Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 lipca 2025 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 29 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką VAT w wysokości 0%, na podstawie posiadanych dokumentów. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

(…) Kft. (dalej: Spółka) posiada siedzibę działalności gospodarczej na Węgrzech, gdzie jest zarejestrowana jako podatnik VAT.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie (...).

Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku VAT również w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W ramach ww. działalności prowadzonej na Węgrzech, Spółka nabywa w Polsce części wyposażenia elektrycznego/elektronicznego takie jak (…) (dalej: Towary) od polskiego podmiotu (dalej: Sprzedawca).

Ponadto, Spółka nabywa w Polsce narzędzia, które udostępnia Sprzedawcy dla potrzeb produkcji niektórych Towarów na rzecz Spółki. Przez cały okres współpracy narzędzie pozostaje w lokalizacji Sprzedawcy, natomiast Spółka pozostaje właścicielem narzędzia.

Nabywane Towary Spółka następnie odsprzedaje do kontrahenta (dalej: Nabywca) z siedzibą w UE, w tym do Nabywcy z Belgii, który jest zarejestrowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Belgii, Francji oraz Włoszech.

W ramach dostaw dokonywanych przez Spółkę na rzecz Nabywcy funkcjonują jednocześnie dwa modele dostaw w zależności od rodzaju sprzedawanych Towarów:

• część Towarów jest nabywana od Sprzedawcy i sprzedawana do Nabywcy przez Spółkę na warunkach na warunkach DDP/miejsce przeznaczenia w kraju UE. W ramach tego modelu Towary są transportowane bezpośrednio przez Sprzedawcę do innego kraju UE do Nabywcy lub do Spółki (Sprzedawca jest podmiotem odpowiedzialnym za transport Towarów do innego kraju UE) - model ten nie jest przedmiotem niniejszego Wniosku,
• część Towarów jest nabywana od Sprzedawcy i sprzedawana do Nabywcy przez Spółkę na warunkach FCA (Polska). W tym modelu:
• Spółka nabywa Towary od Sprzedawcy w ramach dostawy krajowej w Polsce (Sprzedawca wystawia na rzecz Spółki faktury z polskim podatkiem VAT),
• Spółka odsprzedaje Towary do Nabywcy na warunkach FCA/Polska, co oznacza iż to Nabywca jest odpowiedzialny za transport Towarów z Polski (od Sprzedawcy w Polsce) do kraju przeznaczenia (UE),
• Towary są odbierane przez przewoźnika Nabywcy w Polsce (od Sprzedawcy) i są transportowane do magazynu we Francji lub Włoszech, gdzie odbierane są przez lokalne spółki z grupy Nabywcy (dalej: Odbiorca) prowadzące magazyny w tych krajach.
• Spółka nie ma wiedzy odnośnie do tego czy Towary są sprzedawane przez Nabywcę na rzecz Odbiorcy czy też nie.
• Spółka wykazuje przedmiotowe dostawy na rzecz Nabywcy jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej: WDT) w swoich polskich rozliczeniach VAT.
• Spółka dokumentuje dostawę Towarów poprzez wystawienie faktury na rzecz Nabywcy. Faktura zawiera:
• podany przez Nabywcę numer dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu w kraju przeznaczenia towarów (innym niż Polska kraju UE),
• opis przedmiotu transakcji (specyfikacja dostarczonych Towarów), w szczególności:
• data dostawy,
• ilość (sztuk)
• masę,
• rodzaj towaru,
• numer materiału,
• numer zamówienia,
• datę zamówienia,
• numer delivery note,
• kod CN,
• cena jednostkową Towaru,
• wartość (suma) netto transakcji,
• stawka VAT 0%,
• rodzaj wysyłki,
• warunki dostaw.

Spółka każdorazowo weryfikuje, iż Nabywca jest zarejestrowany dla potrzeb VAT w kraju przeznaczenia Towarów i posiada ważny numer VAT-UE nadany w tym kraju.

Ze względu na specyfikę działalności gospodarczej, tj. sprzedaż Towarów w ramach WDT na dużą skalę oraz fakt, iż to nie Spółka jest odpowiedzialna za transport Towarów z Polski do Nabywców w innych krajach UE, Spółka nie jest w stanie na bieżąco gromadzić i weryfikować odrębnie dla każdej dostawy dokumentów potwierdzających wywóz z Polski i jego dostarczenie do innego kraju UE (podpisanych CMR, delivery note, certyfikatów, kwitów wagowych).

W związku z powyższym, Spółka wprowadziła nowy model potwierdzania WDT.

Do wyżej wspomnianej transakcji (WDT) Spółka przygotowuje zbiorcze zestawienie w formie dokumentu, potwierdzające dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy (odrębnie per państwo) w określonym okresie czasu, które zawierają:

• Numer potwierdzenia,
• Datę potwierdzenia,
• Dane Sprzedawcy,
• Dane Nabywcy,
• Adres dostarczenia,
• Dane Odbiorcy,
• Wskazanie warunków dostaw (Incoterms),
• Kraj wysyłki,
• Numer faktury,
• Datę wystawienia faktury,
• Numer dostawy (delivery note),
• Datę dostawy,
• Kod CN,
• Ilość,
• Wagę (netto),
• Oświadczenie, iż Towary udokumentowane poniższymi fakturami zostały odebrane przez Nabywcę z Polski oraz dostarczone do odpowiednio Włoch lub Francji,
• Podpis Odbiorcy

- dalej: Potwierdzenie.

Potwierdzenia są generowane w nieedytowalnym formacie PDF.

Potwierdzenie zostaje przesłane drogą elektroniczną - jako załącznik do wiadomości email - odpowiednio do Nabywcy/Odbiorcy w celu potwierdzenia dokonanych dostaw wskazanych w Potwierdzeniu. Na podstawie dostarczonych potwierdzeń od Nabywcy lub Odbiorcy monitorowane jest, w odniesieniu do których WDT uzyskano już potwierdzenia dla potrzeb zastosowania stawki 0% VAT.

Dla potrzeb potwierdzania WDT i zastosowania stawki 0% Spółka gromadzi zatem:

• Fakturę dokumentującą WDT,
• Podpisane przez Nabywcę lub Odbiorcę działającego w imieniu Nabywcy Potwierdzenie przesłane do Spółki drogą elektroniczną

- dalej łącznie jako: Dokumenty.

Spółka gromadzi Dokumenty w formie elektronicznej na dysku sieciowym, do którego dostęp będą miały wyłącznie uprawnione osoby.

Spółka otrzymuje Dokumenty przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT.

Na podstawie Dokumentów, Spółka wykazuje WDT opodatkowany stawką 0% VAT w rozliczeniu VAT za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Spółka składa/będzie składała informację podsumowującą o dokonanych WDT do urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy dla dokonanych WDT.

Informacja podsumowująca zawiera/będzie zawierała prawidłowe dane dotyczące dokonanych WDT zgodnie z wymogami wskazanymi w przepisach ustawy o VAT.

Spółka nie posiada umowy ze Sprzedawcą, na podstawie której miałaby prawo do dysponowania powierzchnią/nieruchomością należącą do Sprzedawcy.

Spółka nie posiada w Polsce ani zaplecza personalnego ani zaplecza technicznego (z wyłączeniem udostępnionego narzędzia Sprzedawcy), nad którymi miałaby faktyczną kontrolę.

Spółka wykorzystuje nabywane Towary do działalności opodatkowanej VAT, tj. do sprzedaży dokonywanej w ramach WDT.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym posiadane przez Spółkę Dokumenty stanowią dowody uprawniające Spółkę do zastosowania stawki VAT 0% do WDT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym posiadane przez Spółkę Dokumenty stanowią dowody uprawniające Spółkę do zastosowania stawki VAT 0% do WDT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Warunki do zastosowania stawki 0% przy WDT

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (dalej: WDT). Przez WDT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu dostawy towarów na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 13 ust. 1 ustawy o VAT).

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu VAT według stawki 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, WDT podlega opodatkowaniu VAT wg stawki VAT 0% pod warunkiem, że:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Spełnienie powyższych warunków formalnych uprawnia podatnika do zastosowania stawki VAT 0% do dokonanej WDT.

Stosownie do art. 42 ust. 1a ustawy o VAT, stawka 0% VAT nie ma zastosowania do WDT, jeżeli:

1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 (złożenie zbiorczej informacji o dokonanych WDT do urzędu skarbowego) lub ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT (złożenie informacji podsumowujących za pomocą środków komunikacji elektronicznej do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT), lub

2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8 ustawy o VAT

- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Biorąc pod uwagę treść powyższych przepisów, w celu zastosowania stawki VAT 0% do WDT dokonanego z Polski, Spółka powinna spełnić łącznie następujące warunki:

1)dokonać dostawy towarów na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż terytorium Polski,

2)dostawa powinna zostać dokonana na rzecz nabywcy posiadającego w momencie dostawy właściwy i ważny numer nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który to numer nabywca poda Spółce,

3)posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające, że towary zostały w ramach WDT dostarczone do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski,

4)być zarejestrowana jako podatnik VAT UE w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której każdorazowo wykazywane będzie WDT,

5)złożyć, zawierającą prawidłowe dane informację podsumowującą o dokonanych WDT, za pomocą środków elektronicznych do urzędu skarbowego do 25. dnia następującego po miesiącu powstania obowiązku podatkowego.

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka bezsprzecznie spełni cztery z pięciu powyższych warunków do zastosowania stawki VAT 0% dla dokonywanych WDT, tj.:

• Spółka dokona dostawy Towarów na rzecz Nabywcy, tj. Towary są transportowane z Polski na terytorium innego państwa UE do magazynów Nabywcy,
• Spółka otrzyma od Nabywcy ważny numer VAT-UE właściwy dla przedmiotowej transakcji (nadany przez państwo członkowskie właściwe dla Nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych), który Spółka każdorazowo weryfikuje co do jego ważności,
• Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku VAT w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i będzie nadal zarejestrowana w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której będzie wykazywała przedmiotowe WDT,
• Spółka złoży informację podsumowującą zawierającą prawidłowe dane o dokonanych do Nabywcy WDT do właściwego urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT.

Oznacza to, że jeżeli Spółka posiada w swojej dokumentacji dowody potwierdzające, że w ramach WDT dokonanego na rzecz Nabywcy Towary zostały dostarczone na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, to będzie ona uprawniona do opodatkowania WDT wg stawki VAT 0%.

Dokumenty potwierdzające dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego UE innym niż państwo członkowskie wysyłki.

Od 1 stycznia 2020 r. w Polsce obowiązuje art. 45a Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Rozporządzenie).

Zgodnie z art. 45a Rozporządzenia do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

1.sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów z grupy A, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów z grupy A, wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami z grupy B, potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

2.sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

a.pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy (nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa); oraz

b.co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów z grupy A, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów z grupy A wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami z grupy B, potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Dokumenty akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu to:

Grupa A:

• dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

Grupa B:

• polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
• dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;
• poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednocześnie Rozporządzenie nie zawiera przepisów, które uchylałyby przepisy w zakresie dowodów do WDT obowiązujące w polskiej ustawie o VAT. Tym samym, od dnia 1 stycznia 2020 r. obowiązują dwa rodzaje regulacji mogących być podstawą gromadzenia dowodów dla potrzeb zastosowania stawki 0% VAT do WDT, tj. art. 42 ustawy o VAT oraz art. 45a Rozporządzenia.

Zgodnie z jednolitym stanowiskiem organów podatkowych prezentowanym w wydawanych interpretacjach indywidualnych brak spełnienia warunków zgodnie z art. 45a Rozporządzenia nie wyklucza możliwości zastosowania stawki VAT 0% do WDT, np. interpretacja indywidualna sygn. 0112-KDIL1-3.4012.31.2025.2.AKS z dnia 21 marca 2025 r. cyt.:

„Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.”

Jednocześnie, zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych (np. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.238.2024.1.GK z 11 czerwca 2024 r.), zastosowanie dokumentów na podstawie art. 42 ustawy o VAT uprawnia do zastosowania stawki 0% do WDT, cyt.:

„Tym samym, ww. dokumenty wskazane przez Państwa we wniosku w wariantach I-VI, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy, upoważniają/będą upoważniały Państwa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT).”

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w innych interpretacjach wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, np.:

‒interpretacji indywidualnej z 17 lutego 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.1.2021.1.MAZ cyt.:

„Przy czym Organ pragnie zauważyć, że dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, dla zastosowania stawki 0% podatku VAT, od 1 stycznia 2020 r. Spółka powinna dążyć do gromadzenia takich dowodów dokumentujących tę dostawę, o których jest mowa w art. 45a rozporządzenia 2018/1912. Równocześnie niespełnienie warunków wprowadzonych art. 45a rozporządzenia 2018/1912, tj. brak zgromadzenia wymaganej tym przepisem dokumentacji, nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji Wnioskodawca musi udowodnić w inny sposób, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Należy bowiem zauważyć, że mimo wejścia w życie od 1 stycznia 2020 r. art. 45a rozporządzenia wykonawczego 2018/1912, zgromadzenie dowodów, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, w zw. z ust. 3, 4 i 11 ustawy (przy spełnieniu pozostałych ustawowych warunków), powoduje że warunek zastosowania do WDT stawki podatku VAT w wysokości 0%, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest spełniony i tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do gromadzenia dokumentów wymienionych w art. 45a rozporządzenia, w celu zastosowania stawki 0% VAT do dokonywanych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.”

‒interpretacji indywidualnej z 23 kwietnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.77.2020.1.MAZ, cyt.:

„Podkreślenia wymaga fakt, że obowiązujące od 1 stycznia 2020 r. rozporządzenie wykonawcze 2018/1912, w art. 45a wprowadziło domniemanie wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Na mocy rozporządzenia 2018/1912, od 1 stycznia 2020 r. domniemanie to stanowi, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zostały przemieszczone z Polski do innego kraju UE (dostawa może korzystać ze stawki 0%), jeżeli podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiadać będzie co najmniej dwa niebędące ze sobą w sprzeczności dowody, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem i niezależne od sprzedawcy i nabywcy.

Przy czym, niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.”

Stanowisko to znajduje potwierdzenie również w interpretacjach o sygn. 0112-KDIL1-3.4012.178.2024.1.AKS z 29 maja 2024 r., 0114-KDIP1-2.4012.419.2023.3.GK z 18 października 2023 r., 0112-KDIL1-3.4012.382.2023.1.MR z 4 października 2023 r., 0114-KDIP1-2.4012.268.2023.2.GK z dnia 26 września 2023 r., 0112-KDIL1-3.4012.199.2022.1.MR z 8 lipca 2022 r., czy też 0111-KDIB3-3.4012.616.2021.1.MAZ z 24 stycznia 2022 r.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż podatnicy nie mają obowiązku gromadzenia dowodów wynikających z art. 45a Rozporządzenia i mogą nadal potwierdzać dokonywane WDT w oparciu o przepisy polskiej ustawy o VAT w zakresie dokumentacji tego typu dostaw.

W ocenie Spółki Dokumenty, którymi Spółka będzie dysponowała, stanowią dowody wskazane w przepisach ustawy o VAT wymagane dla zastosowania stawki VAT 0% dla dokonanych WDT, co potwierdza poniższe uzasadnienie.

Przepisy art. 42 ust. 3 ustawy o VAT enumeratywnie wskazują jakie dokumenty mogą zostać uznane za dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W myśl art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, cyt.:

„3. Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2)(uchylony),

3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4)(uchylony)

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.”

Zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w sytuacji gdy dokumenty, o których mowa powyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami potwierdzającym dostarczenie towarów mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa, w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Użycie przez ustawodawcę w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT sformułowania „w szczególności” oznacza, że wymieniony w tym przepisie katalog dokumentów ma charakter otwarty. Podatnik ma zatem prawo wykorzystać również inne dokumenty niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w celu potwierdzenia wywozu towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa UE.

Istotne jest aby ww. dokumenty jednoznacznie potwierdzały, że towar został faktycznie dostarczony do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Dokumenty wskazane w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT mają łącznie potwierdzać fakt dostarczenia towarów na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska. Podatnik nie ma przy tym obowiązku zgromadzenia wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z ugruntowanym w tym zakresie stanowiskiem sądów administracyjnych podatnik może zgromadzić tylko niektóre dokumenty, jeżeli posiadają one wystarczającą wartość dowodową. Potwierdza to m.in. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r. sygn. akt. I FPS 1/10, cyt.:

„art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. (…) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów (…) do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.”

Analogiczne stanowisko prezentuje Dyrektor KIS w wydawanych interpretacjach podatkowych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej sygn. 0111-KDIB3-3.4012.47.2024.1.AW z dnia 26 marca 2024 r., cyt.:

„Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 z późn. zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.”

W świetle powyższego dla zastosowania przez Spółkę stawki VAT 0% do WDT wystarczające jest, aby Spółka dysponowała jednym z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i uzupełniła go dodatkowo dowodem wskazanym w treści przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka każdorazowo będzie w posiadaniu faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, tj. data dostawy, ilość (sztuk), masę, rodzaj towaru, numer materiału, numer zamówienia, datę zamówienia, numer delivery note, kod CN, cena jednostkową Towaru, rodzaj wysyłki, warunki dostaw. W takiej sytuacji należy uznać, że:

• faktura stanowi dokument, o którym mowa w przepisie art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT,
• posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku odrębnej od faktury nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT do WDT.

Powyższe stanowisko potwierdzają sądy administracyjne (Wyroki NSA z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1301/08 oraz z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1388/08, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 września 2015 r. sygn. akt I SA/Po 421/15) oraz organy podatkowe. Przykładowo:

‒wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. akt I FSK 1388/08, cyt:

„Wracając do powołanych wcześniej metod wykładni należy stwierdzić, że wyrażony pogląd nie stoi w sprzeczności z literalnym brzmieniem powołanego przepisu. Ustawodawca nie wyłącza możliwości, by faktura zawierała specyfikację sztuk ładunku, a w zasadzie by dowody wymienione enumeratywnie w art. 43 ust. 3 zostały ujęte trzema odrębnymi dokumentami.

Powyższe wydaje się potwierdzać art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, gdzie wskazano konieczne wymogi, które spełniać powinna prawidłowo wystawiona faktura. Nie ma natomiast przeszkód by obok elementów wymienionych w powołanym przepisie jej wystawca umieścił specyfikację, o której mowa w art. 43 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

Rację należy przyznać Sądowi pierwszej instancji również w zakresie w jakim stwierdza, że specyfikacja nie jest żadnym konkretnym dokumentem, a jedynie pewnego rodzaju wyliczeniem, które w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego podatnik może sporządzić zarówno na odrębnym dokumencie jak i w ramach wystawionej faktury, z podkreśleniem, że zarówno w jednym, jak i w drugim przypadku chodzi o osiągnięcie celu jakim jest możliwości identyfikacji towaru będącego przedmiotem dostawy.”

‒interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 lutego 2025 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.700.2024.1. GK, cyt.:

„Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację.

Za możliwością uznania, iż faktura stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przemawia ugruntowana w tym zakresie praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych.”

Powyższe stanowisko zostało zaaprobowane przez Dyrektora KIS w interpretacjach indywidualnych: sygn. 0112-KDIL1-3.4012.26.2025.2.KK z dnia 26 marca 2025 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.7.2025.1.PRP z dnia 19 lutego 2025 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.676.2024.1.RM z dnia 12 lutego 2025 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.616.2021.1.MAZ z dnia 24 stycznia 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.590.2020.2.JO z dnia 21 stycznia 2021 r.

Przepis art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, jako jeden z dokumentów uprawniających do zastosowania stawki VAT 0% wskazuje m.in. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dowodem potwierdzającym przyjęcie towaru na terytorium państwa członkowskiego na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju będzie Potwierdzenie w nieedytowalnym formacie PDF, które będzie zawierało następujące informacje:

• Numer potwierdzenia,
• Datę potwierdzenia,
• Dane Sprzedawcy,
• Dane Nabywcy,
• Adres dostarczenia,
• Dane Odbiorcy,
• Wskazanie warunków dostaw (Incoterms),
• Kraj wysyłki,
• Numer faktury (nie zawsze)
• Datę wystawienia faktury,
• Numer dostawy (delivery note),
• Datę dostawy,
• Kod CN,
• Ilość,
• Wagę (netto),
• Oświadczenie, iż Towary udokumentowane poniższymi fakturami zostały odebrane przez Nabywcę z Polski oraz dostarczone do odpowiednio Włoch lub Francji,
• Podpis Odbiorcy.

Ustawa o VAT nie precyzuje jednak kto ma ten dowód dostarczyć (czy nabywca, czy przewoźnik, czy odbiorca) jakie dane lub formę powinien mieć dokument, aby uznać go za dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Należy zatem uznać, iż każdy dowód, niezależnie od jego formy, potwierdzający przyjęcie Towaru na terytorium innego niż Polska kraju UE, stanowi dowód w rozumieniu przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

W przedmiotowym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym podpisanie Potwierdzenia przez Nabywcę/Odbiorcę, który faktycznie odbiera Towary we Francji lub Włoszech stanowi bezsprzeczne potwierdzenie, iż wskazane w Potwierdzeniu Towary zostały dostarczone pod wskazany na Potwierdzeniu adres znajdujący się na terytorium państwa UE, innego niż Polska.

W świetle powyższego, podpisane przez Nabywcę/Odbiorcę Potwierdzenie stanowi dowód w rozumieniu przepisu art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT, tj. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Oznacza to, że w stosunku do każdej faktury dokumentującej WDT Spółka będzie zawsze posiadała co najmniej jeden z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT oraz co najmniej jeden z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, tj.:

• specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
• dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W świetle powołanych powyżej przepisów ustawy o VAT oraz argumentacji, należy uznać, że posiadane przez Spółkę Dokumenty tj.:

• faktura ze specyfikacją poszczególnych sztuk dostarczonych Towarów oraz
• Potwierdzenie (zgodnie z powyższym opisem)
• spełniają warunki dotyczące dokumentów wymaganych w celu zastosowania stawki VAT 0% do WDT.

Wniosek:

Dokumenty stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT uprawniające Spółkę do zastosowania stawki VAT 0% do WDT.

Powyższe stanowisko, potwierdzają również liczne interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in.:

‒interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 marca 2025 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.26.2025.2.KK, cyt.:

„Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dowody (opisane w Wariantach A-C) w postaci: (…)

* Wariant C - kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz podpisanego przez Kontrahenta odrębnego oświadczenia potwierdzającego dostarczenia towarów do miejsca docelowego. Przedmiotowe oświadczenie zawiera: adres dostawcy, adres nabywcy, numer faktury, numer dostawy i data dostawy, nazwa towaru i ilość, miejsce dostawy towaru, stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).”

‒interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 czerwca 2024 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.238.2024.1.GK, cyt.:

„Wariant II

W ramach tego wariantu, Spółka jest/będzie w posiadaniu (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W tym wariancie Spółka nie posiada/nie będzie posiadała dokumentu wskazanego w Wariancie I, np. międzynarodowego listu przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on podpisany przez odbiorcę towaru.

W związku z tym Spółka gromadzi/zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci (ii) potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta. Potwierdzenie to może być złożone w następujących formach:

* korespondencja elektroniczna (mailowa) z Kontrahentem zawierająca oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw: przykładowo mogą to być dane takie jak data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, numer faktury czy też numer dokumentu "Delivery Note" będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Spółka przesyła/będzie przesyłała Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent odsyła/będzie odsyłał Spółce odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały otrzymane. Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej wiadomości zawierający listę dostaw z podpisem Kontrahenta; lub

(….)

* wygenerowany przez Spółkę dokument pn. "Delivery Confirmation" wysyłany do działu logistycznego Kontrahenta, który zawiera/będzie zawierać dane Spółki oraz dane pozwalające na jednoznaczną identyfikację wskazanych dostaw (tj. np. numer dokumentu powiązanego z dostawą, waga oraz ilość towaru). Na dokumencie Kontrahent umieszcza/umieści adnotację potwierdzającą, że wymienione dostawy zostały odebrane, a następnie odsyła/odeśle ten dokument Spółce.; lub

* (…).

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy uznać, że gromadzona przez Spółkę w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym dokumentacja w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dokumenty (opisane w Wariantach I-VI) (…) - stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Tym samym, ww. dokumenty wskazane przez Państwa we wniosku w wariantach I-VI, przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy upoważniają/będą upoważniały Państwa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT).

Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym dostawy dokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I-VI (pytanie nr 1-6) powinny być w świetle art. 42 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, opodatkowane 0% stawką VAT należy uznać za prawidłowe.

‒interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 maja 2024 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.178.2024.1.AKS, cyt.:

„* Wariant B1 - Spółka będzie w posiadaniu:

1) kopii faktury wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku (jak w wariancie A1),

2) zbiorczego Zestawienia faktur dokumentujących dokonane dostawy wraz z oświadczeniem, że towary udokumentowane fakturami wymienionymi w zestawieniu z ostały przez Nabywcę odebrane w miejscu przeznaczenia (oświadczenie przesłane przez Nabywcę).

Wspominane Zestawienie oraz sposób jego dostarczenia do Spółki (wysyłka Zestawienia wypełnionego przez Nabywcę) zostało szczegółowo opisane w wariancie A1. (…)

Spółka po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego (miesiąca) przygotowuje listę wystawionych przez Spółkę faktur dokumentujących WDT (dalej: Zestawienie) w danym okresie rozliczeniowym na rzecz danego Nabywcy. Zestawienie zawiera m.in. następujące dane: numer faktury dokumentującej dostawę, datę wystawienia faktury, numer VAT Nabywcy oraz kwotę należną z tytułu dokonania dostawy. Ponadto, na dokumencie znajduje się oświadczenie, że towary będące przedmiotem dostaw udokumentowanych fakturami wymienionymi w Zestawieniu przybyły do miejsca przeznaczenia, które to miejsce dla transakcji będących przedmiotem złożonego wniosku znajduje się każdorazowo poza granicami Polski, na terytorium innego państwa członkowskiego UE. Na dokumencie znajdują się również miejsce na datę, stempel (pieczątkę) oraz podpis osoby reprezentującej Nabywcę (pozycje te uzupełnia Nabywca). Zestawienie jest przesyłane Nabywcy drogą elektroniczną (w korespondencji e-mail). Następnie wypełnione przez Nabywcę Zestawienie (uzupełnione o pieczątkę, datę oraz podpis naniesione elektronicznie na dokument Zestawienia w formie graficznej) jest odsyłane Spółce również drogą mailową. (…)

Uwzględniając powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że opisane wyżej dokumenty posiadane przez Państwa w odniesieniu do transakcji WDT realizowanych przez Spółkę w Wariantach A1-C2, stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdego z Wariantów, będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Podsumowując należy uznać, że: (…) 3. Dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów, o których mowa w Wariancie B1 są/będą, w świetle art. 42 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.”

‒interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 kwietnia 2024 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.35.2024.3.GK, cyt.:

„Wariant A - Spółka jest/będzie w posiadaniu:

* kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz

* otrzymanego drogą elektroniczną skanu zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów (przykładowo w formie PDF), zawierającego (i) wykaz faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, (ii) oświadczenie, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego oraz (iii) podpis osoby upoważnionej ze strony Kontrahenta do potwierdzenia odbioru towarów. (…)

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dowody (opisane w Wariantach A-H) w postaci: (…) stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).

Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym dostawy dokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie A-H (pytanie nr 1-8) powinny być w świetle art. 42 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, opodatkowane 0% stawką VAT należy uznać za prawidłowe.”

‒interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 października 2023 r. sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.624.2023.1.JS, cyt.:

„Wariant I: Wnioskodawca będzie posiadał oświadczenie nabywcy, że towary zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska. Wzór oświadczenia będzie generowany przez system księgowy Wnioskodawcy i wysyłany na adres mailowy nabywcy. Wnioskodawca będzie otrzymywał od nabywcy oświadczenie na swój adres mailowy. Oświadczenie będzie zawierało podpis elektroniczny przedstawiciela nabywcy albo podpis odręczny przedstawiciela nabywcy. Oświadczenie będzie wysyłane w wersji elektronicznej (załącznik do maila). Oświadczenie będzie zawierało w szczególności: dane nabywcy (firma, adres, numer podatkowy), numer faktury i numer zamówienia, rodzaj i ilość zamówionych towarów, miejsce dostarczenia towarów (kraj, miejscowość), oświadczenie nabywcy, że towary których dotyczy oświadczenie zostały dostarczone do wskazanego miejsca, datę sporządzenia oświadczenia, podpis przedstawiciela nabywcy. (…)

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy, gdy będziecie Państwo mieli problemy z pozyskaniem od firmy transportowej listu przewozowego CMR, a będziecie Państwo posiadać dokumenty wymienione w wariancie I, II, III i IV stanowiące dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, to posiadane ww. dokumenty będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).”

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają wymogu, aby dokumenty potwierdzające WDT były sporządzone i zgromadzone wyłącznie w formie papierowej. Dopuszczalne jest zatem aby dokumenty te miały formę elektroniczną oraz były przesyłane również w tej formie elektronicznej, przy równoczesnym zachowaniu autentyczności takich dokumentów.

Możliwość posługiwania się dokumentami elektronicznymi dla zastosowania stawki 0% VAT potwierdza jednolite stanowisko sądów administracyjnych oraz organów podatkowych. Przykładowo:

‒wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 lutego 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 2140/07, cyt.:

„nie ma wymogu, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę "papierową". Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem.”

‒interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 24 maja 2024 r. sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.188.2024.2.PRP cyt.:

„Należy wskazać, że przepisy ustawy o VAT nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy o VAT.”

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane również w interpretacjach indywidualnych: sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.58.2024.3.JSZ z 30 kwietnia 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.28.2023.2.KT z 28 kwietnia 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.756.2022.2.KT z 30 stycznia 2023 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.525.2022.1.GK z 23 grudnia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.579.2022.3.KT z 22 listopada 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.546.2022.2.KT z 28 października 2022 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.233.2022.2.KK z 9 sierpnia 2022 r.

Wniosek:

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz orzecznictwa sądów administracyjnych i organów podatkowych rodzaj oraz format gromadzonych dokumentów pozostaje bez wpływu na prawo podatnika do zastosowania stawki VAT 0% dla WDT. Istotne jest aby, dokumenty łącznie potwierdzały fakt dostarczenia towarów do nabywcy w innym kraju członkowskim UE niż Polska.

Podsumowanie:

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy ustawy o VAT, uzasadnienie oraz stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej i sądów administracyjnych należy uznać, że Spółka spełnia wszystkie warunki wskazane w przepisie art. 42 ust. 1 ustawy o VAT uprawniające ją do zastosowania stawki VAT 0% dla WDT, ponieważ:

1)Spółka dokonuje dostawy Towarów (WDT) na rzecz Nabywcy;

2)Spółka otrzymała/otrzyma od Nabywcy ważny numer VAT-UE właściwy dla przedmiotowej transakcji (nadany przez państwo członkowskie właściwe dla Nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych);

3)Spółka posiada/będzie posiadała fakturę stanowiącą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, a także Potwierdzenie, które to Dokumenty w sposób jednoznaczny potwierdzają/potwierdzać będą dostarczenie Towarów będących przedmiotem WDT na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w związku z tym stanowić będą dowody w świetle art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Dokumenty te Spółka będzie posiadała w terminie wskazanym w przepisach ustawy o VAT; 

4)Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku VAT w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i będzie nadal zarejestrowana w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której będzie wykazywała przedmiotowe WDT;

5)Spółka składa/będzie składała informację podsumowującą zawierającą prawidłowe dane o dokonanych WDT do właściwego urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy dla dokonanych WDT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 2 pkt 1-3 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Zatem, dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z treści wniosku wynika, że Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej na Węgrzech i jest w tym kraju zarejestrowana jako podatnik VAT. Spółka jest również zarejestrowana na potrzeby podatku VAT w Polsce, w tym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka zajmuje się (...). W ramach ww. działalności prowadzonej na Węgrzech, Spółka nabywa w Polsce części wyposażenia elektrycznego/elektronicznego np. (…) (Towary) od polskiego podmiotu (Sprzedawca). Ponadto, Spółka nabywa w Polsce narzędzia, które udostępnia Sprzedawcy na potrzeby produkcji niektórych Towarów na rzecz Spółki (cały czas Spółka pozostaje właścicielem narzędzia). Towary zakupione od Sprzedawcy Spółka odsprzedaje kontrahentowi z siedzibą w UE (Nabywca), w tym do Nabywcy z Belgii, który jest zarejestrowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w Belgii, Francji oraz Włoszech.

Transakcja będąca przedmiotem wniosku przebiega w ten sposób, że Spółka nabywa Towary od Sprzedawcy w ramach dostawy krajowej w Polsce, co Sprzedawca dokumentuje fakturą zawierającą polski podatek VAT. Następnie Spółka odsprzedaje te Towary Nabywcy. Zgodnie z przyjętymi przez strony warunkami FCA/Polska, Nabywca jest podmiotem odpowiedzialnym za transport Towarów od Sprzedawcy z Polski do kraju przeznaczenia UE. Przewoźnik Nabywcy odbiera Towary od Sprzedawcy i transportuje do magazynu we Francji lub Włoszech. Tam Towary odbierane są przez lokalne spółki z grupy Nabywcy prowadzące magazyny w tych krajach (Odbiorca). Przy czym, Spółka nie ma wiedzy, czy Nabywca sprzedaje Towary Odbiorcy. Spółka wykazuje dostawy Towarów dokonane na rzecz Nabywcy jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WDT) w polskich rozliczeniach VAT i wystawia faktury na rzecz Nabywcy.

Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką VAT w wysokości 0%, na podstawie posiadanych dokumentów.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że od 1 stycznia 2020 r., w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018 s. 10), zwanego dalej „rozporządzeniem 2018/1912”.

Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Wprowadza ono m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki VAT 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jeżeli, warunki określone w rozporządzeniu 2018/1912 nie są spełnione, wówczas dostawca musi udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Według art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, natomiast drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką VAT 0%, natomiast w państwie nabywcy podlega opodatkowaniu według stawki podatku właściwej w tym państwie. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Przy czym, według art. 42 ust. 11 ustawy:

Zatem, art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione ewentualnie dowodami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy, razem mają potwierdzać informację, której wymaga przepis. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Powyższe potwierdza powołana również przez Państwa uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy.

Tym samym zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem, w świetle powołanych przepisów prawa oraz uchwały NSA, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki VAT 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Należy również zgodzić się z Państwem, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację. Potwierdza to m.in. powołany przez Państwa wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 grudnia 2009 r. o sygn. I FSK 1388/08, w którym Sąd wskazał, że: „(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT (...)”.

Przy czym, jak słusznie Państwo wskazali - przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Zatem, skoro przepisy nie stanowią o ich formie, można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Zatem, każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE.

W analizowanej sprawie, Spółka, która jest zarejestrowana w Polsce na potrzeby podatku VAT, w tym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, dokonuje dostawy Towarów na rzecz Nabywcy. Nabywca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej i posługuje się numerem VAT UE nadanym przez inne niż Polska państwo członkowskie UE (państwo przeznaczenia towarów). W wyniku dostawy dokonanej przez Spółkę na rzecz Nabywcy towar transportowany jest z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE (Włochy, Francja). Przy tym, Spółka wskazała, że składa/będzie składała informację podsumowującą o dokonanych WDT do urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy dla dokonanych WDT. Informacja podsumowująca zawiera/będzie zawierała prawidłowe dane dotyczące dokonanych WDT, zgodnie z wymogami wskazanymi w przepisach ustawy o VAT.

Natomiast odnośnie posiadanej dokumentacji Spółka wskazała, że dostawę Towarów na rzecz Nabywcy dokumentuje fakturą, która zawiera m.in. podany przez Nabywcę numer nadany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w kraju przeznaczenia towarów (innym niż Polska kraju UE), specyfikację dostarczonych Towarów, w tym m.in. datę dostawy, ilość sztuk, masę, rodzaj towaru, numer materiału oraz zamówienia, datę zamówienia, numer delivery note, kod CN, cenę jednostkową Towaru, wartość (suma) netto transakcji, stawkę VAT 0%, rodzaj wysyłki oraz warunki dostaw. Jednocześnie Spółka wskazała, że nie ma możliwości na bieżąco gromadzić i weryfikować dokumentów potwierdzających wywóz Towaru z Polski i jego dostarczenie do innego kraju UE (podpisanych CMR, delivery note, certyfikatów, kwitów wagowych) odrębnie dla każdej dostawy (duża skala sprzedaży oraz transportowanie Towarów z Polski do Nabywców w innych krajach UE przez inny podmiot). W związku z powyższym, Spółka wprowadziła nowy model potwierdzania WDT, który polega na tym, że do dokonywanych WDT, Spółka przygotowuje zbiorcze zestawienie potwierdzające dokonanie WDT (odrębnie per państwo) w określonym okresie czasu (Potwierdzenie), które zawiera numer i datę potwierdzenia, dane Sprzedawcy, Nabywcy i Odbiorcy, adres dostarczenia, warunki dostaw (Incoterms), kraj wysyłki, numer i datę wystawienia faktury, numer dostawy (delivery note), datę dostawy, kod CN, ilość oraz wagę (netto). Potwierdzenie zawiera również oświadczenie, że Towary udokumentowane fakturami zostały odebrane przez Nabywcę z Polski i dostarczone do Włoch lub Francji oraz podpis Odbiorcy. Potwierdzenia są generowane w nieedytowalnym formacie PDF i przesyłane drogą elektroniczną jako załącznik do wiadomości e-mail odpowiednio do Nabywcy/Odbiorcy, w celu potwierdzenia wskazanych w Potwierdzeniu dokonanych dostaw. Na podstawie dostarczonych Potwierdzeń od Nabywcy lub Odbiorcy Spółka monitoruje, w odniesieniu do których WDT uzyskała już Potwierdzenia dla potrzeb zastosowania stawki 0% VAT.

Zatem, na potwierdzenie WDT Spółka gromadzi fakturę dokumentującą WDT oraz podpisane przez Nabywcę lub Odbiorcę działającego w imieniu Nabywcy Potwierdzenie przesłane do Spółki drogą elektroniczną (Dokumenty). Spółka gromadzi Dokumenty w formie elektronicznej na dysku sieciowym, do którego dostęp będą miały wyłącznie uprawnione osoby. Jednocześnie Spółka wskazała, że otrzymuje Dokumenty przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu WDT.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy uznać, że w sytuacji gdy w związku z dokonaną transakcją Spółka posiada/będzie posiadała fakturę zawierającą specyfikację Towarów oraz podpisane przez Odbiorcę Potwierdzenie zawierające m.in. dane Sprzedawcy, Nabywcy i Odbiorcy, adres dostarczenia, numer i datę wystawienia faktury, numer i datę dostawy (delivery note), kod CN, ilość i wagę (netto) Towarów oraz oświadczenie, że Towary udokumentowane fakturami zostały odebrane przez Nabywcę z Polski i dostarczone do Włoch lub Francji - Spółka ma/będzie miała prawo do opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy stawką VAT w wysokości 0%, na podstawie art. 42 ust. 3 w zw. z art. 41 ust. 3 ustawy.

Tym samym, stanowisko, z którego wynika, że na podstawie posiadanych Dokumentów Spółka ma prawo do zastosowania stawki VAT 0% dla WDT jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przy czym, podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania). Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone. Dotyczy to prawidłowości zakwalifikowania transakcji dokonywanej pomiędzy Spółką i Nabywcą, tj. uznania jej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na terytorium kraju.

Ponadto informuję, że wydając interpretację nie przeprowadzam postępowania dowodowego i opieram się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju UE mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.