Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 2 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem aportu za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa i wyłączenia tej transakcji z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 16 lipca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą … na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tym samym podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów na terytorium Rzeczpospolitej.

Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Prowadzi indywidualną działalność gospodarczą na zasadzie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej polegającej na:

• Wykonywaniu instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych;
• Działalności w zakresie kontroli instalacji gazowych;
• Działalność związaną z prowadzeniem obiektu służącemu poprawie kondycji fizycznej - tj. prowadzeniu siłowni, a właściwie wielofunkcyjnego obiektu sportowego.

W ramach planowej reorganizacji biznesowej, Wnioskodawczyni zamierza wnieść składniki majątku związane z działalnością w zakresie wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych do Spółki. Powyższe wynika z faktu, że jest to działalność generująca największe ryzyka biznesowe i jej oddzielenie od pozostałego majątku osobistego ma silne uzasadnienie gospodarcze (ochrona kluczowego majątku osobistego oraz pozostałych biznesów). Wskazana działalność operacyjnie polega na sporządzeniu projektów instalacji sanitarnych (wodno - kanalizacyjnych). Działalność obejmuje również fazę wykonawczą. Realizowana jest ona dwufalowo - prace związane z wentylacją oraz kanalizacją wykonywane są bezpośrednio poprzez pracowników zatrudnionych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, zaś prace związane z wykonaniem kotłowni realizowane są przez podwykonawców. W ramach tej gałęzi biznesu realizowane są również na rzecz kontrahentów działania w zakresie serwisowania instalacji klimatyzacyjnych. Dla wskazanej działalności nie jest prowadzony odrębny rachunek bankowy, lecz koszty bezpośrednie związane z tą działalnością są wyodrębnione (pensje pracowników oraz wynagrodzenie współpracowników, jak również konkretne koszty materiałowe). Ze wskazaną działalnością nie jest związany żaden kredyt bankowy (takowy istnieje na potrzeby budowy siłowni), lecz można bez problemu przypisać zobowiązania w postaci wynagrodzenia podwykonawców. Natomiast po stronie należności, które związane są z tym rodzajem działalności pozostają należności z tytułu wykonanych prac. Wskazany obszar działalności nie wymaga zaangażowania szczególnych aktywów trwałych, wykorzystywany jest samochód stanowiący aktywo trwałe wprowadzone do Ewidencji Środków Trwałych. Planowane przeniesienie składników majątku związane z działalnością w zakresie wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych do Spółki obejmie należności wynikające z faktur wstawionych za usługi związane z tym obszarem działalności przedsiębiorstwa, pracowników dedykowanych do wykonania prac w tym obszarze (obecnie zajmujących się tym obszarem w ramach jednoosobowej działalności), bazę dotychczasowych klientów jednoosobowej działalności, zobowiązania wobec podwykonawców oraz dostawców materiałów, jak również pojazd. Tym samym przeniesiony w ramach aportu zostanie zespół składników majątkowych wykorzystywany do celów, do jakich został utworzony i do czego służył w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Jednocześnie Spółka w momencie przeniesienia też będzie występować jako czynny podatnik VAT. Ponadto spółka będzie wykorzystywać otrzymane składniki majątku do czynności opodatkowanych.

Uzupełnienie

W uzupełnieniu wniosku udzieliła Pani odpowiedzi na pytania:

1.Czy na dzień planowanej transakcji przedmiot zbycia stanowi/będzie stanowił wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych w rozumieniu?

Odpowiedź: Tak, na dzień planowanej transakcji przedmiot zbycia będzie stanowił wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespół składników materialnych i niematerialnych, który można zakwalifikować jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

2.Jeżeli ww. zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi/będzie stanowił wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, to należy wskazać na czym będzie polegać każde ww. wyodrębnienie?

Odpowiedź

a)Wyodrębnienie organizacyjne

Przedmiot zbycia stanowi w istniejącym przedsiębiorstwie wyodrębniony dział posiadający własną strukturę zarządczą i operacyjną. Przede wszystkim  pracownicy odróżniają się od pozostałej kadry pracowniczej posiadaniem specjalistycznych uprawnień i doświadczeniem. Wyodrębnienie to znajduje potwierdzenie w:

•schemacie organizacyjnym,

•regulaminach wewnętrznych,

•przyporządkowaniu pracowników do określonych zadań w ramach przedmiotowego działu.

Wewnętrzne dokumenty (np. regulamin organizacyjny, zakresy obowiązków, specjalistyczne uprawnienia) jednoznacznie wskazują na istnienie odrębnej jednostki organizacyjnej w ramach Spółki zajmującej się sporządzaniem projektów instalacji sanitarnych w zakresie wod-kan; instalacji grzewczych, gazowych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. Następnie dochodzi do nadzoru i wykonania ww. prac. Powyższa dokumentacja oddziela pozostałe gałęzie funkcjonujące w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni

b)Wyodrębnienie finansowe

Dla wyodrębnionej części przedsiębiorstwa prowadzona jest odrębna ewidencja przychodów, kosztów, należności i zobowiązań. Jednak brak odrębnego rachunku bankowego. W szczególności:

•możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów związanych z działalnością tej części przedsiębiorstwa,

•prowadzona jest ewidencja środków trwałych i wartości niematerialnych przypisanych do tej jednostki,

•istnieje możliwość wyodrębnienia przypisanych należności i zobowiązań.

Dzięki temu możliwe jest określenie wyniku finansowego tej części przedsiębiorstwa.

c)Wyodrębnienie funkcjonalne

Zbywany zespół składników jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych. W skład ZCP wchodzą wszystkie elementy niezbędne do kontynuacji działalności:

•środki trwałe – przede wszystkich pojazd oraz narzędzia / urządzenia, materiały niezbędne do wykonywania prac oraz serwisów,

•książki serwisowe oraz przeprowadzonych kontroli,

•zestawienia Klientów

•wartości niematerialne,

•personel – każdy pracownik ma przypisane stanowisko prac lub uprawnienia do wykonywania danych zakresów usług,

•know-how, oparty na pracownikach posiadających specjalistyczne uprawnienia i wykształcenie,

•umowy z kontrahentami (które zostaną przeniesione),

•bazy danych np. w zakresie serwisu klimatyzacji, czy zestawień powstałych na podstawie wystawionych Faktur VAT,

•niezbędne zobowiązania, które zostaną przejęte przez nabywcę (np. związane z umowami handlowymi oraz umową o pracę).

Przeniesiony zespół składników umożliwia nabywcy kontynuowanie działalności bez konieczności angażowania dodatkowych zasobów poza standardową działalnością integracyjną.

3.Czy przedmiot zbycia na dzień planowanej transakcji będzie stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych wraz ze zobowiązaniami, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze?

Odpowiedź: Tak. Przedmiot zbycia, w skład którego wejdą składniki materialne i niematerialne oraz związane z nimi zobowiązania, stanowi zespół umożliwiający funkcjonowanie jako niezależne przedsiębiorstwo, zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych tożsamych z dotychczasową działalnością tej części Spółki.

4.Czy przedmiot zbycia będzie stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych niezbędny i wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań, a prowadzenie działalności przez Spółkę nie będzie wymagało angażowania innych składników majątku bądź podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych przez Spółkę? Jeżeli Spółka będzie zobowiązana do dokonania jakichkolwiek czynności, to należy je wskazać?

Odpowiedź: Tak. Zespół składników będący przedmiotem transakcji jest kompletny i wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych. Dodatkowe działania: Po transakcji mogą być konieczne standardowe czynności integracyjne, np. aktualizacja danych rejestrowych nabywcy lub zawiadomienie kontrahentów o zmianie właściciela, jednak nie są to działania warunkujące możliwość prowadzenia działalności gospodarczej przez nabywcę.

5.Czy w oparciu wyłącznie o przedmiot transakcji będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Tak. Przenoszone składniki majątkowe i niemajątkowe umożliwiają kontynuację działalności w nieprzerwany sposób, bez konieczności korzystania z innych zasobów obecnej Spółki.

6.Czy Spółka będzie wykorzystywała nabyte składniki majątku do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775)?

Odpowiedź: Tak. Nabywca zamierza wykorzystywać nabyte składniki majątku do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, tj. do odpłatnego świadczenia usług / sprzedaży towarów w ramach działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy planowane przeniesienie składników majątkowych w formie wkładu niepieniężnego do Spółki (aportu) będzie wyłączone spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako zorganizowana część przedsiębiorstwa?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni planowane przeniesienie składników majątkowych w formie wkładu niepieniężnego do Spółki (aportu) będzie wyłączone spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zbycie składników majątkowych składających się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e tej ustawy.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy. Warto podkreślić, iż ustawodawca nie użył żadnego pojęcia definiowanego bądź dookreślonego w ustawie (jak np. sprzedaż czy dostawa), co oznacza, że nie jest istotna forma, lecz samo zadysponowanie przedsiębiorstwem (lub jego zorganizowaną częścią) w taki sposób, że dochodzi do jego zbycia, tym samym zakres desygnatów pojęciowych obejmuje również takie czynności prawne jak wniesienie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jako wkładu niepieniężnego do Spółki.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej również jako ZCP), rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Tym samym, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP, spełniać powinien następujące warunki: musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

Powszechnie akceptowany jest pogląd, zgodnie z którym - dla uznania zespołu składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa - nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi ona odznaczać się odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Wyodrębnienie organizacyjne w opinii organów podatkowych oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika, przy czym jak słusznie wskazuje się w orzecznictwie należy uznać, że nawet w przypadku, gdy fakt wyodrębnienia składników nie wynika z żadnych zapisów zawartych w dokumentach konstytuujących dany podmiot lub też regulujących jego funkcjonowanie, a takie wyodrębnienie w praktyce jest dostrzegalne i ono, chociaż nie ma oparcia w dokumentach podatnika, faktycznie istnieje - możemy mieć do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. W konsekwencji brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów (np. obsługujących jego zadania kadrowe, informatyczne i finansowe) nie pozbawia tegoż przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych (por. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 11 kwietnia 2018 r., sygn. I SA/GI 1066/17, Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 marca 2016 r., sygn. III SA/Wa 455/15).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (por. interpretacja DKIS z 7 września 2022 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.480.2022.1.MŻ oraz z 17 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.483.2019.1.RK). Powyższe prowadzi do wniosku, że wyodrębnienie ZCP na płaszczyźnie finansowej będzie miało miejsce w sytuacji, gdy możliwe będzie względne przypisanie do danego zespołu aktywów określonych wskaźników finansowych w postaci przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Niemniej jednak, należy wskazać, że wyodrębnienie finansowe nie oznacza konieczności prowadzenia dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa odrębnej księgowości, czy też samodzielnego sporządzania bilansu (tak m.in. interpretacja DKIS z 30 grudnia 2022 r., znak: 0111-KDIB3-3.4012.497.2022.4.PJ). W wyroku z 10 marca 2016 r., sygn. III SA/Wa 455/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie słusznie wskazał, że wyodrębnienie może nastąpić również w przypadku, gdy takie wyodrębnienie nie jest dokonane na poziomie zakładowego planu kont, ale faktycznie można powiązać dane finansowe z poszczególnymi częściami składowymi przedsiębiorstwa.”

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Warunkiem wyodrębnienia funkcjonalnego jest zdolność jednostki do przejęcia określonych zadań gospodarczych oraz samodzielnego funkcjonowania na rynku. W orzecznictwie wskazuje się, że dla ustalenia czy przenoszony zespół składników majątkowych umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę, wystarczające jest przeniesienie minimum środków pozwalających na kontynuowanie uprzednio prowadzonej działalności (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 sierpnia 2019 r., sygn. akt I FSK 1265/17; interpretacja DKIS z 25 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.104.2022.2.MAZ). Warto również wskazać, że zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie jest konieczne by wśród samodzielnych gospodarczo składników znajdowało się również prawo do nieruchomości, na której działalność ma być prowadzona. Jakkolwiek, działalność gospodarcza musi być, co oczywiste, realizowana w określonym fizycznie miejscu, to jednak prawo do władania nieruchomością, na której funkcjonuje zorganizowana cześć przedsiębiorstwa nie musi wchodzić w skład tak wyodrębnionej całości (por. Wyrok NSA z 7 maja 2019 r., sygn. II FSK 1296/17).

Odnosząc powyższe przesłanki do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy wskazać, że specyfika analizowanej transakcji polega na tym, że przeniesiony w ramach aportu zespół składników majątkowych w dalszym ciągu będzie wykorzystywany do celów, do jakich został utworzony i do czego służył w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, tym samym w ujęciu przedmiotowym, a tak zdefiniowana została zorganizowana część przedsiębiorstwa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT działalność gospodarcza prowadzona bezpośrednio w oparciu o przekazany zespół składników majątkowych nie ulegnie, co do zasady zmianie. Zmianie ulegnie jedynie podmiot realizujący działalności.

Jak wskazano przesłanki wyodrębnienia ZCP są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Planowana do przeniesienia część działalności jest wyodrębniona funkcjonalnie, ponieważ zapewnia możliwość realizacji określonych zadań gospodarczych i ich kontynuacji po przeniesieniu ZCP do innego podmiotu (Spółki). Bez znaczenia pozostaje w tym zakresie fakt, że część zadań wykonywana jest przez podwykonawców - w żadnym wypadku nie oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie istnieje. Decyduje bowiem logika danego przedsięwzięcia - takie podejście jest utrwalone również w orzecznictwie, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie musi posiadać własnych pracowników, czy realizować zadań wyłącznie własnymi pracownikami. Natomiast, zorganizowana część przedsiębiorstwa jako funkcjonalnie odrębna jednostka powinna obejmować zasoby niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, do których została powołana. Te zasoby powinny być powiązane operacyjnie z prowadzoną działalnością. W opisywanym zdarzeniu przyszłym działalność operacyjna nie ulegnie zmianie i po przeniesieniu prowadzona będzie dokładnie przy użyciu tych samych zasobów (pracowników, podwykonawców, materiałów, know - how), w tym zakresie funkcje i aktywa nie ulegną znaczącej zmianie. Ponadto, bez wątpienia przenoszony zespół składników majątkowych będzie wyodrębniony finansowo. Wyodrębnione zostaną należności wynikające z przenoszonej działalności biznesowej, jak również zobowiązania wynikające z wynagrodzeń przenoszonego personelu dedykowanego do przenoszonej działalności, jak również faktur kosztowych wynikających z wyświadczonych przez podwykonawców usług, czy też faktur za materiał. W konsekwencji będzie miało w opisywanej sytuacji miejsce wyodrębnienie ZCP na płaszczyźnie finansowej, gdyż możliwe będzie względne przypisanie do danego zespołu aktywów określonych wskaźników finansowych w postaci przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań, nawet w sytuacji braku prowadzenia odrębnej księgowości, czy też samodzielnego sporządzania bilansu dla przenoszonej części działalności. W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje, że wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionego majątku (tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 24 lipca 2015 r. Nr IPTPP1/4512-296/15-4/MSU oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 29 stycznia 2016 r. Nr IPPP3/4512-8/16-2/WH), co jest oczywiste trudno bowiem wyobrazić sobie racjonalnie bezwzględną samodzielność finansową w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, gdzie nawet cały majątek związany z działalnością gospodarczą nie jest prawnie odseparowany od majątku osobistego prowadzącego działalność. Fakt, że nie zostały na podstawie żadnego aktu wewnętrznego wyodrębnione działy w ramach jednoosobowej działalności nie ma wpływu na ocenę wyodrębnienia organizacyjnego. Bardziej bowiem istotne jest, że już pobieżny przegląd działalność jednoosobowej działalność gospodarczej wskazuje na istnienie w jej ramach odrębnych, niezależnych od siebie biznesów, z punktu widzenia działalności operacyjnej. Trudno bowiem przyjąć, że działalność związana z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych ma na poziomie faktycznym cokolwiek wspólnego z prowadzeniem siłowni. Wskazane biznesy wymagają bowiem zaangażowania zupełnie innego zestawu aktywów, realizowania innych funkcji, czy też niosą za sobą inne ryzyka, a także kwantyfikacja oraz materializacja ryzyk ma zupełnie inny zakres.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że mający być przedmiotem zbycia zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ jest wydzielony w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej, jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych i może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Ponadto nabywca ww. zespołu składników materialnych i niematerialnych zamierza prowadzić działalność gospodarczą z wykorzystaniem nabytego majątku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT:

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE:

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem:

Przy czym, zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” – wyrok NSA z dnia 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11).

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, pod którym to pojęciem rozumie się:

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Zatem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
• zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

W tym miejscu wskazać należy, iż zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W myśl art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego:

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145, str. 1, ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

W ocenie tut. Organu wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01.

W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes Sàrl przeciwko Administration de l’enregistrement et des domaines Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń – innych niż te, o których mowa w Dyrektywie podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz – w zależności od konkretnego przypadku – składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Ponadto TSUE stwierdził, iż fakt, że VI Dyrektywa nie zawiera definicji pojęcia przedsiębiorstwa lub jego części, nie oznacza, że państwa członkowskie mają swobodę jego interpretacji. Pojęcia w niej używane powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny od innych przepisów, z wyjątkiem sytuacji, gdy sama Dyrektywa daje państwom członkowskim jasną dyspozycję do zdefiniowania pojęcia w krajowej legislacji. TSUE wskazał też, iż nabywca musi jednak posiadać zamiar kontynuowania działalności gospodarczej przejmowanego przedsiębiorstwa lub jego części, nie zaś jedynie natychmiast likwidować daną działalność i sprzedać przejęte mienie.

Na przydatność zespołu składników do prowadzenia (kontynuowania) działalności przez nabywcę, zwrócił uwagę TSUE w wyroku C-408/98 (Abbey National Plc), podzielając opinię Rzecznika Generalnego z dnia 13 kwietnia 2000 r., który stwierdził, iż „rozwiązanie przyjęte w Zjednoczonym Królestwie wydaje się rozsądne: gdy aktywa stanowiące część przedsiębiorstwa zdolną do odrębnego funkcjonowania są zbywane w taki sposób, że sprzedana część kontynuuje swoją działalność, ma zastosowanie opcja, z której Zjednoczone Królestwo skorzystało na mocy art. 5(8) VI Dyrektywy i uznaje się, że nie nastąpiła dostawa towarów”.

W kontekście zatem zbycia przedsiębiorstwa, z wyłączenia stosowania przepisów ustawy korzysta przekazanie przedsiębiorstwa lub jego niezależnej części, w tym dóbr materialnych oraz ewentualnie elementów niematerialnych, które razem tworzą przedsiębiorstwo lub jego część zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nabywca musi jednakże mieć na celu prowadzenie przekazanego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jedynie natychmiastową likwidację danej działalności lub sprzedanie zapasów zasobów, jeśli istnieją.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być prowadzenie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa z wykorzystaniem przejętego majątku.

W opisie sprawy wskazała Pani, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych; w zakresie kontroli instalacji gazowych; oraz działalność związaną z prowadzeniem obiektu służącemu poprawie kondycji fizycznej. Zamierza Pani wnieść składniki majątku związane z działalnością w zakresie wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych do Spółki. Dla wskazanej działalności nie jest prowadzony odrębny rachunek bankowy, lecz koszty bezpośrednie związane z tą działalnością są wyodrębnione (pensje pracowników oraz wynagrodzenie współpracowników, jak również konkretne koszty materiałowe). Ze wskazaną działalnością nie jest związany żaden kredyt bankowy (takowy istnieje na potrzeby budowy siłowni), lecz można bez problemu przypisać zobowiązania w postaci wynagrodzenia podwykonawców. Natomiast po stronie należności, które związane są z tym rodzajem działalności pozostają należności z tytułu wykonanych prac. Wskazany obszar działalności nie wymaga zaangażowania szczególnych aktywów trwałych, wykorzystywany jest samochód stanowiący aktywo trwałe wprowadzone do Ewidencji Środków Trwałych. Planowane przeniesienie składników majątku związane z działalnością w zakresie wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych do Spółki obejmie należności wynikające z faktur wstawionych za usługi związane z tym obszarem działalności przedsiębiorstwa, pracowników dedykowanych do wykonania prac w tym obszarze (obecnie zajmujących się tym obszarem w ramach jednoosobowej działalności), bazę dotychczasowych klientów jednoosobowej działalności, zobowiązania wobec podwykonawców oraz dostawców materiałów, jak również pojazd. Tym samym przeniesiony w ramach aportu zostanie zespół składników majątkowych wykorzystywany do celów, do jakich został utworzony i do czego służył w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Na dzień planowanej transakcji przedmiot zbycia będzie stanowił wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespół składników materialnych i niematerialnych, który można zakwalifikować jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu przepisów prawa podatkowego. Przedmiot zbycia stanowi w istniejącym przedsiębiorstwie wyodrębniony dział posiadający własną strukturę zarządczą i operacyjną. Pracownicy odróżniają się od pozostałej kadry pracowniczej posiadaniem specjalistycznych uprawnień i doświadczeniem. Wyodrębnienie to znajduje potwierdzenie w schemacie organizacyjnym, regulaminach wewnętrznych, przyporządkowaniu pracowników do określonych zadań w ramach przedmiotowego działu. Wewnętrzne dokumenty (np. regulamin organizacyjny, zakresy obowiązków, specjalistyczne uprawnienia) jednoznacznie wskazują na istnienie odrębnej jednostki organizacyjnej w ramach Spółki zajmującej się sporządzaniem projektów instalacji sanitarnych w zakresie wod-kan; instalacji grzewczych, gazowych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. Następnie dochodzi do nadzoru i wykonania ww. prac. Powyższa dokumentacja oddziela pozostałe gałęzie funkcjonujące w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Dla wyodrębnionej części przedsiębiorstwa prowadzona jest odrębna ewidencja przychodów, kosztów, należności i zobowiązań. Jednak brak odrębnego rachunku bankowego. W szczególności możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów związanych z działalnością tej części przedsiębiorstwa, prowadzona jest ewidencja środków trwałych i wartości niematerialnych przypisanych do tej jednostki, istnieje możliwość wyodrębnienia przypisanych należności i zobowiązań. Dzięki temu możliwe jest określenie wyniku finansowego tej części przedsiębiorstwa. Zbywany zespół składników jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych. W skład ZCP wchodzą wszystkie elementy niezbędne do kontynuacji działalności: środki trwałe – przede wszystkich pojazd oraz narzędzia / urządzenia, materiały niezbędne do wykonywania prac oraz serwisów, książki serwisowe oraz przeprowadzonych kontroli, zestawienia Klientów wartości niematerialne, personel – każdy pracownik ma przypisane stanowisko prac lub uprawnienia do wykonywania danych zakresów usług, know-how, oparty na pracownikach posiadających specjalistyczne uprawnienia i wykształcenie, umowy z kontrahentami (które zostaną przeniesione), bazy danych np. w zakresie serwisu klimatyzacji, czy zestawień powstałych na podstawie wystawionych Faktur VAT, niezbędne zobowiązania, które zostaną przejęte przez nabywcę (np. związane z umowami handlowymi oraz umową o pracę). Przedmiot zbycia, w skład którego wejdą składniki materialne i niematerialne oraz związane z nimi zobowiązania, stanowi zespół umożliwiający funkcjonowanie jako niezależne przedsiębiorstwo, zdolne do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych tożsamych z dotychczasową działalnością tej części Spółki. Zespół składników będący przedmiotem transakcji jest kompletny i wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych. Dodatkowe działania: Po transakcji mogą być konieczne standardowe czynności integracyjne, np. aktualizacja danych rejestrowych nabywcy lub zawiadomienie kontrahentów o zmianie właściciela, jednak nie są to działania warunkujące możliwość prowadzenia działalności gospodarczej przez nabywcę. Przenoszone składniki majątkowe i niemajątkowe umożliwiają kontynuację działalności w nieprzerwany sposób, bez konieczności korzystania z innych zasobów obecnej Spółki. Nabywca zamierza wykorzystywać nabyte składniki majątku do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, tj. do odpłatnego świadczenia usług / sprzedaży towarów w ramach działalności gospodarczej.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że zostały spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania składników majątku związanych z działalnością w zakresie wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych, będących przedmiotem aportu, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zatem, jak wynika z wniosku, przedmiotowa działalność gospodarcza w zakresie wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych, wyodrębniona w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, stanowi zespół składników wyodrębniony organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie oraz przeznaczona jest do realizacji określonych zadań gospodarczych. Spółka, do której wniesiony zostanie aport będzie miała faktyczną możliwość prowadzenia działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, skoro w niniejszej sprawie działalność gospodarcza w zakresie wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych jest wyodrębniona organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie oraz Spółka będzie miała faktyczną możliwość prowadzenia działalności gospodarczej przy użyciu przejmowanego majątku, to przedmiotowa transakcja będzie stanowiła zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji przedmiotowa transakcja zbycia w związku z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.