
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe w części dotyczącej niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT świadczenia zajęć rekreacyjno-sportowych (pytanie nr 1 we wniosku) oraz zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług sportowych (część pytania nr 2 we wniosku) i jest prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku rejestracji Państwa do podatku VAT (część pytania nr 2 we wniosku).
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
·niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT świadczenia zajęć rekreacyjno-sportowych (pytanie nr 1 we wniosku);
·braku obowiązku rejestracji Państwa do podatku VAT (część pytania nr 2 we wniosku);
·zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług sportowych (część pytania nr 2 we wniosku).
Uzupełnili go Państwo pismami z 25 lipca 2025 r. (wpływ 25 lipca 2025 r.), (wpływ 6 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gminny Ośrodek (…) (A) jest samorządową instytucją kultury, działającą na podstawie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz statutu nadanego uchwałą Rady Gminy. Jednostka nie jest czynnym podatnikiem VAT na dzień składania wniosku oraz nie prowadzi działalności gospodarczej, realizując zadania wyłącznie w ramach działalności statutowej i utrzymuje się głównie z dotacji podmiotowej otrzymanej z budżetu gminy, która stanowi około 90-95% przychodów. Odpłatność za udział w zajęciach nie przekracza 5% przychodów.
W ramach tej działalności A chce oferować m.in. dostęp do zajęć sportowo-rekreacyjnych oraz korzystania z siłowni, zarówno odpłatnie (w formie zwrotu części kosztów organizacji zajęć), jak i we współpracy z firmą (…), która przekazuje środki w zależności od liczby uczestników posiadających aktywną kartę.
W Państwa jednostce będzie zainstalowany terminal płatniczy oraz kasa fiskalna online, oraz czytnik kart dla osób mających wykupione karty (…). Oczywiście oprócz osób posiadających karty (…) z Państwa ofert będą mogły korzystać inne osoby.
Terminal płatniczy oraz kasa fiskalna są urządzeniami A. Uczestnicy będą opłacać udział w zajęciach zarówno na miejscu (bezgotówkowo), jak i online przelewem.
Uczestnicy zajęć korzystający z benefitów (…) mają podpisaną umowę bezpośrednio z (…), nie z A. A nie podpisuje osobnej umowy – jedynie akceptuje regulamin uczestnictwa przy zapisie na zajęcia.
Z kolei osoby niekorzystające z karty (…) zawierają umowę bezpośrednio z A.
W przypadku osób korzystających z (…), A będzie rozliczał się bezpośrednio z (…) – A otrzymuje ustaloną kwotę za każdą osobę, która weźmie udział w zajęciach. Rozliczenia będą odbywać się w cyklach miesięcznych, na podstawie wystawionej przez A dla (…) faktury za wejścia na zajęcia, kwotą stanowiącą iloczyn liczby wejść na zajęcia i stawki określonej w umowie.
W przypadku osób nieposiadających karty (…), rozliczenie następuje bezpośrednio z uczestnikiem – poprzez dokonanie wpłaty za udział w jednorazowych zajęciach bądź cyklu zajęć. Osoby fizyczne, które nie będą posiadaczami kart (…) otrzymają za wejście paragon z kasy fiskalnej.
Osoby korzystające z (…) nie ponoszą żadnych kosztów bezpośrednio na rzecz A.
Rozliczenie odbywać się będzie bezpośrednio między A a (…), według ustalonej stawki za osobę wynikającej z podpisanej umowy.
Osoby niekorzystające z kart (…) dokonują wpłaty ryczałtowej, będącej częściowym pokryciem kosztów prowadzenia zajęć.
Przedmiotem wniosku jest umożliwienie korzystania z zajęć rekreacyjno-ruchowych/sportowych w ramach działalności statutowej A.
Są Państwo samorządową instytucją kultury, która w ramach działalności statutowej oferuje również zajęcia sportowe.
Zajęcia dotyczą szeroko rozumianego zdrowego trybu życia i promocji kultury fizycznej na terenie Gminy (…) i będą umożliwiały mieszkańcom korzystanie z urządzeń stanowiących wyposażenie obiektu. Zajęcia nie będą dotyczyły konkretnej dyscypliny sportowej i są skierowane do mieszkańców Gminy (…) i mają na celu promocję zdrowia i kultury fizycznej wśród mieszkańców gminy.
Będące przedmiotem zapytania zajęcia służą wyłącznie rekreacji, nie są powiązane z aktywnym uprawianiem sportu.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
Na zadane w wezwaniu pytania udzielili Państwo następujących odpowiedzi:
1.Czy prowadzą Państwo działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”? Jeśli tak, to jaką i w jakiej formie (osoby prawnej, jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, innej)?
Prowadzą Państwo działalność jako samorządowa instytucja kultury na podstawie wpisu w Rejestrze Instytucji Kultury prowadzonym przez Gminę (…) – Księga rej Nr (…) oraz Uchwały NR (…).
2.Jaki jest zakres świadczonych przez Państwa usług?
a)upowszechnianie kultury – w tym prowadzenie placówek upowszechniania kultury;.
b)upowszechnianie czytelnictwa – w ramach działalności Biblioteki Publicznej;
c)działalność dodatkowa o charakterze sportowo-rekreacyjnym.
3.Na czyją rzecz świadczone są poszczególne usługi?
Usługi są świadczone na rzecz mieszkańców Gminy (…).
4.Czy Państwa działalność stanowi realizację zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym z dnia 8 marca 1990 r. (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm., dalej: „ustawa o samorządzie gminnym”)? Jeśli tak, proszę wskazać – w kontekście złożonego wniosku – w jakim zakresie?
Tak, w zakresie:
·kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury;
·kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.
5.Czy korzystają Państwo ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy? Proszę wskazać dokładną datę.
2 czerwca 2025 r.
6.Czy wcześniej korzystali Państwo już ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy? Jeżeli tak, to proszę wskazać w jakim okresie (od kiedy do kiedy)?
Nie korzystali Państwo ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ustawy.
7.Czy utracili Państwo prawo do ww. zwolnienia, czy może Państwo z niego zrezygnowali? Jeżeli tak to proszę wskazać z jakiego powodu utracili lub zrezygnowali Państwo prawo do ww. zwolnienia oraz kiedy (proszę wskazać dokładną datę).
Nie dotyczy.
8.Czy wartość Państwa sprzedaży, z wyłączeniem podatku:
·nie przekroczyła w poprzednim ani nie przekroczy w bieżącym roku podatkowym kwoty 200.000 zł
lub
·w sytuacji rozpoczęcia w trakcie roku podatkowego wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu określonych w art. 5, nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł?
Nie przekroczyła w poprzednim ani nie przekroczy w bieżącym roku podatkowym kwoty 200.000 zł.
9.Czy w prowadzonej działalności gospodarczej wykonują/będą wykonywali Państwo czynności, które zostały wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy? Jeżeli tak to proszę wskazać, jakie to są/będą towary lub usługi?
Nie.
10.Jakie konkretnie usługi (zajęcia rekreacyjno-sportowe) objęte są zakresem wniosku? Proszę je dokładnie wymienić.
Zakresem wniosku objęte są zajęcia rekreacyjno-sportowe świadczone przez Państwa ośrodek, w tym:
·zajęcia jogi;
·zajęcia aerobiku;
·zdrowy kręgosłup;
·grupowe zajęcia rozciągania.
Zajęcia prowadzone są przez wykwalifikowanych instruktorów, którzy nadzorują bezpieczeństwo i wspierają użytkowników. Zajęcia są ogólnodostępne i skierowane do osób w różnym wieku
11.Jeśli przedmiotem Państwa wniosku (uwzględniając odpowiedź na pytanie nr 11) są usługi w zakresie zajęć sportowych – prosimy wskazać:
a)Uwzględniając odpowiedź na pytanie nr 11 prosimy o wskazanie, które z tych usług stanowią usługi sportowe?
Wszystkie wymienione zajęcia mają charakter sportowo-rekreacyjny. Ich celem jest aktywizacja fizyczna mieszkańców, poprawa kondycji i sprawności fizycznej oraz profilaktyka zdrowotna. Obejmują one zarówno zajęcia grupowe, jak i indywidualne i nie służą one wsparciu profesjonalnego wykonywania sportu.
b)Czy są Państwo klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych (którym podmiotem konkretnie), których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu?
Nie.
c)Czy z tytułu świadczonych odpłatnie zajęć sportowych nie osiągają Państwo w sposób systematyczny zysku?
Nie.
d)W przypadku osiągnięcia zysku z tytułu świadczonych odpłatnie zajęć sportowych, proszę wskazać, czy przeznaczają go Państwo na kontynuację lub doskonalenie świadczonych ww. usług?
Jeśli w przyszłości wystąpi nadwyżka finansowa, zostanie ona w całości przeznaczona na dalszy rozwój zajęć – modernizację obiektu, zakup sprzętu, rozszerzenie oferty zajęć lub poprawę dostępności. Działalność nie ma charakteru komercyjnego.
e)Jaki jest dokładnie zakres tych usług, na czym polegają zajęcia sportowe?
Zakres zajęć obejmuje:
·prowadzenie regularnych grupowych zajęć sportowo-rekreacyjnych;
·udostępnianie pomieszczeń i urządzeń A do ćwiczeń indywidualnych;
·zapewnienie opieki instruktorskiej i nadzoru nad bezpieczeństwem użytkowników;
·edukację w zakresie prawidłowego wykonywania ćwiczeń i zdrowego stylu życia.
Zajęcia odbywają się są dostępne dla mieszkańców całej gminy.
f)Jakiej dyscypliny sportowej dotyczą zajęcia?
Zajęcia mają charakter ogólnorozwojowy i nie są związane z jedną konkretną dyscypliną sportu. Obejmują głównie elementy mające na celu poprawę ogólnej sprawności fizycznej.
g)Do kogo są skierowane te usługi, kto jest uczestnikiem konkretnych zajęć sportowych?
Zajęcia są skierowane do mieszkańców gminy w każdym wieku – dzieci, młodzieży, dorosłych i seniorów.
h)Czy usługi są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym?
Tak.
i)Czy świadczone przez Państwa usługi zajęć sportowych są usługami ściśle związanymi ze sportem lub wychowaniem fizycznym?
Tak.
j)Czy świadczone przez Państwa usługi zajęć sportowych są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim?
Tak.
k)Czy świadczone przez Państwa usługi zajęć sportowych są związane z:
·działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną,
·wstępu na imprezy sportowe,
·usługami odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji
·usługami odpłatnego zakwaterowania związanymi ze sportem lub wychowaniem fizycznym,
·usługami wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością?
Nie.
l)Czy świadczone przez Państwa usługi zajęć sportowych mają charakter czystego wypoczynku i rozrywki, tj. służą rekreacji?
Nie.
m)Jaki jest główny cel usługi – zajęć sportowych w konkretnej dyscyplinie, jakie umiejętności nabywają uczestnicy zajęć, osiągnięcia jakich efektów/rezultatów oczekują uczestnicy tych zajęć?
Głównym celem zajęć jest poprawa kondycji fizycznej, zdrowia, sprawności ruchowej, koordynacji oraz ogólnego samopoczucia uczestników. Uczestnicy uczą się prawidłowego wykonywania ćwiczeń, poznają zasady bezpiecznego treningu, a także nawiązują relacje społeczne. Oczekiwanym rezultatem jest poprawa jakości życia mieszkańców, integracja oraz przeciwdziałanie wykluczeniu zdrowotnemu i społecznemu.
12.Jeśli przedmiotem Państwa wniosku (uwzględniając odpowiedź na pytanie nr 11) są usługi w zakresie zajęć kulturalnych – prosimy wskazać:
Nie dotyczy.
13.Czy karty (…) będą bonami w rozumieniu art. 2 pkt 41 ustawy? Jeśli tak, to należy wskazać, czy przedmiotowe karty będą bonami jednego przeznaczenia, o których mowa w art. 2 pkt 43 ustawy, czy bonami różnego przeznaczenia, o których mowa w art. 2 pkt 44 ustawy?
Karty (…) nie są bonami, nie są Państwo ich wystawcami. Państwa jednostka umożliwia jedynie posiadaczom kart (…) korzystanie z zajęć sportowo-rekreacyjnych. Osoby korzystające z kart (…) otrzymują te karty w swoich zakładach pracy.
14.Kto i kiedy będzie emitował przedmiotowe karty (…)? Czy emisja tych kart będzie emisją bonów w rozumieniu art. 2 pkt 42 ustawy?
A w (…) nie emituje kart (…). Osoby korzystające z kart (…) otrzymują te karty w swoich zakładach pracy.
Pytania
1.Czy realizowanie przez A zajęć rekreacyjno-sportowych w ramach działalności statutowej – w szczególności za częściową odpłatnością udostępnienia zajęć i siłowni (także pośrednio poprzez partnera typu (…)) – podlega opodatkowaniu podatkiem VAT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
2.Czy w przypadku A, jako jednostki niebędącej czynnym podatnikiem VAT i działającej niekomercyjnie, istnieje obowiązek opodatkowania tych usług? (część pytania oznaczonego we wniosku nr 2)
Państwa stanowisko w sprawie (doprecyzowane w piśmie z 25 lipca 2025 r.)
W Państwa ocenie, z uwagi na fakt, że działalność jednostki nie ma charakteru zarobkowego, a jedynie charakter działalności zajęciowej, a uzyskiwane opłaty stanowią jedynie częściowe pokrycie kosztów i nie generują dochodu, uznają Państwo, że usługi te korzystają z wyłączenia z VAT zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.
Dodatkowo, w przypadku konieczności ich opodatkowania, mogłyby one korzystać z zwolnienia od VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33a ustawy o VAT.
Nie mają Państwo obowiązku rejestracji.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe w części dotyczącej niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT świadczenia zajęć rekreacyjno-sportowych (pytanie nr 1 we wniosku) oraz zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług sportowych (część pytania nr 2 we wniosku) i jest prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku rejestracji Państwa do podatku VAT (część pytania nr 2 we wniosku).
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Według art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.
Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług należy rozumieć prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).
Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane, w ramach zawartej umowy, za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.
Nie każda jednak czynność, stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że jednostka organizacyjna wykonująca we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy, może działać w charakterze podatnika.
Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo samorządową instytucją kultury, działającą na podstawie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz statutu nadanego uchwałą Rady Gminy. Świadczą Państwo usługi na rzecz mieszkańców Gminy, w zakresie:
a)upowszechniania kultury – w tym prowadzenia placówek upowszechniania kultury;
b)upowszechniania czytelnictwa – w ramach działalności Biblioteki Publicznej;
c)działalności dodatkowej o charakterze sportowo-rekreacyjnym.
Powyższe zadania realizują Państwo wyłącznie w ramach działalności statutowej i utrzymują się Państwo głównie z dotacji podmiotowej otrzymywanej z budżetu Gminy, która stanowi około 90-95% przychodów. Odpłatność za udział w zajęciach nie przekracza 5% przychodów.
Wskazali Państwo, że wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku nie przekroczyła w poprzednim ani nie przekroczy w bieżącym roku podatkowym kwoty 200.000 zł.
Państwa działalność stanowi realizację zadań własnych Gminy, w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.
W ramach prowadzonej działalności zamierzają Państwo oferować m.in. dostęp do zajęć sportowych w postaci jogi, aerobiku, zdrowy kręgosłup oraz grupowych zajęć rozciągania. Ww. zajęcia będą Państwo prowadzili zarówno odpłatnie (w formie zwrotu części kosztów organizacji zajęć), jak i we współpracy z firmą (…), która przekazuje środki w zależności od liczby uczestników posiadających aktywną kartę.
Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności kwestii niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT świadczenia zajęć rekreacyjno-sportowych za częściową odpłatnością.
Wskazać należy, że na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że działalność gmin w zakresie kultury, jako zadanie własne jednostek samorządu terytorialnego, została uregulowana ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87), zwanej dalej u.o.p.d.k.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 u.o.p.d.k.:
1.Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.
2.Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.
Natomiast na podstawie art. 11 ust. 1 u.o.p.d.k.:
Organizator wydaje akt o utworzeniu instytucji kultury, w którym określa jej przedmiot działania, nazwę i siedzibę, a także określa czy dana instytucja kultury jest instytucją artystyczną w rozumieniu ust. 2. Może być utworzona instytucja kultury prowadząca działalność kulturalną w więcej niż jednej formie organizacyjnej, wymienionej w art. 2.
Zgodnie z art. 13 u.o.p.d.k.:
1.Instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.
2.Statut zawiera:
a)nazwę, teren działania i siedzibę instytucji kultury;
b)zakres działalności;
c)organy zarządzające i doradcze oraz sposób ich powoływania;
d)określenie źródeł finansowania;
e)zasady dokonywania zmian statutowych;
f)postanowienia dotyczące prowadzenia działalności innej niż kulturalna, jeżeli instytucja zamierza działalność taką prowadzić.
Zapis art. 13 u.o.p.d.k., określa więc podstawy prawne funkcjonowania instytucji kultury (w tym samorządowych instytucji kultury) wskazując, że ww. podmioty funkcjonują w oparciu o akt ich utworzenia oraz statut. Jednocześnie organizacja wewnętrzna instytucji kultury uregulowana być powinna zgodnie z zapisami ustawy w regulaminie organizacyjnym, który nadawany jest przez dyrektora instytucji.
Na mocy art. 14 u.o.p.d.k ustawy:
1.Instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.
1a.W rejestrze, o którym mowa w ust. 1, gromadzone są następujące dane:
1)oznaczenia instytucji kultury, w szczególności podmiotu, z którym organizator wspólnie prowadzi instytucję kultury, oraz imię i nazwisko pełnomocnika organizatora dokonującego wpisu;
2)organizacji instytucji kultury, w szczególności:
a)imię i nazwisko dyrektora instytucji kultury i jego zastępców albo oznaczenie osoby fizycznej, której powierzono pełnienie obowiązków dyrektora, albo której powierzono zarządzanie instytucją kultury,
b)imiona i nazwiska pełnomocników instytucji kultury uprawnionych do dokonywania czynności prawnych w imieniu instytucji oraz zakres ich upoważnień,
c)imię i nazwisko pełnomocnika organizatora dokonującego wpisu;
3)dotyczące mienia instytucji kultury, w szczególności imię i nazwisko pełnomocnika organizatora dokonującego wpisu;
4)połączenia, podziału i likwidacji instytucji kultury, w szczególności imię i nazwisko likwidatora oraz imię i nazwisko pełnomocnika organizatora dokonującego wpisu.
2.Organizator nie odpowiada za zobowiązania instytucji kultury, z zastrzeżeniem art. 24 i 25.
3.Instytucja kultury z urzędu podlega wpisowi do rejestru.
4.Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia i udostępniania rejestru instytucji kultury, w tym zakres danych zamieszczanych w rejestrze, tryb dokonywania wpisów, zmian i wykreśleń wpisów oraz wzór księgi rejestrowej, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa danych zamieszczanych w rejestrze i bezpieczeństwa czynności prawnych dokonywanych przez te instytucje.
Ponadto z art. 27 u.o.p.d.k wynika, że:
1.Instytucja kultury gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania.
2.Instytucja kultury może zbywać środki trwałe. Przy zbywaniu środków trwałych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przedsiębiorstw państwowych.
3.Podstawą gospodarki finansowej instytucji kultury jest plan finansowy ustalony przez dyrektora, z zachowaniem wysokości dotacji organizatora.
4.Instytucja kultury sporządza plan finansowy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
Mając na uwadze powołane powyżej regulacje prawne na tle przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że samorządowa instytucja kultury jest to jednostka samodzielna, która podlega wpisowi do rejestru prowadzonego przez organizatora kultury i z tą chwilą uzyskuje osobowość prawną. Instytucja samodzielnie gospodaruje przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania. Pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskanych przychodów, których źródłem jest prowadzona działalność. Samorządowa instytucja kultury jest więc gminną osobą prawną, ma przyznane przepisami prawa różnorodne własne prawa i obowiązki, określające jej podmiotowość prawną: obowiązki podatkowe, obowiązki pracodawcy.
Powyższe argumenty przemawiają za tym, że Państwa stopień wyodrębnienia, jako podmiotu prowadzącego działalność kulturalną, jest na tyle zaawansowany, że uzyskują Państwo status podmiotu samodzielnie wykonującego działalność gospodarczą. Zatem w tej sytuacji są Państwo odrębnym od Gminy podatnikiem VAT. Tym samym każda czynność, którą Państwo wykonują na rzecz odbiorcy odbywa się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W konsekwencji w Państwa przypadku nie będzie miał zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy, ponieważ nie spełniają Państwo przesłanek wynikających z tego przepisu.
Zatem bez znaczenia w kontekście uznania Państwa za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie usług rekreacyjno-sportowych pozostaje fakt, że działalność Państwa jednostki nie ma charakteru zarobkowego, a jedynie charakter działalności zajęciowej.
Z przytoczonych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.
Przepisy ustawy oraz Dyrektywy w zakresie uznania podmiotu za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą stanowią o realizacji zasady powszechności opodatkowania VAT, wynikającej zarówno z przedmiotowego opodatkowania tym podatkiem, który obejmuje wszelkie dostawy towarów i świadczenie usług za wynagrodzeniem, jak i zakresu podmiotowego z uwagi na szeroko zakreślony krąg podmiotów uznawanych za podatników VAT.
Biorąc pod uwagę powyższe, w sytuacji wykonywania czynności polegających na świadczeniu zajęć rekreacyjno-sportowych, wpisujących się w definicję świadczenia usług bez względu na cel czy rezultat tej działalności, będą Państwo uznani za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.
Podsumowując, stwierdzam, że realizowanie przez Państwa zajęć rekreacyjno-sportowych w ramach działalności statutowej, w szczególności za częściową odpłatnością, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 uznałem za nieprawidłowe.
W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług sportowych (część pytania nr 2 we wniosku).
Z treści wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności zamierzają Państwo oferować mieszkańcom Gminy dostęp do zajęć sportowych w postaci jogi, aerobiku, zdrowy kręgosłup oraz grupowych zajęć rozciągania. Wskazali Państwo, że nie są klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych (którym podmiotem konkretnie).
Jednak z tytułu świadczonych odpłatnie ww. zajęć sportowych nie osiągają Państwo w sposób systematyczny zysku. Natomiast, jeśli w przyszłości wystąpi nadwyżka finansowa, zostanie ona w całości przeznaczona na dalszy rozwój zajęć – modernizację obiektu, zakup sprzętu, rozszerzenie oferty zajęć lub poprawę dostępności. Działalność nie ma charakteru komercyjnego.
Zajęcia prowadzone są przez wykwalifikowanych instruktorów, którzy nadzorują bezpieczeństwo i wspierają użytkowników. Zajęcia są ogólnodostępne i skierowane do osób w różnym wieku. Zatem są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.
Głównym celem zajęć jest poprawa kondycji fizycznej, zdrowia, sprawności ruchowej, koordynacji oraz ogólnego samopoczucia uczestników. Świadczone przez Państwa usługi zajęć sportowych są usługami ściśle związanymi ze sportem lub wychowaniem fizycznym.
Świadczone przez Państwa usługi zajęć sportowych są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.
Ponadto ww. zajęcia sportowe nie mają charakteru czystego wypoczynku i rozrywki, tj. nie służą rekreacji.
Realizacja ww. zajęć odbywa się za odpłatnością na podstawie zawartej z uczestnikiem umowy. Osoba chcąca skorzystać z zajęć sportowych w dokonuje wpłaty za udział w jednorazowych zajęciach bądź cyklu zajęć
Ponadto uczestnicy mają możliwość wejścia na ww. zajęcia przy pomocy karty (…), która – jak Państwo wskazali – nie jest bonem.
W tym przypadku uczestnicy korzystający z benefitów (…) mają podpisaną umowę bezpośrednio z (…), a nie z Państwem. Z kolei Państwo na podstawie wystawionej na rzecz (…) faktury otrzymają ustaloną kwotę za każdą osobę, która weźmie udział w zajęciach. W tej sytuacji osoby korzystające z karty (…) nie ponoszą żadnych kosztów bezpośrednio na Państwa rzecz.
Jak rozstrzygnięto powyżej świadczone przez Państwa usługi będą stanowiły czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako wykonywane w ramach prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej.
Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres oraz zasady zwolnień od podatku od towarów i usług zostały zdefiniowane w art. 43 ustawy.
Jednocześnie należy zaznaczyć, że we własnym stanowisku przedstawionym do rozstrzyganej kwestii, wskazali Państwo, że świadczone usługi będą korzystały ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.
Tym samym, w związku z powyższym należy przeanalizować, czy dla świadczonym usług sportowych, objętych pytaniem oznaczonym we wniosku nr 2, znajdzie zastosowanie norma prawna art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.
I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:
a)podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
b)indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
Analizując powyższą regulację należy wskazać, że dotyczy ona zwolnienia od podatku od towarów i usług świadczonych usług kulturalnych.
W opisie sprawy wskazali Państwo, że przedmiotem Państwa wniosku jest wykonywanie usług sportowych, które nie będą stanowiły usług w zakresie zajęć kulturalnych.
W tym przypadku powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy nie będzie miał zastosowania dla ww. usług wykonywanych przez Państwa na rzecz mieszkańców Gminy.
Jednakże ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy przewidział zwolnienie dla usług sportowych, zgodnie z którym:
Zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:
1)są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2)świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3)są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym
– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.
Na podstawie art. 43 ust. 17 ustawy:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:
1)nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2)ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
W świetle art. 43 ust. 18 ustawy:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.
Jednocześnie zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy:
Państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.
Powołany powyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy wskazuje, że aby podatnik aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT, powinien spełnić przesłanki zarówno o charakterze przedmiotowym, jak i podmiotowym.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że ze zwolnienia od podatku VAT na mocy wymienionych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport. Przy czym z niniejszego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością. Ponadto, zwolnienie powyższe ma zastosowanie w sytuacji, gdy podmiot wykonujący ww. czynności nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a jeśli je osiąga – są one w całości przeznaczane na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.
Co istotne, to w przypadku strony podmiotowej Dyrektywa jednoznacznie wskazuje, że przepis art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy odnosi się do określonych przez państwa usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczonych przez „organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym”, co oznacza, że nie zawarto w tym przepisie jakichkolwiek możliwości ograniczenia ich kręgu przez państwa implementujące Dyrektywę. W szczególności nie można w tym zakresie ustanowić w tym przedmiocie ograniczenia zwolnienia do usług świadczonych przez „organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym”, o określonych formach organizacyjnych zapewniających świadczenie tych usług w sposób „zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych”.
W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się TSUE w wyroku z 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).
Natomiast w wyroku z 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.
Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.
W konstatacji Trybunał stwierdził, że „art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu”.
Przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, który implementuje do krajowego porządku prawnego przepis art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy należy interpretować tak, że zwolnieniem od podatku VAT określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.
Mając na względzie ugruntowane w niniejszym zakresie stanowisko sądów administracyjnych oraz prounijną wykładnię przepisów w zakresie VAT, zasadne jest stanowisko aby zwolnieniem były również objęte tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.
Wskazali Państwo, że z tytułu świadczonych ww. zajęć sportowych nie osiągają Państwo w sposób systematyczny zysku. Zatem w tym przypadku, z uwagi na wykładnię prounijną przepisów w tym zakresie VAT, zasadne jest uznanie, że będą Państwo spełniali przesłankę uznania za podmiot, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy w zw. z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy.
Jak wskazano powyżej, żeby mogli Państwo skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy muszą również spełnić przesłanki o charakterze przedmiotowym, które odnoszą się do charakterystyki usług – są to usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.
W analizowanej sprawie należy podkreślić, że zgodnie z brzmieniem ustawy, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.
W pierwszej kolejności należy odnieść się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 26 października 2017 r. w sprawie C-90/16, w którym Trybunał uznał, że „Wobec braku w dyrektywie 2006/112 jakiejkolwiek definicji pojęcia „sportu”, określenia znaczenia i zakresu tego wyrazu należy w myśl utrwalonego orzecznictwa Trybunału dokonać zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym został on użyty, i celów uregulowania, którego jest częścią (zob. podobnie wyroki: z dnia 3 września 2014 r., Deckmyn i Vrijheidsfonds, C-201/13, EU:C:2014:2132, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 26 maja 2016 r., Envirotec Denmark, C-550/14, EU:C:2016:354, pkt 27).
W odniesieniu najpierw do znaczenia pojęcia „sportu” w języku potocznym, pojęcie to określa zwykle, jak zauważył rzecznik generalny w pkt 23 opinii, aktywność o charakterze fizycznym lub, innymi słowy, aktywność cechującą się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym.
Jeśli chodzi następnie o systematykę Dyrektywy 2006/112, z przytoczonego orzecznictwa Trybunału wynika, że wyrażenia użyte dla określenia zwolnień przewidzianych w art. 132 tej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, jako że stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, według której VAT jest pobierany od każdego odpłatnego świadczenia zrealizowanego przez podatnika. Niemniej zasada ścisłej wykładni nie oznacza, że terminy użyte do zdefiniowania wskazanych zwolnień powinny być interpretowane w sposób, który pozbawiałby je skuteczności (zob. podobnie wyroki: z dnia 18 listopada 2004 r., Temco Europe, C-284/03, EU:C:2004:730, pkt 17; a także z dnia 25 lutego 2016 r., Komisja/Niderlandy, C-22/15, niepublikowany, EU:C:2016:118, pkt 20 i przytoczone tam orzecznictwo).
Ponadto, chociaż, jak wskazuje tytuł rozdziału, w ramach którego mieści się omawiany artykuł, zwolnienia przewidziane w tym artykule mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym, to jednak zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób (zob. podobnie wyrok z dnia 21 lutego 2013 r., Žamberk, C-18/12, EU:C:2013:95, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 26 lutego 2015 r., VDP Dental Laboratory i in., C-144/13, C-154/13 i C-160/13, EU:C:2015:116, pkt 45).
Analiza kontekstu art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 2006/112 przemawia zatem za wykładnią, zgodnie z którą znajdujące się w tym przepisie pojęcie „sportu” ogranicza się do aktywności odpowiadających zwykłemu znaczeniu wyrazu „sport”, które cechują się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym, i nie obejmuje wszystkich aktywności mogących w ten bądź inny sposób wiązać się z tym pojęciem”.
W opinii Rzecznika Generalnego przedstawionej 15 czerwca 2017 r. do sprawy C-90/16 w pkt 18 wskazał on, iż „Po trzecie, Trybunał wypowiadał się w kwestii, jakie rodzaje aktywności mogą być uznane za sport. W sprawie Žamberk(9) uznał, że niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa jest objęta zwolnieniem. W sprawie Komisja/Niderlandy(10) orzekł, że wynajem łodzi rekreacyjnych nie może być traktowany jako aktywność sportowa, ponieważ łodzie te mogą być wykorzystywane w celach czysto rekreacyjnych (11). Sprawa ta nie dotyczyła jednak definicji sportu jako takiej, ponieważ nie kwestionowano w niej, że żeglarstwo może być uznane za sport”.
Należy również odnieść się do wyroku TSUE z 21 lutego 2013 r. C-18/12, w którym Trybunał wskazał, że: „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27).
Podobnie art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki”.
Wskazany przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy odnosi się do charakterystyki świadczonych usług, określając, że są to usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.
Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że skoro świadczone przez Państwa na rzecz mieszkańców Gminy usługi sportowe spełniają ww. warunki, to należy uznać, że przesłanka przedmiotowa również będzie spełniona. Wobec tego świadczone przez Państwa zajęcia sportowe w postaci jogi, aerobiku, zdrowy kręgosłup oraz grupowych zajęć rozciągania będą korzystały ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.
Podsumowując, stwierdzam, że wykonywane przez Państwa usługi sportowe w formie zajęć jogi, aerobiku, zdrowy kręgosłup oraz grupowych zajęć rozciągania będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT.
W związku z powyższym Państwa stanowisko w części pytania oznaczonego we wniosku nr 2 pomimo identycznego skutku podatkowoprawnego, tj. zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług, uznałem za nieprawidłowe, z uwagi na inną podstawę prawną.
W dalszej kolejności Państwa wątpliwości zredagowane w pytaniu nr 2 dotyczą obowiązku rejestracji Państwa do podatku VAT.
Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy:
Podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
Jak stanowi art. 96 ust. 3 ustawy:
Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.
W myśl art. 96 ust. 4 ustawy:
Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako:
1)„podatnika VAT czynnego”,
2)„podatnika VAT zwolnionego” – w przypadku podatnika, o którym mowa w:
a)ust. 3 i 3c,
b)art. 113a ust. 1, jeżeli złożył zawiadomienie w celu rejestracji jako podatnik VAT UE
– i na jego wniosek potwierdza to zarejestrowanie.
Zgodnie z dyspozycją art. 96 ust. 5 ustawy:
Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:
1)przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2)przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3)przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4)przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
Zatem, rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, przy czym przepis nie określa, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Natomiast powinna ona nastąpić najpóźniej w dniu poprzedzającym dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej.
Odnosząc się do powyższych wątpliwości należy wskazać, że stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1)wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a)transakcji związanych z nieruchomościami,
b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c)usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych
– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
- wyrobów tytoniowych,
- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
- motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) (uchylony).
Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Natomiast w myśl art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi przepisami art. 113 ust. 1-10 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Wskazali Państwo, że obecnie wykonując działalność Państwa sprzedaż nie przekroczyła w poprzednim ani nie przekroczy w bieżącym roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Ponadto nie wykonują Państwo czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Jednocześnie jak rozstrzygnięto powyżej świadczone przez Państwa usługi sportowe będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.
W tym miejscu należy wskazać, że obliczając limit sprzedaży uprawniający podatnika do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, po przekroczeniu którego podatnik traci prawo do zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy, nie bierze się pod uwagę odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku m.in. na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy. W związku z tym przy obliczaniu limitu obrotów określonego w art. 113 ust. 1 ustawy nie uwzględnia się m.in. odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.
Zatem w analizowanej sprawie wartości powyższych usług sportowych, z uwagi na fakt, że stanowią one czynności zwolnione, nie są Państwo zobowiązani do wliczania do limitu sprzedaży wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy.
W konsekwencji świadcząc usługi sportowe w postaci jogi, aerobiku, zdrowy kręgosłup oraz grupowych zajęć rozciągania, Państwa sprzedaż nadal będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Jeżeli w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Państwa sprzedaż przekroczy wartość sprzedaży określoną w art. 113 ust. 1 ustawy lub gdy zaczną Państwo wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, Państwa sprzedaż utraci prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT i będą Państwo zobowiązani do zarejestrowania się jako czynny podatnik podatku VAT, począwszy od czynności, która spowodowała przekroczenie limitu wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy.
Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że Państwa sprzedaż będzie miała prawo korzystać ze zwolnienia od podatku VAT do momentu przekroczenia wartości sprzedaży wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, zgodnie z treścią art. 96 ust. 3 ustawy, nie będą mieli Państwo obowiązku rejestrowania się jako podatnik VAT, do chwili utraty zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy.
Podsumowując, stwierdzam, że nie będą mieli Państwo obowiązku rejestracji do podatku od towarów i usług.
Wobec tego Państwa stanowisko w części pytania oznaczonego we wniosku nr 2 uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Nadmieniam, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanych pytań. Inne kwestie nieobjęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
