
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 lipca 2025 r. za pośrednictwem platformy e-Urząd Skarbowy wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia wykonanej usługi. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jako starszy asystent projektanta konstrukcji bez uprawnień budowlanych w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, świadczy Pani usługi w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie Umowy (…) nr (…) z dnia (…) 2024 r., zawartej z: (…) (Zleceniodawca, Zamawiający) Sp. z o.o., ul. (…), (…).
Zakres świadczonych przez Panią usług obejmuje m.in.:
- wykonywanie opisów i projektów technicznych pod nadzorem projektanta z uprawnieniami,
- wykonywanie rysunków technicznych i zestawień materiałowych,
- modelowanie (…) w programie (…),
- tworzenie dokumentacji rysunkowej z modelu (…),
- koordynację międzybranżową,
- wsparcie przy nadzorach technicznych i odbiorach,
- przestrzeganie zasad BHP i ppoż.
W (…) 2024 r. wystawiła Pani fakturę nr (…), obejmującą m.in. (…) godzin pracy wykonanej na rzecz projektu oznaczonego jako: (…).
Projekt ten dotyczy obiektu zlokalizowanego w (…), Irlandia.
W ramach wskazanych (…) godzin wykonała Pani usługę polegającą na:
- przygotowaniu rysunku zbrojeniowego płyty stropowej oraz
- zestawieniu zbrojenia
na podstawie wytycznych przekazanych przez projektanta z Irlandii. Prace zostały wykonane w specjalistycznym programie do modelowania 3D.
Usługa została wykonana w całości zdalnie, z terytorium Polski, bez fizycznej obecności na terenie Irlandii. Prace dotyczyły konkretnego obiektu budowlanego, ale nie były związane z wykonawstwem ani fizyczną ingerencją w nieruchomość.
Zleceniodawca - (…) - uznał, że w przypadku tego rodzaju usług, które dotyczą konkretnego obiektu budowlanego zlokalizowanego w innym państwie członkowskim UE, miejsce świadczenia usługi (a więc miejsce opodatkowania VAT) należy określić zgodnie z art. 28e ustawy o VAT, tj. w miejscu położenia nieruchomości - w tym przypadku w Irlandii.
W związku z powyższym, została Pani poproszona przez Zamawiającego o dokonanie korekty faktury nr (…), celem dostosowania sposobu rozliczenia VAT do wskazanego miejsca świadczenia usługi.
Pytanie
Czy usługa polegająca na przygotowaniu rysunku zbrojeniowego oraz zestawienia zbrojenia płyty stropowej przy pomocy oprogramowania 3D, na podstawie konkretnych wytycznych projektanta, wykonana na rzecz projektu budowlanego zlokalizowanego w Irlandii, stanowi usługę związaną z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, przedmiotowa usługa polegająca na przygotowaniu rysunku zbrojeniowego oraz zestawienia zbrojenia płyty stropowej w programie do modelowania 3D nie stanowi usługi związanej z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Usługa ta nie miała charakteru samodzielnego projektowania ani koordynowania procesu inwestycyjnego. Nie podejmowała Pani żadnych decyzji projektowych - Pani rola polegała wyłącznie na technicznym zamodelowaniu oraz udokumentowaniu rozwiązań przygotowanych przez projektanta prowadzącego projekt po stronie irlandzkiego zespołu. Była to praca czysto operacyjna, wspierająca, bez wpływu na zakres robót budowlanych czy kształt nieruchomości.
Usługa została wykonana w całości zdalnie, bez fizycznej obecności w miejscu lokalizacji obiektu budowlanego. Jej rezultat nie miał charakteru unikatowego ani trwałego związania z daną nieruchomością - nie wymagała kontaktu z terenem inwestycji, ani nie wpływała na stan prawny lub fizyczny gruntu.
W świetle powyższego, świadczona usługa - w Pani ocenie - nie spełnia przesłanek uznania jej za związaną z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy o VAT. W związku z tym, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia tej usługi jest miejsce siedziby nabywcy - czyli Polska, a obowiązek rozliczenia podatku VAT spoczywa na Pani jako podatniku krajowym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy:
Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku świadczenia usług miejsce świadczenia decyduje o tym, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.
I tak stosownie do art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Według art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
Ponadto, w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami.
Zgodnie z art. 28e ustawy:
Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.
Przepis art. 28e ustawy - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące - determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości - jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.
Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.) w art. 47 przewiduje, że:
Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.
Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1 ze zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 - pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”.
Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011:
Do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się:
a) każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania;
b) każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść;
c) każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy;
d) każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji.
Ponadto, w myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia nr 282/2011:
Usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:
a) gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług;
b) gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.
Jednocześnie w art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011 zawarto przykładowy wykaz usług, które należy uznać za związane z nieruchomościami, czyli usług objętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE. Natomiast w art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zawarto przykładowy wykaz usług, których nie należy traktować jako usług związanych z nieruchomościami, czyli usług nieobjętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.
Jak stanowi art. 31a ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 282/2011:
Ustęp 1 obejmuje w szczególności:
a) opracowanie planów budynku lub jego części przeznaczonych na określoną działkę, bez względu na to, czy budynek został wzniesiony.
Natomiast zgodnie z art. 31a ust. 3 lit. a) rozporządzenia nr 282/2011:
Ustęp 1 nie ma zastosowania do:
a) opracowania planów budynku lub jego części, jeżeli nie są one przeznaczone na określoną działkę.
Zatem szczególne miejsce świadczenia określone w art. 28e ustawy dotyczy wyłącznie usług, które ściśle odnoszą się do konkretnej określonej co do miejsca położenia nieruchomości.
W konsekwencji usługą związaną z nieruchomością nie jest każda dowolna usługa wykazująca chociażby najmniejszy związek z daną nieruchomością, lecz jedynie usługa, która wprost odnosi się do konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości będącej też centralnym punktem usługi bądź też, ma na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości.
Z opisu sprawy wynika, że świadczy Pani usługi w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie Umowy (…) zawartej z (…) Sp. z o.o. Zakres świadczonych przez Panią usług obejmuje m.in.: wykonywanie opisów i projektów technicznych pod nadzorem projektanta z uprawnieniami, wykonywanie rysunków technicznych i zestawień materiałowych, modelowanie (…) w programie (…), tworzenie dokumentacji rysunkowej z modelu (…), koordynację międzybranżową, wsparcie przy nadzorach technicznych i odbiorach, przestrzeganie zasad BHP i ppoż. W (…) 2024 r. wystawiła Pani fakturę nr (…), obejmującą m.in. (…) godzin pracy wykonanej na rzecz projektu oznaczonego jako: (…). Projekt ten dotyczy obiektu zlokalizowanego w (…) Irlandia. W ramach wskazanych (…) godzin wykonała Pani usługę polegającą na przygotowaniu rysunku zbrojeniowego płyty stropowej oraz zestawieniu zbrojenia na podstawie wytycznych przekazanych przez projektanta z Irlandii. Prace zostały wykonane w specjalistycznym programie do modelowania 3D. Usługa została wykonana w całości zdalnie, z terytorium Polski, bez fizycznej obecności na terenie Irlandii. Prace dotyczyły konkretnego obiektu budowlanego, ale nie były związane z wykonawstwem ani fizyczną ingerencją w nieruchomość.
Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Pani wątpliwości dotyczą ustalenia czy wykonana przez Panią usługa stanowi usługę związaną z nieruchomościami w rozumieniu art. 28e ustawy o VAT.
W zakresie usług wykonanych przez Panią w pierwszej kolejności należy zastrzec, że art. 28e ustawy jest przepisem szczególnym, którego zakres nie może być interpretowany rozszerzająco. Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że aby świadczenie usług mogło zostać uznane za związane z nieruchomością w rozumieniu tego przepisu, konieczne jest, by świadczenie to było związane z wyraźnie określoną nieruchomością i by sama nieruchomość stanowiła przedmiot owego świadczenia. Tak jest w szczególności wówczas, gdy wyraźnie określoną nieruchomość należy uznać za konstytutywny element świadczenia usług, jako że stanowi ona centralny i nieodzowny element tego świadczenia (zob. podobnie wyrok z 27 czerwca 2013 r., RR Donnelley Global Turnkey Solutions Poland, C 155/12, EU:C:2013:434, pkt 34, 35).
Orzecznictwo to, jak wskazuje Trybunał w wyroku C-215/19, zostało zasadniczo skodyfikowane w art. 31a ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia 282/2011 wykonawczego, stanowiącym, że usługi związane z nieruchomością, o których mowa w art. 47 dyrektywy VAT, obejmują jedynie te usługi, które wykazują wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością, co ma miejsce, po pierwsze, w przypadku, gdy usługi te wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług, a po drugie, w przypadku, gdy usługi te są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości.
W analizowanej sprawie wykonana przez Panią usługa polegająca na przygotowaniu rysunku zbrojeniowego oraz zestawienia zbrojenia płyty stropowej przy pomocy oprogramowania 3D, wykonana na rzecz projektu budowlanego w Irlandii, stanowi usługę związaną z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, prace dotyczyły konkretnego obiektu budowlanego zlokalizowanego w innym państwie członkowskim UE - Irlandii. Należy zatem stwierdzić, że w przypadku świadczonej przez Panią usługi to nieruchomość stanowi centralny i nieodzowny element dokonywanego przez Panią świadczenia. Należy podkreślić, że usługi opisane we wniosku, które Pani wykonała dotyczą konkretnej nieruchomości oraz bezpośrednio wiążą się z tą nieruchomością, gdyż to dla tej konkretnej nieruchomości wykonała Pani projekt polegający na przygotowaniu rysunku zbrojeniowego oraz zestawienia zbrojenia płyty stropowej. To, że w celu realizacji usługi nie była wymagana Pani fizyczna obecność w miejscu lokalizacji obiektu budowlanego, nie oznacza, że świadczona usługa nie jest związana z nieruchomością. Jak wynika z wniosku usługa polegająca na przygotowaniu rysunku zbrojeniowego oraz zestawienia zbrojenia płyty stropowej, była wykonana w odniesieniu do konkretnego obiektu budowlanego. Zatem pomimo tego, że usługa ta została wykonana, jak Pani wskazała w całości zdalnie, to dotyczy konkretnej nieruchomości, która, w tym przypadku, stanowi centralny i niezbędny element z punktu widzenia świadczonej przez Panią usługi.
W związku z powyższym, należy stwierdzić, że w niniejszym przypadku miejsce świadczenia Pani usługi ustalane będzie na podstawie art. 28e ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usługi związanej z nieruchomością jest miejsce położenia tej nieruchomości. W związku z tym, że ww. usługa odnosi się do nieruchomości położonej poza terytorium kraju (Irlandii), to nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. W konsekwencji, do przedmiotowej transakcji zastosowanie znajdą przepisy kraju położenia nieruchomości.
Zatem, Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
