Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 22 lipca 2025 r. w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, zajmuje się produkcją warzyw i owoców. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca przechowuje zebrane plony w chłodniach, co wpływa na wysokie zużycie energii elektrycznej w gospodarstwie rolnym. Budynek mieszkalny i budynek wykorzystywany w prowadzonej działalności rolniczej (w którym mieszczą się chłodnie) posiadają osobne liczniki. Wnioskodawca posiada instalację fotowoltaiczną, która wspomaga dostarczanie energii elektrycznej zarówno na cele prywatne, jak również do prowadzonej działalności rolniczej.

Dostawca energii cyklicznie wystawia faktury VAT, które zawierają osobne informacje o zużyciu energii elektrycznej w gospodarstwie rolnym, jak i w domu Wnioskodawcy. Dostawca na fakturze nie podaje numeru NIP. Pozostałe dane są prawidłowe i pozwalają na określenie kto jest nabywcą energii, natomiast oddzielne liczniki pozwalają na stwierdzenie jaka ilość energii elektrycznej jest wykorzystywana w działalności rolniczej. Taryfa z jakiej korzysta Wnioskodawca to G12.

Faktury za zakup energii elektrycznej w gospodarstwie rolnym oraz w gospodarstwie domowym są/ będą wystawiane na nazwisko Wnioskodawcy.

Wniosek dotyczy faktur, które są powiązane z licznikiem mierzącym zużycie energii elektrycznej wykorzystywanej w prowadzonej działalności rolniczej (tj. zapewniającym energię potrzebną m.in. do działania chłodni).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

Energia elektryczna w gospodarstwie rolnym Wnioskodawcy wykorzystywana jest wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W szczególności energia ta służy do:

• zasilania chłodni, w których przechowywane są plony (warzywa i owoce) do czasu sprzedaży – przechowywanie to stanowi integralny element działalności gospodarczej Wnioskodawcy;
• zasilania maszyn i urządzeń rolniczych, wykorzystywanych przy przygotowaniu towaru do sprzedaży;
• oświetlenia i obsługi pomieszczeń gospodarczych używanych wyłącznie w działalności rolniczej.

W budynku gospodarczym, w którym znajduje się chłodnia, nie są wykonywane czynności niepodlegające opodatkowaniu ani zwolnione z VAT. Energia elektryczna zużywana w tym obiekcie służy wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem VAT (produkcji i przechowywania produktów rolnych przeznaczonych do sprzedaży).

Dla uniknięcia wątpliwości, energia elektryczna zużywana na potrzeby budynku mieszkalnego (cele prywatne) jest oddzielnie rozliczana na podstawie drugiego licznika i nie stanowi przedmiotu niniejszego wniosku.

Pytanie

Czy faktura dokumentująca zakup energii elektrycznej związany z działalnością rolniczą opodatkowaną, wystawiona bez numeru NIP nabywcy, daje możliwość odliczenia podatku naliczonego?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, może on dokonać odliczenia podatku VAT z faktur (bez NIP nabywcy) dotyczących zakupu energii elektrycznej od dostawcy energii i która jest związana z prowadzoną działalnością rolniczą opodatkowaną.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r., poz. 361, z późn. zm., dalej „ustawa VAT”), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy VAT: podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ww. ustawy: działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z art. 86 ust. 1 ustawy VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W art. 106e ust. 1 ustawy VAT wskazano jakie elementy powinna zawierać faktura (a są to m.in. jednoznaczne wskazanie imion i nazwisk lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy, ich adresy, dane nabywcy towaru lub usługi) i w ten sposób dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze. Jako wystawca i nabywca powinni zostać wskazani faktycznie uczestnicy tej transakcji. Celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

O prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. Jeśli w fakturach dokumentujących transakcje występują tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wyłącznie z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.

Mimo faktu, że faktura powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106e ustawy, to jednak brak wskazania niektórych z tych informacji nie wyklucza możliwości jego identyfikacji na podstawie pozostałych danych zawartych na fakturze. Brak NIP-u przy jednoczesnym prawidłowym wskazaniu pozostałych danych podmiotu będącego nabywcą jest wadą techniczną, która jednak nie wyłącza możliwości zweryfikowania dokonania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru, a jednocześnie pozostaje bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje poparcie w wydanych dotychczas przez Dyrektora KIS interpretacjach indywidualnych, przykładowo:

• Interpretacji indywidualnej z 18 lipca 2019 r. nr 0112-KDIL1-1.4012.303.2019.1.AK,
• Interpretacji indywidualnej z 21 czerwca 2024 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.158.2024.2.ID.

Odliczenie podatku VAT jest prawem przysługującym przedsiębiorcy. Dlatego też osoba prowadząca gospodarstwo rolne, która jest czynnym podatnikiem VAT, ma prawo odliczyć podatek VAT z faktur zakupowych, w tym także z faktury za energię elektryczną. Faktura dokumentująca zakup związany z działalnością rolniczą opodatkowaną, wystawiona bez numeru NIP nabywcy, w dalszym ciągu daje możliwość odliczenia podatku naliczonego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775) – zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy:

• podatek odlicza zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług,
• towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług zakupionych na potrzeby wykonania określonej czynności, podmiot musi wykonywać tę czynność jako podatnik podatku od towarów i usług, który działa w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Ta zasada wyłącza jednocześnie możliwość odliczania podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli gdy są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem, że:

• spełnione zostały przesłanki pozytywne, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy oraz
• nie zaistniały przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy.

W art. 88 ustawy przedstawiona jest lista wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie dlatego, że został wykazany na fakturze, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Prowadzi Pan gospodarstwo rolne, zajmujące się produkcją warzyw i owoców. Wykorzystuje Pan w nim energię elektryczną, w szczególności do:

• zasilania chłodni, w których plony przechowywane są do czasu sprzedaży,
• zasilania maszyn i urządzeń rolniczych, wykorzystywanych przy przygotowaniu towaru do sprzedaży;
• oświetlenia i obsługi pomieszczeń gospodarczych używanych wyłącznie w działalności rolniczej.

Energia elektryczna w Pana gospodarstwie rolnym wykorzystywana jest wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Budynek mieszkalny i budynek wykorzystywany w prowadzonej działalności rolniczej mają osobne liczniki. Pozwala to na stwierdzenie, jaka ilość energii elektrycznej jest wykorzystywana w działalności rolniczej.

Dostawca energii cyklicznie wystawia faktury, które zawierają osobne informacje o zużyciu energii elektrycznej w gospodarstwie rolnym i w Pana domu. Faktura wystawiana jest na Pana nazwisko. Dostawca na fakturze nie podaje numeru NIP. Pozostałe dane są prawidłowe i pozwalają na określenie, kto jest nabywcą energii, natomiast oddzielne liczniki pozwalają na stwierdzenie, jaka ilość energii elektrycznej jest wykorzystywana w działalności rolniczej.

Pana wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup energii elektrycznej związanej z działalnością rolniczą opodatkowaną w sytuacji, gdy faktura nie zawiera Pana numeru NIP.

Jeżeli wydatki poniesione na energię elektryczną zostały udokumentowane jedną fakturą dotyczącą zarówno prowadzonej przez Pana działalności, jak i Pana prywatnym celom, to spoczywa na Panu obowiązek rzetelnego rozdziału wydatków dotyczących wykorzystania energii elektrycznej dla potrzeb gospodarstwa rolnego i części wykorzystywanej dla potrzeb gospodarstwa domowego (potrzeby osobiste).

Po przyporządkowaniu do celów działalności gospodarczej (gospodarstwa rolnego) odpowiedniej części wydatków z faktury dostawcy energii przysługuje / będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w części, która dotyczy prowadzonej działalności gospodarczej (tylko ta część może pomniejszać podatek należny). Jest Pan bowiem zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a energia elektryczna, którą nabywa Pan na potrzeby gospodarstwa rolnego, jest wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych.

Informacje, jakie powinna zawierać faktura, wymienione są w art. 106e ust. 1 ustawy:

Faktura powinna zawierać m.in.:

1)datę wystawienia;

2)kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3)imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4)numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a oraz pkt 25;

5)numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6)datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b obowiązek wystawienia faktury ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7)nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8)miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9)cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10)kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11)wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12)stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13)sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14)kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15)kwotę należności ogółem; (…).

W art. 106e ust. 1 ustawy punkty 1-15 są zasadami ogólnymi. Kolejne punkty tego przepisu określają elementy, które powinny znaleźć się na fakturach dokumentujących transakcje realizowane w szczególnych okolicznościach.

Faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy oraz ich adresy. Faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który powinien wynikać z zawartej umowy.

Celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wyłącznie z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.

Dane zawarte na fakturze muszą przede wszystkim umożliwiać jednoznaczną identyfikację stron transakcji gospodarczej, zarówno po stronie nabywcy, jak i sprzedawcy. Chociaż faktura powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106e ustawy, to niewskazanie niektórych z tych informacji nie wyklucza możliwości identyfikacji nabywcy na podstawie pozostałych danych zawartych na fakturze.

Brak NIP-u przy jednoczesnym prawidłowym wskazaniu pozostałych danych podmiotu będącego nabywcą jest wadą techniczną, niewyłączającą możliwości zweryfikowania dokonania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego.

Jak wskazano powyżej, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury uzależnione jest od spełnienia warunków wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, a także od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. W art. 88 ustawy wymienione są enumeratywnie przypadki, w których podatnik zostaje pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Wśród nich nie ma jednak opisanej przez Pana nieprawidłowości – braku NIP nabywcy – jako przesłanki negatywnej powodującej utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Zatem brak numeru NIP na fakturze nie przesądza o braku prawa do odliczenia podatku VAT. Prawo do odliczenia z faktur, na których nie ma numeru NIP przysługuje, o ile na podstawie danych zawartych w ww. fakturach możliwe jest zidentyfikowanie nabywcy.

Zatem przysługuje Panu / będzie Panu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup energii elektrycznej związany z działalnością rolniczą opodatkowaną, wystawionej bez Pana numeru NIP jako nabywcy, o ile na podstawie danych zawartych w fakturze możliwe jest / będzie zidentyfikowanie Pana jako nabywcy oraz nie zaistnieją przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy.

Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.