Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 30 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 8.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 lipca 2025 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pani A.A. nabyła w drodze spadku w 2006 oraz 2018 roku po 1/4 udziałów w 5 działkach, położonych w miejscowości .... Działki te oznaczone są numerami 9, 10, 11, 12 oraz 13. Wszystkie wymienione działki są niezabudowane i zgodnie z ewidencją gruntów stanowią grunty orne bądź pastwiska trwałe. Ponadto działka nr 9, graniczy z każdą z pozostałych działek i stanowi drogę wewnętrzną z bezpośrednim dostępem do drogi publicznej.

Na podstawie zawartej w 2023 roku umowy o częściowy dział spadku, Wnioskująca stała się właścicielką 100% udziałów we własności działki nr 10. Ponadto pozostało Wnioskującej prawo do 1/4 udziału we własności działki nr 9, stanowiącej drogę wewnętrzną. Działka nr 10 opisana jest w całości w ewidencji gruntów symbolem PslV - pastwiska orne. Jej powierzchnia wynosiła 0,8377 ha. Zarówno działka nr 10 jak i udział w działce nr 9, zostały nabyte do majątku prywatnego.

W związku z tym, iż Wnioskująca nie prowadziła oraz nie zamierzała prowadzić działalności rolnej, podjęła decyzję o sprzedaży działki nr 10. W tym celu w 2024 roku wystąpiła do Urzędu Gminy w … o podział działki nr 10 na dziesięć mniejszych działek oraz wydanie decyzji w sprawie ustalenia warunków zabudowy tych działek. Na podstawie wniosków strony, Wójt Gminy ... w 2024 roku podzielił działkę nr 10 na dziesięć mniejszych działek o nr od 1 do 8 (przy czym działki nr 14 oraz 15 stanowią drogi wewnętrzne). Ponad Wójt Gminy ... wydał decyzję o warunkach zabudowy dla 8 jednorodzinnych budynków mieszkalnych na działkach nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8.

Wnioskująca wystąpiła o podział działki nr 10 na mniejsze działki oraz ustalenie warunków ich zabudowy z uwagi na fakt, iż łatwiej sprzedać jest mniejsze działki z ustalonymi warunkami zabudowy i wydzieloną drogą wewnętrzna niż jedną dużą działkę rolną. Ponadto, Pani A.A. planuje budowę własnego domu na jednej z powstałych w wyniku podziału działek a pieniądze ze sprzedaży pozostałych działek chce przeznaczyć na tę inwestycję. Wnioskująca jest obecnie samotną mamą, wychowującą jedno dziecko, mieszkającą w wynajmowanym mieszkaniu.

Podzielona działka nr 10 nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego a strona nie występowała o sporządzenie takiego planu. Pani A.A. nie prowadzi oraz nie prowadziła działalności gospodarczej, jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę. Nie jest Pani również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że od momentu nabycia działki nr 10 do dnia jej podziału, działka nie była wykorzystywana przez Panią A.A. w żaden sposób, poza ,,zwykłym posiadaniem” nieruchomości. Od dnia podziału działki nr 10 do dnia sprzedaży powstałych z podziału działek, Pani A.A. nie wykorzystywała/nie wykorzystuje/nie będzie wykorzystywała w żaden sposób, powstałych w wyniku podziału działki, objętych zakresem pytania. Pani A.A. nie podejmowała i nie będzie podejmować do dnia sprzedaży, działań marketingowych w celu sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału działki nr 10 objętych zakresem pytań, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Przed dokonaniem sprzedaży działek objętych zakresem pytania, Pani A.A. zawarła z nabywcą jedną przedwstępną umowę sprzedaży, która była potrzebna nabywcy do zawarcia umowy kredytowej. Z niniejszej umowy nie wynikały żadne prawa i obowiązki ciążące na Kupującym poza zawarciem umowy ostatecznej. Nie zostały ustalone również warunki, które musiały być spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działek będących przedmiotem sprzedaży na nabywców. Pani A.A. nie zamierza, przy sprzedaży kolejnych działek, zawierać z nabywcami działek, umów przedwstępnych. Jednakże w przypadku zawarcia takich umów, nie będą z nich wynikały żadne prawa i obowiązki ciążące na Kupującym, poza zawarciem umowy ostatecznej. Nie zostaną ustalone również warunki, które muszą być spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działek będących przedmiotem sprzedaży na nabywców. Przed dokonaniem sprzedaży działek objętych zakresem pytania, Pani A.A. nie udzieliła oraz nie udzieli nabywcom działek, pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w jej imieniu w sprawach dotyczących działek. Działka 10 oraz działki wydzielone z tej działki, nie były, nie są oraz nie będą do dnia sprzedaży, przedmiotem umów cywilnoprawnych (dzierżawy, najmu, użyczenia oraz innej umowy). W odniesieniu do działek objętych zakresem pytania, do momentu ich sprzedaży, Pani A.A. nie ponosiła oraz nie będzie ponosiła jakichkolwiek nakładów w celu ich uatrakcyjnienia takich jak, np. uzbrojenie działek w przyłącze do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, elektroenergetycznej lub wystąpienie z wnioskiem o dokonanie przyłączy, ogrodzenie lub inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek. Jedynymi czynnościami, które dokonała wnioskująca było uzyskanie promesy na dostęp do sieci wodociągowej oraz sieci elektroenergetycznej. Pani A.A. nie dokonywała wcześniej (przed podziałem działki 10), sprzedaży innych działek. Jedyna transakcją, w której strona brała udział, była sprzedaż udziału w nieruchomości mieszkalnej (działka zabudowana budynkiem mieszkalnym), który strona odziedziczyła wraz z rodzeństwem po zmarłych rodzicach. W związku z tym, iż transakcja sprzedaży dotyczyła majątku prywatnego, czynność ta nie była opodatkowana podatkiem VAT. Środki ze sprzedaży udziału w nieruchomości zostały przeznaczone na cele prywatne.

Pytanie

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego, sprzedaż działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskującej, odpłatna sprzedaż wskazanych wyżej działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Pani A.A. nie będzie z tytułu odpłatnej dostawy wyżej wskazanych działek, podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Przeniesienie własności działek nie będzie stanowić działalności, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Wskazane wyżej nieruchomości rolne nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży (zostały nabyte w drodze spadku oraz częściowego podziału spadku).

Wnioskująca nie prowadziła oraz nie prowadzi działalności gospodarczej.

Na decyzję o sprzedaży działek wpływ miał fakt, iż strona nie prowadziła oraz nie zamierza prowadzić działalności rolnej oraz plan realizacji własnych celów mieszkaniowych na jednej z wydzielonych działek, za środki uzyskane ze sprzedaży pozostałych działek.

Działka o nr 10 nie została nabyta w celu dalszej odsprzedaży. Sprzedaż powstałych w wyniku podziału działek jest czynnością związaną ze zwykłym wykonaniem prawa własności. Tak jak wyżej wspomniano, posiadane grunty stanowiły i stanowią majątek prywatny podatnika, niezwiązany z działalnością gospodarczą.

W świetle orzecznictwa krajowych sądów administracyjnych oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą być uznane za prowadzenie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dla oceny charakteru dokonywanych czynności nie ma znaczenia liczba i zakres transakcji (duże transakcje mogą również dotyczyć majątku osobistego). Bez znaczenia pozostaje również długość okresu w jakim te transakcje następują, ani wysokość osiąganych przychodów.

Pani A.A. nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskująca nie podejmowała również żadnych czynności względem niniejszych działek, które można przypisać handlowcom lub usługodawcom.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani właścicielką działki nr 10. Podjęła Pani decyzję o sprzedaży działki nr 10. W tym celu w 2024 roku wystąpiła Pani o podział działki nr 10 na dziesięć mniejszych działek oraz o wydanie decyzji w sprawie ustalenia warunków zabudowy tych działek. Od momentu nabycia działki nr 10 do dnia jej podziału, działka nie była wykorzystywana przez Panią w żaden sposób, poza ,,zwykłym posiadaniem” nieruchomości. Od dnia podziału działki nr 10 do dnia sprzedaży powstałych z podziału działek, nie wykorzystywała/nie wykorzystuje/nie będzie wykorzystywała Pani w żaden sposób powstałych w wyniku podziału działek, objętych zakresem pytania. Nie podejmowała Pani i nie będzie podejmować do dnia sprzedaży, działań marketingowych w celu sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału działki nr 10, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Podzielona działka nr 10 nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego a strona nie występowała o sporządzenie takiego planu. Nie prowadzi Pani oraz nie prowadziła działalności gospodarczej. Działka 10 oraz działki wydzielone z tej działki, nie były, nie są oraz nie będą do dnia sprzedaży, przedmiotem umów cywilnoprawnych (dzierżawy, najmu, użyczenia oraz innej umowy). W odniesieniu do działek objętych zakresem pytania, do momentu ich sprzedaży nie ponosiła Pani oraz nie będzie ponosiła jakichkolwiek nakładów w celu ich uatrakcyjnienia takich jak np. uzbrojenie działek w przyłącze do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, elektroenergetycznej lub wystąpienie z wnioskiem o dokonanie przyłączy, ogrodzenie lub inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek. Przed dokonaniem sprzedaży działek objętych zakresem pytania, zawarła Pani z nabywcą jedną przedwstępną umowę sprzedaży, która była potrzebna nabywcy do zawarcia umowy kredytowej. Z niniejszej umowy nie wynikały żadne prawa i obowiązki ciążące na Kupującym poza zawarciem umowy ostatecznej. Przed dokonaniem sprzedaży działek objętych zakresem pytania, nie udzieliła Pani oraz nie udzieli nabywcom działek, pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w jej imieniu w sprawach dotyczących działek.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Pani aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Panią działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 8, nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia ww. działek, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych działek stanowi działalność gospodarczą. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmuje Pani aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, z tytułu sprzedaży działek nr 1, 2, 3, 87/12, 5, 6, 7 i 8 nie działa Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Panią należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, korzysta Pani z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, sprzedaż przez Panią działek nr 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 8 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem, Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.