Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 26 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT wycofania Pojazdów ze składników przedsiębiorstwa.

Uzupełniła go Pani pismem z 8 lipca 2025 r. (wpływ 16 lipca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni (dalej również  Podatniczka), posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2025 r. poz. 163 ze zm., dalej: „Ustawa o PIT”). Od 2 grudnia 2014 r. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem liniowym oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako podatek VAT).

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej poprzez zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 Ustawy o PIT oraz nie posiada za granicą żadnej stałej placówki, ani wyznaczonej osoby działającej w Jej imieniu i na Jej rzecz za granicą.

Wnioskodawczyni jest profesjonalnym kierowcą (…) posiadającą polskie oraz zagraniczne licencje (…), jest również szkoleniowcem z technik jazdy (…), a także mentorką związaną z szeroko pojętą branżą (…) oraz ambasadorką (…). Wnioskodawczyni występuje także jako ekspert (…).

(…).

Ponadto, poza działalnością medialną, Wnioskodawczyni aktywnie działa jako ambasadorka kilku fundacji (…).

Podatniczka zamierza, również, w przyszłości założyć własną fundację zajmującą się bezpieczeństwem w ruchu drogowym i poza drogowym, która będzie skupiała istotną część jej aktywności.

W ramach aktualnie prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni świadczy usługi prowadzenia eventów, pokazy (…), spotkania mentorskie związane z wiedzą (…), prezentacje o tematyce informatycznej oraz szkolenia z technik jazdy (…), w tym z technik (…). Wnioskodawczyni, jako ambasadorka (…), świadczy także usługi reklamowe (…).

Aktualnie, Wnioskodawczyni posiada jako właściciel następujące aktywa stanowiące środki trwałe (w tym samochody), wykorzystywane w swojej działalności gospodarczej: (…).

Obecnie pojazdy wykorzystywane są w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni do świadczenia usług związanych z (…), a także w związku ze świadczonymi przez Wnioskodawczynię usługami reklamowymi (…).

Wnioskodawczyni dotychczas nie wynajmowała wskazanych Pojazdów na rzecz podmiotów trzecich oraz nie zamierza ich wynajmować w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatniczka, w związku z planami co do przyszłości, zamierza, zamknąć działalność gospodarczą jednocześnie pozostając zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Skutkiem zamknięcia jednoosobowej działalności gospodarczej będzie przeniesienie ww. składników majątku będących środkami trwałym w działalności do majątku prywatnego Podatniczki.

Wnioskodawczyni planuje przenieść pojazdy do majątku prywatnego przed zamknięciem działalności lub na moment zamknięcia, w związku z likwidacją, oraz od razu po przeniesieniu rozpocząć (w miarę możliwości biznesowych) ich wynajem długoterminowy (na moment składania wniosku Podatniczka ma zainteresowane podmioty długoterminowym najmem jej Pojazdów). Z tego też powodu Podatniczka zamierza pozostać czynnym podatnikiem podatku VAT i opodatkowywać wynajem prywatny aktywów podatkiem VAT.

Wnioskodawczyni nie ma zamiaru zatrudniać pracowników lub współpracować z podmiotami mającymi za zadanie poszukiwanie klientów na najem aktywów czy też korzystać z podmiotów obsługujących i zarządzających wynajmem. Wszelkie czynności związane z wynajmem aktywów Wnioskodawczyni planuje dokonywać we własnym zakresie, nie korzystając w związku z tym z pomocy osób trzecich, w tym podmiotów prowadzących działalność zarobkową właśnie w obsłudze najmu.

Wnioskodawczyni nie planuje podejmować szerokich i ciągłych działań marketingowych związanych z poszukiwaniem najemców. Podatniczka ograniczy swoje działania w tym zakresie do działań koniecznych do pozyskania najemców. Wnioskodawczyni nie zamierza również budować struktury organizacyjnej w celu rozwinięcia działalności polegającej na wynajmie samochodów lub zarządzania najmem samochodów czy innymi aktywami. Wnioskodawczyni nie będzie świadczyć żadnych dodatkowych usług związanych z wynajmem aktywów.

Podatniczka nie zamierza również podejmować innych czynności poza wynajmem aktywów (głównie samochodów), które mogłyby stanowić działalność gospodarczą. Jedyną aktywnością związaną z posiadanymi aktywami pozostałymi z działalności gospodarczej ma być ich odpłatny wynajem.

Ponadto, Podatniczka zamierza zawrzeć z najemcą (lub najemcami) umowy, w których to najemca

będzie odpowiedzialny za ponoszenie kosztów eksploatacji aktywów, a także utrzymania ich w odpowiednim stanie. Zatem, koszty napraw, serwisu, upgrade-u, opon i innych wydatków związanych z korzystaniem i utrzymywaniem aktywów (głównie pojazdów) będą obciążały najemców. Także działania z tym związane będą obciążały najemców.

Zatem, działania Podatniczki ograniczą się do wydania aktywa i okresowej ich kontroli. Działania po stronie Wnioskodawczyni, będą zatem, bardzo ograniczone i podejmowane w ramach rozporządzania prywatnym majątkiem.

Pytanie

Czy czynność przeniesienia Pojazdów z działalności gospodarczej do majątku prywatnego (jeśli do takiej by doszło), przed jej formalnym zamknięciem, będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeżeli Pojazdy te będą dalej wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, czynność przeniesienia Pojazdów, z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, przed jej formalnym zamknięciem nie będzie opodatkowana podatkiem VAT, gdyż Pojazdy te będą dalej wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

Czynność przeniesienia Pojazdów z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, w związku oraz na moment jej likwidacji, także nie będzie opodatkowana podatkiem VAT, gdyż Pojazdy te będą dalej wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775 dalej – ustawa o VAT), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT zrównuje zatem, z dostawą towarów, czynność przekazania lub zużycia towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zastosowanie powyższego przepisu ma miejsce w przypadku, gdy przekazanie lub zużycie towarów dokonywane jest na cele osobiste podatnika, tj. towar ten nie będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu ustawy o VAT.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Czynność będąca usługą najmu, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu, wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

Zatem, co do zasady, najem (w tym także tzw. najem prywatny) stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT oraz nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie uznać należy, że nie nastąpi całkowita likwidacja prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, bowiem Wnioskodawczyni zamierza wynajmować przedmiotowe Pojazdy w ramach tzw. najmu prywatnego. Wnioskodawczyni pozostanie czynnym podatnikiem VAT. Zatem, czynności najmu wykonywane przez Wnioskodawczynię będą stanowić działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT i będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni wynajmując Pojazdy w ramach tzw. najmu prywatnego będzie działała w charakterze podatnika VAT, gdyż najem ten będzie wyczerpywać znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, w przypadku wykorzystywania przez Wnioskodawczynię przedmiotowych Pojazdów jako podatnik VAT do czynności opodatkowanych VAT, nie sposób uznać, że przeniesienie Pojazdów do majątku prywatnego zostanie dokonane na cele osobiste Wnioskodawczyni w rozumieniu ustawy o VAT.

Pomimo przeniesienia Pojazdów z formalnej działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawczyni, wykorzystanie Pojazdów do czynności opodatkowanych VAT wyklucza możliwość uznania, że Pojazdy zostaną przekazane do celów osobistych Wnioskodawczyni.

W ocenie Wnioskodawczyni, nie ma zatem znaczenia moment dokonania przeniesienia Pojazdów do majątku prywatnego. Ze względu na fakt, iż przeniesienie Pojazdów nie zostanie dokonane do celów osobistych Wnioskodawczyni, czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT zarówno, gdy przeniesienie zostanie dokonane przed formalnym zamknięciem działalności gospodarczej, jak również, gdy będzie miało to miejsce na moment likwidacji działalności.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, należy uznać, że czynność wycofania Pojazdów z prowadzonej działalności gospodarczej przed jej formalnym zamknięciem nie będzie opodatkowana podatkiem VAT, gdyż Pojazdy te będą dalej wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT. Z tego samego względu czynność przeniesienia Pojazdów z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, w związku oraz na moment jej likwidacji nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Stanowisko Wnioskodawczyni potwierdzają wydawane interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in.:

• Interpretacja indywidualna DKIS z 28 września 2021 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.442.2021.2.MG, w której organ wskazał, że: „Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy wskazać, że Wnioskodawczyni oddając w najem składnik majątku (lokal użytkowy) po jego wycofaniu z ewidencji środków trwałych oraz po likwidacji działalności gospodarczej rozumianej jako wykreślenie z CEIDG, nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Powyższe wynika z faktu, że oddanie przedmiotowego lokalu użytkowego w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą – na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług – de facto skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak bowiem wskazano wyżej, świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli tylko jest świadczone w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W rozpoznawanej, sprawie w odniesieniu do lokalu niemieszkalnego, który Zainteresowana ma zamiar dalej wynajmować (na zasadzie „najmu prywatnego” – poza prowadzoną działalnością gospodarczą rozumianą jako działalność wpisana do CEIDG), nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, bowiem nie nastąpi tutaj dostawa towaru na cele osobiste Zainteresowanej. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, lokal niemieszkalny, po wycofaniu z działalności gospodarczej, przeznaczony będzie do dalszego wynajmu i nadal będzie wykorzystywany przez Wnioskodawczynię do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec powyższego, w sytuacji opisanej we wniosku, w związku z wykreśleniem Wnioskodawczyni z CEIDG, wycofanie nieruchomości z dotychczasowej działalności gospodarczej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

• Interpretacja indywidualna DKIS z 17 marca 2023 r., nr 0114-KDIP1-3.4012.87.2023.1.JG, w której stwierdzono, że: „W opisanym zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszej interpretacji, składnik majątku (lokal mieszkalny), zarówno przed jak i po likwidacji działalności gospodarczej, będzie przez Pana wykorzystywany cały czas do działalności gospodarczej. Wskazał Pan ponadto, że nie korzystał i nie będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego z VAT.

Mając więc na względzie powołane przepisy prawa wskazać należy, że w przedstawionej sytuacji przejście lokalu mieszkalnego do majątku prywatnego w związku z likwidacją działalności, w celu jego dalszego wykorzystywania na potrzeby wynajmu, tj. działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, pomimo tego, że od nabycia tego lokalu odliczył Pan podatek VAT. W opisanej sytuacji nie nastąpi bowiem przeniesienie nieruchomości na cele osobiste, tylko lokal będzie w dalszym ciągu wykorzystywany w sposób ciągły do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, wycofanie składnika majątku przedsiębiorstwa nie będzie mieściło się w pojęciu dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, ponieważ składnik majątku (lokal mieszkalny) pozostanie Pana własnością i nadal będzie wykorzystywany przez Pana do prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT”.

• Interpretacja indywidualna DKIS z 11 kwietnia 2024 r., nr 0114-KDIP4-2.4012.90.2024.2.WH, w której organ stwierdził, iż: „Po wycofaniu Lokali do majątku prywatnego, Lokale te będą wykorzystywane przez Panią do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu. Opisanych Lokali nie można uznać za majątek prywatny (osobisty), bowiem oddanie ww. składników majątku w najem poza dotychczasową działalność gospodarczą – na gruncie podatku od towarów i usług – będzie stanowić wykonywanie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywanie czynności opodatkowanych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 ustawy. Jak wskazano wyżej, świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie, Lokale po wycofaniu z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej, nadal będą wykorzystywane przez Panią do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, w odniesieniu do czynności wycofania Lokali z obecnie prowadzonej działalności gospodarczej nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, ponieważ w opisanym przypadku nie będziemy mieli do czynienia z przekazaniem Lokali na Pani cele osobiste. Zatem, czynność wycofania Lokali z obecnie prowadzonej działalności do majątku prywatnego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W powyższym przepisie przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast, podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

W myśl art. 659 § 2 ww. ustawy:

Najem, jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem, oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej rzeczy skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

Mając na uwadze powołane przepisy, należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeśli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym najem pojazdu samochodowego, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada Pani, jako właściciel, aktywa stanowiące środki trwałe (w tym samochody), wykorzystywane w swojej działalności gospodarczej. Obecnie Pojazdy wykorzystywane są w Pani działalności gospodarczej do świadczenia usług związanych z (…), a także w związku ze świadczonymi przez Panią usługami reklamowymi (…). Planuje Pani przenieść pojazdy do majątku prywatnego przed zamknięciem działalności oraz od razu, po przeniesieniu rozpocząć (w miarę możliwości biznesowych) ich wynajem długoterminowy. Na moment składania wniosku ma Pani zainteresowane podmioty długoterminowym najmem Pojazdów. Zamierza Pani pozostać czynnym podatnikiem VAT-u i opodatkowywać wynajem prywatny Pojazdów podatkiem VAT.

Mając na uwadze, powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzam, że skoro po wycofaniu Pojazdów z Pani przedsiębiorstwa, pozostanie Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, a samochody będą stanowiły przedmiot odpłatnego najmu między Panią a zainteresowanymi podmiotami, to tym samym, przedmiotowe samochody, będą w dalszym ciągu wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, jeżeli Pojazdy dalej będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to czynność przeniesienia przez Panią Pojazdów z Pani przedsiębiorstwa – dotychczasowej działalności gospodarczej – do majątku prywatnego, nie będzie stanowić dostawy towarów ani świadczenia usług, a tym samym, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tą interpretacją został załatwiony wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.