Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe - Interpretacja - 0112-KDIL3.4012.386.2025.2.AK

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z modernizacją energetyczną wielorodzinnego budynku mieszkalnego.

Uzupełnili go Państwo pismem z 23 lipca 2025 r. (wpływ 23 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (…), dalej zwana „Gminą”, jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Gmina realizuje projekt pn.: (…). Przedmiotem projektu jest głęboka modernizacja energetyczna wielorodzinnego budynku mieszkalnego zlokalizowanego w Gminie (…). Adres budynku: (…). Właściciel budynku: Gmina (…). Budynek nie jest zabytkiem. Nr księgi wieczystej: (…).

Okres realizacji projektu: (…)

Zakres rzeczowy projektu obejmuje:

1.Prace termomodernizacyjne:

(…).

2.Modernizacja systemu grzewczego:

(…).

3.Modernizacja oświetlenia w częściach wspólnych:

(…)

4.Działania zwiększające dostępność budynku:

(…)

5.Zakup i instalacja pojemników do segregacji odpadów (…).

Problemy i potrzeby: Projekt odpowiada na kluczowe problemy budynku, takie jak niska efektywność energetyczna, wysokie koszty eksploatacyjne i duża emisja CO2. Brak odpowiedniej izolacji i przestarzały system grzewczy prowadzą do strat ciepła. Budynek nie jest w pełni dostępny dla osób z niepełnosprawnościami i seniorów. Niewystarczająca infrastruktura do segregacji odpadów utrudnia gospodarkę o obiegu zamkniętym. Modernizacja poprawi efektywność energetyczną, komfort mieszkańców, obniży emisję CO2 i zwiększy dostępność budynku.

Cele projektu: Głównym celem projektu jest poprawa efektywności energetycznej budynku wielorodzinnego oraz obniżenie emisji gazów cieplarnianych poprzez kompleksową termomodernizację i modernizację systemu grzewczego.

Cele szczegółowe: Redukcja zużycia energii pierwotnej o 85% – (…). Zmniejszenie emisji CO2 o (…) ton/rok. Poprawa dostępności budynku zgodnie z wytycznymi uniwersalnego projektowania. Wspieranie gospodarki o obiegu zamkniętym poprzez zakup pojemników do segregacji odpadów.

Grupy docelowe: Mieszkańcy budynku, w tym osoby starsze i osoby z niepełnosprawnościami, dla których poprawiona zostanie dostępność oraz komfort cieplny. Społeczność lokalna poprzez poprawę jakości powietrza i zmniejszenie emisji zanieczyszczeń.

Wpisanie projektu w cele (…) poprzez: Termomodernizację budynku, co prowadzi do znaczącego zmniejszenia zużycia energii pierwotnej. Zastosowanie źródła ciepła opartego na OZE (kocioł na biomasę). Redukcję emisji CO2 o ponad (…) ton rocznie. Wspieranie działań na rzecz poprawy dostępności zgodnie z polityką równości szans i niedyskryminacji. Wspieranie gospodarki o obiegu zamkniętym poprzez zakup pojemników do segregacji odpadów.

W budynku znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne. Gmina wynajmuje te mieszkania stosując dla wskazanej usługi zwolnienie od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazali Państwo następujące informacje:

1.   Na kogo będą wystawiane faktury w związku z realizacją projektu pn.: (…)?

Odp.: Faktury wystawiane będą na Gminę (…).

2.   W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że:

      W budynku znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne. Gmina wynajmuje te mieszkania stosując dla wskazanej usługi zwolnienie od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

– proszę o wskazanie, czy Gmina będzie wykorzystywała wielorodzinny budynek mieszkalny, będący przedmiotem projektu, wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT?

Odp.: Wielorodzinny budynek mieszkalny będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT, tj. najmu mieszkań na cele mieszkaniowe zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Gmina nie zamierza udostępniać żadnych lokali na inne cele.

3.  Czy wielorodzinny budynek mieszkalny, będący przedmiotem projektu, będzie wykorzystywany również do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz/lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?

Odp.: Budynek nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych ani do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT poza najmem zwolnionym. Całość wykorzystania budynku obejmuje jedynie odpłatny najem lokali mieszkalnych zwolniony z VAT.

4.  Czy w sytuacji, gdy wielorodzinny budynek mieszkalny, będący przedmiotem projektu, będzie wykorzystywany przez Państwa zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy?

Odp.: Nie dotyczy.

5.  Czy w sytuacji, gdy wielorodzinny budynek mieszkalny, będący przedmiotem projektu, będzie wykorzystywany przez Państwa do czynności opodatkowanych i zwolnionych, to czy istnieje możliwość przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności?

Odp.: Nie dotyczy.

6.  Czy realizacja projektu pn.: (…) należy do zadań własnych gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.)? Jeżeli tak, to proszę wskazać dokładną podstawę prawną działania.

Odp.: Realizacja projektu pn.: (…) należy do zadań własnych gminy określonych w art. 7 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.), tj. do zadań w zakresie gospodarowania mieniem komunalnym oraz utrzymania i modernizacji infrastruktury mieszkaniowej gminy.

Pytanie

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z modernizacją energetyczną wielorodzinnego budynku mieszkalnego opisanego w stanie faktycznym?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z modernizacją energetyczną wielorodzinnego budynku mieszkalnego opisanego w stanie faktycznym.

Uzasadnienie

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W świetle tego przepisu – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w świetle którego – nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy o VAT – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy. W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

·podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

·podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Na podstawie przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.) – Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o samorządzie gminnym: zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują gminne budownictwo mieszkaniowe.

W omawianej sprawie, realizowana inwestycja w postaci termomodernizacji budowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego będzie służyła do świadczenia usług najmu lokali mieszkalnych. W lokalach mieszkalnych nie będzie prowadzona działalność gospodarcza oraz budynek nie będzie posiadał lokali użytkowych. Jak wynika z opisu sprawy najem lokali mieszkalnych jest traktowany przez Gminę jako czynność zwolniona od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uprawniający Gminę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych związanych z budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wskazała Gmina – budynek wchodzący w skład mieszkaniowego zasobu Gminy będzie wykorzystywany do świadczenia usług najmu lokali mieszkalnych osobom fizycznym, korzystających ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy i nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych związanych z budową budynku mieszkalnego wielorodzinnego, Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z prowadzoną inwestycją. Wydatki dotyczące poniesionych kosztów mediów nie wpływają na odliczenie podatku VAT z tytułu innych zakupów, tj. w tym przypadku zakupów inwestycyjnych związanych z budową budynku mieszkalnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

·podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

·podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilno-prawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Gmina realizuje projekt pn.: (…). Przedmiotem projektu jest głęboka modernizacja energetyczna wielorodzinnego budynku mieszkalnego. Zakres rzeczowy projektu obejmuje:

1.Prace termomodernizacyjne:

(…)

2.Modernizacja systemu grzewczego:

(…)

3.Modernizacja oświetlenia w częściach wspólnych:

(…)

4.Działania zwiększające dostępność budynku:

(…)

5.Zakup i instalacja pojemników do segregacji odpadów (…).

Głównym celem projektu jest poprawa efektywności energetycznej budynku wielorodzinnego oraz obniżenie emisji gazów cieplarnianych poprzez kompleksową termomodernizację i modernizację systemu grzewczego.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z modernizacją energetyczną wielorodzinnego budynku mieszkalnego w związku z realizacją projektu pn.: (…).

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie realizowana inwestycja w zakresie modernizacji energetycznej wielorodzinnego budynku mieszkalnego, o którym mowa we wniosku, będzie służyła do świadczenia usług najmu lokali mieszkalnych. Jak Państwo wskazali – wielorodzinny budynek mieszkalny będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT, tj. najmu mieszkań na cele mieszkaniowe zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Gmina nie zamierza udostępniać żadnych lokali na inne cele. Ponadto, wskazali Państwo, że budynek nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych ani do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT poza najmem zwolnionym. Całość wykorzystania budynku obejmuje jedynie odpłatny najem lokali mieszkalnych zwolniony z VAT.

W związku z powyższym, warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy uprawniający Państwa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z modernizacją energetyczną wielorodzinnego budynku mieszkalnego, o którym mowa we wniosku, nie będzie spełniony, ponieważ towary i usługi zakupione w związku z realizacją ww. inwestycji będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

W konsekwencji, nie będą Państwo mieli prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z modernizacją energetyczną wielorodzinnego budynku mieszkalnego w związku z realizacją projektu pn.: (…).

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z modernizacją energetyczną wielorodzinnego budynku mieszkalnego jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Należy wskazać, że zakres jakiego ma dotyczyć interpretacja, wyznaczają Państwo w formułowanym we wniosku pytaniu. Z uwagi na powyższe niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy i ściśle w zakresie wyznaczonym Państwa pytaniem. Interpretacja nie rozstrzyga w zakresie tych okoliczności faktycznych, do których nie odnosi się Państwa pytanie. Stąd też interpretacja nie rozstrzyga, czy czynności, którym służą efekty przedmiotowej inwestycji korzystają ze zwolnienia od podatku VAT. Zatem okoliczność, że wielorodzinny budynek mieszkalny będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT, tj. najmu mieszkań na cele mieszkaniowe zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, potraktowano jako element przedstawionego we wniosku opisu sprawy, bez dokonywania oceny jego prawidłowości.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.