Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wystawienia faktury dokumentującej otrzymaną zaliczkę z tytułu eksportu towarów ze stawką podatku 0% oraz okresu rozliczeniowego właściwego do ujęcia faktury korygującej, wystawionej do faktury dotyczącej otrzymanej zaliczki na poczet eksportu towarów. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 17 czerwca 2025 r. (data wpływu 26 czerwca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP. Wnioskodawca uzyskuje ze swojej działalności przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym w Polsce czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: „VAT”) oraz posiada status podatnika VAT-UE. Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest (...). Montaż obywa się (...).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje dostaw towarów zarówno na rzecz polskich, jak i zagranicznych kontrahentów. Często w ramach przeprowadzanych transakcji mają miejsce sytuacje, w których Spółka otrzymuje od kontrahenta zaliczkę na poczet eksportu, po czym kontrahent przed upływem 6 miesięcy od otrzymania zaliczki rezygnuje z transakcji, wnosząc przy tym o zaliczenie wpłaconej zaliczki na poczet kolejnego zamówienia.

W tak przedstawionym stanie faktycznym do transakcji finalnie nie dochodzi, skutkiem czego faktura dokumentująca zaliczkę zostaje skorygowana do zera. Na prośbę kontrahenta następuje zwrot zaliczki, ale nie poprzez faktyczny zwrot na rachunek bankowy kontrahenta, lecz poprzez zaliczenie jej na poczet kolejnej zaliczki na poczet eksportu - innego towaru, zgodnie z nowym zamówieniem.

Wobec powyższego Spółka ma do czynienia z dwiema sytuacjami:

• skorygowanie do zera rozpoznanej zaliczki nr 1 na poczet eksportu - z uwagi na to, że nie dojdzie w ogóle do transakcji,
• rozpoznanie obowiązku podatkowego z zaliczki nr 2.

W odniesieniu do zaliczki nr 1 skorygowanie obowiązku podatkowego z powodu braku realizacji transakcji zostaje dokonane w momencie powstania przyczyny korekty (czyli w momencie podjęcia decyzji od odstąpieniu od realizacji dostawy). Jeżeli odstąpienie od realizacji dostawy miało miejsce przed upływem 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym otrzymano zaliczkę nr 1 - korekta do zera zaliczki pierwotnej zostaje dokonana w okresie rozliczeniowym, w którym doszło do odstąpienia od realizacji dostawy. W momencie wystawienia faktury korygującej Spółka koryguje również podstawę opodatkowania.

Wykazanie obowiązku podatkowego z zaliczki nr 2 następuje w momencie zaliczenia zaliczki nr 1 na poczet zaliczki nr 2. W tym przypadku również prawo do opodatkowania zaliczki nr 2 stawką 0% powstanie pod warunkiem, że towar opuści teren celny UE (i Spółka będzie posiadać potwierdzenie takiego faktu) w terminie 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym otrzymano zaliczkę.

W odniesieniu do zaliczki nr 1 Spółka nie otrzymuje dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT ani innego dokumentu o charakterze urzędowym - z uwagi na to, że finalnie nie dochodzi w ogóle do transakcji, w związku z czym towar nie opuszcza terytorium Unii Europejskiej i tym samym na Spółce nie ciąży obowiązek posiadania wskazanych dokumentów.

Natomiast w odniesieniu do zaliczki nr 2 Spółka otrzymuje dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. Spółka otrzymuje wskazany dokument w terminie 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym otrzymano zaliczkę. Przy czym jak wskazano w stanie faktycznym wniosku o interpretację, należy mieć na uwadze, iż moment otrzymania zaliczki nr 2 następuje w momencie zaliczenia zaliczki nr 1 na poczet zaliczki nr 2.

Pytania

1.Czy w opisanym stanie faktycznym, w sytuacji rezygnacji z dostawy przed upływem 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym otrzymano zaliczkę oraz prośby kontrahenta o zaliczenie zaliczki na poczet kolejnego eksportu, Spółka ma prawo, rozliczając fakturę pierwotną, rozpoznać eksport ze stawką 0% na mocy art. 41 ust. 9a ustawy o VAT pomimo, iż w rzeczywistości do eksportu nigdy nie dojdzie?

2.Czy w odniesieniu do sytuacji opisanej w pytaniu (nr) 1 stosownie do art. 29a ust. 15 pkt 1, w zw. z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, Spółka prawidłowo ujmuje fakturę korygującą zaliczkę „do zera” w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiona zostanie faktura korygująca?

3.Czy w odniesieniu do zaliczki nr 2 (powstałej po zaliczeniu zwrotu zaliczki nr 1 na poczet zaliczki nr 2) Spółka ma prawo rozpoznać eksport ze stawką 0%, pod warunkiem, że towar opuści teren celny UE w ciągu 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym otrzymano zaliczkę (i w tym czasie Spółka posiadać będzie dowody potwierdzające wywóz towarów poza UE), na mocy art. 41 ust. 9a ustawy o VAT?

4.Czy w odniesieniu do sytuacji przedstawionej w pytaniu (nr) 3 Spółka prawidłowo ujmuje fakturę zaliczkową nr 2 w momencie zaliczenia zaliczki nr 1 na zaliczkę nr 2 stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1 W opisanym stanie faktycznym w sytuacji rezygnacji z dostawy przed upływem 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym otrzymano zaliczkę oraz prośby kontrahenta o zaliczenie zaliczki na poczet kolejnego eksportu, Spółka ma prawo, rozliczając fakturę pierwotną, rozpoznać eksport ze stawką 0% na mocy art. 41 ust. 9a ustawy o VAT do momentu rezygnacji z zamówienia przez kontrahenta przed upływem 6 miesięcznego terminu, o którym mowa w tym przepisie, pomimo, iż w rzeczywistości do eksportu nigdy nie dojdzie.

Ad 2 W odniesieniu do sytuacji opisanej w pytaniu (nr) 1 stosownie do art. 29a ust. 15 pkt 1 w zw. z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT Spółka prawidłowo ujmuje fakturę korygującą zaliczkę do zera w okresie rozliczeniowym, w którym wystawiona zostanie faktura korygująca.

Ad 3 W odniesieniu do zaliczki nr 2 (powstałej po zaliczeniu zwrotu zaliczki nr 1 na poczet zaliczki nr 2) Spółka ma prawo rozpoznać eksport ze stawką 0%, pod warunkiem, że towar opuści obszar celny UE w ciągu 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym otrzymano zaliczkę (i w tym czasie Spółka posiadać będzie dowody potwierdzające wywóz towarów poza UE), na mocy art. 41 ust. 9a ustawy o VAT.

Ad 4 W odniesieniu do sytuacji przedstawionej w pytaniu (nr) 3 Spółka prawidłowo ujmuje fakturę zaliczkową nr 2 w momencie zaliczenia zaliczki nr 1 na zaliczkę nr 2 stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 5 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Każdorazowo jednak, aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

a)ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

b)wywóz towarów musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Należy zauważyć, że jak wskazuje art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów. Jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że:

Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Powyższy przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Stosownie zaś do art. 19a ust. 8 ustawy:

Powyższa zasada, z uwagi na brak odmiennych regulacji w tym zakresie, odnosi się również do zaliczek z tytułu eksportu towarów.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy:

Na podstawie art. 29a ust. 13 ustawy:

Przy czym zgodnie z art. 29a ust. 15 pkt 1 ustawy:

Na gruncie przepisów ustawy VAT w zakresie korekty podstawy opodatkowania, w odniesieniu do transakcji o których mowa w art. 29a ust. 15 ustawy ustawodawca zdecydował się na stosowanie odrębnych zasad korygowania (zrezygnował on z warunku posiadania przez sprzedawcę dokumentacji).

Ponadto, zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy:

Przy czym, w myśl art. 41 ust. 6 ustawy:

Stosownie do art. 41 ust. 6a ustawy:

Jednocześnie na podstawie art. 41 ust. 9a ustawy:

Przy czym zgodnie z art. 41 ust. 9b ustawy:

Powyższe oznacza, że w przypadku otrzymania zaliczki zastosowanie stawki 0% podatku VAT przy transakcji eksportu towarów będzie możliwe, pod warunkiem, że wywóz towarów nastąpi w terminie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał zaliczkę. Warunek wywozu będzie spełniony, jeśli podatnik otrzyma dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin, w jakim nastąpić miał wywóz towarów. Niespełnienie tego warunku powoduje obowiązek potraktowania dostawy jako transakcji krajowej i opodatkowania otrzymanej płatności według podstawowej stawki podatku VAT. Po otrzymaniu dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym podatnik może dokonać korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał ten dokument. Wyjątkiem od powyższej reguły jest przepis art. 41 ust. 9b ustawy o VAT, który przewiduje możliwość przedłużenia okresu zastosowania stawki 0% VAT w odniesieniu do otrzymanych zaliczek, pod warunkiem, że:

• określenie późniejszego terminu wywozu towarów poza granice kraju jest uzasadnione specyfiką realizacji danego rodzaju dostawy oraz;
• specyfika realizacji dostawy jest potwierdzona warunkami, w których określono termin wywozu towarów.

Jak wynika z art. 106b ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy:

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT w Polsce oraz posiada status podatnika VAT-UE. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej dokonuje dostaw towarów m.in. na rzecz zagranicznych kontrahentów. Często w ramach przeprowadzonych transakcji mają miejsce sytuacje, w których Wnioskodawca otrzymuje od kontrahenta zaliczkę na poczet eksportu, po czym kontrahent przed upływem 6 miesięcy od otrzymania zaliczki rezygnuje z transakcji, wnosząc przy tym o zaliczenie wpłaconej zaliczki na poczet kolejnego zamówienia. W tak przedstawionym stanie do transakcji finalnie nie dochodzi, skutkiem czego faktura dokumentująca zaliczkę zostaje skorygowana do zera. Na prośbę kontrahenta następuje zwrot zaliczki, ale nie poprzez faktyczny zwrot na rachunek bankowy kontrahenta, lecz poprzez zaliczenie jej na poczet kolejnej zaliczki na poczet eksportu - innego towaru, zgodnie z nowym zamówieniem.

Wątpliwości Państwa dotyczą:

• rozliczenia faktury dokumentującej otrzymaną zaliczkę z tytułu eksportu towarów ze stawką 0%, zgodnie z art. 41 ust. 9a ustawy do momentu rezygnacji z zamówienia przez kontrahenta przed upływem 6 miesięcznego terminu (pytanie nr 1),
• ujęcia faktury korygującej otrzymaną zaliczkę „do zera” w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca (pytanie nr 2),
• prawa do zastosowania na podstawie art. 41 ust. 9a ustawy stawki 0% do eksportu towarów w przypadku otrzymania zaliczki nr 2 (powstałej po zaliczeniu zaliczki nr 1, gdy transakcja z nią związana nie doszła do skutku) (pytanie nr 3),
• wykazania faktury związanej z zaliczka nr 2 na poczet eksportu towarów, w momencie zaliczenia zaliczki nr 1 na zaliczkę nr 2 (pytanie nr 4).

Odnosząc się więc do Państwa wątpliwości wskazać, należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca otrzymał zaliczkę przed dokonaniem dostawy towarów, która spełniała definicję eksportu towarów, ma prawo, na podstawie art. 41 ust. 9a ustawy, do zastosowania stawki podatku 0% w odniesieniu do otrzymanej zaliczki. Stawka podatku w wysokości 0% znajduje zastosowanie wówczas, gdy wywóz towaru nastąpi w ciągu 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał zaliczkę i w tym terminie (w terminie 6 miesięcy) podatnik otrzyma dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. W przypadku zaś, gdy w terminie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał zaliczkę nie następuje eksport towarów w wyniku rezygnacji kontrahenta, to wówczas w następstwie tej rezygnacji ostatecznie nie dochodzi do czynności opodatkowanej na poczet której płatność (zaliczka) została przyjęta. Rezygnacja z transakcji powoduje, że przedmiot opodatkowania (dla którego przyjęta płatność była częścią podstawy opodatkowania) nie zaistnieje. Nie ma więc czego obejmować opodatkowaniem. Konsekwencją powyższego jest brak istnienia obowiązku podatkowego od zaliczki. Nie ma bowiem przedmiotu podatku (czynności podlegającej opodatkowaniu), od którego obowiązek podatkowy miałby powstać. Zatem skoro kontrahent i Wnioskodawca odstąpili od umowy, to wówczas eksport towarów nie wystąpi, czyli nie będzie przedmiotu opodatkowania wskazanego w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy. W konsekwencji braku transakcji eksportu towarów przestanie istnieć obowiązek podatkowy powstały w następstwie otrzymania przez Wnioskodawcę zaliczki. Tym samym zaliczka przestaje być częścią wynagrodzenia za spodziewaną czynność opodatkowaną i nie łączy się z żadnym świadczeniem wykonywanym przez Wnioskodawcę.

Podsumowując Wnioskodawca otrzymując zaliczkę na poczet eksportu towarów ma prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% na podstawie art. 41 ust. 9a ustawy. W sytuacji zaś rezygnacji z dostawy przed upływem 6 miesięcy od końca miesiąca w którym Wnioskodawca otrzymał zaliczkę ma również prawo do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% właściwej dla eksportu towarów w odniesieniu do otrzymanej zaliczki do momentu rezygnacji przez kontrahenta z dostawy przed upływem 6 miesięcy. Przy czym pamiętać jednak należy, iż w sytuacji gdy nie dojdzie do eksportu towarów w wyniku rezygnacji przez kontrahenta Wnioskodawca zobowiązany jest skorygować rozliczenie podatkowe w którym wykazano zaliczkę.

Z kolei zaś gdy nie doszło do eksportu towarów w wyniku rezygnacji kontrahenta zaistnieje przesłanka do zwrotu otrzymanej zaliczki, pociągająca za sobą obniżenie podstawy opodatkowania na podstawie art. 29a ust. 10 pkt 3 ustawy. Stosownie do art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy, Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawienia faktury korygującej podstawę opodatkowania „do zera”, dotyczącej faktury wystawionej w związku z otrzymaniem zaliczki. Fakturę korygującą, dotyczącą obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem (dokumentującej otrzymaną zaliczkę na poczet eksportu towarów), Wnioskodawca ujmuje w okresie rozliczeniowym, w którym ta faktura korygująca jest wystawiona. W sytuacji gdy przedmiotem transakcji miał być eksport towarów, Wnioskodawca na podstawie art. 29a ust. 15 pkt 1 ustawy nie jest zobowiązany do posiadania dokumentacji, o której mowa w art. 29a ust. 13 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

W zakresie pytania nr 3, Wnioskodawca wskazał, że obowiązek podatkowy w stosunku do zaliczki nr 2 (powstałej po zaliczeniu zaliczki nr 1, gdy transakcja z nią związana nie doszła do skutku) powstanie z chwilą zaliczenia jej na poczet eksportu towarów, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy. Skoro otrzymanie zaliczki poprzedza związany z nią eksport towarów, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki 0% na podstawie art. 41 ust. 9a ustawy. W sytuacji zastosowania stawki podatku 0% wymaga się, aby w terminie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym Wnioskodawca otrzymał zaliczkę nastąpił wywóz towaru i Wnioskodawca otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że otrzymuje dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. Wnioskodawca otrzymuje wskazany dokument w terminie 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym otrzymano zaliczkę. Ponadto jak wynika z pytania nr 3 towar opuści teren celny UE w ciągu 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym Wnioskodawca otrzymał zaliczkę. Powyższe oznacza, że Spółka spełnia przesłanki uprawniające do rozpoznania eksportu towarów ze stawką podatku 0% w odniesieniu do zaliczki nr 2, na podstawie art. 41 ust. 9a ustawy.

Z kolei zaś (odnośnie do wątpliwości wskazanych w pytaniu nr 4) w stosunku do zaliczki nr 2 obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania - w momencie zaliczenia zaliczki nr 1 na zaliczkę nr 2. Wnioskodawca prawidłowo ujmuje fakturę wystawioną w związku z zaliczką nr 2 w momencie zaliczenia na tę zaliczkę otrzymanej wcześniej zaliczki nr 1, w związku z którą nie nastąpił eksport towarów na skutek rezygnacji kontrahenta.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 i 4 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.