Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uwzględnienia opłaty za produkty z tworzyw sztucznych w podstawie opodatkowania VAT sprzedaży posiłku lub napoju objętych tą opłatą. Uzupełnili go Państwo pismem z 14 sierpnia 2025 r. (wpływ 20 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Realizowana przez niego sprzedaż ewidencjonowana jest za pomocą kas fiskalnych - poprzez wystawianie paragonów fiskalnych lub faktur VAT. Usługi świadczone na rzecz klientów rozliczane są według ogólnodostępnego cennika, który uwzględnia należny podatek VAT, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego.

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi również sprzedaż dań na wynos, które pakowane są w jednorazowe opakowania z tworzyw sztucznych. Opakowania te spełniają kryteria określone w ustawie z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz.U.2024.433 t.j. z dnia 2024.03.22).

Wnioskodawca prowadzi działalność gastronomiczną, polegającą na przygotowywaniu i sprzedaży posiłków. Usługi te świadczone są w lokalu stacjonarnym w formie restauracji, a sprzedaż odbywa się w trzech podstawowych wariantach: konsumpcja na miejscu, odbiór osobisty (na wynos) oraz dostawa do klienta. W ramach tej działalności oferowane są gotowe dania i napoje, które klienci mogą spożywać również poza lokalem.

Do pakowania żywności przeznaczonej do sprzedaży na wynos lub z dostawą wykorzystywane są różnego rodzaju opakowania, takie jak pudełka, pojemniki, tacki, kubki, pokrywki, torby (papierowe i plastikowe), jednorazowe sztućce itp. Ich stosowanie ma na celu zapewnienie odpowiedniego zabezpieczenia i higieny produktów spożywczych.

Wnioskodawca nie prowadzi sprzedaży opakowań jako osobnych towarów - są one jedynie elementem składowym dostarczanego posiłku i nie stanowią przedmiotu odrębnej transakcji. Jednocześnie nie prowadzi działalności handlowej w zakresie sprzedaży opakowań jako niezależnych produktów.

Zgodnie z treścią art. 29a ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2024.361 t.j. z dnia 2024.03.13) (dalej: ustawa o VAT), wszelkie koszty pozostające w bezpośrednim związku z dostawą towarów bądź świadczeniem usług, które dostawca przenosi na nabywcę, stanowią element podstawy opodatkowania. W konsekwencji, koszty te nie podlegają wykazaniu jako samodzielne świadczenia, lecz powinny być traktowane jako integralna część świadczenia głównego, z zastosowaniem stawki VAT właściwej dla tego świadczenia.

W świetle powyższego, opłata za opakowania jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych (dalej: „opłata SUP”), pobierana przez Wnioskodawcę od nabywcy, stanowi składnik podstawy opodatkowania dostawy towaru realizowanej w jednorazowym opakowaniu z tworzywa sztucznego. W związku z tym podlega ona opodatkowaniu według stawki odpowiadającej stawce właściwej dla sprzedawanego towaru. Tym samym, ustalając cenę sprzedaży danego towaru (posiłku lub napoju), Wnioskodawca zobowiązany jest do uwzględnienia w tej cenie również opłaty produktowej, której obowiązek pobrania oraz wysokość regulują odrębne przepisy.

W konsekwencji, opłata ta zwiększa podstawę opodatkowania z tytułu dokonania dostawy dania lub napoju, co skutkuje obowiązkiem naliczenia od niej podatku VAT. Oznacza to, iż opłata produktowa powinna zostać skalkulowana w cenie dania lub napoju, a zastosowana stawka podatku winna odpowiadać stawce VAT właściwej dla danego towaru. Należy również zaznaczyć, że w myśl art. 29a ust. 1 w związku z ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwoty podatku VAT.

Zgodnie z art. 3b ust. 1 ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej Wnioskodawca jest zobowiązany pobrać opłatę od nabywającego żywność pakowaną przez Wnioskodawcę w opakowania jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych (opłata produktowa). W związku z powyższym, Wnioskodawca dolicza do ceny sprzedawanej żywności koszt opakowania jednorazowego wykonanego z tworzyw sztucznych oraz opłatę w wysokości nie niższej niż określona w rozporządzeniu Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 7 grudnia 2023 r. w sprawie stawek opłaty za produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych będące opakowaniami (Dz. U. z 2023 r. poz. 2679).

Pytanie (ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy zasadne jest przyjęcie, że pobierana od klienta opłata za produkty z tworzyw sztucznych (dalej: opłata SUP), związana z nabyciem posiłku lub napoju w opakowaniu jednorazowym, stanowi element podstawy opodatkowania podatkiem VAT sprzedawanych produktów w rozumieniu art. 29a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U.2025.775 t.j. z dnia 2025.06.16) (dalej: ustawa o VAT)?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym zasadne jest przyjęcie, że pobierana od klienta opłata SUP, związana z nabyciem posiłku lub napoju w opakowaniu jednorazowym, stanowi element podstawy opodatkowania podatkiem VAT sprzedawanych produktów w rozumieniu art. 29a ust. 6 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, podatkiem od towarów i usług objęte są m.in. następujące czynności:

·odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

·eksport towarów;

·import towarów na terytorium kraju;

·wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

·wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, należy rozumieć każde przekazanie prawa do dysponowania towarem jak właściciel. Może ono przybrać różne formy, takie jak sprzedaż, zamiana, darowizna czy wniesienie towaru do spółki jako wkład niepieniężny (aport), zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 29a ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z treścią art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku a także koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy, stanowią element podstawy opodatkowania. W konsekwencji, koszty te nie podlegają wykazaniu jako samodzielne świadczenia, lecz powinny być traktowane jako integralna część świadczenia głównego, z zastosowaniem stawki VAT właściwej dla tego świadczenia. Oznacza to, że opłata za opakowanie, pobierana w związku z wydaniem posiłku, stanowi część wynagrodzenia za świadczenie gastronomiczne, a nie samodzielny przedmiot opodatkowania.

W świetle powyższego, opłata SUP pobierana przez Wnioskodawcę od nabywcy, stanowi składnik podstawy opodatkowania dostawy towaru realizowanej w jednorazowym opakowaniu z tworzywa sztucznego. W związku z tym podlega ona opodatkowaniu według stawki odpowiadającej stawce właściwej dla sprzedawanego towaru. Tym samym, ustalając cenę sprzedaży danego towaru (posiłku lub napoju), Wnioskodawca zobowiązany jest do uwzględnienia w tej cenie również opłaty produktowej, której obowiązek pobrania oraz wysokość regulują odrębne przepisy.

W konsekwencji, opłata ta zwiększa podstawę opodatkowania z tytułu dokonania dostawy dania lub napoju, co skutkuje obowiązkiem naliczenia od niej podatku VAT. Oznacza to, iż opłata produktowa powinna zostać skalkulowana w cenie dania lub napoju, a zastosowana stawka podatku winna odpowiadać stawce VAT właściwej dla danego towaru.

Zgodnie z art. 3b ust. 1 ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej Wnioskodawca jest zobowiązany pobrać opłatę od nabywającego żywność pakowaną przez Wnioskodawcę w opakowania jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych (opłata produktowa). W związku z powyższym, Wnioskodawca dolicza do ceny sprzedawanej żywności koszt opakowania jednorazowego wykonanego z tworzyw sztucznych oraz opłatę w wysokości nie niższej niż określona w rozporządzeniu Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 7 grudnia 2023 r. w sprawie stawek opłaty za produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych będące opakowaniami (Dz. U. z 2023 r. poz. 2679).

Dodatkowo, obowiązek pobrania opłaty produktowej od stycznia 2024 r., wynikający z ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej, nie zmienia charakteru transakcji. Opłata ta powinna być wliczana w cenę sprzedawanego posiłku jako element kosztowy i opodatkowana stawką właściwą dla dania lub napoju, zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 1 i 2 ustawy o VAT.

Takie stanowisko potwierdzają wydane interpretacje indywidualne:

·0114-KDIP1-3.4012.136.2024.1.KP - wskazuje, że „opłata produktowa nie stanowi samoistnej płatności, która pozostaje poza zakresem ustawy o VAT, ponieważ opłata ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako element podstawy opodatkowania z tytułu dostawy posiłku”.

·0114-KDIP1-3.4012.80.2024.1.MPA - podkreśla, że „opłata od tych opakowań przy sprzedaży produktu (dania lub napoju) w takim opakowaniu powinna być wliczona również do podstawy opodatkowania z tytułu dostawy tego produktu (dania lub napoju), a prawidłową stawką dla dostawy ww. opakowania jest stawka właściwa dla tego produktu (dania na wynos), co powinno być wykazane w jednej pozycji na paragonie lub fakturze.”.

·0114-KDIP1-3.4012.116.2024.1.KF - informuje, że „Spółka sprzedaje posiłki, które co do zasady są pakowane w opakowania jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych. W takich okolicznościach, należy wskazać, że opłata produktowa będzie miała bezpośredni związek z ceną towaru dostarczonego nabywcy, będzie stanowiła element wynagrodzenia za ten towar, a zatem powinna ona być wliczana do podstawy opodatkowania z tytułu dostawy tego towaru (posiłku, napoju).”.

·0114-KDIP1-3.4012.86.2024.2.LM - stwierdza, że „W związku z tym opłata od tych opakowań przy sprzedaży produktu (dania lub napoju) w takim opakowaniu powinna być wliczona również do podstawy opodatkowania z tytułu dostawy tego produktu (dania lub napoju), a prawidłową stawką dla dostawy ww. opakowania jest stawka właściwa dla tego produktu (dania na wynos), co powinno być wykazane w jednej pozycji na paragonie lub fakturze.”.

Wnioskodawca wskazuje, że opakowania jednorazowe nie stanowią odrębnego przedmiotu dostawy, lecz są ściśle związane z usługą gastronomiczną lub dostawą gotowego posiłku. Stanowią one element pomocniczy świadczenia głównego, jakim jest sprzedaż posiłku gotowego do spożycia.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy zasadne jest przyjęcie, że pobierana od klienta opłata SUP, związana z nabyciem posiłku lub napoju w opakowaniu jednorazowym, stanowi element podstawy opodatkowania podatkiem VAT sprzedawanych produktów w rozumieniu art. 29a ust. 6 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Na mocy art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z powołanego przepisu wynika m.in., że do wydatków (art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy) zwiększających podstawę opodatkowania zalicza się podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem kwoty podatku. Wymienione ww. przepisem rodzaje wydatków nie stanowią katalogu zamkniętego, są tylko pewną wskazówką, o jakie rodzaje wydatków chodzi. Oznacza to, że podstawę opodatkowania zwiększają wydatki - podatki, cła, opłaty i inne należności np. o charakterze administracyjnym, których nałożenie pozostaje w bezpośrednim związku z tym nabyciem, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego mocą ustawy.

Natomiast art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy przykładowo wskazuje na koszty dodatkowe takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy, wchodzą do podstawy opodatkowania dla danej czynności podstawowej. Przepis ten jako regułę (a nie wyjątek) uznaje więc doliczanie kosztów dodatkowych do podstawy opodatkowania czynności podstawowej. Tylko przykładowo wskazuje on na rodzaje kosztów, jakie są wliczane do podstawy opodatkowania.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzą Państwo działalność gastronomiczną, polegającą na przygotowywaniu i sprzedaży posiłków. Usługi te świadczone są w lokalu stacjonarnym w formie restauracji, a sprzedaż odbywa się w trzech podstawowych wariantach: konsumpcja na miejscu, odbiór osobisty (na wynos) oraz dostawa do klienta. W ramach tej działalności oferowane są gotowe dania i napoje, które klienci mogą spożywać również poza lokalem. Prowadzą Państwo również sprzedaż dań na wynos, które pakowane są w jednorazowe opakowania z tworzyw sztucznych.

Wskazują Państwo, że zgodnie z art. 3b ust. 1 ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej są Państwo zobowiązani pobrać opłatę od nabywającego żywność pakowaną przez Państwa w opakowania jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych (opłata produktowa). W związku z powyższym doliczają Państwo do ceny sprzedawanej żywności koszt opakowania jednorazowego wykonanego z tworzyw sztucznych oraz opłatę w wysokości nie niższej niż określona w rozporządzeniu Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 7 grudnia 2023 r. w sprawie stawek opłaty za produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych będące opakowaniami.

Państwa wątpliwości dotyczą uwzględnienia opłaty za produkty z tworzyw sztucznych w podstawie opodatkowania VAT sprzedaży posiłku lub napoju objętych tą opłatą.

W odniesieniu do przedstawionego problemu należy wskazać na ustawę z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 433), z której wynika, że pobranie opłaty od opakowań jest obowiązkiem nałożonym na przedsiębiorców.

Zgodnie bowiem z treścią art. 3b ust. 1 i 2 ww. ustawy zwanej dalej „ustawą o opłacie produktowej”:

1. Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego, jednostkę handlu hurtowego lub jednostkę gastronomiczną, w których są oferowane produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załączniku nr 6 do ustawy będące opakowaniami lub napoje lub żywność pakowane przez tego przedsiębiorcę w te produkty, jest obowiązany do pobrania opłaty od użytkownika końcowego nabywającego te produkty lub napoje lub żywność w tych produktach, zwanej dalej „opłatą”.

2. Do pobrania opłaty jest również obowiązany przedsiębiorca pakujący i oferujący - za pomocą urządzenia vendingowego, w tym umieszczonego także w miejscach innych niż jednostki handlu detalicznego, jednostki handlu hurtowego lub jednostki gastronomiczne - napoje lub żywność w produktach jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 6 do ustawy będących opakowaniami.

W załączniku nr 6 do ustawy o opłacie produktowej zostały wymienione produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych podlegające zmniejszaniu stosowania.

I tak z treści ww. załącznika nr 6 wynika, że:

Do produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych podlegających zmniejszaniu stosowania zalicza się:

1) kubki na napoje, w tym ich pokrywki i wieczka;

2) pojemniki na żywność, w tym pojemniki takie jak pudełka, z pokrywką lub bez, stosowane w celu umieszczania w nich żywności, która jest:

a) przeznaczona do bezpośredniego spożycia, na miejscu lub na wynos,

b) zazwyczaj spożywana bezpośrednio z pojemnika oraz

c) gotowa do spożycia bez dalszej obróbki, takiej jak przyrządzanie, gotowanie czy podgrzewanie

- w tym pojemniki na żywność typu fast food lub na inne posiłki gotowe do bezpośredniego spożycia, z wyjątkiem pojemników na napoje, talerzy oraz paczek i owijek zawierających żywność.

Obowiązek uiszczenia opłaty produktowej jest obowiązkiem nałożonym na przedsiębiorców ustawą o opłacie produktowej m.in. do sprzedaży żywności pakowanej w opakowania jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych. Tym samym opłata ta ma bezpośredni związek z ceną towaru (żywności) dostarczonego nabywcy w opakowaniach z tworzyw sztucznych. Powinna więc stanowić element wynagrodzenia za ten towar (żywność), a zatem opłata produktowa powinna być wliczana do podstawy opodatkowania z tytułu dostawy żywności. Ustalając cenę za sprzedawaną żywność powinni Państwo w cenie tej uwzględnić opłatę produktową, której obowiązek pobrania i wysokość wynika z odrębnych przepisów. Oznacza to, że opłata ta powiększa podstawę opodatkowania z tytułu dostawy, od której mają Państwo obowiązek naliczenia podatku VAT. Wobec powyższego opłata od opakowania jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych (opłata produktowa) przy sprzedaży produktu (posiłku lub napoju) w takim opakowaniu powinna być wliczona również do podstawy opodatkowania z tytułu dostawy tego produktu (posiłku lub napoju). Należy w tym miejscu wskazać, że podstawa opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 1 w powiązaniu z art. 29a ust. 6 ustawy nie obejmuje kwoty podatku.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.