Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2025 r., wpłynął Państwa wniosek z 15 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką prawa polskiego z siedzibą w (...). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka jest (...), VAN (...). Zajmuje się również sprzedażą (...).

Samochody demonstracyjne.

W ramach prowadzanej działalności Spółka używa samochodów osobowych oraz VAN (z homologacją ciężarową) do celów demonstracyjnych (dalej: „samochody demonstracyjne” lub „samochody demo”).

Samochody demonstracyjne są używane głównie do jazd próbnych z (...), do prezentacji podczas wydarzeń promocyjnych (...), oraz jako auta zastępcze.

Zakup samochodów demo Spółki jest rozpoznawany tak samo jak zakup wszystkich innych towarów handlowych (tj. w szczególności samochodów przeznaczonych do dalszej sprzedaży) i rejestracja może następować w odstępie wielu miesięcy od daty ich nabycia (np. w związku z problemami ze sprzedażą danego egzemplarza).

Obowiązujące w Spółce zasady wewnętrzne określają politykę dotyczącą częstotliwości wymiany samochodów demonstracyjnych, która uzależniona jest od sytuacji rynkowej i sprzedażowej oraz propozycji ze strony działu sprzedaży. Obecnie docelowy okres wymiany dla pojazdów demonstracyjnych wynosi maksymalnie do 12 miesięcy (bez limitu przebiegu pojazdu). Zasady te mogą w przyszłości ulec zmianie, co wymaga zmiany obowiązującej polityki.

W świetle powyższego, Spółka, co do zasady, używa samochody w celach demonstracyjnych przez okres krótszy niż 12 miesięcy od daty ich rejestracji. Jeżeli przed upływem tego okresu samochody znajdują nabywcę, są niezwłocznie sprzedawane przez Spółkę. (Opcja 1)

Mogą zdarzać się sytuacje, w których Spółka posiada i używa samochody demonstracyjne przez okres dłuższy niż 12 miesięcy i sprzedaż następuje dopiero po tym okresie. Może to wynikać w szczególności z potrzeby biznesowej i niedostępności niektórych modeli (...). (Opcja 2)

Występują także przypadki, w których przed upływem 12 m-cy od daty rejestracji pojazdu Spółka podejmuje decyzję o zmianie przeznaczenia samochodu z samochodu demonstracyjnego na samochód wyłącznie do celów sprzedaży, nawet jeśli nie ma jeszcze nabywcy na to auto i może być ono sprzedane za kilka/kilkanaście miesięcy (tj. po upływie 12 miesięcy od daty rejestracji pojazdu). W takim przypadku (Opcja 3), już od momentu zmiany przeznaczenia dane auto ponownie staje się dla Spółki towarem handlowym, przeznaczonym tylko do sprzedaży.

W odniesieniu do każdego samochodu, Spółka posiada dokumenty wewnętrzne potwierdzające, z którą Opcją mamy do czynienia.

W szczególności, samochody demonstracyjne ujęte ponownie jako towary handlowe (Opcja 3), przeznaczone do dalszej odprzedaży, nie mogą być wykorzystywane do celów innych niż ich dalsza odprzedaż i mogą poruszać się jedynie w związku z:

-koniecznością wykonania przeglądu, naprawy, czyszczenia, tankowania i innych czynności niezbędnych w celu przygotowania pojazdu do sprzedaży,

-zmianą miejsca wystawowego na placu, na którym prezentowane są samochody używane,

-przeprowadzeniem jazdy próbnej przez klienta zainteresowanego nabyciem danego pojazdu.

Dokumenty (tj. dowody rejestracyjne wraz z polisami ubezpieczeniowymi, a także karty pojazdu, o ile Spółka jest w ich posiadaniu, a także kluczyki do samochodów używanych), są przechowywane przez wyznaczone osoby, które są uprawnione do wydania tych dokumentów i kluczyków wyłącznie w określonych przypadkach.

W celu ujednolicenia dokumentacji w zakresie zmiany przeznaczenia pojazdów demo ponownie na towary handlowe, określenia klarownej ścieżki akceptacji oraz dokładnego śledzenia momentu tej zmiany, Spółka planuje wprowadzenie zbiorczego „Protokołu zakończenia używania” podpisywanego przez pracownika działu samochodów używanych. Dokument ten będzie stosowany we wszystkich Opcjach, a jego podpisanie będzie oznaczało, że dany pojazd jest wyłączany z użytkowania i traktowany jako zapasy, bez możliwości i używania do celów demonstracyjnych. W protokole będą wskazane w szczególności nr podwozia, nr rejestracyjny, stan licznika i data zakończenia używania każdego pojazdu.

W przypadku samochodów demonstracyjnych używanych poniżej 12 miesięcy, zarówno dla celów księgowych, jak i podatkowych Spółka nie uwzględnia ich w rejestrach środków trwałych. Natomiast jeśli używanie trwa dłużej niż 12 miesięcy (Opcja 2 i 3), wówczas Spółka ujmuje te samochody jako środki trwałe podlagające amortyzacji księgowej i podatkowej.

Samochody służbowe.

W ramach swojej działalności Spółka nabywa również samochody osobowe, które po rejestracji zostaną przeznaczone do użytku przez pracowników Spółki (dla potrzeb pracowników danego działu lub dla potrzeb indywidualnego pracownika).

Podobnie jak w przypadku samochodów demo, zakup samochodów służbowych Spółki jest rozpoznawany tak samo jak zakup wszystkich innych towarów handlowych (tj. w szczególności samochodów przeznaczonych do dalszej sprzedaży) i rejestracja może następować w odstępie wielu miesięcy od daty ich nabycia (np. w związku z problemami ze sprzedażą danego egzemplarza).

Spółka definiuje politykę dotyczącą częstotliwości wymiany samochodów służbowych w zależności od sytuacji rynkowej i sprzedażowej oraz propozycji ze strony działu sprzedaży. Obecnie docelowy okres wymiany dla samochodów służbowych wynosi od 6 do 12 miesięcy, ze wskazaniem lub bez wskazania limitu przebiegu pojazdu. Mogą jednak pojawić się sytuacje, w których faktyczny okres używania pojazdu będzie dłuższy niż 12 miesięcy (podobnie jak w Opcji 2 opisanej powyżej, np. z uwagi na czasowy brak dostępności nowego pojazdu, który miał zastąpić pojazd używany przez pracownika).

Obecnie pracownik działu samochodów używanych przekazuje i odbiera samochody służbowe od użytkownika, co potwierdzane jest w podpisywanym protokole przekazania-zwrotu pojazdu. Po zakończeniu użytku służbowego Spółka zmienia przeznaczenie pojazdów na samochody wyłącznie dla celów odsprzedaży.

Dokumenty pojazdów służbowych, których przeznaczenie zmieniono na wyłącznie do sprzedaży, (tj. dowody rejestracyjne wraz z polisami ubezpieczeniowymi, a także karty pojazdu, o ile Spółka jest w ich posiadaniu, a także kluczyki), są przechowywane przez wyznaczone osoby, które są uprawnione do wydania tych dokumentów i kluczyków wyłącznie w określonych przypadkach.

Analogicznie jak w przypadku samochodów demo, samochody służbowe ujęte jako towary handlowe przeznaczone do dalszej odprzedaży, nie mogą być wykorzystywane do celów innych niż ich dalsza odprzedaż i mogą poruszać się jedynie w związku z:

-koniecznością wykonania przeglądu, naprawy, czyszczenia, tankowania i innych czynności niezbędnych w celu przygotowania pojazdu do sprzedaży,

-zmianą miejsca wystawowego na placu, na którym prezentowane są samochody używane,

-przeprowadzeniem jazdy próbnej przez klienta zainteresowanego nabyciem danego pojazdu.

Trzeba jednak wskazać, że mogą zdarzyć się pojedyncze, pilne i wyjątkowe sytuacje, gdy już po zmianie przeznaczenia dany pojazd może być udostępniony innemu pracownikowi/działowi (kiedy to jego samochód służbowy uległ awarii i potrzebny jest inny samochód na czas naprawy). W takim przypadku po ponownym zakończeniu używania dany samochód powraca do puli wyłącznie do odsprzedaży. Towarzyszy temu odpowiednia dokumentacja (ponowne wydanie dla celów służbowych, ponowne zdanie samochodu i przeznaczenie jako towar handlowy).

Obecnie dla celów księgowych Spółka ujmuje samochody służbowe od samego początku ich używania jako środki trwałe, niezależnie czy są one używane krócej czy dłużej niż 12 miesięcy. W związku z faktem, że użytkowanie zdecydowanej większości samochodów służbowych nie powinno przekroczyć 12 miesięcy, po dyskusji z audytorem planowana jest zmiana podejścia i ujmowanie pojazdów do środków trwałych dopiero w indywidualnych przypadkach, kiedy dojdzie do przekroczenia 12 miesięcy używania.

W celu ujednolicenia dokumentacji Spółka planuje również w odniesieniu do samochodów służbowych wprowadzenie „Protokołu zakończenia używania” takiego samego jak dla samochodów demonstracyjnych. Jego podpisanie będzie oznaczało, że dany pojazd został wyłączony z użytkowania służbowego i zostaje rozpoznany jako zapasy, bez możliwości używania do innych celów.

Po podpisaniu „Protokołu zakończenia używania” zarówno samochody służbowe jak i demo Spółka powierza do odrębnego Działu Samochodów Używanych.

Cena zakupu wyżej opisanych samochodów demo i służbowych zawsze przekracza 10 000 zł.

W związku z powyższym, po stronie Spółki powstały wątpliwości odnośnie do obowiązku wprowadzenia przedmiotowych samochodów demo oraz służbowych do ewidencji środków trwałych.

Pytania

1.Czy zarówno obecnie (tj. przed wprowadzeniem „Protokołu zakończenia używania”), jak i w przyszłości (po wprowadzeniu tego Protokołu), w przypadku, gdy samochód demonstracyjny/ służbowy przed upływem 12 miesięcy od jego rejestracji zostanie faktycznie przeznaczony wyłącznie do sprzedaży (nawet jeśli sprzedaż nastąpi już po przekroczeniu tego okresu), a tym samym wycofany z użytku jako samochód demonstracyjny/służbowy, Wnioskodawca jest zobowiązany do wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych?

2.Czy w przypadku, gdyby Spółka podjęła decyzję o używaniu danego samochodu demonstracyjnego/służbowego przez okres dłuższy niż 12 miesięcy od daty rejestracji, Spółka powinna dokonać ujawnienia środka trwałego w miesiącu podjęcia takiej decyzji i może dokonywać odpisów amortyzacyjnych począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych prowadzonej dla celów podatkowych?

Państwa stanowisko w sprawie 1.W przypadku gdy samochód demonstracyjny/służbowy przed upływem 12 miesięcy od jego rejestracji zostanie przeznaczony wyłącznie do sprzedaży, a tym samym wycofany z użytku jako samochód demonstracyjny/służbowy (nawet jeśli sprzedaż nastąpi później), Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych ani w stanie obecnym, ani po wprowadzeniu „Protokołu zakończenia używania”, pod warunkiem, że Spółka jest w stanie przedstawić dowody na zmianę przeznaczenia wyłącznie do sprzedaży. 2.W przypadku gdyby Spółka podjęła decyzję o wydłużeniu używania samochodu demonstracyjnego/służbowego powyżej 12 miesięcy od daty rejestracji, wówczas powinna dokonać ujawnienia samochodu w ewidencji środków trwałych w miesiącu podjęcia takiej decyzji i może dokonywać odpisów amortyzacyjnych począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych prowadzonej dla celów podatkowych. Ad 1. Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) [ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. – przyp. organu], amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, 2)maszyny, urządzenia i środki transportu, 3)inne przedmioty – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Jednocześnie, zgodnie z art. 16e ustawy o CIT, jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 i art. 16b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej 10 000 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok, nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok, podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął: 1)zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia; 2)zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, zwanym dalej „Wykazem stawek amortyzacyjnych”, a dla wartości niematerialnych i prawnych przy zastosowaniu zasad określonych w art. 16m; 3)stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych; 4)wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok, i naliczoną kwotę odsetek wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1; odsetki od różnicy, o której mowa w pkt 2, są naliczane według stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych obowiązującej w dniu zaliczenia składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Na gruncie przywołanych przepisów ustawy o CIT, obowiązek uznania nabytego towaru za środek trwały, a tym samym wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych, dotyczy sytuacji, w których łącznie spełnione są następujące przesłanki: a.dany towar stanowi własność lub współwłasność podatnika, b.został on nabyty lub wytworzony we własnym zakresie, c.jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, d.przewidywany okres używania tego składnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok, e.składnik ten jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby prowadzonej przez niego działalności albo został oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu. W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spełnione są bez wątpienia przesłanki wskazane w punktach od a. do c. powyżej. Nabywane samochody (zarówno demonstracyjne, jak i służbowe) są własnością Spółki, są nabyte, a także kompletne i gotowe do użytku w dniu ich przyjęcia do użytkowania, który należy utożsamiać z dniem rejestracji (od tego momentu samochód może poruszać się po drogach publicznych, a więc służyć swojemu przeznaczeniu). W ocenie Spółki – o ile Spółka nie podejmie decyzji o wydłużeniu używania danego auta powyżej 12 m-cy od daty rejestracji (jak to opisano np. w Opcji 2) – w odniesieniu do analizowanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, nie można uznać za spełnione łącznie przesłanek d. i e. Samochody bowiem są i będą (również po wprowadzeniu „Protokołu zakończenia używania”) używane dla potrzeb działalności Spółki jako samochody demonstracyjne/służbowe wyłącznie przez okres, który nie przekracza 12 miesięcy. Zasadniczo, przed upływem 12 miesiąca od chwili oddania ich do użytkowania (tj. od momentu ich rejestracji), samochody te będą wycofywane z użytku i przeznaczone wyłącznie do sprzedaży. Wykluczona zostanie możliwość wykorzystywania tych samochodów używanych, przeznaczonych do sprzedaży, do celów innych niż ich sprzedaż. W szczególności: ·   Dokumenty i kluczyki do samochodów po zmianie przeznaczenia, niezbędne do użycia pojazdów, będą przechowywane przez wyznaczone osoby i wydawane wyłącznie w celu przeprowadzenia jazdy próbnej przez klienta zainteresowanego zakupem danego samochodu bądź wykonania czynności bezpośrednio związanych ze sprzedażą tego samochodu (tankowanie, mycie, naprawa, etc.); ·   Jazda próbna będzie możliwa dla klientów zainteresowanych zakupem, ale po jej zakończeniu pojazd wróci na swoje miejsce, chyba że zostanie sprzedany klientowi albo muszą być wykonane inne czynności związane z przygotowaniem samochodu do sprzedaży (dotankowanie, naprawa, czyszczenie). W analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie ulega również wątpliwości, że pojazdy demonstracyjne i służbowe wycofywane z użytku i przeznaczone do sprzedaży przed upływem 12 miesięcy od daty rejestracji faktycznie służą wyłącznie tej sprzedaży, a tym samym nie są one używane ani wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności. Takiej konkluzji nie zmienia fakt, iż Spółka umożliwia klientowi zapoznanie się z samochodem poprzez przeprowadzenie jazdy próbnej – umożliwienie potencjalnemu klientowi sprawdzenia i przetestowania określonego samochodu używanego przed zakupem jest standardową praktyką handlową. Dotyczy to w szczególności samochodów używanych, w przypadku których wielu klientów nie zdecyduje się na zakup danego samochodu bez przeprowadzenia jazdy tym konkretnym samochodem. W odróżnieniu od zasad wykorzystywania samochodów demonstracyjnych (które służą zapoznaniu klienta z danym modelem samochodu), udostępnienie samochodu po zmianie przeznaczenia potencjalnemu klientowi do jazdy próbnej jest częścią procesu sprzedaży tego konkretnego samochodu, analogicznie do przymiarki ubrań w sklepie odzieżowym. Należy więc stwierdzić, że zarówno obecnie jak i w przyszłości, analizowane samochody jako towary handlowe, przeznaczone do dalszej sprzedaży, nie są ani używane, ani wykorzystywane przez Spółkę w jej działalności, a w efekcie nie ma do nich zastosowania art. 16a ustawy o CIT. W efekcie, jeśli samochód przed upływem 12 miesięcy od przyjęcia go do użytkowania został wycofywany z użytku jako samochód demonstracyjny/służbowy, Spółka jest w stanie przedstawić na to dowody (w przyszłości również „Protokół zakończenia używania”) i od tego momentu służy wyłącznie do sprzedaży, nie są spełnione warunki do uznania go za środek trwały. Stanowisko takie podzielają organy podatkowe – przykładowo, w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 31 grudnia 2012 r., Znak: ITPB3/423-693/12/PS organ stwierdził, iż „W przypadku jednakże, gdy przed upływem 1 roku używania samochodów testowych Spółka zadecyduje o dalszym ich niewykorzystywaniu w prowadzonej przez siebie działalności, nie ma obowiązku kwalifikowania tych samochodów do środków trwałych z uwagi na fakt niespełniania jednego z obligatoryjnych warunków (wykorzystywanie przez podatnika na potrzeby prowadzonej przez niego działalności determinujących zaliczenie takich pojazdów do środków trwałych).”. Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z 28 lutego 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB2-1.4010.617.2019.1.AP, w której czytamy: „Organ podziela stanowisko Wnioskodawcy, że jeżeli samochód demonstracyjny przed upływem 12 miesięcy od jego rejestracji (w tym czasie następuje zapoczątkowanie ich używania do celów demonstracyjnych), jest przesuwany z magazynu towarów handlowych na magazyn towarów używanych, zaś w ujęciu rzeczywistym Spółka zaprzestaje jego użytkowania i powierza do odrębnego Działu Samochodów Używanych, gdzie jest on oferowany na sprzedaż, Spółka nie będzie miała obowiązku wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych prawnych. Jednakże, w przypadku, gdy po upływie roku samochody te będą nadal używane, Spółka będzie miała obowiązek zaliczenia ich do środków trwałych traktując całe zdarzenie, jako ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.”. Tożsame stanowisko zostało przedstawione także w interpretacji indywidualnej z 18 listopada 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-1.4010.455.2021.1.BS. Konsekwentnie, jako że wycofanie samochodów demonstracyjnych/służbowych z użytku w charakterze samochodów demonstracyjnych/służbowych i przeznaczenie ich wyłącznie do sprzedaży, następuje co do zasady nie później niż przed upływem 12 miesiąca od momentu przyjęcia przedmiotowych samochodów do użytkowania (czyli od daty rejestracji), na co Spółka jest w stanie przedstawić dowody (w przyszłości również „Protokół zakończenia używania”), samochody te nie spełniają warunków, o których mowa w art. 16a ustawy o CIT, a tym samym nie powinny być wprowadzane do ewidencji środków trwałych. Wyłącznie w przypadku podjęcia przez Spółkę decyzji o wydłużeniu okresu używania samochodu demo/służbowego powyżej 12 m-cy od daty rejestracji, spełniony zostanie warunek uznania do za środek trwały. Ad 2. W odniesieniu do danego auta, dopiero w momencie podjęcia przez Spółkę decyzji o wydłużeniu okresu używania danego samochodu demo/służbowego powyżej 12 m-cy od daty rejestracji, spełniony zostanie warunek uznania tego auta do za środek trwały. W momencie rozpoczęcia używania samochodów demo/służbowych Spółka zakłada (zgodnie z istniejącymi wewnętrznymi instrukcjami), że maksymalny czas używania samochodu demo/ służbowego nie przekracza 12 miesięcy od daty rejestracji. Zatem – do momentu podjęcia decyzji o wydłużeniu takiego używania, definicja środka trwałego nie jest spełniona. Art. 16d ust. 2 ustawy o CIT wskazuje, że składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego. Przepis ten będzie miał zastosowanie w odniesieniu do Spółki, z uwagi na to, że dany samochód spełni definicję środka trwałego na długo po przyjęciu go do używania (tj. po dacie jego rejestracji). Zgodnie natomiast z art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych od ujawnionych środków trwałych nieobjętych dotychczas ewidencją dokonuje się począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W świetle powyższego, w przypadku, gdyby Spółka podjęła decyzję o używaniu danego samochodu demonstracyjnego/służbowego przez okres dłuższy niż 12 miesięcy od daty rejestracji, Spółka powinna dokonać ujawnienia środka trwałego w miesiącu podjęcia takiej decyzji i może dokonywać odpisów amortyzacyjnych począwszy od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych prowadzonej dla celów podatkowych. Ocena stanowiska Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny. Dodatkowe informacje Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji ·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. ·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej: 1)z zastosowaniem art. 119a; 2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. ·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): ·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo ·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA). Podstawa prawna dla wydania interpretacji Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.