Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 6 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 lipca 2025r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie audytu wewnętrznego, realizowanego na podstawie art. 272 ww. ustawy o finansach publicznych oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04.09.2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 506); jednoosobowa działalność gospodarcza. Zamierza prowadzić tą działalność gospodarczą nadal.

Działalność gospodarczą prowadzi od (..). Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od (…) 2017r. Posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju. Wcześniej nie korzystał ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nie utracił prawa do ww. zwolnienia ani nie zrezygnował z tego prawa. W poprzednim roku podatkowym wartość sprzedaży z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, bez kwoty podatku, przekroczyła łącznie kwotę 200 000 zł.

W ramach zawartych umów z jednostkami finansów publicznych, wykonuje zadania audytowe zapewniające, nie wykonuje czynności doradczych.

Zatem zakres wskazany wyżej nie jest związany z świadczeniem usług: a) prawniczych, b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Przedmiot wniosku.

Wnioskodawca zamierza założyć spółkę z o.o. jednoosobową i korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług nie przekraczając łącznie kwoty 200 000 zł.

Usługę audytu wewnętrznego w spółce, będzie wykonywać audytor wewnętrzny A. (wnioskodawca).

Art. 113. Podatku od towarów i usług.

Wartość sprzedaży a zwolnienia podatkowe

1. Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł. 2.

2. Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 zwolnienia podatkowe ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 zwolnienia od podatku organizacji międzynarodowych ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

c) usług, o których mowa w art. 43 zwolnienia podatkowe ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

d) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

3. (uchylony)

4. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem zawiadomienia na piśmie o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 zakres przedmiotowy ustawy, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

5. Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

6. (uchylony)

7. (uchylony)

8. (uchylony)

9. Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 zakres przedmiotowy ustawy, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

10. Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

10a. Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18 płatnicy podatku od dostawy, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18 płatnicy podatku od dostawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

11. Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

11a. Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 zakres przedmiotowy ustawy.

12. W przypadku, gdy między podatnikiem, o którym mowa w ust. 1 lub 9, a kontrahentem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 określenie przez organ podatkowy wysokości obrotu ust. 2, który wpływa na wykazywaną przez podatnika w transakcjach z tym kontrahentem wartość sprzedaży w ten sposób, że jest ona niższa niż wartość rynkowa, dla określenia momentu utraty mocy zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 5 i 10, uwzględnia się wartość rynkową tych transakcji.

13. Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

-energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

-wyrobów tytoniowych,

-samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 zwolnienia podatkowe ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

-preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

-komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

-urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

-maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

-pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

-motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu.

3) (uchylony).

14) (uchylony)

Utworzona spółka z o.o. będzie prowadzić działalność gospodarczą w zakresie audytu wewnętrznego, realizowanego na podstawie art. 272 ww. ustawy o finansach publicznych oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04.09.2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 506)

W ramach zawartych umów z jednostkami finansów publicznych, spółka będzie wykonywać zadania audytowe zapewniające, nie będzie wykonywać czynności doradczych.

Przedmiotem planowanej działalności gospodarczej spółki będą usługi audytu wewnętrznego, realizowane na podstawie art. 272 ww. ustawy o finansach publicznych oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04.09.2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 506).

Spółka będzie realizować tylko czynności audytu zapewniającego (zadania zapewniające w rozumieniu § 2 pkt 4 ww. Rozporządzenia MF), tj. działania podejmowane w celu dostarczenia niezależnej i obiektywnej oceny kontroli zarządczej, w szczególności jej adekwatności, skuteczności i efektywności.

Wnioskodawca planuje założyć spółkę z o.o. do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych. Działalność będzie zamieszczona pod kodem PKD 69.20.Z, pod którym mieszczą się usługi rachunkowe i doradztwo podatkowe, lecz nie ma wyodrębnionego kodu na usługi audytu, które spółka zamierza wykonywać. Usługi audytu, które spółka planuje realizować nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług.

Oświadczam, że spółka nie zamierza prowadzić szkoleń oraz usług doradczych.

Spółka w przypadku przychodów przewiduje wartość sprzedaży usług, która nie przekroczy w danym roku kwoty 200.000 zł, w związku z tym spółka chciałaby korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm. - dalej: ustawa o VAT).

Wnioskodawca od 2004 r. posiada uprawnienia audytora wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych na mocy art. 286 ustawy z dnia 27.08.2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 305) tj. Wnioskodawca złożył z wynikiem pozytywnym egzamin na audytora wewnętrznego przed Komisją Egzaminacyjną powołaną przez Ministra Finansów. Wnioskodawca od 2007 r. czynnie wykonuje obowiązki audytora wewnętrznego w jednostkach samorządu terytorialnego na podstawie umowy o pracę.

Przedmiotem działalności gospodarczej sp. z o.o. będą usługi audytu wewnętrznego, realizowane na podstawie art. 272 ww. ustawy o finansach publicznych oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04.09.2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 506). Spółka będzie realizować tylko czynności audytu zapewniającego (zadania zapewniające w rozumieniu § 2 pkt 4 ww. Rozporządzenia MF), tj. działania podejmowane w celu dostarczenia niezależnej i obiektywnej oceny kontroli zarządczej, w szczególności jej adekwatności, skuteczności i efektywności.

Wnioskodawca nie jest wpisany na listę doradców podatkowych oraz nie będzie wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, w tym czynności doradczych.

W szczególności spółka nie będzie:

1.udzielać podatnikom, płatnikom bądź inkasentom na ich zlecenie lub na ich rzecz porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych,

2.udzielać podatnikom, płatnikom, inkasentom, pomocy w zakresie prowadzenia ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych,

3.udzielać podatnikom, płatnikom bądź inkasentom pomocy w sporządzaniu zeznań i deklaracji podatkowych, na podstawie przedłożonych przez klienta dokumentów księgowych,

4.podejmować decyzji o tym w jaki sposób dany dokument zaksięgować lub rozliczyć, gdyż taką decyzję podejmuje klient jako kierownik jednostki, której księgi kontroluje.

Spółka nie będzie wykonywać usług o charakterze doradczym tj. czynności doradczych o których mowa w § 2 pkt 3 ww. Rozporządzenia w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu.

Podkreślenia wymaga okoliczność, że jako audytor wewnętrzny będzie uprawniona do wykonywania czynności doradczych, z własnej inicjatywy lub na zlecenie kierownika jednostki audytowanej, lecz takich usług spółka nie będzie świadczyć z własnej inicjatywy, nie będzie również zawierać umowy z kierownikiem jednostki o ich wykonywanie.

Jako audytor wewnętrzny w imieniu spółki będzie wydawać opinie o tym, czy kontrola zarządcza w badanym obszarze funkcjonuje prawidłowo. Są to dokumenty odnoszące się do zdarzeń przeszłych, a termin „sprawozdanie” wynika z przepisów ustawy o finansach publicznych oraz ww. rozporządzenia, określających jakie elementy ma zawierać dokumentacja tworzona przez audytora wewnętrznego o wykonanym audycje wewnętrznym. 

Jak stanowi art. 285 ww. ustawy, Minister Finansów określił, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb przeprowadzania audytu wewnętrznego oraz przekazywania informacji o pracy i wynikach audytu wewnętrznego, w szczególności:

1.sposób sporządzania oraz elementy planu audytu,

2.sposób dokumentowania przebiegu oraz wyników audytu wewnętrznego,

3.sposób sporządzania oraz elementy wyników audytu wewnętrznego,

4.sposób sporządzania oraz elementy sprawozdania z wykonania planu audytu oraz

5.tryb przeprowadzania audytu wewnętrznego zleconego, o którym mowa w art. 292 ust. 1 pkt 1 i art. 293,

6.tryb przeprowadzania oceny prowadzenia audytu wewnętrznego, o której mowa w art. 292 ust. 1 pkt 2 i art. 294

-z uwzględnieniem powszechnie uznawanych standardów audytu wewnętrznego.

Usługi audytu zapewniającego (zadania zapewniające) są zadaniami priorytetowymi, określonymi w oparciu o analizę ryzyka. Czas pracy audytora wewnętrznego angażowany na rzecz jednostki audytowanej zazwyczaj jest determinowany możliwościami finansowymi zamawiającego, dlatego też realizowane będą tylko zadania zapewniające, nie będą natomiast wykonywane usługi o charakterze doradczym.

W zbliżonym stanie faktycznym wydano szereg interpretacji indywidualnych, które potwierdzają, że usługi, które spółki, które zamierza świadczyć, są zwolnione od opodatkowania podatkiem VAT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21.11.2019 r., nr 0112-KDIL2-2.4012.505.2019.2.EW, z dnia 12.09.2019 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.315.2019.3.JF, z dnia 13.03.2019 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.13.2019.1.WR oraz w najnowszym z dnia 20.02.2020 r. nr 0112-KDIL1-3.4012.592.2019.1.AKS oraz ID informacji: 442049 Kategoria informacji: Interpretacja indywidualna Status informacji: Aktualna Tytuł (teza): możliwość korzystania ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, przy świadczeniu usług audytu Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 2021-05-11 0113-KDIPT1-1.4012.170.2021.2.MH

Czy osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą wykonując usługi audytu wewnętrznego poprzez wykonywanie jedynie zadania zapewniającego, w rozumieniu § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04.09.2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu, osiągając kwotę sprzedaży rocznej (lub w proporcji do okresu prowadzonej działalności) ze świadczenia tych usług nieprzekraczającą 200 000 zł, będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą wykonując usługi audytu wewnętrznego poprzez wykonywanie jedynie zadania zapewniającego, w rozumieniu § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04.09.2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu, osiągając kwotę sprzedaży rocznej ze świadczenia tych usług nieprzekraczającą 200 000 zł (lub w proporcji do okresu prowadzonej działalności) w 2021 r., będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy – do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem: transakcji związanych z nieruchomościami,

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 133 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Z treści art. 113 ust. 10 ustawy wynika natomiast, że jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej,

przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników: dokonujących dostaw:

-towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

-towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

-energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

-wyrobów tytoniowych,

-samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji, budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b, terenów budowlanych, nowych środków transportu,

-następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

-preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

-komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

-urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

-maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28), hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

-pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

-motocykli (PKWiU ex 45.4);

-świadczących usługi:

- prawnicze,

- w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego, jubilerskie,

- ściągania długów, w tym factoringu;

- nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, należy stwierdzić, że ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje z dniem 01.06.2021 r. rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych. Przedmiotem planowanej działalności gospodarczej będą usługi audytu wewnętrznego, realizowane na podstawie art. 272 ww. ustawy o finansach publicznych oraz Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu. Wnioskodawca oświadcza, że nie zamierza prowadzić szkoleń oraz usług doradczych. Wnioskodawca od 2004 r. posiada uprawnienia audytora wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych na mocy art. 286 ustawy z dnia 27.08.2009 r. o finansach publicznych. Wnioskodawca będzie realizować tylko czynności audytu zapewniającego (zadania zapewniające w rozumieniu § 2 pkt 4 ww. Rozporządzenia MF), tj. działania podejmowane w celu dostarczenia niezależnej i obiektywnej oceny kontroli zarządczej, w szczególności jej adekwatności, skuteczności i efektywności. Jako audytor wewnętrzny Wnioskodawca nie będzie wykonywać usług o charakterze doradczym tj. czynności doradczych o których mowa w § 2 pkt 3 ww. Rozporządzenia w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu. Wnioskodawca wskazał, że planuje opodatkowanie liniowym podatkiem dochodowym, a przewidywana wartość sprzedaży usług nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku 2021 kwoty 200 000 zł. Wnioskodawca nie jest wpisana na listę doradców podatkowych oraz nie będzie wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, w tym czynności doradczych.

Stosownie do art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 305), ustawa określa zasady kontroli zarządczej i audytu wewnętrznego oraz koordynacji kontroli zarządczej i audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych.

Tematyce audytu wewnętrznego oraz koordynacji audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych poświęcono Dział VI ww. ustawy, gdzie w art. 272 ust. 1 określono, że audyt wewnętrzny jest działalnością niezależną i obiektywną, której celem jest wspieranie ministra kierującego działem lub kierownika jednostki w realizacji celów i zadań przez systematyczną ocenę kontroli zarządczej oraz czynności doradcze.

Jak stanowi art. 285 ww. ustawy, Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb przeprowadzania audytu wewnętrznego oraz przekazywania informacji o pracy i wynikach audytu wewnętrznego, w szczególności: sposób sporządzania oraz elementy planu audytu, sposób dokumentowania przebiegu oraz wyników audytu wewnętrznego, sposób sporządzania oraz elementy wyników audytu wewnętrznego, sposób sporządzania oraz elementy sprawozdania z wykonania planu audytu oraz tryb przeprowadzania audytu wewnętrznego zleconego, o którym mowa w art. 292 ust. 1 pkt 1 i art. 293, tryb przeprowadzania oceny prowadzenia audytu wewnętrznego, o której mowa w art. 292 ust. 1 pkt 2 i art. 294

-z uwzględnieniem powszechnie uznawanych standardów audytu wewnętrznego.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w zacytowanym art. 285 ww. ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie wykonawcze z dnia 4 września 2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach takiego audytu (Dz. U. z 2018 r., poz. 506).

W myśl § 2 pkt 3 ww. rozporządzenia, użyte w rozporządzeniu określenie zadanie audytowe oznacza zadanie zapewniające lub czynności doradcze.

Zgodnie z § 2 pkt 4 tego rozporządzenia, przez zadanie zapewniające należy rozumieć działania podejmowane w celu dostarczenia niezależnej i obiektywnej oceny kontroli zarządczej.

Według § 22 pkt 1 i pkt 2 cyt. rozporządzenia, audytor wewnętrzny może wykonywać czynności doradcze służące wspieraniu kierownika jednostki w realizacji celów i zadań, na jego wniosek lub z własnej inicjatywy. Cel i zakres czynności, audytor wewnętrzny uzgadnia z kierownikiem jednostki.

Stosownie do § 23 rozporządzenia, audytor wewnętrzny powstrzymuje się od wykonania czynności doradczych, które prowadziłyby do przyjęcia przez niego obowiązków, odpowiedzialności lub uprawnień wchodzących w zakres zarządzania jednostką, i informuje o tym kierownika jednostki.

W wyniku czynności doradczych audytor wewnętrzny może przedstawić propozycje dotyczące usprawnienia funkcjonowania jednostki – § 24 ust. 1 ww. rozporządzenia.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro jak wskazano we wniosku, czynności świadczone przez Wnioskodawcę nie będą polegały na świadczeniu usług w zakresie doradztwa, jak również nie będą obejmowały czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, a przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży usług nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku 2021 kwoty 200 000 zł, to Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z ust. 9 ustawy.

Tym samym należy stwierdzić, że Wnioskodawca wykonując usługi audytu wewnętrznego poprzez wykonywanie jedynie zadania zapewniającego, w rozumieniu § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu, w sytuacji, gdy przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży usług nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku 2021 kwoty 200 000 zł, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z ust. 9 ustawy, pod warunkiem, że nie będzie wykonywał żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Pokreślić jednak należy, że w sytuacji, gdy faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 113 ustawy przekroczy - w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku 2021 - kwotę 200 000 zł, bądź też Wnioskodawca w ramach działalności będzie wykonywał którąkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to utraci on prawo do ww. zwolnienia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Pismem z 16 lipca 2025 r. uzupełnił Pan opis sprawy w następujący sposób:

Zdaniem wnioskodawcy opis przedstawionego stanu faktycznego jest jasny.

Pytanie a): czy przewidywana wartość sprzedaży realizowana przez Spółkę, którą zamierza Pan utworzyć w roku podatkowym 2025 nie przekroczy kwoty 200 000 zł (jeśli Spółka rozpoczęła/ rozpocznie wykonywanie działalności gospodarczej w trakcie 2025 r. to prosimy wskazać czy przewidywana wartość sprzedaży, która będzie realizowana w 2025 r. nie przekroczy kwoty 200 000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej)?

Odpowiedź na pytanie a): Tak

Pytanie b): czy Spółka wykonuje / będzie wykonywać jakiekolwiek czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług [2], jeśli tak, to prosimy wskazać jakie?

Odpowiedź na pytanie b): Tak; jak we wniosku, tj. w opisie stanu faktycznego – zadania audytowe (por. m. in. str. 3 akapit pierwszy od góry).

Pytanie

Czy jednoosobowa spółka z o.o. prowadząca działalność gospodarczą wykonując usługi audytu wewnętrznego poprzez wykonywanie jedynie zadania zapewniającego, w rozumieniu § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04.09.2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu, osiągając kwotę sprzedaży rocznej ze świadczenia tych usług nieprzekraczającą 200 000 zł, będzie mogła skutecznie korzystać ze zwolnienia od VAT, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT.

Pana stanowisko w sprawie

Mając na uwadze całokształt przedstawionej sprawy (zdarzenia przyszłego) zdaniem Wnioskodawcy, jednoosobowa spółka z o.o. prowadząca działalność gospodarczą wykonując usługi audytu wewnętrznego poprzez wykonywanie jedynie zadania zapewniającego, w rozumieniu § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04.09.2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu, osiągając kwotę sprzedaży rocznej ze świadczenia tych usług nieprzekraczającą 200 000 zł, będzie mogła skutecznie korzystać ze zwolnienia od VAT, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

1) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi przepisami art. 113 ust. 1-10 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1) dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2) świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3) (uchylony)

Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi w ww. przepisie art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Ustawa oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu, termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa, należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”, natomiast pojęcie „doradzić” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad na przykład w zakresie ekonomii, finansów czy też z dziedzin technicznych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko, przy czym najistotniejszy jest charakter wykonywanych czynności. Należy podkreślić, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pan założyć jednoosobową spółkę z o.o. Utworzona spółka z o.o. będzie prowadzić działalność gospodarczą w zakresie audytu wewnętrznego, realizowanego na podstawie art. 272 ww. ustawy o finansach publicznych oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04.09.2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 506). W ramach zawartych umów z jednostkami finansów publicznych, spółka będzie wykonywać zadania audytowe zapewniające, nie będzie wykonywać czynności doradczych. Spółka będzie realizować tylko czynności audytu zapewniającego (zadania zapewniające w rozumieniu § 2 pkt 4 ww. Rozporządzenia MF), tj. działania podejmowane w celu dostarczenia niezależnej i obiektywnej oceny kontroli zarządczej, w szczególności jej adekwatności, skuteczności i efektywności. Działalność będzie zamieszczona pod kodem PKD 69.20.Z, pod którym mieszczą się usługi rachunkowe i doradztwo podatkowe, lecz nie ma wyodrębnionego kodu na usługi audytu, które spółka zamierza wykonywać. Oświadcza Pan, że spółka nie zamierza prowadzić szkoleń oraz usług doradczych. Spółka w przypadku przychodów przewiduje wartość sprzedaży usług, która nie przekroczy w danym roku kwoty 200.000 zł, w związku z tym spółka chciałaby korzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie jest wpisany na listę doradców podatkowych oraz nie będzie wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, w tym czynności doradczych.

W szczególności spółka nie będzie:

-udzielać podatnikom, płatnikom bądź inkasentom na ich zlecenie lub na ich rzecz porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych,

-udzielać podatnikom, płatnikom, inkasentom, pomocy w zakresie prowadzenia ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych,

-udzielać podatnikom, płatnikom bądź inkasentom pomocy w sporządzaniu zeznań i deklaracji podatkowych, na podstawie przedłożonych przez klienta dokumentów księgowych,

-podejmować decyzji o tym w jaki sposób dany dokument zaksięgować lub rozliczyć, gdyż taką decyzję podejmuje klient jako kierownik jednostki, której księgi kontroluje.

-Spółka nie będzie wykonywać usług o charakterze doradczym tj. czynności doradczych o których mowa w § 2 pkt 3 ww. Rozporządzenia w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu.

Wyjaśnił Pan, że Spółka jako audytor wewnętrzny będzie uprawniona do wykonywania czynności doradczych, z własnej inicjatywy lub na zlecenie kierownika jednostki audytowanej, lecz takich usług spółka nie będzie świadczyć z własnej inicjatywy, nie będzie również zawierać umowy z kierownikiem jednostki o ich wykonywanie.

Wątpliwości Pana dotyczą kwestii czy Spółka (którą zamierza Pan utworzyć) wykonując usługi audytu wewnętrznego poprzez wykonywanie jedynie zadania zapewniającego, osiągając kwotę sprzedaży rocznej za świadczenia tych usług nieprzekraczającą 200 000 zł, będzie mogła korzystać ze zwolnienia od VAT, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1530 ze zm.), ustawa określa zasady kontroli zarządczej i audytu wewnętrznego oraz koordynacji kontroli zarządczej i audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych.

Tematyce audytu wewnętrznego oraz koordynacji audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych poświęcono Dział VI ww. ustawy, gdzie w art. 272 ust. 1 określono, że:

Audyt wewnętrzny jest działalnością niezależną i obiektywną, której celem jest wspieranie ministra kierującego działem lub kierownika jednostki w realizacji celów i zadań przez systematyczną ocenę kontroli zarządczej oraz czynności doradcze.

Jak stanowi art. 285 ww. ustawy:

Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb przeprowadzania audytu wewnętrznego oraz przekazywania informacji o pracy i wynikach audytu wewnętrznego, w szczególności:

1) sposób sporządzania oraz elementy planu audytu,

2) sposób dokumentowania przebiegu oraz wyników audytu wewnętrznego,

3) sposób sporządzania oraz elementy wyników audytu wewnętrznego,

4) sposób sporządzania oraz elementy sprawozdania z wykonania planu audytu oraz

5) tryb przeprowadzania audytu wewnętrznego zleconego, o którym mowa w art. 292 ust. 1 pkt 1 i art. 293,

6) tryb przeprowadzania oceny prowadzenia audytu wewnętrznego, o której mowa w art. 292 ust. 1 pkt 2 i art. 294

- z uwzględnieniem powszechnie uznawanych standardów audytu wewnętrznego.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w zacytowanym art. 285 ww. ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie wykonawcze z 4 września 2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach takiego audytu (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 506).

W myśl § 2 pkt 3 ww. rozporządzenia:

Zadanie audytowe – zadanie zapewniające lub czynności doradcze.

Zgodnie z § 2 pkt 4 tego rozporządzenia:

Zadanie zapewniające – działania podejmowane w celu dostarczenia niezależnej i obiektywnej oceny kontroli zarządczej.

Według § 22 pkt 1 i pkt 2 cyt. rozporządzenia:

Audytor wewnętrzny może wykonywać czynności doradcze służące wspieraniu kierownika jednostki w realizacji celów i zadań, na jego wniosek lub z własnej inicjatywy. Cel i zakres czynności, audytor wewnętrzny uzgadnia z kierownikiem jednostki.

Stosownie do § 23 rozporządzenia:

Audytor wewnętrzny powstrzymuje się od wykonania czynności doradczych, które prowadziłyby do przyjęcia przez niego obowiązków, odpowiedzialności lub uprawnień wchodzących w zakres zarządzania jednostką, i informuje o tym kierownika jednostki.

W myśl § 24 ust. 1 ww. rozporządzenia:

W wyniku czynności doradczych audytor wewnętrzny może przedstawić propozycje dotyczące usprawnienia funkcjonowania jednostki.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro jak wskazano we wniosku, czynności świadczone przez Spółkę nie będą polegały na świadczeniu usług w zakresie doradztwa, jak również nie będą obejmowały czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to Spółka będzie mogła skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, dla świadczonych przez Spółkę ww. usług.

Tym samym - Spółka wykonując usługi audytu wewnętrznego poprzez wykonywanie jedynie zadania zapewniającego, w rozumieniu § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu, w sytuacji, gdy przewidywana przez Spółkę wartość sprzedaży usług nie przekroczy kwoty 200 000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku 2025, to Spółka będzie miała prawo do zwolnienia od VAT, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy.

W przypadku przekroczenia w proporcji do okresu prowadzonej ww. działalności gospodarczej, limitu wartości sprzedaży 200 000 zł w roku podatkowym 2025, bądź w późniejszych latach kwoty wynikającej z art. 113 ust. 1 ustawy, Spółka utraci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy. Należy również pamiętać, że prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego utraci również w momencie rozpoczęcia świadczenia czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy (w tym usług doradczych).

Wobec powyższego Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-       w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-       w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.