Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku świadczonych usług polegających na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów muzyki autorskiej, jak i własnych twórczych interpretacji utworów innych autorów z własnymi aranżacjami wokalno-instrumentalnymi. Uzupełnił go Pan pismem z 18 lipca 2025 r. (wpływ 18 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Ma Pan zamiar otworzyć jednoosobową działalność gospodarczą. Firma Pana będzie się zajmować głównie działalnością związaną z wystawianiem przedstawień artystycznych (PKD 90.01.Z), w szczególności koncertów i oprawy muzycznej imprez. Będzie Pan korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie przekraczając limitu przychodów (do 200.000,00 PLN). Jednak dowiedział się Pan, że w związku z działalnością muzyczną ma Pan prawo korzystać również ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.
Działalność artystyczna Pana będzie polegać na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów muzyki autorskiej, jak i własnych twórczych interpretacji utworów innych autorów z własnymi aranżacjami wokalno-instrumentalnymi podczas imprez organizowanych przez domy kultury, urzędy miast i gmin, stowarzyszenia, agencje organizujące imprezy firmowe i koncerty, czy też bezpośrednio dla samych firm i prywatnych zleceniodawców. Będzie Pan świadczyć usługi kulturalne i będzie stroną umów cywilnoprawnych ze zleceniodawcami. Za realizowane zlecenia będzie Pan otrzymywać wynagrodzenie w formie honorarium.
W większości przypadków samodzielnie, bądź razem ze współmałżonką będzie Pan wykonywać powierzone Panu zlecenia jako artyści wykonawcy w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jest Pan również członkiem zespołu i ma Pan zamiar przyjmować zlecenia dla większych składów instrumentalnych niż tylko duet z małżonką. Współpraca z pozostałymi muzykami będzie się odbywać w oparciu o umowy o dzieło. Nie ma Pan zamiaru organizować koncertów, na których będą występować wyłącznie inni artyści. Każdorazowo również sam będzie Pan artystą wykonawcą autorskich utworów i własnych aranżacji wokalno-instrumentalnych, a co za tym idzie będzie Pan twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Pragnie Pan zaznaczyć, iż Pana sytuacja wspomniana powyżej jest identyczna z tymi opisanymi w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 października 2011 r. numer IPTPP1/443-464/11-4/IG oraz z dnia 18 czerwca 2014 r. numer IPTPP2/443-227/14-4/KW. W obu powyższych przypadkach twierdzenia wnioskodawców zostały zaakceptowane i wyrażono zgodę na skorzystanie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.
W odpowiedzi na sformułowane w wezwaniu pytania Organu wskazał Pan:
1.„Czy w wyniku zrealizowania przedstawień artystycznych, o których mowa we wniosku, powstanie „utwór” w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? (…)”
Odp. W wyniku zrealizowania przez Pana przedstawień artystycznych nie powstanie utwór. Działalność odtwórcza Pana będzie opierać się na własnych aranżacjach kompozycji innych artystów, co jednak w żadnej mierze nie wiąże się ze stworzeniem zupełnie nowego utworu, lecz jego interpretacją.
2.„Czy wykonując przedstawienia artystyczne, o których mowa we wniosku, będzie świadczył Pan usługi wymienione w art. 43 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775)? Jeżeli tak, to prosimy wskazać jakie konkretnie usługi wskazane w art. 43 ust. 19 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, będzie Pan świadczył? (…)”
Odp. Nie będzie Pan świadczył usług wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775). Jeśli organizator wydarzenia, w którym będzie zajmował się Pan oprawą muzyczną zdecyduje się biletować to wydarzenie, to będzie to wyłącznie jego decyzja i jego odpowiedzialność. Pan będzie tylko sprzedawać kontrahentowi konkretny koncert i program oprawy muzycznej.
Pytanie
Czy przy spełnieniu powyższych warunków będzie Pan mógł korzystać ze zwolnienia przedmiotowego w podatku VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Pana, Pana działalność artystyczna polegająca na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów muzyki autorskiej, jak i własnych twórczych interpretacji utworów innych autorów z własnymi aranżacjami wokalno-instrumentalnymi będzie miała prawo skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego w podatku VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:
a)podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
b)indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
Z kolei na podstawie art. 43 ust. 19 ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:
1)usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2)wstępu:
a)na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
b)do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
c)do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3)wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4)usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5)działalności agencji informacyjnych;
6)usług wydawniczych;
7)usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8)usług ochrony praw.
Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.
W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć.
Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).
Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności.
W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87):
Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.
Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług należy wskazać, że art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że:
Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
W myśl art. 1 ust. 2 pkt 7, pkt 8 i pkt 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
7)muzyczne i słowno-muzyczne,
8)sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,
9)audiowizualne (w tym filmowe).
Według art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.
Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka.
Aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:
-mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
-stanowić przejaw działalności twórczej,
-posiadać indywidualny charakter.
Jak stanowi art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.
Na mocy art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Artyście wykonawcy przysługuje, w granicach określonych przepisami ustawy, wyłączne prawo do:
1)ochrony dóbr osobistych, w szczególności w zakresie:
a)wskazywania go jako wykonawcy, z wyłączeniem przypadków, gdy pominięcie jest zwyczajowo przyjęte,
b)decydowania o sposobie oznaczenia wykonawcy, w tym zachowania anonimowości albo posłużenia się pseudonimem,
c)sprzeciwiania się jakimkolwiek wypaczeniom, przeinaczeniom i innym zmianom wykonania, które mogłyby naruszać jego dobre imię;
2)korzystania z artystycznego wykonania i rozporządzania prawami do niego na następujących polach eksploatacji:
a)w zakresie utrwalania i zwielokrotniania - wytwarzania określoną techniką egzemplarzy artystycznego wykonania, w tym zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową,
b)w zakresie obrotu egzemplarzami, na których artystyczne wykonanie utrwalono - wprowadzania do obrotu, użyczania lub najmu egzemplarzy,
c)w zakresie rozpowszechniania artystycznego wykonania w sposób inny niż określony w lit. b - nadawania, reemitowania oraz odtwarzania, chyba że są one dokonywane za pomocą wprowadzonego do obrotu egzemplarza, a także publicznego udostępniania utrwalenia artystycznego wykonania w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.
Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.
W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że ma Pan zamiar otworzyć jednoosobową działalność gospodarczą. Działalność artystyczna Pana będzie polegać na wystawianiu przedstawień artystycznych w postaci koncertów muzyki autorskiej, jak i własnych twórczych interpretacji utworów innych autorów z własnymi aranżacjami wokalno-instrumentalnymi podczas imprez organizowanych przez domy kultury, urzędy miast i gmin, stowarzyszenia, agencje organizujące imprezy firmowe i koncerty, czy też bezpośrednio dla samych firm i prywatnych zleceniodawców. Będzie Pan świadczyć usługi kulturalne i będzie stroną umów cywilnoprawnych ze zleceniodawcami. Za realizowane zlecenia będzie Pan otrzymywać wynagrodzenie w formie honorarium. W większości przypadków samodzielnie, bądź razem ze współmałżonką będzie Pan wykonywać powierzone Panu zlecenia. Jest Pan również członkiem zespołu i ma Pan zamiar przyjmować zlecenia dla większych składów instrumentalnych niż tylko duet z małżonką. Współpraca z pozostałymi muzykami będzie się odbywać w oparciu o umowy o dzieło. Nie ma Pan zamiaru organizować koncertów, na których będą występować wyłącznie inni artyści. Każdorazowo będzie Pan artystą wykonawcą autorskich utworów i własnych aranżacji wokalno-instrumentalnych, a co za tym idzie będzie Pan twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nie będzie Pan świadczył usług wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy wskazać, że w okolicznościach sprawy, w ramach świadczonych usług opisanych we wniosku będzie podejmował Pan szereg czynności, które będą prowadzić do realizacji jednego celu, tj. wystawienia przedstawień artystycznych w postaci koncertów muzyki autorskiej, jak i własnych twórczych interpretacji utworów innych autorów z własnymi aranżacjami wokalno-instrumentalnymi, które będą stanowić usługi kulturalne. Wykonywane przez Pana usługi przyczynią się do upowszechniania dorobku kulturalnego.
Jednocześnie jak wynika z okoliczności sprawy, świadcząc ww. usługi w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności, będzie Pan działał jako indywidualny twórca i artysta w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a dodatkowo w wyniku świadczonych usług polegających na własnych aranżacjach kompozycji innych artystów – wbrew Pana twierdzeniu – stworzy Pan utwór w postaci wystawianych przedstawień artystycznych. Za realizowane zlecenia będzie Pan otrzymywać wynagrodzenie w formie honorarium. Ponadto nie będzie Pan świadczył usług wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy.
Tym samym, skoro świadczone przez Pana usługi polegające na wykonywaniu przedstawień artystycznych w postaci koncertów muzyki autorskiej, jak i własnych twórczych interpretacji utworów innych autorów z własnymi aranżacjami wokalno-instrumentalnymi będą stanowić usługi kulturalne, do których nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 19 ustawy, a które będzie Pan świadczył jako indywidualny twórca lub artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, otrzymując wynagrodzenie w formie honorarium, to usługi te będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.
Wobec powyższego, Pana stanowisko z którego wynika, że usługi świadczone przez Pana korzystają ze zwolnienia z VAT - uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Pana. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.
Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku.
Zauważyć należy, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna wywiera zatem skutek prawny wyłącznie dla Pana.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.