Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 14 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 25 sierpnia 2025 r. (wpływ 28 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W związku z postępowaniem wyjaśniającym urzędu skarbowego, poprosiła Pani o informację na temat rozliczania grantów ze Szwecji.

W latach 2019-2022 brała Pani udział w badaniach naukowych finansowanych z grantu przyznanego przez Fundację na rzecz (...), szwedzką fundację badawczą powołaną przez rząd szwedzki w 1994 roku.

W ciągu 4 lat, przebywała Pani czasowo w Szwecji, od 1 października 2018 r. do 10 lipca 2019 r., za zgodą Rektora polskiej uczelni, na której jest Pani zatrudniona jako adiunkt, przebywała Pani na urlopie naukowym przyznanym na poczet realizacji pierwszej fazy grantu.

Grant w Szwecji przyznany został szwedzkiemu kierownikowi projektu, zatrudnionemu w szwedzkiej uczelni.

Projekt zakładał zatrudnienie jednej osoby z Polski, do badań. W ramach grantu, będąc zatrudniona w projekcie, otrzymała Pani finansowanie z ramienia partnera szwedzkiego (szwedzkiej uczleni).

W Szwecji została Pani zgłoszona do podatku specjalnego SINK i został już za Panią zapłacony podatek od dochodów uzyskanych w czasie trwania projektu. Kilka dni temu otrzymała Pani pismo z US, z prośbą o korektę Pani zeznań podatkowych w Polsce. Niestety nikt w US nie jest w stanie Pani pomóc w temacie rozliczenia grantu międzynarodowego.

W uzupełnieniu wniosku podała Pani, co następuje.

W przedmiotowym okresie była Pani rezydentem podatkowym Polski.

Umowa grantowa została zawarta przez Panią z kierownikiem grantu – X ze szwedzkiej uczelni, uprawnienie do otrzymanego grantu wynika z umowy grantowej.

Umowa nie została zawarta w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej.

Celem projektu było zbadanie i udokumentowanie praktyk językowych i komunikacyjnych wykorzystywanych przez robotników napływowych pracujących w Szwecji. X i Y zajęły się koordynacją projektu z ramienia szwedzkiej uczelni, natomiast Z oraz Pani, jako specjalistki w swoich dziedzinach i osoby z natywną kompetencją w języku estońskim oraz polskim były odpowiedzialne za zebranie oraz analizę materiałów językowych w formie wideo, odpowiednio w języku estońskim oraz polskim. Interdyscyplinarny charakter projektu wpisał się w problematykę społeczną oraz językoznawczą, skupiając się na praktycznym wykorzystaniu uzyskanych wyników w celu poprawienia efektywności kształcenia z zakresu nauki języka obcego oraz szeroko rozumianej integracji kulturowej. Zespół badawczy opracował przeprowadzone analiz językoznawczych pod kątem przygotowania publikacji (artykuły w czasopismach międzynarodowych oraz szereg prezentacji na konferencjach międzynarodowych).

Podmiot, z którym zawarła Pani umowę grantową jest podmiotem szwedzkim.

Przedmiotowe dochody pochodzą od szwedzkiego rządu.

Działalność ww. podmiotu nie jest finansowana ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej, ani z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi organizacjami lub instytucjami prze Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze. Środki pochodziły z fundacji ustanowionej przez rząd szwedzki.

Środki zostały Pani przyznane na podstawie jednostronnej deklaracji.

Środki pochodziły ze środków bezzwrotnej pomocy.

Realizowała Pani zadania związane bezpośrednio z realizacją projektu, o którym mowa we wniosku.

Beneficjentem projektu była osoba fizyczna – Pani.

Podmiotem odpowiedzialnym za realizację projektu w Szwecji była bezpośrednio kierownik projektu X, zatrudniona w szwedzkiej uczelni.

Pytanie

Czy grant międzynarodowy na badania naukowe przyznany przez Fundację na rzecz (...), szwedzką fundację badawczą powołaną przez rząd szwedzki podlega zwolnieniu od podatku od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt. 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym do osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm., dalej: updof)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, grant międzynarodowy na badania naukowe przyznany przez Fundację na rzecz (...), szwedzką fundację badawczą powołaną przez rząd szwedzki w 1994 roku podlega zwolnieniu od podatku od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt. 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym do osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm., dalej: updof).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Brzmienie tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno w postaci pieniężnej, jak i w postaci niepieniężnej, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie zaś art. 21 ust. 24 ustawy :

Zastosowanie przedmiotowego zwolnienia wymaga zatem łącznego spełnienia przesłanek określonych w lit. a i lit. b przytoczonego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46.

Pierwsza z nich dotyczy rodzaju środków, z których finansowane są dochody osoby fizycznej. Istotne jest nie tylko z jakich środków realizowane są dochody podatnika, ale również, aby dochody te pochodziły ze środków bezzwrotnej pomocy przyznanej przez wskazane w nim podmioty, tj. rządy państw obcych, organizacje międzynarodowe lub międzynarodowe instytucje finansowe.

Niezbędne jest także, aby środki te zostały przyznane na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi podmiotami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze.

Przy tym, użyte w ww. art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a pojęcie Rady Ministrów, właściwego ministra lub agencji rządowej nie oznacza Rady Ministrów, właściwego ministra lub agencji rządowej jakiegokolwiek państwa na świecie, lecz wyłącznie Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle powyższego, aby zostały spełnione przesłanki z lit. a w art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, środki pomocowe powinny być przyznane, m.in. na podstawie umów zawartych z Radą Ministrów, właściwym ministrem lub agencjami rządowymi Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym beneficjentem tych środków, tj. adresatem przyznanej na takiej podstawie bezzwrotnej pomocy, musi być podmiot polskiego prawa publicznego bądź prywatnego.

Powyższe potwierdzają wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 października 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 360/19, potwierdzony wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 listopada 2022 r., sygn. akt II FSK 650/20 oraz prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 9 sierpnia 2023 r., sygn. akt I SA/Gl 416/23.

Druga z przesłanek natomiast określa warunek dotyczący bezpośredniej realizacji przez osobę fizyczną celów programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy i nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

W orzecznictwie ugruntował się pogląd, że treść użytego w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b ustawy, wyrazu „bezpośrednio” należy odczytywać w związku z dalszą częścią tego przepisu, z której wynika, że bezpośrednio nie realizują programu pomocowego podwykonawcy, oraz z treścią lit. a tego unormowania, która wskazuje podmioty uprawnione do przekazywania środków. Podkreśla się również, że „nie do przyjęcia jest taka wykładnia omawianego przepisu, że do zakresu podmiotów objętych zwolnieniem podatkowym – zaliczają się również osoby będące pracownikami czy wykonawcami dzieła dla bezpośredniego wykonawcy zadań, dla realizacji których objęte zwolnieniem środki zostały przyznane, o ile zatrudnione są przy wykonywaniu prac związanych z realizacją tych zadań” (prawomocny wyrok WSA w Bydgoszczy z 22 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 230/09). Ten sposób rozumienia warunku „bezpośredniości” znajduje odzwierciedlenie również w orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego, przykładowo w wyrokach: z 15 kwietnia 2009 r., sygn. akt II FSK 58/08; z 17 listopada 2010 r., sygn. akt II FSK 1265/09; z 13 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 48/10; z 20 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1425/10; z 19 czerwca 2012 r., sygn. akt II FSK 2487/10; z 27 czerwca 2012 r., sygn. akt II FSK 2608/10; z 4 września 2012 r., sygn. akt II FSK 198/11; z 4 kwietnia 2013 r., sygn. akt II FSK 1581/11; z 23 kwietnia 2013 r., sygn. akt II FSK 1645/11 oraz z 15 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 445/12.

Uwzględniając orzecznictwo sądów administracyjnych uznać zatem należy, że w sytuacji gdy podatnik bezpośrednio realizujący program zleca osobie fizycznej (bez względu na rodzaj umowy) wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem, dochody tej osoby otrzymane w związku z wykonaniem czynności zleconych nie korzystają ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy, gdyż nie została spełniona przesłanka określona w lit. b tej regulacji.

Przy tym, podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy może być jedynie ten podmiot, któremu powierzono w sensie ekonomicznym i technicznym realizację konkretnego projektu/programu i który ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowe jego wykonanie, niezależnie od faktu, że bezpośrednia realizacja nie jest równoznaczna z obowiązkiem osobistego wykonania przez tego podatnika czynności w ramach programu. Może on powierzyć wykonanie poszczególnych czynności, składających się na całość programu, innym podmiotom, w tym pracownikom, zleceniobiorcom lub wykonawcom dzieła. Niemniej osoby te (wykonujące tylko pewne czynności, chociażby o charakterze merytorycznym i ściśle związane z realizacją celów programu), nie mogą być uznane za podatników realizujących bezpośrednio cel programu. Zatrudnione osoby nie ponoszą bowiem odpowiedzialności za realizację projektu (nie są stroną umowy o dofinasowanie projektu określającej prawa i obowiązki stron). Wykonują jedynie zadania wynikające z umów zawartych z podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy.

W przedstawionej w opisie zdarzenia sytuacji nie jest spełniony warunek dotyczący przyznania wskazanych we wniosku środków stanowiących pomoc bezzwrotną podmiotom prawa polskiego na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z Radą Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, czy właściwego ministra polskiego rządu lub polskiej agencji rządowej, agencji wykonawczej, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z doprecyzowanego w uzupełnieniu wniosku opisu zdarzenia wprost bowiem wynika, że

Dodatkowo – w świetle ugruntowanego orzecznictwa sądowoadministracyjnego –uznać należy, że w przedstawionej sytuacji nie jest również spełniona przesłanka określona w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b ustawy, gdyż w istocie nie jest Pani podmiotem, któremu powierzono w sensie ekonomicznym i technicznym realizację tego konkretnego projektu i który ponosi pełną odpowiedzialność za prawidłowe jego wykonanie, ponieważ jak Pani wskazała:

Innymi słowy, wprawdzie realizowała Pani cel projektu, jednak w istocie nie realizowała go Pani bezpośrednio, ale pośrednio, bo poprzez wykonywanie zadań zleconych w ramach umowy zawartej przez Panią z kierownikiem grantu (X ze szwedzkiej uczelni).

Wolą ustawodawcy, zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

W konsekwencji, na gruncie zdarzenia opisanego we wniosku i jego uzupełnieniu stwierdzam, że wskazany grant nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie zostały spełnione warunki tegoż zwolnienia, i to zarówno w zakresie lit. a, jak i lit. b, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na brak możliwości skorzystania z analizowanego zwolnienia, Pani dochód z rzeczonego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, tj. według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Wobec powyższego, ciążył na Pani obowiązek rozliczenia tegoż dochodu w zeznaniu podatkowym na formularzu PIT-36, z uwagi na uzyskanie go z zagranicy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.