Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania transakcji dokonywanych przy użyciu kart paliwowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Uzupełnili go Państwo pismem z 11 lipca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A spółka akcyjna oddział w Polsce (polski oddział spółki z siedzibą w A, Republika Czeska; dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT czynnym prowadzącym działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży paliw na terytorium Polski.

System sprzedaży z wykorzystaniem Kart

Spółka w Polsce dokonuje dostaw towarów i świadczenia usług w systemie wykorzystującym karty paliwowe upoważniające do nabycia towarów i usług, w tym paliwa (dalej: Karta).

Klientami Spółki (dalej: Klienci) są osoby i podmioty prowadzące działalność gospodarczą, którzy nabywają towary i usługi w tym systemie na podstawie umów zawartych ze Spółką. Klienci, a także upoważnieni pracownicy Klientów są uprawnieni do nabywania z wykorzystaniem Karty ściśle określonych produktów z oferty Wnioskodawcy. Dostawcami Spółki są wybrane stacje paliw, z którymi Wnioskodawca posiada podpisaną umowę (dalej: Partnerzy).

Spółka zawiera z Partnerami umowy (dalej: Umowy) regulujące nabywanie usług i towarów na stacjach paliw Partnerów. Na podstawie Umów, Spółka nabywa paliwo od Partnerów do dalszej odsprzedaży. Zgodnie z zapisami Umowy, Partner zobowiązuje się do akceptacji Kart wydanych przez Spółkę.

Spółka zawiera również umowy regulujące nabywanie paliwa z Klientami (Umowy z Klientami). Na podstawie Umów z Klientami, Spółka udostępnia Klientom Karty oraz dostarcza im Towary.

Głównym przedmiotem umowy nie jest świadczenie usług finansowania ani zarządzania dostawami paliw.

Pomiędzy Partnerami a Klientami nie zachodzą bezpośrednie stosunki umowne, lecz wyłącznie pomiędzy Spółką a danym Partnerem. Co do zasady, Klienci i Partnerzy nie dokonują wzajemnych transakcji w opisanym modelu.

Dostawa towarów

Realizacja świadczeń wynikających z powyższych umów odbywa się poprzez okazanie przez Klienta (lub jego pracownika - kierowcę) Karty (najpóźniej przed opuszczeniem terenu stacji benzynowej) Partnerowi na stacji benzynowej podczas tankowania paliwa, która to Karta upoważnia Spółkę do odbioru paliwa. Okazując Kartę Klient oświadcza, że działa w ramach ustaleń umownych między Spółką a Partnerem.

Partner weryfikuje Kartę i jeśli nie stwierdzi żadnych nieprawidłowości, zezwala na pobranie paliwa w imieniu Spółki. Klient musi następnie zatankować paliwo bezpośrednio do zbiornika pojazdu. Spółka nie zmienia (i nie może zmieniać) w żaden sposób jakości paliwa.

Partnerzy są zobowiązani do obsługi terminali do odczytu Kart. Za pośrednictwem terminala Spółka może natychmiast (on-line) uzyskać niezbędne informacje o użytej Karcie i dostarczonych Towarach. W przypadku każdej dostawy paliwa Spółka wykorzystuje swój zautomatyzowany system do weryfikacji, czy warunki zakupu i dostawy Towarów uzgodnione w Umowie z Klientem zostały spełnione.

Spółka emituje Karty we własnym imieniu, na własny rachunek, umieszczając na nich własny logotyp. Karta nie jest kartą płatniczą ani kartą kredytową. Na karcie nie ma możliwości gromadzenia i dysponowania środkami pieniężnymi. Karta wyłącznie umożliwia przeprowadzenie transakcji oraz pozwala na jej rejestrację. Karty udostępniane przez Wnioskodawcę są jego wyłączną własnością. Każda wydana Karta posiada unikalny numer identyfikacyjny. Na podstawie tego numeru system Spółki jest w stanie zidentyfikować posiadacza Karty, który dokonuje zakupu paliwa na tę Kartę. Posiadacz Karty (lub upoważniony pracownik - kierowca) weryfikuje swoją tożsamość poprzez wprowadzenie osobistego numeru identyfikacyjnego (PIN) na terminalu stacji paliw.

Przy każdej dostawie Spółka weryfikuje na przykład czy ilość dostarczonego paliwa nie przekracza uzgodnionego limitu dla pojedynczej dostawy lub limitu dla określonego okresu, czy rodzaj pobranego paliwa i stacja paliw odpowiadają uzgodnionemu rodzajowi i stacji paliw oraz czy paliwo zostało pobrane w prawidłowym czasie (pobrane paliwo może być ograniczone do dni roboczych, godzin pracy lub w inny sposób). Jeśli wszystkie warunki zostaną spełnione Spółka automatycznie zatwierdzi transakcję w systemie.

W praktyce może się zdarzyć, że weryfikacja w trybie online nie będzie możliwa. W takich przypadkach Spółka zazwyczaj nie może dokonać zakupu paliwa. Tylko w wyjątkowych przypadkach Wnioskodawca będzie weryfikował spełnienie warunków zakupu paliwa w inny sposób, np. wydając listę numerów Kart, na podstawie których nie jest możliwy zakup paliwa na jego rachunek.

Spółka wystawia Klientom faktury za paliwo dostarczone w określonym okresie - przeważnie miesięcznym.

Ceny Paliwa

Spółka negocjuje ceny paliwa lub mechanizm ich ustalania z Partnerami i posiadaczami Kart niezależnie od siebie. Spółka generuje marżę zysku na różnicy między ceną, którą pobiera od posiadaczy Kart, a ceną, po której zakupuje paliwo od dostawców.

Ceny pomiędzy Spółką a Partnerami

Na sposób ustalania ceny paliwa zakupionego od Partnerów wpływa szereg czynników. Przykładowo cena zależy od wielkości Partnera, sieci jego stacji paliw, poziomu obrotów z Partnerem, waluty w jakiej następuje rozliczenie pomiędzy Partnerem a Spółką.

Ceny często opierają się na hurtowych cenach bieżących lub cenach ropy na giełdzie. W przypadku mniejszych Partnerów ceny są zazwyczaj ustalane na zasadzie rabatu od ceny, po jakiej Partner sprzedaje paliwo pozostałym klientom na stacji (tj. ceny podanej na pylonie cenowym).

Ustalenia pomiędzy Spółką a Klientami

Ceny negocjowane z posiadaczami Kart są często oparte o cenę podaną na pylonie cenowym, która jest modyfikowana przez Spółkę o określone rabaty. Wysokość rabatu oraz warunki, na jakich jest on udzielany, zawsze zależą od indywidualnego Klienta oraz decyzji biznesowej Spółki. W praktyce ceny są zwykle negocjowane w taki sposób, że Spółka sprzedaje po niższej cenie paliwo tankowane na wybranych stacjach paliw, podczas gdy paliwo tankowane na innych stacjach paliw jest sprzedawane po wyższej cenie (marża na cenie całkowitej). Wysokość rabatu (lub narzutu) na cenę całkowitą może zależeć na przykład od Klienta, ilości zużytego paliwa lub tego, czy paliwo zostało dostarczone w kraju czy za granicą. Rabaty mogą być kwotą bezwzględną lub mogą być wyrażone procentowo. W przypadku, gdy Spółka udziela rabatów w zależności od ilości dostarczonego paliwa, zazwyczaj nie rozróżnia, od których Partnerów Klienci zatankowali paliwo.

Ceny sprzedaży mogą być również negocjowane jako ceny katalogowe, tj. ceny negocjowane między Spółką a Klientami, które mogą nie być powiązane z cenami podanymi na pylonach cenowych. Cenniki paliwa mogą być okresowo aktualizowane w odpowiedzi na zmiany wcześniej określonych zmiennych (np. cen ropy naftowej na giełdzie) lub ceny mogą być ustalane na określony czas.

Zgodnie z umowami zawartymi pomiędzy Spółką i Klientami, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za szkody poniesione przez Klientów w rezultacie naruszenia swoich obowiązków, w tym także z tytułu szkód wynikłych z ewentualnych wad oferowanych produktów. Spółka stara się redukować i zarządzać ryzykiem, korzystając z wielu technik. Na przykład monitoruje zdolność kredytową posiadaczy kart paliwowych, wymaga depozytów, różnych gwarancji, zabezpieczeń. Partnerzy nie odpowiadają wobec Klientów za towary i usługi oferowane przez Spółkę, w związku z czym Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za jakość dostarczanego paliwa (towaru) Klientom. Spółka ogranicza to ryzyko uzgadniając maksymalną kwotę swojej odpowiedzialności za szkody w umowach z posiadaczami Kart.

W umowach z Klientami Spółka zastrzega, że może zaprzestać dostawy produktów w każdym czasie, bez podawania przyczyny, przede wszystkim w przypadku, gdy Klient będzie pozostawał w zwłoce z wykonaniem jakiegokolwiek zobowiązania lub jego części, względnie całkowita kwota zobowiązań Klienta z tytułu zakupionych produktów, które nie zostały uregulowane, przekroczy aktualny limit zakupu, którego wartość określa umowa. Umowy zawierają także postanowienia nakładające na Klientów kary umowne w przypadku opóźnień w płatnościach.

Dodatkowo Spółka wdrożyła również odrębny model biznesowy dla wybranej grupy klientów. Model ten polega na ustalaniu ceny sprzedaży paliwa w cenie hurtowej oraz wystawianiu oddzielnej faktury za stałą opłatę za tą możliwość (EW Pass). EW Pass daje prawo klientowi zakup paliwa po cenie hurtowej na wszystkich stacjach paliwowych Partnerów w zamian za oddzielną miesięczną, stałą opłatę.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu stanu faktycznego

1.Poza paliwem, korzystając z Kart paliwowych, można nabywać powiązane towary i usługi pomocnicze, takie jak AdBlue, płyn do spryskiwaczy, opłaty drogowe oraz usługi myjni, o ile zostały one wcześniej uzgodnione między Wnioskodawcą a Klientem w ramach umowy. Zakupy innych towarów i usług świadczonych na stacjach paliwowych, takich jak żywność czy napoje alkoholowe i bezalkoholowe, nie są dopuszczalne w ramach Kart paliwowych.

2.Dostawy/wydania towaru (paliwa) w przedstawionym we wniosku łańcuchu dostaw są dokonywane w Polsce.

3.Zakupione od Partnerów towary i usługi służą wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

4.O sposobie nabycia towarów i usług (tj. miejscu nabywania), ilości i jakości oraz momencie nabycia (tj. dacie zakupu) decyduje jedynie Wnioskodawca.

5.Wnioskodawca ustala limity dla pojedynczej dostawy lub dla określonego okresu czasu na Karcie paliwowej oraz ma możliwość dokonania ich zmian zgodnie z Umową z Klientem.

6.Towary i usługi nabywane na stacjach paliwowych (Partnerów) przy użyciu Kart paliwowych są wybierane przez Klientów – posiadaczy Kart paliwowych, jednak tylko w granicach towarów i usług, które zostały uzgodnione w umowie pomiędzy Klientem a Wnioskodawcą. Oznacza to, że Klient nie ma pełnej dowolności wyboru spośród wszystkich dostępnych towarów i usług na stacji paliw Partnera, lecz tylko w obrębie ustalonego zakresu. Karty paliwowe nie są akceptowane przy zakupach takich jak np. żywność czy napoje alkoholowe i bezalkoholowe.

7.Wnioskodawca jako emitent Kart paliwowych jest obciążony ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do wadliwego towaru (usług) nabywanego przy użyciu Karty paliwowej.

8.Wnioskodawca ponosi w całości koszty związane z nabyciem towarów i usług przy użyciu Kart paliwowych.

Pytania

1.Czy opisana powyżej transakcja pomiędzy Wnioskodawcą a Klientem, stanowi podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług?

2.Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o podatek naliczony wynikający z faktur za dostarczone towary wystawione przez Partnerów na rzecz Wnioskodawcy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy

1.Świadczenie realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów stanowi odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług.

2.Spółce przysługuje prawo do pomniejszenia podatku VAT należnego o podatek naliczony wnikający z faktur za dostarczone towary lub usługi wykonane przez Partnerów na rzecz Spółki.

Na wstępie, Spółka zaznacza, iż ma świadomość, że Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej wydał 15 lutego 2021 r. interpretację ogólną nr PT9.8101.3.2020 (dalej: Interpretacja ogólna), zgodnie z którą fakt przeniesienia uprawnienia do dysponowania towarem jak właściciel przez dostawcę towaru (prowadzącego stację paliw) bezpośrednio na rzecz klienta w ramach transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych powinien zostać stwierdzony w przypadku kumulatywnego spełnienia poniższych przesłanek:

1.nabywanie towaru przez odbiorcę (posiadacza karty) bezpośrednio od dostawców;

2.decydowanie wyłącznie przez odbiorcę w szczególności o sposobach nabycia towaru (wybór miejsca nabycia), ilości oraz jakości towaru, momencie zakupu i sposobie wykorzystania towaru;

3.ponoszenie przez odbiorcę (z wyłączeniem podmiotu pośredniczącego) całości kosztów związanych z nabyciem towaru;

4.ograniczenie się podmiotu pośredniczącego do udostępnienia odbiorcy instrumentu finansowego pozwalającego nabyć towar.

Interpretacja ogólna odnosi się do schematu korzystania z kart paliwowych, w którym uczestnikami transakcji są trzy podmioty, gdzie jeden z podmiotów (np. leasingodawca, spółka dominująca) udostępnia (przekazuje) kontrahentowi karty paliwowe, których nie jest emitentem, a następnie kontrahent ten (np. leasingobiorca, spółka zależna) za pomocą ww. kart dokonuje zakupu towaru od dostawcy prowadzącego stację paliw (np. spółki paliwowej).

Interpretacja ogólna nie znajdzie zatem zastosowania w opisywanym we wniosku stanie faktycznym ze względu na inny model rozliczenia transakcji

Ad 1.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. poz. 361, dalej jako: ustawa VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dostawą towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 za świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy VAT, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 22 ust. 2 ustawy VAT, w przypadku, gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

Z kolei art. 8 ust. 2a ustawy VAT stanowi, że w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z 15 maja 2019 r. w sprawie C‑235/18 Vega International Car Transport and Logistic - Trading GmbH dotyczącym zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji przeprowadzanych przy użyciu kart paliwowych. TSUE stwierdził, że rozważania przedstawione w orzeczeniu C-185/01 (Auto Lease Holland BV) w odniesieniu do art. 5 ust. 1 tzw. Dyrektywy VAT znajdują zastosowanie do okoliczności niniejszej sprawy w odniesieniu do wykładni pojęcia „dostawy towarów” w rozumieniu art. 14 ust. 1 dyrektywy 2006/112. Trybunał wskazał, iż kluczowym w sprawie jest zbadanie czy dostawcy paliw faktycznie przenieśli na kolejny podmiot uprawnienie do dysponowania towarami jak właściciel.

W przedmiotowym wyroku TSUE wskazał, iż w pewnych okolicznościach udostępnienie karty paliwowej innej Spółce może zostać uznane za usługę finansową, zwolnioną z VAT. TSUE na bazie specyficznego stanu faktycznego (udostępnianie kart spółkom zależnym przez spółkę dominującą niebędącą emitentem karty) wskazał, iż dla oceny poprawności naliczenia VAT na transakcjach przeprowadzanych przy użyciu kart paliwowych należy głównie zbadać, czy dostawca paliw faktycznie przeniósł uprawnienie do dysponowania towarem jak właściciel, tj. w przedstawionym stanie faktycznym - czy podmiot środkowy, wydający karty paliwowe może dysponować paliwem jak właściciel. W tym celu należy dokonać analizy umów zawartych pomiędzy stronami transakcji. Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, w badanej sprawie podmiot środkowy nie dysponował paliwem jak właściciel, gdyż było ono nabywane przez spółkę zależną bezpośrednio od dostawców i według jej wyłącznego uznania. Spółka zależna decydowała w szczególności o sposobie nabycia paliwa, ponieważ mogła wybrać na jakiej stacji usługowej może zatankować paliwo, korzystając z pełnej swobody wyboru jego ilości i jakości, jak również momentu zakupu sposobu wykorzystania.

W ocenie Wnioskodawcy, do oceny stanowiska własnego pomocniczo należy posiłkować się wytycznymi Komitetu ds. VAT „ Guidelines Outside Meeting Document B - TAXUD.C.1(2023) 11114065 - 1068 RE” (dalej: Wytyczne). Zgodnie z Wytycznymi, w celu uznania transakcji dokonywanych przy użyciu Kart Paliwowych za dostawę towarów, powinny zostać spełnione poniższe trzy warunki:

Warunek nr 1

Przeniesienie tytułu prawnego do własności paliwa

a)Strony ponoszą ryzyko niewypłacalności na poszczególnych etapach dostawy. Partner ponosi ryzyko niewypłacalności na etapie sprzedaży do Spółki, a Spółka ponosi ryzyko odpowiedzialności na etapie sprzedaży do Klienta.

Z uwagi na fakt, że nie występuje relacja umowna pomiędzy Partnerem, a Klientem, nie ma możliwości przeniesienia przez Spółkę ryzyka niewypłacalności Klienta na Partnera.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy przedmiotowa przesłanka jest spełniona.

b)Ryzyko wystąpienia szkody u Klienta ponosi Wnioskodawca, w taki sposób, że w przypadku istotnych wad paliwa prowadzących do szkód dla Klienta (np. w postaci uszkodzenia silnika spowodowanego dostarczonym paliwem), posiadacz karty będzie zgłaszał wszystkie roszczenia umowne do Spółki, a nie do Partnera.

Spółka jest odpowiedzialna za jakość towarów dostarczanych Klientom. Spółka stara się ograniczyć to ryzyko, uzgadniając w umowach z Klientami maksymalną kwotę swojej odpowiedzialności za szkody.

W przypadku gdy Klient poniesie szkodę spowodowaną na przykład niską jakością paliwa, Klient będzie domagał się odszkodowania od Spółki. Spółka oceni roszczenie Klienta i, jeśli jest to uzasadnione, zapłaci jego roszczenia wynikające z umowy. Następnie Spółka będzie domagała się zwrotu środków wydanych na rekompensatę poniesionych szkód od odpowiedniego Partnera.

W praktyce może się zdarzyć sytuacja, że z uwagi na różnice językowe Spółka upoważni Partnera do obsługi roszczeń odszkodowawczych w ich imieniu (w szczególności komunikacja z klientem). Jednak nawet w takich okolicznościach Spółka ponosi umowne ryzyko straty oraz odpowiedzialność na rzecz Klienta. Upoważniła ona jedynie inną osobę (w tym przypadku Partnera) do obsługi roszczenia o odszkodowanie.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy przedmiotowa przesłanka jest spełniona.

c)Strony niezależnie ustalają cenę na każdym etapie łańcucha

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka negocjuje ceny paliwa z Partnerami i Klientami niezależnie od siebie.

W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy przedmiotowa przesłanka jest spełniona.

d)Poprzez potwierdzenie/autoryzacje każdej indywidualnej dostawy w ramach Umów oraz Umów z Klientami, Wnioskodawca decyduje o warunkach zakupu, w tym o jakości, ilości, miejscu i czasie dostawy

Jak wskazano w treści wniosku, Spółka weryfikuje jakość, ilość, lokalizację i czas dostawy każdej dostawy paliwa za pomocą swojego zautomatyzowanego systemu. Jeśli dostawy są zgodne z warunkami Umowy z Klientem, Spółka zatwierdza transakcję, dając Klientowi bezpośredni dostęp do paliwa.

Jeśli którykolwiek z warunków umowy nie zostanie spełniony, Spółka nie zatwierdzi transakcji za pośrednictwem swojego zautomatyzowanego systemu, a paliwo nie zostanie wówczas dostarczone. Ponieważ wszystkie cztery kryteria są spełnione, zdaniem Wnioskodawcy Warunek nr 1 jest spełniony.

Warunek nr 2

a)Spółka nie zmienia paliwa dostarczanego przez Partnera

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego w przypadku realizowanych przez Spółkę dostaw paliwa, Klient napełnia pojazd paliwem bezpośrednio z dystrybutora Partnera. Wnioskodawca nie zmienia (ani nie może zmieniać) paliwa dostarczanego przez Partnera. W związku z tym paliwo dostarczane przez Partnera do Spółki oraz paliwo dostarczane przez Wnioskodawcę do Klienta są identyczne. W ocenie Wnioskodawcy Warunek nr 2 należy uznać za spełniony.

Warunek nr 3

a)Wnioskodawca dokonuje dostawy w imieniu Partnera lub nabywa w imieniu Klienta, a wybrana struktura jest odzwierciedlona w ich umowie. Umowa wyraźnie odnosi się do dostawy paliwa i usług dodatkowych, a nie do udzielania kredytu lub zarządzania dostawami paliwa

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Spółka zawiera Umowy z Klientami na zakup i sprzedaż paliwa. Zawierane umowy w żaden sposób nie wiążą się z udzielaniem kredytów (lub innych form finansowania) lub administrowaniem dostawami paliwa.

Spółka nabywa paliwo w ilości i jakości wymaganej przez Klienta od Partnera wybranego przez Klienta. Dokonując zakupu paliwa, Spółka dostarcza Klientowi paliwo w wymaganym czasie i miejscu. Tym samym, nabywając paliwo, Spółka działa w istocie w imieniu Klientów (Klient znajduje się w sytuacji zbliżonej do zleceniodawcy). Klienci ponoszą ryzyko ekonomiczne transakcji w postaci obowiązku zapłaty ceny zakupu. Mechanizm ten znajduje odzwierciedlenie w Umowach z Klientami.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe kryterium jest spełnione.

b)Umowa odzwierciedla rzeczywistość ekonomiczną. Na stacji paliw (u Partnera), posiadacz karty paliwowej (Klient) potwierdza istnienie umowy, korzystając z środka identyfikacji (np. karty paliwowej) wydanej przez Wnioskodawcę.

Jak wskazano w treści wniosku, realizacja świadczeń odbywa się poprzez okazanie przez Klienta (lub jego pracownika - kierowcę) Karty (najpóźniej przed opuszczeniem terenu stacji benzynowej) Partnerowi na stacji benzynowej podczas tankowania paliwa, która upoważnia Spółkę do odbioru paliwa. Okazując Kartę, Klient oświadcza, że działa w ramach ustaleń umownych między Spółką a Partnerem.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe kryterium jest spełnione.

c)Wydawca karty paliwowej (Wnioskodawca) otrzymuje wynagrodzenie za swoje usługi zleceniodawcy (Partnera lub Klienta)

Jak wskazano powyższej, Spółka generuje marżę zysku na różnicy między ceną zakupu od Partnera, a ceną sprzedaży Paliwa do Klientów.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe kryterium jest spełnione.

Ponieważ wszystkie trzy kryteria są spełnione, zdaniem Wnioskodawcy Warunek nr 3 jest spełniony.

Konkluzja

W ocenie Wnioskodawcy należy uznać, iż transakcje dokonywane pomiędzy Wnioskodawcą a Klientami, w ramach których Klienci posługują się Kartami emitowanymi przez Spółkę, stanowią odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług.

Ad 2.

Zdaniem Spółki, transakcje dokonywane z Partnerami, w ramach których wydawane będą towary Klientom posiadającym Karty, będą stanowiły odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Nabywane tą drogą przez Spółkę towary będą następnie przez nią odsprzedawane Klientom, zatem będą służyły wykonywaniu przez Spółkę czynności opodatkowanych. Tym samym Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Partnerów dokumentujących transakcje zrealizowane przez Klientów przy użyciu Kart.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie zaś z treścią art. 7 ust. 1 ustawy VAT, dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 za świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W opisie stanu faktycznego wskazano, że Spółka poza udostępnianiem Klientom Kart umożliwiających nabywanie towarów i usług będzie wpływała na kształtowanie ceny negocjując osobno z Partnerami oraz z Klientami przy jego odsprzedaży. Spółka ponosi odpowiedzialność za ewentualne wady towarów i usług nabywanych przez Partnerów z wykorzystaniem Kart, oraz będzie podmiotem właściwym do składania reklamacji za wady towaru, a także będzie kształtować relację z Klientem kupującym towar poprzez zablokowanie Karty, w sytuacji, gdy ten złamie postanowienia umowne.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnik ma prawo odliczyć podatek naliczony związany z nabytymi towarami lub usługami, o ile te towary i usługi zostały przez niego wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W opisie stanu faktycznego wskazano, że Spółka nabywała będzie określone towary i usługi od Partnerów w ramach realizowanego łańcucha dostaw. Partner będzie wówczas wystawiał Spółce faktury z wykazanym podatkiem z tytułu sprzedaży towarów, które następnie będą przez Spółkę odsprzedawane Klientom i faktycznie wykorzystywane do prowadzonej przez nich działalności.

W związku z powyższym, Spółka uważa, że będzie posiadała ona prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Partnerów z tytułu nabycia paliw i innych towarów i usług przez Spółkę, gdy te towary i usługi będą odsprzedawane Klientom.

Spółka wskazuje, że analogiczne wnioski, do przedstawionych przez powyżej, wywiódł Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w poniższych interpretacjach indywidualnych:

•z 14 sierpnia 2024 r. sygn.: 0114-KDIP4-2.4012.386.2024.1.WH

•z 2 sierpnia 2024 r. sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.261.2024.2.JO

•z 25 października 2023 r. sygn.: 0114-KDIP4.4012.491.2023.1.MMA

•z 25 października 2023 r. sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.413.2023.1.RM

•z 28 września 2023 r. sygn.: 0114-KDIP1-1.4012.436.2023.1.AKA

•z 14 kwietnia 2023 r. sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.57.2023.1.RD

•z 12 kwietnia 2023 r. sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.56.2023.1.RD

•z 29 marca 2022 r. sygn.: 0114-KDIP4-2.4012.52.2022.1.KS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy:

Z kolei art. 8 ust. 2a ustawy stanowi, że:

Powołany przepis obejmuje sytuacje, w której podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT czynnym prowadzącym działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży paliw na terytorium Polski.

Dokonują Państwo dostaw towarów i świadczenia usług w systemie wykorzystującym karty paliwowe upoważniające do nabycia towarów i usług, w tym paliwa (Karta). Dostawy/wydania towaru (paliwa) w przedstawionym we wniosku łańcuchu dostaw są dokonywane w Polsce. Poza paliwem, korzystając z Kart paliwowych, można nabywać powiązane towary i usługi pomocnicze, takie jak AdBlue, płyn do spryskiwaczy, opłaty drogowe oraz usługi myjni, o ile zostały one wcześniej uzgodnione między Państwem a Klientem w ramach umowy. Zakupy innych towarów i usług świadczonych na stacjach paliwowych, takich jak żywność czy napoje alkoholowe i bezalkoholowe, nie są dopuszczalne w ramach Kart paliwowych.

Państwa Klientami są osoby i podmioty prowadzące działalność gospodarczą, którzy nabywają towary i usługi w tym systemie na podstawie umów zawartych z Państwem. Klienci, a także upoważnieni pracownicy Klientów są uprawnieni do nabywania z wykorzystaniem Karty ściśle określonych produktów z Państwa oferty. Państwa Dostawcami są wybrane stacje paliw, z którymi posiadają Państwo podpisaną umowę (Partnerzy).

Zawierają Państwo z Partnerami Umowy regulujące nabywanie usług i towarów na stacjach paliw Partnerów. Na podstawie Umów, nabywają Państwo paliwo od Partnerów do dalszej odsprzedaży. Ponoszą Państwo w całości koszty związane z nabyciem towarów i usług przy użyciu Kart paliwowych. Zgodnie z zapisami Umowy, Partner zobowiązuje się do akceptacji Kart wydanych przez Państwa. Zawierają Państwo również umowy regulujące nabywanie paliwa z Klientami (Umowy z Klientami). Na podstawie Umów z Klientami, udostępniają Państwo Klientom Karty oraz dostarczają im Towary.

Pomiędzy Partnerami a Klientami nie zachodzą bezpośrednie stosunki umowne, lecz wyłącznie pomiędzy Państwem a danym Partnerem. Co do zasady, Klienci i Partnerzy nie dokonują wzajemnych transakcji w opisanym modelu.

Realizacja świadczeń wynikających z powyższych umów odbywa się poprzez okazanie przez Klienta (lub jego pracownika - kierowcę) Karty (najpóźniej przed opuszczeniem terenu stacji benzynowej) Partnerowi na stacji benzynowej podczas tankowania paliwa, która to Karta upoważnia Państwa do odbioru paliwa. Okazując Kartę Klient oświadcza, że działa w ramach ustaleń umownych między Państwem a Partnerem.

Partner weryfikuje Kartę i jeśli nie stwierdzi żadnych nieprawidłowości, zezwala na pobranie paliwa w Państwa imieniu. Klient musi następnie zatankować paliwo bezpośrednio do zbiornika pojazdu. Nie zmieniają Państwo (i nie mogą zmieniać) w żaden sposób jakości paliwa.

Partnerzy są zobowiązani do obsługi terminali do odczytu Kart. Za pośrednictwem terminala mogą Państwo natychmiast (on-line) uzyskać niezbędne informacje o użytej Karcie i dostarczonych Towarach. W przypadku każdej dostawy paliwa wykorzystują Państwo swój zautomatyzowany system do weryfikacji, czy warunki zakupu i dostawy Towarów uzgodnione w Umowie z Klientem zostały spełnione.

Emitują Państwo Karty we własnym imieniu, na własny rachunek, umieszczając na nich własny logotyp. Karta nie jest kartą płatniczą ani kartą kredytową. Na karcie nie ma możliwości gromadzenia i dysponowania środkami pieniężnymi. Karta wyłącznie umożliwia przeprowadzenie transakcji oraz pozwala na jej rejestrację. Karty udostępniane przez Państwa są wyłączną Państwa własnością. Każda wydana Karta posiada unikalny numer identyfikacyjny. Na podstawie tego numeru Państwa system jest w stanie zidentyfikować posiadacza Karty, który dokonuje zakupu paliwa na tę Kartę. Posiadacz Karty (lub upoważniony pracownik - kierowca) weryfikuje swoją tożsamość poprzez wprowadzenie osobistego numeru identyfikacyjnego (PIN) na terminalu stacji paliw. Ustalają Państwo limity dla pojedynczej dostawy lub dla określonego okresu czasu na Karcie paliwowej oraz mają możliwość dokonania ich zmian zgodnie z Umową z Klientem.

Przy każdej dostawie weryfikują Państwo na przykład czy ilość dostarczonego paliwa nie przekracza uzgodnionego limitu dla pojedynczej dostawy lub limitu dla określonego okresu, czy rodzaj pobranego paliwa i stacja paliw odpowiadają uzgodnionemu rodzajowi i stacji paliw oraz czy paliwo zostało pobrane w prawidłowym czasie (pobrane paliwo może być ograniczone do dni roboczych, godzin pracy lub w inny sposób). Jeśli wszystkie warunki zostaną spełnione automatycznie zatwierdzają Państwo transakcję w systemie.

W praktyce może się zdarzyć, że weryfikacja w trybie online nie będzie możliwa. W takich przypadkach zazwyczaj nie mogą Państwo dokonać zakupu paliwa. Tylko w wyjątkowych przypadkach będą Państwo weryfikowali spełnienie warunków zakupu paliwa w inny sposób, np. wydając listę numerów Kart, na podstawie których nie jest możliwy zakup paliwa na Państwa rachunek.

O sposobie nabycia towarów i usług (tj. miejscu nabywania), ilości i jakości oraz momencie nabycia (tj. dacie zakupu) decydują jedynie Państwo.

Towary i usługi nabywane na stacjach paliwowych (Partnerów) przy użyciu Kart paliwowych są wybierane przez Klientów – posiadaczy Kart paliwowych, jednak tylko w granicach towarów i usług, które zostały uzgodnione w umowie pomiędzy Klientem a Państwem. Oznacza to, że Klient nie ma pełnej dowolności wyboru spośród wszystkich dostępnych towarów i usług na stacji paliw Partnera, lecz tylko w obrębie ustalonego zakresu. Karty paliwowe nie są akceptowane przy zakupach takich jak np. żywność czy napoje alkoholowe i bezalkoholowe.

Wystawiają Państwo Klientom faktury za paliwo dostarczone w określonym okresie - przeważnie miesięcznym.

Negocjują Państwo ceny paliwa lub mechanizm ich ustalania z Partnerami i posiadaczami Kart niezależnie od siebie. Generują Państwo marżę zysku na różnicy między ceną, którą pobierają Państwo od posiadaczy Kart, a ceną, po której zakupują paliwo od dostawców.

Na sposób ustalania ceny paliwa zakupionego od Partnerów wpływa szereg czynników. Przykładowo cena zależy od wielkości Partnera, sieci jego stacji paliw, poziomu obrotów z Partnerem, waluty w jakiej następuje rozliczenie pomiędzy Partnerem a Państwem. Ceny często opierają się na hurtowych cenach bieżących lub cenach ropy na giełdzie. W przypadku mniejszych Partnerów ceny są zazwyczaj ustalane na zasadzie rabatu od ceny, po jakiej Partner sprzedaje paliwo pozostałym klientom na stacji (tj. ceny podanej na pylonie cenowym).

Ceny negocjowane z posiadaczami Kart są często oparte o cenę podaną na pylonie cenowym, która jest modyfikowana przez Państwa o określone rabaty. Wysokość rabatu oraz warunki, na jakich jest on udzielany, zawsze zależą od indywidualnego Klienta oraz Państwa decyzji biznesowej. W praktyce ceny są zwykle negocjowane w taki sposób, że sprzedają Państwo po niższej cenie paliwo tankowane na wybranych stacjach paliw, podczas gdy paliwo tankowane na innych stacjach paliw jest sprzedawane po wyższej cenie (marża na cenie całkowitej). Wysokość rabatu (lub narzutu) na cenę całkowitą może zależeć np. od Klienta, ilości zużytego paliwa lub tego, czy paliwo zostało dostarczone w kraju czy za granicą. Rabaty mogą być kwotą bezwzględną lub mogą być wyrażone procentowo. W przypadku, gdy udzielają Państwo rabatów w zależności od ilości dostarczonego paliwa, zazwyczaj nie rozróżniają Państwo, od których Partnerów Klienci zatankowali paliwo.

Ceny sprzedaży mogą być również negocjowane jako ceny katalogowe, tj. ceny negocjowane między Państwem a Klientami, które mogą nie być powiązane z cenami podanymi na pylonach cenowych. Cenniki paliwa mogą być okresowo aktualizowane w odpowiedzi na zmiany wcześniej określonych zmiennych (np. cen ropy naftowej na giełdzie) lub ceny mogą być ustalane na określony czas.

Zgodnie z umowami zawartymi pomiędzy Państwem i Klientami, ponoszą Państwo odpowiedzialność za szkody poniesione przez Klientów w rezultacie naruszenia swoich obowiązków, w tym także z tytułu szkód wynikłych z ewentualnych wad oferowanych produktów. Starają się Państwo redukować i zarządzać ryzykiem, korzystając z wielu technik. Na przykład monitorują Państwo zdolność kredytową posiadaczy kart paliwowych, wymagają depozytów, różnych gwarancji, zabezpieczeń. Partnerzy nie odpowiadają wobec Klientów za towary i usługi oferowane przez Państwa, w związku z czym ponoszą Państwo odpowiedzialność za jakość dostarczanego paliwa (towaru) Klientom. Ograniczają Państwo to ryzyko uzgadniając maksymalną kwotę swojej odpowiedzialności za szkody w umowach z posiadaczami Kart. Jako emitent Kart paliwowych są Państwo obciążeni ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do wadliwego towaru (usług) nabywanego przy użyciu Karty paliwowej.

W umowach z Klientami zastrzegają Państwo, że mogą zaprzestać dostawy produktów w każdym czasie, bez podawania przyczyny, przede wszystkim w przypadku, gdy Klient będzie pozostawał w zwłoce z wykonaniem jakiegokolwiek zobowiązania lub jego części, względnie całkowita kwota zobowiązań Klienta z tytułu zakupionych produktów, które nie zostały uregulowane, przekroczy aktualny limit zakupu, którego wartość określa umowa. Umowy zawierają także postanowienia nakładające na Klientów kary umowne w przypadku opóźnień w płatnościach.

Dodatkowo wdrożyli Państwo również odrębny model biznesowy dla wybranej grupy klientów. Model ten polega na ustalaniu ceny sprzedaży paliwa w cenie hurtowej oraz wystawianiu oddzielnej faktury za stałą opłatę za tą możliwość (EW Pass). EW Pass daje prawo klientowi zakup paliwa po cenie hurtowej na wszystkich stacjach paliwowych Partnerów w zamian za oddzielną miesięczną, stałą opłatę.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia czy transakcja pomiędzy Państwem a Klientem, stanowi podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, w pierwszej kolejności należy wskazać na orzeczenie TSUE z 6 lutego 2003 r. w sprawie C-185/01 (Auto Lease Holland BV), którego tezy mają istotne znaczenie dla analizy przedmiotowej sprawy. W ww. orzeczeniu Trybunał podkreślił, że pojęcie „dostawa towarów” należy interpretować jako przeniesienie prawa do dysponowania majątkiem rzeczowym jak właściciel, nawet jeśli nie występuje przeniesienie prawa własności tego majątku w sensie prawnym. Przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel nie musi wiązać się z cywilnoprawnym przeniesieniem własności, lecz polega na przeniesieniu władztwa ekonomicznego (rozporządzanie, dysponowanie, posiadanie) nad towarami. W punkcie 32 swojego uzasadnienia Trybunał stwierdził, że „z literalnego brzmienia przepisu wynika wprost, że „dostawa towarów” nie odnosi się do przeniesienia własności, przewidzianego wewnętrznymi przepisami państw członkowskich”. Jednocześnie podkreślił, że pojęcie to należy rozumieć w ten sposób, iż obejmuje swoim zakresem każde przeniesienie aktywów materialnych przez jedną stronę w ten sposób, że uprawnia to drugą stronę takiej transakcji do faktycznego rozporządzania tą rzeczą, na takich prawach jakby był właścicielem”.

Powyższe zaakceptowano również w wyroku TSUE z 15 maja 2019 r. w sprawie C-235/18 Vega International Car Transport and Logistic – Trading GmbH dotyczącym zasad opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji przeprowadzanych przy użyciu kart paliwowych. Trybunał stwierdził, że rozważania przedstawione w orzeczeniu C-185/01 w odniesieniu do art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy znajdują zastosowanie do okoliczności niniejszej sprawy w odniesieniu do wykładni pojęcia „dostawy towarów” w rozumieniu art. 14 ust. 1 dyrektywy 2006/112. Należy zatem zbadać, czy dostawcy paliw faktycznie przenieśli na Vega International lub Vega Poland uprawnienie do dysponowania paliwem jak właściciel.

Mając na uwadze powołane orzecznictwo Trybunału, w celu określenia statusu podatkowego danej czynności każdorazowo należy dokonać analizy istotnych postanowień umowy zawartej pomiędzy stronami. W odniesieniu do możliwości zakwalifikowania opisanych transakcji z udziałem kart jako transakcji (dostaw) łańcuchowych należy podkreślić, że warunkiem niezbędnym zaistnienia omawianego unormowania jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy. Wskazany przepis bazuje na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą – dla potrzeb VAT – przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz.

W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdym z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli – w istocie – przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, a ponadto obciążony jest ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Jeżeli zatem z zawartych postanowień wynika, że drugi w łańcuchu podmiot (pośrednik) ma wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa na rzecz nabywcy będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez niego.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że schemat transakcji realizowanych za Państwa pośrednictwem przy wykorzystaniu Kart, odpowiada modelowi transakcji łańcuchowych opisanych powyżej. Dokonują Państwo dostaw towarów i świadczenia usług w systemie wykorzystującym karty paliwowe upoważniające do nabycia towarów i usług, w tym paliwa. Państwa Klienci nabywają towary i usługi w tym systemie na podstawie umów zawartych z Państwem. Klienci, a także upoważnieni pracownicy Klientów są uprawnieni do nabywania z wykorzystaniem Karty ściśle określonych produktów z Państwa oferty. Państwa dostawcami są wybrane stacje paliw, z którymi posiadają Państwo podpisaną umowę (Partnerzy).

Ponadto, przedstawione w opisie sprawy informacje przemawiają za uznaniem, że posiadają Państwo prawo dysponowania towarami jak właściciel, są Państwo aktywnym uczestnikiem w łańcuchu dostaw towarów, dokonują Państwo również odsprzedaży usług, które nabywane są przez Klientów z wykorzystaniem Kart od Partnerów. Z opisu sprawy wynika, że ustalają Państwo limity dla pojedynczej dostawy lub dla określonego okresu czasu na Karcie paliwowej oraz mają możliwość dokonania ich zmian zgodnie z Umową z Klientem. Przy każdej dostawie weryfikują Państwo na przykład czy ilość dostarczonego paliwa nie przekracza uzgodnionego limitu dla pojedynczej dostawy lub limitu dla określonego okresu, czy rodzaj pobranego paliwa i stacja paliw odpowiadają uzgodnionemu rodzajowi i stacji paliw oraz czy paliwo zostało pobrane w prawidłowym czasie (pobrane paliwo może być ograniczone do dni roboczych, godzin pracy lub w inny sposób). Jeśli wszystkie warunki zostaną spełnione automatycznie zatwierdzają Państwo transakcję w systemie. O sposobie nabycia towarów i usług (tj. miejscu nabywania), ilości i jakości oraz momencie nabycia (tj. dacie zakupu) decydują jedynie Państwo. Towary i usługi nabywane na stacjach paliwowych (Partnerów) przy użyciu Kart paliwowych są wybierane przez Klientów – posiadaczy Kart paliwowych, jednak tylko w granicach towarów i usług, które zostały uzgodnione w umowie pomiędzy Klientem a Państwem. Klient nie ma zatem pełnej dowolności wyboru spośród wszystkich dostępnych towarów i usług na stacji paliw Partnera, lecz tylko w obrębie ustalonego zakresu. Karty paliwowe nie są akceptowane przy zakupach takich jak np. żywność czy napoje alkoholowe i bezalkoholowe.

Negocjują Państwo ceny paliwa lub mechanizm ich ustalania z Partnerami i posiadaczami Kart niezależnie od siebie. Generują Państwo marżę zysku na różnicy między ceną, którą pobiera od posiadaczy Kart, a ceną, po której zakupują paliwo od dostawców.

Ponoszą Państwo również odpowiedzialność za szkody poniesione przez Klientów w rezultacie naruszenia swoich obowiązków, w tym także z tytułu szkód wynikłych z ewentualnych wad oferowanych produktów. Partnerzy nie odpowiadają wobec Klientów za towary i usługi oferowane przez Państwa, w związku z czym ponoszą Państwo odpowiedzialność za jakość dostarczanego paliwa (towaru) Klientom. Ograniczają Państwo to ryzyko uzgadniając maksymalną kwotę swojej odpowiedzialności za szkody w umowach z posiadaczami Kart. Jako emitent Kart paliwowych są Państwo obciążeni ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do wadliwego towaru (usług) nabywanego przy użyciu Karty paliwowej. W umowach z Klientami zastrzegają Państwo, że mogą zaprzestać dostawy produktów w każdym czasie, bez podawania przyczyny, przede wszystkim w przypadku, gdy Klient będzie pozostawał w zwłoce z wykonaniem jakiegokolwiek zobowiązania lub jego części, względnie całkowita kwota zobowiązań Klienta z tytułu zakupionych produktów, które nie zostały uregulowane, przekroczy aktualny limit zakupu, którego wartość określa umowa. Umowy zawierają także postanowienia nakładające na Klientów kary umowne w przypadku opóźnień w płatnościach.

Zatem, z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Państwa rola nie ogranicza się wyłącznie do wydania kart paliwowych Klientowi, za pośrednictwem których możliwy jest zakup towarów i usług, ale pełnią Państwo rolę aktywnego pośrednika, który ma wpływ na warunki, w jakich będą dokonywane transakcje. Tym samym, w wyżej opisanej sytuacji pomiędzy Partnerami a Państwem dochodzi do dostawy towarów i świadczenia usług, a następnie odsprzedaży przez Państwa nabywanych towarów i usług Klientom. Występują tu Państwo jako pośrednik, który uczestniczy w łańcuchu dostaw/usług, będąc zarówno nabywcą, jak i dostawcą towarów i usług.

W rezultacie, transakcje dokonywane pomiędzy Państwem a Klientami dokonującymi zakupów u Partnerów za pomocą Kart stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu, na podstawie art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur za dostarczone towary wystawione przez Partnerów na Państwa rzecz.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, która pozbawia podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W omawianej sprawie oba warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, są spełnione, ponieważ są Państwo są zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a zakupione od Partnerów towary służą Państwu wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Partnerów na Państwa rzecz za dostarczone towary. Jednocześnie prawo to przysługuje, o ile nie zaistnieją ograniczenia w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, o których mowa w art. 88 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Partnerów na rzecz Państwa za nabyte usługi przy wykorzystaniu Kart.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.