Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 29 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.226.2025.2.MW

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

- prawidłowe w zakresie wskazania, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach platformy stanowią usługi elektroniczne (pytanie nr 1);

- nieprawidłowe w zakresie miejsca świadczenia usług przez Spółkę za pośrednictwem platformy na rzecz konsumenta posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej (pytanie nr 2);

- prawidłowe w zakresie miejsca świadczenia usług przez Spółkę za pośrednictwem platformy na rzecz konsumenta posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w państwie trzecim (pytanie nr 3);

- nieprawidłowe w zakresie możliwości rozliczania przez Spółkę podatku od wartości dodanej z tytułu świadczonych usług w procedurze unijnej one stop shop (OSS) (pytanie nr 4);

- prawidłowe w zakresie wpływu stosowanej procedury unijnej OSS na możliwość stosowania zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT (pytanie nr 5).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 2 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący świadczonych usług, określenia miejsca ich świadczenia, możliwości rozliczania podatku w procedurze unijnej oraz możliwości stosowania zwolnienia podmiotowego od podatku, wpłynął 4 kwietnia 2025 r. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 18 czerwca 2025 r. (data wpływu 25 czerwca 2025 r.) oraz pismem z 27 lipca 2025 r. (data wpływu 27 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawcą jest spółka (…) Sp. z o.o. z siedzibą (…) (dalej również jako: „Spółka lub „Wnioskodawca”). Wnioskodawca jest spółka z ograniczona odpowiedzialnością z siedziba na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej również w innym państwie członkowskim niż Polska. Wnioskodawca podlega w Rzeczpospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Bez względu na miejsce osiągania dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wnioskodawca prowadzi działalność polegająca na dostarczaniu użytkownikom dostępu do oprogramowania do automatycznej analizy i wyszukiwania kryptowalut (tzw. Boty). Bot to oprogramowanie, które automatycznie wykonuje określone zadania bez potrzeby ciągłego nadzoru człowieka. W kontekście działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, bot działa na podstawie zaprogramowanych algorytmów, tj. działa automatycznie. Bot automatycznie zbiera informacje odnośnie dostępnych kryptowalut (w oparciu o określone kryteria takie jak: liczba osób które zakupiły kryptowalutę, wartość, data powstania kryptowaluty, i inne podobne) i notyfikuje zebrane informacje właściwym użytkownikom, którzy na swoim koncie wybrali odpowiednie specyfikacje pokrywające się z informacjami uzyskanymi przez bota. Najprościej mówiąc - działalność Wnioskodawcy polega na udostępnieniu bota, którego zadaniem jest automatyczne analizowanie rynku kryptowalutowego.

Następnie tak zebrane informacje przekazywane są użytkownikom, którzy - ze względu na ustawione preferencje na swoim indywidualnym koncie - mogą być zainteresowani daną kryptowalutą.

Bot nie dokonuje operacji w imieniu i na rzecz użytkownika, a jego istota koncentruje się wyłącznie na wyszukiwaniu odpowiednich informacji i ich przekazywaniu w oparciu o określone preferencje.

Celem sprecyzowania powyższego Wnioskodawca poniżej przedstawia szczegółowy opis działalności.

Wnioskodawca prowadzi platformę internetową, dostępną pod adresem: (…) (dalej również jako: „platforma”). Aby skorzystać z usług wnioskodawcy, pierwszym krokiem jest rejestracja na platformie. Po zalogowaniu się do systemu użytkownik samodzielnie tworzy profil z filtrami określającymi jego strategie inwestycyjną. Strategia inwestycyjna zakłada zindywidualizowanie preferencji użytkowników w zakresie poszukiwanych kryptowalut. Na podstawie tych ustawień oprogramowanie (bot) w sposób automatyczny wyszukuje i identyfikuje kryptowaluty spełniające określone kryteria oraz przesyła użytkownikowi powiadomienia w formie wiadomości na telegramie. W ramach dodatkowej funkcji analitycznej użytkownik może wprowadzić adres kryptowaluty, a system (bot) automatycznie przeanalizuje jej parametry na podstawie danych rynkowych.

Jak zostało to wskazane powyżej - usługi świadczone przez Wnioskodawcę są realizowane za pomocą botów dostępnych na platformie (…).

Omawiany w tym punkcie bot jest skrótem od telegram bot - czyli aplikacji, której funkcjonalność przejawia się w automatycznym wysyłaniu wiadomości do użytkowników. Mówiąc o wysyłaniu wiadomości, Wnioskodawca ma na myśli przesyłanie do użytkowników właściwych informacji, o których powyżej.

Wnioskodawca świadczy usługi poprzez dwa boty, tj.:

1. Bot do wyszukiwania kryptowalut spełniających określone kryteria użytkownika: (…).

2. Bot do analizy kryptowalut i ich transakcji: (…).

Każdy bot to odrębna usługa.

Istota bota do wyszukiwania kryptowalut spełniających określone kryteria użytkownika polega na informowaniu użytkowników o znalezieniu kryptowalut odpowiadającym filtrom użytkowników (wskazanych w matryce indywidualnego profilu użytkownika). Istota bota do analizy kryptowalut i ich transakcji polega na przeprowadzeniu analizy określonych metryk kryptowaluty takich jak: zweryfikowania portfeli kryptowalutowych, na których dokonano zakupy określonej kryptowaluty, zweryfikowanie właściwości tychże portfeli (z podziałem na czas ich powstania oraz ilość inwestycji) i innych podobnych, zgodnie z oczekiwaniami użytkowników (wskazanych za pośrednictwem indywidualnego konta).

Cały proces świadczenia usługi odbywa się bez konieczności interakcji z człowiekiem - użytkownik otrzymuje gotowe, wygenerowane przez system raporty i powiadomienia.

Usługi są świadczone wyłącznie za pośrednictwem internetu, a sama platforma (bot), zapewnia funkcjonalność przez 24 godziny na dobę, przez siedem dni w tygodniu.

Usługi generowane są automatycznie przez komputer i przesyłane przez internet - oprogramowanie (bot) nie mogłoby działać bez technologii informatycznej.

Warto w tym miejscu wskazać, że Wnioskodawca nie przyjmuje od użytkowników żadnych środków pieniężnych, ani aktywów kryptowalutowych na swoje konta czy portfele kryptowalutowe, z wyjątkiem wynagrodzenia za skorzystanie z usługi korzystania z wybranego bota. Innym słowy, Wnioskodawca nie realizuje żadnych zleceń giełdowych w imieniu klienta lub na jego rzecz. Użytkownik podejmuje w tym zakresie indywidualną decyzję.

Wnioskodawca pragnie równocześnie wskazać, że:

1. Przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi świadczone są konsumentom, którzy nie są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („ustawa VAT”);

2. W stosunku do przedstawionych w opisie stanu faktycznego usług nie zachodzą wyłączenia określone w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011;

3. Suma całkowitej wartości towarów i usług o których mowa w art. 28k ust. 1, świadczonych przez Spółkę na rzecz podmiotów o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego, ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 42 000 zł;

4. Wnioskodawca ma zamiar korzystać z procedury unijnej w rozumieniu art. 130a pkt 3 ustawy VAT (tj. Rozliczać świadczenie usług w ww. procedurze) i w związku z tym zgłosi informacje zgodnie z art. 130b ustawy VAT.

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytania wskazali Państwo, że:

- Czy przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi świadczone są konsumentom, którzy nie są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług? - Odpowiedź: Tak.

- Czy w stosunku do usług będących przedmiotem wniosku zachodzą wyłączenia, o których mowa w art. 7 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wersja przekształcona; Dz. Urz. UE. L 2011 r. Nr 77, str. 1)?

- Odpowiedź: Nie. W stosunku do usług będących przedmiotem wniosku nie zachodzą wyłączenia, o których mowa w art. 7 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (…).

- Czy posiadają Państwo stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej również w innym państwie członkowskim niż Polska? Jeśli tak - należy wskazać w jakim i czy są Państwo zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w innym państwie członkowskim UE niż Polska?

Odpowiedź: Nie.

- Czy suma całkowitej wartości towarów i usług, o których mowa w art. 28k ust. 1, świadczonych przez Spółkę na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w art. 28k ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, przy czym w przypadku dostawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł?

Odpowiedź: Nie przekroczyła.

- Czy korzystają Państwo lub zamierzają skorzystać z procedury unijnej w rozumieniu art 130a pkt 3 i w związku z tym złożyli lub złożą Państwo zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej zgodnie z art. 130b ustawy o VAT oraz rozliczania świadczenia usług w ww. procedurze?

Odpowiedź: Wnioskodawca ma zamiar skorzystać z procedury unijnej w rozumieniu art. 130a pkt 3 (tj. rozliczać świadczenie usług w ww. procedurze) i w związku z tym złoży zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej zgodnie z art. 130b ustawy o VAT.

- Wnioskodawca nie składał zawiadomienia do naczelnika urzędu skarbowego o wyborze miejsca świadczenia usług - dlatego też nie wskazywał jako miejsce świadczenia usług miejsca, w którym konsumenci posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Pytania

1. Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach platformy stanowią usługi elektroniczne o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

2. Czy miejscem świadczenia usług świadczonych przez Spółkę za pośrednictwem platformy na rzecz konsumenta posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie unii europejskiej będzie państwo unii europejskiej, w którym konsument posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu?

3. Czy miejscem świadczenia usług świadczonych przez Spółkę za pośrednictwem platformy na rzecz konsumenta posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w państwie trzecim będzie państwo trzecie, w którym konsument posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu?

4. Czy Spółka będzie mogła rozliczać podatek od wartości dodanej w stosunku do usług świadczonych przez spółkę za pośrednictwem platformy na rzecz konsumentów posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie unii europejskiej w procedurze unijnej one stop shop (OSS) o której mowa w art. 130a-130d ustawy VAT?

5. Czy stosowanie przez Spółkę procedury unijnej OSS o której mowa w art. 130a-130d ustawy VAT wyłącza stosowanie zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 2 pkt 26 ustawy o VAT, przez usługi elektroniczne rozumie się usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011. Przepis rozporządzenia stanowi natomiast, że do usług świadczonych drogą elektroniczną należą usługi świadczone za pomocą internetu lub sieci elektronicznej. których świadczenie - ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane, wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Powyższe - zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. (dalej również jako: rozporządzenie 282/2011) obejmuje w szczególności:

a. ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami;

b. usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa: usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez internet lub sieć elektroniczna w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;

c. odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;

d. pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.);

e. usługi wyszczególnione w załączniku I.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011 ustęp 1 nie ma zastosowania do:

a) usług nadawczych;

b) usług telekomunikacyjnych;

c) towarów, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywają się elektronicznie;

d) płyt cd-rom, dyskietek i podobnych nośników fizycznych;

e) materiałów drukowanych, takich jak książki, biuletyny, gazety lub czasopisma;

f) płyt cd i kaset magnetofonowych;

g) kaset wideo i płyt dvd;

h) gier na płytach cd-rom;

i) usług świadczonych przez specjalistów, takich jak prawnicy i doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej;

j) usług edukacyjnych w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie);

k) usług fizycznych off-line naprawy sprzętu komputerowego;

l) hurtowni danych off-line;

m)usług reklamowych, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji;

n) usług centrum wsparcia telefonicznego;

o) usług edukacyjnych obejmujących wyłącznie kursy korespondencyjne, takie jak kursy za pośrednictwem poczty;

p) konwencjonalnych usług aukcyjnych przy których niezbędny jest bezpośredni udział, niezależnie od sposobu składania ofert;

q) (uchylone); (uchylone); (uchylone);

t) biletów wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, zarezerwowanych online;

s) zakwaterowania, wynajmu samochodów, usług restauracyjnych, przewozu osób lub podobnych usług zarezerwowanych online.

Zważając na powyższe, stwierdzić należy, że z usługą elektroniczną mamy do czynienia przy spełnieniu łącznie poniższych warunków:

1. Usługa jest realizowana za pomocą internetu lub sieci elektronicznej;

2. Świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki;

3. Jej wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej jest niemożliwe;

4. Nie zachodzą względem usługi wyłączenia określone w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011.

Podobne WSA w Krakowie: „[do - przypis Organu] usług świadczonych drogą elektroniczną”, należą usługi świadczone za pomocą internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie ze względu na ich charakter jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe” (wyrok WSA w Krakowie z 7 września 2015 r., I SA/Kr 1017/15, lex nr 1938966).

Dodatkowo wskazać należy, że w procesie świadczenia usługi elektronicznej przynajmniej pewien etap (a najlepiej cały) musi odbywać się automatycznie, czyli bez udziału człowieka po drugiej stronie, oraz na odległość (czyli zdalnie).

Pozwala to odróżnić usługę elektroniczną od usługi świadczonej w sposób tradycyjny - manualny, osobisty.

Oczywiście nie wszystkie usługi oferowane za pośrednictwem dróg elektronicznych stanowią usługi elektroniczne, zwłaszcza, gdy są to usługi jedynie ogłaszane i zamawiane tą drogą, a faktyczna realizacja przebiega w sposób manualny. Bez automatyzacji za pomocą technologii informacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie powyżej przedstawione przesłanki mają zastosowanie względem usług świadczonych w ramach platformy.

Wnioskodawca w tym miejscu raz jeszcze wskazuje, że usługi są świadczone za pomocą internetu, a sama platforma (i bot) zapewnia funkcjonalność przez 24 godziny na dobę, przez siedem dni w tygodniu.

Dodatkowo korzystanie z platformy (i bota) jest zautomatyzowane i nie wymaga interakcji z człowiekiem. Usługi generowane są automatycznie przez komputer i przesyłane przez internet.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy - nie zachodzą przesłanki negatywne określone w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy usługi świadczone za pośrednictwem platformy będą stanowiły usługi elektroniczne w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy VAT.

W przypadku konsumenta posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej, miejscem świadczenia usług na podstawie art. 28k ust. 1 ustawy VAT będzie państwo Unii Europejskiej, w którym konsument ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Zgodnie z art. 28k ust. 1 ustawy VAT miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. W przypadku uznania, że usługi świadczone w ramach platformy stanowią usługi elektroniczne w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy o VAT, to miejscem świadczenia usług będzie miejsce stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu konsumenta.

W przypadku konsumenta posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w państwie trzecim (poza terytorium Unii Europejskiej), miejscem świadczenia usług na podstawie art. 28k ust. 1 ustawy VAT będzie państwo trzecie w którym konsument ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Jak powyżej. Zgodnie z art. 28k ust. 1 ustawy VAT miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Wobec stanowiska Wnioskodawcy, wedle którego usługi świadczone w ramach platformy stanowią usługi elektroniczne w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług będzie miejsce stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu konsumenta.

Zgodnie z art. 130b ust. 1 ustawy VAT podatnik może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej w państwie członkowskim identyfikacji. Procedura unijna ma zastosowanie do wszystkich dostaw towarów lub każdego świadczenia usług objętych tą procedurą. dokonywanych przez podatnika na terytorium unii europejskiej.

Zgodnie z art. 130a pkt 3 ustawy VAT przez procedurę unijną rozumie się rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit a-c państwu członkowskiemu konsumpcji, za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.

Zgodnie z treścią art 130a pkt 1a ilekroć mowa o usługach, w zakresie przepisów dotyczących unijnej procedury dotyczącej niektórych dostaw towarów oraz świadczenia niektórych usług, rozumie się przez to usługi świadczonego na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy VAT, których miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego konsumpcji.

Natomiast zgodnie z art. 130a pkt 2 lit c, ilekroć mowa O podatnikach - rozumie się przez to osoby prawne, Jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które posiadają siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale nie posiadają siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego konsumpcji oraz świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy VAT.

Zważając na powyższe, zdaniem Spółki, Spółka będzie spełniać wymogi zastosowania procedury unijnej one stop shop (dalej również zwana jako: „procedura OSS”) w odniesieniu do usług świadczonych za pośrednictwem platformy na rzecz konsumentów posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej, ponieważ:

1. W ślad za art. 130a pkt 1a ustawy VAT, Spółka świadczyć będzie usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art 28a ustawy VAT, których miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego konsumpcji - jak wynika ze stanowiska Spółki zaprezentowanego w odpowiedzi na pytanie 2;

2. W ślad za art. 130a pkt 2 lit. C ustawy VAT, Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce, ale nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego konsumpcji oraz świadczyć będzie usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy VAT. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, Spółka spełniać będzie warunki do korzystania z procedury OSS, w związku z czym będzie mogła skutecznie dokonać zgłoszenia o wyborze procedury OSS oraz stosować te procedurę w stosunku do usług świadczonych za pośrednictwem platformy na rzecz konsumentów posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej.

Stosowanie procedury OSS nie ma wpływu na prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT, ponieważ sprzedaży na rzecz konsumentów w UE w ramach procedury VAT OSS nie wliczamy do limitu sprzedaży dla celów zwolnienia podmiotowego z VAT.

Zgodnie z art. 113 ustawy VAT: zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku nie przekroczyła w poprzednim, ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy VAT poprzez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, Eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W przypadku uznania, ze usługi świadczone w ramach platformy stanowią usługi elektroniczne w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy o VAT, to miejscem świadczenia usług będzie miejsce stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu konsumenta.

W związku z zastosowaniem procedury OSS, miejscem świadczenia usług nie będzie terytorium RP.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że do wartości limitu zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy Spółka nie powinna wliczać kwoty uzyskanej ze sprzedaży na rzecz konsumentów w UE w ramach procedury OSS.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

- prawidłowe w zakresie wskazania, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach platformy stanowią usługi elektroniczne (pytanie nr 1);

- nieprawidłowe w zakresie możliwości rozliczania przez Spółkę podatku od wartości dodanej z tytułu świadczonych usług w procedurze unijnej one stop shop (OSS) (pytanie nr 4);

- prawidłowe w zakresie wpływu stosowanej procedury unijnej OSS na możliwość stosowania zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT (pytanie nr 5).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej […].

Jak wskazano w art. 2 pkt 4 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W świetle art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 2 pkt 26 ustawy stanowi, że:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o usługach elektronicznych - rozumie się przez to usługi świadczone drogą elektroniczną, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 282/2011.

Jak stanowi art. 7 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wersja przekształcona; Dz. Urz. UE. L 2011 Nr 77, str. 1; dalej jako: „rozporządzenie 282/2011”):

1. Do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie - ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

2. Ustęp 1 obejmuje w szczególności:

a) ogólnie dostawy produktów w formie cyfrowej, łącznie z oprogramowaniem, jego modyfikacjami lub nowszymi wersjami;

b) usługi umożliwiające lub wspomagające obecność przedsiębiorstw lub osób w sieci elektronicznej, takich jak witryna lub strona internetowa;

c) usługi generowane automatycznie przez komputer i przesyłane poprzez Internet lub sieć elektroniczną w odpowiedzi na określone dane wprowadzone przez usługobiorcę;

d) odpłatne przekazywanie prawa do wystawiania na aukcji towarów lub usług za pośrednictwem witryny internetowej działającej jako rynek online, na którym potencjalni kupujący przedstawiają swoje oferty przy wykorzystaniu automatycznych procedur oraz na którym strony są informowane o dokonaniu sprzedaży za pomocą poczty elektronicznej generowanej automatycznie przez komputer;

e) pakiety usług internetowych oferujące dostęp do informacji, w których element telekomunikacyjny ma charakter pomocniczy i drugorzędny (to znaczy pakiety wykraczające poza oferowanie samego dostępu do Internetu i obejmujące inne elementy, takie jak strony, które umożliwiają dostęp do aktualnych wiadomości, informacji meteorologicznych lub turystycznych, gier, umożliwiają hosting witryn internetowych, dostęp do grup dyskusyjnych; itp.);

f) usługi wyszczególnione w załączniku I.

3. Ustęp 1 nie ma zastosowania do:

a) usług nadawczych;

b) usług telekomunikacyjnych;

c) towarów, w przypadku których zamawianie i obsługa zamówienia odbywają się elektronicznie;

d) płyt CD-ROM, dyskietek i podobnych nośników fizycznych;

e) materiałów drukowanych, takich jak książki, biuletyny, gazety lub czasopisma;

f) płyt CD i kaset magnetofonowych;

g) kaset wideo i płyt DVD;

h) gier na płytach CD-ROM;

i) usług świadczonych przez specjalistów, takich jak prawnicy i doradcy finansowi, którzy udzielają swym klientom porad za pomocą poczty elektronicznej;

j) usług edukacyjnych, w ramach których treść kursu przekazywana jest przez nauczyciela za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej (tzn. przez zdalne połączenie);

k) usług fizycznych off-line naprawy sprzętu komputerowego;

l) hurtowni danych off-line;

m) usług reklamowych, w szczególności w gazetach, na plakatach i w telewizji;

n) usług centrum wsparcia telefonicznego;

o) usług edukacyjnych obejmujących wyłącznie kursy korespondencyjne, takie jak kursy za pośrednictwem poczty;

p) konwencjonalnych usług aukcyjnych, przy których niezbędny jest bezpośredni udział, niezależnie od sposobu składania ofert;

q) (uchylona)

r) (uchylona)

s) (uchylona)

t) biletów wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, zarezerwowanych online;

u) zakwaterowania, wynajmu samochodów, usług restauracyjnych, przewozu osób lub podobnych usług zarezerwowanych online.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel [...].

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 […].

W myśl art. 28a

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Stosownie do art. 28c ust. 1 ustawy o VAT:

Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i 3 oraz art. 28h-28n.

Jak wskazano w art. 28k ustawy:

1. Miejscem świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:

1) usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;

2) usługi, o których mowa w ust. 1, są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;

3) suma całkowitej wartości usług, o których mowa w ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości dostaw towarów, o których mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku usługodawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.

3. Jeżeli w trakcie roku podatkowego kwota, o której mowa w ust. 2 pkt 3, zostanie przekroczona, przepis ust. 1 stosuje się począwszy od usługi, w związku ze świadczeniem której przekroczono tę kwotę.

4. Podatnik, do którego ma zastosowanie przepis ust. 2, może wskazać jako miejsce świadczenia usług miejsce, o którym mowa w ust. 1. Podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wskazuje miejsce świadczenia usług przez złożenie zawiadomienia o takim wyborze w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wyboru, na zasadach określonych w art. 28p.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, podatnik nie może zmienić miejsca świadczenia usług wcześniej niż po upływie 2 kolejnych lat, licząc od dnia wykonania pierwszej usługi, dla której miejsce świadczenia zostało określone zgodnie z ust. 1.

6. Podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby - stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, może ponownie określić miejsce świadczenia usług zgodnie z ust. 2, po uprzednim zawiadomieniu o rezygnacji z dokonanego wyboru, o którym mowa w ust. 4, przed początkiem miesiąca, w którym rezygnuje z określania miejsca świadczenia usług zgodnie z ust. 1, na zasadach określonych w art. 28p.

Jak stanowi art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a)transakcji związanych z nieruchomościami,

b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c)usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych

-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

W art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy wskazano, że:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu.

W myśl art. 130a ustawy:

Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:

1) VAT - rozumie się przez to podatek i podatek od wartości dodanej;

1a) usługach - rozumie się przez to usługi świadczone na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a, których miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego konsumpcji;

2) podatnikach - rozumie się przez to osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które:

a) dokonują wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub

b) ułatwiają dostawę towarów zgodnie z art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem dostawy rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego, lub

c) posiadają siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale nie posiadają siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego konsumpcji oraz świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a;

2a) państwie członkowskim konsumpcji - rozumie się przez to:

a) w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość - państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy,

b) w przypadku dostaw towarów dokonanych przez podatnika ułatwiającego takie dostawy zgodniez art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem takich dostaw rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego - to państwo członkowskie,

c) w przypadku świadczenia usług - państwo członkowskie, na terytorium którego ma miejsce świadczenie usług;

2b) państwie członkowskim identyfikacji - rozumie się przez to państwo członkowskie:

a) w którym podatnik posiada siedzibę działalności gospodarczej albo

b) w którym podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo

c) w którym podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury unijnej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo

d) rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, a w przypadku większej liczby takich państw członkowskich - państwo członkowskie, które podatnik wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury unijnej, pod warunkiem że nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej;

4) procedurze unijnej - rozumie się przez to rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit. a-c państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.

Stosownie do art. 130b ust. 1 ustawy

Podatnik może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej w państwie członkowskim identyfikacji. Procedura unijna ma zastosowanie do wszystkich dostaw towarów lub każdego świadczenia usług objętych tą procedurą, dokonywanych przez podatnika na terytorium Unii Europejskiej.

Jak stanowi art. 130d ust. 1 ustawy:

Podatnicy zidentyfikowani na potrzeby procedury unijnej są obowiązani prowadzić w postaci elektronicznej ewidencję transakcji objętych procedurą unijną, zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 63c rozporządzenia 282/2011.

Państwa wątpliwości dotyczą:

- wskazania, czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach platformy stanowią usługi elektroniczne, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy (pytanie nr 1);

- wskazania miejsca świadczenia usług przez Spółkę za pośrednictwem platformy na rzecz konsumenta posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej lub w państwie trzecim (pytania nr 2 i 3);

- możliwości rozliczania przez Spółkę podatku od wartości dodanej z tytułu świadczonych usług za pośrednictwem platformy, na rzecz konsumentów posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej, w procedurze unijnej one stop shop (OSS), o której mowa w art. 130a-130d ustawy VAT (pytanie nr 4);

- wpływu stosowanej przez Spółkę procedury unijnej OSS na możliwość stosowania zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT (pytanie nr 5).

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że warunkiem koniecznym do uznania usługi za usługę elektroniczną jest to, aby była ona świadczona za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej. Jednak nie jest to warunek wystarczający, a istotne jest, aby świadczone usługi odznaczały się następującymi cechami:

- ich realizacja odbywa się za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej,

- świadczenie jest zautomatyzowane, a udział człowieka jest niewielki,

- ich wykonanie bez wykorzystania technologii informatycznej jest niemożliwe,

- nie są one objęte wyłączeniami wskazanymi w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011.

Wnioskodawca podał, że prowadzi działalność polegająca na dostarczaniu użytkownikom dostępu do oprogramowania do automatycznej analizy i wyszukiwania kryptowalut, tzw. Boty. Bot to oprogramowanie, które automatycznie wykonuje określone zadania bez potrzeby ciągłego nadzoru człowieka i działa na podstawie zaprogramowanych algorytmów, tj. działa automatycznie. Bot automatycznie zbiera informacje odnośnie dostępnych kryptowalut (w oparciu o określone kryteria takie jak: liczba osób które zakupiły kryptowalutę, wartość, data powstania kryptowaluty, i inne podobne) i notyfikuje zebrane informacje właściwym użytkownikom, którzy na swoim koncie wybrali odpowiednie specyfikacje pokrywające się z informacjami uzyskanymi przez bota. Następnie tak zebrane informacje przekazywane są użytkownikom, którzy - ze względu na ustawione preferencje na swoim indywidualnym koncie - mogą być zainteresowani daną kryptowalutą. Wnioskodawca prowadzi platformę internetową, i aby skorzystać z usług Wnioskodawcy, pierwszym krokiem jest rejestracja na platformie. Po zalogowaniu się do systemu użytkownik samodzielnie tworzy profil z filtrami określającymi jego strategie inwestycyjną. Strategia inwestycyjna zakłada zindywidualizowanie preferencji użytkowników w zakresie poszukiwanych kryptowalut. Na podstawie tych ustawień oprogramowanie (bot) w sposób automatyczny wyszukuje i identyfikuje kryptowaluty spełniające określone kryteria oraz przesyła użytkownikowi powiadomienia w formie wiadomości na telegramie. W ramach dodatkowej funkcji analitycznej użytkownik może wprowadzić adres kryptowaluty, a system (bot) automatycznie przeanalizuje jej parametry na podstawie danych rynkowych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika więc, że świadczenie przez Państwa usług odbywa się w sposób zautomatyzowany, za pomocą Internetu, a udział człowieka jest niewielki (używane oprogramowanie wykonuje automatycznie określone zadania). Do tego świadczone usługi nie są objęte wyłączeniem wymienionym w art. 7 ust. 3 rozporządzenia 282/2011. Zatem mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy, należy uznać, że usługi świadczone przez Spółkę w ramach opisanej platformy spełniające określone kryteria, stanowią usługi elektroniczne w rozumieniu art. 2 pkt 26 ustawy VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Przepis art. 28c ust. 1 ustawy stanowi zasadę ogólna dla określenia miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, wskazując, że jest to miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Zasada ta ma zastosowanie wówczas gdy przepisy szczególne, o których mowa w art. 28c ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n ustawy, nie przewidują innych sposobów ustalania miejsca świadczenia.

Jednym z wyjątków od zasady wyrażonej w art. 28c ust. 1 ustawy są usługi elektroniczne, o których mowa w art. 2 pkt 26 ustawy. W przypadku usług elektronicznych świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, miejsce świadczenia, co do zasady, należy ustalić w oparciu o regulacje szczególne wynikające z art. 28k ustawy. Zgodnie z art. 28k ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Przepis art. 28k ust. 1 ustawy znajduje zastosowanie wówczas, gdy nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 28k ust. 2 ustawy, bądź w przypadku, gdy mimo spełnienia warunków, o których mowa w art. 28k ust. 2 stawy, usługodawca złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie, wskazujące jako miejsce świadczenia usług miejsce, o którym mowa w art. 28k ust. 1 ustawy. Wynika to z art. 28k ust. 4 ustawy.

Jak wynika z art. 28k ust. 1 ustawy, ustawodawca określił szczegółowe zasady ustalania miejsca świadczenia m.in. usług elektronicznych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, wiążąc to miejsce z miejscem siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłym miejscem pobytu usługobiorcy. Jednocześnie w sytuacji spełnienia przesłanek z art. 28k ust. 2 ustawy, podatnik ma możliwość wyboru miejsca opodatkowania zgodnie z art. 28k ust. 1 ustawy o VAT.

W razie spełnienia przesłanek wynikających z art. 28k ust. 2 ustawy (które wyłączają stosowanie art. 28k ust. 1 ustawy) należy odwołać się do zasad ogólnych dot. miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami i określić miejsce świadczenia zgodnie z art. 28c ustawy, tj. opodatkowanie będzie przypadać w kraju siedziby usługodawcy. Powyższe znajdzie zastosowanie tylko w odniesieniu do usług świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami z krajów członkowskich UE innych niż Polska (przy spełnieniu pozostałych przesłanek z art. 28k ust. 2 ustawy).

Wskazali Państwo, że siedziba działalności Spółki znajduje się wyłącznie na terytorium Polski - nie posiadają Państwo stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innym państwie członkowskim niż Polska. Usługi świadczone są przez Spółkę konsumentom, którzy nie są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT. Podali Państwo również, że suma całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1, świadczonych na rzecz konsumentów mających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie członkowskim (podmiotów nie będących podatnikami, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2 ustawy), nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym równowartości wyrażonej w euro kwoty 42 000 zł. Ponadto w uzupełnieniu wniosku podali Państwo informację, że nie wskazywali Państwo jako miejsce świadczenia usług miejsca, w którym konsumenci posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Zatem z przedstawionych przez Spółkę okoliczności sprawy (wskazanych powyżej) wynika, że będą spełnione łącznie warunki, o których mowa w art. 28k ust. 2 ustawy. W konsekwencji nie znajdzie zastosowania art. 28k ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym w odniesieniu do usług elektronicznych świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy (posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej), miejscem ich świadczenia będzie Polska, czyli miejsce, w którym Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej, co wynika z zasady ogólnej wyrażonej w art. 28c ust. 1 ustawy. Przy czym w przypadku przekroczenia przez Spółkę w trakcie roku podatkowego limitu, o którym mowa w art. 28k ust. 2 pkt 3 ustawy, przepis art. 28k ust. 1 ustawy stosuje się począwszy od usługi, w związku ze świadczeniem której przekroczono tę kwotę.

Jak bowiem wynika z powołanych przepisów, miejsce świadczenia na podstawie art. 28k ust. 1 ustawy ustala się wówczas, gdy nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 28k ust. 2 ustawy. Przy czym nawet w przypadku spełnienia warunków, o których mowa w art. 28k ust. 2 ustawy, usługodawca może złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie, o którym mowa w art. 28k ust. 4 ustawy, wskazując jako miejsce świadczenia usług miejsce, o którym mowa w art. 28k ust. 1 ustawy.

Zatem w przypadku usług świadczonych przez Spółkę w ramach opisanej platformy na rzecz konsumenta posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej, miejscem świadczenia tych usług - zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy - jest terytorium kraju, gdzie Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Natomiast w przypadku usług świadczonych przez Spółkę za pośrednictwem opisanej platformy, na rzecz konsumenta posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w państwie trzecim, miejscem ich świadczenia jest terytorium państwa trzeciego, w którym ten konsument posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. W tym wypadku bowiem - dla określenia miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem - zastosowanie znajdzie przepis art. 28k ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Przepisy art. 130a-130d, zawarte w Rozdziale 6a ustawy o VAT, regulują kwestię procedury unijnej dotyczącej niektórych dostaw towarów oraz świadczenia niektórych usług. Przepisy te wprowadzają procedurę tzw. One Stop Shop (OSS), obejmującej swym zakresem:

- świadczenie usług telekomunikacyjnych, nadawczych oraz elektronicznych na rzecz osób niebędących podatnikami w UE, w krajach UE, gdzie sprzedawca nie posiada siedziby firmy;

- świadczenie pozostałych usług transgranicznych na rzecz osób niebędących podatnikami w UE, w krajach UE, gdzie sprzedawca nie posiada siedziby firmy;

- WSTO - wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na odległość (sprzedaż wysyłkowa);

- WSTO oraz niektóre dostawy krajowe wspomagane/ułatwiane przez operatorów interfejsów elektronicznych (elektroniczne platformy handlowe), którzy zostają w tym wypadku uznani za sprzedawców.

Procedura ta ma na celu uproszczenie obowiązków w zakresie podatku VAT nałożonych na podatników dokonujących dostaw towarów i świadczących usługi osobom niebędącym podatnikami (konsumentom) na terytorium UE, poprzez umożliwienie im:

- elektronicznej rejestracji dla celów podatku VAT w jednym państwie członkowskim;

- deklarowania i płacenia należnego podatku VAT w ramach jednej elektronicznej kwartalnej deklaracji;

- współpracy z administracją podatkową państwa członkowskiego siedziby działalności gospodarczej, nawet jeśli dokonywane dostawy/świadczenie usług mają charakter transgraniczny.

Na podstawie ww. procedury podatnicy, m.in. świadczący usługi elektroniczne, nie muszą rejestrować się do celów podatku VAT we wszystkich państwach członkowskich, w których dokonywane są dostawy. Zamiast tego podatek VAT należny od tych transakcji mogą zadeklarować i zapłacić w jednym państwie członkowskim (państwie członkowskim identyfikacji) za pośrednictwem OSS. Podatek VAT należny z tytułu zrealizowanych transakcji objętych VAT OSS, zapłacony w kraju rejestracji do procedury VAT OSS, zostaje podzielony i przekazany państwom UE konsumpcji. Korzystanie z tej procedury ma charakter fakultatywny.

W art. 130a ustawy został zawarty katalog pojęć, wraz z ich definicją, właściwych do stosowania w ramach procedury unijnej dotyczącej niektórych dostaw towarów oraz świadczenia niektórych usług. W art. 130a pkt 1a ustawy znalazła się definicja określenia „usługa”, rozumianego jako usługi świadczone na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a ustawy, których miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego konsumpcji.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 4 należy mieć na uwadze zarówno przedstawiony opis stanu faktycznego, jak i ocenę stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 2, które uznane zostało za nieprawidłowe. Z opisu stanu faktycznego wynika, że w przypadku usług świadczonych przez Spółkę w ramach opisanej platformy na rzecz konsumentów posiadających stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej, miejscem świadczenia tych usług - zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy - jest terytorium kraju, gdzie Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, będą spełnione łącznie warunki, o których mowa w art. 28k ust. 2 ustawy, co oznacza, że nie znajdzie zastosowania art. 28k ust. 1 ustawy o VAT. Miejscem świadczenia opisanych przez Spółkę usług nie jest więc miejsce, gdzie konsument, który nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej. Oznacza to zatem, że usługi świadczone przez Spółkę na rzecz konsumenta posiadającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu w innym państwie Unii Europejskiej nie spełniają definicji pojęcia „usługa” w myśl art. 130a pkt 1a ustawy. Miejscem świadczenia nie jest bowiem terytorium państwa członkowskiego konsumpcji (państwo członkowskie, na terytorium którego ma miejsce świadczenie usług, o czym stanowi art. 130a pkt 2a lit. c ustawy), lecz terytorium kraju, czyli miejsce, w którym Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej. W przedstawionych bowiem okolicznościach stanu faktycznego, miejsce świadczenia usług jest wyznaczane zgodnie z art. 28c ust. 1, w zw. z art. 28k ust. 2 ustawy, a nie - jak w swoim stanowisku podała Spółka - zgodnie z art. 28k ust. 1 ustawy.

Skoro więc usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach opisanego serwisu (platformy) nie są - z uwagi na miejsce ich świadczenia na terytorium kraju, a nie na terytorium państwa członkowskiego konsumpcji - usługami, o których mowa w art. 130a pkt 1a ustawy, to do tych usług nie znajdzie zastosowania procedura unijna One Stop Shop (OSS), o której mowa w art. 130a-130d ustawy. Zatem Spółka nie będzie mogła rozliczać podatku od wartości dodanej z tytułu świadczonych usług we wskazanej procedurze unijnej (OSS), ponieważ do tych usług nie ma zastosowania ta procedura, co wynika z art. 130b ust. 1 ustawy. Procedura unijna ma zastosowanie m.in. do każdego świadczenia usług objętych tą procedurą, dokonywanych przez podatnika na terytorium Unii Europejskiej, w sytuacji, gdy miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego konsumpcji, a nie terytorium kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 należy uznać za nieprawidłowe.

Określenie „procedura unijna” zawarte zostało w art. 130a pkt 3 ustawy i rozumie się przez to rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit. a-c państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji. W przypadku usług rozliczanych w procedurze unijnej miejscem ich świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego konsumpcji. Oznacza to, że miejscem opodatkowania tych usług będzie terytorium państwa członkowskiego konsumpcji. Z uwagi na terytorialny charakter podatku od towarów i usług, opodatkowaniu tym podatkiem - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlegają wyłącznie odpłatnie świadczone usługi na terytorium kraju. Tak więc w sytuacji, gdy miejscem opodatkowania usług rozliczanych w ramach procedury unijnej jest terytorium państwa członkowskiego konsumpcji, a nie terytorium kraju, wysokość świadczonych usług nie będzie wliczana do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy.

Zatem w sytuacji, gdy Spółka złoży stosowne zgłoszenie informujące o stosowaniu procedury unijnej (OSS), spełniając wszystkie warunki do jej stosowania, a miejscem świadczenia usług będzie terytorium państwa członkowskiego konsumpcji, nie będzie to miało wpływu na prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy VAT. Sprzedaż realizowana w ramach procedury OSS nie będzie wliczana do limitu sprzedaży, uprawniającego do stosowania zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935, ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie