
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 19 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku od towarów i usług w zakresie:
‒wskazania, czy planowane wycofanie Nieruchomości z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej i niewłączenie jej do majątku przekształcanego przedsiębiorstwa, lecz dalsze wykorzystywanie Nieruchomości w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (tj. najem tej Nieruchomości Spółce powstałej z przekształcenia), będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
-stwierdzenia, czy w związku z planowanym wycofaniem Nieruchomości z ewidencji środków trwałych i jej dalszym wykorzystywaniem w działalności gospodarczej Wnioskodawcy (najem na rzecz Spółki powstałej z przekształcenia), po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),
-określenia, czy w sytuacji, w której po wycofaniu Nieruchomości z ewidencji środków trwałych i przeznaczeniu jej na wynajem, Spółka powstała z przekształcenia przedsiębiorstwa Wnioskodawcy ponosić będzie – jako najemca – nakłady inwestycyjne (adaptacyjne) na wynajmowaną Nieruchomość, nieodpłatnie i bez zmiany właściciela nakładów, to czy po stronie Wnioskodawcy, jako wynajmującego, lub Spółki, jako najemcy ponoszącego nakłady inwestycyjne, powstanie obowiązek opodatkowania VAT tytułem nieodpłatnego świadczenia usług lub innego zdarzenia (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Opis obecnie prowadzonego przedsiębiorstwa:
Wnioskodawca, osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…), wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w ramach której zajmuje się projektowaniem, programowaniem oraz produkcją maszyn i urządzeń specjalnego przeznaczenia, w szczególności przeznaczonych dla branży opakowaniowej (automatyczne wycinarki i drukarki przeznaczone do produkcji opakowań kartonowych z tektury falistej).
Ponadto Wnioskodawca świadczy usługi serwisowe związane z obsługą techniczną wytwarzanych urządzeń. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca tworzy również oprogramowanie do obsługi projektowanych i produkowanych przez siebie maszyn, które jest przedmiotem licencjonowania na rzecz klientów. Licencje te udzielane są odpłatnie, co stanowi dodatkowe źródło przychodu Wnioskodawcy. Siedziba działalności gospodarczej mieści się w (…). Działalność jest wykonywana zarówno w miejscu siedziby, jak również, w zakresie montażu i serwisu maszyn, w lokalizacjach wskazanych przez klientów.
Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego – rozlicza się z podatku dochodowego od osób fizycznych według 19% stawki liniowej, zgodnie z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. 2025.163 ze zm., dalej jako: Ustawa o PIT), oraz jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywana jest nieruchomość zabudowana halą produkcyjną (dalej: „Nieruchomość”), położona w miejscowości (…), stanowiąca własność Wnioskodawcy, dla której Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (…).
Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę na podstawie aktu notarialnego z dnia 15 stycznia 2014 r. Przy nabyciu Nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony.
W chwili nabycia hala produkcyjna znajdowała się już na gruncie – na działkach nr 1 i nr 2, co wynika z aktu notarialnego z dnia 15 stycznia 2014 r. W dniu 22 czerwca 2015 r. Wnioskodawca nabył kolejne dwie działki, tj. nr 3 i nr 4, które zostały włączone do powyższej księgi wieczystej. Nieruchomość stanowi środek trwały Wnioskodawcy ujęty w ewidencji środków trwałych prowadzonej na podstawie przepisów Ustawy o PIT.
W latach 2019-2020 Wnioskodawca rozpoczął rozbudowę przedmiotowej hali produkcyjnej. Rozbudowa objęła m.in. dobudowę dodatkowych pomieszczeń użytkowych. Rozbudowa nie została jednak zakończona odbiorem budowlanym, a w konsekwencji jej wartość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych. W trakcie rozbudowy Wnioskodawca nabywał towary i usługi związane z inwestycją, od których przysługiwało mu i zostało przez niego zrealizowane prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Wartość poniesionych nakładów nie przekroczyła 30% wartości początkowej środka trwałego.
Opis przekształcenia oraz Spółki powstałej w wyniku przekształcenia:
Z uwagi na skalę prowadzonej działalności i związane z tym ryzyko biznesowe, Wnioskodawca planuje obecnie przekształcenie prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową, najprawdopodobniej spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, na zasadach określonych w art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. 2024.18, ze zm., dalej jako: „KSH”) w zw. z art. 5841 i n. KSH.
Decyzja Wnioskodawcy w zakresie sposobu dokonania transformacji prowadzonej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową została poprzedzona szczegółową analizą, a wybór „kodeksowej” formy przekształcenia nastąpił przede wszystkim z uwagi na możliwość zachowania ciągłości historii prowadzonego przedsiębiorstwa, zamiaru zachowania umów leasingu, historii współpracy z bankami. Nowo utworzonej spółce (dalej jako: „Spółka”) przysługiwać będą wszystkie prawa i obowiązki Wnioskodawcy w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa.
Dodatkowo, całość aktywów i pasywów przedsiębiorstwa prowadzonego dotychczas w ramach jednoosobowej działalności zostanie w wyniku przekształcenia przeniesiona do Spółki (z wyjątkiem Nieruchomości, która nie zostanie objęta majątkiem przekształcanego przedsiębiorstwa – o czym mowa w dalszej części opisu stanu przyszłego). Z chwilą wpisu Spółki do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego stanie się ona właścicielem przedsiębiorstwa prowadzonego dotychczas przez Wnioskodawcę, w tym składników majątku wymienionych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
W związku z przekształceniem w Spółce utworzone zostaną:
·kapitał zakładowy, określony w umowie spółki oraz
·kapitał zapasowy, do którego przekazana zostanie ewentualna nadwyżka wartości majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy ponad wartość kapitału zakładowego, w tym dochód wypracowany w latach poprzednich przez Wnioskodawcę zostanie wyodrębniony w księgach rachunkowych Spółki jako zyski z lat poprzednich (czyli z lat prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę) i przypisany do kapitału zapasowego Spółki.
Wnioskodawca zamierza przed planowanym przekształceniem dokonać wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej, poprzez wykreślenie jej z ewidencji środków trwałych. Nieruchomość nie zostanie jednak przeznaczona na cele osobiste Wnioskodawcy, lecz będzie nadal wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – poprzez jej odpłatny wynajem na rzecz Spółki. Wnioskodawca będzie zatem wykorzystywał Nieruchomość do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym mowa w dalszej części opisu zdarzenia przyszłego.
Wnioskodawca bierze pod uwagę również możliwość, że Spółka będzie opodatkowana ryczałtem od dochodów spółek, zgodnie z art. 28c i nast. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. 2025.278 ze zm., zwana dalej „Ustawą o CIT”). W związku z powyższym Wnioskodawca nie wyklucza wyodrębnienia w kapitale rezerwowym spółki funduszu na cele inwestycyjne, o którym mowa w art. 15 ust. 1hb Ustawy o CIT. Pierwszym obrotowym Spółki będzie okres od dnia wpisania Spółki do Rejestru Przedsiębiorców KRS do dnia 31 grudnia 2025 r.
Wnioskodawca zakłada, że Spółka oraz środki wpłacone do ww. funduszu spełnią wszystkie warunki opisane w art. 15 ust. 1hb i nast. Ustawy o CIT.
W związku z planowanym przekształceniem Wnioskodawca poniesie szereg wydatków przed dniem przekształcenia, na które będą się składać w szczególności: opłata za wpis do KRS, koszty i opłaty notarialne, koszty obsługi prawnej związane z przekształceniem, koszty badania planu przekształcenia przez biegłego rewidenta (jeżeli konieczność takiego badania wystąpi), inne opłaty administracyjne związane z przekształceniem.
Wnioskodawca wskazuje, że w związku z planowanym przekształceniem w Spółce utworzony zostanie kapitał zakładowy i zapasowy, a Spółka uzyska środki finansowe pochodzące z zysków wygenerowanych w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy przed przekształceniem w Spółkę, zatem w przyszłości podjęte zostałyby decyzje dotyczące wypłaty na rzecz Wnioskodawcy części środków finansowych zgromadzonych na kapitale zapasowym odpowiadających zyskom wypracowanym przed przekształceniem i opodatkowane już po stronie Wnioskodawcy.
Opis działalności indywidualnej Wnioskodawcy po przekształceniu:
W skład przekształcanego przedsiębiorstwa wchodzić będzie przede wszystkim działalność produkcyjna, w tym produkcja maszyn i urządzeń specjalnego przeznaczenia. Po dokonanym przekształceniu przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w Spółkę, Wnioskodawca ponownie rozpocznie prowadzenie działalności gospodarczej (niezależnie od działalności Spółki) w zakresie:
•najmu nieruchomości (w tym wynajmu przedmiotowej Nieruchomości Spółce powstałej z przekształcenia),
•usług serwisowych związanych z obsługą techniczną maszyn,
•udzielania licencji na oprogramowanie wykorzystywane w maszynach.
W ramach działalności serwisowej i licencyjnej, usługobiorcami i licencjobiorcami będą klienci Spółki, jak i podmioty trzecie niebędące klientami Spółki. Nie wyklucza się jednak, że z przyczyn biznesowych usługi te mogą być oferowane klientom przez samą Spółkę, o ile uzasadni to charakter umowy handlowej lub struktura świadczenia usługi (np. w przypadku realizacji umowy kompleksowej).
Wnioskodawca podkreśla, iż w zakresie, w jakim przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej odnosi się do skutków podatkowych związanych z działalnością Spółki, występuje on w charakterze osoby planującej utworzenie Spółki (w trybie art. 584 (1) i następne KSH), o której mowa w art. 14n par.1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2025.111 ze zm., dalej jako: „Ordynacja”).
Pytania
1.Czy planowane wycofanie Nieruchomości z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej i niewłączenie jej do majątku przekształcanego przedsiębiorstwa, lecz dalsze wykorzystywanie Nieruchomości w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (tj. najem tej Nieruchomości Spółce powstałej z przekształcenia), będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2.Czy w związku z planowanym wycofaniem Nieruchomości z ewidencji środków trwałych i jej dalszym wykorzystywaniem w działalności gospodarczej Wnioskodawcy (najem na rzecz Spółki powstałej z przekształcenia), po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego?
3.Czy w sytuacji, w której po wycofaniu Nieruchomości z ewidencji środków trwałych i przeznaczeniu jej na wynajem, Spółka powstała z przekształcenia przedsiębiorstwa Wnioskodawcy ponosić będzie – jako najemca – nakłady inwestycyjne (adaptacyjne) na wynajmowaną Nieruchomość, nieodpłatnie i bez zmiany właściciela nakładów, to czy po stronie Wnioskodawcy, jako wynajmującego, lub Spółki, jako najemcy ponoszącego nakłady inwestycyjne, powstanie obowiązek opodatkowania VAT tytułem nieodpłatnego świadczenia usług (art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Dz. U. z 2024 r. poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT) lub innego zdarzenia?
Pana stanowisko w sprawie
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1:
Pana zdaniem, planowane wycofanie Nieruchomości z ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej i niewłączenie jej do majątku Spółki powstałej z przekształcenia (tj. niewniesienie jej aportem, ani jej sprzedaż), przy jednoczesnym dalszym wykorzystywaniu tej Nieruchomości przez Pana, w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (wynajem tej Nieruchomości Spółce powstałej z przekształcenia), nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatne towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika, w szczególności:
·przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (w tym byłych pracowników),
jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu.
Stosownie natomiast do art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się również nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego.
W analizowanym przypadku Nieruchomość nie zostanie zbyta ani przekazana na Pana cele osobiste, ani nie zostanie wycofana z działalności gospodarczej w ogóle, lecz będzie nadal wykorzystywana przez Pana w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, tj. zostanie przeznaczona do odpłatnego wynajmu Spółce powstałej z przekształcenia przedsiębiorstwa.
Powyższe oznacza, że nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka z art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, warunkująca uznanie przekazania towaru lub świadczenia usługi za czynność podlegającą opodatkowaniu, tj. wycofanie z działalności gospodarczej i wykorzystanie do celów osobistych lub innych niż działalność gospodarcza.
W świetle ugruntowanej linii interpretacyjnej, organy podatkowe potwierdzają, że samo wykreślenie nieruchomości z ewidencji środków trwałych, jeśli nie towarzyszy temu wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej, nie podlega opodatkowaniu VAT.
Przykładowe interpretacje potwierdzające powyższe stanowisko:
·Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) z dnia 7 lutego 2022 r., sygn. akt 0111-KDIB3-2.4012.885.2021.1.MGO,
·Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 15 grudnia 2023 r., sygn. akt 0114-KDIP1-3. 4012.563.2023.3.KF,
·Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 9 listopada 2021 r., sygn. akt 0111-KDIB3-1. 4012.784.2021.1.AB,
·Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 30 stycznia 2024 r., sygn. akt 0114-KDIP4-3. 4012.559.2023.1.MKA.
Organy potwierdzają w nich, że sam fakt wykreślenia nieruchomości z ewidencji środków trwałych nie powoduje automatycznie opodatkowania VAT, jeśli nieruchomość nadal będzie wykorzystywana w działalności opodatkowanej, np. w formie najmu, który również jest czynnością opodatkowaną VAT.
Planuje Pan kontynuację działalności gospodarczej w formie usług najmu na rzecz Spółki przekształconej – a więc nie dochodzi ani do zużycia na cele osobiste, ani do trwałego wycofania z działalności gospodarczej. W rezultacie czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2:
Pana zdaniem, w związku z planowanym wycofaniem Nieruchomości z ewidencji środków trwałych i jej dalszym wykorzystywaniem w Pana działalności gospodarczej (najem na rzecz Spółki powstałej z przekształcenia), po Pana stronie nie powstanie obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
W przedmiotowym przypadku wykorzystywał Pan i zamierza wykorzystywać Nieruchomość do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (najem na rzecz Spółki powstałej z przekształcenia).
Zasada ogólna zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT mówi, że podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Dokonał Pan odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem lub wytworzeniem Nieruchomości. W przypadku zmiany sposobu wykorzystywania towarów (w tym środków trwałych) objętych odliczeniem podatku naliczonego, podatnik ma obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego. Takie zobowiązanie wynika z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT.
W przypadku zmiany sposobu wykorzystywania Nieruchomości, jak ma to miejsce w przypadku wycofania jej z działalności gospodarczej, ale nadal wykorzystywania jej na cele działalności opodatkowanej (w tym wynajem na rzecz Spółki), nie jest Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy o VAT, jeżeli towary są nadal wykorzystywane do czynności opodatkowanych, nie ma potrzeby dokonywania korekty.
W dalszym ciągu planuje Pan wykorzystywać Nieruchomość do działalności gospodarczej (najem na rzecz Spółki). Wynajem nieruchomości, który nie jest objęty zwolnieniem, podlega opodatkowaniu VAT stawką podstawową (23%), zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. Ponieważ wynajem nieruchomości będzie nadal czynnością opodatkowaną VAT, zmiana charakteru jej wykorzystywania (np. przejście z działalności jednoosobowej do wynajmu na rzecz Spółki) nie powoduje obowiązku korekty podatku naliczonego.
W związku z powyższym, zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy o VAT, nie będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w związku z wycofaniem Nieruchomości z ewidencji środków trwałych i jej dalszym wykorzystywaniem w ramach działalności gospodarczej, tj. wynajmem na rzecz Spółki. Przeniesienie Nieruchomości do majątku prywatnego, przy założeniu jej dalszego wykorzystywania w działalności gospodarczej, nie stanowi zmiany powodującej obowiązek korekty podatku naliczonego.
Z kolei art. 14 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku zaprzestania przez podatnika wykonywania czynności opodatkowanych VAT, podatnik jest zobowiązany do uregulowania VAT od towarów pozostających na stanie przedsiębiorstwa, co de facto oznacza obowiązek korekty podatku naliczonego od towarów i usług, które były odliczane przy ich nabyciu.
W analizowanej sytuacji powyższa regulacja nie znajdzie zastosowania ponieważ nie nastąpi zaprzestanie wykonywania czynności opodatkowanych VAT przez Pana – nie zamierza Pan zakończyć działalności gospodarczej, a jedynie zmodyfikować jej zakres. Po przekształceniu przedsiębiorstwa, nadal będzie Pan prowadził działalność gospodarczą w zakresie m.in. najmu nieruchomości oraz potencjalnie świadczenia usług serwisowych lub licencyjnych, które również będą podlegały opodatkowaniu VAT. W konsekwencji, nie powstaną przesłanki z art. 14 ustawy o VAT.
W analizowanej sprawie, wydatki poniesione w latach 2019-2020 dotyczyły rozbudowy nieruchomości, która była już wcześniej wpisana do ewidencji środków trwałych. Z informacji posiadanych przez Pana wynika, że wydatki te nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości, a zatem zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy o PIT, nie doszło do zwiększenia wartości początkowej środka trwałego, co oznacza, że wydatki te nie stanowiły tzw. „ulepszenia” w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a tym samym zgodnie z definicją wskazaną w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, wydatki te nie stanowiły tzw. „ulepszenia” w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.
Po wycofaniu z ewidencji środków trwałych, nieruchomość będzie bowiem nadal wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, tj. w zakresie najmu komercyjnego na rzecz Spółki przekształconej z dotychczasowego Pana przedsiębiorstwa. Najem ten będzie prowadzony przez Pana jako czynność podlegająca opodatkowaniu VAT. Tym samym, nie wystąpi sytuacja, w której nieruchomość przestanie być wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych.
W konsekwencji, skoro nieruchomość po jej wycofaniu z ewidencji środków trwałych nadal będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT, to nie wystąpi zmiana przeznaczenia, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT, a zatem brak jest podstaw do dokonania korekty podatku naliczonego.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3:
Pana zdaniem, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie powstanie po Pana stronie obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług ani z innego tytułu, w związku z ponoszeniem przez Spółkę (jako najemcę) nakładów na wynajmowaną od Pana nieruchomość.
Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do odliczenia podatku naliczonego.
W praktyce oznacza to, że aby dane zdarzenie/czynność można było potraktować jako nieodpłatne świadczenie usług, to musiałby Pan uzyskać od Spółki – bez odpłatności – świadczenie mające charakter konsumpcyjny (np. trwale zwiększające wartość Pana majątku), które nie służyłoby wykonywaniu czynności opodatkowanych.
W analizowanym przypadku nakłady na nieruchomość będą ponoszone przez Spółkę w celu dostosowania wynajmowanej powierzchni do potrzeb prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, w związku z czym będą pozostawać w związku z działalnością opodatkowaną tej Spółki. Jednocześnie Pan pobierać będzie wynagrodzenie z tytułu najmu, co potwierdza wzajemność świadczeń oraz związek nakładów z czynnościami opodatkowanymi Pana jako wynajmującego nieruchomość.
W związku z powyższym, brak jest podstaw do uznania, że po Pana stronie lub Spółki powstanie obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług lub innych zdarzeń opodatkowanych w związku z nakładami, które będą ponoszone przez Spółkę na wynajmowaną nieruchomość, która pozostanie Pana własnością.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2016 r. str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
W myśl art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2)wszelkie inne darowizny
‒jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to takie przekazanie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazanie), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać jego opodatkowania).
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W świetle art. 659 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:
§ 1. Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
§ 2. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.
Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości lub rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.
Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z tym, najem nieruchomości lub rzeczy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…), wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego oraz jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywana jest nieruchomość zabudowana halą produkcyjną (dalej: „Nieruchomość”), położona w miejscowości (…), stanowiąca Pana własność. Przy nabyciu Nieruchomości nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony.
W chwili nabycia hala produkcyjna znajdowała się już na gruncie – na działkach nr 1 i nr 2, co wynika z aktu notarialnego z dnia 15 stycznia 2014 r. W dniu 22 czerwca 2015 r. nabył Pan kolejne dwie działki, tj. nr 3 i nr 4, które zostały włączone do powyższej księgi wieczystej. Nieruchomość stanowi Pana środek trwały ujęty w ewidencji środków trwałych prowadzonej na podstawie przepisów Ustawy o PIT.
W latach 2019-2020 rozpoczął Pan rozbudowę przedmiotowej hali produkcyjnej. Rozbudowa objęła m.in. dobudowę dodatkowych pomieszczeń użytkowych. Rozbudowa nie została jednak zakończona odbiorem budowlanym, a w konsekwencji jej wartość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych. W trakcie rozbudowy nabywał Pan towary i usługi związane z inwestycją, od których przysługiwało Panu i zostało przez Pana zrealizowane prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Wartość poniesionych nakładów nie przekroczyła 30% wartości początkowej środka trwałego.
Z uwagi na skalę prowadzonej działalności i związane z tym ryzyko biznesowe, planuje Pan przekształcenie prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową, najprawdopodobniej spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.
Zamierza Pan przed planowanym przekształceniem dokonać wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej, poprzez wykreślenie jej z ewidencji środków trwałych. Nieruchomość nie zostanie jednak przeznaczona na Pana cele osobiste, lecz będzie nadal wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – poprzez jej odpłatny wynajem na rzecz Spółki. Będzie Pan zatem wykorzystywał Nieruchomość do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy planowane wycofanie Nieruchomości z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej i niewłączenie jej do majątku przekształcanego przedsiębiorstwa, lecz dalsze wykorzystywanie Nieruchomości w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (tj. najem tej Nieruchomości Spółce powstałej z przekształcenia), będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Analiza przedstawionych okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prowadzi do wniosku, że po wycofaniu z działalności gospodarczej, Nieruchomość będzie przez Pana wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu. W tej sytuacji ww. Nieruchomości nie można uznać za majątek prywatny, bowiem oddanie ww. składnika majątku w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą – na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług – de facto skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak wskazano wyżej świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Wobec powyższego, Nieruchomość objęta zakresem pytania, po jej wycofaniu z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nadal będzie wykorzystywana przez Pana w sposób ciągły dla celów zarobkowych do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Zatem, w odniesieniu do czynności wycofania ww. Nieruchomości z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na Pana cele osobiste. Co za tym idzie czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując należy stwierdzić, że planowane wycofanie Nieruchomości z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej i niewłączenie jej do majątku przekształcanego przedsiębiorstwa, lecz dalsze wykorzystywanie Nieruchomości w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (tj. najem tej Nieruchomości Spółce powstałej z przekształcenia), nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.
Ma Pan również wątpliwości, czy w związku z planowanym wycofaniem Nieruchomości z ewidencji środków trwałych i jej dalszym wykorzystywaniem w Pana działalności gospodarczej (najem na rzecz Spółki powstałej z przekształcenia), po Pana stronie powstanie obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy.
Na mocy art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Stosownie do treści art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
W świetle art. 91 ust. 3 ustawy:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
Na podstawie art. 91 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Natomiast, w myśl art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
W świetle art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1)opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2)zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Jak wynika z art. 91 ust. 7 ustawy:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Z powyższych przepisów wynika, że korekta, o której mowa w art. 91 ustawy, odnosi się do takich towarów i usług, które stanowią u podatnika środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, a także grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
Ponadto, z powyższych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania.
Przepisy art. 91 ustawy wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z faktem, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie czasowym związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany.
Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia. Jednocześnie przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo.
Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy lub podatnik dokonał odliczenia podatku naliczonego w wyższej lub niższej wartości niż wyliczona za dany rok.
Jak wynika z okoliczności sprawy, prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą oraz jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywana jest Nieruchomość zabudowana halą produkcyjną. Przy nabyciu Nieruchomości nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony. W latach 2019-2020 rozpoczął Pan rozbudowę przedmiotowej hali produkcyjnej. Rozbudowa nie została jednak zakończona odbiorem budowlanym, a w konsekwencji jej wartość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych. W trakcie rozbudowy nabywał Pan towary i usługi związane z inwestycją, od których przysługiwało Panu i zostało przez Pana zrealizowane, prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Wartość poniesionych nakładów nie przekroczyła 30% wartości początkowej środka trwałego. Planuje Pan przekształcenie prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę kapitałową. Przed planowanym przekształceniem zamierza Pan dokonać wycofania Nieruchomości z działalności gospodarczej, poprzez wykreślenie jej z ewidencji środków trwałych. Nieruchomość nie zostanie jednak przeznaczona na Pana cele osobiste, lecz będzie nadal wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – poprzez jej odpłatny wynajem na rzecz Spółki. Będzie Pan więc wykorzystywał Nieruchomość do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Zatem – jak Pan wskazał wyżej – Nieruchomość nadal będzie przez Pana wykorzystywana do działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych. Tym samym, nie nastąpi w tym przypadku zmiana przeznaczenia Nieruchomości, a tylko taka sytuacja rodzi obowiązek korekty związanego z tą Nieruchomością.
W konsekwencji, w związku z planowanym wycofaniem Nieruchomości z ewidencji środków trwałych i jej dalszym wykorzystywaniem w Pana działalności gospodarczej (najem na rzecz Spółki powstałej z przekształcenia), po Pana stronie nie powstanie obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego.
Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosu nr 2 jest prawidłowe.
Ponadto ma Pan wątpliwości, czy w sytuacji, w której po wycofaniu Nieruchomości z ewidencji środków trwałych i przeznaczeniu jej na wynajem, Spółka powstała z przekształcenia Pana przedsiębiorstwa ponosić będzie – jako najemca – nakłady inwestycyjne (adaptacyjne) na wynajmowaną Nieruchomość, nieodpłatnie i bez zmiany właściciela nakładów, to czy po Pana stronie, jako wynajmującego, lub Spółki, jako najemcy ponoszącego nakłady inwestycyjne, powstanie obowiązek opodatkowania VAT tytułem nieodpłatnego świadczenia usług lub innego zdarzenia.
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.
W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Zauważyć należy, że przy określeniu czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy usługą i otrzymaną zapłatą. Kolejnym czynnikiem decydującym o tym, czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest ustalenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.
Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.
Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy:
Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
1)użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2)nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
Zatem, za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w art. 8 ust. 2 ustawy.
Dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.
Aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.
Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.
Zatem, za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej należy uznać takie, które mają związek z potrzebami tej działalności. Związek z działalnością gospodarczą mają więc takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Ta celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać.
Przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot.
Aby zatem nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a co za tym idzie za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.
Należy w tym miejscu wskazać, że przepis art. 8 ust. 2 ustawy stanowi implementację przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 poz. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.
W myśl art. 26 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Za odpłatne świadczenie usług uznaje się każdą z następujących czynności:
a)użycie towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa, w przypadkach kiedy VAT od takich towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu;
b)nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika na prywatny użytek jego lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.
Powyższy przepis uzupełnia regulację art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:
Wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.
Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.
Zgodnie z cytowanym przepisem art. 26 Dyrektywy 2006/112/WE Rady za odpłatne świadczenie usług uznane zostały dwie czynności. Po pierwsze, za odpłatne świadczenie usług potraktowane może zostać użycie towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstwa do celów innych niż cele jego przedsiębiorstwa. Po drugie, jako odpłatne świadczenie usług może zostać również potraktowane nieodpłatne świadczenie usług na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.
Powyżej cytowane przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady i ustawy mają zagwarantować opodatkowanie konsumpcji, czyli niedopuszczalna jest z punktu widzenia zasad systemu podatku VAT (proporcjonalności czy neutralności) sytuacja, w której podatnik wyświadczył usługę na własną rzecz, na rzecz pracowników czy też innych osób (fizycznych czy prawnych) i żadna z nich nie poniosłaby ciężaru podatku. Poprzez określenie „bardziej ogólnie” ustawodawca dopuścił uznanie za odpłatne świadczenie usług również nieodpłatne świadczenie na rzecz innych podmiotów jeżeli odbyło się do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.
Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z 23 października 2008 r. w sprawie C-371/07, który stwierdził, że
„(...) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi »suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług« (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników” – vide pkt 40 opinii.
Mając zatem na uwadze powyższe należy uznać, że w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.
Zatem brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.
Stwierdzenie, czy w danym przypadku mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem związanym lub nie z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą uzależnione jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.
Tym samym zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
W takim przypadku, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy poniesione nakłady inwestycyjne na wynajmowaną nieruchomość – w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług poczynione na gruncie będącym własnością odrębnego podmiotu – należy traktować jako towar.
W tym celu niezbędne staje się odwołanie do przepisów Kodeksu cywilnego.
Na podstawie art. 45 Kodeksu cywilnego:
Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.
Stosownie do art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:
Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Na mocy art. 47 § 1-3 Kodeksu cywilnego:
Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.
Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.
Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.
Na podstawie art. 48 Kodeksu cywilnego:
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.
Przytoczony przepis łączy się z art. 191 Kodeksu cywilnego, wyrażającym klasyczną zasadę superficies solo cedit. Zgodnie z tym przepisem:
Własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.
Wzniesienie budynku lub budowli w całości na cudzym gruncie ma miejsce z zachowaniem ww. zasady superficies solo cedit. Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej. Zgodnie zatem z zasadą „superficies solo cedit”, gdy władający gruntem poniósł nakłady na tę nieruchomość, stają się one własnością właściciela gruntu.
Zgodnie z art. 676 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.
Z powyższych regulacji (w szczególności z art. 676 Kodeksu cywilnego) wynika, że jeśli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.
Odnosząc ww. przepisy do Pana sytuacji należy wskazać, że samo prowadzenie inwestycji przez najemcę (Spółkę powstałą z przekształcenia Pana przedsiębiorstwa) na cudzym gruncie – na potrzeby własnej działalności gospodarczej (adaptacja wynajmowanej hali produkcyjnej), nie jest usługą na rzecz wynajmującego, gdyż:
‒nie ma świadczenia wzajemnego,
‒celem jest prowadzenie działalności najemcy,
‒właściciel gruntu nie odnosi jeszcze wymiernej, trwałej korzyści (ta korzyść pojawia się dopiero przy wygaśnięciu umowy i pozostawieniu nakładów).
Tak więc, dopiero w momencie dokonywania rozliczenia poniesionych nakładów (czyli faktycznego przekazania korzyści właścicielowi nieruchomości) można mówić o świadczeniu usług.
Ponadto należy przyjąć, że ponoszenie przez najemcę (Spółkę powstałą z przekształcenia Pana przedsiębiorstwa) nakładów na cudzym gruncie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić zdefiniowany w art. 2 pkt 6 ustawy – towar.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w sytuacji, w której po wycofaniu Nieruchomości z ewidencji środków trwałych i przeznaczeniu jej na wynajem, Spółka powstała z przekształcenia Pana przedsiębiorstwa ponosić będzie – jako najemca – nakłady inwestycyjne (adaptacyjne) na wynajmowaną Nieruchomość, nieodpłatnie i bez zmiany właściciela nakładów, to po Pana stronie, jako wynajmującego, lub Spółki, jako najemcy ponoszącego nakłady inwestycyjne, nie powstanie obowiązek opodatkowania VAT tytułem nieodpłatnego świadczenia usług lub innego zdarzenia.
Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosu nr 3 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podlega odrębnemu rozpatrzeniu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
