Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 27 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu sprzedaży udziałów w działkach niezabudowanych. Uzupełniła go Pani pismem z 8 sierpnia 2025 r. (wpływ 13 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wniosek składa Pani osobiście. Jest Pani osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, nieposiadającą statusu podatnika VAT, nieprowadzącą działalności rolniczej.

Jest Pani właścicielem niezabudowanej nieruchomości gruntowej, nabytej w przeszłości od majątku prywatnego.

Nabycie działki nie było związane z żadną działalnością zarobkową, ani gospodarczą, a poszczególne udziały w gruncie od momentu nabycia, pozostają składnikiem majątku osobistego.

Działka – grunt rolny niezabudowany, położony w (...), przy ulicy (...) o nr ewidencyjnym działki – 1 i 2 arkusz mapy (…) obręb (…) – (…) o pow. (…) m², dla której Sąd Rejonowy (...) Wydział (...) prowadzi księgę Wieczystą (...). Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ma znaczenie przemysłowe.

Na dzień złożenia wniosku działka pozostaje niezabudowana, ale posiada dostęp do mediów w drodze, przy czym nie wykonywała Pani przyłączy, ani żadnych prac uzbrojeniowych

Teren ten nie był także przedmiotem przekształceń, scalania, podziałów ani żadnych działań mających na celu zwiększenia jego atrakcyjności inwestycyjnej. Aktualnie działka jest poprzez dziką roślinność.

Jednakże jest planowana sprzedaż ww. gruntów na rzecz jednego nabywcy – przedsiębiorcy – dewelopera, który zamierza zrealizować na tym terenie inwestycję budowlaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie zintegrowanego planu inwestycyjnego.

Sprzedaż ma charakter incydentalny i jednostkowy.

W związku z powyższym zwraca się Pani z prośbą o potwierdzenie, czy planowana sprzedaż działki niezabudowanej – dokonana przez osoby fizyczne nieprowadzący działalności gospodarczej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).

Uzupełnienie wniosku

1.Na pytanie: Czy jest Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to z tytułu prowadzenia jakiej dokładnie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą, odpowiedziała Pani: „Nie jestem podatnikiem podatku od towarów i usług”.

2.Na pytanie: Sprzedaż, której działki jest przedmiotem Pani zapytania: działki nr 1, czy działki 2, czy obu tych działek?, odpowiedziała Pani: „Sprzedaż dotyczy działki 1 oraz działki 2”.

3.Na pytanie: Czy działki nr 1 i 2 stanowią Pani własność czy współwłasność? Jeśli jest Pani współwłaścicielem ww. działek, to jaki udział w działkach Pani posiada?, odpowiedziała Pani: „Działki 1 i 2 stanowią moją współwłasność, czyli jestem współwłaścicielem i posiadam udział (...) części”.

4.Na pytanie: Kiedy i w jaki sposób nabyła Pani działki nr 1 i 2 (zakup, darowizna, spadek, inny – jaki)?, odpowiedziała Pani: „Działki nr 1 i 2 dostałam w spadku po rodzicach zmarłych: ojciec zmarł w 1995, mama w roku 1999”.

5.Na pytanie: W jakim celu zostały nabyte przez Panią ww. działki? Proszę dokładnie wskazać, odpowiedziała Pani: „Dostałam w spadku”.

6.Na pytanie: Kiedy i w jaki sposób wykorzystywała i wykorzystuje Pani działkę/działki będącą/e przedmiotem wniosku? (…), odpowiedziała Pani: „Działki nie wykorzystywałam do żadnych celów i nic z nimi nie robiłam by wykorzystywać je do jakichkolwiek celów”.

7.Na pytanie:Czy była/jest Pani rolnikiem ryczałtowym w myśl art. 2 pkt 19 ustawy z 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy? odpowiedziała Pani: „Nie jestem rolnikiem ryczałtowym”.

8.Na pytanie: Czy wykorzystywała Pani działkę/działki, będącą/e przedmiotem sprzedaży, do działalności rolniczej? (…), odpowiedziała Pani: „Nie wykorzystywałam działki do sprzedaży zbiorów produktów rolnych i nie będę wykorzystywać produktów na własne potrzeby”.

9.Na pytanie: Czy ww. działka/działki od momentu nabycia do momentu jej/ich zbycia była/jest/będzie i/lub były/są/będą udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych? (…), odpowiedziała Pani: „Działki nr 1 i 2 nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilno-prawnych i nie są udostępniane żadnym osobom”.

10.Na pytanie: Kto i z czyjej inicjatywy wystąpił o uchwalanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działki/działek, będącej/ych przedmiotem wniosku? Co dokładnie wynika z tego planu? Czy z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że teren będący przedmiotem sprzedaży jest przeznaczony pod zabudowę?, odpowiedziała Pani: „Nie występowałam o uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego. Jest plan, ale nie mam wiedzy czy ktoś występował o uchwalenie planu zagospodarowania. Plan zagospodarowania – wiem, że jest, ale nigdy o niego nie zabiegałam”.

11.Na pytanie: Czy dla przedmiotowej/przedmiotowych działki/działek będzie wydane pozwolenie na budowę albo pozwolenie takie będzie wydane do momentu planowanej sprzedaży? Jeśli tak, to kto wystąpił albo wystąpi o to pozwolenie?, odpowiedziała Pani: „Nie wiem czy będzie czy nie będzie pozwolenia na budowę. Mam wiedzę, ale nie występuję i nie zamierzam o niego wystąpić”.

12.Na pytanie: Czy udzielała/planuje Pani udzielić innej osobie/innemu podmiotowi niż nabywca – przedsiębiorca (deweloper) – pełnomocnictwa, czy jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w Pani imieniu w związku z działkami będącymi przedmiotem wniosku? Jeżeli tak, prosimy wskazać zakres tego pełnomocnictwa, w tym jakie konkretnie czynności podejmuje/będzie podejmował podmiot działający jako Pani pełnomocnik w związku z ww. działkami i kto będzie tym pełnomocnikiem?, odpowiedziała Pani: „Nie planuje udzielić jakiegokolwiek pełnomocnictwa, planuję tylko nabywcy”.

13.Na pytanie: Czy i jakie działania marketingowe prowadził/prowadzi Pan w celu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (m.in. czy korzysta Pan z biura nieruchomości itp.)?, odpowiedziała Pani: „Nie prowadziłam żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży nieruchomości”.

14.Na pytanie: Czy dokonywała Pani wcześniej sprzedaży innych (oprócz wskazanych we wniosku) nieruchomości, odpowiedziała Pani: „Dokonywałam sprzedaży działki ponad 20 lat temu”.

a)kiedy i w jaki sposób weszła Pani w posiadanie tych nieruchomości?, odpowiedziała Pani: „Po śmierci ojca w 1995 r. oraz mamy w 1999 r. jako spadek”.

b)w jakim celu nieruchomości te zostały przez Panią nabyte?, odpowiedziała Pani: „Dostałam w spadku”.

c)w jaki sposób nieruchomości były przez Panią wykorzystywane od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?, odpowiedziała Pani: „Nie były wykorzystywane w żaden sposób od momentu ich posiadania do chwili ich sprzedaży”.

d)kiedy dokonała Pani ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?, odpowiedziała Pani: „Sprzedana ponad 20 lat temu, ponieważ nadarzyła się okazja”.

e)ile nieruchomości zostało przez Panią sprzedanych i jakiego rodzaju były to nieruchomości (niezabudowane czy zabudowane, jeśli zabudowane – to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?, odpowiedziała Pani: „Tylko jedna nieruchomość została sprzedana jako niezabudowana”.

f)na co zostały przeznaczone środki ze sprzedaży tych nieruchomości?, odpowiedziała Pani: „Na cele osobiste i na życie”.

g)czy z tytułu sprzedaży którejkolwiek z nieruchomości (wskazać której) była Pani zobowiązana zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i wykazać należny podatek VAT od tej sprzedaży?, odpowiedziała Pani: „Nie”.

h)czy posiada Pani inne nieruchomości oprócz wskazanych we wniosku?, odpowiedziała Pani: „Nie posiadam innych nieruchomości oprócz wskazanych we wniosku. Posiadam mieszkanie spółdzielcze od ponad 35 lat i nie zamierzam go mieszkania sprzedawać”.

15.Na pytanie: Czy posiada Pani jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży? (…): odpowiedziała Pani: „Posiadam mieszkanie i nie mam mieszkania do sprzedaży. Po prostu mieszkam i żyję w swoim mieszkaniu”.

16.Na pytanie: Czy do momentu sprzedaży poniosła/poniesie Pani jakiekolwiek nakłady zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności danej działki (uzbrojenie działek w przyłącza do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, elektroenergetycznej lub wystąpienie z wnioskiem o dokonanie przyłączy, ogrodzenie, utwardzenie dróg wewnętrznych, wytyczenie dostępu do drogi publicznej, urządzenie zieleni, wystąpienie o warunki zabudowy zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe itp. oraz inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek? Jeśli tak, należy wskazać, jakie były to czynności (nakłady)?, odpowiedziała Pani: „Nie będę nic robić w tej sprawie”.

17.Na pytanie: Czy prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze?, odpowiedziała Pani: „Nie prowadzę żadnej działalności w zakresie usług deweloperskich lub innych”.

Pytanie (ostatecznie zadanym w piśmie z 8 sierpnia 2025 r.)

Czy planowana sprzedaż działki niezabudowanej – dokonana przez Panią (osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej), będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT)?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawionym w piśmie z 8 sierpnia 2025 r.)

W Pani ocenie, planowana sprzedaż niezabudowanej działki o przeznaczeniu przemysłowym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), ponieważ nie następuje w ramach działalności gospodarczej, a Pani nie występuje w tej transakcji w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powyższym powołanym artykułem podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 2, przez działalność gospodarczą rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo, a także działalność polegająca na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskująca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem VAT, a planowana sprzedaż ma charakter jednorazowy i dotyczy składnika prywatnego majątku. Nabycie działki miało miejsce wiele lat temu z zamiarem pasywnego przetrzymywania w majątku osobistym, bez zamiaru odsprzedaży w celach zarobkowych nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej formy komercyjnego wykorzystania.

Ponadto nie podejmowała Pani żadnych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogłyby świadczyć o wykorzystywaniu działalności gospodarczej. Nie dokonywała Pani podziału działek, nie występowała Pani o decyzje o warunkach zabudowy, nie wykonywała Pani prac uzbrojeniowych ani nie reklamowała Pani działki.

Zgodnie z ugruntowanym orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz licznymi interpretacjami indywidualnymi Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną niezwiązaną z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz niewykazującej aktywności właściwej podmiotom profesjonalnym nie podlega opodatkowaniu VAT.

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu VAT, konieczne jest ustalenie, że sprzedający występuje w charakterze podatnika VAT, a nie osoby prywatnej – co w niniejszej sytuacji nie ma miejsca.

W związku z powyższym, Pani zdaniem, sprzedaż niezabudowanej działki gruntowej, będącej częścią majątku osobistego nie podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ nie zachodzą przesłanki uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT w tej transakcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”:

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan współwłaścicielem nieruchomości będących przedmiotem planowanej sprzedaży.

Kwestia współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071), zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Na mocy art. 195 Kodeksu cywilnego:

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:

W świetle art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przepis art. 198 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Współwłaściciel ma względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży udziałów w niezabudowanych działkach nr 1 i 2, istotne jest, czy w celu dokonania sprzedaży ww. działek, podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku prywatnego.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:

·jest Pani osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, nieposiadającą statusu podatnika VAT, nieprowadzącą działalności rolniczej,

·jest Pani współwłaścicielem działek nr 1 i 2 (nabytych w spadku po zmarłych rodzicach), w których posiada Pani udział (...) części, nabytych w przeszłości od majątku prywatnego,

·nabycie działek nie było związane z żadną działalnością zarobkową, ani gospodarczą, a poszczególne udziały w gruncie od momentu nabycia, pozostają składnikiem majątku osobistego,

·jest planowana sprzedaż ww. gruntów na rzecz jednego nabywcy – przedsiębiorcy – dewelopera, który zamierza zrealizować na tym terenie inwestycję budowlaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie zintegrowanego planu inwestycyjnego, sprzedaż ma charakter incydentalny i jednostkowy,

·działki nie były wykorzystywane przez Panią do żadnych celów i nic Pani z nimi nie robiła, nie jest Pani rolnikiem ryczałtowym, nie wykorzystywała Pani działek do sprzedaży zbiorów produktów rolnych i nie będzie wykorzystywać produktów na własne potrzeby,

·działki nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilno-prawnych i nie są udostępniane żadnym osobom,

·nie występowała Pani o uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego dla ww. działek,

·nie planuje Pani udzielać jakiegokolwiek pełnomocnictwa, planuje je Pani udzielić tylko nabywcy,

·nie prowadziła Pani żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży nieruchomości, nie prowadzi Pani żadnej działalności w zakresie usług deweloperskich lub innych.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem Pani zapytania zauważam, że planuje Pani udzielić pełnomocnictwa tylko nabywcy. Jednakże udzielenie pełnomocnictwa przyszłemu kupującemu, nie jest staraniem sprzedawcy, aby przedmiot sprzedaży uczynić bardziej atrakcyjnym dla potencjalnych nabywców.

W analizowanej sprawie należy zatem zauważyć, że nabywca (deweloper) już się zgłosił, właściciel nieruchomości (Pani) nie musi już podejmować działań, aby zachęcić kogokolwiek do jego nabycia. Skutki prawne czynności wykonanych przez pełnomocnika (nabywcę) w sensie prawnym rzeczywiście dotyczą właściciela nieruchomości (uzyskanie decyzji, pozwoleń itd.). Jednak starania pełnomocnika nie są staraniami właściciela podejmowanymi w tym celu, aby pozyskać kupującego, aby oferowaną nieruchomość uczynić atrakcyjniejszą dla potencjalnego nabywcy.

Z wniosku nie wynika, aby w związku ze sprzedażą podejmowała Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Ponadto nieruchomość opisana we wniosku nigdy nie była wykorzystywana przez Panią w działalności gospodarczej. Jak Pani wskazała, dostała Pani działki w spadku po rodzicach, obie działki służyły Pani celom prywatnym.

Zatem sam zamiar udzielenia pełnomocnictwa Kupującemu przed sprzedażą, nie powodują, że zostanie Pani z tych powodów uznany za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższymi okolicznościami stwierdzam, że w odniesieniu do sprzedaży przez Panią udziałów w niezabudowanych działkach nr 1 i 2, nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Całokształt powyższych okoliczności wskazuje, że Pani aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym, a stanowisko to pozostaje w zgodzie z przywołanym wyrokiem TSUE C-180/10, C-181/10.

W opisanej sytuacji będzie Pani korzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pani cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. nieruchomości, a dostawę – cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z tym w rozpatrywanej sprawie będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowanie

Planowana sprzedaż udziałów w niezabudowanych działkach nr 1 i 2 – dokonana przez Panią (osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej), nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Pani stanowisko oceniłem jako prawidłowe.

To rozstrzygnięcie jest spójne z ugruntowaną linią orzeczniczą sądów administracyjnych (por. wyroki NSA z 6.11.2024 r. sygn. akt I FSK 1014/21, z 24.10.2024 r. sygn. akt I FSK 265/21, z 11.10.2024 r. sygn. akt I FSK 364/21, z 21.10.2024 r. sygn. akt I FSK 347/21, z 23.07.2024 r. sygn. akt I FSK 1677/20, z 10.09.2024 r. sygn. akt I FSK 1675/20).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zauważam, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Wskazuję również, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zaznaczam więc, że ta interpretacja dotyczy tylko Pani i nie wywołuje skutków podatkowych dla innych współwłaścicieli działek, o których mowa we wniosku, którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinni wystąpić z osobnym wnioskiem o jej wydanie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.