Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy odliczenia części podatku w związku z nabyciem Działek A w ramach aportu.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 27 czerwca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, tj. A. Sp. z o.o. (NIP: (…); dalej również jako „Wnioskodawca” lub „A.”) jest czynnym podatnikiem VAT, który prowadzi zarówno działalność zwolnioną przedmiotowo z podatku od towarów i usług jak i działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W związku z przyszłymi planami rozwoju działalności Wnioskodawcy dotychczasowy Wspólnik, a mianowicie Miasto (…), jako podatnik VAT czynny, (NIP: (…); dalej również jako „Miasto” lub „Wnoszący Aport”) wniesie do Wnioskodawcy tytułem aportu prawo własności wybranych nieruchomości gruntowych, które nie służyły Miastu wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Przedmiotem aportu Miasta do A. mają być nieruchomości położone w (…) na ul. (…) tj.:

1)działka o numerze ewidencyjnym 1, z obrębu (…) uregulowana w KW nr (…),

2)działka o numerze ewidencyjnym 2, z obrębu (…) uregulowana w KW nr (…), która zgodnie z uchwałą nr (…) Rady Miasta (…) z dnia (…) 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta (dalej również jako: „MPZP” lub „Plan Miejscowy”), została skalsyfikowana jako „BP - zurbanizowane tereny niezabudowane” dalej również jako „Działki A”.

Wyżej wymienione nieruchomości stanowią jedną całość gospodarczą, są niezabudowane, obecnie wykorzystywane jako nieutwardzony parking. Teren działki porośnięty jest drzewami.

Ponadto przedmiotem aportu będą również:

3)działka o numerze ewidencyjnym 3, z obrębu (…) uregulowana w KW nr (…),

4)działka o numerze ewidencyjnym 4, z obrębu (…) uregulowana w KW nr (…)

dalej również jako „Działki B”.

Na terenie Działek B, tj. działki o numerze 3 i 4 obecnie znajdują się:

• fragment sieci telekomunikacyjnej oraz ciepłowniczej, dla której dysponentem są operatorzy tej sieci (w ramach aportu nieruchomości sieć jest przekazywana wraz z całą nieruchomością), a Miasto, czyli podmiot wnoszący aport, jest użytkownikiem tego fragmentu sieci,
• ww. sieci zgodnie z prawem cywilnym nie są własnością Miasta, niemniej jednak są umiejscowione na gruncie będącym własnością miasta.

Dla przedmiotowych Działek (A i B) obowiązuje uchwała nr (…) Rady Miasta (…) z dnia (…) 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu (…) - część I (dalej również jako „Uchwała”), a przedmiotowe nieruchomości oznaczone są nr (…) MW/U - tj. tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usług.

Powyższe oznaczenie wynika wprost z § (…) ust. (…) Uchwały.

Tym samym, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego na Działkach istnieje możliwość realizacji zabudowy.

W dniu 18 stycznia 2024 r. został sporządzony operat szacunkowy określający wartość rynkową dla planowanego aportu nieruchomości. W dniu 16 grudnia 2024 r. sporządzono aktualizację ww. operatu szacunkowego.

Wartość rynkowa określona w powyższych dokumentach nie obejmowała wartości podatku VAT. Wszystkie wymienione działki stanowią obecnie własność Miasta.

Opisane Działki, zgodnie z opisem wynikającym z operatu szacunkowego są oznaczone jako „zurbanizowane tereny niezabudowane”.

Na otrzymanych działkach Wnioskodawca planuje dokonać inwestycji w postaci budowy lokali mieszkalnych, lokali użytkowych oraz miejsc postojowych. Wnioskodawca przedmiotowe inwestycje planuje w przyszłości wykorzystywać do swojej działalności.

W związku z powyższym i zgodnie z założeniami, Wnioskodawca uzyskane Działki A będzie wykorzystywał w zdecydowanej większości do swojej działalności zwolnionej przedmiotowo z podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. W mniejszej części jednak Działki A będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej w VAT.

Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z jego wiedzą do dnia wniesienia Działek w formie aportu Miasto nie wykorzystywało tych Działek wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

W związku ze zdarzeniem prawnym jakim jest aport, Miasto planuje potraktować tego typu transakcję jak dostawę towarów i opodatkować ją podatkiem od towarów i usług. Dla przyszłego aportu będzie również wystawiona faktura VAT.

Wnioskodawca podkreśla, że w zakresie aportu Działek B:

• aport nie jest dokonywany w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz
• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a aportem Działek B upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Wnioskodawca, wskazując swój interes prawny w wydaniu interpretacji, chciałby mieć pewność, że przy uwzględnieniu całokształtu opisanego zdarzenia ww. transakcja będzie lub nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowo Wnioskodawca chciałby upewnić się o możliwości i sposobie odliczania VAT w zakresie Działek A.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

W zamian za aport Działek A i B przez Miasto, Wnioskodawca przekaże na rzecz Miasta udziały w Spółce.

Wartość nominalna udziałów, jakie Miasto otrzyma od Wnioskodawcy po przekazaniu aportu będzie odpowiadała wartości wniesionych do Wnioskodawcy działek A i B.

Przekazane zostaną udziały o wartości nominalnej (…) zł (słownie: (…) złotych) za każdy udział.

Wartość netto ww. działek to (…) zł (zgodnie z operatem szacunkowym) - w przypadku korzystania ze zwolnienia.

Ewentualna wartość brutto ww. działek to (…) zł (jeżeli przedmiotowa sprzedaż nie będzie korzystać ze zwolnienia) - w przypadku braku zwolnienia.

Wnioskodawca informuje, że (…) podejmie uchwałę w formie aktu notarialnego w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki poprzez wniesienie prawa własności nieruchomości gruntowej, stanowiącej:

a)działki ewidencyjne nr 1, 2 i 4 z obrębu nr (…) o powierzchni łącznej (…) m², dla których Sąd Rejonowy (…) (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgi wieczyste nr (…), położoną w (…) na terenie (…);

b)działkę ewidencyjną nr 3 z obrębu (…) o powierzchni (…) m², dla której Sąd Rejonowy (…) w (…), (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…), położoną w (…) na terenie (…);

o łącznej wartości ww. nieruchomości jako wkładu niepieniężnego (aportu) w zamian za objęcie przez Miasto nowych udziałów o wartości nominalnej (…) zł (słownie: (…) złotych) każdy, w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki.

Wcześniej Rada Miasta podejmie Uchwałę, w której wyrazi zgodę na wniesienie do majątku Wnioskodawcy wkładu niepieniężnego (aportu) na pokrycie nowych udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki.

Wartość netto ww. działek (…) zł (zgodnie z operatem szacunkowym)

Wartość brutto ww. działek (…) zł (jeżeli nie będą korzystać ze zwolnienia) 

Nie ma możliwości przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz czynnościami zwolnionymi od podatku VAT, np. konserwacje wind, sanitarne czy elektryczne. Spółka prowadzi sprzedaż mieszaną i stosuje strukturę do tych nabyć, których nie można przyporządkować do czynności opodatkowanej, czy zwolnionej.

Pytania

1)Czy wniesienie aportu niepieniężnego do majątku Wnioskodawcy w postaci Działek A opisanych w zdarzeniu przyszłym podlega zwolnieniu przedmiotowemu z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?

3)Czy uwzględniając opis zdarzenia przyszłego w zakresie Działek A oraz planowego wykorzystywania tych działek w mniejszej części do działalności opodatkowanej w VAT przez A., Wnioskodawca będzie miał prawo odliczyć VAT naliczony zgodnie z proporcją wynikającą z art. 90 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Według Wnioskodawcy przyszłe zdarzenie prawne jakim będzie aport Działek A do majątku A. nie podlega zwolnieniu przedmiotowemu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i ten aport powinien zostać rozliczony na zasadach ogólnych, tj. opodatkowaniu wg. stawki VAT 23%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zaś w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, obejmuje więc wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku Podatnika/Wnioskodawcy/A., który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe. Wniesienie wkładu wiąże się z przeniesieniem na wszelkich praw do przedmiotu wkładu, a więc także prawa własności, jeżeli przysługuje ono wspólnikowi.

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, iż wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci nieruchomości do innego podmiotu spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1, 2 i 6 ustawy o VAT jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że wniesienie przez Miasto aportu w postaci wskazanych w stanie faktycznym nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną) i dla zamierzonej czynności Miasto będzie występowało w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT), powyższa czynność, w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem aport działek do A. przez Miasto będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak już zostało powyżej wskazane, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Przez sprzedaż rozumie się natomiast odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

Zatem w świetle regulacji dotyczących podatku od towarów i usług dostawa gruntów oraz budynków to różne dostawy.

Nawiązując wprost do opisanego zdarzenia przyszłego przedmiotem dostawy nie będzie budynek lub budowla, ale jedynie sam grunt, tj. Działki A.

Czynność ta co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od tego podatku. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Dla przedmiotowych działek został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania terenu co dokładnie zostało przedstawione w zdarzeniu przyszłym.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane.

Z kolei, zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów), będących na przykład gruntami rolnymi, czy leśnymi.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego. W tym przypadku kluczowa jest analiza miejscowego planu zagospodarowania terenu, na którym są Działki A.

Rozpatrując pojęcie „grunty przeznaczone pod zabudowę” należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. 2025 r. poz. 418, t. j. z dnia 1 kwietnia 2025 r. ze zm.). W rozumieniu tej ustawy przez „budowę” należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (art. 3 pkt 6).

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy - Prawo budowlane przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Jak stanowi art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Budowlą jest natomiast każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane).

Zgodnie z art. 3 ust. 3a Prawa budowlanego, obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części, ani urządzenia budowlanego.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 4 ustawy - Prawo budowlane przez obiekt małej architektury należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

a)kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,

b)posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,

c)użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwalifikacji terenów dla celów VAT - ustalenia, czy są one przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego - należy dokonywać, kierując się podstawowym przeznaczeniem terenu w planie miejscowym wyznaczonym przez symbol graficzny, jakim teren ten jest oznaczony w części graficznej planu.

Według oceny Wnioskodawcy, dla przedmiotowych Działek A przeznaczeniem są cele budowlane.

Zgodnie z obowiązującą uchwałą, nr (…) Rady Miasta (…) z dnia (…) 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu (…) - część I (dalej również jako „Uchwała”), przedmiotowe Działki oznaczone są nr (…)MW/U - tj. jako tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usług.

W ocenie A. normę art. 2 pkt 33 ustawy o VAT należy odczytywać jako wskazanie, iż terenem budowlanym będzie taka nieruchomość gruntowa, której podstawowe zagospodarowanie ma polegać na wzniesieniu tam zabudowań (mieszkalnych lub użytkowych).

Na podstawie powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż o kwalifikacji terenu jako przeznaczonego pod zabudowę świadczy część projektowa miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określająca jego podstawowe przeznaczenie.

Zatem o charakterze terenu, jako terenu budowlanego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, można mówić jedynie w sytuacji, gdy możliwość zabudowy ma dla terenu podstawowe, dominujące znaczenie. Tak jest to również w opisie zdarzenia przyszłego w stosunku do przedmiotowych Działek.

Identyczną wykładnię odnajdujemy w licznych wyrokach sądów administracyjnych:

• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 czerwca 2017 r. sygn. I FSK 1650/15;
• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 października 2018 sygn. I FSK 1992/16;
• wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 października 2014 r. sygn. I FSK 1115/13;
• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 lipca 2016 r. sygn. I SA/Kr 610/16.

W konsekwencji, terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT będzie obszar, dla którego możliwość zabudowy stanowi podstawowe, dominujące znaczenie.

Oznacza to, iż dostawa niezabudowanych działek, które w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczono jako tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usług, nie podlega zwolnieniu przedmiotowemu zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, aport Działek podlega opodatkowaniu VAT wg. zasad ogólnych tj. w stawce 23%.

Ad 3

W ocenie Wnioskodawcy w zakresie Działek A opisanych w zdarzeniu przyszłym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z aportem do majątku A. zgodnie z proporcją wynikającą z art. 90 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi (tj. A.), o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Celem odliczenia podatku VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika VAT,
• wydatek musi mieć związek z dokonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT,
• nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Innymi słowy, obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego możliwe jest jedynie przez podmiot, który występuje w tym zakresie w roli podatnika VAT.

Jednocześnie prawo do odliczenia przysługuje jedynie od wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu VAT, niekorzystających ze zwolnienia z VAT.

Należy zauważyć, że ustawodawca w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie uzależnia prawa do odliczenia podatku VAT od związku dokonywanych zakupów z obecnie wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Wystarczającym argumentem do odliczenia podatku VAT naliczonego jest fakt, iż towary i usługi nabyte zostały w celu ich wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej podatnika. Jednocześnie należy mieć na uwadze, iż podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie musi czekać do momentu aż nabyty towar lub usługa zostaną faktycznie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy - w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 - art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2 - na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy - ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Według art. 90 ust. 4 ustawy - proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalona proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym polskim podatnikiem VAT czynnym. Zgodnie z opisem wniesione w ramach aportu nieruchomości (Działki A) będą wykorzystywane przez A. na potrzeby związane w większości z działalnością zwolnioną z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Zważywszy na fakt, że częściowo jednak Działki A będą wiązały się z działalnością opodatkowaną w VAT istnieje możliwości odliczenia VAT z tytułu nabycia Działek A w proporcji przewidzianej w art. 90 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy:

• podatek odlicza podatnik podatku od towarów i usług,
• towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem, który daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług, których nie będzie wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych (czyli będzie wykorzystywał do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi).

Art. 88 ustawy zawiera listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Tylko podatnik podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma prawo do odliczenia podatku.

Art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy, które stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Art. 90 ust. 1 ustawy:

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Art. 90 ust. 2 ustawy:

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Art. 90 ust. 3 ustawy:

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Art. 90 ust. 4 ustawy:

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Art. 90 ust. 10 ustawy:

W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1)przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10.000 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2)nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Podatnik jest obowiązany, do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy, jeżeli nabywane towary i usługi służą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej:

• do czynności opodatkowanych, jak również czynności zwolnionych od podatku,
• w sytuacji gdy nie ma możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z przyszłymi planami rozwoju działalności Wnioskodawcy dotychczasowy Wspólnik, a mianowicie Miasto (…) (Miasto), jako podatnik VAT czynny, wniesie tytułem aportu prawo własności wybranych nieruchomości gruntowych, które nie służyły Miastu wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Przedmiotem aportu Miasta do A. mają być nieruchomości położone w (…) na ul. (…) tj.:

1) działka o numerze ewidencyjnym 1,

2) działka o numerze ewidencyjnym 2,

dalej również jako „Działki A”.

Wyżej wymienione nieruchomości stanowią jedną całość gospodarczą, są niezabudowane, obecnie wykorzystywane jako nieutwardzony parking. Teren działki porośnięty jest drzewami.

Dla przedmiotowych Działek A obowiązuje uchwała nr (…) Rady (…) z dnia (…) 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu (…) - część I (Uchwała), a przedmiotowe nieruchomości oznaczone są nr (…) MW/U - tj. tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usług.

Tym samym, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego na Działkach A istnieje możliwość realizacji zabudowy.

W zamian za aport Działek A przekażą Państwo na rzecz Miasta udziały.

Wartość nominalna udziałów, jakie Miasto otrzyma od Państwa po przekazaniu aportu będzie odpowiadała wartości wniesionych do Państwa Działek.

Przekazane zostaną udziały o wartości nominalnej (…) zł (słownie: (…) złotych) za każdy udział.

Nie mają Państwo możliwości przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz czynnościami zwolnionymi od podatku VAT. Prowadzą Państwo sprzedaż mieszaną i stosują strukturę do tych nabyć, których nie można przyporządkować do czynności opodatkowanej, czy zwolnionej.

Mają Państwo wątpliwości, czy wniesienie aportu niepieniężnego do Państwa majątku w postaci Działek A opisanych w zdarzeniu przyszłym podlega zwolnieniu przedmiotowemu z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a zatem czy będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczony zgodnie z proporcją wynikającą z art. 90 ustawy.

Na wstępie należy wskazać, że aby rozstrzygnąć prawo do odliczenia podatku przez Państwa w zakresie Działek A w pierwszej kolejności należy rozważyć, czy aport tych działek przez Miasto na rzecz Spółki będzie podlegał opodatkowaniu.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe. W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych:

• wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku,
• w zamian za aport wnoszący otrzymuje pewne uprawnienia (udziały) mające określoną wartość.

Taka transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest konieczne, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną wymierną korzyść.

Wniesienie aportu do spółki prawa handlowego lub cywilnego - w zależności od tego co jest jego przedmiotem - spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług. Tym samym uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, ponieważ odbywa się za wynagrodzeniem - istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów.

Zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, wniesienie aportem składników majątku w zamian za udziały należy uznać za odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonana przez podatnika.

Wnosząc do Spółki aport w postaci Działek A Miasto będzie działać w charakterze podatnika podatku od towarów, a nie w roli organu władzy publicznej. Czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towaru dokonywana za wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy.

Czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, może korzystać ze zwolnienia od podatku. Warunki stosowania zwolnień zawarte zostały zarówno w ustawie, jak i przepisach wykonawczych.

Art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - jeśli przy ich nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i podatnik wykorzystywał je wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT, w żadnym momencie ich posiadania nie zmieniając ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania.

Niespełnienie jednego ze wskazanych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy.

Art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen:

„teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Zatem również w myśl orzeczeń TSUE, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Nie jest więc terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, albo decyzja o warunkach zabudowy.

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

W związku z tym, że ustawa o VAT nie precyzuje, jakie tereny przeznaczone pod zabudowę korzystają ze zwolnienia od podatku, przyjąć trzeba, że pojęcie „tereny przeznaczone pod zabudowę” obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy.

Z okoliczności sprawy wynika, że dla Działek A (1 i 2) obowiązuje uchwała nr (…) Rady Miasta (…) z dnia (…) 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (MPZP), a przedmiotowe nieruchomości oznaczone są nr (…) MW/U - tj. tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usług.

Zatem Działki A są terenami budowlanymi w myśl art. 2 pkt 33 ustawy.

Planowana transakcja aportu Działek A, które stanowią teren przeznaczony pod zabudowę nie będzie zatem korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Skoro do transakcji aportu Działek A nie można zastosować zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wskazali Państwo, że do dnia wniesienia Działek A w formie aportu Miasto nie wykorzystywało tych Działek wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Skoro Działki A nie były wykorzystywane przez Miasto wyłącznie do działalności zwolnionej, w analizowanej sprawie, zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie będzie miało zastosowania z uwagi na fakt, że nie zostanie spełniony już jeden z warunków zawartych w tym przepisie. Zatem w analizowanej sprawie, wniesienie przez Miasto aportem działek nr 1 i 2 na Państwa rzecz w zamian za objęcie udziałów nie będzie mogło korzystać także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, skoro nie można zastosować żadnego z przewidzianych zwolnień od podatku VAT do czynności wniesienia aportem Działek A do Spółki, dostawę Działek A na Państwa rzecz należy opodatkować przy zastosowaniu właściwej stawki podatku VAT.

Odnośnie odliczenia przez Państwa podatku w związku z planowanym nabyciem Działek A w ramach aportu, wskazali Państwo, że Miasto zamierza wystawić Państwu fakturę.

Dodatkowo są Państwo zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Z okoliczności sprawy wynika, że na otrzymanych działkach planują Państwo dokonać inwestycji w postaci budowy lokali mieszkalnych, lokali użytkowych oraz miejsc postojowych. Przedmiotowe inwestycje planują Państwo wykorzystywać w przyszłości do własnej działalności.

Zgodnie z założeniami, uzyskane Działki A będą Państwo wykorzystywać w zdecydowanej większości do swojej działalności zwolnionej przedmiotowo z podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. W mniejszej części jednak Działki A będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Wskazali Państwo, że nie mają możliwości przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT oraz czynnościami zwolnionymi od podatku VAT. Prowadzą Państwo sprzedaż mieszaną i stosują strukturę do tych nabyć, których nie można przyporządkować do czynności opodatkowanej, czy zwolnionej.

Skoro nie będą Państwo w stanie przypisać podatku naliczonego dotyczącego aportu odpowiednio wyłącznie do czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku VAT w takiej sytuacji będą Państwo zobowiązani dokonać podziału podatku naliczonego z prawidłowo wystawionej faktury przez Miasto w oparciu o zasady wskazane w art. 90 ust. 2, ust. 3 i następne ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1 i 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy tylko pytań nr 1 i 3, które Państwo przedstawili we wniosku.

W zakresie pytań 2 i 4 wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja nie rozstrzyga w zakresie ustalenia wysokości stawki podatku dla transakcji aportu Działek A na Państwa rzecz. Kwestia ustalenia stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a w zw. z art. 42b ustawy.

W interpretacji oparłem się na informacjach przedstawionych przez Państwa w opisie sprawy, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno‑skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny od przedstawionego we wniosku opisu sprawy interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.