Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w części dotyczącej zastosowania zwolnienia od podatku VAT z tytułu wynajmu miejsc noclegowych dla osoby nieprowadzącej działalności gospodarczej (pytanie we wniosku nr 4) jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2025 r. wpłynął Pan wniosek z 28 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełnił go Pan pismem z 28 maja 2025 r. (wpływ 3 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego doprecyzowany w nadesłanym uzupełnieniu

Jest Pan właścicielem nieruchomości (domu), w którym pomieszczenia dostosował Pan pod wynajem miejsc noclegowych dla przedsiębiorców jak i dla ich pracowników. Zdarzają się również sytuacje (sporadycznie), gdzie pokój wynajmuje osoba nie prowadzącą działalności gospodarczej.

Miejsca noclegowe, które są wynajmowane na rzecz osób nie prowadzących działalności gospodarczej spełniają wymagania dotyczące samodzielnych lokali mieszkalnych. Osoba wynajmująca ma oddzielny własny pokój. Pokój jest w pełni wyposażony i umeblowany. Lokator ma również do dyspozycji kuchnię w pełni wyposażoną i umeblowaną, która jest wspólna również dla innych zakwaterowanych. Wspólna jest również toaleta, korytarz i przedpokój, klatki schodowe, taras i podwórko.

Miejsca noclegowe dla osób nie prowadzących działalności gospodarczej, nie są wynajmowane na dłuższy okres. Takie osoby u Pana zamieszkują bardzo sporadycznie, zwykle do miesiąca czasu. Najemcy zobowiązują się do wykorzystywania miejsc noclegowych wyłącznie na własne cele mieszkaniowe. Umowy najmu uniemożliwiają wykorzystywanie ww. miejsc noclegowych do innych celów niż mieszkalne.

Działalność jaką Pan prowadzi jest raczej nastawiona na wynajem kwater dla pracowników firm, którym nie przeszkadza wspólna łazienka i toaleta. Jednakże w planach ma Pan doposażenie pokoi w aneksy kuchenne, w celu zapewnienia większego komfortu zamieszkującym i większego zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych.

W sytuacji gdy nie będzie miał gości, którzy są przedsiębiorcami lub ich pracownikami będzie chciał Pan wynajmować na dłuższy okres czasu osobom nie prowadzącym działalności gospodarczej.

Nie chciałby Pan dopuścić do sytuacji, w której pokoje będą stały puste.

PKWiU dla świadczonej przez Pana usługi najmu dla osoby nie prowadzącej działalności gospodarczej to 55 Zakwaterowanie. Symbol PKOB budynku zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych to 112.

Kody PKD dla mojej działalności to:

55.20. Z Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania,

68.20. Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,

55.90.Z Pozostałe zakwaterowanie,

55.10.Z Hotele i podobne obiekty zakwaterowania.

Za każdą usługę wynajmu wystawiam fakturę VAT.

Pytania

Jaka stawka podatku VAT powinna być zastosowana w przypadku wynajmu miejsc noclegowych dla:

1)  Przedsiębiorcy, prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, który wynajmuje kwaterę (pokój) wyłącznie dla siebie?

2)  Przedsiębiorcy, prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, który wynajmuje kwatery (pokoje) dla swoich pracowników?

3)  Spółki osobowe i kapitałowe, które lokują swoich pracowników w kwaterach (pokojach)?

4)  Dla osoby nie prowadzącej działalności gospodarczej?

Pana stanowisko w sprawie

Według Pana stanowiska stawka podatku VAT jaka powinna być zastosowana, to:

1)  Dla przedsiębiorcy, prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, który wynajmuje kwaterę (pokój) wyłącznie dla siebie - stawka podatku VAT 8 %.

2)  Dla przedsiębiorcy, prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, który wynajmuje kwatery (pokoje) dla swoich pracowników - stawka podatku VAT 23%.

3)  Dla Spółek osobowych i kapitałowych, które lokują swoich pracowników w kwaterach (pokojach) - stawka podatku VAT 23 %.

4)  Dla osoby nie prowadzącej działalności gospodarczej - stawka podatku VAT zw. (zwolniona).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT z tytułu wynajmu miejsc noclegowych dla osoby nieprowadzącej działalności gospodarczej.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775) zwanej dalej ustawą:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług usługa najmu/dzierżawy wypełnia definicję świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i jako czynność odpłatna, świadczona za wynagrodzeniem, wypełnia dyspozycję art. 5 ust. 1 ustawy, tj. jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu, wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

Należy tu zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem według stawki właściwej dla wykonywanej czynności.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy:

Zgodnie z poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy pod symbolem PKWiU 55 wskazane są:

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych, dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych, dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy). Przepis art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy nie uzależnia zastosowania zwolnienia od rodzaju czy formy prawnej podmiotu świadczącego usługę.

W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze innym niż mieszkalny oraz nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy.

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

• świadczenie usługi na własny rachunek,
• charakter mieszkalny nieruchomości,
• mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.

Z opisu sprawy wynika, że:

• Prowadzi Pan działalność która nastawiona jest na wynajem kwater dla pracowników firm;
• Jest Pan właścicielem nieruchomości (domu) w którym pomieszczenia dostosował Pan pod wynajem miejsc noclegowych;
• Sporadycznie wynajmuje Pan osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej pokój, który nie jest wynajmowany na dłuższy czas, zwykle do miesiąca czasu;
• Miejsca noclegowe, które są wynajmowane na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej spełniają wymagania dotyczące samodzielnych lokali mieszkalnych;
• Najemcy zobowiązują się do wykorzystywania miejsc noclegowych wyłącznie na własne cele mieszkaniowe;
• PKWiU dla świadczonej przez Pana usługi najmu dla osoby nieprowadzącej działalności gospodarczej to 55 Zakwaterowanie;
• Symbol PKOB budynku zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych to 112.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w przypadku wynajmu miejsc noclegowych dla osoby nieprowadzącej działalności gospodarczej może Pan korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W kontekście wyżej przedstawionych przepisów prawa należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy czynność wynajmu miejsc noclegowych dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej wypełnia definicję działalności gospodarczej określoną w art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym wskazać należy, że będzie Pan świadczył usługi wynajmu miejsc noclegowych dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy i będzie działał Pan jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym czynności te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

Uwzględniając powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie – wbrew Pana twierdzeniu – świadczona przez Pana usługa wynajmu miejsc noclegowych dla osoby nieprowadzącej działalności gospodarczej nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Należy wskazać, że dla świadczonych przez Pana usług wynajmu miejsc noclegowych dla osoby nieprowadzącej działalności gospodarczej, sklasyfikowanych zgodnie z PKWiU 55 Zakwaterowanie, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych do tej ustawy nie przewidują zwolnienia. Ponadto okres na jaki zawierane są umowy – na okres do 1 miesiąca, oraz charakter zawieranych umów – na najem miejsc noclegowych wyraźnie wskazuje, że świadczone przez Pana usługi stanowią zgodnie z klasyfikacją PKWiU usługi zakwaterowania. Zatem usługi te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki dla świadczonych usług.

Zatem oceniając Pana stanowisko w zakresie wynajmu miejsc noclegowych dla osoby nieprowadzącej działalności gospodarczej uznaje je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania nr 4 w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.