Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 10 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku wliczania odszkodowania do limitu zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawczyni jest rezydentem podatkowym w Polsce i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni przychody z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowuje w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Przedmiotem działalności Wnioskodawczyni jest zakup oraz sprzedaż przez Internet kart SIM, zakupionych od operatorów sieci komórkowych działających w Polsce. Sprzedawane karty SIM umożliwiają korzystanie z telefonów komórkowych, modemów, laptopów, tabletów, itp.
Sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawczynię jest zaklasyfikowana przez GUS pod symbolem PKWiU 61.90.10.0 - Pozostałe usługi telekomunikacyjne.
Przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni rozlicza według ryczałtu 8,5%.
Dodatkowo należy wskazać, iż Wnioskodawczyni wynajmuje również nieruchomość osobom fizycznym na cele mieszkaniowe i opodatkowuje przychody z tego tytułu ryczałtem w ramach tzw. najmu prywatnego, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
W roku 2024 w wyniku przeprowadzonych przez urząd skarbowy czynności sprawdzających okazało się, iż biuro rachunkowe (z którym Wnioskodawczyni miała podpisaną umowę na obsługę księgową) nie uwzględniło przychodów z najmu nieruchomości do limitu zwolnienia z podatku do kwoty 200 tys. zł w rozumieniu art. 113 ustawy o VAT.
W konsekwencji Wnioskodawczyni została zobligowana do rejestracji z datą wstecz jako podatnik VAT czynny (data rejestracji jako podatnik VAT czynny to 8 grudzień 2021 r.) oraz do sporządzenia i złożenia zaległych deklaracji JPK VAT oraz zapłacenia zaległości podatkowych z tytułu podatku VAT wraz z należnymi odsetkami.
W związku z powyższym, Wnioskodawczyni zwróciła się do biura rachunkowego z roszczeniem o wypłatę odszkodowania. Wypłata odszkodowania najprawdopodobniej nastąpi od ubezpieczyciela, z którym biuro rachunkowe miało zawartą polisę OC. Niemniej jednak istnieje również możliwość, iż w przypadku odmowy wypłaty odszkodowania z polisy OC przez ubezpieczyciela biura rachunkowego, wypłata odszkodowania nastąpi ze środków własnych biura rachunkowego.
Wnioskodawczyni nie wyklucza również, iż może się zdarzyć sytuacja, w której zarówno ubezpieczyciel biura rachunkowego oraz biuro rachunkowe odmówi wypłaty odszkodowania i w konsekwencji Wnioskodawczyni złoży pozew do sądu o odszkodowanie i na tej podstawie zostanie wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie przez biuro rachunkowe. Dochodzone przez Wnioskodawczynię odszkodowanie ma zostać wypłacone za zapłatę przez Wnioskodawczynię zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę.
W tym miejscu na potrzeby niniejszego wniosku Wnioskodawczyni wskazuje, iż od dnia 8 grudnia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2024 r. była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, natomiast od dnia 1 stycznia 2025 r. korzysta ponownie ze zwolnienia z podatku VAT w oparciu o przepis art. 113 ustawy o VAT.
Pytanie
Czy odszkodowanie, które otrzyma Wnioskodawczyni, zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym, będzie wliczało się do limitu zwolnienia z podatku VAT do kwoty 200 tys. zł na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni, odszkodowanie, które otrzyma Wnioskodawczyni, zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym, nie będzie wliczało się do limitu zwolnienia z podatku VAT do kwoty 200 tys. zł na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
W przypadku odszkodowania nie występuje wzajemność świadczeń, a kwota rekompensaty nie stanowi wynagrodzenia z tytułu jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług tak więc podatek VAT od odszkodowania nie wystąpi. Zapłata odszkodowania jest konsekwencją spowodowania zdarzenia skutkującego powstaniem szkody, straty, niewykonania lub niewłaściwego wykonania zobowiązania przez jedną ze stron transakcji. Podmiot zobowiązany do zapłaty nie otrzymuje żadnego świadczenia wzajemnego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Według art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Natomiast w myśl art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi przepisami art. 113 ust. 1-10 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1)dokonujących dostaw:
a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
̶energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
̶wyrobów tytoniowych,
̶samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d)terenów budowlanych,
e)nowych środków transportu,
f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
̶preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
̶komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
̶urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
̶maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
̶pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
̶motocykli (PKWiU ex 45.4);
2)świadczących usługi:
a)prawnicze,
b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c)jubilerskie,
d)ściągania długów, w tym factoringu;
3)(uchylony)
Pani wątpliwości w niniejszej sprawie dotyczą ustalenia czy odszkodowanie, które otrzyma Pani od biura rachunkowego, będzie wliczało się do limitu zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Wskazania wymaga, iż odszkodowanie jest pojęciem niezdefiniowanym w ustawie o podatku od towarów i usług.
Natomiast w świetle uregulowań zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r., poz. 1061, dalej jako: „k.c.”) jest ono zapłatą za wyrządzone szkody, poniesione przez kogoś straty.
Na mocy art. 361 § 1 i § 2 k.c.:
§ 1. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła.
§ 2. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
Stosownie do art. 362 k.c.:
Jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron.
Z kolei, w myśl art. 471 k.c.:
Dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.
Jak wskazano wyżej, przepis art. 113 ust. 1 ustawy wskazuje limit uprawniający podatników do zwolnienia z podatku od towarów i usług VAT. Limit ten jest odniesiony do wartości sprzedaży zrealizowanej przez podatnika w danym roku podatkowym. Natomiast przepis art. 113 ust. 2 wymienia wyjątki, do których nie stosuje się przepisów art. 113 ust. 1 ustawy.
Należy w tym miejscu wskazać, że odszkodowanie nie wpisuje się w pojęcie sprzedaży, o którym mowa w art. 2 pkt 22 cyt. ustawy.
Zatem, jeśli otrzyma Pani odszkodowanie od biura rachunkowego ww. kwota, wpłacona tytułem odszkodowania, w sytuacji gdy faktycznie stanowić będzie ona odszkodowanie, nie będzie wliczana do limitu uprawniającego Panią do zwolnienia z podatku od towarów i usług VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Tym samym, Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W opisie sprawy wskazała Pani „(…) Wnioskodawczyni zwróciła się do biura rachunkowego z roszczeniem o wypłatę odszkodowania. (...)” W związku z powyższym jako element opisu sprawy przyjąłem, iż kwota, którą Pani otrzyma od biura rachunkowego będzie stanowiła odszkodowanie. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.