiędzy kursami, ponieważ ładowanie odbywać się będzie tylko w zajezdni. Autobusy będą (…), zostaną wyposażone w udogodnienia dla osób niepełnosprawnych lub niedowidzących poprzez montaż systemów głosowych i wizualnych zapowiedzi przystanków. Oprócz powyższego autobusy zostaną wyposażone w tablice kierunkowe zewnętrzne typu (…), których intensywność (…) będzie dostosowana do natężenia światła zewnętrznego. Ponadto urządzenia systemu karty miejskiej umożliwią zakup biletu przy użyciu karty płatniczej (dalej: „Tabor autobusowy”);

Karty Miejskiej w telefonie – w ramach tego działania zostanie opracowana aplikacja na telefony, której funkcjonalność pozwoli na zakup biletów na komunikację miejską i strefę płatnego parkowania przy użyciu telefonu komórkowego. Dodatkowo w aplikacji wprowadzony zostanie serwis informacyjny z zakresu komunikacji miejskiej. System centralny zarządzania aplikacją rozsyłać będzie komunikaty dotyczące bieżącego funkcjonowania komunikacji. W ramach tego działania wszystkie autobusy zostaną wyposażone w urządzenia pokładowe z nowymi (…) obsługującymi system dynamicznej informacji pasażerskiej i karty miejskiej, w tym zakup biletu przy użyciu katy płatniczej. Zakupione zostaną również czytniki kontrolerskie, jak zakupione zostanie oprogramowanie i infrastruktura informatyczna oraz niezbędne urządzenia (dalej: „Karta Miejska”);

Budowy kanalizacji deszczowej (dalej: „Kanalizacja deszczowa”) - dalej łącznie jako: „Projekt”.

Jednocześnie Gmina pragnie wskazać, że za pośrednictwem MZ ponosi / planuje ponieść również wydatki dotyczące:

W ramach Etapu I Inwestycji:

Infrastruktury przystankowej, w tym:

Montaż koszy do (…);

Przebudowa pętli autobusowych – (…);

Budowa punktów (…);

Węzeł przesiadkowy (…);

Węzeł przesiadkowy (…);

Przebudowa zatok i peronów przystankowych –  (…);

Systemu Inteligentnych Systemów Transportowych, w tym:

Budowa Inteligentnych Systemów Transportowych na terenie Gminy – w zakresie  (…);

Inteligentne Systemy Transportowe – w zakresie (…);

Ścieżek (…), ciągów (…), parkingów (…), w tym:

Budowa parkingów (…);

Przebudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Przebudowa ul. (…);

Przebudowa ul. (…);

Przebudowa ul. (…);

Przebudowa ul. (…);

Przebudowa ul. (…);

Rozbiórka i budowa kładki dla pieszych (…);

Budowa nowej kładki dla pieszych (…);

Rozbudowa ul. (…);

Przebudowa ul. (…).

W ramach Etapu II Inwestycji:

Infrastruktury przystankowej, w tym:

Przebudowa zatok autobusowych – w zakresie (…);

Przebudowa peronów przystankowych – w zakresie (…)

Węzeł przesiadkowy - (…);

Rozbudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Ścieżek (…), ciągów (…), parkingów (…), w tym:

Rozbudowa drogi (…);

Rozbudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Rozbudowa drogi (…);

Przebudowa drogi (…);

Strefy Płatnego Parkowania, w tym:

Rozbudowa Strefy Płatnego Parkowania w zakresie: (...).

Przy czym Gmina wyraźnie wskazuje, że przedmiotem niniejszego wniosku są wyłącznie wydatki związane z Rozbudową Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montażem Biletomatów, zakupem Taboru autobusowego, Kartą Miejską, montażem Wiat przystankowych oraz budową Kanalizacji deszczowej.

Pozostałe wydatki związane z Inwestycją były przedmiotem odrębnego wniosku, na skutek którego na rzecz Gminy została wydana pozytywna interpretacja indywidualna z dnia 29 stycznia 2025 r., znak: (…) w zakresie braku prawa do odliczenia VAT naliczonego. W konsekwencji czego wydatki te nie są przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.

W tym miejscu Gmina wskazuje, że posiada obiektywną możliwość bezpośredniego przyporządkowania ponoszonych / planowanych do poniesienia wydatków pomiędzy realizowane w ramach Inwestycji rodzaje etapów i podzadania, w tym w szczególności ma możliwość odrębnego przyporządkowania wydatków na poszczególne elementy Projektu.

Ponoszone / planowane do poniesienia w ramach Projektu wydatki są / będą dokumentowane wystawianymi na Gminę przez dostawców / usługodawców fakturami VAT, na których Gmina jest / będzie oznaczona jako nabywca przedmiotowych towarów i usług, w tym z podaniem NIP Wnioskodawcy.

W tym miejscu Gmina wskazuje, że infrastruktura powstała w zakresie Rozbudowy Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montażu Biletomatów oraz Karty Miejskiej będzie wykorzystywana przez MZ wyłącznie na cele działalności gospodarczej związanej organizacją transportu miejskiego (świadczenie odpłatnych usług przewozu) i nie będzie wykorzystywana do żadnych innych celów (w tym w szczególności celów innych niż działalność gospodarcza). W tym zakresie, Gmina zamierza wykorzystywać przedmiotową infrastrukturę do świadczenia odpłatnych usług przewozu. Gmina wskazuje, że w przeszłości uzyskała interpretację indywidualną DKIS z dnia (…) 2019 r. znak: (…) potwierdzającą pełne prawo do odliczenia VAT od analogicznych wydatków ponoszonych przez Gminę na infrastrukturę wchodzącą w skład komunikacji miejskiej, która to infrastruktura wykorzystywana jest wyłącznie do działalności gospodarczej.

Dodatkowo Gmina wskazuje, że Wiaty przystankowe, które zostaną zakupione i zamontowane w ramach Projektu będą wykorzystywane przez MZ zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej (czynności opodatkowanych VAT), jak i do działalności innej niż gospodarcza (poza VAT). W konsekwencji, w ocenie Gminy nie ma możliwości bezpośredniego przyporządkowania wydatków inwestycyjnych ponoszonych / zaplanowanych do poniesienia na montaż Wiat przystankowych do konkretnego rodzaju działalności (opodatkowanej VAT lub niepodlegającej VAT).

Ponadto, w tym miejscu Gmina wskazuje, że na terenie Gminy funkcjonuje spółka prawa handlowego A. sp. z o. o. (dalej: „Spółka”), której jedynym udziałowcem jest Gmina. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. prowadzenie gospodarki wodociągowo-kanalizacyjnej na terenie Gminy, w tym realizacja zadań związanych z obsługą i eksploatacją kanalizacji deszczowej.

Gmina wskazuje, że zgodnie z przyjętym na terenie Gminy schematem prowadzenia gospodarki wodociągowo-kanalizacyjnej (tj. prowadzenie jej przez Spółkę), w tym podejmowaniem przez Spółkę działań związanych z ciągłym i systematycznym zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie świadczenia usług dostawy wody / odbioru ścieków, jak również działań związanych z usuwaniem wód opadowych i roztopowych na terenie Gminy, Gmina za pośrednictwem MZ zamierza wnieść do Spółki w drodze aportu Kanalizację deszczową realizowaną w ramach Projektu po oddaniu jej do użytkowania.

Ponadto, Gmina wskazuje, że w przeszłości dokonywała już transakcji aportu na rzecz Spółki, obejmujących m.in. infrastrukturę wodociągowo-kanalizacyjną oraz deszczową, w zakresie której Gmina uzyskała interpretację indywidualną DKIS z dnia (…) 2020 r., sygn. (…), potwierdzającą pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Jednocześnie Gmina wskazuje, że bezpośrednio po nabyciu Tabor Autobusowy zostanie odpłatnie udostępniony przez MZ na rzecz Spółki na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy. W tym zakresie Gmina wskazuje, że kwota czynszu dzierżawnego z tytułu ww. umowy zostanie ustalona w oparciu o stawkę amortyzacyjną dla przedmiotu dzierżawy.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Na terenie funkcjonuje spółka prawa handlowego B. sp. z o. o. (dalej: „MPK” lub „Spółka MPK”), której jedynym udziałowcem jest Gmina. MPK jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności MPK jest m.in. transport lądowy oraz rurociągowy.

Tabor Autobusowy bezpośrednio po nabyciu zostanie odpłatnie udostępniony przez Gminę za pośrednictwem MZ na rzecz Spółki MPK na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy.

Powyższa zmiana w zakresie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego nie wpływa na stanowisko Gminy przedstawione w złożonym Wniosku.

Tym samym udzielając odpowiedzi na pytania Organu zawarte w Wezwaniu w zakresie dzierżawy Taboru Autobusowego Gmina odnosi się wyłącznie do dzierżawy na rzecz Spółki MPK.

W zakresie aportu Kanalizacji deszczowej do Spółki:

Gmina wskazuje, że kanalizacja deszczowa, którą Gmina zamierza wnieść aportem do Spółki będzie stanowiła budowlę w myśl ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418).

Gmina planuje dokonać rozliczenia omawianej transakcji aportu Kanalizacji deszczowej do Spółki w taki sposób, że wynagrodzenie otrzymane przez Gminę w związku z aportem składało się będzie w części z otrzymanych udziałów w kapitale zakładowym Spółki (ogółu praw i obowiązków przysługujących ich posiadaczowi), a w części ze środków pieniężnych odpowiadających wartości podatku VAT należnego po stronie Gminy związanego z aportem (a nie w całości z otrzymanych udziałów w odpowiedniej wartości).

W szczególności, zgodnie z przyjętym rozliczeniem:

·kwota netto otrzymana przez Gminę w związku z aportem stanowić będzie wartość otrzymanych przez Gminę udziałów w kapitale zakładowym Spółki. Kwota ta odpowiadać będzie zasadniczo wartości netto składników majątkowych (materialnych) wchodzących w skład Kanalizacji deszczowej, która zostanie wniesiona przez Gminę w formie wkładu niepieniężnego (aportu), przy czym z uwagi na charakter transakcji wniesienia wkładu niepieniężnego łączna wartość otrzymanych przez Gminę udziałów będzie to wielokrotność wartości nominalnej pojedynczego udziału. Kwota ta nie obejmie zatem naturalnie występującej różnicy pomiędzy dokładną wartością netto ww. składników aportu a sumą otrzymanych udziałów – tj. niepodzielnej reszty mniejszej od pojedynczego udziału, która to kwota zostanie przeznaczona na kapitał zapasowy Spółki, natomiast

·kwota VAT należnego z tytułu omawianej transakcji, wynikająca z odpowiedniej faktury VAT wystawionej przez Gminę, uregulowana zostanie przez Spółkę na rzecz Gminy w formie pieniężnej.

Odpowiednie postanowienia określające wartość przedmiotu aportu oraz należne wynagrodzenie Gminy zostaną zawarte w szczególności w umowie dotyczącej przeniesienia własności ww. składników majątkowych przez Gminę na rzecz Spółki (tzw. umowa aportowa albo inny dokument o podobnym charakterze np. akt notarialny), który zostanie zawarty zgodnie z obowiązującymi na terenie Gminy aktami prawa miejscowego (w szczególności zgodnie z uchwałą nr (…) Rady Miejskiej w (…) w sprawie określenia zasad wnoszenia, cofania i zbywania przez (…) Miasta (…) udziałów lub akcji Gminy Miasta (…) w spółkach prawa handlowego).

W konsekwencji, wysokość zapłaty za wniesienie aportem Kanalizacji deszczowej przez Gminę na rzecz Spółki w postaci udziałów będzie wynikała z umowy pomiędzy Gminą a Spółką i będzie ona odpowiadała wartości netto przedmiotu aportu. Niemniej jednak, na moment sporządzania niniejszej odpowiedzi na Wezwanie Gmina pragnie wskazać, że nie ma możliwości określenia całkowitej wartości aportu z uwagi na fakt, iż w chwili obecnej Inwestycja jest dopiero na początkowym etapie i Gmina nie jest w posiadaniu stosownej dokumentacji takiej jak np. kosztorys inwestorski, pozwalający chociażby określenie szacunkowej wartości planowanej transakcji aportu.

Gmina wskazuje, że Spółka nie będzie zobligowana do jakiegokolwiek innego świadczenia względem Gminy (np. dopłaty w gotówce).

W zakresie dzierżawy Taboru Autobusowego do Spółki:

Gmina zauważa, iż w złożonym Wniosku wskazała, że bezpośrednio po nabyciu Tabor Autobusowy zostanie odpłatnie udostępniony przez MZ na rzecz Spółki na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy.

W tym miejscu, Gmina jeszcze raz podkreśla, że zgodnie z powyższym doprecyzowaniem w niniejszej odpowiedzi na Wezwaniu Organu, Tabor Autobusowy bezpośrednio po nabyciu zostanie odpłatnie udostępniony przez Gminę za pośrednictwem MZ na rzecz Spółki MPK na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy.

Zgodnie ze wskazaniem przez Gminę we Wniosku, przedmiotem umowy dzierżawy Gminy ze Spółką MPK w zakresie Taboru Autobusowego będą składniki majątku składające się z zakupionych (…) autobusów oraz stacji do ładowania autobusów.

Gmina wskazuje, że planowana wartość przedmiotu dzierżawy (tj. Taboru Autobusowego) na rzecz Spółki MPK na chwilę obecną wyniesie ok. (…) zł brutto (w tym ok. (…) zł netto oraz ok. (…) zł VAT naliczonego).

W tym miejscu Gmina również informuje, że powyższa kwota brutto w 85% zostanie sfinansowana ze środków zewnętrznych, zaś 15% wartości będzie stanowić wkład własny Gminy.

Gmina informuje, że w Spółce MPK posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym. Ponadto, Spółka MPK na terenie Gminy funkcjonuje od lat i wykonuje działalność w zakresie świadczenia usług przewozów miejskich na jej terenie. W tym zakresie Spółka MPK ma podpisaną z Gminą umowę powierzenia na świadczenie usług przewozów miejskich.

Gmina wskazuje, że to Spółka MPK posiada zasoby organizacyjne, kadrowe i techniczne, aby zapewnić odpowiedni poziom świadczenia usług w zakresie komunikacji miejskiej na terenie Gminy. Gmina nie dysponuje obecnie takimi zasobami i bez istotnych zmian organizacyjnych oraz dodatkowych obciążeń finansowych nie byłaby w stanie zapewnić porównywalnego poziomu świadczenia ww. usług. Współpraca ze Spółką MPK pozwala zatem Gminie m.in. na racjonalizację kosztów, korzyści organizacyjne, a także podniesienie efektywności wykorzystania należącej do niej infrastruktury w zakresie komunikacji miejskiej (w tym np. zwiększenie dostępności ww. usług).

Z uwagi na powyższe, naturalnym wyborem Gminy jest wybór Spółki MPK jako dzierżawcy Taboru Autobusowego, która to została utworzona w celu świadczenia usług przewozów miejskich.

Gmina informuje, że planowana umowa dzierżawy Taboru Autobusowego zostanie zawarta ze Spółką MPK na okres 5 lat. Jednocześnie, w chwili obecnej Gmina nie wyklucza, wraz z końcem obowiązywania ww. umowy dzierżawy, zawarcie aneksu wydłużającego okres trwania przedmiotowej umowy.

Zamiarem Gminy jest odpłatne udostępnianie Taboru Autobusowego na rzecz Spółki MPK.

Gmina wskazuje, że wysokość wynagrodzenia należnego Gminie z tytułu dzierżawy Taboru Autobusowego (czynszu dzierżawnego) zostanie skalkulowana w oparciu o właściwą stawkę amortyzacji dla tego typu infrastruktury. W tym zakresie, Gmina dla przedmiotu dzierżawy zamierza stosować liniową stawkę amortyzacji ustaloną zgodnie ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.).

Zgodnie z załącznikiem nr 1 do ww. ustawy, stanowiącym wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych, właściwą stawką amortyzacji dla Taboru Autobusowego będzie pozycja 07 symbol KŚ 744 – autobusy i autokary, wynosząca 20%.

W konsekwencji, zakładając, że ostateczna wartość Taboru Autobusowego wyniesie (…) zł brutto, skalkulowana kwota rocznego czynszu dzierżawnego w oparciu o stawkę amortyzacji wyniesie ok. (…) tys. zł brutto (w tym ok. (…) zł netto + (…) tys. zł VAT). Jednocześnie, w perspektywie miesięcznej kwota czynszu dzierżawnego w oparciu o stawkę amortyzacji wyniesie ok. (…) zł brutto (w tym ok. (…) zł netto + (…) zł VAT).

Mając na uwadze powyższe, czynsz dzierżawny w skali roku będzie wynosił 20% wartości wydatków poniesionych na nabycie Taboru autobusowego będącego przedmiotem umowy dzierżawy, a tym samym umożliwi zwrot wydatków poniesionych na Tabor Autobusowy w ciągu 5 lat od zawarcia umowy dzierżawy Gminy ze Spółką MPK.

Gmina poniżej przedstawia stosunek wartości czynszu z tytułu dzierżaw Taboru Autobusowego do kwoty wydatków poniesionych na jego nabycie w skali roku, o który prosił Organ:

((…) zł brutto / (…) zł brutto) x 100% = 20%

Gmina wskazuje, że wynagrodzenie jej należne z tytułu dzierżawy Taboru Autobusowego będzie skalkulowane z uwzględnieniem realiów rynkowych. Ponadto, przy ustalaniu kwoty czynszu Gmina będzie brała pod uwagę takie czynniki jak m.in. wysokość poniesionych nakładów, okres zwrotu inwestycji, jak również stawkę amortyzacji.

Koszty utrzymania w odpowiednim stanie technicznym Taboru Autobusowego pokrywała będzie Spółka MPK. Ponadto, odpowiednie postanowienia w tym zakresie zostaną zawarte w umowie dzierżawy między Gminą a Spółką MPK.

Gmina informuje, że każda pozycja po stronie dochodów jest znacząca dla Gminy, w tym przyszłe wynagrodzenie z tytułu dzierżawy Taboru Autobusowego należne od Spółki MPK. Gmina zwraca przy tym uwagę, że jest to pojęcie niedookreślone i do tego subiektywne, a posługiwanie się takimi określeniami w postępowaniu o wydanie interpretacji wydaje się niewłaściwe.

Gmina zwraca uwagę, że uzyskuje/będzie uzyskiwać dochody również z tytułu wykonania innych licznych zadań własnych (m.in. subwencje oświatowe czy dochody uzyskane z podatków lokalnych). W związku z tym dochody, które będą uzyskiwane przez Gminę z jednego z segmentów jej działalności, jakim jest dzierżawa Taboru Autobusowego na rzecz Spółki MPK, stanowić będą część składową uzyskiwanego przez Gminę obrotu (dochodu).

Jednocześnie Gmina szacuje, że dochody z tytułu umowy dzierżawy Taboru Autobusowego w skali roku w stosunku do planowanych dochodów ogółem / dochodów własnych Gminy mogą wynieść ok. (…) %.

Zgodnie z powyższym wskazaniem przez Gminę w łącznej odpowiedzi na pytania nr 5, 6, 7 i 8 niniejszego Wezwania, Gmina pragnie jeszcze raz podkreślić, że odnośnie do przedmiotu dzierżawy zamierza stosować stawkę amortyzacji wynoszącą 20%, przewidzianą dla autobusów i autokarów pod pozycją 07 symbol KŚ 744 załącznika nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Gmina wskazuje, że od momentu zakończenia inwestycji oraz po przekazaniu na podstawie umowy dzierżawy Taboru Autobusowego na rzecz Spółki MPK Tabor Autobusowy będzie wykorzystywany wyłącznie przez Spółkę MPK.

W konsekwencji, Gmina lub jej jednostki organizacyjne nie będą korzystały z Taboru Autobusowego w żadnym zakresie.

Pytania

1.Czy w związku z zamiarem wykorzystywania wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT wydatków inwestycyjnych ponoszonych / zaplanowanych do poniesienia na Rozbudowę Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montaż Biletomatów oraz Kartę Miejską w ramach Inwestycji, Gminie przysługuje / będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu tych wydatków inwestycyjnych?

3.Czy w związku z zamiarem wykorzystywania przez MZ Wiat Przystankowych jednocześnie do działalności gospodarczej (opodatkowanej VAT) oraz do działalności innej niż gospodarcza (poza VAT), przy jednoczesnym braku możliwości bezpośredniego przyporządkowania wydatków inwestycyjnych do działalności gospodarczej i innej niż gospodarcza w odniesieniu do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych ponoszonych / zaplanowanych do poniesienia na zakup i montaż Wiat przystankowych w ramach Inwestycji, Gmina powinna zastosować prewspółczynnik właściwy dla tejże jednostki organizacyjnej, która będzie wykorzystywała Wiaty przystankowe, które powstaną w ramach Inwestycji, wyliczony zgodnie z Rozporządzeniem na podstawie danych właściwych dla ww. jednostki organizacyjnej?

4.Czy w związku z odpłatnym udostępnieniem przez Gminę za pośrednictwem MZ na rzecz Spółki Taboru Autobusowego w drodze umowy dzierżawy, Gminie przysługuje / będzie przysługiwało pełne prawo od odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych / zaplanowanych do poniesienia na Tabor Autobusowy?

Państwa stanowisko w sprawie

1.W związku z zamiarem wykorzystywania wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT wydatków inwestycyjnych ponoszonych / zaplanowanych do poniesienia na Rozbudowę Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montaż Biletomatów oraz Kartę Miejską w ramach Inwestycji, Gminie przysługuje / będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu tych wydatków inwestycyjnych.

3.W związku z zamiarem wykorzystywania przez MZ Wiat przystankowych jednocześnie do działalności gospodarczej (opodatkowanej VAT) oraz do działalności innej niż gospodarcza (poza VAT), przy jednoczesnym braku możliwości bezpośredniego przyporządkowania wydatków inwestycyjnych do działalności gospodarczej i innej niż gospodarcza w odniesieniu do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych ponoszonych / zaplanowanych do poniesienia na zakup i montaż Wiat przystankowych w ramach Inwestycji, Gmina powinna zastosować prewspółczynnik właściwy dla tejże jednostki organizacyjnej, która będzie wykorzystywała Wiaty przystankowe, które powstaną w ramach Inwestycji, wyliczony zgodnie z Rozporządzeniem na podstawie danych właściwych dla ww. jednostki organizacyjnej.

4.W związku z odpłatnym udostępnieniem przez Gminę za pośrednictwem MZ na rzecz Spółki Taboru Autobusowego w drodze umowy dzierżawy, Gminie przysługuje / będzie przysługiwało pełne prawo od odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych / zaplanowanych do poniesienia na Tabor Autobusowy.

Ad 1

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści tej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, należy każdorazowo rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

  • zostały nabyte przez podatnika tego podatku,
  • pozostają one w związku z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych, a także,
  • czy w przedmiotowej sytuacji nie występują przesłanki negatywne uregulowane w art. 88 ustawy o VAT oraz ograniczenia prawa do pełnego odliczenia VAT wymienione w treści art. 86 ust. 2a‑2h, 90 i 91 tejże ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W zaistniałej sytuacji niewątpliwie ponoszone / zaplanowane do poniesienia przez Gminę za pośrednictwem MZ wydatki w zakresie Rozbudowy Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montażu Biletomatów oraz Karty Miejskiej będące przedmiotem Inwestycji będą niezbędne do tego, aby Gmina poprzez MZ mogła świadczyć usługi przewozowe. Usługi te, jak Gmina wykazała powyżej, będą czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT i niekorzystającymi ze zwolnienia z tego podatku. Jednocześnie, wydatki w zakresie Rozbudowy Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montażu Biletomatów oraz Karty Miejskiej będące przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację nie będą wykorzystywane do żadnych innych celów (w tym w szczególności celów innych niż działalność gospodarcza), które to czynności należałoby potraktować, zdaniem Gminy, jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT.

W konsekwencji, w opinii Gminy, z uwagi na fakt, iż pomiędzy wydatkami ponoszonymi / zaplanowanymi do poniesienia na Rozbudowę Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montaż Biletomatów oraz Kartę Miejską związanymi z infrastrukturą komunikacji miejskiej realizowaną w ramach Inwestycji, będzie istniał ścisły związek z wykonywanymi przez Gminę na podstawie umów cywilnoprawnych czynnościami opodatkowanymi VAT, tj. świadczonymi przez Gminę za pośrednictwem MZ usługami przewozowymi, Gminie przysługuje / będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych dokumentujących wydatki ponoszone / zaplanowane do poniesienia w tym zakresie.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w wydanej na jej rzecz interpretacji indywidualnej DKIS z dnia (…) 2019 r. znak: (…), w której Organ stwierdził, że „(…) Gmina ma/będzie miała pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od Wydatków bieżących i inwestycyjnych związanych wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych, tj. zakupem i świadczeniem usług publicznych transportu zbiorowego w zakresie komunikacji miejskiej, zakupem biletomatów oraz kosztami ich bieżącego serwisu, remontu i utrzymania, zakupem druków biletowych dla potrzeb komunikacji miejskiej, zakupem, utrzymaniem i serwisem tablic Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, zakupem kart miejskich i formularzy kontrolek używanych przez kontrolerów komunikacji miejskiej, zakupem formularzy wezwań do zapłaty używanych przez kontrolerów komunikacji miejskiej, wykonaniem corocznego audytu rekompensaty związanej ze świadczeniem usługi transportu zbiorowego, utrzymaniem punktów sprzedaży biletów (energia, woda, remonty).”

Ponadto, analogiczne stanowisko do sytuacji Gminy zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 13 listopada 2023 r. znak: 0113-KDIPT1-3.4012.547.2023.2.OS, w której DKIS wskazał, że „(…) w stosunku do wydatków poniesionych na dostawę systemu informacji pasażerskiej (...), systemu organizacji i zarządzania ruchem, dostawę i montaż wiat wraz z wyposażeniem dostawę i montaż wyposażenia dla (...) parkingów „(...)” dla (...) miejsc parkingowych łącznie oraz dostawę ekologicznych autobusów – (...) szt. wraz z wyposażeniem, warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będą spełnione, ponieważ ww. wydatki będą związane wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Miastu będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących te wydatki”.

Gmina zaznacza, że stanowisko odmienne od przedstawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) oraz polskich sądów administracyjnych.

Przykładowo, Gmina przytacza orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, iż „Prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”.

Zdaniem Gminy, nie powinna być ona traktowana inaczej / mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów / usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Skoro Gmina jako czynny podatnik VAT, zobowiązana jest uiszczać VAT należny z tytułu świadczonych usług, powinna ona mieć prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość ich świadczenia.

Należy również zaznaczyć, iż fakt dokonania przez Gminę centralizacji rozliczeń VAT Gminy i jej jednostek organizacyjnych nie ma wpływu w opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym na zakres prawa do odliczenia, gdyż Gmina będzie wykorzystywała infrastrukturę powstałą w ramach poniesionych / zaplanowanych do poniesienia wydatków na Rozbudowę Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montaż Biletomatów oraz Kartę Miejską wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT w ramach działalności gospodarczej. Wykorzystywanie przez Gminę ww. infrastruktury wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT wyklucza konieczność zastosowania pre-współczynnika (art. 86 ust. 2a ustawy o VAT) z uwagi na fakt, iż Gmina nie będzie wykorzystywała jej do żadnych innych celów (działalność niepodlegająca VAT).

Powyższa okoliczność (wykorzystywanie infrastruktury, która powstanie w ramach wydatków na Rozbudowę Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montaż Biletomatów oraz Kartę Miejską wyłącznie do działalności opodatkowanej) wyklucza również konieczność zastosowania współczynnika VAT (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT), gdyż Gmina nie będzie wykorzystywała ww. infrastruktury do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe, Gminie będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków które są / będą ponoszone w zakresie Rozbudowy Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montażu Biletomatów oraz Karty Miejskiej, w ramach realizacji Inwestycji.

Mając na uwadze powyższe, Gmina stoi na stanowisku, iż w związku z zamiarem wykorzystywania wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT wydatków inwestycyjnych ponoszonych / zaplanowanych do poniesienia na Rozbudowę Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montaż Biletomatów oraz Kartę Miejską w ramach Inwestycji, Gminie przysługuje / będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu tych wydatków inwestycyjnych zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad 3

Jak wskazała Gmina w uzasadnieniu do pytania nr 1, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku VAT, w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tj. z czynnościami, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zdaniem Gminy, ww. przesłanka w odniesieniu do Wiat przystankowych zostanie spełniona, a tym samym Gmina będzie miała możliwość odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków, które są / będą ponoszone w zakresie montażu ww. wiat. Jednakże, z uwagi na fakt, że Wiaty przystankowe będą przez Gminę za pośrednictwem MZ wykorzystywane jednocześnie do czynności podlegających opodatkowaniu VAT oraz czynności pozostających poza zakresem regulacji ustawy VAT, a Gmina nie będzie w stanie dokonać tzw. alokacji bezpośredniej (przyporządkowania ponoszonych wydatków do poszczególnych rodzajów wykonywanej działalności, tj. do czynności opodatkowanych VAT lub niepodlegających ustawie o VAT), Gmina nie będzie mogła odliczyć całego VAT naliczonego z przedmiotowych wydatków, a wyłącznie jego część.

W świetle art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie zaś do art. 86 ust 2b ustawy o VAT, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Art. 86 ust. 22 ustawy o VAT precyzuje, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzonej działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Dla jednostek samorządu terytorialnego sposób ten określony został w Rozporządzeniu. Zgodnie z § 3 ust. 1 Rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Przykładowo, dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego Rozporządzenie przewiduje sposób określenia proporcji według wzoru:

X= (A ×100)/(Dujst)

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

Dujst – dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Analogiczny sposób kalkulacji prewspółczynnika został przewidziany dla jednostek budżetowych. W ich przypadku prewspółczynnik ma być również określany metodą przychodową na podstawie § 3 ust. 3 Rozporządzenia.

Zgodnie z tym przepisem sposób określenia proporcji w przypadku jednostki budżetowej powinien zostać ustalony według wzoru:

X= (A ×100)/(D)

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D – dochody wykonane jednostki budżetowej.

Rozporządzenie wskazuje także sposób określenia proporcji przez samorządowe zakłady budżetowe. W świetle § 3 ust. 4 Rozporządzenia jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku zakładu budżetowego sposób ustalony według wzoru:

X= (A ×100)/(P)

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez zakład budżetowy, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

P – przychody wykonane zakładu budżetowego.

Co istotne, w celu określenia danych niezbędnych do wyliczenia prewspółczynnika według sposobu wynikającego z Rozporządzenia (odpowiednio dochody wykonane urzędu / jednostki budżetowej lub przychody wykonane zakładu budżetowego), prawodawca odwołuje się do treści ustawy o finansach publicznych. Stosownie zaś do zapisów ustawy o finansach publicznych, podstawą gospodarki finansowej zarówno jednostki budżetowej, jak i zakładu budżetowego jest roczny plan dochodów / przychodów i wydatków, czyli plan finansowy. Jednocześnie, przepisy gospodarki finansowej nie sprzeciwiają się wykorzystaniu wydatku przez inną jednostkę organizacyjną niż ta, która przewidziała ten wydatek w swoim planie finansowym i która faktycznie poniosła ten wydatek.

Ponadto, Gmina podkreśla, że przepisy ustawy o VAT dotyczące prewspółczynnika (przytoczone już powyżej art. 86 ust. 2a i 2b) wymagają, aby sposób określenia proporcji odpowiadał najbardziej specyfice prowadzonej działalności i dokonywanych nabyć. Od momentu scentralizowania rozliczeń VAT, działalność Gminy jako jednego podatnika obejmuje realizowane przez jednostki organizacyjne zadania publiczne, będące i niebędące działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT (czynności opodatkowane VAT i niepodlegające VAT). Zgodnie bowiem z art. 4 Specustawy, jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, po dokonaniu przez Gminę konsolidacji rozliczeń VAT, każda z jednostek organizacyjnych prowadzi część działalności gospodarczej Gminy (odpowiednio w swoim zakresie). Tym samym, prewspółczynnik stosowany do nabyć towarów i usług, które zostały przekazane jednostkom w celu wykonania tego fragmentu działalności będzie najbardziej odpowiadał specyfice wykonywanej przez podatnika działalności tylko w sytuacji, gdy zastosujemy prewspółczynnik tejże jednostki. W świetle powyższych przepisów prewspółczynnik ma na celu odzwierciedlenie faktycznego wykorzystania dokonanych zakupów, a w przypadku Inwestycji przekazanych jednostkom organizacyjnym, to te jednostki będą korzystały z wydatków, choć ponosi je Gmina.

Co więcej, prawodawca bezpośrednio w przepisach Rozporządzenia (§ 3 ust. 1 przytoczony powyżej) wskazał, że sposób określenia preproporcji określony w tym Rozporządzeniu ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Wnioskodawca zaznacza, że Minister Finansów podzielił stanowisko Gminy w wydanej 24 listopada 2016 r. broszurze informacyjnej „Centralizacja rozliczeń w podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego”. Zgodnie z treścią ww. broszury: „W przypadku gdy dokonywane zakupy (towarów i usług) będą służyć również działalności wykonywanej poza zakresem VAT a bezpośrednie przyporządkowanie tych zakupów w całości do działalności gospodarczej nie będzie możliwe, podatek do odliczenia od zakupów realizowanych w danej jednostce organizacyjnej ustala się z wykorzystaniem tzw. prewspółczynnika. Sposób (metodę) ustalania tego prewspółczynnika zasadniczo wybiera podatnik, jednakże w przypadku JST za najbardziej adekwatną uznano metodę „obrotowo- przychodową”, stosowaną dla każdej jednostki organizacyjnej odrębnie. Wyliczony dla jednostki organizacyjnej prewspółczynnik znajdzie zasadniczo zastosowanie do zakupów towarów i usług zarówno dokonywanych przez tą jednostkę organizacyjną, jak i JST, wykorzystywanych jednak przez tą jednostkę organizacyjną do ww. celów, tj. celów „mieszanych” (str. 25-26 broszury).

Z powyższego jasno zatem wynika, że jeżeli jednostka samorządu terytorialnego ponosi tzw. wydatki „mieszane”, to przy odliczeniu VAT naliczonego od tego typu nabyć zastosowanie powinien znaleźć prewspółczynnik właściwy dla jednostki organizacyjnej (wyliczony na podstawie danych właściwych dla jednostki organizacyjnej), która wykorzystuje te wydatki zarówno do działalności gospodarczej, jak i na potrzeby działalności innej niż gospodarcza. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, przez jednostkę wykorzystującą wydatki do celów „mieszanych” należy rozumieć jednostkę, której Gmina przekaże Wiaty przystankowe (która będzie zarządzać przedmiotową infrastrukturą) bez względu na formę przekazania.

Końcowo, Gmina zauważa, że organy podatkowe potwierdzają w licznych interpretacjach podatkowych wydawanych w ostatnim czasie w analogicznym stanie faktycznym, że jeżeli po scentralizowaniu rozliczeń jednostka samorządu terytorialnego realizuje inwestycje, które zamierza bezpłatnie przekazać swoim jednostkom organizacyjnym, które z kolei będą wykorzystywały te inwestycje zarówno dla celów realizacji działalności gospodarczej, jak i niegospodarczej, to w odniesieniu do tych wydatków związanych z tą inwestycją będzie mogła zastosować prewspółczynnik właściwy dla jednostki organizacyjnej, której została przekazana inwestycja.

Taki pogląd wyraził przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 sierpnia 2023 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.671.2018.10.MR, w której organ stwierdził, że „w przypadku nabycia towarów i usług w związku z realizacją inwestycji, która została przekazana zakładowi budżetowemu i wykorzystywana jest przez ten zakład do działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej z VAT) oraz do czynności pozostających poza działalnością gospodarczą (czynności niepodlegające VAT), Wnioskodawcy (Gminie) będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu tzw. prewspółczynnika obliczonego dla jednostki organizacyjnej Gminy, wykorzystującej zakupione towary i usługi. Ponadto, ponieważ nabywane towary i usługi dotyczące realizowanej inwestycji będą służyły w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych, jak również czynności zwolnionych od podatku, w sytuacji gdy nie będzie możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku, do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, Wnioskodawca (Gmina) jest obowiązany, do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy”.

Wnioskodawca wskazuje, iż powyższe stanowisko zostało zaprezentowane m.in. w:

  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 stycznia 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.709.2021.2.JJ,
  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 lipca 2022 r., sygn. 0114‑KDIP4-1.4012.245.2022.1.BS.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Gmina za pośrednictwem MZ ponosi / będzie ponosiła wydatki w zakresie montażu Wiat przystankowych w ramach Inwestycji, przy jednoczesnym braku możliwości bezpośredniego przyporządkowania ww. wydatków do działalności gospodarczej i innej niż gospodarcza, Wnioskodawca dokonując odliczenia VAT od tego typu wydatków powinien zastosować prewspółczynnik jednostki organizacyjnej Gminy, która wykorzystuje przedmiotową infrastrukturę powstałą w ramach Inwestycji.

Takie działanie Gminy znajduje pełne uzasadnienie w treści art. 7 ust. 1 i 2 Specustawy. Zgodnie z ww. regulacją w wypadku, kiedy Gmina wykonuje przy pomocy jednostki organizacyjnej czynności, w związku z którymi przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, proporcję oblicza się odrębnie dla każdej jednostki organizacyjnej zgodnie z przepisami ustawy o VAT.

Reasumując, w związku z zamiarem wykorzystywania przez MZ Wiat przystankowych jednocześnie do działalności gospodarczej (opodatkowanej VAT) oraz do działalności innej niż gospodarcza (poza VAT), przy jednoczesnym braku możliwości bezpośredniego przyporządkowania wydatków inwestycyjnych do działalności gospodarczej i innej niż gospodarcza w odniesieniu do odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych ponoszonych / zaplanowanych do poniesienia na zakup i montaż Wiat przystankowych w ramach Inwestycji, Gmina powinna zastosować prewspółczynnik właściwy dla tejże jednostki organizacyjnej, która będzie wykorzystywała Wiaty przystankowe, które powstaną w ramach Inwestycji, wyliczony zgodnie z Rozporządzeniem na podstawie danych właściwych dla ww. jednostki organizacyjnej.

Ad 4

Jak wskazała Gmina powyżej w uzasadnieniu do pytania nr 1 i 3, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku VAT, w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tj. z czynnościami, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Gmina wskazuje, iż w związku z planowanym odpłatnym udostępnieniem na podstawie umowy cywilnoprawnej (umowa dzierżawy) Taboru Autobusowego, który zostanie zakupiony w ramach Inwestycji, w ocenie Gminy przedmiotowy majątek będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym, powyższe przesłanki zostaną spełnione i w konsekwencji, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Gminie przysługuje / będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach VAT dokumentujących wydatki związane z zakupem Taboru Autobusowego.

Zdaniem Gminy, za bezsporny należy uznać fakt, iż wydatki inwestycyjne w przedmiotowym zakresie, jakie poniosła / będzie ponosiła Gmina, są związane z planowaną odpłatną usługą dzierżawy, która nie byłaby możliwa, gdyby Inwestycja nie została zrealizowana.

Jak zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego, Gmina za pośrednictwem MZ po zakupie Taboru Autobusowego odpłatnie udostępni ww. infrastrukturę na rzecz Spółki. W tym celu Gmina za pośrednictwem MZ zawrze umowę dzierżawy, w ramach której będzie pobierać od Spółki wynagrodzenie, którego wysokość zostanie skalkulowana przy uwzględnieniu wysokości odpisów amortyzacyjnych od ww. infrastruktury.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Gminy, przysługuje / będzie przysługiwało jej pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków, które zostały poniesione / zostaną poniesione na przedmiotowy majątek nabyty w ramach Inwestycji. Ponadto w przedmiotowym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym nie wystąpiła żadna z negatywnych przesłanek prawa do odliczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko znajduje przykładowo potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z dnia 17 kwietnia 2025 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.225.2025.3.MSU, w której Organ wskazał, iż „Ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usługi polegającej na dzierżawie autobusów wraz ze stacjami ładowania, za którą będziecie Państwo pobierać wynagrodzenie. W związku z czym, usługa ta nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT i w konsekwencji będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawione przez Państwa okoliczności sprawy wskazują, że wydatki poniesione w ww. projekcie na zadania takie jak:

·zakup autobusów zeroemisyjnych („elektryk” z ładowarką) ze stacją ładowania autobusów,

·budowa i modernizacja infrastruktury przystankowej, w tym instalacja nowych wiat i tablic elektronicznych z fotowoltaiką,

- będą wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT Miasta.

Zatem będzie Państwu przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT od ww. wydatków, skoro będą one związane wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Prawo to będzie przysługiwało Państwu pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy”.

Wnioskodawca wskazuje, iż powyższe stanowisko zostało zaprezentowane również m.in. w:

  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.604.2023.1.RMA,
  • interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 czerwca 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.113.2024.2.KK.

Ponadto, Gmina podkreśla, że stanowisko odmienne od przestawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. W tym miejscu, Gmina pragnie zwrócić uwagę na powyżej przytoczone również w uzasadnieniu do pytania nr 1 i 2 orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, iż: „Prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny”.

Zdaniem Gminy, nie powinna być ona traktowana inaczej / mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów / usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Skoro bowiem Gmina jako czynny podatnik VAT za pośrednictwem MZ, zobowiązana będzie uiszczać VAT należny z tytułu świadczonej na rzecz Spółki odpłatnej usługi udostępniania Taboru Autobusowego zakupionego w ramach Inwestycji na podstawie umowy dzierżawy, będzie miała ona jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość świadczenia tej usługi.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zamiarem świadczenia przez Gminę za pośrednictwem MZ odpłatnej usługi dzierżawy Taboru Autobusowego na rzecz Spółki, Gminie przysługuje / będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup Taboru Autobusowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775) – zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie określone warunki, tzn.:

  • odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz
  • towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zasada ta wyklucza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Wyjątki od tej zasady wskazano w art. 88 ustawy. Przepis ten określa przesłanki negatywne, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jeden z takich wyjątków określa art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, powinien spełnić również przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te są podatnikami VAT w przypadku wykonywanych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Rolę gminy szczegółowo określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.).

Art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Art. 7 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy o samorządzie gminnym:

2)gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;

4)lokalnego transportu zbiorowego.

Wskazali Państwo, że w Państwa strukturze organizacyjnej występuje m.in. Miejski Zarząd (…) (MZ) działający w formie jednostki budżetowej.

Obecnie za pośrednictwem MZ, planują Państwo realizację zadania inwestycyjnego pn. „(…)” (Inwestycja).

Na poszczególnych etapach Inwestycji ponoszą / planują Państwo ponieść m.in. wydatki dotyczące:

·Rozbudowy Dynamicznej Informacji Pasażerskiej – w ramach tego dziania zostaną zamontowane dodatkowe tablice wyposażone w system dynamicznej informacji pasażerskiej na przystankach w celu ułatwienia korzystania z komunikacji miejskiej szczególnie osobom słabowidzącym. Ponadto, zadanie obejmować będzie wykonanie przyłączy do istniejących słupów oświetleniowych (Rozbudowa Dynamicznej Informacji Pasażerskiej);

·Montażu biletomatów – w ramach tego działania zostaną zamontowane biletomaty stacjonarne na przystankach. Biletomaty będą obsługiwać bilety papierowe jak również elektroniczne. Montaż ww. urządzeń rozszerzy sieć dystrybucji biletów oraz poprawi dostępność do usług przewozowych (Biletomaty);

·Karty Miejskiej w telefonie – w ramach tego działania zostanie opracowana aplikacja na telefony, której funkcjonalność pozwoli na zakup biletów na komunikację miejską i strefę płatnego parkowania przy użyciu telefonu komórkowego. Dodatkowo w aplikacji wprowadzony zostanie serwis informacyjny z zakresu komunikacji miejskiej. System centralny zarządzania aplikacją rozsyłać będzie komunikaty dotyczące bieżącego funkcjonowania komunikacji. W ramach tego działania wszystkie autobusy zostaną wyposażone w urządzenia pokładowe z nowymi (…) obsługującymi system dynamicznej informacji pasażerskiej i karty miejskiej, w tym zakup biletu przy użyciu katy płatniczej. Zakupione zostaną również czytniki kontrolerskie, jak zakupione zostanie oprogramowanie i infrastruktura informatyczna oraz niezbędne urządzenia (Karta Miejska).

Posiadają Państwo obiektywną możliwość bezpośredniego przyporządkowania ponoszonych / planowanych do poniesienia wydatków pomiędzy realizowane w ramach Inwestycji rodzaje etapów i podzadań, w tym w szczególności mają Państwo możliwość odrębnego przyporządkowania wydatków na poszczególne elementy Inwestycji.

Ponoszone / planowane do poniesienia w ramach Inwestycji wydatki są / będą dokumentowane wystawianymi na Państwa przez dostawców / usługodawców fakturami.

Infrastruktura powstała w zakresie Rozbudowy Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montażu Biletomatów oraz Karty Miejskiej będzie wykorzystywana przez Państwa za pośrednictwem MZ wyłącznie na cele działalności gospodarczej związanej z organizacją transportu miejskiego (świadczenie odpłatnych usług przewozu) i nie będzie wykorzystywana do żadnych innych celów (w tym w szczególności do celów innych niż działalność gospodarcza). Zamierzają Państwo wykorzystywać przedmiotową infrastrukturę do świadczenia odpłatnych usług przewozu.

W pierwszej kolejności mają Państwo wątpliwości, czy przysługuje / będzie Państwu przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu tych wydatków inwestycyjnych ponoszonych / zaplanowanych do poniesienia na Rozbudowę Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montaż Biletomatów oraz Kartę Miejską w ramach Inwestycji w związku z zamiarem ich wykorzystywania wyłącznie do działalności opodatkowanej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku naliczonego jest wykorzystywanie nabywanych towarów i usług przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie spełniają / będą Państwo spełniać warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących realizacji Inwestycji w zakresie rozbudowy Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montażu Biletomatów oraz Karty Miejskiej. 

Zgodnie z Państwa wskazaniem infrastruktura powstała w zakresie Rozbudowy Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montażu Biletomatów oraz Karty Miejskiej będzie wykorzystywana przez Państwa za pośrednictwem MZ wyłącznie na cele działalności gospodarczej związanej z organizacją transportu miejskiego (świadczenie odpłatnych usług przewozu) i nie będzie wykorzystywana do żadnych innych celów (w tym w szczególności do celów innych niż działalność gospodarcza).

Tym samym, w analizowanej sprawie przysługuje / będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot podatku od wydatków ponoszonych / zaplanowanych do poniesienia dotyczących realizacji Inwestycji w zakresie rozbudowy Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montażu Biletomatów oraz Karty Miejskiej, ponieważ dla tych wydatków zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego (wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy), jaką jest związek nabywanych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Prawo do odliczenia przysługuje / będzie Państwu przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także prawa do odliczenia części podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych dotyczących zakupu i montażu Wiat przystankowych w związku z zamiarem ich wykorzystywania przez Państwa za pośrednictwem MZ jednocześnie do działalności gospodarczej (opodatkowanej VAT) oraz do działalności innej niż gospodarcza (poza VAT), przy jednoczesnym braku możliwości bezpośredniego przyporządkowania wydatków inwestycyjnych do poszczególnych rodzajów działalności.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Rozporządzenie:

1)określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;

2)wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

§ 2 pkt 8 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:

a)urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,

b)jednostkę budżetową,

c)zakład budżetowy.

§ 2 pkt 5 rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o urzędzie obsługującym jednostkę samorządu terytorialnego – rozumie się przez to urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, działający w formie samorządowej jednostki budżetowej.

W przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

§ 3 ust. 3 rozporządzenia:

Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100 / D

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D - dochody wykonane jednostki budżetowej.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego podatnik powinien w pierwszej kolejności przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy odlicza podatek naliczony w całości. Brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik powinien ustalić „sposób określenia proporcji” (prewspółczynnik), o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Zgodnie z Państwa wskazaniem Wiaty przystankowe, które zostaną zamontowane w ramach Inwestycji będą wykorzystywane przez Państwa za pośrednictwem MZ zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej (czynności opodatkowanych VAT), jak i do działalności innej niż gospodarcza (poza VAT).

Wskazali Państwo, że nie mają możliwości bezpośredniego przyporządkowania wydatków inwestycyjnych ponoszonych / zaplanowanych do poniesienia na montaż Wiat przystankowych do konkretnego rodzaju działalności (opodatkowanej VAT lub niepodlegającej VAT).

Jak już powyżej wskazano w sytuacji gdy przyporządkowanie wydatków do poszczególnych rodzajów działalności nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik powinien ustalić „sposób określenia proporcji” (prewspółczynnik), o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Jednocześnie Minister Finansów w ww. rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r. określił dla jednostek samorządu terytorialnego sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanych przez te jednostki działalności i dokonywanych przez nie nabyć.

Skoro Wiaty przystankowe będą służyły czynnościom opodatkowanym oraz niepodlegającym opodatkowaniu, w sytuacji gdy nie mają Państwo możliwości przypisania ponoszonych wydatków do jednego rodzaju działalności, przysługuje / będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia części podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na realizację Inwestycji dotyczących Wiat przystankowych przy zastosowaniu proporcji (prewspółczynnika) jednostki budżetowej MZ, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Mają Państwo także wątpliwości, czy w związku z odpłatnym udostępnieniem przez Państwa za pośrednictwem MZ na rzecz Spółki Taboru Autobusowego w drodze umowy dzierżawy, przysługuje / będzie przysługiwało pełne prawo od odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków inwestycyjnych poniesionych / zaplanowanych do poniesienia na Tabor Autobusowy.

Wskazali Państwo, że w ramach Inwestycji planują także zakup Taboru Autobusowego. W ramach tego działania zostanie zakupionych (…) sztuk autobusów klasy (…) o długości ok. (…) m z napędem elektrycznym oraz ładowarek zajezdniowych. Autobusy zostaną wyposażone w baterie o zwiększonej pojemności.

Na terenie Gminy funkcjonuje spółka prawa handlowego B. sp. z o. o. (Spółka MPK), której jedynym udziałowcem jest Gmina. Spółka MPK jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Spółki MPK jest m.in. transport lądowy oraz rurociągowy.

Tabor Autobusowy bezpośrednio po nabyciu zostanie odpłatnie udostępniony przez Państwa za pośrednictwem MZ na rzecz Spółki MPK na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy.

Kwota czynszu dzierżawnego z tytułu ww. umowy zostanie ustalona w oparciu o stawkę amortyzacyjną dla przedmiotu dzierżawy.

Posiadają Państwo w Spółce MPK 100% udziałów w kapitale zakładowym. Ponadto, Spółka na terenie Gminy funkcjonuje od lat i wykonuje działalność w zakresie świadczenia usług przewozów miejskich na jej terenie. W tym zakresie Spółka MPK ma podpisaną z Państwem umowę powierzenia na świadczenie usług przewozów miejskich.

Spółka MPK posiada zasoby organizacyjne, kadrowe i techniczne, aby zapewnić odpowiedni poziom świadczenia usług w zakresie komunikacji miejskiej na terenie Gminy.

Planowana umowa dzierżawy Taboru Autobusowego zostanie zawarta ze Spółką MPK na okres 5 lat. Jednocześnie, w chwili obecnej nie wykluczają Państwo wraz z końcem obowiązywania ww. umowy dzierżawy, zawarcia aneksu wydłużającego okres trwania tej umowy.

Wysokość wynagrodzenia należnego z tytułu dzierżawy Taboru Autobusowego (czynszu dzierżawnego) zostanie skalkulowana w oparciu o właściwą stawkę amortyzacji dla tego typu infrastruktury.

Czynsz dzierżawny w skali roku będzie wynosił 20% wartości wydatków poniesionych na nabycie Taboru Autobusowego będącego przedmiotem umowy dzierżawy, a tym samym umożliwi zwrot wydatków poniesionych na Tabor Autobusowy w ciągu 5 lat od zawarcia umowy dzierżawy ze Spółką MPK.

Koszty utrzymania w odpowiednim stanie technicznym Taboru Autobusowego pokrywała będzie Spółka MPK. Odpowiednie postanowienia w tym zakresie zostaną zawarte w umowie dzierżawy.

Od momentu zakończenia inwestycji oraz po przekazaniu na podstawie umowy dzierżawy Taboru Autobusowego na rzecz Spółki MPK będzie on wykorzystywany wyłącznie przez Spółkę.

Państwo i Państwa jednostki organizacyjne nie będą korzystały z Taboru Autobusowego w żadnym zakresie.

Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 i 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

6) towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii;

22) sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że z powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć TSUE.

W wyroku z 3 marca 1994 r. w sprawie C 16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden Trybunał zauważył, że:

„czynność podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

W wyroku z 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG, ECLI:EU:C:2011:700 Trybunał wskazał:

„(…) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT. 

W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKGKraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47).

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK i przytoczone orzecznictwo)”.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, czynności wykonywane w ramach zawartej umowy należy uznać za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Dana czynność (usługa) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym – w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i  obierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Dzierżawa jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przedmiotu dzierżawy przez dzierżawcę.

Zatem w odniesieniu do ww. czynności – odpłatnej dzierżawy autobusów oraz stacji ładowania na rzecz Spółki MPK, nie będą Państwo działać jako organ władzy publicznej i w konsekwencji nie  będą Państwo korzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. W analizowanym przypadku będą Państwo występować w roli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a ww. czynność – jako usługa zdefiniowana w art. 8 ust. 1 ustawy – będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W ustawie oraz w wydanych na jej podstawie aktach wykonawczych ustawodawca nie przewidział zwolnienia od podatku dla odpłatnej dzierżawy autobusów oraz stacji ładowania, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki podatku.

Zatem przysługuje / będzie Państwu przysługiwało pełne prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne poniesione i zaplanowane do poniesienia na zakup Taboru Autobusowego, ponieważ  nabędą Państwo autobusy i stacje ładowania w celu ich wykorzystywania do czynności opodatkowanych.

Przy czym prawo to przysługuje / będzie Państwu przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy pytań nr 1, 3 i 4 wniosku w zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu okoliczności sprawy.

W tym informacji, że infrastruktura powstała w zakresie Rozbudowy Systemu Dynamicznej Informacji Pasażerskiej, montażu Biletomatów oraz Karty Miejskiej będzie wykorzystywana przez Państwa za pośrednictwem MZ wyłącznie na cele działalności gospodarczej związanej z organizacją transportu miejskiego (świadczenie odpłatnych usług przewozu) i nie będzie wykorzystywana do żadnych innych celów (w tym w szczególności do celów innych niż działalność gospodarcza).

Ponadto w interpretacji przyjąłem jako element opisu sprawy, że Wiaty przystankowe będą wykorzystywane przez Państwa do prowadzenia działalności gospodarczej (czynności opodatkowanych podatkiem VAT), jak i do działalności innej niż gospodarcza (poza VAT). Dodatkowo nie mają / nie będą Państwo mieli możliwości bezpośredniego przyporządkowania wydatków inwestycyjnych ponoszonych / zaplanowanych do poniesienia na montaż Wiat przystankowych do konkretnego rodzaju działalności (opodatkowanej podatkiem VAT lub niepodlegającej opodatkowaniu).

W interpretacji przyjąłem także zgodnie z Państwa wskazaniem, że czynsz dzierżawny w skali roku będzie wynosił 20% wartości wydatków poniesionych na nabycie Taboru Autobusowego będącego przedmiotem umowy dzierżawy oraz że Tabor Autobusowy będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych (a nie np. do realizacji zadań własnych Gminy).

Interpretacja nie wywoła skutków prawnych, w szczególności gdy zostanie ustalone, że wysokość wynagrodzenia za świadczenie usług na podstawie umowy dzierżawy Taboru Autobusowego skalkulowana będzie na zbyt niskim poziomie, który uniemożliwi zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych bądź wydłuży okres zwrotu.

Interpretacja nie wywoła także skutków prawnych, jeśli poszczególne elementy Inwestycji nie będą wykorzystywane zgodnie z Państwa wskazaniem do czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu.

Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celnoskarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny od przedstawionego we wniosku opisu sprawy interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.