Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0114-KDIP3-2.4011.705.2025.3.JK3

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 6 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.705.2025.3.JK3

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 29 sierpnia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, (…) spółka akcyjna, z siedzibą w (…) KRS: (…), NIP: (…), prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budownictwa kolejowego i inżynieryjnego (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”).

Spółka zatrudnia kadrę w oparciu o różne tytuły prawne:

  • zatrudnia pracowników w ramach stosunku pracy, (dalej: „Pracownicy”),
  • współpracuje z osobami prowadzącymi jednoosobowe działalności gospodarcze, którzy świadczą swoje usługi na rzecz spółki (dalej: „Współpracownicy”).

Osoby te tworzą skład kadry kierowniczej i dyrektorskiej Spółki (dalej: „kadra kierownicza”).

W spółce kadra kierownicza odpowiada za negocjowanie i doprowadzenie do kluczowych kontraktów, a także zarządzanie nimi w trakcie ich wykonania, co ma decydujący wpływ na przychody spółki.

W związku z istotnym wpływem kadry kierowniczej na wartość przychodów Spółki, spółka zamierza wprowadzić zmiany w umowach zawartych z kadrą kierowniczą (zarówno w stosunku do pracowników i współpracowników), które przewidywać będą dodatkowe wynagrodzenie należne za spełnienie określonych warunków związanych z realizacją kontraktów i z wykonaniem obowiązków nałożonych na mocy umowy na danego współpracownika lub pracownika.

Wynagrodzenie, zależnie od umowy, przyznawane będzie w okresach kwartalnych, półrocznych lub rocznych, a jego wysokość będzie ustalona przez strony danej umowy na zasadach tam określonych.

Tymi warunkami uprawniającymi do otrzymania dodatkowego wynagrodzenia w związku z realizacją kontraktów mogą być na przykład:

  • udział w negocjacjach kontraktu, który został zawarty lub zrealizowany w trakcie roku,
  • realizacja (finalizacja) stadium określonego kontraktu,
  • osiągnięcie określonego wyniku finansowego przez zespół/ dział / komórkę organizacyjną Spółki podległą danemu Pracownikowi / Współpracownikowi.

Zgodnie z zamysłem spółki, to wynagrodzenie będzie przyjmować formę pieniężną lub niepieniężną – zależnie od indywidualnych ustaleń stron danej umowy.

W przypadku, gdy wynagrodzenie dodatkowe przyjmie formę niepieniężną, przyjmie ono postać na przykład zorganizowanej wycieczki, którą spółka wykupi danemu pracownikowi lub danemu współpracownikowi.

Pracownik i Współpracownik będzie mieć możliwość wyboru destynacji podróżniczej, choć to, a także czas trwania wycieczki będzie uzależniony od wysokości należnej pracownikowi premii, gdyż celem spółki jest to, by wartość wycieczki była równa wartości należnego pracownikowi lub współpracownikowi wynagrodzenia w związku z realizacją zawartej umowy.

W niektórych przypadkach (zarówno w przypadku pracowników, jak i współpracowników) zależnie od postanowień indywidualnej umowy oraz wysokości należnego wynagrodzenia dodatkowego, udział w wycieczce przewidziany będzie nie tylko dla samego pracownika lub współpracownika, ale także dla krewnego tego pracownika lub współpracownika (w domyśle małżonka, partnera lub innej osoby wskazanej przez tego pracownika lub współpracownika).

W obu przypadkach wynagrodzenie, które zamierza przyznawać Spółka, będzie wynagrodzeniem należnym za świadczoną pracę lub świadczone usługi.

Przyznanie takiego wynagrodzenia ma zwiększyć stabilność obecnego zatrudnienia w Spółce, a także atrakcyjność Spółki jako pracodawcy / usługobiorcy i potencjalnego pracodawcy / usługobiorcy.

W tak wąskiej branży pozyskanie specjalistów posiadających stosowne kompetencje jest trudnym zadaniem i koniecznym jest zapewnienie im atrakcyjnych dla nich warunków wynagrodzeń (bez względu na formę prawną związania ze spółką), tak by chcieli być związani ze Spółką, a nie innym podmiotem.

W skład kadry kierowniczej wchodzą także podmioty powiązane ze spółką w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ale planowane zmiany w modelu wynagrodzeń nie będą zarezerwowane wyłącznie dla tych podmiotów powiązanych.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

W zależności od wysokości należnej premii, wykupiona przez Spółkę wycieczka (której wartość co od zasady odpowiada wysokości premii) obejmie uczestnictwo osoby towarzyszącej względem pracownika /współpracownika. Pracownik/współpracownik mógłby zdecydować się na samodzielne uczestnictwo w droższej wycieczce lub zdecydować się na wybór wycieczki tańsze by wartość wypracowanego i należnego mu wynagrodzenia dodatkowego objęła także sfinansowanie tej wycieczki osobie towarzyszącej (np. partnerowi lub małżonkowi tego pracownika/ współpracownika).

Przedstawiają Państwo związek przyczynowo – skutkowy poniesienia tych wydatków z działalnością gospodarczą.

Po pierwsze Spółka do osiągania i zabezpieczenia przychodów musi posiadać wykwalifikowaną kadrę. Wykwalifikowani pracownicy / współpracownicy poza otrzymywaniem wynagrodzenia w formie pieniężnej ustalili z Państwem, że wynagrodzenie dodatkowe – zależne od efektów pracy przyjmie formę niepieniężną. Jest to zatem wynagrodzenie należne za wykonaną pracę / świadczenie usług. Wynagrodzenie za wykonaną pracę / świadczenie usług, które jest przewidziane w umowie łączącej pracownika / współpracownika z Państwem ma ścisły związek z Państwa przychodami.

Przypominają Państwo, że strony umowy (Państwo i dany pracownik/ współpracownik) na zasadzie swobody umów wynikającej z przepisów Kodeksu Cywilnego mogą w zasadzie dowolnie ułożyć swój stosunek prawny, o ile nie sprzeciwia się to zasadom współżycia społecznego i naturze danego stosunku prawnego (art. 3531 Kodeksu Cywilnego).

Możliwe jest zatem przewidzenie by wynagrodzenie dodatkowe (premia) miało postać niepieniężną – np. w formie zakupu przez Państwa wycieczki. Tak samo, jeśli wysokość należnej premii będzie odpowiednio wysoka, forma tego wynagrodzenia może przyjąć postać wycieczki nie sfinansowanej nie tylko samemu pracownikowi / współpracownikowi, ale także osobie wskazanej przez tego pracownika / współpracownika.

Żaden z przepisów prawa, w tym prawa podatkowego, nie nakłada na strony ograniczeń co do sposobu i formy wynagradzania za faktycznie wykonaną pracę / wyświadczone usługi. Jedynym ograniczeniem, przewidzianym w stosunku do osób zatrudnionych w ramach stosunku pracy jest wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę wynikająca z ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę i wydawanych w oparciu o tę ustawę rozporządzeń (ustawa z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, Dz. U. z 2024 r. poz. 1773). Tu Państwo precyzują, że wynagrodzenie podstawowe wypłacane pracownikom w formie pieniężnej spełnia warunki przewidziane w ww. ustawie i rozporządzeniach wydawanych na tej podstawie. Dodatkowym argumentem w tej kwestii jest fakt, że w czasach dużej rotacji kadry pracowniczej, w Państwa interesie jest nie tylko pozyskanie, ale i zatrzymanie cennych dla Państwa pracowników/ współpracowników, tj. spełniających Państwa oczekiwania i generujących możliwie duże przychody poprzez właściwe czuwanie nad wykonaniem kontraktów realizowanych przez Spółkę. W tym celu Spółka musi niejako konkurować na rynku pracodawców by pozostać możliwie atrakcyjnym pracodawcą / zleceniodawcą. Taki sposób wypłaty wynagrodzenia, przewidzianego dobrowolnie i odrębnie w ramach umowy z każdym pracownikiem / współpracownikiem jest przykładem innowacyjnego i kreatywnego spojrzenia Państwa na kwestię zatrudnienia i utrzymania zrekrutowanej kadry. Wypłata wynagrodzenia dodatkowego w tak ustalonej formie niepieniężnej nie jest żadnym mechanizmem optymalizacji podatkowej ani nie ma na celu wykreowania sztucznego wehikułu prawnego.

Jak zostało już wskazane, dany pracownik / współpracownik będzie mógł samodzielnie zdecydować czy należne mu wynagrodzenie dodatkowe w formie niepieniężnej (wycieczka) przyjmie formę wycieczki wyłącznie dla tego pracownika / współpracownika (w domyśle droższej), czy wycieczki dla niego i wskazanej osoby towarzyszącej (w domyśle tańszej, tak by kwota należnego wynagrodzenia wystarczyła na sfinansowanie wycieczki dla dwóch osób). Każdorazowo kwestia ta będzie doprecyzowywana z danym pracownikiem / współpracownikiem, gdy na podstawie Państwa danych finansowych, odpowiednio przypisanych do osoby danego pracownika/współpracownika, znana będzie wysokość należnego tej osobie wynagrodzenia dodatkowego.

Podkreślają Państwo, że w czasach dużej rotacji kadry pracowniczej, w Państwa interesie jest nie tylko pozyskanie, ale i zatrzymanie cennych dla Państwa pracowników / współpracowników, tj. spełniających oczekiwania Spółki i generujących możliwie duże przychody poprzez właściwe czuwanie nad wykonaniem kontraktów realizowanych przez Spółkę. W tym celu muszą Państwo niejako konkurować na rynku pracodawców by pozostać możliwie atrakcyjnym pracodawcą / zleceniodawcą. Taki sposób wypłaty wynagrodzenia, przewidzianego dobrowolnie i odrębnie w ramach umowy z każdym pracownikiem / współpracownikiem jest przykładem innowacyjnego i kreatywnego spojrzenia Państwa na kwestię zatrudnienia i utrzymania zrekrutowanej kadry.

Pragną Państwo przypomnieć, że każdy z pracowników / współpracowników w ramach stosunku prawnego wiążącego go ze Spółką otrzymuje umówione wynagrodzenie podstawowe, które przyjmuje formę pieniężną. Wynagrodzenie dodatkowe (premia) jest zależne od skuteczności danego pracownika / współpracownika (skuteczności rozumianej jako przełożenie efektów działań tej osoby na wyniki finansowe Spółki). Zdają sobie Państwo sprawę, że taka forma wynagrodzenia dodatkowego jest pewnym odstępstwem od typowej formy wypłaty premii, jednak właśnie w tej innowacyjności i kreatywności upatrują Państwo swojej przewagi rynkowej nad innymi przedsiębiorcami, również konkurującymi o pozyskanie cennego z perspektywy biznesu pracownika / współpracownika.

Korzystają Państwo w tym zakresie ze wspomnianej wyżej zasady swobody umów przewidzianej w przepisach Kodeksu Cywilnego. Dodatkowo, podkreślić należy, że to dany pracownik/ współpracownik nawiązując współpracę z Państwem samodzielnie godzi się na przyjęcie, że w jego przypadku wynagrodzenie dodatkowe przyjmie formę niepieniężną. Skoro dany pracownik / współpracownik samodzielnie i z własnej woli godzi się na taką treść stosunku prawnego i taką właśnie formę wypłaty wynagrodzenia dodatkowego, to znaczy, że jest ona dla niego (chociażby z subiektywnych powodów) bardziej atrakcyjna i niż forma pieniężna takiego wynagrodzenia. Ten argument w Państwa ocenie należy uznać za decydujący, ponieważ w Państwa interesie leży zaoferowanie pracownikowi/współpracownikowi takich warunków, na których zgodzi się on świadczyć pracę/ usługi w możliwie najwyższej jakości.

Wskazać należy, że wynagrodzenie zasadnicze w formie pieniężnej tej części pracowników i współpracowników jest na tyle wysokie, że samo w sobie nie jest już jedynym czynnikiem motywującym. Dodatkowym czynnikiem może być (i jest w tym przypadku), fakt, że wykupią Państwo i zorganizują (oszczędność czasu pracownika / współpracownika) całą wycieczkę.

Na wykupioną wycieczkę składają się wydatki takie jak:

  • zakwaterowanie przez cały okres trwania wycieczki,
  • czasem koszty zakwaterowania obejmują swoim zakresem także koszty wyżywienia w trakcie wycieczki w miejscu jej odbywania się (tzw. All inclusive),
  • koszty transportu (np. bilety lotnicze, pociągowe, morskie),
  • koszty ubezpieczenia,
  • koszty niezbędnych opłat lokalnych w miejscu odbywania się wycieczki (np. opłaty miejscowe, klimatyczne itp.),
  • atrakcje dodatkowe w miejscu docelowym podróży (np. zaplanowane rejsy wycieczkowe, wizyty w muzeach, miejscach kultu, parkach narodowych, parkach rozrywki, warsztaty i pokazy związane z lokalną kulturą i tradycją),
  • dodatkowe opłaty i wynagrodzenie należne zewnętrznym organizatorom wycieczek (np. biuro podróży).

Powyższy katalog ma jedynie przykładowy charakter, gdyż trudno jest Państwu wskazać wszystkie koszty mogące wyniknąć w związku z daną wycieczką, ponieważ różni się to od konkretnej destynacji.

Każdorazowo umowa łącząca Spółkę z danym pracownikiem / współpracownikiem będzie przewidywać następujące okoliczności:

  • możliwość wypłaty wynagrodzenia dodatkowego (premii) w formie niepieniężnej (wycieczka) – tu decyduje dany pracownik / współpracownik jaka forma wynagrodzenia dodatkowego będzie dla niego bardziej atrakcyjna,
  • możliwość wypłaty wynagrodzenia dodatkowego w formie niepieniężnej, tj. wycieczki nie tylko dla niego samego, ale także dla wskazanej przez niego osoby towarzyszącej.

Powyższe, jak już kilkukrotnie wskazano jest emanacją zasady swobody umów przewidzianej w Kodeksie Cywilnym.

Dany pracownik / współpracownik nawiązując współpracę z Państwem lub renegocjując treść zawartej już umowy będzie mógł przewidzieć, że wynagrodzenie dodatkowe (premia) przyjmie właśnie formę niepieniężną. Nic nie stoi i nie będzie stało na przeszkodzie by w dowolnym, dogodnym dla siebie momencie i zależnie od subiektywnych okoliczności dany pracownik / współpracownik aneksował umowę wiążącą go ze spółką, zmieniając formę wynagrodzenia dodatkowego z niepieniężnej na formę pieniężną – zależnie od tego, która z form będzie dla niego bardziej atrakcyjna i pożądana.

Koszty wykupu wycieczki będą dokumentowane w formie faktur VAT od podmiotów świadczących usługi zakwaterowania (np. hotele), usługi transportu (np. linie lotnicze, przewoźnicy itp.). Gdyby zdarzyło się, że dany usługodawca nie wystawi faktury VAT (np. z uwagi na brak takiego obowiązku), spółka będzie dążyć by udokumentować wydatki w inny sposób precyzyjnie określający wartość wydatku i jego przedmiot (np. umowa, rachunek, inny dowód wewnętrzny).

Możliwa jest okoliczność, w której wartość wycieczki przekroczy wartość należnej premii. Wówczas dany pracownik / współpracownik będzie zobowiązany do zwrotu ww. nadwyżki w terminie wskazanym w umowie (jako wynagrodzenie nienależne) lub umowy mogą przewidywać, że ww. nadwyżka pomniejszy wartość wynagrodzenia dodatkowego należnego za kolejny okres rozliczeniowy – z tym jednak zastrzeżeniem, że w przypadku ustania stosunku pracy / współpracy (bez względu na przyczynę) dany współpracownik / pracownik będzie zobowiązany do zwrotu ww. nadwyżki w terminie wskazanym w umowie łączącej go z Wnioskodawcą.

Możliwa jest również okoliczność, w której wartość wycieczki (wynagrodzenia dodatkowego w formie niepieniężnej będzie niższa niż wartość należnej mu premii. Wówczas nadwyżka ta powiększy wartość wynagrodzenia dodatkowego należnego pracownikowi / współpracownikowi za następny okres rozliczeniowy uprawniający go do otrzymania premii. W przypadku ustania stosunku pracy / współpracy (bez względu na przyczynę) i tylko w takim przypadku, będą Państwo zobowiązani do zwrotu w formie pieniężnej ww. nadwyżki w terminie wynikającym z umowy.

Pytania

1.Czy wydatek Spółki na zakup wycieczki dla Pracownika, który to wydatek jest formą wypłaty należnego wynagrodzenia stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki?

2.Czy wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Pracownikowi w formie wycieczki stanowić będzie przychód ze stosunku pracy tego Pracownika, wobec czego na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika podatku?

3.Czy wydatek Spółki na zakup wycieczki w części dotyczącej krewnego Pracownika, który to wydatek jest formą wypłaty należnego wynagrodzenia stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki?

4.Czy wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego pracownika w formie wycieczki sfinansowanej krewnemu Pracownika stanowić będzie przychód ze stosunku pracy tego pracownika, wobec czego na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika podatku?

5.Czy wydatek Spółki na zakup wycieczki dla Współpracownika, który to wydatek jest formą wypłaty należnego wynagrodzenia stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki?

6.Czy wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Współpracownikowi w formie wycieczki stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej tego Współpracownika, wobec czego na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku?

7.Czy wydatek Spółki na zakup wycieczki w części dotyczącej krewnego Współpracownika, który to wydatek jest formą wypłaty należnego wynagrodzenia stanowi koszt uzyskania przychodu Spółki?

8.Czy wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Współpracownikowi w formie wycieczki sfinansowanej krewnemu Pracownika stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej tego Współpracownika wobec czego na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku Nr 2, Nr 4, Nr 6 i Nr 8. W zakresie pytania Nr 1, Nr 3, Nr 5 i Nr 7 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 2 Uważają Państwo, że wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Pracownikowi w formie wycieczki stanowić będzie przychód ze stosunku pracy tego Pracownika, wobec czego na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika podatku.

Ad. 4. Uważają Państwo, że wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Pracownikowi w formie wycieczki sfinansowanej krewnemu Pracownika stanowić będzie przychód ze stosunku pracy tego pracownika, wobec czego na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika podatku.

Ad. 6. Uważają Państwo, że wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Współpracownikowi w formie wycieczki stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej tego Współpracownika, wobec czego na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku.

Ad. 8. Uważają Państwo, że wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Współpracownikowi w formie wycieczki sfinansowanej krewnemu Pracownika stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej tego Współpracownika, więc na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku.

Uzasadnienie

Ad. 2

W przypadku pracowników (w części, która ich dotyczy), sfinansowanie wycieczki, która jest rzeczową formą premii za spełnienie określonych wyników będzie przychodem ze stosunku pracy tego pracownika, co nakłada na spółkę obowiązek bycia płatnikiem podatku PIT. Wynika to z szerokiej definicji przychodów ze stosunku pracy, którą znajdziemy w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT – są to wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalent, a w szczególności są to różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a także świadczenia nieodpłatne i częściowo odpłatne.

W zakresie oceny czy dane przysporzenie pracownika stanowi przychód ze stosunku pracy, aktualnym pozostaje wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. K 7/13, na który powołują się organy podatkowe.

Zgodnie z powyższym, za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

  • po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
  • po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
  • po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W Państwa ocenie powyższe przesłanki są spełnione w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, więc na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika podatku w rozumieniu art. 32 ust. 1 i art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Taką wykładnię przychodu ze stosunku pracy można znaleźć w uzasadnieniach interpretacji indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - tak np. interpretacja indywidualna z dnia 26 maja 2023 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.236.2023.2.GG i interpretacja indywidualna z dnia 30 czerwca 2020 r., nr 0115-KDIT2.4011.353.2020.4.HD.

Ad. 4

Wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego pracownika w formie wycieczki sfinansowanej krewnemu Pracownika stanowić będzie przychód ze stosunku pracy tego pracownika, wobec czego na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika podatku.

W tym zakresie podtrzymują Państwo swoje stanowisko dotyczące istoty przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o PIT zaprezentowane w części dotyczącej pytania nr 2 składanego wniosku. W trosce o zwięzłość niniejszego wniosku, odstępują Państwo od powielania ww. stanowiska, jedynie do niego odsyłając.

W tym zakresie pragną Państwo wskazać na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 października 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.414.2019.3.MS, w której potwierdzono – w sytuacji, gdy pracodawca finansuje bliskim pracownika pakiety medyczne, że wartość kosztów poniesionych przez pracodawcę przypadająca na tego pracownika i ww. osoby, stanowi przychód ze stosunku pracy tego pracownika.

Ad. 6.

Wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Współpracownikowi w formie wycieczki stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej tego Współpracownika, wobec czego na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku.

Wskazują Państwo, że jeśli Współpracownicy prowadzą jednoosobowe działalności gospodarcze – bez względu na przyjętą formę opodatkowania – a uzyskiwane przez nich przychody nie są zakwalifikowane do żadnego innego źródła przychodów (innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza) w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy o PIT, a z treści umowy zawartej ze Spółką wynika, że zawierają ją jako przedsiębiorcy, to także wynagrodzenie dodatkowe, wypłacone temu Współpracownikowi w formie wycieczki stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej tego Współpracownika, w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o PIT.

To z kolei oznacza, że na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 32 ust. 1 i art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 8

Wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Współpracownikowi w formie wycieczki sfinansowanej krewnemu stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej tego Współpracownika, więc na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku.

W tym zakresie podtrzymują Państwo swoje stanowisko dotyczące istoty kosztów uzyskania przychodów zaprezentowane w części dotyczącej pytania nr 6 składanego wniosku. W trosce o zwięzłość niniejszego wniosku, odstępują Państwo od powielania ww. stanowiska, jedynie do niego odsyłając.

Pragną Państwo raz jeszcze podkreślić, że ten rodzaj wynagrodzenia stanowić będzie jeden z elementów wynagrodzenia należnego Współpracownikowi z związku ze świadczeniem usług przez tego Współpracownika, a takie postanowienia w zakresie wynagrodzenia są emanacją zasady swobody kontraktowej, wyartykułowanej w art. 3531 Kodeksu Cywilnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.),

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Na płatniku ciążą zatem trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1) obliczenia podatku w prawidłowej wysokości,

2) pobrania podatku,

3) wpłacenia pobranego podatku do właściwego organu podatkowego.

Tak określone obowiązki determinują także zakres odpowiedzialności płatnika.

W myśl art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej :

Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w przepisie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Według art. 11 ust. 2 ustawy:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika – o czym stanowi art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy zauważyć, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają legalnej definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 2-2b oraz art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w judykaturze.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 źródłami przychodów są m.in.:

  • stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);
  • pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do przychodów pracownika ze stosunku pracy zalicza się zatem zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i świadczenia rzeczowe. Będą to też świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika w całości, jak i te, które pracodawca pokrywa jedynie w części.

Podstawą opodatkowania osoby zatrudnionej na podstawie umowy o pracę jest jej przychód z tytułu stosunku pracy. Jak wskazuje w swoim wyroku z 24 czerwca 2009 roku Naczelny Sąd Administracyjny, II FSK 251/08: „o zakwalifikowaniu świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy decyduje bowiem to, czy określone świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik, czy również inna osoba niezwiązana tego rodzaju stosunkiem prawnym. Istotne jest więc to, czy istnieje związek prawny lub faktyczny danego świadczenia z istniejącym stosunkiem pracy”.

Zatem, należy wskazać, że z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Artykuł 38 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, że:

Płatnicy, o których mowa w art. 32-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.

Obowiązki płatnika, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mają zastosowania do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Analizując skutki podatkowe przyznawania pracownikom i współpracownikom dodatkowego wynagrodzenia (premii) w formie niepieniężnej, tj. zorganizowanej wycieczki, należy wskazać, że z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze.

Powołany przez Państwa wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 ma zastosowanie do „nieodpłatnych świadczeń”, a termin „nieodpłatne świadczenia”, obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”.

Powyższy wyrok nie ma zastosowania do wynagrodzenia dodatkowego wypłacanego w formie wycieczki. Nie jest to świadczenie nieodpłatne, tylko dodatkowe świadczenie (premia) otrzymane za wykonaną pracę.

Tym samym uznać należy, że wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Pracownikowi i krewnemu Pracownika w formie wycieczki, zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę skutkuje powstaniem przychodu. Pracownik z tego tytułu uzyskuje przychód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten odpowiednio dla pracownika zatrudnionego na umowę o pracę wynagradzanego wyłącznie na podstawie stosunku pracy jest przychodem ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od przychodu tego Państwo - jako płatnik - obowiązani są obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Natomiast wartość wynagrodzenia dodatkowego wypłaconego Współpracownikowi oraz krewnemu w formie wycieczki stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej tego Współpracownika, wobec czego na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku. W takim przypadku dochód (przychód) podlega opodatkowaniu według tych samych zasad jak dochód podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych i wyroków sądów stwierdzam, że rozstrzygnięcia te dotyczą tylko spraw konkretnych podatników i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.