Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 26 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn.: „...”.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 25 lipca 2025 r. (data wpływu) i 28 lipca 2025 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Powiat ... (dalej: Powiat lub Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej również: VAT), zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Powiat jest jednostką samorządu terytorialnego, która realizuje zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, określone w art. 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2024 r., poz. 107 z późn. zm.).

Powiat działa w charakterze organu władzy publicznej oraz jako podatnik VAT, na podstawie stosunków o charakterze cywilnoprawnym, co stanowi co do zasady działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 4 ust. 1 tej ustawy Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m.in. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, ochrony przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania magazynu przeciwpowodziowego, przeciwpożarowej i zapobiegania innym nadzwyczajnym zagrożeniom życia i zdrowia ludzi oraz środowiska, a także ochrony ludności i obrony cywilnej, obronności.

Powiat wykonuje powyższe czynności samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne, w tym w szczególności poprzez Starostwo Powiatowe w ... (dalej: Starostwo). Od stycznia 2016 roku Powiat dokonał centralizacji rozliczeń VAT, tj. prowadzi wspólne rozliczanie VAT wraz z wszystkimi jednostkami organizacyjnymi Powiatu.

Zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli są/będą realizowane przez Starostwo poprzez Wydział Bezpieczeństwa, Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Ludności.

Powiat planuje złożyć wniosek do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ... w ramach programu priorytetowego „...” na realizację zadania pn.: „...” (dalej: Inwestycja). W ramach Inwestycji planuje się zakup specjalistycznego sprzętu zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym zadania.

Każdy z elementów ujętych w planowanym zadaniu pełni konkretną, niezbędną funkcję w zarządzaniu sytuacjami kryzysowymi na poziomie lokalnym. Planuje się zakup poszczególnego sprzętu: …

Doposażenie magazynu w ww. sprzęt stanowi kluczowy krok w kierunku zwiększenia odporności lokalnych struktur bezpieczeństwa na zagrożenia klimatyczne i środowiskowe oraz zapewnienia mieszkańcom skutecznej ochrony w sytuacjach kryzysowych.

Zakupiony nowy sprzęt umożliwi sprawniejsze przeciwdziałanie i ograniczenie skutków zagrożeń naturalnych i katastrof środowiskowych, takich jak lokalne powodzie, zalania, podtopienia, osunięcia ziemi ora skażenia wód i gleby.

Zwiększenie dostępności specjalistycznego sprzętu technicznego (np. pomp wysokowydajnych, zapór przeciwpowodziowych, sprzętu sorpcyjnego, zestawów do neutralizacji substancji ropopochodnych i chemikaliów) pozwoli na szybszą reakcję w sytuacjach wystąpienia zagrożenia, co ograniczy zasięg i czas oddziaływania niekorzystnych czynników na środowisko naturalne. Efektem realizacji zadania będzie także zwiększenie możliwości ograniczenia emisji wtórnych zanieczyszczeń do środowiska, w szczególności do wód powierzchniowych i gruntowych, poprzez szybsze zabezpieczenie miejsc wycieków, rozlewisk i zanieczyszczeń. Przełoży się to na ochronę jakości zasobów wodnych oraz ograniczenie negatywnego wpływu na florę i faunę terenów objętych zdarzeniem kryzysowym.

Doposażony magazyn stanie się ważnym elementem infrastruktury zabezpieczającej mieszkańców powiatu ... przed skutkami katastrof naturalnych i zagrożeń cywilizacyjnych. Realizacja zadania przyczyni się bezpośrednio do poprawy bezpieczeństwa życia i zdrowia ludności oraz ograniczenia strat materialnych, co ma bezpośrednie przełożenie na jakość życia mieszkańców. Poprawa dostępności sprzętu ratunkowego zwiększy również szanse szybszego i skuteczniejszego dotarcia z pomocą do osób szczególnie narażonych – w tym seniorów, osób z niepełnosprawnościami, dzieci oraz mieszkańców terenów wiejskich i oddalonych od ośrodków administracyjnych. Z punktu widzenia społecznego, zadanie przyczyni się do zwiększenia spójności społecznej i wspierania działań wspólnot lokalnych. Lepsze wyposażenie magazynu pozwoli na efektywniejszą współpracę służb zawodowych z lokalnymi strukturami Ochotniczych Straży Pożarnych, organizacjami pozarządowymi i innymi podmiotami społecznymi. Wspólne działania w sytuacjach zagrożenia będą sprzyjać integracji społecznej, budowie zaufania i wzmacnianiu postaw obywatelskich. Zadanie wpłynie również pozytywnie na poziom zaufania społecznego do instytucji samorządowych oraz służb odpowiedzialnych za zarządzanie kryzysowe. Widoczna gotowość i odpowiednie przygotowanie powiatu do reagowania na sytuacje nagłe, buduje poczucie bezpieczeństwa i stabilności wśród mieszkańców, a także wzmacnia przekonanie, że władze lokalne działają w interesie wspólnoty.

Powiat złoży wniosek do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ... o dofinansowanie powyższego zadania w wysokości 80% kosztów kwalifikowanych. Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ... wymaga od Powiatu przedłożenia interpretacji indywidualnej o ewentualnej możliwości odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług (VAT).

Poniesione przez Powiat wydatki związane z Inwestycją zostaną udokumentowane wystawionymi na Wnioskodawcę przez wykonawców fakturami VAT, z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego – na fakturach będą wskazane dane Powiatu, w tym numer NIP Powiatu.

Nowo zakupiony sprzęt zakupiony do magazynu zarządzania kryzysowego w Powiecie ... powinien uwzględniać potencjalne zagrożenia w okolicy. Wszystkie te przedmioty będą służyły ludności/mieszkańcom powiatu w razie wystąpienia kataklizmu związanego z wystąpieniem silnego wiatru, powodzi czy pożaru. Dlatego nowo zakupiony sprzęt jest niezbędny, aby zapobiec zagrożeniom mogącym wystąpić w rejonie Powiatu.

Mając na uwadze powyższe, zakupione towary do magazynu zarządzania kryzysowego nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

Zarządzanie kryzysowe to działalność organów administracji publicznej będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i infrastruktury krytycznej.

Wartość prewspółczynnika dla Starostwa skalkulowana na podstawie przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz.U. z 2021 r. poz. 999; dalej: Rozporządzenie w oparciu o dane za 2024 r. wyniosła mniej niż 2%, zatem Powiat na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 w zw. z art 86 ust. 2g ustawy o VAT uznał, iż wynosi ona 0%.

W uzupełnieniu wniosku na poszczególne pytania wskazali Państwo odpowiednio:

1)Do jakich czynności będzie wykorzystywany przez Państwa sprzęt zakupiony do magazynu zarządzania kryzysowego w ramach zadania pn.: „...”, tj. czy do czynności:

a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

b)zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług,

c)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Sprzęt zakupiony do magazynu zarządzania kryzysowego w ramach zadania pn.: „...” będzie wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2)Czy ww. sprzęt będzie wykorzystywany przez Państwa:

a)do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 775)?

b)do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług?

c)zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług?

Sprzęt będzie wykorzystywany przez Powiat do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

3)W sytuacji, gdy ww. sprzęt będzie wykorzystywany przez Państwa zarówno do działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, to czy istnieje/będzie istniała możliwość przyporządkowania ponoszonych wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Nie dotyczy.

4)Czy ww. sprzęt będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanychpodatkiem VAT i zwolnionychod podatku VAT?

Nie, sprzęt nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych od podatku VAT.

5)W sytuacji, gdy ww. sprzęt będzie wykorzystywany przez Państwa w ramach działalności gospodarczej zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to należy wskazać, czy będą Państwo mieli obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?

Nie dotyczy.

Pytanie

Czy Powiatowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z Inwestycją, przy założeniu, że wyliczony prewspółczynnik (dla jednostki administrującej majątkiem Inwestycji), o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, wyniesie mniej niż 2% i Powiat uzna na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 w zw. z art 86 ust. 2g ustawy o VAT, że wynosi on 0%?

Pytanie pierwsze dotyczy jednego zdarzenia przyszłego.

Państwa stanowisko w sprawie

Powiatowi nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków dotyczących Inwestycji w sytuacji, w której wyliczony prewspółczynnik (dla jednostki administrującej majątkiem Inwestycji), o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, wyniesie mniej niż 2% i Powiat uzna na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 w zw. z art 86 ust. 2g ustawy o VAT, że wynosi on 0%.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Jak wskazuje art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.nabycia towarów i usług,

b.dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania przez tego podatnika czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) i jednocześnie nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Jak stanowi art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

‒zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

‒obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy o VAT, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy. Ponadto, jak wskazuje art. 86 ust. 2g ustawy VAT, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Jak natomiast stanowi art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji zostało wydane Rozporządzenie.

Rozporządzenie to określa, w przypadku niektórych podatników, w tym właśnie jednostek samorządu terytorialnego, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

Powyższe rozporządzenie wprowadza wzory, według których wyznaczane są sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Metody te mają charakter "obrotowy", polegający na ustaleniu "udziałów" z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym "obrocie" z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą podatku od towarów i usług.

W przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru jako sposób określenia proporcji – stosownie do § 3 ust. 2 Rozporządzenia usta się według wzoru:

X = A x 100/D_UJST

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

DUJST - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Z przywoływanego powyżej art. 86 ust. 2a ustawy o VAT wprost wynika, iż w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. Jednocześnie, w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT, ale nie stanowią odrębnego przedmiotu działalności tego podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Postanowienia Rozporządzenia wskazują, iż intencją ustawodawcy jest stosowanie przez jednostki samorządu terytorialnego odmiennych sposobów określania proporcji w odniesieniu do wydatków ponoszonych w związku z działalnością realizowaną poprzez poszczególne jednostki organizacyjne jednostek samorządu terytorialnego, tak aby spełnione zostały warunki określone w art. 86 ust. 2b ustawy o VAT.

Tym samym, do poszczególnych kategorii wydatków ponoszonych przez Powiat w związku z jego działalnością wykonywaną samodzielnie, należy zastosować sposób określenia proporcji właściwy dla podmiotu, który wykorzystuje nabyte towary i usługi w prowadzonej w imieniu i na rzecz Powiatu działalności. Mając na uwadze, że majątkiem Inwestycji będzie administrować Starostwo – to dla tej jednostki należny dokonać kalkulacji powyższej proporcji.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2g ustawy o VAT proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio.

Jednocześnie, stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy o VAT w przypadku, gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

‒przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

‒nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

W konsekwencji, w ocenie Powiatu, w sytuacji, w której prewspółczynnik Starostwa, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT wyliczony na podstawie przepisów Rozporządzenia wyniesie mniej niż 2% i Starostwo uzna na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 w zw. z art 86 ust. 2g ustawy o VAT, iż wynosi on 0% to nie przysługuje mu prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków dotyczących Inwestycji.

Tożsame stanowisko potwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w m.in.:

‒interpretacji indywidualnej z dnia 5 października 2023 r. sygn. 0114-KDIP4-1.4012.417.2023.2.RMA w której wskazał, że: „Zatem w świetle przytoczonych przepisów, jeżeli wyliczony prewspółczynnik nie przekracza 2%, a Państwo uznają, że wynosi on 0%, to nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów towarów i usług służących równocześnie działalności opodatkowanej VAT i działalności niestanowiącej działalności gospodarczej prowadzonej przez SP1. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję (prewspółczynnik) określa się procentowo w stosunku rocznym.”;

‒interpretacji indywidualnej z dnia 2 sierpnia 2023 r. sygn. 0114-KDIP4-2.4012.303.2023.2.AA w której stwierdził, że: „W rozpatrywanej sprawie wskazali Państwo, że obliczony dla Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w (...) prewspółczynnik uwzględniający dane za rok 2022 wyniósł w powyższym przypadku ok. 0,05% (po zaokrągleniu zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy o VAT wyniósł on 1%). Podsumowując, należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy oraz przepisów rozporządzenia - co do zasady - przysługuje Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację inwestycji, w części w jakiej zakupione towary i usługi są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT. Należy jednak zauważyć, że z uwagi na fakt, że czynności opodatkowane VAT stanowią w analizowanym przypadku znikomą część działalności jednostki budżetowej (Szkoły), której dotyczy ww. inwestycja i wyliczona dla niej proporcja - jak Państwo wskazali - po zaokrągleniu wyniosła 1%, to na podstawie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, mogą Państwo przyjąć, że proporcja wynosi 0%. Ponadto wskazali Państwo, że w kolejnych latach przedmiotowy prewspółczynnik będzie kształtował się na podobnym poziomie (najprawdopodobniej nie przekroczy wartości 2%). W konsekwencji należy stwierdzić, że nie przysługuje/nie będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację ww. inwestycji.”.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że Powiat wykonuje również czynności podlegające zwolnieniu z VAT.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Jednocześnie w myśl art. 90 ust. 3 proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Zgodnie z ust. 4 ww. artykułu proporcję taką określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu, do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Jednocześnie w art. 90 ust. 9a wskazano, że przy ustalaniu ww. proporcji do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

W ocenie Powiatu, skoro wydatki ponoszone w związku z Inwestycją będą dotyczyć również czynności zwolnionych z VAT to chcąc dokonać odliczenia VAT naliczonego powinien on również zastosować ww. proporcję tj. współczynnik VAT. Jednocześnie, skoro Powiat na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 w zw. z art 86 ust. 2g ustawy o VAT przyjął, że prewspółczynnik wynosi 0% to bez względu na wysokość współczynnika VAT nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z Inwestycją.

W konsekwencji, w stosunku do wydatków związanych z Inwestycją, przy założeniu, że wartość prewspółczynnika Starostwa wyniesie mniej niż 2% i jednocześnie Powiat na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 w zw. z art 86 ust. 2g, przyjmie, iż wynosi on 0% to nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków dotyczących Inwestycji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:

W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 - ust. 6 ustawy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

W świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 107 ze zm.):

Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym:

W celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami.

Katalog zadań własnych powiatu został określony w art. 4 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie powiatowym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak Państwo wskazali – sprzęt zakupiony do magazynu zarządzania kryzysowego w ramach zadania będzie wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, nie będą mieli Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji ww. zadania. Tym samym, nie będzie Państwu przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn.: „...”, ponieważ efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towaru i usług.

Pytanie postawione przez Państwa we wniosku dotyczy kwestii, czy będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z Inwestycją, przy założeniu, że wyliczony prewspółczynnik (dla jednostki administrującej majątkiem Inwestycji), o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, wyniesie mniej niż 2% i Powiat uzna na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2 w zw. z art 86 ust. 2g ustawy o VAT, że wynosi on 0%.

Zauważenia wymaga, że wskazany przez Państwa sposób obliczenia podatku naliczonego ma zastosowanie w przypadku towarów i usług wykorzystywanych do działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, co w Państwa sytuacji nie będzie miało miejsca. Wskazali bowiem Państwo we wniosku, że sprzęt będzie wykorzystywany przez Powiat do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym wskazane w pytaniu przepisy nie będą miały w niniejszej sprawie zastosowania.

Oceniając Państwa stanowisko uznałem je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.